ABC Biznesu
Jak założyć
mały zakład
gastronomiczny
www
.opiwpr
.org.pl
ABC Biznesu
Jak założyć
mały zakład
gastronomiczny
2
Spis treści
Pomysł na firmę
/ 3
1. Kliencimałejfirmygastronomicznej
/ 4
2. Celeizasobyosobiste
/ 4
3. Produkt/usługa
/ 4
3.1. Analiza potencjału firmy i otoczenia
/ 5
3.2. Potrzeby klientów – jakie są i czy produkt je zaspokoi
/ 5
3.3. Kształtowanie ceny produktu/usługi
/ 5
3.4. Dostawcy
/ 6
3.5. Dystrybucja
/ 6
4. Rynek
/ 6
4.1. Konkurencja
/ 6
4.2. Źródła informacji o rynku
/ 6
4.3. Rynek docelowy, klienci/odbiorcy usług
/ 7
4.4. sprzedaż i marketing
/ 7
5. Formalnościzwiązanezzałożeniemfirmy
/8
5.1. Wybór formy prawnej działalności gospodarczej
/ 8
5.2. Rejestracja firmy
/ 8
5.3. Wybór formy opodatkowania
/ 13
6. Inneobowiązkizwiązanezprowadzeniemdziałalnościgospodarczej
/ 15
6.1. Kodeks pracy, przepisy sanitarne, ochrona przeciwpożarowa
/ 15
6.2. specyfika uruchomienia działalności gastronomicznej
/ 16
6.3. zezwolenia i opłaty
/ 22
6.4. Obowiązujące wybrane akty prawne związane z małą gastronomią
/ 22
7. Kosztyprowadzeniamałejfirmygastronomicznej
/ 23
7.1. Budżet początkowy
/ 23
7.2. Budżet operacyjny
/ 24
8. Źródłafinansowaniadziałalnościgospodarczej
/ 25
8.1. Kredyty
/ 25
8.2. Pożyczki
/ 26
8.3. Venture capital
/ 27
8.4. Aniołowie biznesu
/ 27
8.5. Leasing
/ 28
8.6. Franchising
/ 28
8.7. Dotacje
/ 29
9. Biznesplanprzedsięwzięcia
/ 30
3
Pomysł na firmę
zasadniczym zadaniem gastro-
nomii jest zaspakajanie żywieniowych
potrzeb człowieka. Gastronomia jest jedną
z form systemu zaopatrzenia ludności.
Lokale gastronomiczne od lat cieszą się popularnością, która
wciąż rośnie wraz ze wzrostem tempa życia społeczeństwa. Osoby
pracujące często nie mają czasu, żeby codziennie przygotowywać posiłki
domowe i chętnie korzystają z usług obiektów je oferujących. Jeżeli lokal
będzie miał odpowiednią ofertę i przystępne ceny, to z pewnością utrzyma
się na rynku, a w przyszłości przedsiębiorca może nawet rozwinąć działal-
ność, poprzez utworzenie następnych placówek gastronomicznych.
Jednak, by utrzymać się na rynku, misją firmy powinno być zaspokajanie
potrzeb i oczekiwań klientów poprzez przygotowywanie smacznych posił-
ków oraz przyjazną i sprawną obsługę w miłym i czystym otoczeniu.
Jak założyć małą firmę gastronomiczną
1. Klienci małej firmy gastronomicznej
Klientami małej firmy gastronomicznej mogą być zarówno osoby prywatne, jak i in-
stytucje. Większość z nich pochodzić będzie z terenu siedziby firmy, głównie z naszej
gminy i powiatu, ale zdarzać się też będą klienci przyjezdni. Ci ostatni jednak tylko
okazjonalnie, na przykład osoby przyjeżdżające w celach służbowych, turyści indy-
widualni i grupy zorganizowane przejeżdżające przez naszą miejscowość. Można
szacować, że klienci firmy będą stanowić ok. 10% mieszkańców powiatu.
2. Cele i zasoby osobiste
Osoby planujące uruchomienie działalności gastronomicznej powinny posiadać
wykształcenie w tym zakresie, jeżeli planują prowadzenie działalności jednooso-
bowo. Jeżeli jednak nie będą przygotowywać posiłków osobiście, muszą zatrudnić
wykwalifikowanych kucharzy z aktualnymi badaniami lekarskimi dopuszczającymi
do pracy na danym stanowisku.
Doświadczenie kucharzy i ich kunszt kulinarny będą miały wpływ na zadowolenie
i opinie klientów, więc warto zatrudnić mistrzów w swoim fachu.
3. Produkt/usługa
zasadniczym zadaniem firmy jest zaspakajanie potrzeb żywieniowych społe-
czeństwa, poprzez prowadzenie działalności gastronomicznej. W zależności od
zakresu oferowanych usług wyróżnić można następujące typy zakładów gastro-
nomicznych:
— zakłady typu zamkniętego
— zakłady typu otwartego, uzupełniającego
— punkty gastronomiczne.
zakłady typu zamkniętego mają na celu zaspokajanie potrzeb w zakresie żywienia
stałych konsumentów. zaliczamy do nich stołówki w szpitalach, szkołach, zakła-
dach pracy, ośrodkach wypoczynkowych, bufety pracownicze w biurowcach.
zakłady typu otwartego świadczą usługi kulinarne, rozrywkowe i są ogólnie do-
stępne dla każdego konsumenta np. restauracje, kawiarnie, gospody.
Punkty gastronomiczne są to zakłady prowadzące ograniczoną działalność ga-
stronomiczną. Realizują sprzedaż posiłków, napojów. Mieszczą się w obiektach
lub w pomieszczeniach innego przeznaczenia i są zaopatrywane przez zewnętrzne
zakłady wytwarzające wyroby kulinarne, ciastkarskie itd.
Wybór rodzaju planowanej gastronomii będzie wynikać z:
— zapotrzebowania środowiskowego,
— warunków techniczno – budowlanych,
— posiadanych środków inwestycyjnych,
— wiedzy, pomysłowości przedsiębiorcy.
4
nasza firma gastronomiczna świadczyć może usługi żywieniowe poprzez przy-
gotowywanie i sprzedaż: obiadów domowych, pizzy, kebabów, zapiekanek,
lasagni, naleśników, pierogów, frytek, sałatek, napojów bezalkoholowych i al-
koholowych itp.
3.1. Analiza potencjału firmy i otoczenia
zakładając małą firmę gastronomiczną należy przeanalizować sytuację i warunki,
w jakich będzie działać, jakie są plusy i minusy jej prowadzenia (mocne i słabe
strony naszego przedsięwzięcia), co można uznać za cechy sprzyjające (szansa
rozwoju), a co stanowi barierę rozwoju (zagrożenia).
Atuty naszej firmy i szansa, jaką stwarza otoczenie, sprzyjające osiągnięciu suk-
cesu to:
— atrakcyjna oferta kulinarna, smaczne menu,
— atrakcyjna lokalizacja,
— atrakcyjny wygląd lokalu,
— współpraca z instytucjami branży turystycznej,
— elastyczność dostosowania się do wymogów klientów,
— zmiana stylu życia społeczeństwa – chęć spędzania czasu wolnego w loka-
lach, spotykania się tam ze znajomymi,
— możliwość pozyskiwania stałych klientów,
— wzrost gospodarczy, bogacenie się społeczeństwa,
— możliwość korzystania z funduszy pomocowych na lata 2007-2013,
— życzliwość i serdeczność miejscowych ludzi.
słabe strony naszego przedsięwzięcia i zagrożenia ze strony otoczenia to:
— brak wypracowanej renomy lokalu,
— brak stałych klientów,
— kryzys gospodarczy, ubożenie społeczeństwa,
— możliwość pojawienia się nowych konkurentów,
— zagrożenia związane z rozwojem nowych potrzeb klientów,
— zmienność przepisów prawnych dotyczących małych i średnich przedsię-
biorstw,
— kryzys gospodarczy, ubożenie społeczeństwa.
3.2. Potrzeby klientów – jakie są i czy produkt/usługa je zaspokoi
Potrzebą klientów jest, aby jedzenie było smaczne, niedrogie, sprawnie i ładnie
podane, a atmosfera w lokalu była miła i obsługa uśmiechnięta. Obiekty świad-
czące usługi małej gastronomii świetnie zaspokajają te potrzeby.
3.3. Kształtowanie ceny produktu/usługi
W warunkach wolnej konkurencji ceny mogą być kształtowane dowolnie, jednak
aby nasza działalność była opłacalna i zakończyła się sukcesem, trzeba wziąć
pod uwagę także możliwości finansowe naszych potencjalnych klientów. Marża
powinna być tak dobrana, aby zapewniła firmie zysk, ale i możliwość korzystania
Jak założyć małą firmę gastronomiczną
5
z jej usług przez jak największą grupę klientów. Trzeba pamiętać, że osiągane do-
chody muszą przede wszystkim pokrywać stałe i zmienne koszty naszej działalności
(wynagrodzenie, czynsz, środków czystości, magazynowania, transportu itp.). Przy
kalkulacji cen sprzedaży w gastronomii stosuje się zazwyczaj marżę w wysokości
od 100 do 300% wartości zakupu surowca do produkcji gastronomicznej. Przy-
kład: jeżeli surowiec do produkcji kosztuje 5 zł to wytworzona z niego potrawa
powinna kosztować 15 zł w przypadku, gdy marżę kalkulujemy na poziomie 300%.
na etapie wprowadzania firmy na rynek stosuje się z reguły ceny promocyjne. Po
ok. 1-2 miesiącach posiadając rozeznanie, jakie potrawy najlepiej się sprzedają,
można wykonać ponowną kalkulację kosztów. Dania cieszące się popularnością
wśród klientów, mogą pozostać w dotychczasowych cenach, te które sprzedają
się słabiej powinniśmy zastąpić nową, bardziej atrakcyjną ofertą.
3.4. Dostawcy
surowce i produkty do przyrządzania potraw muszą być nabywane od atesto-
wanych dostawców, mogących udokumentować fakt, ze dostarczane przez nich
produkty spełniają wszystkie wymagane polskim i unijnym prawem normy. nie
ma konieczności zawierania umów z dostawcami, gdyż wszystkie produkty są
stale dostępne.
3.5. Dystrybucja
Dystrybucja produktów i usług firmy gastronomicznej będzie odbywała się
w sposób bezpośredni, w lokalu lub poprzez dostarczenie produktów klientom
we wskazane miejsce. Dostarczając dania do klientów należy pamiętać o zgodnym
z wymogami sanepidu przewozie i pakowaniu żywności.
4.
Rynek
Obszarem działania firmy gastronomicznej jest miejscowość, w której znajduje
się jej siedziba, ewentualnie powiat, w którym leży.
