TONNIES
Przełom antypozytywistyczny:
pozytywizm zorientowany naturalistycznie zuboża nauki humanistyczne
pozytywizm nie zwraca uwagi na sferę symboliczną społeczeństwa (komunikację)
sprzeciwienie się utożsamianiu socjologii z naukami przyrodniczymi; Dilthey podzielił nauki: n. o duchu (sens działań) i przyrodzie (opis); inny jest przedmiot badań, powinna być inna metoda – antynaturalizm
inny jest cel, sposób badania i przedmiot
interpretowanie działań ludzkich; wszystkie działania uzależnione są od perspektywy kulturowej
Rickert: nauki nomotetyczne (poszukują praw, reguł) i idiograficzne (opisują, jednostkowe przejawy danych zjawisk)
Socjologia rozumiejąca:
antynaturalizm
a) społeczeństwo nie jest równe przyrodzie
b) różne metody badań
interakcjonizm- społeczeństwo jest siecią relacji, które zachodzą między jednostkami; przestrzeń międzyludzka – interakcje
podmiotowy charakter relacji – jednostki są świadomymi bytami, które biorą udział w społecznym tworzeniu rzeczywistości
nauka rozumiejąca/ interpretująca – interpretowanie potocznego myślenia (hermeneutyka)
uwzględniania kontekstu zjawiska, sprzeciw przeciwko tworzeniu uogólnionych praw, reguł.
WSPÓLNOTA - Gemeinschaft |
STOWARZYSZENIE - Geselschaft |
Życie intymne, zamknięte w wąskim kręgu, więzi pokrewieństwa, kontrola przez tradycje i zwyczaj |
Otwarte, więzy oparte na umowie, podział na role, kontrola przez prawo |
Wola organiczna |
Wola arbitralna |
człowiek dąży do tego aby mieć obok siebie innych, człowiek samotny jest nieszczęśliwy |
wynika z namysłu i wyrachowania, stymuluje zachowania pod względem korzyści |
Tonnies: jednostki są autonomiczne – istnienia społeczeństwa jest efektem zaangażowania jednostek, jeżeli nie byłoby dobrej woli jednostek – nie byłoby społeczeństwa. Społeczeństwo istnieje w umysłach jednostek.
SIMMEL
Problemem socjologii jest to, że definiowana jest zbyt:
wąsko- nominalistycznie, oddziałujące na siebie jednostki, społeczeństwo jest abstrakcją, punktem wyjścia jest jednostka
szeroko – realistycznie- wszystkie zachowania jednostek są zdeterminowane wpływem społecznym
INTERAKCJONIZM – Simmel dystansuje się od skrajnych perspektyw czerpiąc po trochu z każdej, proponuje zwrócić uwagę na więzi społeczne; społeczeństwo – sieć relacji/ wzajemne oddziaływanie między jednostkami
USPOŁECZNIENIE – wytworzenie nacechowanych emocjonalnie wzajemnych powiązań między jednostkami; emocjonalne stosunki są dobrowolne, dynamiczne, zmienne i procesualne; urzeczywistnienie formy, która zaspokaja ludzkie potrzeby, emocje i popędy.
TYPY SOCJOLOGII:
ogólna – charakter realistyczny, zajmuje się strukturami społecznymi
filozoficzna – badanie poznania socjologicznego, możliwości badania, różne typy: epistemologia (badanie) i ontologia (byt) – metarefleksja socjologiczna
czysta – bada czyste formy uspołeczniania, czyli powtarzającym się stałym mechanizmom, bada relacje społeczne
TREŚĆ |
FORMA |
Emocje, jednostkowe przejawy |
Typowe układy, powtarzające się mechanizmy, niezależne od kontekstu histrycznego np. rodzina, sprzedaż, towarzyskość, etykieta jedzenia, dawanie prezentów |
Socjologia czysta- nauka nie uwzględnia kontekstu historycznego, bada formy.
