Program uroczystości 11 listopada
WSTĘP DUKTOR:
Drugiego czerwca 1979 roku Jan Paweł II w Warszawie zwracając się do posłów
i senatorów w Belwederze powiedział: (…) „ To że racją bytu państwa jest suwerenność społeczeństwa, narodu, ojczyzny, to my, Polacy szczególnie głęboko odczuwamy. Tego nauczyliśmy się poprzez nasze dzieje, a w szczególności poprzez ciężkie doświadczenia ostatnich stuleci. Nigdy nie możemy zapomnieć tej straszliwej lekcji dziejowej, jaką była utrata niepodległości Polski od końca XVIII do początku XX stulecia. To bolesne w, istocie swojej negatywne doświadczenie stało się jakby nową kuźnią polskiego patriotyzmu. Słowo ojczyzna posiada dla nas takie znaczenie pojęciowe i uczuciowe zarazem, którego, zdaje się, nie znają inne narody Europy i Świata. I dlatego też dla całego naszego pokolenia tak straszliwym wstrząsem była ostatnia wojna światowa, i przeżyta w Polsce okupacja. Wraz z zakończeniem wojny rozpoczął się nowy okres w dziejach naszej ojczyzny. Nie możemy jednak zapomnieć wszystkiego, co się złożyło na doświadczenia wojny i okupacji. Nie możemy zapomnieć ofiary życia tylu Polaków i Polek. Nie możemy też zapomnieć bohaterstwa żołnierza polskiego, który walczył na wszystkich frontach świata „ za wolność naszą i waszą.”(…)
W tajemnicę wolności i umiłowania ojczyzny, która jest naszą Matką niech wprowadzi nas nie tylko przywołanie wydarzeń z historii naszego narodu, ale nade wszystko życie i jakże aktualne słowo synów polskiej ziemi. Tych, którzy o wolność walczyli swoim słowem, pozostawiając nam piękną lekcję patriotyzmu i umiłowania ojczyzny naszej.
Powstańmy: (HYMN POLSKI) wykonanie wspólne
(Melodia delikatna)
/…………………..…………../ Polska to niezwykły kraj (z zamyśleniem),kraj gdzie łąki przepełnione są kwiatami, gdzie pszczoła uwija się by zebrać słodki nektar… kraj pełen gór i nizin, kraj ten Nasz- taki swój…. ( z zapałem). Jest to także kraj, gdzie nieraz panowało dziejowe zamieszanie ….jest to kraj, który w 1795 roku po trzecim rozbiorze zniknął z mapy Europy. Przez 123 lata Polacy znajdowali się pod panowaniem obcych władców, którzy chcieli zniszczyć polską tradycję i polską mowę. W tym celu prowadzili akcje germanizacji i rusyfikacji. Przez cały okres zaborów Polacy nie ustawali w wysiłku o odzyskanie niepodległości i obronę tożsamości narodowej. Był to zarówno czyn zbrojny, jak i codzienne życie,- uporczywe przeciwstawianie się zarządzeniom zaborców. O tej heroicznej walce naszych przodków, dzięki której Polska nie zginęła, chcemy wam dzisiaj opowiedzieć.
(Melodia żywsza )
/…………………….……………../ Na tak złą sytuację naszego kraju składało się wiele czynników między innymi: zrywanie sejmów, przywileje szlacheckie, liberum veto. To tylko niektóre z wielu przyczyn. Polska przed III rozbiorem była krajem, który tak naprawdę nie miał żadnej silnej władzy. Reformy jakie próbowano przeprowadzić zazwyczaj kończyły się zrywaniem obrad sejmowych. Dopiero w 1794 roku Tadeusz Kościuszko próbował przeciwstawić się tej złej sytuacji przez powstanie. Było ono pierwszą na tak dużą skalę próbą ratowania niepodległości. Pod swoim dowództwem naczelnik Kościuszko zebrał cztery tysiące żołnierzy. Dwa tysiące chłopów z podkrakowskich wsi, uzbrojonych w kosy-sformowano odziały kosynierów. Na ziemiach zaboru rosyjskiego, a wkrótce i pruskiego rozpoczęły się działania wojenne.
Pieśń: Rozkwitają pąki białych róż ( delikatnie w tle) podkład Kuba
/…………………………….…../ ( Recytacja mocnym, pewnym głosem)
Dalej chłopcy, dalej żwawo otwiera się dla nas żniwo
Rzućmy pługi, rzućmy radło trza wojować, kiej tak padło.
