DZIEŃ PATRONA
„Sienkiewicz – autor wielu listów”
Scenariusz uroczystości szkolnej
PROWADZĄCA
Spotykamy się dziś z okazji święta szkoły, jakim jest dzień patrona. Od pięciu lat patronem naszej szkoły jest wielki pisarz – Henryk Sienkiewicz.
Cieszymy się, że tylu znakomitych gości zechciało razem z nami świętować piątą rocznicę nadania naszej szkole imienia oraz sztandaru.
Miło nam powitać:
Starostę Powiatu …
Dyrektora ….
Przewodniczącego Komisji Kultury, Oświaty i Sportu Rady …
Naczelnika Wydziału Oświaty, Kultury i Sportu – pana ..
Witam również dyrekcję szkoły, uczniów, nauczycieli oraz rodziców.
PROWADZĄCA
Proszę o powstanie.
Baczność! Sztandar szkoły wprowadzić! .............................................
Do Hymnu! ...........................................
Po hymnie!
PROWADZĄCA
Pięć lat temu, społeczność uczniowska, rodzice i nauczyciele wyrazili wolę, by nasza szkoła przyjęła imię Henryka Sienkiewicza. Uważaliśmy i uważamy, że naszym patronem i autorytetem powinien być sławny Polak, człowiek znany i ceniony także poza granicami ojczystego kraju.
Wybór Sienkiewicza na patrona miał jeszcze jedno uzasadnienie – 10 grudnia 2005 roku przypadała setna rocznica przyznania pisarzowi Nagrody Nobla.
Uroczystość nadania imienia i wręczenia sztandaru odbyła się 14 października 2005 r.
Wspomnijmy raz jeszcze to tak ważne dla szkoły wydarzenie.
Prezentacja fotografii + czytany komentarz do zdjęć
PROWADZĄCA
Jesteśmy dumni, że nasza szkoła nosi imię tego wielkiego Polaka. Jego podobizna zdobi sztandar szkoły, który towarzyszy wielu ważnym uroczystościom.
Przed pięciu laty, w Dniu nadania szkole imienia i wręczenia sztandaru uczestniczyli uczniowie, którzy dziś są już absolwentami. Pragniemy, by wszyscy nasi uczniowie znali i rozpoznawali sztandar - symbol Małej Ojczyzny, jaką jest szkoła i jej otoczenie.
Dokonamy teraz uroczystej prezentacji sztandaru.
Sztandar do prezentacji!
Prezentacja sztandaru -
Na głównej stronie sztandaru – awersie – w centralnej części widnieje wizerunek Henryka Sienkiewicza, otoczony gałązkami laurowymi. Wokół nich znajduje się pełna nazwa szkoły. W napis wkomponowane są dwie rozetki w barwach Trzcianki.
Na odwrocie płata sztandaru – rewersie - na czerwonym tle umieszczony jest orzeł w koronie – godło Polski. Rewers sztandaru obszyty jest złotą lamówką.
Drzewce sztandaru wykonane jest z drewna toczonego. Drzewce jest dwudzielne, połączone metalowym gwintowanym złączem. Drzewce sztandaru w górnej części zakończone jest głowicą.
Głowicę sztandaru stanowi Godło Państwowe.
Na drzewcu sztandaru, na wysokości jego płata umieszczone są„gwoździe” - małe tabliczki w kształcie tarczy- upamiętniające honorowych fundatorów sztandaru oraz osoby, które swą obecnością uświetniły uroczystość wręczenia sztandaru w 2005 r.
PROWADZĄCA
Aby podkreślić obecność Henryka Sienkiewicza w historii naszej szkoły, w holu budynku głównego umieszczona zostanie płaskorzeźba z wizerunkiem pisarza, wzorowana na awersie naszego sztandaru, wykonana z drewna lipowego.
Autorem płaskorzeźby jest pan Jan Gumny, artysta trzcianecki, autor wielu prac, m.in. Chrystusa na krzyżu, na ołtarzu głównym w Kaplicy Matki Bożej Saletyńskiej w Trzciance.
