RUCH JEDNOSTAJNY PROSTOLINIOWY 

1. Torem ruchu jednostajnego prostoliniowego jest linia prosta. 

2. W ruchu jednostajnym ciało w jednakowych przedziałach czasu pokonuje jednakowe odcinki drogi, 

np.: Samochód w pierwszej sekundzie ruchu przejechał 20 metrów, w drugiej sekundzie ruchu przejechał kolejne 20 metrów i w trzeciej sekundzie ruchu kolejne 20 metrów. 

Wykres zależności drogi od czasu w ruchu jednostajnym prostoliniowym 

Droga w ruchu jednostajnym prostoliniowym jest proporcjonalna do czasu 

Prędkość jest to stosunek (iloraz) wektora przemieszczenia do czasu, w którym to przemieszczenie nastąpiło. 

V= s/t 
V= prędkość 
S= droga 
T= czas 
Zależność prędkości od czasu 
Prędkość w ruchu jednostajnym prostoliniowym jest stała. 


RUCH JEDNOSTAJNIE PRZYŚPIESZONY 

1. W ruchu jednostajnie przyspieszonym odcinki drogi pokonywane w kolejnych sekundach mają się do siebie tak jak kolejne liczby nieparzyste. 

2. Przyspieszeniem nazywa się iloraz przyrostu prędkości i czasu, w którym ten przyrost ma nastąpić 

Wykres zależności przyspieszenia od czasu w ruchu jednostajnie przyspieszonym 


W ruchu jednostajnie przyspieszonym prędkość jest proporcjonalna do czasu. 

v= prędkość a= przyśpieszenie t= czas 

Wykres zależności prędkości od czasu w ruchu jednostajnie przyspieszonym 

Wykres zależności drogi od czasu w ruchu jednostajnie przyspieszonym 

Droga w ruchu jednostajnie przyspieszonym rośnie proporcjonalnie do kwadratu czasu. 

Droga w fizyce – długość odcinka toru (krzywej albo prostej), jaką pokonuje wybrany punkt ciała lub punkt materialny podczas swojego ruchu.

Pęd ciała i popęd siły

Pędem ciała (  ) nazywamy iloczyn masy ciała (m)  i jego prędkości (  )

            [  ]

Jest to wielkość wektorowa pokrywająca się z wektorem prędkości.

Popędem siły (  )  nazywamy iloczyn siły (  ) i czasu jej działania (t = t - t₀ ; gdy t₀ = 0 to t = t

Prawo powszechnego ciążenia, zwane także prawem powszechnego ciążenia Newtona, głosi, że każdy obiekt we wszechświecie przyciąga każdy inny obiekt z siłą, która jest wprost proporcjonalna do iloczynu ich mas i odwrotnie proporcjonalna do kwadratu odległości między ich środkami

Pierwsza prędkość kosmiczna to najmniejsza pozioma prędkość, jaką należy nadać ciału względem przyciągającego je ciała niebieskiego, aby ciało to poruszało się po zamkniętej orbicie.

Druga prędkość kosmiczna to prędkość, jaką należy nadać obiektowi, aby opuścił na zawsze dane ciało niebieskie, poruszając się dalej ruchem swobodnym, czyli jest to prędkość, jaką trzeba nadać obiektowi na powierzchni tego ciała niebieskiego, aby tor jego ruchu stał się parabolą lub hiperbolą.

Energia jest to wielkość fizyczna definiowana, jako zdolność obiektu do wykonywania pracy.

Moc (Fizyka) – jest to właściwość obiektu do wykonania określonej pracy w danym czasie. Moc jest wielkością skalarną i można ją określić za pomocą wzoru: P=W/t

Praca – wielkość fizyczna, którą oznacza się, jako iloczyn siły działającej na obiekt i jego przemieszczenia powodowanego tą siłą. W=F⋅s

Zasada zachowania energii – empiryczne prawo fizyki, stwierdzające, że w układzie izolowanym suma wszystkich rodzajów energii układu jest stała (nie zmienia się w czasie). W konsekwencji, energia w układzie izolowanym nie może być ani utworzona, ani zniszczona, może jedynie zmienić się forma energii.

Pierwsza zasada termodynamiki - zmiana energii wewnętrznej układu równa jest sumie ciepła dostarczonego do układu i pracy wykonanej nad układem. Zasada ta, równoważna zasadzie zachowania energii

Druga zasada termodynamiki

W układzie termodynamicznie izolowanym w dowolnym procesie entropia nigdy nie maleje

Δ S ≥ 0

oraz

dS = dQ/dT.

