Scenariusz1, uroczystości, 11 listopada, niepodległość

Uroczystość zorganizowana przez klasy trzecie w Szkole Podstawowej Nr 3 w Sanoku w listopadzie 2001r.

1. Rozpoczęcie uroczystości: wspólne odśpiewania hymnu narodowego przez wszystkich uczniów.
2. Montaż słowno-muzyczny w wykonaniu uczniów klasy trzeciej.

Uczeń I:
(„ ...” - M. Konopnicka)

A jak ciebie kto zapyta:
Kto ty taki, skąd ty rodem?
Mów, żeś z tego łanu żyta,
żeś z tych łąk, co pachną miodem.

Uczeń II:
Mów, że jesteś z takiej chaty,
Co Piastowską chatą była.
Żeś z tej ziemi, której kwiaty
Gorzka rosa wykarmiła.

Narrator I:
Każdy z nas rodzi się w jakiejś ojczyźnie, wśród ludzi, którzy mówią tym samym językiem, mają podobną tradycję, troszczą się o swoją ojczyznę i w razie potrzeby jej bronią.

Narrator II:
Urodziliśmy się w Polsce, która na przestrzeni tysiąca lat przechodziła różne wydarzenia - radosne i bolesne.

Narrator III:
W 1914 roku trzy państwa zaborcze: Rosja, Niemcy, Austria rozpoczęły między sobą wojnę. Wybuchła I wojna światowa. Polacy musieli walczyć w szeregach wrogich armii.

Uczeń III:
(„ TA, CO NIE ZGINĘŁA” - E. Słoński)

Rozdzielił nas, mój bracie,
zły los i trzyma straż -
w dwóch wrogich sobie szańcach
patrzymy śmierci w twarz.

Uczeń IV:
W okopach pełnych jęku,
Wsłuchani w armat huk,
Stoimy na wprost siebie-
Ja - wróg Twój, Ty - mój wróg!

Uczeń V:
Las płacze, ziemia płacze,
Świat cały w ogniu drży,
W dwóch wrogich sobie szańcach
Stoimy ja i ty.

Zespół dziewczynek z III b:
Śpiewają z podkładem muzycznym i układem choreograficznym pieśń pt. „O MÓJ ROZMARYNIE”

Narrator IV:
Walczyli i ginęli Polacy w obcych armiach z wiarą, że spełnią się ich marzenia, że walka ta przyniesie Polsce niepodległość.

Wszyscy:
Śpiewają z podkładem muzycznym pieśń pt. „WOJENKO, WOJENKO”

Narrator V:
Tę piosenkę śpiewali legioniści Józefa Piłsudskiego z trzeciego pułku piechoty. Natomiast ułani z czwartego szwadronu wtórowali im wesołą śpiewką:

Zespół dziewczynek z III b:
Śpiewają z podkładem muzycznym pieśń pt.„PIERWSZA BRYGADA”

Narrator VI:
Mimo śpiewanych piosenek, radosnego nastroju, nikomu w tym czasie nie było wesoło. Wojna pochłaniała coraz więcej ofiar, lecz wiara w niepodległą Polskę podtrzymywała ducha walki.

Uczeń VI:
(„ DO MEGO SYNA” - E. Słoński)

Gdy dym pożarów słońce gasi
I coraz krwawszy huczy bój,
Ty mnie nie pytaj, czy to nasi,
Czy to nie nasi, synu mój!

Uczeń VII:
Ty nie pytaj, kto zwycięża,
czyj triumfalny słychać śpiew,
naszego nie masz tam oręża,
chociaż się nasza leje krew.

Uczeń VIII:
O, synu mój, na wszystkich frontach,
Od płowej Wisły aż po Ren,
Przy zapalonych stojąc lontach,
My swój o Polsce śnimy sen...

Zespół dziewczynek z III b:
Śpiewają z podkładem muzycznym i układem choreograficznym pieśń pt.
„PIECHOTA”

Narrator VIII:
I oto sen o wolnej Polsce spełnia się. Zmagania wojenne trwały ponad cztery lata
i zakończyły się klęską Niemiec i Austrii oraz rewolucją w Rosji.

Wszyscy:
11 LISTOPADA 1918 ROKU POWSTAŁO NIEPODLEGŁE PAŃSTWO POLSKIE.

Uczeń IX:
( „11 LISTOPADA” - L. Wiszniewski)

Dzisiaj wielka jest rocznica -
jedenasty listopada! ...
Tym, co zmarli za Ojczyznę,
Hołd wdzięczności Polska składa.

Wszyscy:
Śpiewają z podkładem muzycznym, a wybrane pary tańczą walca do melodii pieśni pt. „STAĆ BĘDZIE KRAJ NASZ CAŁY”

Narrator IX:
Polska po ponad 120 latach niewoli pojawiła się znowu na mapach świata.

