IsabelSharpe

Sukniaprababki

Tłu​ma​cze​nie:

Agniesz​kaWą​sow​ska

@kasiul

ROZDZIAŁPIERWSZY

‒Wciążniemogęuwie​rzyć,żemniewy​la​li.Za​wszepo​wta​rza​li,żepo​do​baimsię

to,coro​bię.‒Al​lieMcDo​naldcho​dzi​łaner​wo​woponie​wiel​kimsa​lo​niewmiesz​ka​-
niu,któ​reza​miesz​ki​wa​łara​zemzprzy​ja​ciół​kąJu​lie.‒Klient​komteżpo​do​ba​łysię
mojepro​jek​ty.Wie​lerazysły​sza​łam,jakjechwa​li​ły.Niemogępo​jąć,dla​cze​gozwol​-
nio​nomnie,azo​sta​wio​notęję​dzę,któ​rasie​dzituodza​wsze.

Jejwspół​lo​ka​tor​kaniespra​wia​ławra​że​nianad​mier​nieprze​ję​tejpro​ble​memAl​lie.
‒Ja​kośtoprze​ży​jesz.
‒Wiem,wiem,maszmniedo​syć.Przezostat​nity​dzieńoni​czymin​nymniemó​wi​-

łam.

‒Na​praw​dę?‒Ju​lieprze​rzu​ci​łako​lej​nąstro​nęko​lo​ro​we​goma​ga​zy​nu,któ​rywła​-

śnieprze​glą​da​ła.‒Szcze​rzemó​wiąc,prze​sta​łamcięsłu​chaćjużpopierw​szejmi​nu​-
cie.

Al​lieprze​wró​ci​łaocza​mi.Za​przy​jaź​ni​łasięzJu​lieTur​nerjesz​czewRho​deIs​land

Scho​ol of De​si​gne i wie​dzia​ła, że może na niej po​le​gać. To wła​śnie dzię​ki po​mo​cy
ro​dzi​cówJu​liezna​la​złytenapar​ta​ment.Jejro​dzi​cezna​liwtymmie​ściewszyst​kich
iwie​lerazyztegoko​rzy​sta​ły.

Ła​twoby​ło​byznie​na​wi​dzićJu​lie,gdy​bytyl​koniebyłatakawspa​nia​ła.Pięk​na,in​-

te​li​gent​na,peł​nauro​kuidotegobo​ga​tazdomu.Męż​czyź​nimie​linajejpunk​ciebzi​-
ka.Wdo​dat​kumo​głabez​kar​niejeść,cotyl​kochcia​ła,iwciążbyłaszczu​pła.Za​raz
poszko​ledo​sta​łapra​cęwVa​ni​tyFair.

Przytymwszyst​kimbyłajed​nakna​praw​dędo​brymczło​wie​kiem.
Al​liesta​no​wi​łajejprze​ci​wień​stwo.Byładośćpo​spo​li​tejuro​dyiniena​le​ża​ładoko​-

biet, któ​rym męż​czyź​ni ście​lą się do stóp. Szczu​płą fi​gu​rę za​wdzię​cza​ła nie​ustan​-
nymwy​rze​cze​niom,apra​cęgra​fi​kawBoyn​tonAd​ver​ti​singzna​la​złado​pie​rorokpo
skoń​cze​niu szko​ły. Pra​co​wa​ła w niej pięć lat i wła​śnie te​raz znów wy​lą​do​wa​ła na
przy​sło​wio​wym bru​ku. Ju​lie obie​ca​ła, że bę​dzie pła​ci​ła całe cze​sne, za​nim Al​lie
znaj​dzienowąpra​cę.

Usia​dłanaka​na​pieobokJu​lieiopar​łagło​węoza​głó​wek.
‒Czu​jęsię,jak​bymbyłaostat​nimnie​udacz​ni​kiemnatejzie​mi.
‒Nieje​steśnie​udacz​ni​kiem.
‒Aleczu​jęsiętak,jak​bymbyła.
‒Prze​stańwresz​ciema​ru​dzić.
Al​liekla​snę​ławdło​nie.
‒Po​mo​gło,dzię​ku​ję!
‒Twójpro​blempo​le​ganatym,żemaszzadużowol​ne​gocza​su.
‒Za​pew​netak.Aletyl​kodla​te​go,żeniemampra​cy,bozo​sta​łamwy​la​na.
‒Iszu​kaszte​razna​stęp​nej,alenaj​wy​raź​niejniewy​peł​niacitoca​łe​godnia.
‒Wiem,wiem.Iję​częcinadgło​wą.
‒Wca​lemitonieprze​szka​dza.Mo​żeszso​bieję​czećdowoli.Gdy​bymtyl​komo​gła

ciwczym​kol​wiekpo​móc,dajznać.Zro​biędlacie​biepra​wiewszyst​ko,pozaod​da​-
niemmo​jejpra​cy.

‒Nowi​dzisz,awła​śniemia​łamcięotopro​sić.‒Al​lieuśmiech​nę​łasiędoprzy​ja​-

ciół​ki.‒Je​steśsłod​ka,żewogó​lezemnąwy​trzy​mu​jesz.Mia​łamna​dzie​ję,żesześć
latposkoń​cze​niuszko​łyzaj​dęda​lej.

Ju​lieunio​słaper​fek​cyj​niewy​kro​jo​nąbrew.
‒Moimzda​niempo​win​naśstwo​rzyćcośwła​sne​go.Za​pro​jek​to​waćko​lek​cję,któ​-

rasztur​memzdo​bę​dziePa​ryż,Me​dio​laniLon​dyn.Przy​naj​mniejbę​dzieszmia​łaja​-
kieśza​ję​cie.

Al​liepo​pa​trzy​łabez​rad​nymwzro​kiemwsu​fit.Od​kądza​czę​łapra​co​waćwBoy​ton,

nieza​pro​jek​to​wa​łani​cze​gona​praw​dędo​bre​go.

‒Ja​kośmiostat​nionieidzie.
‒Twójopty​mizmjestpo​ra​ża​ją​cy.
Wtejchwi​liza​dzwo​niłte​le​fonAl​lie.Wy​ję​łagozkie​sze​niispoj​rza​łanawy​świe​-

tlacz.Możedzwo​niąwspra​wiepra​cy?

‒ToErik.
‒Twójulu​bio​nyko​le​ga.
‒Ra​czejbyłyko​le​ga.Na​resz​ciesięodmnieod​cze​pił.
Ode​bra​łate​le​fon.
‒Wi​tajErik.
‒Al​lie!‒Jegogłosza​brzmiałtakdo​no​śnie,żemu​sia​łaod​su​nąćte​le​fonoducha.
‒ O co cho​dzi, Erik? ‒ Unio​sła rękę w peł​nym dra​ma​ty​zmu ge​ście. ‒ Nie, nie

mówmi.Chcą,że​bymwró​ci​ła.Bła​ga​jąoto.

‒Szcze​rzemó​wiąc,po​win​ni.Tobłąd,żepo​zwa​la​jąciodejść.
Mia​łana​dzie​ję,żeErikrze​czy​wi​ściemy​ślito,comówi.
‒Zga​dzamsięztobąwca​łejroz​cią​gło​ści.
‒Jakso​biera​dzisz?
‒Kiep​sko.Je​stemsfru​stro​wa​naiznu​dzo​na.
‒Po​trze​bu​jeszroz​ryw​ki?
‒Naj​pierwpo​wiedzmi,cokon​kret​niemasznamy​śli.
Chcia​łamiećpew​ność,żeEri​ko​winiecho​dzioto,żebywsko​czyćjejdołóż​ka.Był

ztegozna​ny,aonanieza​mie​rza​łastaćsięjegoko​lej​nązdo​by​czą.Możedla​te​gopo​-
świę​całjejtyleuwa​gi.

Naj​za​baw​niej​szebyłoto,żena​praw​dęgolu​bi​ła.Po​dej​rze​wa​ła,żewgłę​bidu​szy

jest fa​ce​tem o mięk​kim ser​cu i cza​sem na​wet było jej go żal. Za​zwy​czaj była dla
nie​gomiła,copo​zwa​la​łomumy​śleć,żewciążmauniejszan​sę.Męż​czyź​nicza​sa​mi
na​praw​dębar​dzowol​nomy​ślą.

‒Al​lie,totwo​jaży​cio​waszan​sa.
‒Mhm.
‒Maszocho​tęspę​dzićty​dzieńalbodwawAd​rion​dacksnadje​zio​remGeo​r​ge?
‒ W two​im ro​dzin​nym domu? ‒ Sły​sza​ła o tym miej​scu i oglą​da​ła zdję​cia. Na​-

praw​dępięk​napo​sia​dłośćpo​ło​żo​nawuro​czymmiej​scu.Po​ku​sabyławiel​ka.Wy​je​-
chać z za​tło​czo​ne​go, śmier​dzą​ce​go No​we​go Jor​ku i po​miesz​kać chwi​lę w raju…
Wie​dzia​ła,żezprak​tycz​ne​gopunk​tuwi​dze​niatoniebyłroz​sąd​nypo​mysł,alekto
oparł​bysięta​kiejpo​ku​sie?

‒Tak,wna​szymle​śnymdom​ku.
Na​zwa​nietejpo​sia​dło​ścidom​kiembyłozjegostro​nyczy​stąko​kie​te​rią,alenieza​-

mie​rza​łasięsprze​czać.

‒Chceszpo​wie​dzieć,żeby​li​by​śmytamtyl​kowedwo​je?
‒Niepo​wie​dzia​łemcijesz​czenaj​lep​szejczę​ści.
‒Słu​chamuważ​nie.
‒ Na stry​chu jest mnó​stwo szaf z ubra​nia​mi mo​jej bab​ci i pra​bab​ci, któ​re były

wiel​ki​mifan​ka​mino​wi​nekzza​kre​sumody.

Al​liena​sta​wi​łauszu.Sta​reubra​niabyłyjejpraw​dzi​wąpa​sją.
‒Czyż​by?
‒Mamachcesięichpo​zbyć,za​nimsprze​dadom.
‒Sprze​da​jewa​sząro​dzin​nąpo​sia​dłość?
‒Tak.Od​kądprze​pro​wa​dzi​lisięztatądoNie​miec,utrzy​ma​nietegodomusta​ło

sięzu​peł​nienie​opła​cal​ne.Na​ma​wia​łembra​ta,że​by​śmyod​ku​pi​ligoodnichdospół​-
ki,aleja​kośniebar​dzochcesięzgo​dzić.Adlajed​nejoso​byjestzaduży.

‒Tostrasz​ne.
‒Wiem.Alewra​ca​jącdoubrań.Mia​ła​byśpra​wowy​bo​ru.Cotyl​koze​chcesz.
Ubra​nia z lat dwu​dzie​stych i czter​dzie​stych mi​nio​ne​go wie​ku. To mo​gła być na​-

praw​dęnie​wia​ry​god​nako​lek​cja.

‒Brzminie​źle.Ale,Erik,czyoprócznasbył​bytamktośjesz​cze?
Ju​liepo​gro​zi​łajejpal​cem.
‒Och,Al​lie,wi​dzę,żewciążminieufasz.
Ser​cewciążwa​li​łojejwpier​siachnamyślotejko​lek​cji.Czyby​ła​bywsta​nieza​-

pła​cićzaniąswo​imcia​łem?Chy​bajed​naknie.

‒ Obie​cu​ję ci, że nie będę ci się na​rzu​cał. Wiem, jak bar​dzo chcia​ła​byś rzu​cić

okiemnateubra​nia.Iwiem,żekrót​kiewa​ka​cjedo​brzecizro​bią.

‒Samaniewiem…
Ju​liepod​nio​sładłońwostrze​gaw​czymge​ście.
‒Nodo​brze,bę​dzietamktośjesz​cze.
‒Tak?Aktotaki?
Ju​liescep​tycz​niezmarsz​czy​łabrwi.
‒Mójbrat,Jo​nas.Ijegodziew​czy​na.
Jo​nas.Naj​go​ręt​szyfa​cetwtejczę​ściświa​ta.
‒Chceszmnietamzwa​bić,aJo​nasmabyćprzy​nę​tą,tak?
‒ Ależ skąd! Jak coś po​dob​ne​go mo​gło ci w ogó​le przyjść do gło​wy? Prze​ślę ci

mejl,wktó​rympi​sze,żesiętamwy​bie​ra.Po​myśltyl​ko,strychpe​łensta​rychubrań:
bu​tów, ka​pe​lu​szy, su​kien, a pew​nie tak​że bie​li​zny. Jak mo​gła​byś prze​pu​ścić taką
oka​zję?

Rze​czy​wi​ście, nie mo​gła. Nie tyl​ko po​trze​bo​wa​ła krót​kie​go wy​po​czyn​ku, ale

w głę​bi du​cha mia​ła na​dzie​ję, że gdzieś po​śród tych sta​rych ubrań może od​kry​je
coś,copo​pchniejejka​rie​ręnazu​peł​nienowetory.Od​kądsię​ga​łapa​mię​cią,fa​scy​-
no​wa​łyjąubra​niazmi​nio​nychepok,aEdithHead,któ​rapro​jek​to​wa​łako​stiu​mydla
gwiazdfil​mo​wychwla​tachtrzy​dzie​stychażdolatsześć​dzie​sią​tych,byłajejguru.

