3 etapy apostazji Zgadnij na którym jesteśmy teraz

Ale co to jest apostazja? Jest wyraźna kanoniczna definicja: "Apostazja to całkowite odrzucenie chrześcijańskiej wiary". (CIC 1983, Kan. 751) Ale w Summa Theologiae św. Tomasz z Akwinu omawia apostazję pod różnymi względami, a tylko jeden z nich obejmuje całkowite porzucenie Wiary. Cytat z Anielskiego Doktora:

"Apostazja oznacza odstępstwo od Boga. Może się to zdarzyć na różne sposoby w zależności od różnych związków między człowiekiem a Bogiem.

"Człowiek może odstąpić od Boga, wycofując się z życia religijnego, z którym był związany zawodem, lub ze święceń, które otrzymał: a to nazywa się 'odstępstwem od życia zakonnego' lub 'święceń'.

“Człowiek może też odstąpić od Boga buntując się w umyśle przeciwko boskim przykazaniom…" ST II-II Q. 12

Św. Tomasz mówi dalej, że "chociaż człowiek może odstąpić na oba powyższe sposoby, to może nadal pozostać zjednoczony z Bogiem przez wiarę”. Dopiero na końcowym etapie apostazji, na trzecim etapie, sama Wiara zostaje utracona. W takim przypadku odstępca "wydaje się całkowicie odwracać od Boga: w konsekwencji odstępstwo po prostu i absolutnie polega na tym, że człowiek wycofuje się z wiary, co nazywane jest "apostazją wiarołomstwa / perfidii'".

Dlaczego "apostazja wiarołomstwa", a nie tylko apostazja simpliciter? Bo słowo 'perfidia / wiarołomstwo' oznacza więcej niż tylko utratę wiary ze strony człowieka. Jest to też zdrada samego Chrystusa, bunt przeciwko Królowi Królów i Panu Panów Kościołowi jaki założył jako arkę zbawienia. A zatem można do postrzegać jako formę duchowej zdrady względem bosko założonej wspólnocie kościelnej i jej Władcy.

Przez ponad 60 lat Kościół znosił spektakl katolickich duchownych, począwszy od samej góry, składając hołd najpierw protestanckim sektom założonym przez ludzi , i później każdej i wszystkim religiom, jak widzieliśmy w imprezach Jana Pawła II w Asyżu / Assisi events of John Paul II, a teraz zniewagi popełnione w związku z synodem amazońskim, którego praktyczną ikoną była demoniczna figura "Pachamamy", przyznanie jej głównej sceny w pogańskim rytuale przeprowadzonym w ogrodach watykańskich z aprobatą papieża (zdjęcie powyżej).

Całe to odchodzenie od prawdziwego Boga uzasadniano w imię nowości "ekumenizmu", "dialogu" i "dialogu międzyreligijnego", które weszły do Kościoła przez szczelinę zapewnioną przez II SW, w którego tekstach pojawiły się te nowości po raz pierwszy w historii Kościoła.

Teraz widzimy skutek przed którym ostrzegł Papież Pius XI / of which Pope Pius XI warned kiedy potępił pojawiający się "ruch ekumeniczny" z lat 1920, i zakazał wszelkiego udziału w nim katolikom. Pius zauważył, że ten ruch pochodzenia liberalnego i protestanckiego, założono na "tej fałszywej opinii, która uważa wszystkie religie za bardziej lub mniej dobre i godne pochwały, skoro wszystkie na różne sposoby przejawiają i oznaczają to poczucie które jest wrodzone w nas wszystkich i przez które jesteśmy doprowadzani do Boga i posłusznego uznania Jego władzy".

Jest oczywiste, że ta sama fałszywa opinia jest teraz "oficjalną" polityką Watykanu. I skutek szerzenia się tej opinii w Kościele, jak przepowiedział Pius XI, jest dokładnie "apostazją perfidii" wśród katolickich duchownych. Cytat z Piusa:

"Wyznawcy tej idei nie tylko są w błędzie i łudzą się, lecz odstępują również od prawdziwej wiary, wypaczając jej pojęcie i wpadając krok po kroku w naturalizm i ateizm. Z tego jasno wynika, że od religii przez Boga nam objawionej, odstępuje zupełnie ten, ktokolwiek podobne idee i usiłowania popiera".