Jeszcze i nam Bóg poszczęści, nie żałujmy na nich pięści,
Mamy w ręce po pięć palców, bijmy tych zuchwalców.
Posprzedajmy woły z wozem, śpieszmy wszyscy za obozem,
Posprzedajmy i poduszki, a przystańmy do Kościuszki.
/………………………………../ Od początku XIX wieku na ziemiach polskich zaboru rosyjskiego, w tak zwanym Królestwie Polskim, zaczęły działać organizacje spiskowe. Ich celem była obrona swobód konstytucyjnych, a nade wszystko zorganizowane powstania narodowowyzwoleńczego. Jedna z takich organizacji – Stowarzyszenie Podchorążych dowodzone przez Piotra Wysockiego – doprowadziła do wybuchu powstania w Warszawie w nocy z 29 na 30 listopada 1830 roku. Dzięki waleczności żołnierzy czwartego pułku piechoty liniowej oraz mieszkańców Starego Miasta Warszawa została oswobodzona od wojsk rosyjskiego zaborcy. Wkrótce, w lutym 1831 roku wybuchała wielomiesięczna wojna polsko-rosyjska. Niestety, siła armii rosyjskiej była nieporównywalnie większa. Mimo bohaterskiej walki polskich żołnierzy powstanie zostało krwawo stłumione. Polacy jeszcze wielokrotnie próbowali przeciwstawiać się zaborcom chociażby przez powstanie styczniowe, jednak bez żadnego rezultatu.
Pieśń: Wojenko, wojenko. Wykonanie wspólne
/……………………………..../ Naszedł wreszcie rok 1914. Zabójstwo austriackiego następcy tronu, arcyksięcia Franciszka Ferdynanda w Sarajewie rozpoczęło konflikt zbrojny, który w ciągu kilkunastu dni przerodził się w pierwsza wojnę Światową. Po raz pierwszy od dziesiątków lat polscy zaborcy stanęli naprzeciwko siebie – Niemcy i Austria przeciwko Rosji. Niestety, po różnych stronach frontu znaleźli się też Polacy, przymusowo wcielani do zaborczych armii. Nauczeni doświadczeniem, że obce armie nie przyniosą wolności ich ojczyźnie, sami formowali oddziały zbrojne. Wielką chwałą okazały się Legiony Polskie sformowane przez Józefa Piłsudskiego we Włoszech. Legiony- „szara piechota” – przez trzy wojenne lata, od sierpnia 1914roku do lipca 1917 walczyły przeciwko wojskom rosyjskim.
Pieśń: Legiony to wykonanie wspólne
(Melodia niespokojna)
/………………………….……../
Do ciebie Panie w dziejowej godzinie
Głos Twego ludu z ziemi polskiej płynie
Wróć nam o Boże! Ojczyznę kochaną
W troje rozdartą w morzu krwi skąpaną.
Sto lat w niewoli znieśliśmy w pokorze
Wyzuci z ziemi pogardą karmieni
Twa sprawiedliwość wszystko wrócić może
Twoja opatrzność zło w dobro przemieni.
Niech nasza Polska wśród narodów stanie
Dzielna i mądra, jednością złączona.
Oto cię prosim z głębi duszy Panie
Ojcowskie wyciągnij ku nam ramiona.
/………………………….………../ Żarliwa modlitwa Polaków wkrótce została wysłuchana. Był 11 listopada 1918 roku. Nadszedł długo wyczekiwany przez Polaków świt niepodległości. W obliczu klęki zaborców Polacy sami rozpoczęli administrowanie ziemiami polskimi, do których zaborcy nie mogli już rościć żadnych praw. Tworzyli władze tymczasowe, a także oddziały wojska polskiego. Rozbrajali wojska niemieckie i austriackie, uniemożliwili wywożenie majątku narodowego przez cofające się wojska okupantów. 10 listopada 1918 roku przyjechał do Warszawy Komendant Legionów Polskich Józef Piłsudski. Jemu to, powierzono zwierzchnictwo nad wojskiem, a wkrótce jako Tymczasowemu Naczelnikowi najwyższą władze w odradzającym się państwie. Polska była wolna i niepodległa, ale nie cała. W jej granicach brakowało wiele ziem między innymi Śląska, Warmii i Kresów Wschodnich. O ziemie te Polacy musieli jeszcze walczyć zbrojnie oraz na drodze dyplomatycznej. Na mapach Europy na nowo pojawiła się Polska, jednak okupiona krwią tysięcy żołnierzy.
