On nie był gotowy

- Draco!
- Co?
- Znów siedzisz na moim łóżku, w moim szlafroku i obżerasz się moimi glutożelkami!
- Skoro to już któryś z kolei raz, to powinieneś się do tego przyzwyczaić, Zabini - wymlaskał Draco, pakując do ust kolejną żelkę. - Soją ogą ą apadę yszne.
- Co?
- To... - Zabini usłyszał głośny odgłos przełykania i coś w rodzaju siorbnięcia. - Że swoją drogą są naprawdę pyszne! - Rozpromienił się blondyn.
- Oddawaj! - Zabini rzucił się na niego, chcąc ocalić choć tę odrobinę słodyczy na dnie paczki.
- Nie bądź taki szybki, gdzie gra wstępna, przystojniaczku? - Draco wywalił swój imponujących rozmiarów arystokratyczny język, uciekając na drugą stronę łóżka.
Zabini stanął naprzeciw, zastanawiając się, jak odzyskać swoją własność, kiedy niespodziewanie dostał w głowę paczką z resztką glutożelek.
- Masz te swoje paskudztwa - rzucił Draco. - Ale szlafrok musisz sobie wziąć sam. - Uśmiechnął się, odsłaniając perfekcyjnie równe i białe uzębienie. Kiedy jednak Zabini ruszył w jego kierunku, dodał jakby od niechcenia:
- Pod spodem nic nie mam.
Blaise zawahał się, ale niedowierzając szybko doskoczył do kolegi i rozwiązał pasek szlafroka.
- Aaaa! - zapiszczał, zasłaniając oczy rękoma. Spod rozchylonych poł szlafroka wyjrzała wątła, blada pierś Dracona.
- Ostrzegałem - mruknął Draco, wyciągając się na łóżku.
- Aaaa! - piszczał Zabini, kołysząc się w przód i w tył.
Naraz drzwi dormitorium otworzyły się z charakterystycznym skrzypnięciem i oczom Dracona ukazali się Crabbe i Goyle.
- Gwałcą! - zakrzyknął, osłaniając się szczupłymi ramionami.
- Aaaa! - pisnął Zabini, kołysząc się nieprzerwanie.
- Spoko, Blaise - chrząknął Goyle. - Nikomu nie powiemy. Nie, Crabbe?
- Noo - mruknął Crabbe, przełykając resztki z kolacji. - Nas też chciał na to nabrać, nie Draco?
- Niewdzięcznicy! Podłe kreatury! - wymamrotał blondyn, schodząc z łóżka. - To na kim mam poćwiczyć mój świeżo odkryty pierwiastek homoseksualny, co?
- Hmmm... - Goyle podrapał się po głowie, chcąc zaznaczyć, że nie dość, że myśli, to jeszcze do tego bardzo intensywnie. - My nie, Zabini nie...
- Ja mam puchacza! - wykrzyknął nagle Crabbe z szerokim uśmiechem, nadającym jego twarzy wygląd rozlanego budyniu.
- No i co z tego? - spytał Draco, zrzucając z siebie szlafrok. - A, Zabini, żartowałem! Nie byłem nagi.
- Nie? - spytał z powątpiewaniem Blaise, nadal zakrywając oczy.
- Sam zobacz.
- Aaaa! - zapiszczał Zabini, rzucając spojrzenie na blondyna.
- O co ci znów chodzi? Nie podobają ci się moje nowe stringi w panterkę? - Draco podszedł do lustra, przyglądając się sobie krytycznie.
- Jak zwykle boski - szepnął, przeciągając palcem po gładkiej powierzchni tafli.
- Draco, słuchasz mnie? - Crabbe zamachał pulchnymi dłońmi, zwracając na siebie uwagę chłopaka.
- No, ale co mi po twoim puchaczu, durniu?
- No, on jest facetem!
- Odejdź ode mnie, perwersie! - zajęczał Draco. - Jestem gejem, a nie zoofilem!
- Ty - chrząknął Goyle, szturchając Crabbe'a w ramię. - Twoja sowa zdechła w zeszłym tygodniu, pamiętasz?
- A, fakt - mruknął Crabbe, wzruszając ramionami. - Propozycja nieaktualna.
- To byłaby nekrogerontozoofilia - roześmiał się Zabini, powracając do jako takiej równowagi umysłowej i otrząsając się powoli z szoku.
- Co? - wykrzyknęła pozostała trójka, patrząc z zaciekawieniem na Blaise'a.
- No, hmm... że tak powiem kulturalnie - miłość do martwych, starych zwierząt - wyszczerzył się, unikając lecącej nań poduszki.
- Zboczeńcy! Otaczając mnie zboczeńcy! - wyjęczał Draco, osuwając się na podłogę.
- Ale ja mam pomysł - rzucił nagle Goyle, podrywając się z łóżka. - Testuj ten swój pierwiastek homocośtam na Potterze!
- Zgłupiałeś, Goyle! To jest delikatna sprawa, a ten matoł Potter nie ma w sobie za grosz poczucia wrażliwości, nie mówiąc już o jakiejkolwiek subtelności. Ja muszę w sobie pielęgnować mą niezwykłość, a nie tłamsić - wykrzyknął chłopiec, łapiąc się za serce. A przynajmniej gdzieś w jego okolice.
- To jest dobry pomysł, Draco - pokiwał głową Zabini. - I przy okazji powkurzałbyś Pottera - zachęcał.
- Przecież on jest całkowicie hetero! Szlaja się z tą rudą łasicą.
- Z Weasleyem? A wydawało mi się, że on jest facetem - mruknął Crabbe.
- Z jego siostrą, matole! Z kim ja rozmawiam? - wyjęczał blondyn, masując skronie.
- Zastanów się tylko, Draco. Nie dość, że powkurzałbyś Pottera, to jeszcze łasica i szlamę.
- Ale ja pragnę prawdziwej miłości. Albo czegoś na kształt tego.
- No to rozkochaj go w sobie! Spraw, że nie będzie mógł myśleć o kimkolwiek innym! - Zabini zapalił się do pomysłu podrywania Pottera. Jeśli dzięki temu w ich dormitorium miał zapanować spokój, to gotów był się pobratać nawet z wszystkimi Gryfonami. Miał już dość niezbyt subtelnego napastowania seksualnego w wykonaniu swojego najlepszego kumpla.