4.1. Konkurencja
Prowadzony przez nas lokal będzie funkcjonował w warunkach konkurencji – obec-
nie istniejące lokale gastronomiczne mają wypracowaną własną markę i stałych
klientów. nasza polityka konkurencji powinna opierać się na promocjach, ciągłym
doskonaleniu jakości usług oraz rozszerzaniu oferty kulinarnej.
Oferta żywieniowa powinna być oryginalna na tle konkurencji. Może to być rodzaj
kuchni jeszcze nieobecnej na lokalnym rynku lub unikalny sposób przygotowy-
wania potraw. Przewagą w stosunku do konkurencji może też być wystrój lub
sposób serwowania potraw. należy pamiętać o rotacji menu, również ze względu
na sezonowość.
4.2. Źródła informacji o rynku
Prowadzenie tego rodzaju działalności nie wymaga uprzedniego przebadania
rynku przy pomocy wyspecjalizowanych firm. niezbędna wydaje się jednak orien-
6
Jak założyć małą firmę gastronomiczną
tacja, jakiego typu usług gastronomicznych brakuje w danej miejscowości, jaka
kuchnia cieszy się największym powodzeniem, jakie są ceny i cechy konkurencji.
Wszystkich tych rzeczy przyszły przedsiębiorca może dowiedzieć się sam, będąc
klientem lokali gastronomicznych w swojej miejscowości oraz słuchając opinii
znajomych o miejscowym rynku gastronomicznym.
4.3. Rynek docelowy, klienci/odbiorcy usług
Firma małej gastronomii będzie służyła zarówno osobom prywatnym, jak i pra-
cownikom instytucji z okolicy, a także turystom przejeżdżającym przez naszą
miejscowość.
Liczba klientów jest uzależniona od wielkości danego lokalu, godzin jego pracy
oraz ilości pracowników. Średnio można szacować, że mały lokal gastronomiczny
jest w stanie przyjąć kilkudziesięciu klientów dziennie.
4.4. Sprzedaż i marketing
Warunkiem sprzedaży każdego produktu/usługi jest dotarcie do odbiorcy z in-
formacją o produkcie/usłudze i zachęcenie go do zakupu, a więc skuteczna pro-
mocja.
Celem działań promocyjnych dla naszej firmy powinno być:
— dostarczenie informacji o naszej ofercie i o tym co ją wyróżnia,
— kreowanie lojalności klientów i zachęcania ich do regularnego korzystania
z usług firmy.
Wizytówką kreującą wizerunek firmy jest własna strona internetowa. strona
powinna być czytelna i łatwa w obsłudze. Do zalet tej formy przekazu należy
przede wszystkim dostępność z każdego miejsca, przez całą dobę. To także
obustronny kontakt pomiędzy klientem a firmą (pocztą elektroniczną, w formie
zadawania pytań on-line, czy możliwości rezerwacji, składania zamówień).
statystycznie to najtańszy sposób reklamy, stosowany na świecie. na stro-
nie internetowej możemy również zamieścić zdjęcia, dodatkowe informacje,
ilustrujące obszernie zalety naszej oferty, uwiarygodniając ją, a które trudno
zmieścić na przykład na ulotkach. Warto, aby na stronie było umieszczone
menu lokalu wraz z cenami, informacje o możliwościach organizowania
imprez zamkniętych, okolicznościowych, firmowych, promocjach itp. Dobre
wrażenie robi zamieszczenie na stronie zdjęć lokalu lub zdjęć z imprez, które
lokal organizował.
najpowszechniejszą formą promocji, jaką zwykle stosują firmy, jest reklama.
Celem reklamy jest zbliżenie odbiorcy do produktu/usługi, wywieranie na niego
wpływu oraz zachęcenie do zakupu. najtańszą i najbardziej rozpowszechnioną
formą drukowanej reklamy jest ulotka, zawierająca prezentację oferty. stosun-
kowo tanim, wygodnym i efektywnym środkiem przekazu wizualnego jest plakat.
Dobra ulotka i plakat informujące o produkcie/usłudze, powinny być czytelne,
komunikatywne i estetyczne. Dla upowszechnienia informacji o naszej firmie,
powinniśmy opracować własną ulotkę i plakat, prezentujące ofertę, pamiętając, że
podstawą dobrej reklamy jest fakt, że ma ona zwracać uwagę odbiorców. Można
wpłynąć na ich atrakcyjność między innymi przez zamieszczenie intrygującego
nagłówka lub stwierdzenia, ciekawego zdjęcia, grafiki. Plakat lub ulotka bardzo
ważną rolę odgrywają szczególnie w początkowej fazie wchodzenia naszej firmy
7
Jak założyć małą firmę gastronomiczną
na rynek. Poprzez tę formę reklamy informujemy potencjalnych klientów o loka-
lizacji naszego lokalu.
nowopowstały lokal dobrze jest zareklamować poprzez ogłoszenia w prasie lo-
kalnej lub regionalnej. Można wykupić pojawianie się ogłoszenia na kilka tygodni
z góry, gazety wówczas z reguły udzielają rabatów.
Jeśli finanse na to pozwalają można zareklamować swój lokal w radiu i te-
lewizji. Oczywiście raczej w mediach o charakterze lokalnym, gdyż reklama
o zasięgu krajowym nie byłaby efektywna, biorąc pod uwagę lokalny charakter
działalności.
5.
Formalności związane z założeniem firmy
5.1. Wybór formy prawnej działalności gospodarczej
Wybór formy prawnej działalności jest decyzją uznaniową założyciela. Może to
być jednoosobowa działalność gospodarcza albo udział w spółce osobowej lub
kapitałowej. Decyzja uzależniona jest od ponoszenia ryzyka i skali działalności,
na jaką decyduje się właściciel.
Jednoosobowa działalność gospodarcza pozwala na samodzielne podejmowanie
decyzji i jest odpowiednia dla małych i średnich rozmiarów działalności. Przy
czym, założyciel odpowiada całym swoim majątkiem firmowym i osobistym za
zobowiązania firmy.
spółki osobowe zawiązywane są przez osoby fizyczne, które kumulują własne
wkłady pieniężne na rzecz spółki lub wnoszą wiedzę (know- how), przez co rozmiar
spółek jest większy i mają szerszy zakres działania. Wspólnicy dzielą się zyskami,
ale również i ryzykiem działalności, odpowiadają za zobowiązania spółki całym
swoim majątkiem osobistym.
W przypadku spółek kapitałowych, przepisy prawne regulują w ścisły sposób wiel-
kości kapitałów założycielskich oraz zasady podejmowania kluczowych decyzji
w spółce. inny jest również sposób rejestracji spółki, gdzie wymagany jest wpis
do Krajowego Rejestru sądowego, zaś dane finansowe spółki są jawne. Wielkość
kapitału założycielskiego dla spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wynosi
5 000 zł, zaś dla spółki akcyjnej 100 000 zł.
założenie firmy nie jest trudne. zwłaszcza, jeśli myślimy o jednoosobowej działal-
ności gospodarczej. Ta forma pozwoli uniknąć spełnienia wielu skomplikowanych
procedur, a daje to, co najważniejsze – niezależność od przełożonego, możliwość
realizacji własnych pomysłów, szansę na szybki sukces i wysoki poziom życia. Jeśli
biznes się powiedzie...
5. 2. Rejestracja firmy
5.2.1.
Wpis do ewidencji działalności gospodarczej
Każda działalność gospodarcza podlega rejestracji. Dotychczas wiązało się
to z koniecznością wizyty w kilku instytucjach: w urzędzie gminy, urzędzie
skarbowym, zakładzie ubezpieczeń społecznych (zus) lub Kasie Rolniczego
8
Jak założyć małą firmę gastronomiczną
ubezpieczenia społecznego (KRus) i urzędzie statystycznym. zgodnie ze
znowelizowaną ustawą o swobodzie działalności gospodarczej z 2 lipca 2004
r. (Dz. u. z 2007, nr 155, poz. 1095 ze zm.), od 31 marca 2009 r. rejestracji
firmy dokonujemy w tak zwanym „jednym okienku”, w wydziale ewidencji dzia-
łalności gospodarczej, w urzędzie gminy, właściwym ze względu na miejsce
zamieszkania przedsiębiorcy. Oznacza to, że składamy w urzędzie gminy, jeden
zintegrowany wniosek (eDG-1 wraz z załącznikami), urząd zaś niezwłocznie
dokonuje wpisu naszej firmy do ewidencji działalności gospodarczej i doręcza
nam zaświadczenie o wpisie (jeśli zgłosiliśmy się osobiście to zaświadczenie
powinno być wydane od ręki). Ponadto, urząd w naszym imieniu niezwłocznie
przesyła wniosek do kolejnych instytucji – to jest do urzędu skarbowego, zus
lub KRus oraz urzędu statystycznego, w których nasza firma zostaje również
zarejestrowana.
zintegrowany wniosek wypełniamy na formularzu drukowanym, wkrótce będzie
też możliwe wypełnienie go w wersji elektronicznej.
Taka sama procedura obowiązuje przy zgłaszaniu zmian w działalności firmy
i przy jej zawieszaniu oraz wznawianiu. W tym celu wypełnia się taki sam wniosek,
zaznaczając w odpowiednich rubrykach, czego on dotyczy.
Wybierając określony rodzaj działalności powinniśmy ją od razu oprzeć o Polską
Klasyfikację Działalności (PKD), ponieważ dokonując zgłoszenia do ewidencji
działalności gospodarczej, właśnie według PKD określamy działalność, jaką będzie
się zajmować firma. Przykłady klasyfikacji dotyczące gastronomii zgodnie z Polską
Klasyfikacją Działalności:
—
56.10.A Restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne
—
56.10.B Ruchome placówki gastronomiczne
—
56.21.Z Przygotowywanie i dostarczanie żywności dla odbiorców zewnętrz-
nych (catering),
—
56.29.Z Pozostała działalność usługowa gastronomiczna.
informacje z wypełnionych przez firmy wniosków będą gromadzone w systemie
Centralnej ewidencji i informacji o Działalności Gospodarczej, (CeiDG), która
będzie uruchomiona w 2011 r., jako ogólnodostępna, bezpłatna platforma infor-
matyczna, zintegrowana z centralną ewidencją i bazami danych innych organów.
Od chwili uruchomienia CeiDG będzie można rejestrować firmę elektronicznie,
choć nie zniknie możliwość składania pisemnych formularzy.
Działalność gospodarczą możemy otworzyć w dniu złożenia wniosku o wpis do
ewidencji działalności gospodarczej lub z dniem późniejszym niż dzień złożenia
wniosku, który określamy we wniosku.
