20.10.2012r
Ratyfikowane umowy międzynarodowe zaliczane są na podstawie art. 87 Konstytucji do źródeł powszechnie obowiązującego prawa. Według art.91 ust.1 Konstytucji, ratyfikowana umowa międzynarodowa po ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw RP stanowi część krajowego zarówno ogólnego jak i wewnętrznego porządku prawnego i jest bezpośrednio stosowana. Jej stosowanie może być wyjątkowo uzależnione od wydania określonej ustawy. Umowa ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażona w ustawie w systemie źródeł prawa ma pierwszeństwo przed ustawą, jeśli przepisów tej ustawy nie można pogodzić z umową.
Prezydent ma 21 dni na wypowiedzenie się w sprawie projektu ustawy. Jeśli w tym terminie ją podpisze, zarządza następnie ogłoszenie ustawy w Dzienniku Ustaw RP. W przypadku gdy zarzuci ustawie niezgodność z przepisami Konstytucji, może ją przekazać Trybunałowi Konstytucyjnemu w celu zbadania ewentualnej niekonstytucyjności ustawy.
W przypadku gdy Trybunał Konstytucyjny stwierdzi niezgodność, Prezydent nie podpisuje ustawy. Jeżeli jednak Trybunał Konstytucyjny uzna ustawę za zgodną z Konstytucją to Prezydent ma obowiązek podpisać umowę.
W przypadku gdy Prezydent uzna ustawę za sprzeczną z Konstytucją ma także drugą możliwość – przekazania jej z umotywowanym wnioskiem do ponownego rozpatrzenia przez Sejm (korzysta wtedy z tzw. prawa veta). Sejm może ustawę ponownie uchwalić, ale kwalifikowaną większością 3/5 głosów w obecności polowy ustawowej liczby posłów. Uchwaloną w ten sposób ustawę Prezydent ma obowiązek podpisać w ciągu 7 dni i zarządzić jej opublikowanie w Dz.Ust.RP.
Ustawa rozpatrywana jest przez Sejm w trzech czytaniach. W trakcie rozpatrywania prawo wnoszenia poprawek do jej projektu przysługuje wnioskodawcy projektu, posłom i Radzie Ministrów. Marszałek Sejmu ma prawo odmowy poddania pod głosowanie poprawki, nieprzedłożonej uprzednio komisji sejmowej. Do czasu ukończenia drugiego czytania projektu ustawy w toku postępowania legislacyjnego wnioskodawca może wycofać projekt. Ustawa uchwalana jest przez Sejm zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów, chyba że przepisy konstytucyjne przewidują inną większość dla aktów regulujących specyficzne kwestie. Uchwalona ustawa jest przekazana przez Marszałka Sejmu do Senatu, który ma 30 dni na wypowiedzenie się co do ustawy. Może ją przyjąć bez zmian lub uchwalić poprawki albo też uchwalić jej odrzucenie w całości.
Konstytucja normuje w poszczególnych rozdziałach podstawowe zasady funkcjonowania państwa, są to: - ogólne założenia państwa, - źródła prawa powszechnie obowiązującego, - ustrój władzy ustawodawczej, - ustrój władzy wykonawczej, - ustrój władzy sądowniczej, - podstawy i zakres działania organów kontroli państwowej i ochrony prawa, - zasady działania państwa w sytuacji szczególnych zagrożeń (stanu wojennego, wyjątkowego i klęski żywiołowej), - specyficzne warunki i tryb zmiany Konstytucji wyróżniające Konstytucję od innych aktów prawnych.