MAKROEKONOMIA - POJĘCIA

Inflacja - wzrost ogólnego poziomu cen, któremu towarzyszy spadek siły nabywczej pieniądza.

Krzywa makroekonomicznego popytu - pokazuje kombinację różnego rodzaju poziomu cen oraz dochodu realnego w gospodarce przy stanie równowagi na rynku dóbr i usług oraz na rynku pieniądza.

Krzywa długookresowej globalnej podaży - pokazuje związek między potencjalnym PKB
i poziomem cen.

Iluzja pieniądza - występuje wtedy, kiedy ludzie nie odróżniają wielkości nominalnych od realnych.

Długookresowa krańcowa skłonność do konsumpcji - informuje o ile wzrośnie konsumpcja
w długim okresie, jeśli osobisty dochód rozporządzalny wzrośnie o jednostkę.

Krótkookresowa krańcowa skłonność do konsumpcji - informuje o ile wzrośnie konsumpcja w krótkim okresie, jeśli wzrośnie dochód rozporządzalny o jednostkę.

Gładka ścieżka konsumpcji - konsument dzieli dostępne zasoby "po równo" dla każdego roku.

Międzyokresowe ograniczenie budżetowe - cała planowana konsumpcja nie może być większa od całkowitych zasobów gospodarstwa domowego.

Model stałego dochodu Friedmana - wydatki konsumpcyjne nie zależą od dochodu bieżącego, a raczej od dochodu przeciętnego, który spodziewa sie osiągnąć jednostka w trakcie całego życia.

Model cyklu życia Modiglianiego - ludzie dążą do utrzymania poziomu konsumpcji na względnie stałym poziomie podczas trwania całego życia.

Stopa preferencji czasu - pokazuje w jakim stopniu aktualna satysfakcja jest bardziej pożądana od tej samej satysfakcji w przyszłości.

Oczekiwania racjonalne - podmioty podejmują swoje decyzje w oparciu o wszystkie dostępne informacje o aktualnych uwarunkowaniach ekonomicznych oraz o potencjalnych skutkach tych decyzji.

Twierdzenie o nieefektywności polityki gospodarczej - zapowiedziane zmiany polityki pieniężnej nie wpływają na wielkość produkcji i zatrudnienia.

Model Solowa-Swana - służy do pokazania wpływu stopy oszczędności (s), stopy deprecjacji kapitału ( ), stopy wzrostu ludności (n) oraz stopy wzrostu postępu technologicznego (g) na długookresową stopę wzrostu gospodarczego.

Model klasyczny - ceny i płace są elastyczne, pełne zatrudnienie czynników produkcji, model długookresowy.

Inwestycje faktyczne - poziom dochodu przeznaczany na powiększenie zasobu kapitału rzeczowego.

Krańcowa skłonność do konsumpcji z dochodu tymczasowego – to część każdej dodatkowej jednostki dochodu tymczasowego, przeznaczona na konsumpcję.

Krańcowa skłonność do konsumpcji z dochodu stałego – to część każdej dodatkowej jednostki dochodu stałego przeznaczona na konsumpcję.

Słaba wersja hipotezy racjonalnych oczekiwań – w kształtowaniu swoich oczekiwań podmioty gospodarcze wykorzystują w efektywny sposób wszelkie dostępne informacje
o czynnikach determinujących rozpatrywaną przez nich zmienną.

Keynesowska funkcja konsumpcji - przedstawia zależność konsumpcji od bieżącego dochodu rozporządzalnego.

Realna stopa procentowa - nominalna stopa procentowa pomniejszona o oczekiwaną stopę inflacji.

Silna wersja hipotezy racjonalnych oczekiwań – subiektywne oczekiwanie podmiotów
w odniesieniu do rozpatrywanych zmiennych są zbieżne z rzeczywistymi, czyli obiektywnymi.

Model AK - służy do pokazania jak stały, dodatni poziom technologii (A) oraz szeroko rozumiany kapitał obejmujący pozostające w stałych proporcjach kapitał ludzki i kapitał rzeczowy (K), wpływają na długookresową stopę wzrostu gospodarczego.

Krańcowa skłonność do konsumpcji - informuje jaka część dodatkowej jednostki dochodu rozporządzalnego przeznaczana jest na konsumpcję.

Cel inflacyjny - działania Banku Centralnego zmierzające do utrzymania poziomu inflacji możliwie najbliżej ustalonej wartości.

Efekt wypierania w modelu klasycznym - polega na ograniczeniu popytu konsumpcyjnego
i inwestycyjnego sektora prywatnego pod wpływem wzrostu stopy procentowej i wydatków państwa.

Krzywa krótkookresowej globalnej podaży - pokazuje związek między ilością realnego PKB i poziomem cen, kiedy nominalna płaca oraz ceny innych czynników produkcji pozostają bez zmian.

Konsumpcja - wydatki gospodarstw domowych na zakup dóbr.

Dochód rozporządzalny - suma bieżących dochodów gospodarstwa domowego pomniejszona o zaliczki na podatek dochodowy, podatki oraz o składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Część dochodu, którą można przeznaczyć na wydatki lub zwiększenie oszczędności.

Inwestycje zrównoważonego wzrostu (restytucyjne) - inwestycje niezbędne do tego, aby utrzymać wartość kapitału przypadającego na jednostkę pracy efektywnej na stałym poziomie.

Na ścieżce zrównoważonego wzrostu inwestycje faktyczne równają się inwestycjom restytucyjnym, a stopa wzrostu produkcji per capita wyznaczone jest przez stopę postępu technicznego.

Produkcja potencjalna - poziom produkcji przy założeniu pełnego wykorzystania czynników produkcji, inaczej: produkcja wstanie równowagi długookresowej.

Oczekiwania adaptacyjne - przyszła wartość wskaźników ekonomicznych jest przewidywana na podstawie jej przyszłych wartości oraz błędów popełnionych przy jej przewidywaniu w przeszłości.

Egzogeniczne modele wzrostu gospodarczego - wzrost gospodarczy jest objaśniony przez czynniki z zewnątrz, spoza modelu (egzogeniczne).

Endogeniczne modele wzrostu gospodarczego - przyczynę wzrostu gospodarczego wyjaśniają czynniki wewnątrz modelu.

Krańcowa skłonność do konsumpcji - informuje o ile zwiększy się konsumpcja jeśli jej dochód rozporządzalny wzrośnie o jedną jednostkę pieniężną.

Nominalna stopa procentowa - stopa, według której wierzyciel otrzymuje wynagrodzenie za udostępnione fundusze. Nie uwzględnia inflacji.

Teoria konsumpcji ukierunkowana na przyszłość - indywidualni konsumenci jako patrzące w przyszłość jednostki podejmujące decyzje, przy uwzględnieniu oczekiwań dotyczących przyszłego dochodu.