Dotychczas opłata za wpis do ewidencji wynosiła 100 zł – za zgłoszenie
wpisu i 50 zł – za zmianę wpisu w ewidencji. zgodnie z ustawą z dnia 19
listopada 1999, Prawo działalności gospodarczej (Dz. u. z 1999, nr 101, poz.
1178 ze zm.), na podstawie której wprowadzono przepisy o „jednym okien-
ku”, zakładanie firmy, jest bezpłatne (art. 7a ust. 3 ustawy brzmi: „Wniosek
o wpis oraz zmianę wpisu do ewidencji działalności gospodarczej nie podlega
opłacie.”).
9
Jak założyć małą firmę gastronomiczną
5.2.2.
ReGOn
urząd gminy, w którym dokonujemy wpisu do ewidencji działalności gospodar-
czej ma obowiązek niezwłocznie przesłać informację do urzędu statystycznego,
w celu rejestracji działalności w Krajowym Rejestrze Podmiotów Gospodarki
narodowej, w wyniku której firmie zostaje nadany tzw. numer ReGOn, którym
należy się posługiwać prowadząc działalność. urzędy statystyczne są również
obowiązane przekazać niezwłocznie informację o numerze ReGOn nadanym
przedsiębiorcy rozpoczynającemu działalność gospodarczą wraz z numerem
PeseL, właściwej jednostce terenowej zakładu ubezpieczeń społecznych.
numer ReGOn jest jeden na całe życie firmy. Przy zmianie działalności pod-
stawowej musi być dokonana zmiana w rejestrze. W zaświadczeniu o nadaniu
numeru ReGOn, urząd statystyczny wpisuje oznaczenie naszej działalności
podstawowej zgodnie z PKD.
5.2.3.
Pieczątka
Posiadanie pieczątki nie wynika z żadnych przepisów prawa, jednak wykonanie
pieczątki może się okazać niezbędne w trakcie załatwiania formalności, związa-
nych z założeniem własnej firmy i jest przydatne w czasie funkcjonowania firmy
na rynku.
Dotychczas omówione etapy postępowań rejestracyjnych mogą być dokonane
bez korzystania z pieczątki. natomiast w banku, przy załatwianiu formalności
związanych z założeniem rachunku bankowego, brak pieczątki może okazać się
przeszkodą trudną do pokonania.
Pieczątka powinna zawierać: nazwę firmy, adres siedziby, niP, dane kontaktowe
– nr telefonu, faksu, adres poczty elektronicznej (e-mail), adres serwisu interne-
towego (strony www).
zakłady wykonujące pieczątki są liczne i nie wymagają z reguły przedstawienia
dokumentów potwierdzających treści, które mają być umieszczone na pieczątce.
Jednakże składając zamówienie wyrobienia pieczątki, dobrze jest mieć ze sobą
dokumenty firmy, w celu uniknięcia błędów. Koszt jednej pieczątki kształtuje się
w granicach 35 – 100 zł netto, a termin oczekiwania wynosi, od dwóch godzin,
do 2 – 3 dni.
5.2.4.
Bank
Do prowadzenia operacji gospodarczych nie możemy korzystać z prywatnego kon-
ta w banku. Firmowego rachunku bankowego mamy obowiązek używać, gdy stro-
ną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz jednorazowa
wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności przekracza
15 000 euro, przeliczonych na złote wg średniego kursu walut obcych, ogłasza-
nego przez narodowy Bank Polski ostatniego dnia miesiąca, poprzedzającego
miesiąc, w którym dokonano transakcji.
Przy wyborze banku, który będzie obsługiwał nasze konto, powinniśmy brać pod
uwagę koszt obsługi rachunku. Ważne są też: opłaty za przelewy, prowizje od
wypłat gotówkowych, karty płatnicze, obsługa telefoniczna bądź internetowa
konta, czy nawet odległość do banku.
5.2.5.
zakład ubezpieczeń społecznych
10
Jak założyć małą firmę gastronomiczną
Wraz ze zmianą przepisów obowiązujących od 31 marca 2009 r., na podstawie
złożonego zintegrowanego wniosku o wpis do ewidencji działalności, zgłoszenia
naszej firmy do zakładu ubezpieczeń społecznych (zus) dokonuje w naszym
imieniu, urząd gminy. zus rejestruje naszą firmę i nadaje jej konto płatnika.
niezależnie od rejestracji firmy w zus, jako przedsiębiorca, mamy obowiązek
dokonania zgłoszenia do ubezpieczenia społecznego siebie, pracowników
i współpracowników. Możemy to zrobić osobiście w zus, za pośrednictwem
programu Płatnik lub przesłać zgłoszenie pocztą. W przypadku, gdy prowa-
dzenie firmy jest jedynym naszym zajęciem i jedynym miejscem zatrudnienia
dla naszych pracowników, wówczas dla każdej osoby oddzielnie wypełniamy
formularz zuA (zgłoszenie do ubezpieczenia osoby ubezpieczonej). Jeśli
przedsiębiorca albo pracownicy mają inną pełnoetatową pracę, powyżej
wynagrodzenia przekraczającego minimalne wynagrodzenie obowiązujące
w kraju, wówczas te osoby należy zgłosić tylko do ubezpieczenia zdrowotne-
go (formularz zzA).
Osoby wykonujące działalność gospodarczą podlegają obowiązkowemu ubezpie-
czeniu emerytalnemu, rentowemu, wypadkowemu i zdrowotnemu. Tylko ubezpie-
czenie chorobowe jest dobrowolne. Warto mieć świadomość tego, że w przypadku
ubezpieczenia chorobowego przez pierwsze 6 miesięcy płaci się składki, a korzysta
z ubezpieczenia dopiero po upływie tego terminu.
Ponadto musimy także opłacać składki na Fundusz Pracy (FP) oraz Fundusz
Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP). Podstawą wymiaru składek
na ubezpieczenia społeczne przedsiębiorcy (emerytalne, rentowe, wypadkowe
i chorobowe), składki na FP oraz na FGŚP, jest zadeklarowana kwota, nie niż-
sza jednak niż 60 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w poprzednim
kwartale (nowa minimalna wysokość składki obowiązuje od trzeciego miesiąca
następnego kwartału).
Po zgłoszeniu do zus, należy pamiętać o opłacaniu składek w następujących
terminach: jeśli tylko za siebie, to do 10 dnia następnego miesiąca, a jeśli za siebie
i za zatrudnionych pracowników, to do 15 dnia następnego miesiąca. należy także
w takich samych terminach składać w zus rozliczenie składek na deklaracjach
zus DRA lub zus RsA.
5.2.6.
zasady podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników w przypadku
jednoczesnego prowadzenia działalności rolniczej i pozarolniczej
działalności gospodarczej
Obecnie rolnik lub domownik, który rozpoczyna prowadzenie działalności gospo-
darczej lub rozpoczyna współpracę przy prowadzeniu tej działalności, bez względu
na formę opodatkowania, może nadal podlegać ubezpieczeniu społecznemu
rolników, jeśli:
— podlegał temu ubezpieczeniu w pełnym zakresie z mocy ustawy nieprze-
rwanie przez co najmniej 3 lata i nadal prowadzi działalność rolniczą lub
stale pracuje w gospodarstwie rolnym, obejmującym obszar użytków rol-
nych powyżej 1 ha przeliczeniowego, lub w dziale specjalnym,
— złoży w KRus oświadczenie o kontynuowaniu tego ubezpieczenia w termi-
nie 14 dni od rozpoczęcia wykonywania pozarolniczej działalności gospo-
darczej lub rozpoczęcia współpracy przy prowadzeniu tej działalności.
11
Jak założyć małą firmę gastronomiczną
Ponadto, kwota podatku od prowadzonej działalności pozarolniczej, ma także
wpływ na możliwość pozostania przez rolnika lub domownika w ubezpieczeniu
społecznym rolników w kolejnych latach. Do dnia 31 maja każdego roku, po
rozliczeniu roku podatkowego, rolnik lub domownik podlegający ubezpieczeniu
rolniczemu, prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą lub współpracujący
przy jej prowadzeniu, ma obowiązek złożyć w KRus zaświadczenie właściwego
urzędu skarbowego o wysokości należnego podatku za poprzedni rok podatkowy.
Jeśli kwota tego podatku przekroczy „roczną kwotę graniczną” (za rok 2010 kwota
ta wynosi – 2 863,00 zł), a także, jeżeli nie zostanie zachowany powyższy termin
złożenia zaświadczenia, ubezpieczenie rolnika lub domownika ustanie z końcem
kwartału, w którym rolnik lub domownik zobowiązany był złożyć w KRus zaświad-
czenie, chyba, że ten rolnik lub domownik zaprzestał prowadzenia pozarolniczej
działalności gospodarczej w sposób trwały lub okresowy, przed upływem tego
kwartału.
składka za rolnika lub domownika, który podlega ubezpieczeniu społecznemu
rolników, prowadząc działalność rolniczą i równolegle pozarolniczą działalność
gospodarczą, jest należna w podwójnej wysokości, w stosunku do składki należnej
za osobę nie prowadzącą takiej działalności.
Rolnik, który nie spełnia wyżej wymienionych zasad, podlega ubezpieczeniu
społecznemu w zus.
5.2.7.
urząd skarbowy
urząd gminy, w którym dokonujemy wpisu do ewidencji działalności gospodarczej
ma obowiązek niezwłocznie przesłać informację do urzędu skarbowego, w celu
nadania numeru identyfikacji Podatkowej (niP) i dokonania rejestracji firmy, jako
podatnika. W przypadku osób fizycznych, prywatny numer niP staje się w momen-
cie założenia działalności gospodarczej, numerem niP firmy. W przypadku osób
fizycznych rozpoczynających działalność gospodarczą, decyzję o nadaniu niP
wydaje naczelnik urzędu skarbowego. Decyzja zawiera numer PeseL, o ile osoba
fizyczna taki numer posiada (nie posiadają go osoby zagraniczne z państw unii
europejskiej oraz państw, którymi są podpisane odrębne umowy w tym zakresie,
które mogą korzystać ze swobody przedsiębiorczości na terenie naszego kraju).
5.3. Wybór formy opodatkowania
Od rodzaju założonej działalności gospodarczej zależy forma płatności podatku
dochodowego. Dla działalności gospodarczej w zakresie usług gastronomicznych
dostępne są następujące formy opodatkowania:
— karta podatkowa,
— ryczałt od przychodów ewidencjonowanych,
— zasady ogólne – podatkowa księga przychodów i rozchodów,
Właściciel firmy może ewidencję obrotu gospodarczego i podatków prowadzić we
własnym zakresie lub zlecić jej prowadzenie innej osobie. Wybór formy podatko-
wania będzie wynikać z zakresu działalności.
W przypadku działalności gastronomicznej – jeżeli nie jest prowadzona sprzedaż
napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, można wybrać opodatkowanie
w formie karty podatkowej.