Dziękujemy Panu bardzo za to, że podjął Pan trud wykonania dla nas tej płaskorzeźby.
Dzieło Pana, to swoisty pomost miedzy historią a współczesnością, między tradycja a dniem dzisiejszym. Będzie to cenna pamiątka – od tej pory na stałe wpisana w historię naszej szkoły.
Upamiętni ona dzisiejszą uroczystość i stanie się symbolem naszego hołdu i pamięci dla wielkiego pisarza, a naszego patrona - Henryka Sienkiewicza.
PROWADZĄCA
Kolejnym punktem programu będzie rozstrzygnięcie konkursu na temat .....................
Zanim jednak to nastąpi, być może zechcą zabrać głos nasi goście.
…….
Dziękujemy bardzo.
Część artystyczna
Postać Sienkiewicza (uczeń)siedzi przy biurku (sceneria pokoiku pisarza). Prowadzące tę cześć czytają 1-, 2-. Fragmenty powieści czyta Sienkiewicz.
1 -
Prof. dr hab. Józef Bachórz - najwybitniejszy w Polsce znawca i badacz literatury XIX wieku tak pisze o Henryku Sienkiewiczu:
„Od lat z górą 100 jest pisarzem w Polsce najpoczytniejszym - potwierdzają to badania nad czytelnictwem - oraz autorem polskim o największej popularności w świecie. Jego utwory w kraju stale osiągają wysokie nakłady, a Quo vadis Powieść z czasów Nerona przetłumaczono na ponad 40 języków. Większość jego powieści "przełożono" też na scenariusze filmowe i zekranizowano. (…)
Jego życie obfitowało w podróże. Stawały się one jego sposobem bycia i warunkiem twórczości, nawykł bowiem do pisania "w drodze": w pensjonatach i hotelach, a należał do najpracowitszych pisarzy epoki (…)”.
2 -
Wędrowanie na wielką skalę Henryk Sienkiewicz zaczął w wieku 30 lat od trzyletniej podróży do Stanów Zjednoczonych. Po powrocie do Europy zatrzymał się w Paryżu, a zaraz potem pojechał do Lwowa, następnie do Szczawnicy i Krynicy, później do Wenecji i Rzymu. Każdego roku wielokrotnie zmieniał miejsca pobytu. Kraków, Warszawa, Litwa, Wiedeń, Abbacja nad Adriatykiem, Bruksela, Anglia, Francja, Tarnów i Zakopane to miejsca, które odwiedził podczas jednego tylko roku. We Włoszech, Szwajcarii i Francji przebywał wiele razy. Wyprawiał się też na szlaki rzadziej uczęszczane: do Rumunii, Bułgarii, Turcji i Grecji, do Egiptu i Zanzibaru. Tego stylu życia nie zmienił nawet po otrzymaniu pałacyku i majątku ziemskiego w Oblęgorku k. Kielc w 1900 r. - zaglądał tam raczej, niż się zadomowił.
1 -
Stąd też Henryk Sienkiewicz jest autorem blisko 15 tysięcy listów do około 800 adresatów. Do dziś zachowało się ich ponad 3,5 tys. Są one cennym uzupełnieniem spuścizny pisarza.
Listy przybliżają jego sylwetkę, uchylają rąbka tajemnicy tworzenia.
2-
1899 Stefan Dembny prosi Henryk Sienkiewicz o autobiografię do słownika pisarzy polskich Sienkiewicz odpisuje (fragment):
Sienkiewicz -
„.(…)Nie
wiem..., czy Panu przyda się na coś ta notatka, albowiem nie
pamiętam dokładnie dat.
Urodziłem się w 1846 we wsi Wola
Okrzejska, należącej do mojego dziadka po kądzieli. Dziecinne lata
spędziłem w przyległym majątku Grabowcach, skąd po dokonaniu
działów rodzinnych rodzice moi przenieśli się w Stanisławowskie,
gdzie posiadali wioskę Wężyczyn. Po sprzedaniu Wężyczyna
mieszkaliśmy mniej więcej od 1863 w Warszawie.
