27.02.2019
Będzie wstęp teoretyczny, ale raczej praktyczne zajęcia.
Dyżury- poniedziałek i środa 12.00-13.00 pokój 32.
Forma zaliczenia – zaprojektowanie i realizacja projektu (realizacja pod znakiem zapytania)
W przyszłą środę ma być cała ekipa, żeby podjąć decyzję co robimy.
Projekt – zacząć się dodatkowo spotykać po zaprojektowaniu i skończyć wcześniej zajęcia.
Zadanie domowe – przedstawić siebie i powiedzieć co nas kręci najbardziej (zabierz rysunki). Przynieść to, co nas interesuje. Zaprezentować dwa projekty, w których brałyśmy udział lub o których słyszałyśmy.
Taki projekt można wpisać w CV.
Myśleć o miejscu, w którym moglibyśmy zrealizować ten projekt.
Mamy wspólny temat, projekt, ale na to składa się kilka elementów (każdy ma swoją działkę do zrobienia).
6.03.2019
Obecność jest obowiązkowa
Wizyty studyjne w organizacjach pozarządowych, zainicjowanych przez absolwentów kulturoznawstwa do Sceny Roboczej i Barak Kultury.
Grenda się będzie ze mną kontaktowała.
13.03.2019
Praca z tekstem – zdefiniować dane pojecie, by reszta grupy mogła ją zapisać. Jak my rozumiemy, co jest wg nas najważniejsze (5 zdań).
Edukacja kulturowa
Proces przygotowania, który dostarcza narzędzi do aktywnego, świadomego i krytycznego uczestnictwa w kulturze.
Pogłębia posiadaną już wiedzę dotyczącą wytworów kultury oraz zwiększa kompetencje w zakresie interpretacji działań jednostek i grup poruszających się w obrębie relacji społeczno-kulturowych.
Edukacja kulturowa powala nie tylko w inny, nowy i krytyczny sposób rozumieć, ale także sprawczo i kreatywnie działać.
Jest ona procesem uspołeczniania, praktyką badawczą określającą zastane, społeczno-kulturowe warunki oraz aktywnością społeczną wyznaczającą możliwe kierunki działania i zmiany istniejącego porządku społeczno-kulturowego.
Edukacja kulturowa pozwala na: rozumienie w jaki sposób kultura jest wytwarzana w codziennych praktykach, wzmacniania procesu świadomego kształtowania postaw, wyborów, decyzji etc. sięgania po adekwatne narzędzia (które są głęboko zróżnicowane i często interdyscyplinarne) służące poprawie lub zmianie zastanej sytuacji.
Edukacja artystyczna jest elementem edukacji kulturowej. Nauka o sztuce poprzez różne formy fotograficzne, filmowe, malarstwa, rzeźby, mediów. Mamy dwa rozróżnienia w edukacji artystycznej – edukacja DO sztuki i POPRZEZ sztukę.
DO sztuki – nauka o sztuce, np. idziemy na wystawę, gdzie kurator tłumaczy jak mamy interpretować dane dzieło; idziemy na spotkanie z artystą
POPRZEZ sztukę – sztuka jest narzędziem poprzez które wskazujemy jak mamy rozumieć rzeczywistość społeczno-kulturową. Sztuka nie jest celem, tylko narzędziem dla rozwoju (indywidualny, grupy społecznej, czy całego społeczeństwa). [kulturoznawców bardziej interesuje edukacja poprzez sztukę].
Animacja kultury/kulturowa/? – działanie oparte na współpracy realizowane przez profesjonalistów i amatorów. Najważniejsze jest budowanie relacji z innymi. Animacja jest ideą, a nie metodą. Ważna jest też kreatywność. Animator kultury również wpływa na rzeczywistość. Może wejść w bardziej skomplikowane procesy społeczne. Może się im przyjrzeć. Musi mieć charakter demokratyczny, uwaga animator przenosi się z własnej osoby na osoby, które w tym projekcie partycypują. Bohaterem wydarzenia mają być uczestnicy. Animacja będzie stawiała na to, ze np. konstruujemy spektakl razem z osobami z danej grupy. Proces, rozwój, charakter demokratyczny.