Pieśń: Biały krzyż ( czerwone gitary) Z płyty
/…………………………………../ Prymas Polski kardynał Stefan Wyszyński jest dla nas niedościgłym wzorem walki o wolność duchową i polityczną naszego kraju. Nadzieję wyzwolenia Polski wiązał nie ze swoją osobą, ale z mocą Matki Boskiej Częstochowskiej. W liście pasterskim na dzień ingresu napisał znamienne słowa:
/………………………………….…../ (…) „ Nie jestem ci ja ani politykiem, ani dyplomatą, nie jestem działaczem, ani reformatorem, ale natomiast jestem waszym ojcem duchowym. Pasterzem i biskupem waszych dusz. Jestem apostołem Chrystusa. Niosę wam LUMEN CHRISTI- światło Chrystusowe i wołam do was: w promieniach Bożych dostrzeżmy, żeśmy zrośnięci sercami i zwarci dłońmi w trudzie codziennej pracy nad naszym wyzwoleniem.”(…)
/……………………………………../ Kardynał Stefan Wyszyński był świadom politycznego położenia własnego kraju. Sprawując najwyższą godność kościelną w Polsce, brał na siebie odpowiedzialność za losy Kościoła w kraju. Mimo wielu przeciwności, dążył do unormowania stosunków formalno prawnych z komunistyczną partią. Stworzył formalne porozumienie między władzą komunistyczną, a kościołem by do jego postanowień odnosić wszelkie konflikty. Porozumienie to zawarte zostało 14 kwietnia 1950 roku. Wielokrotnie potrafił się sprzeciwiać władzy komunistycznej która za wszelką cenę chciała usunąć jakiekolwiek oznaki religijności ze społeczeństwa. Za swoją nieugiętość był wielokrotnie więziony. Kardynał wyszyński nie popierał zbrojnego występowania przeciw władzy. Uważał, że zwycięstwo w walce o wolność leży u podstaw wolności duchowej. Podczas jednej z homilii powiedział:
/…………………………….……../ (…) „Tylko przez miłość można zwyciężyć zło jakim jest ateizm i szerzący się styl życia bez Boga. Dzięki miłości i głębokiej relacji z Bogiem człowiek jest w stanie pokonać wszelkiego rodzaju przeciwności jakie stają mu na drodze do wolności duchowej i fizycznej. Nie rzucim Chryste świątyń twych, nie damy pogrzebać wiary”(…)
Pieśń: Nie rzucim Chryste świątyń twych wykonanie wspólne
/………………………….……../ Papież Jan Paweł II czerpiąc z nauki Kardynała Wyszyńskiego mówił:
/…………………………………../ „ Nie lękajcie się! Otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi. Otwórzcie jego zbawczej władzy, otwórzcie jej granice państw, systemy polityczne i ekonomiczne. Nie lękajcie się! Chrystus wie co jest w człowieku tylko on wie! Wolności nigdy nie można posiadać. Jest bardzo niebezpiecznie ją posiadać. Wolność jest właściwością człowieka. Bóg stworzył go wolnym, dał mu wolę bez względu na konsekwencje. Człowiek nie może być prawdziwie wolny, jak tylko przez miłość. Tego właśnie uczy nas Chrystus, który do końca nas umiłował. O tym mówi Eucharystia – najświętsze dziedzictwo przybranych dzieci Bożych.
/………………………..………../ Ojciec Święty mówił tak mówił o wolności jaką Polska odzyskała po 1989 roku.