Uczeń X:
„ZŁAMANE BERŁA” - S. Rybka)

Złamane berła, powalone trony,
Niewoli więzy już rozbite w pył,
A w całej Polsce rozbrzmiewają dzwony,
że Bóg krwią naszą dawne winy zmył.
Ziemia i morze polskie nas wita,
Nasza najdroższa - Rzeczpospolita!

Wszyscy:
Śpiewają z podkładem muzycznym i układem z chustkami utwór pt. „PIOSENKA
O SANOKU”

TEKSTY WYKORZYSTANYCH PIEŚNI I PIOSENEK

„ O MÓJ ROZMARYNIE ”

1. O mój rozmarynie rozwijaj się. ( 2x)
Pójdę do dziewczyny, pójdę do jedynej, zapytam się.( 2x )

2. A jak mi odpowie nie kocham cię. ( 2x )
Ułani wędrują , strzelcy maszerują , zaciągnę się. ( 2x )

3. Dadzą mi konika cisawego. ( 2x )
I ostrą szabelkę, i ostrą szabelkę do boku mego.( 2x )

4. Dadzą mi kabacik z wyłogami. ( 2x )
I wysokie buty, i wysokie buty z ostrogami. (2x )

„WOJENKO, WOJENKO”

1. Wojenko, wojenko, cóżeś ty za pani,
że za tobą idą, że za tobą idą,
chłopcy malowani.

2. Chłopcy malowani, sami wybierani,
wojenko, wojenko, wojenko, wojenko,
cóżeś ty za pani.

3. Na wojence ładnie, kto Boga uprosi,
żołnierze strzelają, żołnierze strzelają,
Pan Bóg kule nosi.

4. Wojenko, wojenko, co za moc jest w tobie,
kogo ty pokochasz, kogo ty pokochasz,
w zimnym leży grobie.

„ PIERWSZA BRYGADA”

1. Legiony to żołnierska nuta,
legiony to straceńców los.
Legiony to żołnierska buta,
Legiony to ofiarny stos.

Ref. My Pierwsza Brygada, strzelecka gromada,
Na stos rzuciliśmy, nasz życia los na stos, na stos.

2. O ileż mąk, ileż cierpienia,
a ileż krwi, wylanych łez.
Pomimo to nie ma zwątpienia
Dodawał sił wędrówki kres.

Ref. My Pierwsza Brygada ...

„ PIECHOTA”

1. Nie noszą lampasów, lecz szary ich strój,
nie noszą ni srebra, ni złota.
Lecz w pierwszym szeregu podąża na bój,
piechota, ta szara piechota.

Ref. Maszerują chłopcy, maszerują,
karabiny błyszczą, szary strój.
A przed nimi drzewa salutują,
bo za naszą Polskę idą w bój.

2. Idą, a w słońcu kołysze się stal,
dziewczęta zerkają zza płota.
A oczy ich dumnie, utkwione są w dal,
Piechota ta szara piechota.

Ref. Maszerują chłopcy, ...

3. Nie grają im surmy, nie huczy im róg,
a śmierć im pod stopy się miota.
Lecz w pierwszym szeregu podąża na bój,
Piechota, ta szara piechota.

„ STAĆ BĘDZIE KRAJ NASZ CAŁY”

1. Jak długo w sercu naszym, choć kropla polskiej krwi.
Jak długo w ręku naszym ognista szabla lśni.

Ref. Stać będzie kraj nasz cały, stać będzie Piastów gród.
Zwycięży Orzeł Biały, zwycięży polski lud.

2. Jak długo święta wiara, ożywia polską krew.
Stać będzie Polska stara, bo , każdy Polak lew.

„PIOSENKA O SANOKU ”

1. Tak wiele na świecie jest miast, tętniących swym życiem co dnia,
w alejach wiosną kwitną kwiaty.
Lecz ja właśnie mieszkać chcę tu, gdzie sen mnie kołysze do snu,
Gdzie Grzegorz z Sanoka urodził się przed laty.

Ref. Sanockie domy okryte we mgle, skąpane w słońcu ulice,
w kolorach tęczy jak w bajkowym śnie, mienią się nam okolice.
Może gdzie indziej piękniejszy jest świat, ktoś o nim książkę
napisze. A ja choć dzisiaj tak mało
mam lat, kocham sanockie zacisze.

2. Nim rankiem obudzi się dzień, po Rynku przechadzam się ja,
w zaułkach jeszcze senna brzmi muzyka. Za chwilę rozpocznie się bal,
nim słońce rozleje swój żar, po pięknych, sanockich ulicach i pomnikach.

3. Niech nam to miasto pięknieje co dnia, i niech już każdy pamięta,
że jego urok nie minie jak ta nowa, sanocka piosenka.
La, la, la, la, la, la, la,( 2x )
że jego urok nie minie jak ta, nowa sanocka piosenka.

W scenariuszu wykorzystano fragmenty z opracowania J. Długosz pt. „Imprezy i uroczystości w procesie dydaktyczno - wychowawczym klas początkowych” (Rzeszów 1992) oraz teksty piosenek ze śpiewników szkolnych wraz z nutami.

opracowała:
mgr Ewa Gawlewicz