Rozdział 2.

Kate nie dowierzała własnym oczom. Przecież powienien być w piekle. Olivia podążyła za wzrokiem siostry. Zobaczyła dwóch mężczyzn idących do tego samego funkcjonariusza, z którym przed chwilą rozmawiały. Nie znała ich, ale najwyrazniej Kate tak.

-Kim oni są?- spytała starszą siostrę. Przez chwile Olivia myslała, że jej nie odpowie, ale zaczeła mówić nie swoim głosem.

-To Sam i Dean Winchester.- Winchester. Winchester. Olivia skądś znała to nazwisko, tylko nie mogła sobie przypomnieć skąd.

-Łowcy?- spytała. Kate potrząsneła głową, nie mogąc wydobyć z siebie żadnego dzwięku. Chciała rzucić się Deanowi na szyje, czuć jego oddech na skórze, ale nie mogła. Nie po tym jak się rozstali. Nie chciała tego, ale tak było lepiej. Ciekawe dla kogo, pomyslała z goryczą.

***

-I tylko tyle?- zdziwił się Sam.

-Tak. Wygląda, że był to tylko nieszczęśliwy wypadek.- odpowiedział funkcjonariusz.

-No nic. Dziękujemy bardzo.- powiedział Dean, prawie siłą odciągając brata od policjanta.- Zachowuj się jakoś.- szepnął mu do ucha.

-I mówi to ktoś, kto niedawno zaprzedał swoją dusze.- odparował Sammy, nie myślac nad znaczeniem tych słów. Dean skrzywił się lekko, lecz nic nie odpowiedział. Zmieniły go te cztery miesiące w piekle.

-Chodz, obejrzymy wrak samochodu.- rzekł Dean.

Odwrócił się i spojrzał na dwie dziewczyny, które stały na uboczu patrząc na niego. Jedna niższa, miała czarne włosy rozpuszczone na plecy, druga wyższa...Kate? Rozpoznał te niebieskie oczy niczym dno oceanu, jej usta, kształtne ciało.

-Patrz, to Kate.- powiedział Sam wskazując głową miejsce gdzie stały dziewczyny.-Chodzmy się przywitać.

-Nie...- ale Sam już szedł w ich stronę. Nigdy nie wiedział co tak naprawde łączyło jego brata z Katheriną. Jedyne co Deanowi pozostało to pójść razem z Samem.

-Hej, Kate.- przywitał się Sam swoim uśmiechem "niewinnego aniołka".

-Sammy.- Jako nieliczna miała przywilej nazywania tak Sama.- Cześć, Dean.- usłyszał zmiane w jej głosie. Było w nim wiele bólu i samotności. Kiwnał jej głową.- To moja siostra, Olivia.- przedstawiła młodszą siostrę.

Olivia była niezwykle zauroczona wysokim chłopakiem.

-Cześć.- machneła im ręką. Była nieśmiała jeśli chodziło o chłopaków.

-Dobra, gdy sie już przywitaliśmy i wogóle...- odezwała się Kate. Chciała się dowiedzieć jak Deanowi udało sie wydostać z piekła, ale pomyślała, że poczeka jak zostaną sami. Bez Olivii.- Co wy tu robicie?

-Badamy tą sprawę...- odpowiedział Sam. Ujrzał wyraz twarzy Kate i dodał:- Wy też.- bardziej stwierdził niż zapytał.

-Tak i to jest nasza sprawa.- powiedziała Olivia.

-Możemy połączyć siły...

-To chyba nie jest robota dla nas.- odezwał się Dean odkąd podeszli do dziewczyn.

-Skąd możesz to wiedzieć?-spytała wyniośle Kate.

-Sluchaj, odpuść choć raz...

-Ja? Dean, czasem cię nie rozumiem. Jesteś...

-Jaki? Prosze, dokończ. Jestem bardzo ciekawy.

-Przestańcie.- zagrzmiał Sam.- Co się z wami dzieje?

Kate odwróciła się i podeszła do wraku samochodu. Nie chciała się kłócić z Deanem. Wogóle nie chciała go widzieć! To przyprawiało ją o silny ból w klatce persiowej.

Przyjrzała się samochodowi, a reczej temu co z niego zostało. Pozostali podeszli do niej. Nikt się nie odzywał. Choć Kate czuła na sobie spojrzenie Deana, ignorowała go.

-Może pojedziemy do motelu? Nic tu nie ma...- rzekła Olivia.

-Dobry pomysł.- odezwał się Sam.- Tam ustalimy co robimy dalej.

Choć, ani Kate, ani Deanowi nie chciało sie współpracować, przystali jednak na tą propozycję. Wsiedli do swoich samochodów i ruszyli w strone najbliższego motelu. Kate miała wielką ochote wjechać w tył Impali.