Nie​ste​ty,rze​czy​wi​stośćoka​za​łasiębru​tal​na.Mu​sia​ławja​kiśspo​sóbza​ra​biaćna

ży​cie,bo,wprze​ci​wień​stwiedoEri​ka,niemo​głali​czyćnawspar​ciero​dzi​ny.Trzech
spo​śródjejpię​ciubra​cipo​szłonastu​dia,żebyzo​staćhan​dlow​ca​mi,aleonaza​wsze
pra​gnę​ładlasie​biecze​goświę​cej.Jejoj​cieczna​lazłso​bienowążonęiwrazznią

i jej dwoj​giem dzie​ci za​miesz​kał we wspa​nia​łym miesz​ka​niu na Up​per East Side,
pod​czas gdy oni prze​pro​wa​dzi​li się do Bro​okly​nu. Ich sze​ścio​oso​bo​wa ro​dzi​na
gnieź​dzi​ła się w trzy​po​ko​jo​wym miesz​ka​niu w dziel​ni​cy, któ​ra gra​ni​czy​ła z przed​-
mie​ścia​mi.Mat​ka,niemo​gącso​biepo​ra​dzićzrze​czy​wi​sto​ścią,za​czę​łapić.

Kil​ka razy do roku od​wie​dza​li ojca w jego luk​su​so​wym miesz​ka​niu i nie były to

przy​jem​newi​zy​ty.Al​lieprzy​rze​kłaso​biewów​czas,żeni​g​dyniepo​peł​nitegobłę​du
co mat​ka i nie uza​leż​ni się od męż​czy​zny. Po​sia​da​nie wła​snych pie​nię​dzy było dla
niejnaj​waż​niej​sząrze​cząnaświe​cie.

‒Przy​ja​dępocie​biewpią​tekpopra​cy.
‒Erik…
‒Zo​ba​czysz,bę​dzie​mysięświet​nieba​wić.Iwej​dzieszwpo​sia​da​nienaj​wspa​nial​-

szychubrań,ja​kiekie​dy​kol​wiekwi​dzia​łaś.

‒Niepod​ję​łamjesz​czede​cy​zji.
‒Daj,spo​kój.Popro​stupo​wiedz:tak.
‒Dajmija​kąśgo​dzi​nę.Mu​szęsięza​sta​no​wić.
‒Al​lie,prze​cieżwiesz,żechceszje​chać.Bę​dzieszmia​łazesobąte​le​fon,kom​pu​-

ter i w ra​zie po​trze​by za​wsze bę​dziesz mo​gła przy​je​chać do mia​sta. Ni​cze​go nie
stra​cisz.Chy​bażetuzo​sta​niesz.

Miałra​cję.Niemu​sia​łatusie​dzieć,żebykon​tro​lo​waćswo​jeży​cie.Je​śliktośode​-

zwiesiędoniejwspra​wiepra​cy,bę​dziemo​głasięznimpo​ro​zu​miećmej​lo​wolub
te​le​fo​nicz​nie.Iza​wszemożeprzy​je​chaćdoNo​we​goJor​ku.

Noiteubra​nia.Niewspo​mi​na​jącoje​zio​rze.Iele​ganc​kimdomu.Ży​cie,ja​kiewio​-

dłaJu​lie.Ży​cie,ja​kiewciążmia​łana​dzie​jęwieśćwprzy​szło​ści.Tyl​koty​dzieńalbo
dwa,apo​tempo​wrótdorze​czy​wi​sto​ści.

‒Na​praw​dębę​dzietamtwójbratzeswo​jąna​rze​czo​nąina​praw​dęniebę​dziesz

misiena​rzu​cał?

‒Na​praw​dę‒od​parłbezchwi​liwa​ha​nia.
Od​wró​ci​łaspoj​rze​nieodpa​trzą​cejnaniąostrze​gaw​czymwzro​kiemJu​lie.
‒Okej,Erik.Po​ja​dę.

Jo​nassie​działwsalikon​fe​ren​cyj​nejwBo​stonCon​sul​ting,ude​rza​jącner​wo​wodłu​-

go​pi​semwudo.Cisamista​rzyklien​ci,tesamepro​ble​my.Icisamilu​dziesu​ge​ru​ją​cy
tesameroz​wią​za​nia.

Tak, nie​ła​two było wy​my​śleć coś, co za​ha​mo​wa​ło​by spad​ko​wą ten​den​cję, jaka

ostat​niowy​raź​nieda​wa​łasięza​uwa​żyćwfir​mie.Nie​ła​twoimbę​dzieod​zy​skaćpo​-
zy​cjęli​de​ranaryn​ku.Po​trze​badotegośmia​łych,dra​stycz​nychwręczde​cy​zji,któ​re
zmo​ty​wu​jąza​trud​nio​nychwBClu​dzidoefek​tyw​nejpra​cy.

Nie​ste​ty,sze​fo​wieBo​stonCon​sul​tingniemy​śle​liwpo​dob​nyspo​sób.Jo​nasdo​sko​-

na​leotymwie​dział,gdyż,ile​kroćchciałprze​for​so​waćswo​jepo​my​sły,spo​ty​kałsię
zesta​now​cząod​mo​wą.

„To zbyt kosz​tow​ne, Jo​nas. Nasi klien​ci spo​dzie​wa​ją się, że za​osz​czę​dzi​my ich

pie​nią​dze,aniewy​da​my.Zbytra​dy​kal​ne.Bezszansnapo​wo​dze​nie”.

Z cza​sem Jo​nas na​bie​rał co​raz więk​sze​go prze​ko​na​nia, że to nie tu​taj jest jego

miej​sce.Jakdo​tądniepod​jąłjesz​czeżad​nejde​cy​zji,alebyłtegoco​razbliż​szy.

Spo​tka​nie cią​gnę​ło się w nie​skoń​czo​ność. Dłu​go​pis stu​kał co​raz szyb​ciej. Jo​nas

ma​rzyłje​dy​nieotym,żebystądwyjść.

Jak​by w od​po​wie​dzi na jego mo​dli​twy, za​dzwo​nił te​le​fon. Erik. Na​tych​miast ze​-

rwałsięzkrze​sła,prze​pro​siłiwy​szedłnako​ry​tarz.

‒Cotamsięsta​ło,Erik?
‒ Chciał​bym, że​byś w ten week​end przy​je​chał do Lake Geo​r​ge. I to na ty​dzień

albodwa.

‒Anibypoco?
‒Al​lieMcDo​nald.
‒Coznią?‒Po​znałAl​liewgrud​niu,kie​dybyłwNo​wymJor​kuwin​te​re​sach.Róż​-

ni​łasięodko​biet,zktó​ry​miza​zwy​czajuma​wiałsięjegobrat.Byłaodnichbar​dziej
au​ten​tycz​na. Rów​nie ład​na i in​te​li​gent​na, ale nie spra​wia​ła wra​że​nia oso​by, któ​ra
ko​niecz​niechcewy​wrzećnaroz​mów​cyko​rzyst​newra​że​nie.Pojejpo​zna​niuza​czął
wie​rzyć,żeudamusięja​kośprze​żyćzdra​dęMis​sy.

‒Wciążsięzniąspo​ty​kasz?
‒Wciążpró​bu​ję.
‒Mi​nę​łopółroku,atyniepo​czy​ni​łeśżad​nychpo​stę​pów?
‒Al​liejestinna.
‒Inna,po​nie​ważnieuda​łocisięza​cią​gnąćjejdołóż​katakszyb​kojakpo​zo​sta​-

łych?

‒Tawy​pra​watomojaszan​sa.Mamwra​że​nie,żeza​czę​łamięk​nąć.
‒Na​praw​dę?Wta​kimra​ziepocojacije​stemtampo​trzeb​ny?
‒Po​wie​dzia​łemjej,żetambę​dziesz.Wroliprzy​zwo​it​ki.
‒Itomabyćtwo​jaszan​sa?Zko​bie​tą,któ​raniechcebyćztobąsamnasam?
‒Zgo​dzi​łasięspę​dzićzemnąty​dzień.
‒Ja​sne.‒Jo​nasza​czy​nałbyćtymzmę​czo​ny.Erikwciążzaczymśgo​nił.Zmie​niał

sa​mo​cho​dy,miesz​ka​nia,pra​ce,ko​bie​tyinicniebyłowsta​nieprzy​cią​gnąćjegouwa​-
ginadłu​żej.Cza​sa​mimiałwra​że​nie,żero​dzi​ceniewy​je​cha​lidoMo​na​chiumtyl​ko
poto,abyza​jąćsiędziad​ka​mi,alepoto,byniepa​trzećnato,coichmłod​szysyn
robizeswo​imży​ciem.

‒Jejtosiębar​dzoprzy​da.Wła​śniewy​la​lijązpra​cy.
Jo​naspod​szedłdooknaiwyj​rzałnauli​cę.Przy​po​mniałso​bieAl​liesie​dzą​cąprzy

sto​li​kuwre​stau​ra​cjiiopo​wia​da​ją​cązpa​sjąoswo​jejpra​cyipla​nachnaprzy​szłość.
Tapa​sjabyławniejzde​cy​do​wa​nieczymśnaj​sek​sow​niej​szym.

Na​to​miast zde​cy​do​wa​nie nie do​strzegł w niej śla​du za​in​te​re​so​wa​nia oso​bą jego

bra​ta.Po​su​nął​bysięna​wetdostwier​dze​nia,żetojegoskrom​naoso​babar​dziejją
in​try​go​wa​ła.Czyż​byrze​czy​wi​ścieErikmiałra​cję?Je​ślitak,topo​czuł​bysięza​wie​-
dzio​ny,żejestpo​dob​nadoresz​tyko​biet.

‒Jestnie​wia​ry​god​nieuta​len​to​wa​na.Po​wi​nie​neśzo​ba​czyćjejpro​jek​ty.Po​wie​dzia​-

łem jej o ubra​niach bab​ci i pra​bab​ci i o tym, że mama chce je sprze​dać. Trze​ba
byłowi​dzieć,jaksięnaniena​pa​li​ła.

Aha.AwięcAl​liecho​dzioza​war​tośćichstry​chu,anieoEri​ka.
‒Przy​je​dziesz?
‒Erik,niemogęsięwy​rwaćzpra​cynacałyty​dzień.
‒Oczy​wi​ście,żemo​żesz.Naj​wy​żejniechcesz.
Jo​nas po​wstrzy​mał wes​tchnię​cie iry​ta​cji. Jego brat, po​dob​nie jak oj​ciec, po​tra​fił

spra​wić,żebu​dzi​łosięwnimpo​czu​cieobo​wiąz​ku,zmu​sza​ją​cegodoro​bie​niarze​-
czy,naktó​reniemiałocho​ty.

Mógłpo​je​chaćdoLakeGeo​r​genaweek​end.Niebyłtampra​wiedwalata.
‒Przy​jedźcho​ciażnaparędni.
‒Toka​wałdro​gi.
‒Nopro​szę,zróbtodlaswo​je​gobra​cisz​ka.
Jo​nasprze​wró​ciłocza​mi.Wie​dział,żeule​gnieEri​ko​wi,aletymra​zemchciałcze​-

gośwza​mian.

‒Przy​ja​dę,alepodjed​nymwa​run​kiem.Zgo​dziszsięsprze​daćdom.
Po dru​giej stro​nie słu​chaw​ki za​pa​da​ła ci​sza. Eri​ko​wi rze​czy​wi​ście mu​sia​ło za​le​-

żećnatejko​bie​ciebar​dziej,niżmy​ślał.

‒Zgo​da,alemu​siszprzy​je​chaćnacałyty​dzień‒usły​szałwkoń​cu.
Jo​nasspoj​rzałwka​len​darz.Mu​siał​byprze​su​nąćkil​kaspo​tkańibyćzpo​wro​tem

wśro​dęrano.

‒Półty​go​dnia.
‒Stoi.
Jo​nasniedo​wie​rzałEri​ko​wi, któ​ryza​dzi​wia​ją​coła​twozgo​dził sięnajego wa​ru​-

nek.

‒Takpopro​stu?
‒Wiem,żeza​rów​noty,jakiro​dzi​cechce​ciesprze​daćtendom.Sko​rotak,tonie

będęsięsprze​ci​wiał.Zro​biętodlaAl​lie.

‒Okej.
Zwy​cię​stwo nie spra​wi​ło Jo​na​so​wi spo​dzie​wa​nej ra​do​ści. Za pie​nią​dze uzy​ska​ne

zesprze​da​żydomuza​mie​rzałku​pićso​bieja​kieśmiesz​ka​niewci​chejdziel​ni​cywpo​-
bli​żuBo​sto​nu,możewCapeCode.Miej​sce,wktó​rymmógł​bymiesz​kaćcałyrok.

‒Przy​wieźzesobąSan​drę.
‒Jezu,Erik.
‒Po​wie​dzia​łemAl​lie…
‒Tojejod​szcze​kaj.Nieza​mie​rzamwplą​ty​waćSan​drywtwo​jema​chloj​ki.
‒Mó​więci,żetodlamnieważ​ne.Mamprze​czu​cie,żeAl​liemożebyćtąje​dy​ną.
Jo​nasod​wró​ciłsięodokna.Ni​g​dyniemy​ślałoEri​kuwtenspo​sób.Mał​żeń​stwo

wogó​leniebyłowjegosty​lu.

