Ja napisać powieść w 30 min!

Chciałabym przedstawić krótkie, dynamiczne ćwiczenie, które pomoże zaplanować główne wydarzenia w powieści. Ćwiczenie będzie tylko mapą – podążanie drogą należy do ciebie!

Przygotuj zegar i nastaw alarm. Twoim zadaniem jest swobodne zapisywanie odpowiedzi - po trzy minuty na każde pytanie. (Jeśli chcesz odpowiadać po 5 minut, nie ma problemu, tylko wtedy ćwiczenie będzie trwało godzinę.) Swobodne pisanie polega na pisaniu bez zwracania uwagi na gramatykę, ortografię, strukturę zdania, logikę, myśli, które przychodzą do głowy w określonym przedziale czasu.
Najważniejsze jest, aby nie przestawać pisać dopóki nie zadzwoni alarm budzika. Jeśli skończą ci się pomysły przed czasem, powtarzaj ciągle ostatnie słowo. Bardzo szybko cię to znudzi i zmusisz swój mózg do wymyślenia czegoś nowego. Ale pamiętaj, aby wyłączyć edytor tekstów. Celem ćwiczenia jest szukanie pomysłów, a nie prawdziwe pisanie.

Zapisz pytanie, nastaw budzik, przeczytaj pytanie głośno i zacznij pisać. Masz trzy minuty na każde pytanie.

1. Co na początku powieści odróżnia twojego głównego bohatera od innych ludzi? Co jest jego mocną stroną i dominującą cechą charakteru? W jaki sposób te jego cechy wpędzają go w kłopoty?
   
   Mocna strona: Zuzanna jest świetna w rozwiązywaniu problemów. Kłopoty: Zawsze w ostatniej chwili jest wzywana do posprzątania bałaganu, który zrobili inni.

2. Kiedy zaczyna się powieść, w jakiej chwili życia znajduje się bohater, co dokładnie robi? Jak wyjaśnia, dlaczego właśnie to robi? Co to konkretne działanie mówi nam o bohaterze?
   
   Właśnie się wprowadziła do nowego miasteczka i zgłosiła się jako woluntariusz do pracy w lokalnym teatrze jako menadżer sceny. Mówi, że praca w teatrze to zabawa i będzie miała możliwość poznania nowych przyjaciół. Reprezentuje to jej starania, aby zostać częścią nowej społeczności.

3. Jaka zewnętrzna sytuacja będzie wymagała zaangażowania bohatera przez całą powieść? W jaki sposób to się łączy z pkt. 2? Pomaga czy przeszkadza? Co jeszcze wzmocniłoby napięcie?
   
   Reżyser przygotowywanego przedstawienia zdefraudował pieniądze i zniknął. Jeśli aktorzy nie wystawią Hamleta w ciągu tygodnia i sztuka nie odniesie sukcesu, to teatr zbankrutuje.

4. Jaki jest cel głównego bohatera w czasie, który obejmuje powieść? Jak łączy się z okolicznościami zewnętrznymi? Czy sytuacja zewnętrzna powstrzymuje bohatera przed osiągnięciem celu? Co bohater MÓWI motywując osiągnięcie swojego celu? Czy bohater ma jeszcze inną głębszą motywację?
   
   Zuzanna chce brać udział w wystawieniu dobrego przedstawienia. Mówi, że będzie to dobre dla całego środowiska teatralnego. Głębszą motywacją jest to, że chce być częścią spójnej grupy, aby nie czuć się samotną i odrzuconą. Wszystkie problemy pochodzące z okoliczności zewnętrznych będą przeszkodą w wystawieniu przedstawienia z sukcesem.

5. Jak problem (zewnętrzny konflikt) przedstawia sytuacja zewnętrzna? W jaki sposób bohater potencjalnie mógłby rozwiązać ten problem?
   
   Została wciągnięta w sytuację konfliktową w teatrze na tydzień przed premierą Hamleta i nigdy wcześniej nie reżyserowała sztuki. Świetnie rozwiązuje problemy i wykorzysta te umiejętności w rozwiązywaniu kłopotów teatru.

6. Zrób listę, co najmniej trzech przeszkód, które pojawią się przy rozwiązywaniu konfliktów. Jedna z nich powinna być przeszkodą wewnętrzną.
   
