Judith

14:1 - I rzekła Judith do wszystkiego ludu: Słuchajcie mię bracia: zawieście tę głowę na murze naszym:

14:2 - I będzie gdy wznidzie słońce, weźmi każdy z was broń swoję, a wy bieżcie pędem: nie żebyście mieli zbieżeć na dół, ale jako na nie nacierając.

14:3 - Tedy szpiegowie musi być, że pobieżą obudzić hetmana swego ku bitwie.

14:4 - A gdy rotmistrze ich przybieżą do namiotu Holofernesowego, i najdą go bez głowy we krwi swej ukalonego, przypadnie na nie strach.

14:5 - A gdy obaczycie, żeć uciekają, bieżcie po nich bezpiecznie, bo je Pan zetrze pod nogami waszemi.

14:6 - Tedy Achior widząc moc, którą uczynił Bóg Izraelski, opuściwszy obyczaje pogańskie, uwierzył Bogu, i obrzezał ciało odrzezku swego, i przyłączony jest do ludu Izraelskiego, i wszystko potomstwo rodzaju jego aż do dnia dzisiejszego.

14:7 - A wnet skoro się rozedniło, wywiesili głowę Holofernesa z muru, i wziął każdy mąż broń swą, i wypadli z wielkim trzaskiem i wrzaskiem.

14:8 - Co ujrzawszy szpiegowie, przybiegli do namiotu Holofernesowego.

14:9 - A ci którzy w namiecie byli, przychadzając, a przed weściem pokoju gruchocąc, żeby ocknął, sztucznie niepokój czynili, aby nie od budzących, ale od trzaskających Holofernes ocknął.

14:10 - Bo żaden nie śmiał pokoju mocy Assyryjskiej kołacąc abo wchodząc otwierać.

14:11 - Ale gdy przyszli hetmani, i tysiącnicy, i wszyscy przełożeni wojska króla Assyryjskiego, rzekli komornikom.

14:12 - Wnidźcie, a obudźcie go, bo myszy wyszedszy z jam swoich śmieją nas wyzywać ku bitwie.

14:13 - Tedy Wagao wszedszy do pokoju jego, stanął przed zasłoną, i klaskał rękoma swemi: bo mniemał, żeby spał z Judith.

14:14 - Ale gdy żadnego ruszania leżącego nie słyszał, przystąpił przybliżając się do zasłony, a podniósszy ją, i ujrzawszy trupa bez głowy Holofernesowego, we krwi swej uwalanego na ziemi leżącego, krzyknął głosem wielkim z płaczem, i rozdarł odzienie swoje.

14:15 - A wszedszy do namiotu Judith, nie nalazł jej: i wybiegł z pokoju do ludu,

14:16 - I rzekł: Jedna Żydowska niewiasta uczyniła zamieszanie w domu króla Nabuchodonozora: bo oto Holofernes leży na ziemi, a głowy jego niemasz na nim:

14:17 - Co gdy usłyszeli książęta siły Assyryjskiej, rozdarli wszyscy szaty swe, i nieznośny strach i drżenie przypadło na nie, i strwożyły się serca ich barzo.

14:18 - I stał się krzyk niewymowny w pośród obozu ich.