12
Jak założyć małą firmę gastronomiczną
Kartapodatkowa to najprostsza forma opodatkowania i jedyna, w której podatek
jest ustalany wg stałych stawek miesięcznych, pomniejszony o składkę zdrowotną
i wpłacany do dnia 7-go następnego miesiąca. Ta forma opodatkowania nie wy-
maga prowadzenia ksiąg i składania zeznań podatkowych, prowadzenia wykazu
środków trwałych i co najważniejsze jesteśmy zwolnieni z obowiązku instalowania
kas rejestrujących. Musimy jednak prowadzić uproszczoną ewidencję sprzedaży
po to, by wiedzieć, kiedy przekroczymy limit 150 000 zł – obowiązujący w roku
2011 (od chwili jego przekroczenia, stajemy się płatnikiem podatku VAT).
Opodatkowanie w formie karty podatkowej jest jednak dostępne tylko dla okre-
ślonych zawodów i na zasadach ustalonych ustawą. stawki podatku w formie
karty podatkowej podlegają corocznie podwyższeniu, w stopniu odpowiadają-
cym wskaźnikowi wzrostu cen konsumpcyjnych towarów i usług. ich wysokość
uzależniona jest między innymi, od rodzaju i zakresu prowadzonej działalności,
liczby zatrudnionych pracowników, liczby mieszkańców miejscowości, w której
prowadzona jest działalność gospodarcza.
Wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej należy złożyć
do urzędu skarbowego przed rozpoczęciem działalności, ale decyzję urząd wydaje
później (do tego czasu rozliczamy się na zasadach ogólnych).
Ryczałtodprzychodówewidencjonowanych – z tej formy opodatkowania mo-
żemy skorzystać tylko do momentu przekroczenia obrotów 150 000 euro. Jest
ona opłacalna wtedy, kiedy spodziewamy się, że koszty działalności, które prawo
pozwala odpisać od podatku, nie przekroczą około 50% przychodu, ponieważ
w przypadku tej formy opodatkowania nie możemy odpisać kosztów uzyskania
przychodów i nie skorzystamy z ulg. Mamy jednak prawo odliczyć opłacone składki
zus – ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Obowiązuje nas ewidencjonowanie
przychodów a podatek opłacać będziemy od osiągniętego przychodu ze sprzedaży.
stawka podatku zależy od rodzaju prowadzonej działalności. Ryczałt przewiduje
następujące stawki podatku:
20 %, 17 %, 8,5%, 5,5%, 3,0%.
stawki ryczałtu dla działalności gastronomicznej mogą wynosić:
— 8,5% – przychodów z działalności usługowej, w tym przychodów z działal-
ności gastronomicznej w zakresie sprzedaży napojów o zawartości alkoholu
powyżej 1,5%,
— 3% – przychodów z działalności gastronomicznej, z wyjątkiem przychodów
ze sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%.
Jeżeli zdecydujemy się na opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewiden-
cjonowanych, musimy powiadomić o tym urząd skarbowy najpóźniej na dzień przed
rozpoczęciem działalności. Kwotę podatku wpłacamy do dnia 20-tego następnego
miesiąca, natomiast deklarację składamy tylko jedną, w styczniu roku następujące-
go po roku podatkowym, wykazując swoje przychody na formularzu PiT-28.
Zasadyogólne–podatkowaksięgaprzychodówirozchodów, opodatkowanie na
zasadach ogólnych reguluje ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych
(ustawa z dnia 26 lipca 1991 r., Dz. u. z 2000, nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Po-
datek płacimy od dochodu, który stanowią uzyskane przez podatnika przychody
pomniejszone o poniesione koszty (pod warunkiem, że ustawodawca nie zabrania
zaliczenia ich do kosztów podatkowych). Podatek obliczamy według skali podat-
kowej, która w roku 2011 wynosi:
13
Jak założyć małą firmę gastronomiczną
— do 85 528 zł – 18% minus 556 zł 02 gr (kwota wolna od podatku),
— ponad 85 528 zł – 14 839 zł 02 gr plus 32% nadwyżki ponad 85 528 zł.
Tak wyliczony podatek mamy obowiązek wpłacić do 20-tego następnego miesią-
ca. Po zakończeniu roku podatkowego składamy zeznanie roczne na deklaracji
PiT 36.
Forma opodatkowania na zasadach ogólnych jest korzystna w przypadku, kiedy
ponosimy wysokie koszty działalności. Katalog odliczeń jest długi i warto zapoznać
się z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych. Musimy pamiętać, że
w okresie uruchamiania działalności gospodarczej mamy dużo wydatków, a więc
także odliczeń kosztów uzyskania przychodu. Może się więc okazać, że przez kilka
miesięcy unikniemy kontaktów z urzędem skarbowym.
ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych oprócz możliwości obliczania
wielkości podatku na zasadach ogólnych, według skali podatkowej, daje moż-
liwość wyboru stawki liniowej podatku (podatek wynosi 19 % bez względu na
wysokość osiągniętego dochodu). Decydując się na tę formę opodatkowania,
poza odliczeniem od dochodu składek na ubezpieczenie społeczne, tracimy
możliwość korzystania z odliczeń i ulg (internet i 1%podatku) oraz rozliczania
się ze współmałżonkiem i jako osoba samotnie wychowująca dziecko. Tej formy
opodatkowania nie możemy wybrać, jeśli przed rozpoczęciem działalności w roku
podatkowym lub poprzedzającym rok podatkowy, wykonywaliśmy czynności na
rzecz byłych lub obecnych pracodawców.
Podatkowej księgi przychodów i rozchodów nie mogą prowadzić firmy, które zobli-
gowane są do prowadzenia pełnej księgowości, tj. spółki prawa handlowego oraz
osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz
spółki partnerskie, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów
i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równo-
wartość w walucie polskiej 1 200 000 euro.
PodatekVAT
Podatek VAT, czyli podatek od towarów i usług, jest podatkiem od wartości doda-
nej, podatkiem pośrednim, obciążającym w ostatecznym rachunku konsumenta
finalnego. Podatek VAT jest wliczony w cenę towaru lub usługi przez sprzedawcę,
który jest opodatkowany podatkiem VAT (ustawa o podatku od towarów i usług
z dnia 11.03.2004 r., Dz. u. z 2004, nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Dla przedsiębior-
cy pozostawanie podatnikiem VAT oznacza odprowadzanie należnego podatku
VAT, związanego ze sprzedażą towarów lub usług, jak również uzyskiwanie zwrotu
podatku VAT, związanego z dokonywanymi zakupami.
Obowiązek rejestracji VAT powstanie po przekroczeniu wartości sprzedaży w po-
przednim roku podatkowym w wysokości 50 000 zł, a dla podatników rozpoczy-
nających działalność gospodarczą w danym roku podatkowym, proporcjonalnie
do okresu prowadzonej działalności. Podatnik jest obowiązany złożyć w urzędzie
skarbowym zgłoszenie rejestracyjne VAT-R, które jest potwierdzane przez naczel-
nika urzędu skarbowego na druku VAT-5. Podatnikom przysługuje prawo wyboru
rozliczania podatku VAT pomiędzy miesięcznym a kwartalnym sposobem płatności
podatku. Opłata za zgłoszenie wynosi 170 zł. Podatnicy mogą też złożyć zgłoszenie
rejestracyjne VAT-R, od dnia rozpoczęcia działalności gospodarczej.
za wyborem zwolnienia z podatku VAT przemawia sytuacja, kiedy:
14
Jak założyć małą firmę gastronomiczną
— odbiorcami towarów i usług są osoby fizyczne, albo firmy nie będące płat-
nikami VAT,
— cena towaru lub usługi zawiera mało kosztów,
— naszymi dostawcami nie są płatnicy VAT.
Jeśli zechcemy płacić podatek VAT zastanówmy się czy:
— cena naszego towaru lub usługi zawiera w sobie dużo kosztów,
— naszymi dostawcami są płatnicy VAT,
— jesteśmy dostawcami towarów lub usług dla płatników VAT.
Pozostawanie płatnikiem VAT nakłada szereg obowiązków takich jak:
— prowadzenie rejestru zakupów i sprzedaży VAT,
— konieczność wystawiania faktur VAT wszystkim odbiorcom,
— składanie deklaracji VAT w urzędzie skarbowym,
— ewidencjonowanie sprzedaży przy pomocy kas fiskalnych.
należy pamiętać, iż niektóre rodzaje działalności są przedmiotem opodatkowania VAT
bez względu na limit obrotu, natomiast, jeżeli działalność jest zwolniona z podatku
VAT przedmiotowo (działalności określone ustawą) lub podmiotowo (przedsiębiorcy
nie przekraczający limitu sprzedaży), nie mamy obowiązku się rejestrować.
6.
Inne obowiązki związane z prowadzeniem
działalności gospodarczej
6.1. Kodeks pracy, przepisy sanitarne, ochrona przeciwpożarowa
Każda osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna nie będąca
osobą prawną, której przyznana jest zdolność prawna, wykonująca we własnym
imieniu działalność gospodarczą, jest przedsiębiorcą. Podejmowanie, wykonywa-
nie i zakończenie działalności gospodarczej jest wolne dla każdego na równych
prawach, z zachowaniem warunków określonych przepisami prawa, dotyczących
m.in. ochrony przed zagrożeniem życia, zdrowia ludzkiego. Jednostka organiza-
cyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, jeżeli
zatrudnia pracowników jest pracodawcą.
Pracodawca ponosi odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny pracy
w zakładzie pracy. Jest on zobowiązany chronić zdrowie i życie pracowników przez
zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim
wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki.
Przedsiębiorca zatrudniający pracowników ma obowiązek powiadomienia,
w ciągu 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności, właściwy okręgowy inspekto-
rat Państwowej inspekcji Pracy (PiP) oraz właściwego państwowego inspektora
sanitarnego (sAnePiD) o miejscu, rodzaju i zakresie prowadzonej działalności
oraz o przewidywanej liczbie pracowników (formularz zawiadomienia jest do-
stępny na stronie www.pip.gov.pl). zobowiązany jest także do złożenia pisem-
nej informacji o środkach i procedurach przyjętych dla spełnienia wymagań
wynikających z przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, dotyczących danej
15
Jak założyć małą firmę gastronomiczną
dziedziny działalności.
6.1.1.
zatrudnienie personelu
Każdy pracodawca zatrudniający pracowników ma obowiązek stosować przepisy
prawa pracy zgodnie z Kodeksem pracy (ustawa z 26 czerwca 1974 r., Dz. u.
z 1998, nr 21, poz. 94, j.t., z późn. zm.). Pracownik przed przystąpieniem do pracy
musi przejść badania lekarskie, poświadczające jego zdolność do pracy. Przed
przystąpieniem do pracy pracownik musi też odbyć szkolenie wstępne z zakresu
bezpieczeństwa i higieny pracy oraz instruktaż stanowiskowy.