Jeszcze tego wieczoru Draco uświadomił sobie, że obiektem jego pożądania stał się cudnie rozczochrany, jeszcze chudszy niż on sam - Potter. Teraz należało tylko to uświadomić niczego nie podejrzewającemu, niewinnemu Gryfonowi.

Wieść o tym, że Draco znalazł nowy obiekt pożądania obiegła całą szkołę następnego ranka. A że tym obiektem jest Potter, wyrwało się niechcący Crabbowi podczas eliksirów. Dlatego też Draco od jakichś piętnastu minut spacerował po błoniach, gdyż zupełnie przypadkiem usłyszał, że gdzieś w okolicy szlaja się Potter, starannie go unikając.
- Te, Draco - chrząknął Goyle, wycierając rękawem czerwony nos. - Serio chcesz przelecieć Pottera?
- Nie, tak sobie spaceruję, kapuściany głąbie! Kto przy zdrowych zmysłach włóczyłby się w taką pogodę na zewnątrz? Chyba tylko ten idiota, którego szukamy. Poza tym ja nikogo nie przelatuję, Goyle. Zapamiętaj to sobie. Ty też, Crabbe! - Wycelował kościsty palec w pierś swojego drugiego goryla. - My, Malfoyowie, nigdy nikogo nie przelatujemy. My nawiązujemy ognisty romans, wykorzystujemy seksualnie naszą ofiarę, a później bez żalu porzucamy, by się zająć inną.
- Eeee? - chrząknął Crabbe, patrząc blondyna.
- Jasne, Draco! - wykrzyknął entuzjastycznie Goyle. - Wykorzystamy Pottera!
- I znów niczego nie rozumiecie - mruknął chłopak, opuszczając ramiona. - Nie wykorzystamy, tylko ja wykorzystam, poza tym nie mówcie o tym głośno. Nie chcę, żeby Potter się przestraszył.
- Jasne - chrząknął Goyle, pociągając nosem. - O, popatrz, za krzakami chyba chowa się Bliznowaty.
- Jak ty mówisz o moim chłopaku? - syknął Draco, wsadzając swój łokieć między żebra kolegi. - Od teraz to Potter albo... Potter. Żaden Bliznowaty, Zasmarkane Dziecko Gryffindoru, czy Gryfońska Sierota.
- Okej, stary, Potter to Potter.
- I tego się trzymajcie - szepnął Draco, zbliżając się do Złotej Trójcy.
- Ekhem - chrząknął kulturalnie, pragnąc zaznaczyć swą obecność. Trójka Gryfonów podskoczyła z przerażeniem, obracając się do Draco.
- Czego chcecie? - spytał Ron, odważnie wychodząc do przodu. - Nie damy wam Harry'ego, ślizgońscy zboczeńcy!
- No i czego się drzesz, patałachu? - Wykrzywił się ironicznie blondyn. - Przyszliśmy porozmawiać.
- Nie rozmawiaj z nimi, Harry! - Tym razem Hermiona postanowiła bronić przyjaciela.
- Właśnie! To na pewno nowy plan Sam-Wiesz-Kogo! - wykrzyknął Ron, zasłaniając Harry'ego własną piersią.
- Jasne, a ja jestem napalonym gumochłonem - mruknął Draco.
- Wiesz, że coś w tym jest? - chrząknął Crabbe, chwilę później skrzywiając się z bólu po mocnym kopniaku w kostkę.
- Serio, Potter. Porozmawiajmy jak Ślizgon z Gryfonem. Jesteśmy dorośli, przystojni, lecę na ciebie...
- Ugh - jęknął Potter, chowając się za Ronem.
- Dobra, uznajmy, że tego ostatniego nie słyszałeś.
- Harry nie chce niczego od ciebie. Wracajcie do waszego ślizgońskiego gniazda rozpusty i nie deprawujcie porządnych nastolatków! - Hermiona złapała Harry'ego za jedno ramię, a Ron za drugie.
- Potter, myślałem, że jesteś facetem. Już nie chcę z tobą rozmawiać, ty tchórzu, chowający się za plecami szlamowatych kumpli. - Draco ostentacyjnie odwrócił się plecami do Gryfonów.
- Nikt nie będzie obrażał moich przyjaciół! - krzyknął wściekły Harry, oswobadzając się z uścisku Hermiony.
- Chcesz się bić, Potter? Chcesz poczuć tę bliskość, kiedy przygniatasz mnie do ziemi? Czuć ciepło naszych ciał, ocierających się o siebie, poruszających się bioder... - Wspaniałą orację przerwał mu głuchy stukot ciała upadającego na ziemię.
- Zemdlał - chrząknął Crabbe, trącając Pottera butem.
- Odsuńcie się od niego! - wrzasnął Ron mierząc w Ślizgonów różdżką.
- Powiedziałem coś nie tak? - spytał poważnie zdziwiony Draco, patrząc na trupiobladego, wciąż nieprzytomnego Pottera.
- Wiesz - mruknął Goyle. - Chyba jeszcze nie był gotowy na takie wyznania.
_________________