Katecheza 12

WIEM, CO MI POMAGA W MODLITWIE

Ogólne cele katechetyczne

Poznanie i zrozumienie sensu modlitwy różańcowej.

Kształtowanie postawy szacunku wobec znaków i symboli religijnych.

Cele szczegółowe

Wiedza

Dziecko:

– wie, jak wygląda różaniec

– wie, do kogo zanosimy prośby w modlitwie różańcowej.

Umiejętności

Dziecko:

– potrafi wyrecytować modlitwę „Zdrowaś Maryjo” lub tylko jej słuchać

– potrafi wskazać, na których paciorkach odmawiamy „zdrowaś”, a na których „Ojcze nasz”.

Postawy

Dziecko:

• szanuje różaniec, obrazki religijne, medalik, krzyżyk.

Metody i techniki

: rozmowa kierowana, opowiadanie, prezentacja symboli religijnych, tworzenie „słodkiego różańca”.

Środki dydaktyczne

: cukierki, taśma klejąca, nożyczki, krzyż, obrazek o treści religijnej, różaniec,

medalik, figura Matki Bożej, kasztany lub żołędzie.

I. WPROWADZENIE

Po przywitaniu się z grupą K. rozpoczyna spotkanie znakiem krzyża, przypominając, jak ważnym symbolem jest krzyż.

II. AKTYWIZACJA

1. Rozmowa urozmaicona prezentacją

K. zwraca się do dzieci:

– Jakie przedmioty pomagają nam w modlitwie?

Podczas wymieniania symboli religijnych K. krótko je prezentuje i omawia każdy z nich:

obrazek

różaniec

medalik

krzyż

figura Matki Bożej lub świętych

– Które z wymienionych przedmiotów znajdują się w waszych domach?

Dzieci wypowiadają się obszernie na ten temat.

Dzisiaj porozmawiamy o różańcu.

2. Opowiadanie

K. opowiada następującą historię:

Kiedyś mała dziewczynka, Ania, wybrała się w odwiedziny do babci, mieszkającej za lasem.

Babcia bardzo się ucieszyła jej wizytą i poczęstowała wnuczkę ciastem. Cały dzień spędziła

dziewczynka na zabawie i słuchaniu opowiadań babci. Kiedy zbliżał się wieczór, powinna już

wrócić do domu. Bardzo dobrze znając drogę, nie bała się iść sama. Słońce jeszcze mocno świeciło. Ale potem mrok ogarnął niebo, i las robił się coraz ciemniejszy, a ścieżka pod nogami Ani stała się całkiem niewidoczna. Dziewczynkę ogarnął strach, bo las był duży i można w nim było spotkać dzikie zwierzęta.

Stojąc bezradnie wśród drzew, przypomniała sobie, że Matka Boża zawsze jest gotowa wysłuchać tych, którzy powierzają Jej swoje troski. Wtedy też zauważyła rosnącą różę, więc zerwała ją i zaczęła odmawiać różaniec – ulubioną modlitwę babci. Przy każdym „zdrowaś” odrywała jeden płatek, upuszczając go na ziemię.

Zaniepokojona mama szukała z latarką córki po lesie. Po drodze zastanowiły ją znajdowane płatki. Podnosząc kolejny płatek, mama modliła się do Matki Bożej o pomoc w odnalezieniu zguby. Jakże wielka była radość ich obydwu, gdy się wreszcie spotkały i szczęśliwe wróciły do domu!Tam wspólnie klęknęły do podziękowania Matce Bożej za wysłuchaną modlitwę różańcową.

3. Rozmowa na temat opowiadania

– Kogo odwiedziła Ania?

– Co się stało, gdy Ania wracała do domu?

– Jaki kwiat rósł przy ścieżce?

– Co robiła Ania, szukając drogi do domu?

– Jaką modlitwę odmawiała Ania?

• Kto szukał dziewczynki?

4. Prezentacja różańca

K. pokazuje różaniec i wyjaśnia dzieciom, na których paciorkach odmawia się „Ojcze nasz”, a na których „Zdrowaś Maryjo”

5. Praca plastyczna

K. proponuje dzieciom, żeby zrobiły „słodki różaniec”.

K. przynosi na spotkanie cukierki w dwubarwnych papierkach. Grupa powinna posklejać je taśmą

klejącą, tak aby utworzyły one „słodki różaniec”. Będzie je można zjeść, gdy skończy się październik.

W miejsce paciorka, na którym przewidziane jest „Ojcze nasz”, doklejamy cukierek w innym kolorze.

K. może wykorzystać kasztany, żołędzie lub inne elementy.

6. Praca z podręcznikiem

Dzieci wykonują polecenia w podręczniku dziecka.

III. ZAKOŃCZENIE

1. Rymowanka

K. powtarza z dziećmi kolejną rymowankę:

Boga bardzo kochać chcę, na różańcu modlę się.

2. Modlitwa

K. prowadzi modlitwę, śpiewając wraz z dziećmi pieśń o Matce Bożej, oraz wspólnie z dziećmi całuje figurę Matki Bożej

KĄCIK KATECHETY

1. Rozważanie

„Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki:

«Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń

wziął Ją do siebie”.

(J 19,26-27)

2. Okruch mądrości

„Tak pracować, jakby się miało żyć wiecznie.

Tak się modlić, jakby się musiało

codziennie umierać”.

(św. Jan Bosko)

3. Wiersz

Życie to jeden jest różaniec,

który my sami nawlekamy:

codziennie jedno szare ziarnko

do innych ziarnek dorzucamy.

Czas bezlitośnie wciąż nad nami

pracy pilnuje w każdej chwili,

patrzy, czy dobrze nawlekamy,

czyśmy żadnego nie zgubili.

I choć ziarenka są niespore,

choć się z robotą nie spieszymy,

różaniec nawleczemy w porę

i w porę krzyżem zakończymy.

(Izabella Wiśniewska)

4. Warto przeczytać

Jan Paweł II, List apostolski „Rosarium Virginis Mariae” z 16 października 2002

.I. Kunz, Odkrywanie ciszy, Kielce 2000.

H. Laarmann, Nasze życie jest piękne i kolorowe, Kielce 2002.

E. Robert, Bogu mogę wszystko powiedzieć, Kielce 1999.