6.1.2.
Ochrona przeciwpożarowa
W przypadku budowy lub adaptacji istniejącego budynku, zgodnie z przepisami
przeciwpożarowymi zobowiązani jesteśmy:
— przestrzegać przeciwpożarowych wymagań budowlanych, instalacji tech-
nicznych i technologicznych
— wyposażyć obiekt, budynek lub teren w sprzęt pożarniczy i ratowniczy oraz
środki gaśnicze zgodnie z zasadami określonymi w odrębnych przepisach
— zapewnić osobom przebywającym w obiekcie bezpieczeństwo i możliwość
ewakuacji
— przygotować obiekt lub budynek do prowadzenia akcji ratunkowej
— ustalić sposoby postępowania na wypadek pożaru, klęski żywiołowej lub
innego miejscowego zagrożenia.
Aby spełnić te wymogi, musimy już na etapie projektu budowlanego, czy adaptacji
budynku uzgodnić szczegóły z rzeczoznawcą do spraw zabezpieczeń przeciwpo-
żarowych. Aby oddać budynek do użytku wymagana jest zgoda straży pożarnej,
która wydaje postanowienie o dopuszczeniu budynku do użytkowania.
6.2. Specyfika uruchomienia działalności gastronomicznej
uruchomienie zakładu gastronomicznego musi wynikać z przestrzegania norm
prawnych w zakresie:
— prawa budowlanego,
— wymogów sanitarnohigienicznych, bezpieczeństwa i higieny pracy,
— prowadzenia działalności gospodarczej.
Przede wszystkim należy ocenić warunki lokalowo – techniczne obiektu
przeznaczonego do prowadzenia działalności gastronomicznej. W tym celu
trzeba:
— wystąpić do urzędu gminy /wydział architektury/ o pozwolenie na zmianę
sposobu użytkowania pomieszczeń mieszkalnych, gospodarczych lub in-
nych na zakład gastronomiczny.
— wykonać projekt budowlany, w tym technologiczno – techniczny uzgod-
niony z rzeczoznawcą do spraw sanitarnohigienicznych lub z powiatowym
inspektorem sanitarnym.
uruchamiany zakład podlega odbiorowi technicznemu i sanitarnemu przed
rozpoczęciem działalności. inspekcja sanitarna sprawdza zgodność wykonania
inwestycji z dokumentacją projektową i przygotowania zakładu do prowadzenia
16
Jak założyć małą firmę gastronomiczną
działalności.
Po uzyskaniu wszystkich pozwoleń na budowę, rozbudowę, zmianę sposobu
użytkowania, należy zarejestrować działalność gospodarczą.
6.2.1.
Ogólne warunki techniczne zakładu gastronomicznego (wynikające z ak-
tów prawnych).
— zakład gastronomiczny niezależnie od wielkości i zakresu działania jest
obiektem użyteczności publicznej. Powinien być dostępny dla osób poru-
szających się na wózkach inwalidzkich.
— Budynek zakładu lub lokal powinien być w miarę możliwości tak usytuowa-
ny, aby pomieszczenia produkcyjne były zlokalizowane od strony północnej,
sala konsumencka od strony południowej.
— Pomieszczenia powinny mieć odpowiednią powierzchnię oraz właściwą
funkcjonalność. Powierzchnię kuchni uzależnia się od wielkości zadań pro-
dukcyjnych, ilości i parametrów urządzeń technologicznych.
— Wszystkie pomieszczenia powinny być wentylowane.
— Wymagane jest usytuowanie zakładu w oddaleniu minimum 15 m od miej-
sca gromadzenia nieczystości, ścieków, budynków gospodarczych.
— Otoczenie budynku, drogi i place użytkowe powinny mieć nawierzchnię
utwardzoną przystosowaną do ruchu kołowego.
— Dostawa surowców, towarów na zaplecze powinna odbywać się osobnym
wejściem od strony zaplecza.
— zakład trwale powinien być oddzielony od części mieszkalnej. niedozwo-
lone jest korzystanie przez osoby postronne z pomieszczeń kuchennych
i sanitarno-higienicznych.
— Doprowadzenie wody bieżącej dobrej sprawdzonej jakości według wyma-
gań przewidzianych dla wody do picia. Wymagana jest woda ciepła i zim-
na. Badanie wody przeprowadza stacja sanepid.
— skanalizowanie odpływu nieczystości.
— Wydzielenie miejsca na odpady.
— zapotrzebowanie na media:
– energia elektryczna od 10 do 35 kW
– gaz 5-10 kW przy zastosowaniu urządzeń zasilanych gazem
– woda od 1000 l/24h.
Przedstawione wielkości są orientacyjne a szczegółowe wyliczenia będą wynikać
z wielu czynników, np.: wielkości zakładu, zakresu produkcji, sprzedaży, liczby
konsumentów, zatrudnienia personelu.
6.2.2.
Wymagania higieniczno – sanitarne dla zakładów gastronomicznych
Higiena procesu sprzedaży obejmuje zarówno wymagania sanitarne dotyczące
warunków przechowywania, produkcji i sprzedaży, jak i stan zdrowia osób zatrud-
nionych przy obrocie środkami spożywczymi.
Regulacje prawne dotyczą:
— stanu technicznego budynków, pomieszczeń, instalacji oświetleniowej,
17
Jak założyć małą firmę gastronomiczną
wentylacyjnej;
— jakości wody przeznaczonej do celów spożywczych, gospodarczych;
— gromadzenia przechowywania odpadów z produkcji żywności;
— urządzeń, narzędzi i wyposażenia zakładu;
— wymagań wobec osób wykonujących prace przy obrocie żywności.
Prowadząc działalność gastronomiczną w rocznych kosztach należy także
uwzględnić wydatki na badania wymagane przepisami sanepidu, wynikające
z Dobrej Praktyki Higienicznej oraz Dobrej Praktyki Produkcyjnej np.: książeczki
sanitarne pracowników, bakteriologiczne badania wody, próbki wymazów z za-
stawy stołowej. Trzeba także posiadać aktualne umowy na dostawę wody i odbiór
ścieków, na wywóz śmieci i odpadów pokonsumpcyjnych, zabezpieczenie zakładu
przed szkodnikami (firma DDT), zagospodarowanie zużytych tłuszczów smażal-
niczych oraz serwis techniczny wyposażenia technicznego.
zgodnie z wymaganiami określonymi dla zakładów gastronomicznych wysokość
pomieszczeń powinna wynosić w części produkcyjnej minimum 3,3 m, w pomiesz-
czeniach magazynowych, sanitarnych i gospodarczych minimum 2,5 m.
Przy wykorzystywaniu w produkcji świeżych jaj należy zaplanować osobne po-
mieszczenie do ich mycia, dezynfekcji i przechowywania.
Ściany i sufity wszystkich pomieszczeń powinny być w jasnych kolorach, niena-
siąkliwe, niepylące, mieć gładką powierzchnię, łatwo zmywalne, bez uszkodzeń
i szczelin, Dolna część ścian korytarza do wysokości 1,5 m od podłogi powinna
być zmywalna. narożniki ścian w ciągu komunikacyjnym należy zabezpieczyć
przed uszkodzeniami mechanicznymi.
Ściany w kuchni, obieralni warzyw wyłożone glazurą do wysokości 2 m, w zmy-
walniach naczyń glazura do sufitu.
Wskazane jest wykonanie wyokrąglonych połączeń ścian i ścian z podłogą.
Podłogi powinny być wykonane z materiałów trwałych, gładkich, zmywalnych nienasią-
kliwych, nieśliskich, odpornych na ścieranie, uderzenia mechaniczne, bez uszkodzeń
powierzchniowych. W pomieszczeniach, w których przewidziano wpusty podłogowe
posadzki należy wykonać ze spadkiem 1,5% w kierunku kratek ściekowych.
Drzwi i futryny zewnętrzne od zaplecza powinny być metalowe, szczelne. Drzwi
wewnętrzne o powierzchni gładkiej, dostosowane do mycia wodą.
Okna powinny mieć konstrukcję umożliwiającą łatwe ich mycie, montaż siatek
ochronnych przed owadami, wietrzenie przez uchylenie skrzydła, łatwe do otwie-
rania z poziomu podłogi.
W zakładzie wymagana jest dostateczna ilość wody, która zużywana będzie do
celów:
— technologicznych,
— porządkowych,
— sanitarnych,
— przeciwpożarowych.
ilość wody do celów higienicznych przypadająca dziennie na każdego pracownika
jednocześnie zatrudnionego nie może być mniejsza niż: 90 l,w tym 60 l w przy-
padku korzystania z natrysków.
18
Jak założyć małą firmę gastronomiczną
zapotrzebowanie na wodę do celów technologicznych przyjmuje się od 30 do
100 l na 1 miejsce konsumenckie. Woda ciepła stanowi 50% ogólnego zapotrze-
bowania na wodę.
Przy określaniu ilości ścieków przyjmuje się wskaźnik ok. 95% zapotrzebowania na
wodę. Ścieki z pomieszczeń produkcyjnych i zmywalni powinny być odtłuszczone
i odprowadzone do instalacji kanalizacyjnej.
należy także zapewnić wodę niezbędną do utrzymania czystości pomieszczeń
i terenu zakładu pracy, w ilości co najmniej 1,5 l na dobę na każdy metr kwadra-
towy powierzchni podłogi, wymagającej zmywania oraz co najmniej 2,5 l na dobę,
na każdy metr kwadratowy powierzchni terenu poza budynkami, wymagającej
polewania (tereny zielone, utwardzone ulice, place itp.).
Pomieszczenia pracy i ich wyposażenie powinny zapewniać pracownikom bez-
pieczne i higieniczne warunki pracy. W szczególności w pomieszczeniach pracy
należy zapewnić oświetlenie naturalne i sztuczne, odpowiednią temperaturę, wy-
mianę powietrza oraz zabezpieczenie przed wilgocią, niekorzystnymi warunkami
cieplnymi i nasłonecznieniem, drganiami oraz innymi czynnikami szkodliwymi dla
zdrowia i uciążliwościami.
Maszyny, urządzenia technologiczne meble kuchenne stykające się ze środkami
spożywczymi powinny mieć atest Państwowego zakładu Higieny.
elementy robocze urządzeń, blaty stołów, lady powinny być w dobrym stanie
technicznym, bez uszkodzeń, pęknięć, zarysowań. sprzęt pomocniczy i naczynia
kuchenne deski, widelce, szczypce itp. powinny być wydzielone dla poszczególnych
asortymentów artykułów spożywczych.
6.2.3.