Entropia to termodynamiczna funkcja stanu określa kierunek przebiegu procesów spontanicznych (samorzutnych) w izolowanym układzie termodynamicznym.

Silnik cieplny to urządzenie wytwarzające energię mechaniczną oraz elektryczną z energii cieplnej. Czynnikiem pracującym w silniku jest ciecz, która charakteryzuje sie zmianami objętości wraz ze zmianą temperatury i cisnienia. W zależności od tego, jaki rodzaj czynnika parującego można odróżnić silniki spalinowe i parowe. Silnik parowy to naprostszy silnik cieplny. W silnikaqch tłokowych para oddziałuje bezpośrednio na tłok i przesuwając go oddaje mu swoją energię w postaci mechanicznej. Ruch tłoka, który jest prostoliniowy, jest przenoszony na ruch obrotowy wału za pomocą mechanizmu korbowego.

Atom zbudowany jest z dodatniego jądra i znajdującej się naokoło ujemnie naładowanej strefy elektronowej.

Proton, neutron oraz elektron to podstawowe cząsteczki materii.

Jądro składa się z protonów i neutronów, tzw.nukleonów (wyjątkiem jest izotop wodoru)

Prąd elektryczny – uporządkowany ruch ładunków elektrycznych.

Prawo Ohma – prawo fizyki głoszące proporcjonalność natężenia prądu płynącego przez przewodnik do napięcia panującego między końcami przewodnika.

Prawo odbicia światła-Kąt odbicia równy jest kątowi padania. 
Kąty -  padania i odbicia leżą w jednej płaszczyźnie.

Załamanie światła-w jego wyniku światło zmienia ośrodek w jakim się rozchodzi. Wraz ze zmianą ośrodka dochodzi najczęściej do zmiany kierunku rozchodzenia się światła.

Zwierciadło to przedmiot o gładkiej powierzchni z polerowanego metalu lub tafli

szklanej. Zwierciadła możemy spotkać w otaczającej nas przyrodzie. Przykładowo w tafli

jeziora odbijają się elementy krajobrazu znajdujące się nad brzegiem jeziora, co najlepiej

widać przy bezwietrznej pogodzie, kiedy tafla jest idealnie gładka. Wyróżniamy zwierciadła:

płaskie oraz kuliste

Soczewka – proste urządzenie optyczne składające się z jednego lub kilku sklejonych razem bloków przezroczystego materiału (zwykle szkła, ale też różnych tworzyw, żeli, minerałów, a nawet parafiny).

Istotą soczewki jest to, że przynajmniej jedna z jej powierzchni roboczych jest zakrzywiona.

Przyrząd optyczny, urządzenie optyczne – urządzenie służące do zmieniania drogi promieni świetlnych, np. aparat, lornetka, teleskop.

To jest tzw. "dualizm" energii świetlnej.

Światło możemy traktować jako materię. Jest strumień cząstek elementarnych zwanych "fotonami".Materialną nature światła potwierdza efekt "fotoelektryczny".

Efekt fotoelektryczny jest powszechnie wykorzystywany w fotokomórkach, bateriach słonecznych, fotopowielaczach, noktowizorach,

Promieniotwórczość naturalna (inaczej promieniowanie naturalne) - promieniowanie jonizujące pochodzące wyłącznie ze źródeł naturalnych, stanowiące źródło dawki naturalnej.

Promieniotwórczość naturalna - to zjawisko samorzutnego rozpadu jąder połączone z emisją cząstek beta, cząstek alfa, promieniowania gamma. Na przemianę jądra nie mają wpływu czynniki zewnętrzne takie jak: temperatura, pole magnetyczne czy skupienie materiałupromieniotwórczego.

Promieniowanie alfa to rodzaj promieniowania jonizującego cechującego się małą przenikalnością.

Promieniowanie beta jest silnie pochłaniane przez materię, przez którą przechodzi. Promieniowanie to jest zatrzymywane już przez miedzianą blachę.

Promieniowanie gamma to wysokoenergetyczna forma promieniowania elektromagnetycznego.

Energia jądrowa to energia wydzielana podczas przemian jądrowych.

Reakcja termojądrowa, synteza jądrowa lub fuzja jądrowa – zjawisko polegające na złączeniu się dwóch lżejszych jąder w jedno cięższe.