Paolo Veronese – Uczta w Kanie Galilejskiej

Veronese Paolo, właściwie Paolo Caliari (1528-1588), malarz włoski. Początkowo pozostawał pod wpływem Tycjana. Wyróżniał się indywidualnym, chłodnym, szaro srebrzystym tonem. Tworzył monumentalne, dynamiczne kompozycje religijne, historyczne i alegoryczne, stanowiące swoistą ilustrację współczesnego życia mieszkańców miasta.

Veronese często malował sceny religijne, umieszczając je w absurdalny ustawienie weneckie świętych ubrane w ozdoby stroju kobiecego i klejnotów. Mimo że została ocenzurowana za ten element dekoracyjny, który niektórych uważane za świętokradztwo, pozwoliła mu pokazanie przepychu życia w bogatej i triumfujący stan Wenecji.

W pierwszych latach swojej kariery w Wenecji, Veronese namalował freski na wielkich architektów Sanmicheli. W rezultacie, wiele jego dzieł przekazać trwałe wrażenie szczegóły architektury, w tym małżeństwo święto w Kanie, gdzie święto odbywa się przed wspaniałym tłem zamiatania Classical kolumnady. Architektonicznych ustawienie wzmaga iluzję, że malarstwo jest scena z play - XVI wieku teatry często miał dwie takie towarzyszących piętrach. Veronese włączyła autoportret siebie grając viola da braccio, obok niego mają kolegów artystów Tycjana i Tintoretta.

PAOLO VERONESE

Urodził się w Weronie. Jeden z najwybitniejszych włoskich malarzy renesansowych tworzących w XVI w. Urodził się jako Paolo Caliari. W swej twórczości łączył wątki religijne ze scenami rodzajowymi. Na swoich obrazach przedstawiał najczęściej życie codzienne Wenecji z czasów jemu współczesnych. Do Wenecji przybył z Werony jako w pełni dojrzały artysta. W wielu szczegółach trzyma się tradycji swego rodzinnego miasta. Przejawia się to w chłodnym, srebrno-szarym kolorycie różniącym się od kolorytu weneckiego. Miał duże powodzenie, obrazy jego są pogodne, wesołe, łatwe w odbiorze. Przedstawia liczne uczty biblijne. Maluje w kompozycji rozbudowanej, z dużą ilością postaci we współczesnych strojach i ze współczesnymi rekwizytami. Zarzucano mu, że wprowadza zbędne w tematyce religijnej szczegóły. Kazano mu przemalować niektóre obrazy.

Przykłady:

Gody w Kanie Galilejskiej- płótno 6x10m, mnóstwo kolumn, balustrady, dużo postaci, na środku Maria z Chrystusem. Na pierwszym planie grupa muzyków, którym nadał twarze weneckich malarzy. Można tam zobaczyć Tintoretta, Tycjana i samego Paola. Takie przedstawienie scen religijnych było krytykowane, Musiał tłumaczyć się z umieszczania błaznów i pijanych mężczyzn na obrazach. Całość ma charakter bogatego, dworskiego przyjęcia na tarasie pałacu.

 Dość trudno w to uwierzyć, ale powyższy obraz zaprowadził Veronesego przed oblicze Inkwizycji. Jej członkom nie spodobało się bowiem to, że artysta umieścił na płótnie, które miało przedstawiać ostatnią wieczerzę Jezusa, przeróżne “głupstwa”: karły, psy, papugi, błaznów (i to w dodatku pijanych!), Murzynów, czy osobnika dłubiącego w zębach. Najmocniej jednak miało rozdrażnić inkwizytorów ukazanie niemieckich lancknechtów, bo Niemców kojarzono wówczas z luteranizmem.