‒Chy​bażar​tu​jesz.
‒Nie.Mamnajejpunk​cieświ​ra.Pra​gnętyl​kojej.
‒Odkie​dytoma​rzycisięmał​żeń​stwo?
‒Naj​wyż​szapora.Mamtrzy​dzie​ścilat.Chcęzo​staćoj​cem.Pro​szę,za​dzwońdo

San​dry.

‒Wtenweek​endmawy​stę​py.
‒Toniechprzy​je​dziewna​stęp​ny.
Jo​naswes​tchnął.San​drabyłajegobyłądziew​czy​ną,zktó​rąsięza​przy​jaź​niłiktó​-

rabar​dzomupo​mo​gła,kie​dyroz​stałsięzMis​sy.

‒Je​steśna​praw​dęnie​moż​li​wy.
‒Mamucie​biedługwdzięcz​no​ści.
Jo​nas po​krę​cił gło​wą i roz​łą​czył roz​mo​wę. W sto​sun​ku do swo​je​go bra​ta by​wał

cza​semzu​peł​niebez​rad​ny.Niepo​tra​fiłmusięprze​ciw​sta​wić,na​wetje​śliwie​dział,

żeniepo​wi​nienule​gać.

Wy​krę​ciłnu​merte​le​fo​nuSan​dry.Znałjąbezmałaoddzie​się​ciulat,zktó​rychja​-

kieśdware​gu​lar​niesięzniąspo​ty​kał.Po​temwi​dy​wa​lisiętyl​kooka​zjo​nal​nie,żeby
upra​wiaćnie​zo​bo​wią​zu​ją​cyseks,poczymSan​draze​rwa​łaznimkon​takt.Kil​kalat
póź​niej spo​tka​li się przy​pad​ko​wo na ja​kiejś im​pre​zie i ich zna​jo​mość ule​gła od​no​-
wie​niu,tyletyl​kożete​razbylijużje​dy​nieprzy​ja​ciół​mi.Cza​semżar​to​wa​li,żemoże
zwią​żąsięzesobąnaza​wsze.

San​draode​bra​ła.
‒Wi​taj,skar​bie.Cosiędzie​je?
‒Chceszpo​je​chaćzemnądoLakeGeo​r​genadłu​giweek​end?
‒Ajużsięmar​twi​łam,cojapo​cznęztakąilo​ściąwol​nychdni.
‒Se​rio?Niemaszżad​nychwy​stę​pów?
‒Aku​ratnie.Gdy​byśnieza​dzwo​nił,napew​nopo​pa​dła​bymwuza​leż​nie​nieodhe​-

ro​inyalboza​ku​pów.Samaniewiem,cogor​sze.

‒Wta​kimra​zieodłóżstrzy​kaw​kęipa​kujwa​li​zę.
‒Kie​dywy​jeż​dża​my?
‒Copo​wiesznanie​dzie​lęrano?Wpią​tekwie​czo​remmamspo​tka​nie,naktó​rym

mu​szębyć.

‒Do​sko​na​le,nie​dzie​lamipa​su​je.Atakprzyoka​zji,skądtenpo​mysł?My​śla​łam,

żeza​mie​rzaszsprze​daćtendom.

‒Erikpo​pro​siłmnie,że​bymwy​stą​piłwroliprzy​zwo​it​ki.
‒Cośpo​dob​ne​go?Atemucosięsta​ło?Amożetotako​bie​tamaja​kiśpro​blem?

Jestozię​bła?Amożenie​śmia​ła?

‒Moimzda​niemonapopro​stuniejestnanie​gotakna​pa​lo​na,jakonnanią.
‒Ro​zu​miem.Cóż,na​wetmi​strzo​wiemającza​sa​midrob​nenie​po​wo​dze​nia.Swo​ją

dro​gą,chęt​niezo​ba​częgowak​cji.

‒Je​stempe​wien,żemo​gła​byśsięodnie​gowie​lena​uczyć.
‒ Nie wąt​pię ‒ wy​mru​cza​ła to gło​sem, któ​re​go uży​wa​ła, gdy chcia​ła zro​bić na

kimś wra​że​nie. San​dra była pięk​ną, sek​sow​ną, peł​ną ma​gne​ty​zmu ko​bie​tą i w do​-
dat​kudo​sko​na​łąjaz​zo​wąwo​ka​list​ką.‒Niemogęsięjużdo​cze​kaćspo​tka​niaztobą,
Jo​nas.

‒Wta​kimra​ziejestnasdwo​je.
Skoń​czyłroz​mo​wę,złynasie​bie,żedałsięnatowszyst​kona​mó​wić.Amożejed​-

nakwca​leniebę​dzietakźle?Możesięoka​że,żetenweek​endjestdo​kład​nietym,
cze​gomupo​trze​ba?Po​pa​trzynaswo​jeży​ciezper​spek​ty​wy,za​sta​no​wisię,coro​bić
znimda​lejicze​gotakna​praw​dęchce.LakeGeo​r​gebyłodo​brymmiej​scemnata​kie
roz​my​śla​nia.

Noizo​ba​czysięzSan​drą.Zła​pałsięnaczymśjesz​cze:cie​szyłsięnamyślospo​-

tka​niuzAl​lie.

ROZDZIAŁDRUGI

„Cześć,Al​lie,
Erik po​pro​sił mnie, że​bym po​twier​dził swój po​byt w Lake Geo​r​ge. Mam za​miar

przy​je​chaćwnie​dzie​lędzie​więt​na​ste​go.Do​pil​nu​ję,żebyza​cho​wy​wałsięprzy​zwo​-
icie,choćniewąt​pię,żesamapo​tra​fiszosie​bieza​dbać.

Aprzyoka​zji,przy​kromi,żestra​ci​łaśpra​cę.Je​stempe​wien,żewkrót​cecośznaj​-

dziesz.Jasamza​sta​na​wiamsię,czynierzu​cićswo​jejinieza​ło​żyćwła​snejfir​my.

Ni​ko​mujesz​czeotymniemó​wi​łem.Takwięcznaszjużmójnaj​więk​szyse​kret.
Jo​nas
PS
Miłomibę​dzieznówcięzo​ba​czyć.Na​szespo​tka​niewNo​wymJor​kupo​zo​sta​wi​ło

miłewspo​mnie​nia”.

„Wi​taj,Jo​nas,
Jateżsięcie​szęnaspo​tka​niezTobą.Erikpo​wie​dział,żeprzy​je​dzieszzeswo​ją

dziew​czy​ną.Mó​wiłpraw​dę?

Dzię​kizasło​wapo​cie​chy.Jateżmamna​dzie​ję,żewkrót​ceznaj​dęcośin​te​re​su​ją​-

ce​go.Nara​ziezgło​dunieumie​ram,więcja​kośtobę​dzie.

Je​ślirze​czy​wi​ściemaszza​miarza​ło​żyćfir​mę,totrzy​mamkciu​ki,aleje​ślitobył

twójnaj​więk​szyse​kret,tochy​bapo​trze​bacicze​goświę​cej.

Al​lie”.

„Cześć,Al​lie,
Przy​je​dziezemnąmojaprzy​ja​ciół​ka,San​dra.
Acodotego,żepo​trze​bu​jęcze​goświę​cej,tomożepo​bytwLakeGeo​r​geza​in​spi​-

ru​jemniedobar​dziejśmia​łychpo​czy​nań?

Za​sta​na​wiamsię,dla​cze​gozde​cy​do​wa​łaśsięnawy​jazdzEri​kiem?Za​pew​nepo​ło​-

wamęż​czyznnaMan​hat​ta​nieleżyutwo​ichstóp,dla​cze​gowięcwy​bra​łaśjego?Po​-
win​naśprzy​je​chaćdoBo​sto​nu.Napew​nobycisiętuspodo​ba​ło.Towspa​nia​łemia​-
sto.

Jo​nas”.

„Cześć,Jo​nas,
Ha!Ja​kośniewi​dzętegotłu​muklę​czą​ce​goumo​ichstóp.Do​bi​ja​jąsiędomnieje​-

dy​niemoiwie​rzy​cie​le.AcodoBo​sto​nu,tobrzmina​praw​dęku​szą​co.

Al​lie”.

„Za​ło​żęsię,żemó​wisztowszyst​kimfa​ce​tom.
Jo​nas”.

„Tyl​kotym,któ​rzymnieku​szą.
Al​lie”.

Al​liezulgąwy​sia​dłazmer​ce​de​saEri​kairoz​pro​sto​wa​łaple​cy.Byłazmę​czo​nanie

tyledłu​gądro​gą,cookrop​nąmu​zy​ką,jakąEriknie​ustan​niepusz​czał.

Po​sia​dłośćMey​erówwrze​czy​wi​sto​ścioka​za​łasięjesz​czebar​dziejoka​za​łaniżna

zdję​ciach.

Wy​ję​łazsa​mo​cho​duwa​liz​kę,opę​dza​jącsięodEri​ka,któ​rypo​spie​szyłzpo​mo​cą.

Jak do​tąd za​cho​wy​wał się nie​na​gan​nie, żeby nie po​wie​dzieć, że był prze​sad​nie
grzecz​ny.Podro​dzeza​pro​siłjądobi​stroi,nieszczę​dząckom​ple​men​tów,wciążdo​-
le​wałjejwinai„przy​pad​ko​wo”trą​całjejra​mięczyrękę.Możebyłaprze​wraż​li​wio​-
na, ale cie​szy​ła się, że na​stęp​ne​go dnia ma przy​je​chać Jo​nas z San​drą. A mó​wiąc
szcze​rze,żemaprzy​je​chaćJo​nas.Wi​dzia​łagotyl​koraz,alete​razznie​cier​pli​wo​-
ścią wy​glą​da​ła po​now​ne​go spo​tka​nia. Cały czas po​wta​rza​ła so​bie, że w Bo​sto​nie
za​pew​neażsięroiodko​biet,któ​re„zna​jąjużjegonaj​więk​szyse​kret”.

Spoj​rza​łanadom.Oświe​tlo​nyła​god​nymbla​skiemksię​ży​caspra​wiałma​je​sta​tycz​-

ne wra​że​nie. Miał po​ma​lo​wa​ny na bia​ło prze​stron​ny ga​nek, a w środ​ku osiem sy​-
pial​ni.Ciem​neokien​ni​ceza​sła​nia​łyoknanapar​te​rze,pod​czasgdynapię​trzebyły
bia​łe.Bar​dziejnapół​noc,tużnadje​zio​rem,do​strze​głainny,mniej​szydo​mek,któ​ry
ażsiępro​sił,żebygozwie​dzić.Piasz​czy​stapla​żabyłazdwóchstronoko​lo​napo​ro​-
śnię​ty​miso​sno​wymla​semwzgó​rza​mi,któ​reła​god​niescho​dzi​łydowody.Tra​wawo​-
kółdomubyłaświe​żosko​szo​na,acałemiej​scespra​wia​łowra​że​nieprzy​go​to​wa​ne​go
naprzy​ję​cieja​śniepana.

Mor​ning​si​dena​praw​dęro​bi​łowra​że​nie,aconaj​waż​niej​sze,byłomiej​scemcał​ko​-

wi​ciepry​wat​nym,ta​kim,wktó​rymnietrze​baza​nad​toprzej​mo​waćsięstro​jemani
tym,czyniepo​peł​ni​łosięja​kie​gośfauxpas.

‒Po​do​bacisię?‒WoczachEri​kado​strze​głalek​kinie​po​kój.
‒ Jak może się nie po​do​bać? ‒ Wska​za​ła ręką dom i całą resz​tę. ‒ Jest pięk​ny.

Itaktuci​cho.

‒Chodź,po​ka​żęci,jakwy​glą​dawśrod​ku.Mo​żeszza​jąćpo​kójmamynagó​rze.
‒Atygdziebę​dzieszspał?
‒ W po​ko​ju taty ‒ od​parł bez​tro​sko. ‒ Są mię​dzy nimi łą​czą​ce drzwi, ale je​śli

chcesz,mo​żeszjeza​mknąć.

Al​lieza​trzy​ma​łasięwpółkro​ku.
‒Ilejestdonichklu​czy?
‒Och,Al​lie,Al​lie.‒Po​chy​liłsię,żebywziąćodniejwa​liz​kę.‒Na​praw​dęniemu​-

siszsięni​cze​gozmo​jejstro​nyoba​wiać.

Aku​rat.
‒Sko​rotakmó​wisz.
‒Takmó​wię.Ju​troprzy​je​dzieJo​naszSan​drą.Będąspaćnadole,alenapew​no

usły​szątwo​jekrzy​ki,je​ślicięza​ata​ku​ję.

‒Dzię​kiwiel​kie,Erik.Bar​dzomnietouspo​ko​iło.Cojesttam?‒Wska​za​łaręką

do​meknadje​zio​rem.