Uczestnictwo w kulturze – bycie w kulturze, która polega na korzystaniu z zasobów kultury. Człowiek musi się wykazać pomysłowością, bo będąc w kulturze zachowuje inny punkt widzenia. Uczestnictwo zalezy od definicjo samej kultury. Jeśli będziemy definiować kulturę jako coś szerokiego to tak naprawdę kulturą jest wszystko, np. uczestnictwem jest to, że spożywamy pokarm, sport. Wąskie rozumienie kultury i uczestnictwa będzie oznaczało, ze uczestnictwo w kultorze, czyli chodzenie do kina, na wystawy etc.
Upowszechnianie kultury – organizowanie działań mających na celu kształtowanie kultury, rozwijanie potrzeb i zainteresowań uczestników kultury. Można rozróżnić dwie perspektywy – upowszechniam coś co jest gotowe, przeznaczam to do biernej konsumpcji. Upowszechnianie w perspektywie kulturoznawczej –nie dostarczać tylko produktów kultury, tyko kładzie nacisk na rozwój, rozbudzanie potrzeb, kreatywności, budowanie podwalin społeczeństw demokratycznego.
Audiencje development – organizowanie działań do budowania relacji z publicznością. Kładzie nacisk na budowanie relacji z publicznością. Wywodzi się z Wielkiej Brytanii i wywodzi się z marketingu sztuki. Chodziło o dotarcie do jak najszerszej publiczności. Nie chodzi tylko o to, aby poprzez reklamę przyciągnęli ilość publiczności, ale o budowanie jakościowej relacji z publicznością. Publiczność ma być włączana do instytucji, by miała wpływ na misję instytucji, by tę instytucję tworzyła. Chcą badać publiczność, odpowiedzieć na fatyczne potrzeby naszych odbiorców.
Community Art.
Teatr uliczny Jubilee Arts założony w 1974 r. widowiska jako instrument protestu, idea czystej zabawy, gry, ale mają prowadzić do zmian społecznych. Zabawa przełamywała podział na publiczność i artystów: jej terytorium musi być wspólne. Zabawa stanowiła sposób na ‘aktywne spędzanie wolnego czasu’ i okazję do spotkań, podjęcia inicjatywy stworzenia świetlicy, placu zabaw.
Od 1978 r. Bus-project centrum informacji, element scenografii przedstawień, miejsce spotkań dla grup i osób.
Demokracja kulturalna – pojecia ma początek w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka :Każdy człowieka ma prawo do swobodnego uczestniczenia w życiu kulturalnym społeczeństwa, do korzystania…..”
Community arts – uczestnictwo w kulturze oznacza możliwość jej współtworzenia oraz wolność artykulacji tożsamości indywidualnej kulturowej przez grupy i jednostki.
Czyja sztuka/kultura? Co znaczy udostępnianie jej wszystkim? Co, komu i co udostępnia? ważne pytania dla community arts.
Nie oznacza to, że w myśl demokracji kulturalnej każdy musi stać się arysstą bądź politykiem, by móc kształtować sztukę??
Nie jest ważny cel, tylko proces. Nie pracujemy na cel i efekt, ale proces to jest to najważniejsze.
Dostęp do sztuki nie może być tylko zarezerwowany dla artystów. Każdy z nas może być artystą. Chodzi o to, ze potrzeba twórczości cechuje wszystkich ludzi i wszystkie dziedziny życia. Każdy może tworzyć i wpływać na sztukę. To my kształtujemy świat wokół siebie, wpływamy na wydarzenia, historię i oblicze współczesnej sztuki. Jesteśmy artystami w swoim życiu.
Interwencja artystyczne w przestrzeni publicznej (są sztuką, ale nie o sztukę tu chodzi, a o przekaz, który ma wpłynąć na współczesną zmianę):
Banksy
Mozaika społeczna – polega na tym, że dana grupa ma taką mozaikę przygotować (np. z kartek, zużytych płyt CD, kamieni, namalowane, zależy od tych, którzy proces animują).nie o samą mozaikę chodzi, ale jak poprzez działanie plastyczne mogę wyrazić swoją obawę wiązaną z danym tematem, czy przestrzenią.
Parasole – inicjowane przez artystów lub różnych ludzi
Latawce –
Buty – wrzucanie butów ze związanymi sznurówkami na drzewa, slupy, kable etc.
