Oznakowanie etykiet piwa
Generalnie
piwo klasyfikuje się ze względu na rodzaj użytych drożdży, a
raczej na sposób w jaki przeprowadzają one fermentację.
Wyróżnić
tu można fermentację
górną i dolną.
Fermentację górną przeprowadzają drożdże S. cerevisiae unoszące się na powierzchni piwa. Proces zachodzi w temperaturze 15-25°C.
Fermentacja
dolna inaczej
nazywana jest fermentacją zimną przeprowadzaną przez S.
uvarum.
Zachodzi w temperaturze 5-13°C i kończy się opadaniem
drożdży.
Jeśli
drożdże przefermentują cały cukier dostępny w brzeczce to
powstałe piwo tolager.
Jest ono klarowniejsze i lżejsze niż ale.
Najważniejsze piwa
fermentacji górnej to:
Stout -
rodzaj piwa górnej fermentacji, które powstało w XVIIIw. w
Irlandii. Pomimo, że jest wiele marek produkujących piwo
typu stout,
prawie wszyscy utożsamiają je z irlandzkim Guinnessem.
Ale -
piwo wywodzące się z wysp brytyjskich. W średniowieczu nie
stosowano w jego produkcji chmielu. Obecnie chmiel jest stosowany w
produkcji ale.
Bitter jest jedną z odmian ale,
która jest pozbawiona słodyczy.
Porter -
spokrewniona ze stoutem gorzka
odmiana piwa
Piwo
pszeniczne -
w skład zacieru wchodzi 50% lub więcej słodu pszennego.
Najsłynniejszym i najbardziej dostępnym przedstawicielem tego
gatunku jest Paulaner.
Najważniejsze piwa fermentacji
dolnej to:
Pilsner - piwo,
które zrewolucjonizowało warzelnictwo ,narodziło się w Czechach.
Bawarski warzelnik na usługach czeskiego browaru w Pilznie,
wyprodukował tam w 1840 pierwszą partię pilsnera, czyli złotego,
gorzkiego piwa, które od tego czasu zyskało niesłychaną
popularność.
Lager -
piwo zbliżone do pilsnera,
jednak o zmniejszonej zawartości chmielu i niższej zawartości
alkoholu. Najbardziej znany przykład to Heineken.
Ice
lager -
typowo amerykańskie piwo, o bardzo niskiej zawartości chmielu,
warzone w niskich temperaturach. Jedyny rodzaj piwa, który można
przechowywać w przezroczystych butelkach.
Piwa fermentacji spontanicznej, czyli takie, w których fermentacja prowadzona jest przez mikroorganizmy pochodzące z posiewu z powietrza. Smak takiego piwa jest ściśle związany z regionem, w którym jest produkowane. Przykładami takich piw są lambic a także kriek (flamandzki lambic z dodatkiem wiśni).
Oddawaj buta
Najsławniejszym przykładem oryginalnej szklanki i ciekawego serwowania jest Kwak, który podawany jest w szklance o pojemności 2xpint czyli 2x0,56826125 litra. Szklanka ma okrągłe dno i umieszczana jest w drewnianym stelażu. Zamówienie piwa wymaga oddania swojego buta „w zastaw” na czas picia z unikatowej szklanki. Tak belgijskie puby chronią się przed turystami szukającymi pamiątek-trofeów.