Rozważmy ten absurdalnie heterodoksyjny pean do "duchów" czczonych przez "rdzenne ludy" w lasach Amazonii, który pojawia się w finałowym dokumencie synodu / final document:

"Życie społeczności amazońskich, które nie zostały jeszcze dotknięte wpływem cywilizacji zachodniej, znajduje odzwierciedlenie w ich wierzeniach i obrzędach dotyczących duchów boskości [!], nazwanych na wiele sposobów, działających z i na terytorium, z naturą i w stosunku do natury… Uznajmy, że przez tysiące lat dbali o swoją ziemię, swoje wody i lasy, i zdołali je zachować do dziś, aby ludzkość mogła cieszyć się i korzystać z darów Bożego stworzenia".

"Duchy boskości" które "działają" w dżunglach Amazonii? Nie potrzeba komentarza. Ale zauważmy dorozumiane twierdzenie, że "wpływ zachodniej cywilizacji", nie jednego prawdziwego Kościoła Chrystusa i Jego Ewangelii, jest różnicą między plemionami dalej czczącymi "duchy", i ochrzczonymi chrześcijanami czczącymi prawdziwego Boga w prawdziwej religii. Jakby nawracanie pogańskich plemion było jakimś rodzajem imperializmu kulturowego, a nie działaniem ratującym przez łaską boską dla zbawienia dusz i podniesienia narodów przez Kościół jego misją na świecie.

Można by skusić się by myśleć, że uczestnicy tego absurdalnego zgromadzenia biskupów trollowali wiernych katolików, kiedy opublikowali ten nonsens. Ale jeśli oni naprawdę w to wierzą, to, mówiąc obiektywnie, pokazują trzeci etap apostazji: utratę Wiary. Nawet jeśli sami mogą uważać się za wierzących katolików, to stracili Wiarę w tym sensie, że dla nich religia objawiona przez Chrystusa nie robi zbawczej różnicy w życiu ludzi, a zatem nie ma znaczenia w ich zbawieniu, i dlatego jest tylko jedną z wielu religii na świecie, którą, prosto, możesz wybrać bez żadnych negatywnych wiecznych konsekwencji. Oni zrobili dokładnie to co przepowiedział Pius XI: "wpadają krok po kroku w naturalizm i ateizm… odstępują od religii przez Boga nam objawionej".

Jak sam Franciszek zadeklarował / declared w odpowiedzi na pytanie dlaczego Pan Bóg "zezwala" na tak wiele religii na świecie: "jest wiele religii. Niektóre pochodzą z kultury, ale one zawsze patrzą do nieba, patrzą do Boga". Biorąc pod uwagę ten pogląd na wszystkie religie jako dobre, dlaczego ktoś miałby odczuwać konieczność pokuty, chrztu i wejścia do Kościoła Katolickiego? Kościoła już nie przedstawia się jako arki zbawienia. Bosko objawionej religii nie przedstawia się już jako jedynej prawdziwej religii, w którą trzeba wierzyć by być zbawionym. Mówiąc instytucjonalnie, to jesteśmy świadkami apostazji – apostazji zaczynającej się na samej górze.

Wszystkie znaki wskazują na ten pontyfikat jako końcowy etap kościelnego kryzysu, którego rozwiązanie będzie potrzebować albo cudu łaski i wyboru świętego papieża, którego imię może być Pius XIII, albo boskiej kary która oczyści Kościół z brudu jaki zauważył kard. Ratzinger tuż przed wyniesieniem go na Tron Piotrowy, i meta-herezji modernizmu, której błąd sygnalizacyjny - że wszystkie religie są mniej lub bardziej dobre i godne pochwały - teraz króluje na najwyższych poziomach ludzkiego elementu Kościoła.

W każdym razie poświęcenie Rosji Niepokalanemu Sercu Maryi będzie osią wokół której obraca się historia zbawienia w tej epoce.

https://fatima.org/news-views/fatima-perspectives-1350/?fbclid=IwAR0Jv2tBKlUbYgOtRjYkc_ltn3g_r4_4M9Y9v9AG2sfud-xO7Avl6jdPKSE