Ogólne wymagania dotyczące warunków przechowywania artykułów
żywnościowych
Podczas przechowywania produktów zachodzą procesy fizyczne, biochemiczne
i mikrobiologiczne, które przy zachowaniu niewłaściwych warunków powodują
obniżenie wartości użytkowej żywności, co w konsekwencji może zagrażać zdrowiu
konsumentów.
Przy przechowywaniu środków spożywczych należy przestrzegać następujących
warunków sanitarnych:
— wszystkie artykuły żywnościowe powinny być zabezpieczone przed zepsu-
ciem, zanieczyszczeniem, porażeniem przez szkodniki, dostępem owadów,
— artykuły szybko psujące się należy umieszczać w szafach chłodniczych,
— artykuły powinny być układane asortymentami tak, aby nie oddziaływały na
siebie w sposób szkodliwy,
— okresowo należy towary przeglądać, usuwając artykuły zniszczone lub
o zmienionych cechach.
Przy stosowaniu urządzeń chłodniczych należy przestrzegać następujących za-
sad:
— nie wkładać do urządzeń chłodniczych środków spożywczych o temperatu-
rze wewnętrznej wyższej niż +15,
— urządzenia chłodnicze powinny być wypełnione w granicach 50 – 70 %
19
Jak założyć małą firmę gastronomiczną
pojemności,
— półki nie mogą być niczym wyściełane a produkty powinny być ułożone
luźno,
— należy przestrzegać i ewidencjonować właściwe zakresy temperatur.
6.2.4.
Higiena personelu
Osoby wykonujące pracę w procesie produkcji lub w obrocie żywnością, przy
czynnościach wymagających bezpośredniego stykania się z żywnością, mu-
szą posiadać odpowiedni stan zdrowia, potwierdzony orzeczeniem lekarskim
wydawanym na podstawie przepisów ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu
zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. Osoba, która może spowodować zaka-
żenie żywności, zgłasza niezwłocznie chorobę lub jej objawy kierującemu
zakładem.
Wykaz prac, przy wykonywaniu których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia
na inne osoby, oraz wykaz chorób uniemożliwiających wykonywanie czynności
z zakresu produkcji i obrotu żywnością, a także rodzaje czynności, których nie
wolno wykonywać osobom dotkniętym takimi chorobami, określają przepisy roz-
porządzenia w sprawie wykazu prac, przy wykonywaniu których istnieje możliwość
przeniesienia zakażenia na inne osoby.
Osoba chora lub podejrzana o chorobę albo o zakażenie uniemożliwiające
wykonywanie prac i czynności w procesie produkcji i w obrocie żywnością jest
niezwłocznie odsuwana od tych prac i czynności, jeżeli zachodzi jakiekolwiek
prawdopodobieństwo bezpośredniego lub pośredniego zanieczyszczenia
żywności.
Osoby wykonujące prace w procesie produkcji lub w obrocie żywnością muszą
przestrzegać higieny osobistej oraz nosić właściwą, czystą odzież oraz, jeżeli to
niezbędne, obuwie robocze, a także stosować wymagane środki ochrony indy-
widualnej. Wszyscy, którzy uczestniczą w obrocie środkami spożywczymi, mate-
riałami i wyrobami przeznaczonymi do kontaktu z tymi artykułami powinni znać
podstawowe zagadnienia higieny.
6.2.5.
HACCP – Analiza zagrożeń i Krytyczne Punkty Kontroli
system HACCP zalecany przez Światową Organizację zdrowia, jest obowiązkowy
we wszystkich krajach unii europejskiej. stosowanie systemu HACCP w Polsce
reguluje rozporządzenie We nr 852/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie
higieny środków spożywczych. Wdrożenie jego zasad dotyczy także zakładów
małej gastronomii.
PoradypraktycznewodniesieniudoHACCPwmałejgastronomi.
istotne zasadnicze wymogi podyktowane są praktyką i rozsądkiem. Dobrze jest
wiedzieć, jakie są punkty krytyczne w małej gastronomii:
— przyjęcie surowców (określenie dostawcy, warunki transportowe, jakości
produktów, towarów, data ważności, ocena organoleptyczna itp.)
— warunki przechowywania środków spożywczych w zakładzie,
— czas, temperatura przechowywania produktów spożywczych,
— warunki produkcji, obróbka wstępna, cieplna
20
Jak założyć małą firmę gastronomiczną
— przechowywanie, wydawanie potraw.
Osoba kierująca zakładem musi udokumentować wyżej wymienione działania.
Można korzystać z gotowych wzorów dokumentów, porad dostępnych na stronach
internetowych firm zajmujących się tą problematyką.
W każdym zakładzie, nawet małym, należy wdrożyć zasady dobrej praktyki higie-
nicznej, czyli GHP [Guide Hygiene Practice] w zakresie:
— higieny osobistej pracowników,
— mycia i dezynfekcji urządzeń, sprzętu i naczyń,
— zaopatrzenia w wodę,
— usuwania odpadów i ścieków,
— kontroli obecności szkodników,
— stanu zdrowia personelu,
— kwalifikacji i szkoleń pracowników,
— kontroli wewnętrznej jakości zdrowotnej środków spożywczych i przestrze-
gania higieny.
Znakowanieżywności.
Dyrektywy unijne określają zakres informacji, które muszą być podane na ety-
kiecie produktu:
— nazwa pod którą jest produkt sprzedawany,
— wykaz składników,
— termin przydatności do spożycia,
— zawartość netto,
— warunki przechowywania,
— nazwa i adres producenta,
— szczegóły dotyczące miejsca pochodzenia,
— sposób użycia.
Takie informacje powinny się znajdować na etykiecie wyrobu własnej produkcji
przeznaczonego do sprzedaży w innym punkcie handlowym, np. pierogi dostar-
czane do sprzedaży w sklepie.
6.3. Zezwolenia i opłaty
W przypadku planowania uruchomienia baru ze sprzedażą napojów alkoho-
lowych należy złożyć wniosek o zezwolenie na sprzedaż alkoholu. W tym celu
należy zgłosić się do urzędu gminy w celu pobrania wniosku. W zależności od
wewnętrznych ustaleń w danym urzędzie gminy mogą być wymagane nastę-
pujące załączniki:
— zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej,
— dokument potwierdzający tytuł prawny wnioskodawcy do lokalu stanowią-
cego punkt sprzedaży, podawania do konsumpcji napojów alkoholowych,
— pisemną zgodę właściciela, użytkownika, zarządcy bądź administratora
budynku (jeżeli punkt sprzedaży będzie zlokalizowany w budynku mieszkal-
21
Jak założyć małą firmę gastronomiczną
nym wielorodzinnym),
— decyzję sanepidu potwierdzającą spełnienie warunków sanitarnych przez
punkt sprzedaży.
Wydawane są trzy różne oddzielne zezwolenia na sprzedaż napojów alkoho-
lowych:
— do 4,5% zawartości alkoholu oraz na piwo
— powyżej 4,5% do 18% zawartości alkoholu (z wyjątkiem piwa)
— powyżej 18% zawartości alkoholu.
zezwolenia są wydawane na czas oznaczony. Przedsiębiorcy rozpoczynający dzia-
łalność gospodarczą w zakresie sprzedaży alkoholu, przed wydaniem zezwolenia
wnoszą na rachunek gminy/miasta opłatę w wysokości:
— 525 zł na sprzedaż napojów zawierających do 4,5 % alkoholu oraz piwa,
— 525 zł na sprzedaż napojów zawierających od 4,5 % do 18 % alkoholu (z
wyjątkiem piwa),
— 2 100 zł na sprzedaż napojów zawierających powyżej 18 % alkoholu.
należy też pamiętać, że poza opłatą wnoszoną za wydanie zezwolenia, co roku
ponosimy opłatę związaną ze sprzedażą alkoholu, w wysokości uzależnionej od
wartości sprzedaży w roku poprzednim.
Jeżeli w lokalu gastronomicznym planowane jest odtwarzanie muzyki lub re-
emisja programów TV dla klientów, należy pamiętać o konieczności uiszczania
corocznych, ustawowych opłat na rzecz organizacji zarządzających zbiorowymi
prawami autorskimi twórców, wykonawców lub stacji radiowych i telewizyjnych
(zAiKs, sTOART itd.)
6.4. Obowiązujące wybrane akty prawne związane z małą gastronomią
— ustawa z dnia 25.08.2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. u.
z 2006, nr 171, poz. 1225).
— ustawa z dnia 05.12.2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń
i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. u. z 2008, nr 234, poz. 1570).
— Rozporządzenie Ministra zdrowia z dnia 10.07.2006 r. w sprawie wykazu
prac, przy wykonywaniu których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia
na inne osoby (Dz. u. z 2006, nr 133, poz. 939).
— Rozporządzenie We nr 852/2004 Parlamentu europejskiego i Rady z dnia
29.04.2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych.
— ustawa z dnia 02.07.2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. u.
z 2004, nr 173, poz. 1807).
— ustawa z dnia 26.10.1982 r o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu
alkoholizmowi (Dz. u. z 2007, nr 70, poz. 473).
— Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki socjalnej z dnia 26 września 1997
r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. u.
z 2003 r., nr 169, poz. 1650, z 2007 r., nr 49, poz. 330).
— Rozporządzenie Ministra infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku
w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki
i ich usytuowanie (Dz. u. z 2002, nr 75, poz. 690 z późn. zm.).
22
Jak założyć małą firmę gastronomiczną
— ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u.
z 2004 r., nr 54, poz. 535 z późn. zm.).
— ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych
(tekst jednolity, Dz. u. z 2000 r., nr 14, poz. 176 z późn. zm.).
— ustawa z dnia 16.11.2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od
osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. u. z 2006, nr
217, poz. 1588).
— ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodo-
wym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. u.
z 1998 r., nr 144, poz. 930 z późn. zm.).
— ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób praw-
nych (Dz. u. z 2000 r., nr 54, poz. 654 z późn. zm.).
— ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych
(tekst jednolity, Dz. u. z 2007 r. nr 11, poz. 74 z późn. zm.).
7.
Koszty prowadzenia małej firmy gastronomicznej
7.1. Budżet początkowy
zorganizowanie punktu gastronomicznego wymaga zgromadzenia odpowiednich
środków finansowych i przeprowadzenia adaptacji lokalu. szacunkowe koszty punktu
gastronomicznego w zależności od wielkości planowanej działalności mogą wynosić:
— koszty adaptacji lokalu (zależnie od jego wielkości) –
20 000 zł – 70 000 zł
— koszty wyposażenia lokalu (meble) –
10 000 zł – 40 000 zł
— koszty zgłoszenia w sanepidzie –
500 zł
— koszty ulotek, wizytówek –
500 zł
— koszty wyposażenia w urządzenia i maszyny gastronomiczne –
10 000 zł
– 20 000 zł
— zakup produktów i surowców –
10 000 zł – 30 000 zł
Razem koszty początkowe mogą wynieść od 51 000 zł do 161 000 zł.