Tzw. ogrody społecznościowe – nie tylko trend ekologiczny, ale budowanie wspólnoty. Jeśli wkładam w coś pracę to będę o to dbać.
Polegiwacze – ma rewitalizować przestrzeń, ale też instalacje skłaniające ludzi do wspólnego odpoczywania, spotkania
Biesiady – zasiadanie we wspólnym stole
Huśtawki – wieszanie huśtawek w miejscach zapomnianych, niedostępnych. Aby umilić przestrzeń
CD arts – warsztaty przy wykorzystaniu płyt CD
Karteczki – interwencje, które inicjuje artysta, albo jest to jedna z form badania publiczności
Tablice – z napisami, na których można pisać. Stawia się na to, by odbiorcy byli artystami tego dzieła.
Zdjęcie z pytaniem – zdjęcia przestrzeni w której funkcjonujemy z jakimś pytaniem
Zdjęcia z ramkami – zastanawiamy się jaki element z danej przestrzeni nadaje się do sfotografowania
Studio fotograficzne – zwykli użytkownicy tej przestrzeni stają się gwiazdami. Zrobienie z tego wystawy da pewność, że ludzie przyjdą zobaczyć. Ale chodzi o animację społeczności.
Telewizja symulowana – tworzy się fikcyjne studio, gdzie ludzie zadaje się pytania
Plany i herby – malowanie przestrzeni w której się mieszka, plany z klocków/kartoników/płaskie konstrukcje etc. Jak postrzegamy naszą przestrzeń.
Labirynt kultury – tworzenie ścieżki kultury i prowadzenie uczestników przez spójną lub niespójną historię
Mandale – mogą być namalowane, pisane etc.
Mikromuzea – zbieranie rzeczy, które są niepotrzebne, uważane na Śmiei, ale konstytuują przestrzeń. Chodzi o animowanie. Dzieciaki to lubią.
Cases – odciski dłoni
Wieś ceramiczna – budowanie z ceramiki elementów z naszej miejscowości
Jeśli wizyta studyjna to na alejach Marcinkowskiego. A jeśli nie to w byłym Collegium historicum.
Zacząć myśleć o tym jaki projekt mogłybyśmy zrealizować.
17.04.2019
Jak podejmowane są decyzje przy organizowaniu wydarzeń kulturalnych?
|
Konsensus |
Demokracja |
Dyrektywa |
Partycypacja |
|
wszyscy musza być zgodni |
decyzja podejmowana większością głosów |
jedna osoba podejmuje wszystkie decyzje |
jedna osoba podejmuje jedną decyzję |
|
jednogłośna decyzja, wszyscy razem decydujemy kogo zaprosić na spektakl |
osoby z innym zdaniem wspierają ostateczną decyzję; przynajmniej dyrektor i koordynator festiwalu są zgodni co do programu |
oczekuje się stosowania do decyzji; wszyscy robią to co mówi szef, dyrektor decyduje o wszystkich szczegółach |
wspólny cel – wkład ekspertów/specjalistów, wszyscy wspierają podjętą decyzję. Dyrektor festiwalu decyduje jakie zespoły zaprosić konsultując się z koordynatorem, kierownikiem technicznym i specjalistą od PR. |
|
bardzo powolne |
zachęca do podejmowania decyzji opartych na kompromisie, mało innowacyjna |
micro management, jedna osoba podejmuje wszystkie decyzje niezależnie od umiejętności |
Zachęca do podejmowania szybkich decyzji, podkreśla indywidualne decyzje i tworzy różnorodność. Nie istnieje ‘zdecydowaliśmy’ lecz ‘zdecydowałem przy pomocy’. Odpowiedzialność za decyzję zachęca do kreatywności. Każda osoba jest istotna |
Podział ról
Odbywa się PRZED rozpoczęciem działań
Zalezy od doświadczeń poszczególnych członków zespołu
Wiąże się z podejmowaniem konkretnych decyzji
Wiąże się z konkretna odpowiedzialnością
Każda rola jest szczególna i jednorazowa
Człowiek uczy się na błędach!