   Nie ma wystarczającej ilości pieniędzy na kostiumy.
   
   Żaden z aktorów grających w sztuce nie wierzy, że Zuzanna zdoła zastąpić bardzo utalentowanego poprzedniego reżysera.
   
   Aktor grający Hamleta, to pijak.
   
   Pięć dni przed premierą, mama Zuzanny oświadcza, że nie jest w stanie dłużej mieszkać sama i chce się do niej wprowadzić.
   
   Dach teatru przecieka, a prognozy przewidują gwałtowną burzę w noc premiery.
   
   Wewnętrzna przeszkoda: Potrzeba Zuzanny, aby być częścią grupy i być lubianą przez wszystkich, bardzo jej utrudnia bycie szefem i mówienie nie.

7. W jaki sposób bohater się zmienia pokonując stające na drodze przeszkody?
   
   Kiedy Zuzanna musi wylać pijanego Hamleta i zastąpić go młodym, niedoświadczonym studentem szkoły teatralnej, uczy się ufać swoim sądom, umacnia swój autorytet i zdobywa zaufanie aktorów. Staje się liderem grupy.

8. Jak byś chciał, aby książka się zakończyła?
   
   Chciałabym, aby przedstawienie odniosło sukces, oczywiście z jakimiś drobnymi problemami w ostatniej chwili i chciałabym, aby bohaterka zaakceptowała swoją pozycję lidera.

9. Co będzie musiało się wydarzyć, aby bohater przezwyciężył swoje słabości, aby zakończenie było satysfakcjonujące dla czytelników?
   
   Zuzanna będzie musiała wykazać się odwagą, aby zwolnić popularnego Hamleta i nie stracić poparcia innych aktorów, aby mogli wystawić wspaniałą sztukę. Będzie również musiała zainspirować debiutującego aktora do świetnego zagrania roli.

Przedstawiony powyżej szkic fabuły jest poprowadzony z punktu widzenia motywacji bohatera i jego interakcji ze światem. Oczywiście nie wszystkie książki tak mocno opierają się na osobowości bohatera. Ten rodzaj fabuły najlepiej sprawdza się w powieściach popularnych. Ale odpowiedź na te pytania może pomóc ci określić, dokąd zmierzasz i w jaki sposób chcesz tam dojść.

Pół godziny minęło. Jak wykorzystać zrobiony plan? Punkty 1 i 2 to początek powieści, odpowiedź na punkt 8 to zakończenie. Wszystko pomiędzy wypełnia nam cały środek (akt2).

Odpowiedź na pkt. 2 służy do napisania sceny otwierającej powieść, tak, aby czytelnik został od razu wprowadzony do środka akcji. Pokazanie bohatera w działaniu zawsze jest ciekawe i daje zapowiedź ciekawej akcji w przyszłości. (Zuzanna pragnie dołączyć do środowiska teatralnego, jako kierownik sceny). To działanie może wprowadzić czytelnika w okoliczności zewnętrzne opisane w pkt.3 (reżyser sztuki uciekł z funduszami teatru) i/lub pokazać cel, który zdefiniowałeś w pkt. 4. Jeśli tak się stanie, jakie to będzie miało nieprzewidziane skutki? (Zuzanna może zacząć pracę, jako kierownik sceny, i odkrywa, że reżyser jest oszustem)

Lub też inaczej (chce zostać kierownikiem sceny, ale przybywa do teatru właśnie, kiedy reżyser ucieka z pieniędzmi i ponieważ ma pewne doświadczenie w pracy teatralnej, zostaje reżyserem, a nie kierownikiem sceny). Co teraz bohater zamierza zrobić?

Odpowiedź na pkt.4 pokazuje bohaterowi możliwy cel. Zastanów się, dlaczego bohater chce osiągnąć ten cel i jak okoliczności zewnętrzne będą wpływały na dążenie bohatera do celu pkt.3. (Zuzanna tak bardzo chce brać udział w produkcji wielkiego przedstawienia, że godzi się objąć funkcję reżysera). W jaki sposób cel łączy się z odpowiedzią na pkt.1, cechą, która odróżnia bohatera od innych ludzi? (Ma duże zawodowe doświadczenie, dlatego wierzy, że będzie znakomitym kierownikiem sceny w teatrze)

Cel może być związany z okolicznościami zewnętrznymi, ale prawdopodobnie będzie zawierał również składnik wewnętrzny (chce zostać szybko członkiem lokalnej społeczności, aby nie czuć się samotną i odrzuconą) Przeszkody również mogą pojawiać się zarówno z zewnątrz jak i wypływać z wnętrza.