‒Todo​mekgo​ścin​ny.Miesz​ka​jąwnimróż​nilu​dzie.Ztegocowiem,moidziad​ko​-

wiespę​dzi​liwnimmio​do​wymie​siąc,amamaprzezja​kiśczasgowy​naj​mo​wa​ła.Jo​-
nasmiesz​kałtam,gdybyłna​sto​lat​kiem.Naj​wię​cejcza​sujed​nakspę​dziłwnimdzia​-
dek,któ​rybypi​sa​rzem,amiałpię​cio​rodzie​ci.Tobyłjegoazyl.

‒Two​jabab​cianapew​nobyłauszczę​śli​wio​na,żejejmążmiałdo​kądpójść,zo​sta​-

wia​jącjązpiąt​kądzie​ci.

Eriklek​ce​wa​żą​comach​nąłręką.
‒Za​pew​nedokaż​de​gozdzie​cimie​liosob​nąniań​kę.Mojapra​bab​cia,Jo​se​phi​ne,

byłapraw​dzi​wąwiel​bi​ciel​kąprzy​jęć.Po​cze​kaj,ażzo​ba​czyszjejubra​nia.

‒Niemogęsięjużdo​cze​kać.
‒Ju​tro.‒Otwo​rzyłdrzwiwej​ścio​we.‒Bę​dzielep​sześwia​tło.
We​wnątrzbyłodośćchłod​no,ale,kuswe​muzdu​mie​niu,niepo​czu​łaza​pa​chustę​-

chli​znyczyku​rzu.Erikza​pa​liłży​ran​dolwholu,roz​świe​tla​jącfoy​eriznaj​du​ją​cesię
po le​wej stro​nie scho​dy na górę. Po pra​wej było ogrom​ne lu​stro, pod któ​rym stał
stółzwa​zo​nemper​fek​cyj​nieza​su​szo​nychkwia​tów.

Cały dom był ude​ko​ro​wa​ny w po​dob​ny spo​sób: pro​sty, ale ele​ganc​ki. Naj​wy​raź​-

niejwła​ści​ciel​kamia​łado​sko​na​łygustiwy​czu​ciesma​ku.

‒Póź​nojuż,ajapa​damznóg.‒Erikziew​nął.‒Je​śliniemasznicprze​ciwtemu,

resz​tępo​ka​żęciju​tro.

Al​liewspię​łasięzanimposcho​dach,sta​ra​jącsięniepo​ka​zaćposo​bieroz​cza​ro​-

wa​nia. Czu​ła się jak małe dziec​ko, któ​re chce do​stać swo​ją za​baw​kę już! Chcia​ła
zo​ba​czyćdom,pójśćnaspa​cernadje​zio​ro,po​ło​żyćsięnapla​żyili​czyćgwiaz​dy…

No,aledo​brze.Bę​dzietuju​troijesz​czeprzezkil​kako​lej​nychwie​czo​rów.Za​pew​-

nepój​dzienanie​je​denspa​cernadje​zio​rem.

Górabyłaurzą​dzo​nawsta​ro​daw​nymsty​lu,apodoknemwko​ry​ta​rzusta​łaszaf​ka

zksiąż​ka​miibu​ja​nyfo​tel.Wsamraznadesz​czo​wepo​po​łu​dnie.

‒Twójpo​kój.‒Erikotwo​rzyłjed​nezdrzwiiza​pro​siłjądośrod​ka.
Al​liewe​szłairo​zej​rza​łasię.Głów​nymme​blembyłobia​łeże​la​znełóż​ko,przy​kry​te

wzo​rzy​stąna​rzu​tą.Woknachwi​sia​łypo​dob​neza​sło​ny,aja​sneścia​nyzdo​bi​łyakwa​-
re​le. Na sto​li​ku przy łóż​ku stał wa​zon ze świe​ży​mi kwia​ta​mi w ko​lo​rze za​słon.
Drew​nia​ną pod​ło​gę po​kry​wał bia​ło-nie​bie​ski dy​wan. Ca​łość spra​wia​ła dość miłe
wra​że​nie,choćonaniemo​gła​bytumiesz​kać.

Do​strze​głale​żą​cąnałóż​kuba​weł​nia​nąko​szu​lęzwy​ha​fto​wa​ny​mizprzo​dupa​ste​-

lo​wy​miró​ża​mi.Bar​dzokusąibar​dzogłę​bo​kowy​cię​tą.

‒Cotojest?
‒Na​szago​spo​dy​niprzy​go​to​wa​ładlacie​biepo​kój.Mo​żeszjąza​ło​żyć,aje​ślicisię

niepo​do​ba,popro​stuscho​wajdosza​fyiza​po​mnijoniej.

‒Dzię​ki,aleprzy​wio​złamwła​sną.
‒Niemaspra​wy.Po​trze​bu​jeszcze​gośjesz​czenanoc?
‒Nie,bar​dzodzię​ku​ję.
‒ W ta​kim ra​zie śpij do​brze. ‒ Ujął ją za ra​mio​na i po​ca​ło​wał w czo​ło. ‒ Wi​taj

wMor​ning​si​de,Al​lie.Cie​szęsię,żeprzy​je​cha​łaś.Zo​ba​czysz,bę​dzie​mysięświet​nie
ba​wić.

‒Je​stemtegopew​na.
Jesz​cze je​den po​ca​łu​nek, tym ra​zem w po​li​czek. Mu​sia​ła przy​znać, że ład​nie

pach​niał ja​kąś dro​gą wodą, ale nic po​nad​to. Kie​dy wy​szedł, po​spiesz​nie za​mknę​ła
drzwi.

Po pięt​na​stu mi​nu​tach była już w łóż​ku. Pa​nu​ją​ca wo​kół ci​sza była tak inna od

wszech​obec​ne​go na Man​hat​ta​nie zgieł​ku, że aż dźwię​cza​ła w uszach. Nie mo​gła
za​snąć.Pogo​dzi​niewciążna​słu​chi​wa​ła.Ze​rwałsięsil​nywatr,azzaścia​nydo​cho​-

dzi​łojąchra​pa​nieEri​ka.

Daw​nojużniespa​ławob​cymmiej​scuinaj​wy​raź​niejniebyławtymdo​bra.Wło​ży​-

łaza​tycz​kidouszu,wna​dziei,żetopo​mo​żejejza​snąć,alebezskut​ku.

Na​gleprzy​szłojejdogło​wy,żesko​roitakniemożeza​snąć,topój​dzienaspa​cer

wświe​tleksię​ży​ca.Ktojejza​bro​ni?Je​ślibę​dziemia​łaocho​tę,możena​wettań​czyć
nagoprzezcałąnoc.

ROZDZIAŁTRZECI

Jo​nasmi​nąłAl​ba​nyizje​chałzRo​ute7.Jesz​czeja​kieśczter​dzie​ścipięćmi​nutibę​-

dziewMor​ni​gn​si​de,dzieńwcze​śniejniżpla​no​wał.Niemógłsięjużdo​cze​kać,kie​dy
tamdo​trze.Za​pachso​sen,czy​stepo​wie​trze,pia​sekpodsto​pa​mi,wszyst​kotoprzy​-
po​mi​na​łomunaj​lep​szelatadzie​ciń​stwa.

Klient od​wo​łał za​pla​no​wa​ne spo​tka​nie, a San​dra dla od​mia​ny mu​sia​ła wziąć za​-

stęp​stwozacho​rąko​le​żan​kę.Za​chę​ca​łago,żebypo​je​chałsam,aonado​je​dziena​-
stęp​ne​godnia.Jo​nasspe​cjal​nienieopo​no​wał.Cie​szyłsię,żewy​je​dziezza​tło​czo​ne​-
gomia​sta.

I że zo​ba​czy Al​lie. Znał w Bo​sto​nie mnó​stwo za​baw​nych, in​te​li​gent​nych ko​biet,

ale ta ja​koś go za​in​try​go​wa​ła. Wspo​mnie​nie ko​la​cji w re​stau​ra​cji prze​ro​dzi​ło się
wfan​ta​zję,któ​raza​pew​neprze​ra​sta​łarze​czy​wi​stość.

PozatymbyłErik.Ko​bie​tatakajakAl​lieby​ła​bydlanie​good​po​wied​niąpart​ner​ką.

Może przy niej na​uczył​by się my​śleć nie tyl​ko o wła​snych po​trze​bach i pra​gnie​-
niach.

Pły​ta, któ​rą od​twa​rzał, skoń​czy​ła się i Jo​nas po chwi​li za​sta​no​wie​nia wy​brał al​-

bumRedHotChi​liPep​persSta​diumAr​ca​dium.Cie​ka​we,ja​kiejmu​zy​kisłu​chaAl​lie.
Byłpra​wiepe​wien,żepod​czasdro​giErikza​fun​do​wałjejnie​złądaw​kęroc​kaihe​avy
me​ta​lu.

Po​wi​nienprze​staćtyleoniejmy​śleć.Erikmiałwo​becniejpo​waż​neza​mia​ryito

samowy​star​czy​ło,żebyprze​sta​ładlanie​goist​nieć.

Al​lie sta​ła nad brze​giem je​zio​ra, za​sko​czo​na tym, jak cie​pła była woda. Księ​życ

świe​ciłtakja​sno,żeniemu​sia​łabraćzesobąla​tar​ki,alek​kiwiarprzy​jem​niechło​-
dził.Byłaza​do​wo​lo​na,żewy​szła,za​miastmę​czyćsięwłóż​ku.

Ru​szy​ła w stro​nę bu​dyn​ku, w któ​rym prze​cho​wy​wa​no sprzęt wod​ny i zaj​rza​ła

przezokien​ko.Do​strze​głapodścia​nąza​ryska​ja​ków.

Po​temru​szy​ławstro​nęma​łe​godom​ku.Odstro​nyje​zio​rauj​rza​łaprze​stron​nyta​-

ras,naktó​rymsta​ływi​kli​no​weme​ble.Ide​al​nemiej​sce,żebysięopa​lać,czy​taćczy
są​czyćdrin​ki.Się​gnę​łazaklam​kę,prze​ko​na​na,żedrzwisąza​mknię​te.

Niebyły.
Wie​dzia​ła, że nie po​win​na wcho​dzić, ale nie po​tra​fi​ła po​wstrzy​mać cie​ka​wo​ści.

Choć wnę​trze oświe​tlał je​dy​nie wpa​da​ją​cy przez okno blask księ​ży​ca, do​strze​gła,
żewdom​kujestwszyst​ko,copo​trze​ba,na​wetmałakuch​nia.Tobyłajejbaj​ka.

Po​de​szłanapal​cachdoscho​dówiwspię​łasięnagórędonie​wiel​kiej,uro​czejsy​-

pial​ni,któ​rejoknawy​cho​dzi​łynaje​zio​ro.We​szłanałóż​koiuklę​kłananim,żebypo​-
pa​trzećnawodę.Cóżzawspa​nia​łemiej​scedospa​nia.Gdy​bytoonatumiesz​ka​ła,
napew​notu​tajurzą​dzi​ła​byso​biesy​pial​nię.

Przy​szłojejdogło​wy,żegdy​bysiętudziśprze​spa​ła,Erikni​cze​gobysięniedo​my​-

ślił.Wsta​ła​byra​niut​koiwró​ci​ładodu​że​godomu,jesz​czeza​nimbysięobu​dził.

Łóż​kobyłopo​ście​lo​neipo​ku​sabyłana​praw​dęwiel​ka.Wie​dzia​ła,żeniejestusie​-

bieiżebyćmożezja​kichśwzglę​dówniepo​win​natubyć.MożeJo​nasmiałtuno​co​-

wać,kie​dyprzy​je​dzie?

Amożeniemażad​nejróż​ni​cy,gdziebę​dziespa​ła?
Niemo​głasięzde​cy​do​wać.Po​ło​ży​łasięnałóż​kuiza​czę​ławpa​try​waćsięwje​zio​-

ro.Pokil​kumi​nu​tachspa​łaka​mien​nymsnem.

Jo​nas za​par​ko​wał swo​ją to​yo​tę tuż obok mer​ce​de​sa Eri​ka. Wy​łą​czył sil​nik, wy​-

siadłzsa​mo​cho​duigłę​bo​kowcią​gnąłwpłu​capo​wie​trze.Miłobyćzno​wuwdomu.
Nie​wy​klu​czo​ne,żetojegoostat​nipo​byttu​taj.Te​razbę​dzieprzy​jeż​dżałje​dy​niepo
to,żebyspa​ko​waćrze​czyiprzy​go​to​waćdomdosprze​da​ży.

Wy​jąłzsa​mo​cho​dutor​bę,za​mknąłdrzwiiru​szyłwstro​nęciem​ne​godomu.Erik

iAl​lieza​pew​nejużspa​li.Do​szedłdownio​sku,żepierw​sząnocErikpo​zwo​liłjejspać
sa​mej,żebysięza​do​mo​wi​łaioswo​iłazno​wymmiej​scem.

Przez chwi​lę stał nie​ru​cho​mo, wpa​tru​jąc się w Mor​ning​si​de. Prze​żył tu wie​le

wspa​nia​łychchwiliztymmiej​scemwią​za​łosięmnó​stwomi​łychwspo​mnień.