Podejmowanie decyzji
Każdy lider lubi podejmować decyzje kto nie podejmuje decyzji staje się zwykłym pracownikiem
Zła decyzja to też decyzja
Człowiek uczy się na błędach
Partycypacja to stan umysłu
Każdy wie co robi
Każdy robi to co umie najlepiej
Każdy wie gdzie jest jego miejsce
Czując odpowiedzialność podejmujemy lepsze decyzje
Komunikacja
Nic nie uda się bez dobrej komunikacji
Dobra komunikacja nie ogranicza się do regularnych spotkań i czystej informacji
Informowanie się wzajemnie o stanie faktycznym, przyznawanie się do błędów i szczerość są podstawą udanego projektu
Ważne jest to, by ludzie tworzący projekt mogli ze sobą normalnie porozmawiać, a nie za pośrednictwem komunikatorów.
Odpowiedzialność
Sprawia, ze mamy większą ochotę do działania
Stymuluje kreatywność (nie mam wszystkiego na głowie lecz jedynie część)
Ma istotny wpływ na wyważoną pracę zespołową
Sprawia, ze nie m grupowej odpowiedzialności w stylu ‘myślałem, że ty to zrobisz’
Ja w projekcie jaka jest moja rola w projekcie, gdzie są moje mocne strony, gdzie potrzebuję pomocy. Co umiem robić najlepiej, czego nie umiem, co najbardziej lubię robić, czego nie lubię.
Robimy festiwal
Planowanie
Realizacja
Dokumentacja & PR
Definicja zadań
Definicja ról
podział ról
Podział zadań
Podział decyzji
Organizujemy wydarzenie kulturalne
Nasze zasady – komunikacja, kreatywne podejście, zaangażowanie, wzajemne zaufanie, wspólny plan działań, decyzyjność, współpraca.
Złe cechy – brak komunikacji, poczucie wyższości, konfliktowość, działanie bez planu.
Organizujemy wydarzenie kulturalne
Krok 1 – inwentaryzacja – stwórz listę kontrolną zasobów:
Ludzkie – ile mamy osób do współtworzenia projektu oraz kogo potrzebujemy i możemy zaangażować
Rzeczowe – środki materialne, które możemy wykorzystać, np. sala, czy drukarka
Finansowe – jaki budżet. Czasami budżet jest zerowy, co nie oznacza, że będzie klapa. Może ma te środki ktoś inny (niekoniecznie kasa, a wymiana barterowa)
Czasowe – kiedy powinno odbyć się wydarzenie, ile czasu możemy poświęcić na jego zorganizowanie, w jakim wymiarze czasu zaangażują się członkowie grupy projektowej
Krok 2 – przygotuj scenariusz wydarzenia
Kto – osoba fizyczna, grupa nieformalna, fundacja, instytucja
Co – tematyka, typ zajęć, forma wydarzenia
Dla kogo – kto jest adresatem, odbiorcą przedsięwzięcia, liczba uczestników
Dlaczego – uzasadnienie potrzeby organizowania danego wydarzenia
Po co – określenie efektów
Kiedy – czas trwania, charakter imprezy [jednorazowa, cykliczna], termin, liczba godzin na realizację
Gdzie – miejsca i warunki
Jak – proponowane metody, osoby realizujące wydarzenie, rodzaj kwalifikacji
Za ile – kosztorys realizacji zadania
Krok 3
Rozpisanie niezbędnych kompetencji, zakresu zadań i obowiązków pry realizacji wydarzenia. Często zakres obowiązków jest omawiany podczas spotkań, ale równie często nie jest on spisany. W ten sposób tracimy wiedzę, którą wspólnie wypracowujemy, narażamy się na nieścisłości i niedomówienia
Podział ról, zadań, decyzji
Po świętach będzie giełda pomysłów. Jaki projekt mogłybyśmy zrealizować?
24.04.2019
Pomysł - wymiana!
Zaprosić z dwóch gości – pani Kalina (z podzielni), ?. To by były dwa spotkania z ekspertami.
Wyświetlić krótkometrażowy film.
Warsztat z odświeżeniem starych ubrań?
15.05.2019
W Sali nr I spotkanie od 15.00 do 16.30
Warsztaty w budynku E. około 1,5 godziny od 13.15 do 14.45
Warsztaty – szycie toreb ze starych t-shirtów, robienie kosmetyku z sody i octu
Pudełko z torbami wielorazowego użytku.
Spotkanie z gośćmi (panel dyskusyjny) podzielnia, podwórko