Jak ocenić trudność szlaku kajakowego?

O trudności szlaku decydują warunki nawigacyjne istniejące na danej rzece. Warunki te wynikają
z prędkości nurtu, charakteru koryta rzeki i polegają na istnieniu w nim bystrz, wirów, szypotów,
głazów podwodnych i nadwodnych, progów, ostrych zakrętów, zwalonych drzew, zatopionych pni,
zaburzeń nurtu itp. Na ocenę trudności zbiorników wodnych i dużych rzek mają wpływ również
wielkość otwartego na wiatr akwenu wodnego i łatwość powstawania niebezpiecznych fal, co wiąże
się z głębokością danego akwenu.
W celu szybkiego zorientowania Czytelnika w charakterze nawigacyjnym szlaku ustalono skalę
trudności w oparciu o międzynarodową klasyfikację trudności szlaków kajakowych. Kwalifikuje
ona szlaki jako nizinne (oceniane w skali ZW: ZWA, ZWB i ZWC) oraz górskie (oceniane według
skali WW: od WW I do WW VI).
W Polsce występują zasadniczo szlaki o trudności od ZWA do WW I (taką trudność ma większość
polskich rzek górskich). Jedynie nieliczne szlaki mieszczą się w skali trudności WW II lub WW III;
niemalże nie ma szlaków trudniejszych. Co najwyżej na łatwiejszych szlakach można spotkać
miejsca trudniejsze, np. na Bobrze bezpośrednio przed jez. Modrym - WW III.

Skala trudności szlaków kajakowych

Dostępność

Warunki spływu

Przykładowe

szlaki

Międzynarodowa

klasyfikacja

trudności

Dostępne dla
początkujących

Małe zbiorniki o wodzie stojącej, na
których nie występują duże fale.
Rzeki o słabym prądzie. Przeszkody i
zjawiska wpływające na trudność
szlaku w zasadzie nie występują.

Wkra koło
Pomiechowa, Jez.
Kurzyny na Poj.
Brodnickim

ZWA - bardzo łatwo

Dostępne dla
początkujących

Średniej wielkości zbiorniki wodne.
Rzeki o dość silnym prądzie,
występują przeszkody i zjawiska
lekko podwyższające trudność.

Brda za
Gołąbkiem, Wisła
koło Warszawy,
Jezioro Nidzkie

ZWB - łatwo

Dostępne dla
początkujących
pod opieką
wprawnych

Duże zbiorniki wodne. Rzeki o
szybkim nurcie. Małe regularne
bystrza, ostre zakręty, mielizny i
ławice. Duża ilość przeszkód
wymagających dokładnego
manewrowania.

Jar Raduni,
Wierzyca za
Kolinczem,
Jezioro Śniardwy

ZWC - nieco trudno

Dostępne dla
początkujących
pod opieką
wprawnych

Rzeki górskie o znacznym prądzie,
rzadko występujące duże kamienie,
bystrza o szerokich przejściach, fale
regularne, częste przemiały.
Trudności wynikające z charakteru
koryta rzeki są łatwe do rozpoznania.

Dunajec, Biała
Głuchołaska,
Łupawa za
Kozinem

WW I -
umiarkowanie trudno

Dostępne tylko dla
wprawnych

Rzeki górskie o szybkim prądzie z
podwodnymi skałami i głazami,
pojawiają się małe progi z
regularnymi odwojami i duże fale.

Dzika Orlica,
Biała Lądecka do
Radochowa.

WW II - dość trudno

Dostępne tylko dla
wprawnych

Rzeki górskie o silnym nurcie z
dużymi falami, częste małe odwoje,
małe progi, nieduże szachownice.

Sękówka, Białka
Tatrzańska koło
Jurgowa

WW III - trudno

Wprawni mogą płynąć z marszu bez
asekuracji z lądu.

Dostępne tylko dla
wprawnych

Rzeki górskie o bardzo silnym nurcie,
duże, często nieregularne fale,
występują nieregularne i skośne
odwoje, szachownice z dużych
kamieni przesłaniają dalszą trasę.
Trudności z zatrzymaniem się.
Wymagane na pewnych odcinkach
rozpoznanie i asekuracja z brzegu.

Kamienna poniżej
Szklarskiej
Poręby

WW IV - bardzo
trudno

Dostępne tylko dla
bardzo wprawnych

Rzeki górskie o bardzo szybkim
nurcie, duże progi, silne nieregularne
odwoje, wysokie nieregularne fale.
Bardzo duże spadki, bardzo duże
trudności z zatrzymaniem się. Spływ
niebezpieczny. Rozpoznanie z lądu i
asekuracja konieczne.

Kamienna
bezpośrednio
powyżej
Szklarskiej
Poręby

WW V - nadzwyczaj
trudno

Dostępne tylko dla
bardzo wprawnych

Przepłynięcie na granicy ludzkich
możliwości nawet przez kajakarzy
posiadających bardzo wysokie
możliwości techniczne.

WW VI - skrajnie
trudno

Przy stopniach trudności stosuje się również symbole „+” oraz „-”, podnoszące albo obniżające
stopień trudności o około 1/3.
Zasadniczo rzeki nizinne mogą być pokonywane na każdym sprzęcie.
Rzeki górskie o trudności do WW II również mogą być pokonywane na każdym sprzęcie pod
warunkiem, że są to rzeki zasobne w wodę, a kajaki są obsadzone przez doświadczonych kajakarzy.
Małe rzeczki, aczkolwiek stosuje się do nich tą samą skalę trudności, wymagają od trudności WW -
I raczej kajaków jednoosobowych, w przypadku skalistego dna i wąskich przejść lepiej pokonywać
je kajakiem z polietylenu - istnieje mniejsze ryzyko uszkodzenia sprzętu. W związku z tym, że tą
samą skalę trudności wód górskich (WW - White Water) stosuje się do rzek małych jak i dużych.
Pamiętać należy, że wyższa ocena w skali trudności małej rzeki oznacza z reguły konieczność
pokonywania większej liczby progów przy wzrastającym spadku koryta, zaś wyższa ocena w skali
trudności dużej rzeki oznacza konieczność zmierzenia się z masami wody oddziaływującymi na
kajak i wciskającymi go pod powierzchnię.