7.2. Budżet operacyjny
W przykładowym budżecie operacyjnym przedstawiono lokal małej gastronomii
typu „Fast-food” przy następujących założeniach:
— koszty zakupu surowców, obejmują zakup podstawowych składników nie-
zbędnych do wyrobu dań typu fast food t.j. bułka hamburger, bułka hot
dog, bułka zapiekanka, herbata, kawy, kotlety do hamburgerów, parówki
do hot dogów oraz składniki do surówek oraz dodatki typu keczup, dresing
itp. – 4 005 zł/miesięcznie,
— koszty zużycia materiałów i przedmiotów nietrwałych, obejmują koszty
zakupu materiałów pomocniczych do produkcji podstawowej w kwocie 80
zł/miesięcznie, koszty artykułów sanitarnych 20 zł/miesięcznie,
— usługi obce, obejmują koszty biura rachunkowego 200,00 zł oraz koszty
23
Jak założyć małą firmę gastronomiczną
opłat telefonicznych 50 zł/miesięcznie,
— koszty ubezpieczenia właściciela, obejmują koszty ubezpieczeń społecznych
i zdrowotnego,
— inne koszty, obejmują zakup towarów nie podlegających amortyzacji oraz
koszty promocji – 200 zł/miesięcznie,
— właściciel nie jest płatnikiem VAT od początku swej działalności,
— ilość sprzedanych dań w roku – 33 600 sztuk.
Przykład budżetu na 12 miesięcy:
Przychód
PLn
Przychody ze sprzedaży
91 500,00
Razem przychód
91 500,00
Koszty zmienne
zakup towarów i surowców
50 280,00
zakup opakowań
1 800,00
Razem koszty zmienne
52 080,00
Przychód brutto (Przychody – koszty zmienne)
39 420,00
Koszty stałe
energia (280 zł/m-c)
3 360,00
Woda, gaz, C.O.(100 zł/m-c)
1 200,00
inne koszty (200 zł/m-c)
2 400,00
ubezpieczenia własne(330 zł/m-c)
3 960,00
usługi obce (250 zł/m-c)
3 000,00
Materiały i środki nietrwałe ( 100 zł/ m-c)
2 200,00
Czynsz (300 zł/m-c)
3 360,00
Razem koszty stałe
19 480,00
zysk brutto (przychód brutto – koszty stałe)
19 940,00
8.
Źródła finansowania działalności gospodarczej
Podstawowym warunkiem rozpoczęcia i prowadzenia działalności gospodarczej
24
Jak założyć małą firmę gastronomiczną
jest posiadanie przez firmę określonego majątku, a więc takich środków rze-
czowych (np. maszyny) i finansowych (np. kapitał własny), które umożliwiają
działanie w postaci produkcji towarów lub świadczenia określonych usług. Jeśli
firma zamierza się rozwijać i nie wystarcza jej własnych środków, może skorzy-
stać z zewnętrznych źródeł finansowania. Do podstawowych form finansowania
działalności możemy zaliczyć:
— pożyczki i kredyty
— leasing
— inwestor typu venture capital
— inwestor zwany aniołem biznesu
— franchising (tak zwana franszyza)
— dotacje z funduszy strukturalnych i programów pomocowych unii europej-
skiej.
8.1. Kredyty
W naszym kraju działa szereg banków komercyjnych, które w swojej ofercie
posiadają kredyty obrotowe i inwestycyjne dla firm. Jednak rozmowy o takim
kredycie możemy rozpocząć dopiero, gdy nasza firma działa na rynku od ok.
6 miesięcy, ponieważ wtedy bank może zweryfikować czy jesteśmy w stanie go
spłacić. Dla banków bowiem, jeżeli chodzi o udzielanie kredytów, firmy prywatne
są największą grupą ryzyka.
Mimo to, kredyty są najczęściej stosowanym przez małe i średnie przedsię-
biorstwa zewnętrznym źródłem finansowania. Podstawowym kosztem kre-
dytu są odsetki, będące pewnym procentem od pożyczonej sumy płaconym
bankowi przez kredytobiorcę. Oprócz tego, banki pobierają prowizje i opłaty
takie, jak prowizja przygotowawcza czy prowizja od niewykorzystanego salda
kredytu.
Rodzaje kredytów:
— kredyt inwestycyjny – jest to kredyt udzielany firmom na zrealizowanie
konkretnego przedsięwzięcia inwestycyjnego. Przedmiotem kredytowania
może być każdy środek zaliczany do majątku trwałego przedsiębiorstwa,
— kredyt na zakup samochodów – to specyficzny rodzaj kredytu inwesty-
cyjnego ze względu na fakt, że samochody są środkami powszechnie
używanymi w działalności gospodarczej i dlatego banki stosują w tym
przypadku uproszczone procedury badania zdolności kredytowej,
mogą z niego korzystać także firmy małe, prowadzące działalność
niedługo,
— kredyt obrotowy – przeznaczony do finansowania bieżącej działalności
przedsiębiorstwa (składników majątku obrotowego). Kredyty obrotowe są
najczęściej krótkoterminowe i mogą występować pod kilkoma postaciami
(kredyt nieodnawialny wypłacany jednorazowo, linia kredytowa, linia kredy-
towa odnawialna, kredyt w rachunku bieżącym).
8.2. Pożyczki
25
Jak założyć małą firmę gastronomiczną
największe problemy z dostępem do zewnętrznego finansowania mają osoby
podejmujące działalność gospodarczą oraz firmy małe, bez historii kredytowej,
które nie posiadają majątku wystarczającego do zabezpieczenia kredytu. Przedsię-
biorstwa takie mają znacznie mniejsze szanse na uzyskanie kredytu bankowego.
Dlatego tak istotny jest dla nich dostęp do źródeł finansowania z różnego typu
instytucji pożyczkowych. najczęściej są to pożyczki z funduszy pożyczkowych
i z Funduszu Mikro.
Pożyczkizfunduszypożyczkowych
Fundusze pożyczkowe udzielają pożyczek przeznaczonych na cele związane
z podjęciem, prowadzeniem i rozwojem działalności gospodarczej, między in-
nymi na:
— finansowanie inwestycji,
— wdrażanie nowych rozwiązań technicznych lub technologicznych,
— zakup maszyn i urządzeń,
— rozbudowę, adaptację lub modernizację obiektów produkcyjnych, handlo-
wych, usługowych,
— zakup materiałów i surowców niezbędnych do realizacji założonego przed-
sięwzięcia gospodarczego.
Oferują one jednocześnie korzystne warunki:
— udzielane pożyczki są oprocentowane nie niżej, niż według stopy referen-
cyjnej, określonej przez Komisję europejską, opublikowanej w Dzienniku
urzędowym unii europejskiej, obowiązującej w dniu zawarcia umowy
o udzieleniu pożyczki,
— pożyczki są udzielane po przeprowadzeniu analizy ryzyka ich niespłacenia
i po ustanowieniu należytego zabezpieczenia spłaty,
— maksymalna wysokość pożyczki wynosi 120 000 złotych;
— pożyczki nie są udzielane przedsiębiorcom będącym w trudnej sytuacji,
w rozumieniu przepisów Wytycznych Wspólnoty, dotyczących pomocy pań-
stwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw.
Działalność pożyczkowa w Polsce prowadzona jest przez wiele organizacji i insty-
tucji pozabankowych. Listę funduszy pożyczkowych można znaleźć pod adresem:
http://ksu.parp.gov.pl .
Fundusze pożyczkowe są też uruchamiane przez organizacje pozarządowe,
wspierające rozwój przedsiębiorczości w danym regionie, umożliwiając w sposób
bezpośredni realizowanie przedsięwzięć inwestycyjnych małym przedsiębiorcom
oraz osobom uruchamiającym działalność gospodarczą, jak np. Fundusz Po-
życzkowy Ośrodka Promowania Przedsiębiorczości w sandomierzu, przeznaczony
głównie dla mieszkańców województwa świętokrzyskiego i podkarpackiego (http:
//www.opiwpr.org.pl).
PożyczkizFunduszuMikro
instytucją finansową o charakterze “not for profit”, działającą poza sektorem
bankowym, która specjalizuje się w obsłudze małych oraz średnich przedsię-
biorstw, jest również funkcjonujący w Polsce od 1994 roku Fundusz Mikro,
26
Jak założyć małą firmę gastronomiczną
działający już w około 35 oddziałach terenowych w całej Polsce. Fundusz
Mikro udziela pożyczek najmniejszym przedsiębiorstwom, zatrudniającym
do 10 osób, które nie mają szansy uzyskania kredytu bankowego. szcze-
gółowe informacje na temat Funduszu Mikro można znaleźć pod adresem:
http://www.funduszmikro.pl .
8.3. Venture capital
Fundusze Venture Capital są to wyspecjalizowane firmy, często powiązane
z bankami i innymi instytucjami finansowymi, zajmujące się inwestowaniem
w przedsięwzięcia charakteryzujące się wysokim ryzykiem, ale zarazem umoż-
liwiające osiągnięcie bardzo wysokiej stopy zwrotu z zainwestowanego kapitału.
Przedmiotem zainteresowania funduszy venture capital są przedsięwzięcia in-
nowacyjne i firmy o dużym potencjale wzrostu. szczególnie atrakcyjne dla tych
funduszy są zatem branże takie, jak informatyka, usługi internetowe i szeroko
pojęta branża hi-tech.
Venture capital interesuje się głównie małymi i średnimi firmami, które dysponują
innowacyjnym produktem lub usługą. Środki funduszy venture capital inwestowa-
ne są na pewien czas (z reguły 3-10 lat), charakteryzujący się szybkim wzrostem
firmy. Po ustabilizowaniu pozycji rynkowej venture capital odsprzedają posiadane
udziały, wprowadzając akcje firmy na giełdę, znajdując inwestora branżowego lub
odsprzedając posiadane akcje pozostałym właścicielom, w zależności od tego,
która forma przyniesie im najwyższy zysk.
8.4. Aniołowie biznesu
Anioł Biznesu (ang. Business Angel) to szczególny typ inwestora prywatnego,
który własne nadwyżki finansowe lokuje w nowe, dobrze rokujące firmy (start-up),
które dzięki zastrzykowi kapitałowemu mogą szybko (w ciągu 2-4 lat) rozwinąć
skrzydła, dając wysoki wzrost wartości udziałów.
