Adam Mickiewicz

Ballady i romanse

Powrót taty

„Pójdcie, o dziatki, pójdcie wszystkie razem

Za miasto, pod sup, na wzgórek;

Tam przed cudownym klknijcie obrazem,

Pobonie zmówcie paciórek.

Tato nie wraca: ranki i wieczory

We zach go czekam i trwodze;

Rozlay rzeki, pene zwierza bory,

I peno zbójców na drodze”.

Syszc to dziatki, bieg wszystkie razem,

Za miasto, pod sup, na wzgórek;

Tam przed cudownym klkaj obrazem,

I zaczynaj paciórek.

Cauj ziemi, potem: w imie Ojca,

Syna i Ducha witego,

Bd pochwalona przenajwitsza Trojca

Teraz i czasu wszelkiego.

Potem: Ojcze nasz i Zdrowa i Wierz,

Dziesicioro i koronki,

A kiedy cae zmówili pacierze,

Wyjm ksieczk z kieszonki:

I litanij do Najwitszej Matki

Starszy brat piewa, a z bratem:

„Najwitsza Matko, przypiewuj dziatki,

Zmiuj si, zmiuj nad tatem!”

Wtem sycha tarkot, wozy jad drog,

I wóz znajomy na przedzie;

Skoczyy dzieci, i krzycz, jak mog:

„Tato, ach tato nasz jedzie!”

Obaczy kupiec, zy radone leje,

Z wozu na ziemi wylata:

„Ha, jak si macie, co si u was dzieje?

Czycie tskniy do tata?

Mama czy zdrowa? ciotunia? domowi?

A ot! rozynki w koszyku…”

Ten sobie mówi, a ten sobie mówi,

Peno radoci i krzyku.

„Ruszajcie! kupiec na sugi zawoa,

Ja z dziemi pójd ku miastu”.

Idzie… a zbójcy obskocz dokoa,

A zbójców byo dwunastu.

Brody ich dugie, krcone wsiska,

Wzrok dziki, suknia plugawa;

Noe za pasem, miecz u boku byska,

W rku ogromna buawa.

Krzykny dziatki, do ojca przypady,

Tul si pod paszcz na onie,

Truchlej sugi, struchla pan wyblady,

Drce ku zbójcom wzniós donie:

„Ach! bierzcie wozy, ach! bierzcie dostatek,

Tylko puszczajcie nas zdrowo,

Nie róbcie maych sierotami dziatek,

I modej maonki wdow”.

Nie sucha zgraja, ten ju wóz wyprzga,

Zabiera konie, a drugi:

„Pienidzy” krzyczy, i buaw siga;

Ów z mieczem wpada na sugi.

Wtem: „Stójcie, stójcie!” krzyknie starszy zbójca,

I spdza band precz z drogi,

A wypuciwszy i dzieci i ojca,

„Idcie, rzek, dalej bez trwogi”.

Kupiec dzikuje, a zbójca odpowie:

„Nie dzikuj! wyznam ci szczerze,

Pierwszybym pak strzaska na twej gowie,

Gdyby nie dziatek pacierze.

Dziatki sprawiy, e uchodzisz cao,

Darz ci yciem i zdrowiem;

Im wic podzikuj za to, co si stao,

A jak si stao, opowiem:

Z dawna ju syszc o przejedzie kupca,

I ja i moje kamraty,

Tutaj za miastem, przy wzgórku, u supca,

Zasiadalimy na czaty.

Dzisiaj nadchodz, patrz midzy chrusty:

Modl si dziatki do Boga;

Sucham, z pocztku porwa mi miech pusty,

A potem lito i trwoga.

Sucham, ojczyste przyszy na myl strony,

Buawa upada z rki:

Ach! ja mam on, i u mojej ony

Jest synek taki maleki.

Kupcze, jed w miasto; ja do lasu musz.

Wy, dziatki, na ten pagórek

Biegajcie sobie, i za moj dusz

Zmówcie te czasem paciórek”.