/………………………………../ (…) „Poprzez ostatnie lata i dziesięciolecia społeczeństwo zmagało się o swą suwerenną podmiotowość. Od niedawna walka ta zdaje się być zakończona. I oto wszyscy czujemy, po drugim okresie podmiotowości ograniczonej poprzez system totalitarny, że ta suwerenna podmiotowość jest nie tylko osiągnięciem, ale jest także nowym wyzwaniem. Wyzwanie do określenia siebie, do urzeczywistniania siebie, do bycia sobą. Jako człowiek – osoba i jako naród – wspólnota.(…)”
/………………………………../ Jeszcze zanim został wybrany papieżem walczył o wolną Polskę. Czynił to poprzez nieustanną formację młodzieży akademickiej, przez wspólne wyjazdy na spływy kajakowe czy też na narty. Nieustannie pokazywał, że Bóg jest miłością i do tej miłości zawsze powinniśmy dążyć. Zaszczepiał w młodych ducha patriotyzmu mówiąc:
Przemówienie z płyty
/………………………………../ Postacią, która odegrała znaczącą rolę w życiu wszystkich Polaków na drodze do pełnej wolności był także błogosławiony ksiądz Jerzy Popiełuszko. Skromny kapłan urodzony we wsi Okopy na Białostocczyźnie. Ks. Jerzy nie ustawał w niesieniu otuchy pokrzywdzonym przez komunistyczny reżim. Uczestniczył w procesach hutników, ale przede wszystkim wspierał ich swoją modlitwą. Skupiał wokół ołtarza mnóstwo wiernych. Podczas jednej z homilii powiedział:
/………………………………../ (…) „Prawdziwa wolność jest pierwszą cechą człowieczeństwa. Ona jest szczególnym znakiem obrazu Boga w człowieku. Ona została nam ofiarowana przez Boga. Ofiarowana nie tylko nam, ale i naszym braciom. Stąd też obowiązek upominania się o nią dla tych, którzy są jej niewinnie pozbawieni. Tylko naród wolny duchowo i miłujący prawdę może trwać i tworzyć dla przyszłości tak, jak tworzyli przyszłość powstańcy, padający na polach bitew. Tylko naród, który ma zdrowego ducha i czułe sumienie może tworzyć śmiałą przyszłość. Dlatego dbajmy o wolność naszego ducha, nie dajmy się zniewolić przez lęk i zastraszenie. W dużej mierze sami jesteśmy winni naszemu zniewoleniu, gdy ze strachu albo dla wygodnictwa akceptujemy zło, a nawet głosujemy na mechanizm jego działania. Jeśli z wygodnictwa czy lęku poprzemy mechanizm działania zła piętnować, bo my sami stajemy się jego twórcami i pomagamy je zalegalizować.(…)”
Pieśń: Ojczyzno ma wykonanie wspólne
/………………………………../ O wolność walczył nie bronią ale miłością. O wolności mówił rozgrzewając serca i rozpalając nadzieję tych, którzy wolności zostali pozbawieni. Za wolność i w jej obronie – oddał życie przelewając swoją krew. Zdobywając Palmę męczeństwa zasiadł w gronie świętych męczenników ucząc nas dalej jak miłować prawdę, drugiego człowieka i Ojczyznę naszą. Uważał że wolność jest nieodłącznym elementem człowieczeństwa.
/……………………………../ (…) „Powołanie do wolności jest ściśle zrośnięte z naturą każdego człowieka i z dojrzałą świadomością narodową. Powołanie łączy się dlatego z prawem i obowiązkiem. Łączy się z prawem, dlatego każdy człowiek i każdy naród ograniczenie wolności musi przeżywać jako ból i niesprawiedliwość. Łączy się z obowiązkiem zrozumienia, że wolność to nie samowola, ale jest to zadanie stojące przed każdym człowiekiem, wymagające przemyśleń, rozwagi, umiejętności wyboru, decydowania.
/……………………………../ Ks. Jerzy Popiełuszko powiedział 28 sierpnia 1983 znamienne słowa, które mogą stać się dla nas drogowskazem na nasze życie:
/……………………………../ (…) „ Bez wolności Kościół nie może zwyciężyć w sprawach do których został powołany. W modlitwie- powtarzał konsekwentnie- czujemy się wolni i solidarni. Modlitwa i wiara stanowią wyposażenie duchowe przed złem tego świata. Umacniają poczucie braterstwa i duchowej mocy, mają także wymiar duszpasterski- gdyż są oznaką jedności Kościoła. Ważne jest także by nie poddać się lękowi płynącemu z zagrożenia. On bowiem sprawia że tracimy duchową orientację, zaczynamy działać wbrew sumieniu, które ujawnia się jako główny miernik prawdy. Kiedy jednak godzimy się na cierpienie lub utratę czegoś w imię wyższych wartości, chociażby w imię prawdy religijnej, wówczas pokonujemy trwogę i grozę. A zatem powtarzam każdemu z was ZŁO DOBREM ZWYCIĘŻAJ”. (…)
Pieśń: Nie daj się zwyciężyć złu.