Fizjologia wykład 28.03.2012
Odruch z baroreceptorów aortalno-zatokowych
Pobudzenie baroreceptorów:
wzrost ciśnienia w zakresie 80-120mmHg oraz szczyt przy 160mmHg
pobudzone głównie pod wpływem odkształcenia ścian naczyń krwionośnych
adaptacja przy dłużej utrzymanym podwyższonym ciśnieniu
hamowanie ośrodka presyjnego a pobudzenie ośrodka depresyjnego
odruchowe rozszerzenie naczyń oporowych i zwolnienie akcji serca
Odbarczenie baroreceptorów :
zmniejszenie impulsacji z baroreceptorów
zahamowanie ośrodka depresyjnego i naczyniowo-sercowego
zwiększenie HR oraz kurczliwości mięśnia sercowego, kurczą się naczynia oporowe
zwiększa się całkowity opór naczyniowy
normalizacja ciśnienia
Krążenie narządowe:
Czynniki regulacyjne:
aktywność metaboliczna
ilość zużywanego O2 i substratów energetycznych
produkcja końcowych produktów przemiany materii
Przepływ krwi:
jest niezależny od masy narządu
jest zależny od ciśnienia napędowego oraz oporu dla przepływu krwi
Zdolność wykorzystania rezerw tlenowych (wyjątek serce, mózg, nerki) zabezpiecza przed nagłą hipoksją tkanek
Krążenie wieńcowe
mięsień sercowy jest zaopatrywany przez dwie tętnice wieńcowe, których ujścia znajdują się w opuszce aorty
tętnice przebiegają pod nasierdziem dzielą się na liczne odgałęzienia w mięśniu sercowym
lewa tętnica wieńcowa dzieli się na dwie gałęzie: t. międzykomorowa i okalająca zaopatruje LV, przedsionki i przegrodę międzykomorową
prawa tętnica wieńcowa zaopatruje prawą komorę i przedsionek
krew żylna odprowadzana jest przez podwójny układ drenujący naczyń żylnych – powierzchniowy i głęboki
przepływ wieńcowy wynosi wynosi 250 ml/min czyli 5% CO
Av-d (różnica tętniczo-żylna wysycenia krwi tlenem) wynosi w sercu 15 ml na 100ml krwi (zawartość tlenu krwi tętniczej dopływającej i żylnej wypływającej wynosi 15ml tlenu na 100ml krwi)
Krążenie mózgowe
dopływk krwi do mózgu odbywa się przez dwie pary tętnic mózgowych
tętnice szyjne wewnętrzne
dwie tętnice kręgowe które łączą się w tętnice podstawną mózgu
tętnice tworzą tzw. koło tętnicze mózgu
mózg wymaga stałego przepływu krwi około 750 ml/min
zatrzymanie krążenia mózgowego na 10 sek prowadzić może do utraty przytomności a po 3-4 minutach do nieodwracalnych zmian w mózgu
regulacja przepływu krwi
suma objętości krwi, płynu mózgowo-rdzeniowego i samego mózgu w czaszce ma wartość stałą
autoregulacja przepływu pochodzenia miogennego oraz zależna od pCO2 w mózgu
opór naczyń mózgowych zależny jest od ciśnienia śródczaszkowego
wpływy humoralne – pCO2, pH, K, adenozyna, NO
Budowa i funkcje układu oddechowego
regulacja procesów oddychania zewnętrznego (wymiany powietrza atmosferycznego pomiędzy środowiskiem zewnętrznym a płucami, transport gazów oddechowych do komórek docelowych)
regulacja pobierania tlenu w komórkach (oddychanie wewnętrzne – wymiana tlenu i dwutlenku węgla na poziomie komórkowym)
Funkcje ukł oddechowego:
główne funkcje:
wymiana gazów oddechowych
udział w utrzymywaniu równowagi kwasowo-zasadowej, głównie dzięki usówaniu CO2
dodatkowe funkcje:
udział w reakcjach obronnych
udział w procesach fibrynolitycznych
udział w procesach termoregulacyjnych
inaktywacja amin biogennych (bradykininy, serotoniny, adrenaliny)
konwersja angiotensyny I do angiotensyny II
Anatomia czynnościowa układu oddechowego:
Górne drogi oddechowe (tchawica, oskrzela, oskrzeliki) → strefa przewodząca
Oskrzeliki oddechowe → strefa przejściowa
Przewody pęcherzykowe, pęcherzyki oddechowe → strefa oddechowa
Mechanika oddychania:
wentylacja minutowa płuc jest to proces przepływu powietrza przez płuca
proces ten jest możliwy dzięki ruchom klatki piersiowej które umożliwiają powtarzanie całego cyklu
cykl oddechowy:
wdech – faza czynna
spokojny wydech – faza bierna
natężony wydech – faza czynna
Cykl oddechowy:
wdech:
jest wynikiem skurczu mm wdechowych: przepona, mm międzyżebrowe zewnętrzne
zwiększa się obj klatki piersiowej
obniża się ciśnienie w jamie opłucnowej
zwiększa się objętość pęcherzyków płucnych
obniża się ciśnienie wewnątrzpęcherzykowe
dochodzi do powstania gradientu ciśnienie między atmosferą a pęcherzykami i ruchu powietrza do pęcherzyków płucnych
wydech:
spokojny wydech jest wynikiem rozkurczu mm wdechowych
natężony wydech jest wspomagany skurczem mm międzyżebrowych wewnętrznych, mm brzucha, biodrowo-żebrowych, czworobocznych lędźwi
wydech zależy od sprężystości ścian klatki piersiowej oraz siły retrakcji płuc
zwiększeniu ciśnienia w jamie opłucnej towarzyszy zwiększenie ciśnienia w pęcherzykach płucnych
powstaje gradient ciśnień dla pokonani oporu dla przepływu powietrza i ruch powietrza do atmosfery
Jama opłucnej – opory oddechowe
Opłucna ścienna i płucna:
błony surowicze przylegające do siebie
jama opłucnej wypełniona jest płynem opłucnowym
umożliwiają ślizganie się powierzchni obu płucnych względem siebie
zmniejszenia tarcia podczas ruchów oddechowych
umożliwiają podążanie płuc za ruchami klatki piersiowej (siły kohezji i spójności cząsteczek)
Siły retrakcji:
siły napięcia sprężystego
siły napięcia powierzchniowego
Siły sprężystości klatki piersiowej:
opór niesprężysty – tarcie cząsteczek powietrza
opór sprężysty – siła retrakcji (zapadania) płuc
siły sprężystości klatki piersiowej
Dyfuzja gazów oddechowych w płucach
warunkiem optymalnej wymiany gazów oddechowych jest takie dostosowanie procesów wentylacji płuc do przepływu krwi w kapilarach płucnych aby stosunek wentylacji pęcherzykowej do przepływu krwi w naczyniach krwionośnych płuc był zbliżony do wartości 0,85-1,0
wymiana gazów oddechowych w płucach może być zależna od:
przestrzeni nieużytecznej pęcherzyków
fizjologicznego przecieku płucnego
zmian w wartości ciśnień parcjalnych gazów (hipoksja)
grubości błony pęcherzykowej i kapilarnej
powierzchni wymiany gazów
Objętości i pojemności płuc – spirometria:
objętość oddechowa TV= 500ml
objętość wdechowa zapasowa IRV=3300ml
objętość zapasowa wydechowa ERV 1000ml
objętość zalegająca RV=1200ml
pojemność wdechowa IC=TV+IRV= 3800ml
pojemność życiowa VC=TV+IRV+ERV= HUJ!
Według równania gazu doskonałego, objętość danej ilości gazu zależy od temperatury bezwzględnej i ciśnienia całkowitego
Dodatkowe wskaźniki spirometryczne:
wentylacja minutowa płuc MV=TV*częstość oddechów/min=16*0,5l/min
maksymalna wentylacja płuc MVV=120-170l/min
natężona pojemność życiowa FVC
natężona objętość wydechowa jednosekundowa
maksymalne natężenie przepływu wydechowego 10 l/sek
maksymalna wentylacja płuc Vmax=120-160l/min
Funkcja transportowa krwi:
oksyhemoglobina - Hb+4O2 → Hb4O8
pojemność tlenowa
krwi
Hb (g/100ml krwi) x objętość tlenu wiązana z Hb (1,34
ml O2/1g Hb)
procentowa
saturacja krwi tlenem
(całkowita objętość tlenu wiązana z
Hb / pojemność tlenowa krwi) x 100
Regulacja oddychania:
Regulacja oddychania jest zależna od:
ośrodków korowych – świadoma regulacja
ośrodki zlokalizowane w pniu mózgu – kompleks oddechowy regulujący rytmem oddechowych i odruchową czynność układu oddechowego
Komplek oddechowy pnia mózgu:
neurony wdechowe
neurony wydechowe
ośrodek oddechowy pneumotaksyczny utrzymujący rytm oddechowych
Impulsacja do kompleksu oddechowego jest przekazywana z
ukł siatkowatego wstępującego
chemoreceptorów tętniczych
obszarów chemowrażliwych mózgu
mechanoreceptorów dróg oddechowych – receptory ołuc
Unerwienie mm oddechowych:
nerwy pochodzące z odcinaka szyjnego – C4-C8
nerwy z odcinka piersiowego Th1-Th7
Receptory płuc:
SAR (wolno adaptujące się)
RAR (szybko adaptujące się)
Receptory okołokapilarne
Receptory C (powoduje odruchy zwolnienia wentylacji, bradykardii, zmniejszenia napięcia mięśniowego)