STRUKTURY PROSTE:
diada – dwie osoby, duża indywidualność jednostek, zakłada równość relacji, możliwość stworzenia tajemnicy, współodpowiedzialność, może istnieć w niej intymność (zażyłość opierająca się na strukturze emocjonalnej) np. małżeństwo – musi pozostać w opozycji do tego co jest na zewnątrz, opierać się na jedności i intymnym kontakcie emocjonalnym, jednostki nie mogą upodobnić się do siebie.
Triada:
a) pośrednik/ rozjemca – trzecia jednostka zachowuje dystans, dąży do zapewnienia jedności w grupie, obojętna emocjonalnie np. dziecko w rodzinie
b) dziel, rządź – tertivs gadens – jedna jednostka rządzi i rozdziela, generuje nierówności i konfliktów do własnych korzyści np. ojciec w patriarchalnej rodzinie
c) gdzie dwóch się bije – divide et impera – trzecia jednostka zyskuje coś na konflikcie dwóch osób np. dwie kobiety zabiegające o mężczyzna
TYPOLOGIE ZWIĄZKÓW:
celowe – relacja instrumentalna, oparte na celu i roli, istnieje dyskrecja, niski stopień zaangażowania
znajomość – bardziej intymny niż celowy, nie musi być emocjonalny, bez głębszych zażyłości, specyficzny dla miast
przyjaźń
miłość
FILOZOFIA MODY – moda jako forma społeczna; odkrycie mechanizmów
Tendencje, które zapewniają dynamikę formy:
naśladownictwo – jednostka pragnie być akceptowana; poczucie przynależności, solidarności, bezpieczeństwa, odwoływanie się do jakiś wartości; aspirowanie do grupy; kategoryzowanie, kontrola społeczna przez naznaczenie; utrwalone struktury społeczne
indywidualizacja – chęć wyróżnienia się, jednostkowa manifestacja
MODA – naśladowanie - sposoby bycia, ubioru, rozrywki – które realizuje potrzebę akceptacji i jednoczenie wyróżnienia się
Fazy mody:
Klasa wyższa wyznacza trend
Klasa niższa naśladuje, bo aspiruje do wyższej
Moda się upowszechnia, nie ma rozróżnienia
Klasa wyższa tworzy nowy trend
MENTALNOŚĆ – środowisko wielkomiejskie generuje pojawienie się specyficznej mentalności.
Czynniki:
Kultura pieniądza
- nastawienie na zysk
- towary sprowadza się do wartości wymiennej
- relacje stają się formalne i instrumentalne
- optymalizacja zysków
- alienacja wytwórcy od kupca
- atomizacja - rozluźnienie więzi, indywidualizacja
- izolacja- anonimowość, samotność
przebodźcowanie – zbyt duża liczba bodźców zewnętrznych: hałas, mnóstwo ludzi, światła, pośpiech
Strategie obronne:
zblazowanie – wobec przedmiotów – nie reagowanie na bodźce
rezerwa – wobec ludzi – dystans, obojętność.
WEBER
Duch kapitalistyczny – Weber analizuje wpływ wartości protestanckich na kształt ówczesnego kapitalizmu.
ETOS PROTESTANCKI |
DUCH KAPITALIZMU |
- predestynacja – przasądzenie o zbawieniu, które objawia się jako dobra doczesne - zniesienie kultu świętych i elementów mistycznych - wycofanie boga z aspektów życia codziennego; codzienność jest świecka -> człowiek sam jest za siebie odpowiedzialny, samodzielnie kieruje własnym życiem - postawa antykonsumpcyjna - praca jest wartością autoteliczną, bo pracując chwali się boga - trzeba wszystko kalkulować aby coś osiągnąć, racjonalność - beruf – praca jako zawód i powołanie - ascetyczny, skromy styl życia |
- sekularyzacja etosu protestanckiego - praca jako wartość - racjonalność, kalkulacja, System: - zorientowany na zysk - biurokracja – wyeliminowanie czynnika ludzkiego, jak największa przewidywalność |
COOLEY
INTERAKCJONIZM SYMBOLICZNY
PRAGMETYZM – orientacja teoretyczna skupiająca się na jednostce, która nie jest zdeterminowana przez środowisko, przyjmuje postawę czynną ukierunkowaną na cel - jest podmiotem działającym funkcjonującym w obrębie ram społeczeństwa oraz jego wytworem.