Wiatrprzy​brałnasileiza​cząłpa​daćdeszcz.Jo​nasru​szyłwstro​nęma​łe​godom​-

ku,któ​rygo​spo​dy​niprzy​go​to​wa​łanaichprzy​jazd.Na​pi​sałEri​ko​wi,żeprzy​jeż​dża
dzień wcze​śniej, ale nie do​stał od​po​wie​dzi, więc nie był pe​wien, czy brat ode​brał
wia​do​mość. Nie chciał za​sko​czyć ani jego, ani Al​lie, więc uznał, że prze​śpi się
wdom​kugo​ścin​nym.

Nanie​bieroz​ległsięgrzmot.Przy​spie​szyłkro​kuiwszedłdozna​jo​me​gownę​trza.

To tu​taj miał swój azyl w cza​sach, gdy był na​sto​lat​kiem i bun​to​wał się prze​ciw
wszyst​kie​muiwszyst​kim.

Ro​zej​rzałsiępozna​jo​mymwnę​trzu,roz​po​zna​jącróż​neprzed​mio​ty,przy​wie​zio​ne

tuprzezczłon​kówro​dzi​nyzroz​licz​nychza​gra​nicz​nychwo​ja​ży.

Wy​cią​gnąłztor​byko​sme​tycz​kę,umyłzębyitwarzwku​chen​nymzle​wie.Wdom​-

kuniebyłoelek​trycz​no​ściiwie​dział,żenagó​rzebę​dzieciem​nojakwgro​bie.

Kie​dyszedłnagórę poscho​dach,dro​gęoświe​tla​ły mubły​ska​wi​ce.Uwiel​biał le​-

żećwłóż​kuipa​trzećnaje​zio​ropod​czasbu​rzy.

Wsy​pial​nizrzu​ciłzsie​bieubra​nieiwsu​nąłsięnagipodprze​ście​ra​dło.Za​mknął

oczy, na​słu​chu​jąc dźwię​ków, ja​kie wy​da​wał pa​da​ją​cy na dach domu deszcz. Bu​rza
sła​błainaj​wy​raź​niejnie​da​nemubę​dziepo​dzi​wiaćdzi​siej​szejnocyspek​ta​klunaje​-
zio​rze.

Na​pły​nę​ływspo​mnie​niazprze​szło​ści.Towtymłóż​kuporazpierw​szyko​chałsię

zko​bie​tą.Byłaniąstar​szaopięćlatsą​siad​ka,któ​raspę​dza​łatuwa​ka​cje.Któ​rejś
nocyza​kra​dłasiędojegołóż​kaiza​czę​łaro​bićznimrze​czy,októ​rychtyl​koczy​tał…

Miłe wspo​mnie​nie. Prze​wró​cił się na bok, za​sko​czo​ny, że ma​te​rac ugiął się pod

jegocię​ża​rembar​dziej,niżbysiętegospo​dzie​wał.Za​pew​nemiałja​kieśza​bu​rze​nia
rów​no​wa​gipodłu​giejpo​dró​ży.Cza​semtakbywa.

Ja​snybłyskroz​świe​tliłnachwi​lępo​kój.Jo​nasotwo​rzyłoczy.
Czyż​bymiałja​kieśoma​my?
Kie​dyko​lej​nabły​ska​wi​caroz​ja​śni​ławnę​trze,uniósłsięnałok​ciuispoj​rzałnałóż​-

ko.

Al​lie?
Wiel​kienie​ba,czyż​bymiałha​lu​cy​na​cje?Jaktomoż​li​we,żejejwcze​śniejnieza​-

uwa​żył?Czyonawie​dzia​ła,żeontujest?

Znie​ru​cho​miałzezdzi​wie​nia,aser​cewa​li​łomujakosza​la​łe.
Cote​raz?
Możeonaniewieotym,żeontujest?
‒Al​lie?‒ode​zwałsięci​cho.
Ci​sza.
Deszczza​cząłpa​daćzezdwo​jo​nąsiłą,abu​rzazda​wa​łasięwra​caćnadje​zio​ro.
Czyż​byAl​lieza​snę​ła?Amożelu​na​ty​ko​wa​ła?
‒Al​lie?‒Tymra​zemspró​bo​wałnie​cogło​śniej,choćbałsię,żebyjejnieprze​stra​-

szyć.Prze​cieżonabyłapew​na,żeprzy​je​dziedo​pie​roju​tro.

Możepo​wi​nienwstaćpoci​chuzłóż​kainie​po​strze​że​niewyjść?
Był wpraw​dzie nagi, ale w po​ko​ju na szczę​ście było ciem​no. Tor​bę z ubra​nia​mi

zo​sta​wiłnadole.

Byłjed​naknatyledużyicięż​ki,żeniemógłwy​su​nąćsięzłóż​kanie​po​strze​że​nie.
Niechtowszy​scydia​bli:takźleitaknie​do​brze.
Po​wo​li,bar​dzopo​wo​liod​su​nąłprze​ście​ra​dło…

Al​lieotwo​rzy​łaoczy.Cotobyło?Wy​raź​nieczu​ła,żełóż​kosiępo​ru​szy​ło.
Itonieraz.
Erik.
Za​bi​jego.
Naj​pierwpod​sma​żynaogniu,apo​temza​bi​je.
Dla​cze​goniewzię​łazesobąla​tar​ki?
Niena​my​śla​jącsięwie​le,od​rzu​ci​łaprze​ście​ra​dłoizwa​li​łagono​ga​mizłóż​ka.
‒Och!
Do​brzemutak.
‒Cotyso​biewy​obra​żasz?
‒Nic!
‒Erik,je​steśna​praw​dębez​na​dziej​ny!
‒Nieje​stemErik!
Ko​lej​nabły​ska​wi​caroz​ja​śni​łapo​kójiAl​liezo​ba​czy​łaprzedsobąna​gie​goJo​na​sa.
Przezchwi​lęniedo​cie​ra​łodoniej,cowi​dzi.
‒Cotyturo​bisz?Itowdo​dat​kucał​kiemnagi?
Jo​nasokryłsięro​giemprze​ście​ra​dła.
‒Niemia​łempo​ję​cia,żetuje​steś.Przy​je​cha​łemwcze​śniej,więcżebywasniebu​-

dzić,przy​sze​dłemsięprze​spaćtu​taj.

Byłatakwzbu​rzo​na,żemi​nę​łado​brachwi​la,za​nimjegosło​wawpeł​nido​tar​łydo

jejświa​do​mo​ści.

‒Po​cze​kaj,ubio​ręsięiznaj​dęja​kieśświa​tło.
Cze​ka​ła cier​pli​wie, sta​ra​jąc się po​jąć, co się wła​ści​wie sta​ło. Za​snę​ła, a po​tem

obu​dzi​ła się, po​nie​waż mu​sia​ła sko​rzy​stać z to​a​le​ty. Kie​dy wró​ci​ła, wdra​pa​ła się
zpo​wro​temdołóż​kaipo​czu​ła,żektośwnimjest.

Usły​sza​łagrzmotiprze​kleń​stwo.Uśmiech​nę​łasiędosie​biewciem​no​ści.
‒Do​brzesięba​wisz?
‒Do​sko​na​le.Po​cze​kaj,za​razprzy​nio​sęlam​pę.
Ko​lej​nygrzmotiko​lej​neprze​kleń​stwo.Al​lieprych​nę​ławciem​no​ści.

‒Niemu​siszsięupa​jaćmoimnie​szczę​ściem.
‒Mu​szę.
‒Mam.‒Trzaskza​pa​la​nejza​pał​ki,poczymświa​tłolam​pyroz​ja​śni​łomrok.Wjej

bla​skudo​strze​głaubra​ne​gowdżin​syJo​na​sa,któ​rybyłjesz​czewspa​nial​szy,niżza​-
pa​mię​ta​ła.

‒Nowięcpo​wieszmi,cosięwła​ści​wiesta​ło?
‒Mojespo​tka​niezo​sta​łood​wo​ła​ne,na​pi​sa​łemwięcdoEri​ka,żeprzy​ja​dędzień

wcze​śniej.Przy​sze​dłemtuspać,atywsko​czy​łaśdomo​je​gołóż​ka.‒Uniósłręce,po
czymopu​ściłjenauda.Moc​ne,so​lid​nauda.Nie,żebyimsięprzy​glą​da​ła.‒Atak
przyoka​zji,miłocięznówwi​dzieć.

Comia​łamuod​po​wie​dzieć?
‒Przy​kromi,je​ślicięwy​stra​szy​łem,Al​lie.Je​śliciętopo​cie​szy,tojarów​nieżomal

niedo​sta​łemza​wa​łuser​ca.By​łemprze​ko​na​ny,żeje​stemtusam,alekie​dybły​ska​-
wi​caroz​ja​śni​łapo​kój,cozo​ba​czy​łem?‒Zro​biłko​micz​nąminę,uda​jącprze​ra​że​nie.

Al​lieuśmiech​nę​łasięmimowoliiwzru​szy​łara​mio​na​mi.
‒Notak,wy​nik​nę​łoztegonie​złeza​mie​sza​nie.
‒ Naj​wy​raź​niej. ‒ Stał przy łóż​ku z rę​ka​mi w kie​sze​niach, przy​glą​da​jąc jej się

uważ​nie.Al​lieod​ru​cho​wopod​cią​gnę​ławy​żejprze​ście​ra​dło.

Ci​sza się prze​cią​ga​ła. Wy​obra​zi​ła so​bie na​gle, że to pięk​ne cia​ło przy​kry​wa jej

wła​sne,wiel​kiedło​nieobej​mu​jąjejpier​si,austa…

‒Maszocho​tęnapiwoalbocośin​ne​go?
‒Chęt​niena​pi​ła​bymsiępiwa.
‒Cla​ris​sanapew​nocośdlanaszo​sta​wi​ławlo​dów​ce.Zo​bacz​my.
Oświe​tla​jącso​biedro​gęlam​pą,ru​szyłposcho​dachwdół.Rze​czy​wi​ście,lo​dów​ka

byłapeł​na.Zna​leź​liwniejnietyl​kopiwo,aletak​żewino,szam​pa​na,sery,to​nic,cy​-
try​nyisokpo​ma​rań​czo​wy.Naj​wy​raź​niejdo​mekbyłmiej​scem,wktó​rymod​by​wa​ły
sięim​pre​zy.Jo​nasotwo​rzyłdwiebu​tel​kiBassAleina​lałjedoszkla​nek.

Usie​dliprzynie​wiel​kimsto​lewkuch​ni,zlam​pąpo​środ​ku.
‒ Dla​cze​go w dom​ku nie ma elek​trycz​no​ści? ‒ Al​lie na​pi​ła się swo​je​go piwa. ‒

Cze​kaj,asko​roniematuprą​du,tojakdzia​łalo​dów​ka?

‒ Jest na gaz, po​dob​nie jak ku​chen​ka i grzej​nik. Mój pra​dzia​dek za​ło​żył elek​-

trycz​nośćwdu​żymdomu,aleuparłsię,żebypo​zo​sta​wićtenmały„nie​tknię​ty”.Pra​-
bab​ciaBrid​getpo​dzie​la​łatęopi​nięitakja​kośjużzo​sta​ło.Mniesiępo​do​ba.

‒Mnieteż.Tocał​kiemro​man​tycz​ne.
Jo​nasod​sta​wiłszklan​kęispoj​rzałjejwoczy.
‒Rze​czy​wi​ście.
Al​liepo​czu​ła,żemakło​po​tyzod​dy​cha​niem.Ococho​dziztymmęż​czy​zną?Czy

ofakt,żewświe​tlelam​pyjegoskó​ramazło​tyod​cień,oczybłysz​cząnie​na​tu​ral​nie,
aonsamwy​glą​danie​wia​ry​god​nieprzy​stoj​nie?Amożeoto,żeprzedchwi​ląwi​dzia​-
łagona​gie​go?

Musicośpo​wie​dzieć,boina​czejdo​strze​że,żewpa​tru​jesięwnie​gojakprzy​sło​-

wio​wasro​kawgnat.

‒Gdzieby​łaś,kie​dyprzy​sze​dłemdołóż​ka?
‒Wła​zien​ce.Dla​cze​gosięnieode​zwa​łeś?
‒Niemia​łempo​ję​cia,żetamje​steś.Do​pie​rokie​dycięzo​ba​czy​łem,zda​łemso​bie

spra​wę,żemamto​wa​rzy​stwo.

‒Jaktomoż​li​we,żekła​dącsiędołóż​ka,ni​cze​gonieza​uwa​ży​łeś?
‒Byłociem​nojakwgro​bie.
‒Alemu​sia​łeśpo​czuć,żema​te​racniejestrów​ny.
‒Nicniepo​czu​łem.Je​steśtakalek​ka,żena​wetsięnieugiął.
‒Dajspo​kój.
‒Niewie​rzyszmi?Chodźnagórę,tociza​de​mon​stru​ję.
‒Nie,nie…
‒Niebójsię,nicciniezro​bię.‒Pod​niósłlam​pęiru​szyłnagórę.
Al​lieza​wa​ha​łasięprzezchwi​lę,apo​temru​szy​łazanim.Wo​la​łajegoto​wa​rzy​stwo

niżsa​mot​nesie​dze​niewciem​nejkuch​ni.