Do gimnazjum
chodziłem w Warszawie, a następnie do Szkoły Głównej i
uniwersytetu. Skończyłem fakultet filologiczno-historyczny. W 1876
lub 7 wyjechałem w czasie wystawy filadelfijskiej do Stanów
Zjednoczonych(…)”
2-
Luty 1883
List do Stanisława Smolki o pracy nad pierwszą powieścią historyczną „Ogniem i mieczem”, tytułowaną początkowo przez autora „Wilcze gniazdo”
Sienkiewicz -
„(…)
Co do powieści wielkiej, ta będzie nosiła prawdopodobnie tytuł
„Wilcze gniazdo”. Rzecz dzieje się za Jana Kazimierza, w czasie
inkursji kozackiej. Źródeł mam dosyć – i od dawna nad tym
pracuję. (…) Najchętniej dałbym ją do druku, ale jest jedna
trudność. Oto jak się zacznie, będę miał dopiero część
gotową, może połowę– ale przewidywać należy, że druk mnie
dogoni i będę musiał pisać z dnia na dzień. (…)
Utwór„Na
Zielonej Ukrainie”+ fragment lub
DUMKA
2-
Marzec 1987
List do Redakcji „Słowa”, o przyczynach opóźnienia w pisaniu „Pana Wołodyjowskiego”:
Sienkiewicz -
„(…)
Na próżno szturmujecie o „Wołodyjowskiego”, bo go zaraz
jeszcze dać nie mogę. I wy, i publiczność czytająca powinniście
byli zrozumieć, że po „Potopie” należy mi się czas jakiś
wypoczynku, zwłaszcza, że wiecie, w jakich warunkach tę powieść
pisałem. (…)
Mogę was tylko pocieszyć tym, że materiału
przybywa mi coraz więcej i że zwłoka może wyjść tylko na
korzyść powieści. Zresztą w przyszłym kwartale Pan
Wołodyjowski
zacznie już machać szablą… (…)
Utwór„W stepie szerokim”+ fragment powieści
2-
Rok 1900.
List Theodora Roosevelta, przyszłego prezydenta Stanów Zjednoczonych Ameryki i wiernego czytelnika powieści Sienkiewicza do Jeremiasza Curtina – tłumacza dzieł pisarza na język angielski:
1-
„Mój
drogi Panie Curtin,
Teraz, kiedy kampania wyborcza już się
skończyła, muszę Panu powiedzieć, że w czasie jej trwania
musiałem często szukać pociechy w czytaniu Pańskich świetnych
tłumaczeń wspaniałych powieści Sienkiewicza. Nie mam na myśli
„Quo vadis” (której nie cenię wysoko), ale nieśmiertelną
Trylogię oraz historię zmagań między Polakami i Krzyżakami.
Jeżeli będzie Pan kiedykolwiek pisał do niego, chciałbym, aby mu
Pan przekazał, jak bardzo podnosił na duchu kandydata na
wiceprezydenta w trakcie niezwykle ożywionej kampanii. Proszę mu
także powiedzieć, że w czasie wojny hiszpańskiej miałem pułk
ludzi, którzy zostaliby ocenieni jako bardzo sprawni wojownicy nawet
przez współtowarzyszy Zagłoby i rycerza z Bogdańca! (…)
Z
wyrazami szacunku, Theodore Roosevelt ”
2-
wiosna 1911
Henryk Sienkiewicz przebywa w Krakowie i pisze do Marii Chełkowskiej:
Sienkiewicz -
„(…) Rad jestem niewymownie, że „W pustyni i w puszczy” znajduje między dziećmi chętnych czytelników. Od dawna postanowiłem już napisać coś dla młodzieży. Znalazłszy, więc stosowną chwilę zabrałem się do pracy. Ułatwiło mi ją niezmiernie to, że sam byłem w Afryce; widziałem te kraje, które opisuję.
Muzyka z filmu„W pustyni i w puszczy1973”+ fragment powieści