Idea organiczności – jednostka i społeczeństwo są powiązanymi ze sobą konstruktami, których nie da się ich rozdzielić: jednostki z jednej strony tworzą społeczeństwo, a z drugiej są jego wytworem (stworzone za pomocą komunikacji i socjalizacji)
Natura ludzka – wrodzone mechanizmy, Cooley widzi je kontekstowo.
Grupy pierwotne- opierają się na współdziałaniu, emocjonalne zaangażowanie, poczucie lojalności wobec grupy, bliskie relacje. Istnieją w każdej zbiorowości i kulturze; realizują potrzebą bezpieczeństwa, uznania, akceptacji np. rodzina, przyjaciele, grupa rówieśnicza. Grupa pierwotna całkowicie pochłaniają, angażują jednostki i tworzy ich osobowość.
JAŹŃ ODZWIERCIEDLONA - jednostka kształtuje swoją osobowość wyobrażając sobie sposób w jaki widzą ją inni i dostosowując się do tych oczekiwań.
JAŹŃ SPOŁECZNA – replikowana, kopiowana, odzwierciedla myśli nasze i innych.
Refleksyjność – myślenie, interpretowanie, wewnętrzny dialog; samoodniesienie – zwrócona na sobie i zapośredniczona – nasze myśli zależne są od czegoś zewnętrznego, oparte na wiedzy ekspertów.
MEAD
behawiorymz – najmniejszym składnikiem społeczeństwa jest działanie. Tylko za pomocą badania najprostrzych czynności można zrozumieć społeczeństwo. Meada: trzeba zwrócić uwagę na ludzkie zachowania z uwzględnieniem interpretacji; co sprawia, że jednostki działają w taki a nie inny sposób, interpretował działania ze względu na użyteczność, funkcje dla społeczeństwa.
Humanizm – dowartościowanie człowieka
Interdeterminizm – nie ma jednego czynnika determinującego ludzi; jednostki mają możliwość tworzenia rzeczywistości.
Natura ludzka wg. Meada – nie ma trwale przypisanych cech, które byłyby stałe.
DZAŁANIA:
gest – bezmyślny, automatyczny
gest znaczący – gest który posiada znaczenie, nastawione na cel
symbole znaczące – wyabstrahowane symbole, uniwersalny charakter -> symbole znaczące tworzą język, za pomocą którego można wyrazić abstrakcyjne pojęcia, można tworzyć wspólnotę
Instytucje – ramy dla działania, stałe wzory. Wiele jednostek podejmuje podobne działania, które sie sprawdzają, są użyteczne, a następnie działania te obiektywizują się, np. Małżeństwo, kościół, maniery. Mead: wszystkie utrwalone treści.
JAŹŃ – tworzy się przez przyjmowanie ról.
faza zabawy- nie ma reguł, odtwarzanie ról konkretnych osób – konstruowanie tożsamości poprzez poznanie tego co nie należy do naszej roli
faza gry – ma zasady, tworzy się uogólniony inny – jednostka dostosowuje swoja działania do oczekiwań zbiorowości
UOGÓLNIONY INNY – ogólne zasady obowiązujące w jakiejś kwestii, oczekiwania wobec nas.
JA: PRZEDMIOTOWE ME (jednostka próbuje dopasować swoje zachowanie do uogólnionego innego, reguł, zasad, które stwarza nam społeczeństwo) i PODMIOTOWE I (jednostka wie co jest społecznie aprobowane, zna zasady, ale stawia opór; autorefleksja)