Niebyłagłu​pia.
‒Po​łóżsię.‒Po​sta​wiłlam​pęnasto​li​kuiwska​załrękąłóż​ko.‒Tu​taj,gdziejale​-

ża​łem.

Al​liezro​bi​ła,ocopro​sił.
‒ A te​raz za​mknij oczy. Po​ło​żę się obok. Pa​mię​taj, że ważę ja​kieś sześć​dzie​siąt

fun​tów.

Kie​dysiępo​ło​żył,ma​te​racugiąłsiętro​chę,alenietyle,ilesięspo​dzie​wa​ła.
‒Noico?
‒Norze​czy​wi​ście,nieza​padłsiępodtobą.
‒Gdy​bymbyłtaklek​kijakty,ni​cze​gobyśniepo​czu​ła.
‒Możemaszra​cję.
‒Napew​nomam.Mu​siszsiępod​dać.
Otwo​rzy​łaoczyiod​wró​ci​łasięwjegostro​nę,jak​bycią​gnę​łajądonie​goja​kaśnie​-

wi​dzial​nasiła.

‒Nicniemu​szę.
‒Tchórz.
‒Okej,okej,przy​zna​ję,żetwo​jateo​riamożebyćcał​kiempraw​do​po​dob​na.
‒Na​wetpo​wie​dzia​łemtwo​jeimięitodwarazy.
‒Ach,ro​zu​miem.
‒ Mia​łem też za​miar do​tknąć two​je​go ra​mie​nia, ale uzna​łem, że mo​żesz do​stać

za​wa​łu.

‒Pew​niebytakbyło.
‒Wta​kimra​ziedo​brze,żesiępo​wstrzy​ma​łem.‒Jo​naswy​cią​gnąłsięwy​god​nie,

zło​żyłręcepodgło​wąiza​mknąłoczy.‒Więcte​raz,kie​dyjużtoso​bieusta​li​li​śmy,
możepój​dzie​myspać?

‒Co?
‒Dla​cze​gonie?‒Otwo​rzyłjed​nooko,poczymza​mknąłjezpo​wro​tem.‒Po​do​ba

misięle​żećztobąwłóż​ku.

Al​lieuśmiech​nę​łasięmimowoli.
‒Czy​ży?
‒Na​praw​dę.Wiem,żetotro​chędziw​ne,bopra​wiesięniezna​my,alemamytu

wszyst​ko,cze​gonampo​trze​ba:dra​ma​tyzm,in​try​gę,fa​bu​łę.‒Spoj​rzałnaniązlek​-
kimuśmie​chem.‒Wszyst​ko.

Al​lie spo​waż​nia​ła. Te oczy przy​cią​ga​ły ją jak ma​gnes. Nie po​tra​fi​ła ode​rwać od

nichwzro​ku.Iodtychjegopeł​nychust…

‒Żar​to​wa​łem.Od​pro​wa​dzęciędodomu.
‒Ja​sne.Dzię​ku​ję.
Niepo​ru​szyłsię.Nieod​wró​ciłwzro​ku.
‒Nodo​brze,żar​to​wa​łem.
Al​liepo​czu​ła,jakogar​niająpło​mień.
‒Ro​zu​miem.
‒Niemogę.Erik.
‒Nicdonie​gonieczu​ję‒po​wie​dzia​łazgod​niezpraw​dą.
‒Nic?
Mia​ła wra​że​nie, że do​strze​gła w jego wzro​ku za​do​wo​le​nie. Czyż​by to mę​skie

ego,czyteżpraw​dzi​weza​in​te​re​so​wa​niejejoso​bą?

‒Nic.Toświet​nyfa​cet,aleniedlamnie.
‒Onna​to​miastczu​jecośdocie​bie.
Omalsięniero​ze​śmia​ła.
‒Takmusiętyl​kowy​da​je.
‒ Może. Ale jest moim bra​tem. Dla​te​go mu​si​my przez to przejść ra​zem… ale

osob​no.

Al​lieza​chi​cho​ta​ła.Erikniewspo​mi​nał,żejegobratmata​kiepo​czu​ciehu​mo​ru.
‒Przezwi​chryibu​rze.Ijesz​czecotamprzy​nie​sienamlos.
‒Do​kład​nietak.‒Ob​szedłłóż​koipo​dałjejrękę.Sta​nę​łaznimtwa​rząwtwarz,

ara​czejtwa​rząwszy​ję,gdyżbyłodniejznacz​niewyż​szy.

‒Bar​dzosięcie​szę,żebędęmiałoka​zjęle​piejciępo​znać,Al​lie.‒Uśmiech​nąłsię

cie​płoijegopo​do​bień​stwodoEri​kasta​łosiębar​dziejwi​docz​ne.‒Wiel​kaszko​da,
żenatymbę​dzie​mymu​sie​lipo​prze​stać.

ROZDZIAŁCZWARTY

‒Jo​naspo​wie​dział„skręćwpra​wozawiel​kąnie​bie​skąskrzyn​kąnali​sty”.‒San​-

dra po​pa​trzy​ła na dro​gę, wy​pa​tru​jąc przez za​le​wa​ną desz​czem szy​bę skrzyn​ki.
Nie​bie​ska?Za​raz,tucośjest.Duże,nie​bie​skie.Skrę​ci​ła.Ktochciał​bymiesz​kaćna
ta​kimod​lu​dziu?Mo​głasięza​ło​żyć,żewpro​mie​niupięt​na​stumilnieuświad​czypiz​-
zyanifi​li​żan​kido​brejkawy.

Sa​mo​chódpod​ska​ki​wałnanie​rów​no​ściach tego,coJo​nasna​zwał dro​gą,aco jej

zda​niemniemia​łonicwspól​ne​gozszo​są.

Po​win​napo​cze​kaćztąpo​dró​żądorana,aleniecier​pia​łaran​ków.Po​nad​toGina,

któ​rąmia​łaza​stą​pić,cu​dow​nieozdro​wia​ła,dzię​kicze​muSan​dramo​głaprzy​je​chać
wcze​śniejizro​bićJo​na​so​winie​spo​dzian​kę.

Wkoń​cuzo​ba​czy​łaprzedsobąja​kieśświa​tła.Bogudzię​ki,tomu​sia​łobyćto.Do​-

strze​gładużydomiza​par​ko​wa​neprzednimdwasa​mo​cho​dy.Je​denznichbezwąt​-
pie​niana​le​żałdoJo​na​saMey​era.

Ich zwią​zek za​koń​czył się przed ośmio​ma laty, ale mu​sia​ła przy​znać, że my​śla​ła

o nim z pew​ną no​stal​gią. Lu​bi​ła Jo​na​sa i to bar​dziej, niż była skłon​na przed sobą
przy​znać.Za​czy​na​ławi​dziećwnimoso​bę,któ​ramo​gła​bywy​ra​to​waćjązfi​nan​so​-
wychiemo​cjo​nal​nychta​ra​pa​tów,wja​kiepo​pa​dła.Wgłę​bidu​szywie​dzia​łajed​nak,
żeniejest„tymje​dy​nym”idla​te​gouzna​ła,żepo​win​naznimze​rwać.

Potrzechla​tachna​tknę​lisięnasie​bieprzy​pad​ko​woipo​now​nieza​przy​jaź​ni​li.Do​-

sko​na​lesięro​zu​mie​li,mie​lipo​dob​nypo​glądnawie​lesprawisekswy​cho​dziłimzna​-
ko​mi​cie.Niebezzna​cze​niabyłteżfakt,żeJo​nasbyłbo​ga​ty.Mia​łatrzy​dzie​ściczte​-
rylataiza​czę​łasięza​sta​na​wiać,czyjed​nakniejestonmęż​czy​zną,zktó​rympo​win​-
nazwią​zaćsięnasta​łe.

Żar​to​wa​li so​bie z tego, choć wie​dzia​ła, że każ​dy taki żart kry​je cień praw​dy.

Możewtenweek​endznaj​dziesięoka​zja,żebynatente​matpo​roz​ma​wiać?

Za​trzy​ma​ła sa​mo​chód przed ob​szer​nym, ja​sno oświe​tlo​nym do​mem. Cóż, to nie

byłajejbaj​ka.Toniebyłojejży​cie.Onazo​sta​wi​ładomimężaimo​głamiećotopre​-
ten​sję tyl​ko do sie​bie. Mo​gła po​le​gać tyl​ko na so​bie, a czas pły​nął nie​ubła​ga​nie.
Wie​dzia​ła,żewy​stę​pu​jącnasce​nie,niedo​ro​bisięma​jąt​ku,aniemia​łajużcier​pli​-
wo​ści,żebywró​cićnastu​dia.Je​ślichceza​pew​nićso​biefi​nan​so​wąsta​bi​li​za​cję,musi
za​cząćnadtymmoc​nopra​co​wać.

Deszczznówprzy​brałnasile.Chwy​ci​łator​bęzsie​dze​niapa​sa​że​raispoj​rza​łana

dom.We​wnątrzniepa​li​łysiężad​neświa​tła,wi​docz​niewszy​scyjużspa​li.

Po​de​szładodrzwi,spo​dzie​wa​jącsię,żebędąza​mknię​te,woba​wieprzedpsy​cho​-

pa​tycz​ny​mimor​der​ca​mi,aleoka​za​łosię,żesąotwar​te.

CiMey​ero​wiesąna​praw​dęnie​speł​naro​zu​mu.
We​szładodomuiza​mknę​łazasobądrzwinaza​su​wę.Za​pa​li​łaświa​tłoiro​zej​rza​-

łasiępoholu.Ależmu​zeum!Nicdziw​ne​go,żepo​glą​dyJo​na​sabyłyra​czejkon​ser​-
wa​tyw​ne. Miesz​ka​jąc w ta​kim domu, nie mógł wy​ro​snąć na bun​tow​ni​ka. Zu​peł​nie
sięniezdzi​wi​ła,żeJo​naschciałgosprze​dać.Toniebyłdom,wktó​rymmoż​nasię
było za​ko​chać. Wspo​mniał coś, że za​mie​rza ku​pić miesz​ka​nie na Cape Code i jej

zda​niembyłotocał​kiemroz​sąd​neroz​wią​za​nie.

We​szłaposcho​dachiodrazuna​tknę​łasięnaja​kie​gośmęż​czy​znę.Erik.Byłpi​ja​-

ny?Amożeza​spa​ny?

‒Cześć‒po​wi​ta​łago.
Cał​kiemprzy​stoj​nyfa​cet.Zna​łagozopo​wie​ściiwie​dzia​ła,żemare​pu​ta​cjęuwo​-

dzi​cie​la. Po​dob​ny do Jo​na​sa, choć miał nie​co ja​śniej​sze wło​sy i był od nie​go nie​co
pulch​niej​szy. Fa​cet z ro​dza​ju tych, któ​rych ra​czej po​kle​piesz po ra​mie​niu, niż po​-
daszmurękę.

‒Je​stemSan​draMcKin​ley.
‒San​dra.‒Za​mru​gałpo​wie​ka​mi.‒Wy​da​wa​łomisię,żemia​łaśprzy​je​chaćju​tro.
San​draroz​ło​ży​łabez​rad​nieręce.
‒Dzi​siajjestjużju​tro.Ijużtuje​stem.
‒Któ​rago​dzi​na?
‒Dru​gawnocy.GdziejestJo​nas?
‒Przy​je​dziedo​pie​roju​tro,tozna​czydzi​siaj.
‒Nie,skar​bie,onjużprzy​je​chał.
Spoj​rzałnanią,uśmie​cha​jącsięlek​ko.Cał​kiemmi​lut​ka.
‒Skar​bie?
‒Niepo​do​bacisię?‒Wzru​szy​łara​mio​na​mi.‒Mogęzwra​caćsiędocie​bieina​-

czej.

‒ Może być po pro​stu Erik. ‒ Oparł dło​nie na bio​drach. ‒ Te​raz so​bie przy​po​-

mnia​łem,żeJo​naswspo​mniałcoś,żeprzy​je​dziewcze​śniej.

‒ Mhm. Gdzie jest jego sy​pial​nia? We wschod​nim skrzy​dle? Za​chod​nim? Ile tu

wogó​lejestskrzy​deł?

‒Aco,skar​bie?Tendomjestdlacie​biezaduży?
‒Nicniejestdlamniezaduże‒od​par​ła,krzy​żu​jącra​mio​nanapier​siach.
‒ No, no. ‒ Pod​szedł do niej i wska​zał ręką ko​ry​tarz. ‒ Jo​nas za​zwy​czaj sy​pia

wostat​nimpo​ko​jupopra​wejstro​nie.Je​stempe​wien,żebę​dzieza​do​wo​lo​ny,jakdo
nie​godo​łą​czysz.Je​ślichceszspaćwswo​impo​ko​ju,tojestpoprze​ciw​nejstro​nieko​-
ry​ta​rza.

San​draniezdzi​wi​łasięspe​cjal​nietym,żeErikuznał,żewciążsąko​chan​ka​mi.Jo​-

nasniena​le​żałdowy​lew​nychosób.

‒Dzię​ki.Cośjesz​czepo​win​namwie​dzieć?
‒Ła​zien​kajestzamnąpole​wejstro​nie.Ręcz​ni​kipo​win​naśzna​leźćwpo​ko​ju.Po​-

dob​niejakszla​frok‒po​wie​dział,niespusz​cza​jączniejwzro​ku.