Anioły Biznesu to zamożne osoby prywatne, wspierające przedsiębiorców finan-
sowo i merytorycznie, ze skłonnością do inwestowania w tych obszarach, w które
inni obawiają się wkraczać, oczekujące w zamian za swoje pieniądze, udziałów
w przedsięwzięciu oraz możliwości wpływania na strategiczne decyzje firmy,
w którą inwestują. Poza funduszami, Anioły dążą do kształcenia nowego poko-
lenia przedsiębiorców i robienia użytku z doświadczenia, oferując często wparcie
w zarządzaniu i przydatne kontakty.
8. 5. Leasing
Leasing stanowi przede wszystkim formę finansowania inwestycji, skupiają-
cą w sobie zarówno cechy umowy dzierżawy, jak i kredytu. z jednej strony,
korzystającemu (leasingobiorcy) przysługuje prawo do używania towarów nie
będących jego własnością, z drugiej natomiast korzystający dokonując płat-
ności za używanie przedmiotu leasingu spłaca jednocześnie jego wartość.
za użytkowanie obiektu leasingobiorca płaci w określonych terminach raty
leasingowe, składające się z dwóch części: składnika kapitałowego, odzwiercie-
dlającego wartość użytkowanego obiektu, przypadającego na okres leasingu
i składnika odsetkowego, stanowiącego wynagrodzenie dla finansującego
(leasingodawcy).
27
Jak założyć małą firmę gastronomiczną
Biorąc pod uwagę liczbę stron biorących udział w transakcji leasingowej wyróżnia
się:
— leasing bezpośredni (gdy producent zawiera umowę bezpośrednio z użyt-
kownikiem)
— leasing pośredni (w transakcji uczestniczą więcej niż dwie strony, tzn. mię-
dzy producentem a użytkownikiem występuje wyspecjalizowane przedsię-
biorstwo leasingowe).
Możemy wyróżnić również:
— leasing operacyjny – który polega na czasowym przekazaniu w użytkowanie
dobra inwestycyjnego. Czas ten jest z reguły krótszy niż okres normatyw-
nego zużycia leasingowanej rzeczy. W praktyce umowy leasingu operacyj-
nego zawierają zapis o wykupie przez korzystającego po jej zakończeniu,
za określoną z góry wartość końcową, powiększoną o podatek od towarów
i usług (VAT).
— leasing finansowy (kapitałowy) – który polega na oddaniu rzeczy w użyt-
kowanie, w zamian za raty leasingowe. Przedmiot leasingu jest własnością
finansującego, amortyzuje go korzystający, natomiast przeniesienie tytułu
własności może być zagwarantowane w umowie. Firma zwiększa więc war-
tość swojego majątku, nie ponosząc dodatkowych kosztów po zakończeniu
umowy, a zwiększona forma amortyzacji pozwala regulować jej koszty
i dochody.
8.6. Franchising
Franchising (franszyza) nie jest formą finansowania w ścisłym tego słowa znacze-
niu. Wspominamy o nim dlatego, że może on w znacznym stopniu ułatwić rozpo-
częcie własnej działalności gospodarczej, a także ograniczyć początkowe koszty
związane z inwestycjami, bieżącym finansowaniem działalności i marketingiem,
a więc zapotrzebowaniem na zewnętrzne źródła finansowania. Franchising jest
długoterminową umową udzielenia biorcy przez dawcę pozwolenia na używa-
nie jego firmy tzn. nazwy, znaków towarowych, nazw handlowych, związanych
z prowadzeniem działalności, technologii i systemów dystrybucji oraz udzielenie
wszelkiej niezbędnej pomocy w tym zakresie. Dawcami są najczęściej duże, znane
na rynku firmy, często są to międzynarodowe korporacje. Biorcami są natomiast
prywatne firmy lub osoby dopiero rozpoczynające działalność gospodarczą.
W systemie franchisingu działają firmy takie jak: Mc Donald’s, Pizza Hut, Burger
King, Benetton, Bata, Coca-Cola, Pepsi-Cola, Rema 1000, Ford i wiele innych
międzynarodowych korporacji. Wynagrodzeniem dla dawcy są opłaty licencyjne
i opłaty w formie stałych kwot miesięcznych lub określonego procentu od obrotów,
wnoszone przez biorcę.
Korzyści z franchisingu w kontekście finansowym to przede wszystkim:
— możliwość uzyskania pomocy finansowej w formie pożyczki lub udziału
dawcy franchisingu w kosztach inwestycji
— możliwość dzierżawy sprzętu przez biorcę (nabywanego przez dawcę)
— dostarczanie przez dawcę elementów wyposażenia lokalu
— finansowanie przez dawcę majątku obrotowego (opóźnione terminy płat-
28
Jak założyć małą firmę gastronomiczną
ności)
— ograniczenie kosztów: marketingu (promocji i reklamy), szkoleń pracowni-
ków itp.
— biorca korzysta z renomy i “siły” dawcy co poprawia jego wiarygodność
kredytową w bankach, oraz pozycję w negocjacjach handlowych z kontra-
hentami
— wysokie prawdopodobieństwo sukcesu rynkowego i przewidywalność do-
chodów
— zwiększony poziom bezpieczeństwa (korzystanie z “opieki” silnego part-
nera).
Wadami franchisingu są:
— ograniczenie samodzielności przedsiębiorcy i jego podporządkowanie fir-
mie dawcy
— „nierówne siły”, dawca ma zawsze silniejszą pozycję przetargową od biorcy
i może mu narzucać warunki umowy
— wysokie koszty początkowe (opłaty licencyjne 10 000-60 000 usD)
— ograniczone możliwości ekspansji i rozwoju
— znaczne opłaty na rzecz dawcy zmniejszające zyskowność działalności.
8.7. Dotacje
Polscy przedsiębiorcy mogą korzystać z wielu programów pomocowych unii eu-
ropejskiej na lata 2007 -2013, z których najbardziej znaczące to:
Program Operacyjny Kapitał Ludzki
Program Operacyjny infrastruktura i Środowisko
Program Operacyjny innowacyjna Gospodarka
Rozwój Polski Wschodniej
Program Rozwoju obszarów Wiejskich.
szczegółowe informacje na temat wymienionych programów można znaleźć na
stronie: http://www.funduszeeuropejskie.gov.pl.
istotnym źródłem wsparcia dla małych i średnich przedsiębiorstw jest również
16RegionalnychProgramówOperacyjnych, wynikających ze strategii rozwoju
poszczególnych województw. szczegółowe informacje na temat programów uzy-
skać można na stronach urzędów marszałkowskich poszczególnych województw.
informacje na temat wszystkich Regionalnych Programów Operacyjnych można
również znaleźć na stronie: http://www.funduszestrukturalne.gov.pl.
ubiegając się o wsparcie w postaci unijnych dotacji dla inwestycji musimy pa-
miętać, że nie jest ono wypłacane z góry. Ma charakter refundacji poniesionych
wydatków. z tego powodu beneficjent (odbiorca) musi udowodnić, że ma zdolność
sfinansowania projektu ze środków własnych. Te zaś mogą pochodzić z kredytu
bankowego, pożyczki lub leasingu.
W większości przypadków programy operacyjne są tak skonstruowane, że
umożliwiają refundację tylko części wydatków poniesionych przez przedsię-
biorcę. Wydatki podlegające refundacji stanowią tzw. koszty kwalifikowane
29
Jak założyć małą firmę gastronomiczną
i tylko one mogą zostać zrefundowane do poziomu określonego w danym
programie operacyjnym. Pozostała część kosztów kwalifikowanych nieobję-
tych dotacją oraz koszty niekwalifikowane (tzn. takie, które z założenia nie są
refundowane), muszą być sfinansowane przez przedsiębiorcę. z tego względu
przedsiębiorcy, którzy planują realizację projektu z dofinansowaniem unijnym,
muszą mieć zapewnione środki finansowe na ich realizację (fundusze te mogą
być środkami własnymi firmy przeznaczonymi na realizację projektu). Jeśli
jednak fundusze firmy nie są wystarczające, wówczas istnieje konieczność
uzyskania zewnętrznego finansowania z banku lub innej instytucji finansowej,
akceptowanej w ramach programu operacyjnego.
9.
Biznes plan przedsięwzięcia
Wielu aktywnym i twórczym osobom z ciekawymi pomysłami i potrzebą
działania brakuje umiejętności przeanalizowania własnego pomysłu zgodnie
z regułami ekonomicznymi, jako przedsięwzięcia, które ma przynosić zyski.
Decyzja o założeniu własnej firmy powinna być poprzedzona opracowaniem
biznes planu, w którym zostaną zdefiniowanie podstawowe cele działalności
firmy, główny produkt oferowany przez firmę, powód, dla którego zakłada
się własną firmę, zysk zwrotny z zainwestowanych środków, osobiste moty-
wacje właściciela firmy, analiza rynku i konkurencji, wyliczenie opłacalności
biznesu, wysokość nakładów inwestycyjnych niezbędnych do uruchomienia
działalności. Biznes plan pomoże nam również ocenić nasze mocne i słabe
strony, możliwości i zagrożenia. Będzie również stanowił dane wyjściowe do
opracowania strategii zarządzania firmą i jej rozwoju w okresie długotermi-
nowym np. pięcioletnim.
Opracowanie biznes planu można powierzyć wyspecjalizowanej firmie, ale też
można przygotować go samodzielnie, dokonując analizy rynku i branży. Ważne
informacje na temat zakładania firmy są dostępne bezpłatnie w wielu instytucjach
publicznych oraz w instytucjach otoczenia biznesu, wspierających przedsiębiorców
rozpoczynających działalność gospodarczą.
na stronie www ABC biznesu http://www.opiwpr.org.pl/abcbiznesu, urucho-
mionej przez Ośrodek Promowania Przedsiębiorczości w sandomierzu, z myślą
o osobach, które są zdecydowane podjąć wyzwanie, zakładając własną firmę,
oprócz niezbędnych, praktycznych informacji, ważnych dla podejmowania de-
cyzji o wyborze rodzaju działalności gospodarczej, a także na temat zasad
uruchamiania i prowadzenia firmy, zamieszczony jest
wzórbiznesplanuwraz
z arkuszem kalkulacyjnym, udostępniony użytkownikom, jako narzędzie
ułatwiające opracowanie biznes planu własnej firmy, z którego proponujemy
skorzystać.
30
Jak założyć małą firmę gastronomiczną
31
Jak założyć małą firmę gastronomiczną
Opracowanie:Katarzyna sawicka-Wójcik
Korekta: Halina e. sadecka
Opracowanie graficzne: rzeczyobrazkowe.pl
sandomierz 2009 r.
Publikacja bezpłatna, wydana przez Ośrodek Promowania Przedsiębiorczości w sandomierzu,
w ramach projektu „ABC biznesu – pakiety branżowe”, współfinansowanego ze środków
Fundacji Wspomagania Wsi.