Pkt.6 pokazuje przeszkody, które będą budowały konflikt. Zewnętrzne (pijący aktor, nagła i niespodziewana decyzja matki) Wewnętrzne (brak umiejętności mówienia nie, poczucie winy z powodu matki). Jaki wpływ mają okoliczności zewnętrzne na budowanie konfliktu?

Naszkicuj, co najmniej jedną scenę do każdego konfliktu. Pokaż bohatera jak reaguje na każdą pojawiającą się przeszkodę, w jaki sposób ona go przytłacza i jak bohater działa lub reaguje na nią. Prawdopodobnie, chociaż raz, bohater zostanie pokonany. Spróbuj ułożyć sceny według wzrastającego ryzyka emocjonalnego – pierwsza przeszkoda (brak pieniędzy na nowe kostiumy) ma w sobie mniej emocjonalnego zaangażowania niż kolejna (poproszenie dekarza, aby naprawił dach za darmo). Ostatnia przeszkoda powinna zawierać ogromny emocjonalny ciężar, taki , na który nie zdobyłaby się na początku powieści, ale musi zrobić to teraz, bo tak dużo już zainwestowała w całe przedsięwzięcie (ryzykuje niechęć całej obsady sztuki i wspólnoty teatralnej poprzez zwolnienie popularnego aktora)

I co dalej? Specjalne zdolności, które zdefiniowałeś w pkt.1 właśnie teraz powinny zagrać główną rolę(umiejętność rozwiązywania problemów), ale równocześnie musimy pokazać słabość bohatera, którą będzie musiał przezwyciężyć (pragnienie bycia lubianą przez wszystkich) Co spowoduje brak wiary w siebie i klęskę? Co ponownie pozwoli uwierzyć we własne możliwości? Czy możesz pokazać stopniowo wzrastający poziom zwycięstw, małe zwycięstwa następują po małych klęskach, większe po większych etc. W jaki sposób pokonywanie przeszkód wpływa na bohatera, jak klęski i zwycięstwa przyczyniają się do rozwoju (pozytywnego lub negatywnego) postaci opisanego w pkt.7?

Czy konflikt zewnętrzny będzie rozwiązany? Inaczej mówiąc wysiłki w rozwiązywaniu głównego konfliktu prowadzą do sceny kulminacyjnej. Specjalne zdolności bohatera, jego motywacja, najtrudniejsza przeszkoda w dotarciu do celu, ważne zdarzenie z okoliczności zewnętrznych oraz cel, mogą wszystkie spotkać się i eksplodować w scenie kulminacyjnej (zwalnia Hamleta i angażuje studenta, którego w tajemnicy przygotowywała do roli oraz pokonuje niechęć innych aktorów).

Ostatnie wrażenie, które pozostawi twoja powieść, powinno zdecydowanie mieć dużą moc. Czytelnicy ocenią książkę opierając się właśnie na ostatnim odczuciu, które wzbudziła, a nie na dojściu do celu bohatera. Rozwiązanie konfliktu może pozostawić po sobie pustkę lub być bardzo budujące (może zrobić wspaniałe przedstawienie i wrócić do pustego domu (lub do wymagającej mamy). Ale może również wykorzystać swoją nowo zdobytą umiejętność mówienia nie do nakłonienia mamy do wybrania innego rozwiązania oraz starą umiejętność mówienia tak do rozpoczęcia związku ze wspaniałym dekarzem.

Zakończenie zostawi niezatarte wrażenie na czytelnikach, dlatego powinno ściśle łączyć się z tematem powieści (w naszym przykładzie być może: „Bycie liderem czasami zależy od podejmowania odpowiednich, chociaż niepopularnych decyzji”).

Pamiętaj, że to tylko ćwiczenie, nie zbiór zasad. Wykorzystaj tylko to, co jest odpowiednie dla ciebie. Twoja powieść powinna znaleźć swoją własną ścieżkę. Ale wiedząc, dokąd idziesz i znając niektóre krainy, przez które przechodzisz, twoja droga będzie o wiele mniej bolesna.

U.G.