San​draod​po​wie​dzia​łamutymsa​mym.
‒Cotakpa​trzysz?Ni​g​dywcze​śniejniewi​dzia​łeśnaoczyko​bie​ty?
‒Ty​sią​ceko​biet.Tyletyl​ko,żeJo​nasmnienieuprze​dził.
‒Oczym?
‒ Że je​steś taka pięk​na. I taka eg​zo​tycz​na. Jak Sal​ma Hay​ek. I taka… ‒ zro​bił

rękąnie​okre​ślo​nygest‒pięk​na.

‒ Ro​zu​miem ‒ od​par​ła z non​sza​lan​cją, skrzęt​nie ukry​wa​jąc za​do​wo​le​nie z tego

kom​ple​men​tu.‒Apo​wi​niencipo​wie​dzieć?

‒Więk​szośćmęż​czyznbytakzro​bi​ła.
‒Jo​nastoniejestwięk​szośćmęż​czyzn.

Erikprze​wró​ciłocza​mi.
‒Takmó​wią.
‒Wkaż​dymra​ziemiłomiciępo​znać,Erik.Mamna​dzie​ję,żewtenweek​endbę​-

dzie​mymie​lioka​zjępo​znaćsięle​piej.‒Uśmiech​nę​łasiędonie​gopro​mien​nieiru​-
szy​ławzdłużko​ry​ta​rza.Świa​do​ma tego,żesięjej przy​glą​da,ce​lo​woko​ły​sa​łabio​-
dra​mi.

‒Ach,San​dra,Jo​nascza​sa​misy​piawdom​kugo​ścin​nym,dla​te​goniezdziwsię,jak

gotunieza​sta​niesz.

‒Chceszpo​wie​dzieć,żetujestjesz​czeja​kiśinnydom?‒Niepo​tra​fi​łaukryćzdu​-

mie​nia.

‒Maszja​kiśpro​blemzpie​niędz​mi,San​dra?
‒Tychni​g​dydo​syć,Erik.
Ro​ze​śmiałsięser​decz​nie.
‒Po​do​baszmisię.Zu​peł​nienieje​steśwty​pieJo​na​sa.
‒Do​praw​dy?Awczy​imje​stem?‒Od​wró​ci​łasięnapię​cieiru​szy​łada​lejko​ry​ta​-

rzem.–Dozo​ba​cze​niarano.Októ​rejkel​nerpo​da​jeśnia​da​nie?

‒Punk​tu​al​nieosiód​mej.Jaksięspóź​nisz,niedo​sta​niesznicdoje​dze​nia.
‒Zo​ba​czę,cosięda…
W tej chwi​li usły​sze​li dźwięk otwie​ra​nych drzwi, któ​re​mu to​wa​rzy​szył mę​ski

śmiechiko​bie​cychi​chot.

San​drapo​pa​trzy​łapy​ta​ją​conaEri​ka.
‒Spo​dzie​waszsięgo​ści?
‒Natowy​glą​da…
‒Całeszczę​ście,żewzią​łemza​pa​so​wyklucz‒Do​szedłichgłosJo​na​sa.
‒Je​stemkom​plet​niemo​kra.‒Nie​zi​den​ty​fi​ko​wa​nyżeń​skigłos.
Erik ru​szył w dół. W holu sta​li Jo​nas z Al​lie, obo​je kom​plet​nie prze​mo​cze​ni,

uśmie​cha​ją​cysiędosie​bietak,jak​bysięzna​liodwie​ków.

San​dra po​czu​ła ostre ukłu​cie za​zdro​ści. Al​lie mia​ła ten week​end spę​dzić z Eri​-

kiem,aJo​nasmiałbyćjejpart​ne​rem!

Pu​ści​łator​bęnapod​ło​gęzgło​śnymhu​kiem.
Jo​nasiAl​liepod​nie​śligło​wy.
‒San​dra‒ode​zwałsięra​do​snymgło​semJo​nas.
‒Wi​taj,Jo​nas‒od​par​łazim​no.
‒Al​lie!
‒Och,cześć,Erik.‒Wjejgło​siedałosięsły​szećpo​czu​ciewinyiza​sko​cze​nie.
Cóż…Za​po​wia​dałsiębar​dzoin​te​re​su​ją​cyweek​end.

„Ju​lie,nieuwie​rzysz,cosięwy​da​rzy​łodziśwnocy.Todo​ty​czymnie,Jo​na​saiłóż​-

ka.Doni​cze​gomię​dzynaminiedo​szło,alemamwra​że​nie,żebar​dzonie​wie​lebra​-
ko​wa​ło.Tonaj​sek​sow​niej​szyfa​cet,ja​kie​goznam”.

Al​lieotwo​rzy​łaoczy.Ra​nek.Cie​ka​we,któ​rabyłago​dzi​na.Spoj​rza​łanaze​ga​rek‒

do​cho​dzi​łaósma.Niespa​łanaj​le​piej,coniebyłozno​wuta​kiedziw​ne,zwa​żyw​szyna
prze​ży​ciami​nio​nejnocy.Kie​dywy​bie​glizdomu,Jo​naschwy​ciłjązarękęipo​cią​gnął
nadje​zio​ro.Po​nie​ważpa​dałdeszczitakbyłoimwszyst​kojed​no.Za​czę​libro​dzićpo

brze​gu,chla​piącwodąjakroz​bry​ka​nedzie​ci.Al​lieuwiel​bia​łamęż​czyzn,któ​rzypo​-
tra​fiąsięba​wić.

W domu na​tknę​li się na Eri​ka i San​drę, któ​rzy pa​trzy​li na nich z wy​raź​ną dez​-

apro​ba​tą.

Zu​peł​nienie​po​trzeb​nie,po​nie​ważichigrasz​kibyłycał​ko​wi​cienie​win​ne.
No,pra​wiecał​ko​wi​cie.
Kie​dy zna​leź​li się ra​zem we czwo​ro, oka​za​ło się, że czu​ją się nie​zręcz​nie. Nie

bar​dzowie​dzie​li,comó​wićdokogoiczyprze​pra​szaćzacoś,cze​gowrze​czy​wi​sto​-
ściniezro​bi​li.

CzyJo​nasiSan​drarze​czy​wi​ściebylityl​koprzy​ja​ciół​mi?CzyErikpo​wie​działJo​na​-

so​wi,żemy​ślipo​waż​nieoAl​lie?

Al​lieniemia​łapo​ję​cia.Wsta​łazłóż​kaipo​de​szładookna,żebypo​pa​trzećnawi​-

dok.

Ra​nek był wspa​nia​ły. Wiał lek​ki wiatr, marsz​cząc de​li​kat​nie wodę na je​zio​rze,

któ​ralśni​ławpo​ran​nymsłoń​cu.Cośpięk​ne​go.

Wzię​łaszyb​kiprysz​nic,ubra​łasięwko​lo​ro​weszor​tyipro​stąbia​łąko​szul​kę.Zro​-

bi​łade​li​kat​ny,nie​rzu​ca​ją​cysięwoczyma​ki​jaż.Prze​cieżniemia​łaza​mia​runi​ko​go
uwo​dzić.

Wy​szła na ko​ry​tarz. W domu pa​no​wa​ła ci​sza i wszyst​kie drzwi były za​mknię​te.

Erik po​wie​dział, że mogą so​bie zejść do kuch​ni o do​wol​nej po​rze i zjeść, co tyl​ko
przy​go​to​wa​łaimCla​ris​sa.

Bar​dzo jej to od​po​wia​da​ło. Mia​ła ocho​tę na kawę, któ​ra po​mo​że jej roz​po​cząć

nowydzień.

Ku swe​mu zdu​mie​niu uj​rza​ła w kuch​ni Jo​na​sa. Stał ty​łem do niej, na bo​sa​ka,

wkrót​kichspoden​kachkha​kiiko​szul​cepolodo​sko​na​lepod​kre​śla​ją​cejsze​ro​kiera​-
mio​na.

‒Dzieńdo​bry.
‒Cześć,Al​lie.‒Od​wró​ciłsięwjejstro​nęiuśmiech​nął.‒Do​brzespa​łaś?
Za​sta​na​wia​ła się, co od​po​wie​dzieć, i zde​cy​do​wa​ła się na dy​plo​ma​tycz​ną od​po​-

wiedź.

‒Nienaj​go​rzej.
‒Aleinienaj​le​piej.Totakjakja.Maszocho​tęnakawę?Na​le​jęci.
‒ Z przy​jem​no​ścią. ‒ Wspię​ła się na wy​so​ki ba​ro​wy sto​łek, ża​łu​jąc, że nie są

wma​łejkuch​niwdom​kugo​ścin​nym,któ​rapo​do​ba​łajejsięznacz​niebar​dziej.

‒Cla​ris​saprzy​nio​słanamświe​żeowo​ceicy​na​mo​no​webu​łecz​ki.Cotynato?
‒ Pach​ną po pro​stu nie​ziem​sko. Chęt​nie spró​bu​ję. ‒ Wzię​ła od nie​go ku​bek

zkawąina​pi​łasię.Byłamoc​naiaro​ma​tycz​na.Taka,jakąlu​bi​ła.

‒Cośmisięzda​je,żeErikiSan​dratro​chępo​śpią.Obo​jelu​biąpóź​nowsta​wać.

Mamykil​kago​dzindospę​dze​niatyl​kowedwo​je.Za​sta​na​wia​łemsię,czymia​ła​byś
ocho​tępo​pły​nąćka​ja​kiem?

‒Chy​batak.Aprzy​naj​mniejtakmisięwy​da​je.
‒ Nidy nie pły​wa​łaś ka​ja​kiem? ‒ spy​tał, jak​by była to naj​zwy​klej​sza rzecz pod

słoń​cem.

‒Ni​g​dy‒od​par​łazgod​niezpraw​dą.
‒My​ślę,żecisięspodo​ba.

Teżmia​łatakąna​dzie​ję.Ko​bie​ty,zktó​ry​mispo​ty​kałsięJo​nas,za​pew​nebyłyeks​-

per​ta​miodpły​wa​niaka​ja​ka​mi.San​draza​pew​neteż,choćspra​wia​ławra​że​nieoso​by
nie​zbyt prze​pa​da​ją​cej za upra​wia​niem spor​tu. Była pięk​na, ory​gi​nal​na i za​pew​ne
bar​dzodo​świad​czo​nawłóż​ku…

Uff,musiprze​staćtakwszyst​koana​li​zo​wać.Ju​lieza​rzu​ca​łajej,żemaskłon​ność

do nad​mier​ne​go roz​pa​mię​ty​wa​nia wszyst​kie​go, co się jej przy​da​rza. Pew​nie mia​ła
ra​cję.Dla​te​gote​razniebę​dziesięsta​ra​łazro​zu​miećmo​ty​wów,któ​rekie​ro​wa​łyJo​-
na​sem.Chcia​łaunik​nąćroz​cza​ro​wa​nia,kie​dySan​drawy​lą​du​jedziśwnocywjego
sy​pial​ni.Ugry​złako​lej​nyka​wa​łekcy​na​mo​no​wejbuł​ki.

‒Cla​ris​sasamajerobi?
‒Ku​pu​jewcu​kier​niwmia​stecz​ku.Wszy​scywoko​li​cyzja​da​jąjewhur​to​wychilo​-

ściach.Napew​noniejesttonaj​zdrow​sze.

‒Uwa​żam,żesąwar​tegrze​chu.
‒Wieszco,za​pro​po​no​wa​łemteka​ja​kipodwpły​wemim​pul​su,alemożewo​la​ła​byś

za​cząćodprze​glą​da​niaubrańnastry​chu?

‒ Nie, nie. Na to bę​dzie czas póź​niej. Ka​ja​ki to do​sko​na​ły po​mysł. Zresz​tą, nie

chcęod​bie​raćprzy​jem​no​ściEri​ko​wi,któ​ryobie​cał,żemijepo​ka​że.

‒Ro​zu​miem.
Al​lieod​sta​wi​łaku​bekzkawąnastół.Czu​ła,żemusicośwy​ja​śnić.
‒Czymu​si​myprze​strze​gaćja​kichśre​guł,od​no​śnietego,ktojestzkim?Ja​kośnie

mamnatospe​cjal​nejocho​ty.

‒Ustal​myzgóry:tytuje​steśzEri​kiem,ajazSan​drą.
‒Okej.
‒Alesko​rooniwciążśpią…‒Najegotwa​rzypo​ja​wiłsięuśmiech.
‒Do​kład​nietomia​łamnamy​śli.
‒Niemartwsię,niebę​dzieżad​ne​gopro​ble​mu.JaiSan​draje​ste​śmyprzy​ja​ciół​-

mi…

‒Tyl​kotyle?
‒ Już od kil​ku lat je​ste​śmy tyl​ko do​bry​mi kum​pla​mi. Mo​że​my z czy​stym su​mie​-

niemiśćnaka​ja​ki.

Al​lie nie była cał​kiem prze​ko​na​na. San​dra spra​wia​ła wra​że​nie oso​by, któ​ra bez

wa​ha​niaroz​szar​pa​ła​byjązę​ba​minastrzę​py.

‒Okej.
‒Aletyl​kodla​te​go,żewka​ja​kachniemałó​żek.
Al​liepo​trzą​snę​łagło​wą.Je​ślipopo​wro​cieoka​żesię,żeErikiSan​drabędąnie​za​-

do​wo​le​ni z po​wo​du ich wy​pra​wy, do​pil​nu​je, żeby ni​g​dy wię​cej nie zna​leź​li się już
samnasam.

Nasamąmyślotymzro​bi​łojejsięsmut​no.
Prze​bra​lisięwko​stiu​my,po​sma​ro​wa​lifil​tremiru​szy​lidohan​ga​ru.Wy​bra​lika​jak

i Jo​nas udzie​lił jej krót​kiej lek​cji wio​sło​wa​nia. Woda w je​zio​rze mia​ła prze​pięk​ny,
szma​rag​do​wy ko​lor i była nad​spo​dzie​wa​nie spo​koj​na. Al​lie była za​uro​czo​na wi​do​-
kiem,jakiuj​rza​ła.

‒Jaktomoż​li​we,żeniechceszprzy​jeż​dżaćtuwkaż​dyweek​end?
‒Do​brepy​ta​nie.Chy​bapopro​stusięod​zwy​cza​iłem.
‒Niemogętegozro​zu​mieć.

Gdy​byonamia​łatakidom,spę​dza​ła​bywnimkaż​dąwol​nąchwi​lę.Lu​dzietacyjak

Jo​nasniedo​ce​nia​litego,czymob​da​ro​wałichlos.Wy​da​wa​łoimsiętozu​peł​niena​tu​-
ral​ne,boza​wszetomie​li.

‒My​ślę,żetodla​te​go,żetomiej​scejestna​szymwspól​nymdo​mem.Jana​to​miast

chcia​łemmiećcośswo​je​go,coś,comógł​bymurzą​dzićtak,jaksamchcęicona​le​ża​-
ło​bytyl​kodomnie.

‒Topo​dob​niejakztwo​jąpra​cą.Chceszmiećwła​snąfir​mę,wktó​rejsampo​dej​-

mo​wał​byśwszyst​kiede​cy​zje.

‒ Do​sko​na​le to uję​łaś. ‒ Spoj​rzał gdzieś po​nad jej gło​wą i wy​cią​gnął rękę. ‒

Spójrz.

‒Al​lieza​dar​łagło​węido​strze​głaszy​bu​ją​ce​gonie​opo​dalorła.
‒Orany!Cośnie​sa​mo​wi​te​go!Wi​dzia​łamgobar​dzowy​raź​nie.
‒Jestichtucał​kiemspo​ro,aleza​zwy​czajniepod​la​tu​jątakbli​sko.
‒Atytuniechceszprzy​jeż​dżać.Niepoj​mu​ję.
‒Zro​zu​mia​ła​byś,gdy​byśpo​zna​łamojącałąro​dzi​nę.Tatabyłbar​dzode​spo​tycz​ny,

co oczy​wi​ście wzbu​dza​ło w nas chęć prze​ciw​sta​wie​nia mu się za wszel​ką cenę.
Erikznimwal​czył,ajaucie​ka​łem.

‒Chy​bacięro​zu​miem.Jateżdośćwcze​śniewy​by​łamzdomuirzad​kotamgosz​-

czę.

‒Kie​dyby​łaśostat​niraz?
‒Niechpo​my​ślę…‒Zro​bi​łabar​dzopo​waż​nąminę.‒Któ​rymamyte​razwiek?
Jo​nasro​ze​śmiałsięgło​śno.
‒Och,Al​lie,je​steśnie​moż​li​wa.
‒By​łamwdomunaBożeNa​ro​dze​nie.Za​zwy​czajspo​ty​kamsięzmamąibrać​mi

gdzieśpozado​mem.

‒Naneu​tral​nymgrun​cie.
‒Do​kład​nietak.
Jo​nasspoj​rzałnawid​nie​ją​cynie​opo​daldom.
‒Topraw​da,żeczu​jęsięztymmiej​scemzwią​za​ny,alete​razitakniematojuż

więk​sze​gozna​cze​nia.Po​sta​no​wi​li​śmygosprze​dać.

‒Ma​ciejużkup​ca?
‒Nie.
‒Wta​kimra​ziejesz​czenicstra​co​ne​go.
‒Jużpod​ję​li​śmyde​cy​zję.
Ski​nę​ła gło​wą. W koń​cu to nie była jej spra​wa. Po​my​śla​ła jed​nak, że po​peł​nia​ją

błąd,po​zby​wa​jącsięta​kie​gomiej​scajakto.

‒Wra​ca​my?
‒Chy​batrze​babę​dzie‒od​par​łazwes​tchnie​niem.
Jo​nasza​wró​ciłswójka​jak.Zsu​nąłoku​la​rynaczo​łoiuśmiech​nąłsiędoniejza​bój​-

czo.

‒Po​do​bamisię,żepod​ję​łaśwzy​wa​nie,Al​lieMcDo​nald.
‒Tojużdru​garzecz,któ​racisięwemniepo​do​ba,Jo​na​sieMey​erze.Tosięrobi

nie​bez​piecz​ne.

‒Na​praw​dęjużdwie?‒Zmarsz​czyłbrwi.‒Todo​praw​dyzbytdużojaknataką

drob​nądziew​czy​nęjakty.Mu​szęsięmoc​nopil​no​wać,żebynieprze​ho​lo​wać.

‒Takmy​ślisz?‒Niena​my​śla​jącsięwie​le,za​czerp​nę​łazje​zio​rawodyiochla​pa​ła

go,poczymza​wró​ci​łaka​jakiru​szy​ławstro​nędomu.Jo​naspo​dą​żyłzanią.

‒Nodo​brze,do​brze.Za​słu​ży​łemso​bie.Je​ste​śmykwi​ta.
‒Tak!‒Al​lieunio​słapięśćwpeł​nymtrium​fuge​ście.Jo​nasprze​pły​nąłobokniej

ira​zempo​dą​ży​liwkie​run​kupla​ży.

‒Wyj​dępierw​szyicipo​mo​gę.‒Jo​naswy​sko​czyłdowodyiwy​cią​gnąłka​jakna

brzeg.

Al​lie jed​nak uzna​ła, że nie po​trze​bu​je jego po​mo​cy. Wsta​ła i po​sta​no​wi​ła sama

wyjść z ka​ja​ka, tyle tyl​ko, że ten za​czął po​wo​li od​pły​wać. Jed​ną nogą sta​ła w wo​-
dzie,dru​gązaśmia​ławka​ja​ku.

Niepod​dasię.
Uda​łojejsięwy​cią​gnąćzka​ja​kadru​gąnogę,kie​dypo​czu​łasil​nera​miępod​trzy​-

mu​ją​cejąwta​lii.Apochwi​lidwara​mio​napo​rwa​łyjądogóry.

Otwo​rzy​łausta,żebypo​wie​dzieć,żedo​sko​na​ledaso​bieradęsama,aleniezdą​ży​-

ła,gdyżpo​szy​bo​wa​ławpo​wie​trzu.I…zna​la​złasięwwo​dzie.

‒Och,po​cze​kajtyl​ko,za​razcipo​ka​żę!Jesz​czepo​ża​łu​jesz.
Rzu​ci​łasięnanie​gozim​pe​tem,jak​bybyłjed​nymzjejbra​ci,iprze​wró​ci​łagodo

wody.

Jo​naswy​lą​do​wałwje​zio​rze.
Pod​niósłsiępo​spiesz​nieiwy​cią​gnąłrękę,żebyjązła​pać.Onajed​nakbyłaszyb​-

sza.Od​su​nę​łasiępozajegoza​sięg.

‒Nie​złaje​steś.
‒Pa​mię​taj,żemampię​ciumłod​szychbra​ci.
‒Pię​ciu!PrzyEri​kuniemo​głemzdo​byćta​kie​godo​świad​cze​nia.
‒Czyte​razje​ste​śmykwi​ta?‒Wy​cią​gnę​łarękęnazgo​dę.
‒Tak.‒Ująłwy​cią​gnię​tądłoń.‒Choćnieukry​wam,żekusimnie…
‒Na​wetotymniemyśl.
Przy​trzy​małjejrękęodro​bi​nędłu​żej,niżwy​pa​da​ło,ilek​kopo​cią​gnąłjądosie​bie.
‒Po​do​bamisiętapsot​nastro​natwo​jejna​tu​ry,Al​lieMcDo​nald.Spra​wia,że…No,

popro​stumisiępo​do​ba.

‒Uwa​żaj,Jo​nas,boprzezcie​biejesz​czespuch​nęzdumy.
‒Za​ry​zy​ku​ję‒oznaj​miłiru​szyłwstro​nędomu.Zu​peł​niejak​bymó​wiłta​kierze​-

czyko​bie​tomkaż​de​godnia.

Możetakbyło.
Al​lieuzmy​sło​wi​łaso​biejed​nak,żema​rzyotym,abymó​wiłjetyl​kojej.

ROZDZIAŁPIĄTY

San​drawy​szłazsy​pial​niize​szłanadół.Cie​ka​we,coprzy​nie​siedzi​siej​szydzień.

Jakmi​nę​łanocEri​ko​wi?Jakza​re​agu​jenaJo​na​saiAl​lie?Czywciążbę​dziesięsta​rał
zdo​być ser​ce kró​lo​wej lodu, czy so​bie od​pu​ści? Wi​dzia​ła wy​raź​nie, że wi​dok tych
dwoj​gaspra​wiłmuból,ido​sko​na​legoro​zu​mia​ła.

Je​ślicho​dzioniąsamą,tobyłapew​na,żeja​kośso​biepo​ra​dzi.Za​wszebyłado​bra

w po​ko​ny​wa​niu ży​cio​wych za​krę​tów. Jo​nas ni​g​dy jej nie ko​chał, po​dob​nie jak ona
jego,ipraw​do​po​dob​nieni​g​dyjużniepo​ko​cha.Po​tra​fi​łasięosie​bieza​trosz​czyćtak,
jak ro​bi​ła to od za​wsze. Za​ra​bia​ła mar​ne gro​sze, ale przy​naj​mniej żyła tak, jak
chcia​ła,ido​ko​ny​wa​ławła​snychwy​bo​rów.

Wkuch​niza​sta​łatyl​koEri​ka,choćbyłapew​na,żeJo​nasnieśpijużoddo​brychkil​-

kugo​dzin.

‒Wi​taj,Erik.Wi​dzę,żeje​steśta​kimsa​mymran​nymptasz​kiemjakja.
‒Za​wszeoglą​damwscho​dysłoń​ca.‒Mach​nąłrękąwkie​run​kudzban​kazkawą.

‒Czę​stujsię,kołora​tun​ko​wejestjużgo​to​we.Sąteżsłyn​necy​na​mo​no​webu​łecz​ki.
Przy​nio​słajeCla​ris​sa,żonaczło​wie​ka,któ​ryopie​ku​jesięna​szymdo​mem.

‒Toktośwro​dza​juniań​ki?
‒Ha,ha.
‒ Wiem, wiem, je​stem bar​dzo za​baw​na. ‒ Na​la​ła so​bie kawy, przy​glą​da​jąc się

ukrad​kiemswo​je​muto​wa​rzy​szo​wi.‒Al​liejużwsta​ła?

‒Jestta​kimsa​mymran​nymptasz​kiemjakmójbrat.‒Trud​nobyłonieusły​szeć

wjegogło​sieza​zdro​ści.‒Za​pew​nezdą​ży​lijużza​li​czyćwy​ciecz​kędo​oko​łaje​zio​ra
ite​razwy​bie​ra​jąsięnaro​we​ry.

‒Tocho​re.
‒Mó​więci…
‒Icobędąztegomie​li?Tyl​kosmu​kłąsyl​wet​kę,zdro​wie,ener​gięidłu​gieży​cie.
‒Do​kład​nie.To​tal​nastra​tacza​su.
San​dra na​pi​ła się kawy, któ​ra oka​za​ła się za​dzi​wia​ją​co do​bra. Za​sta​na​wia​ła się

nadswo​imna​stęp​nymru​chem.Po​wie​dziećmuoAl​lieczyna​dalpro​wa​dzićnicnie​-
zna​czą​cąkon​wer​sa​cję?

‒Ja​kiemaszpla​nynadzi​siaj?
‒Po​ka​żęAl​liepo​sia​dłość.
‒Mamwra​że​nie,żedotejporyzdo​ła​łajużcałązwie​dzić.
‒Wta​kimra​ziepo​ka​żęjejstrych.Sątamster​tysta​rychubrań,któ​ry​mijestbar​-

dzoza​in​te​re​so​wa​na.Al​liejestpro​jek​tant​kąmody.Obie​ca​łem,żejedo​sta​nie.

‒Świet​nypo​mysł.‒Po​pa​trzy​łananie​gozuwa​gąipo​sta​no​wi​łapójśćnaca​łość.‒

Lu​biszją,praw​da?

‒Może.‒Po​pa​trzyłnaniąocza​mi,któ​retakbar​dzoprzy​po​mi​na​łyjejoczyJo​na​-

sa.–Adla​cze​gopy​tasz?

San​drazni​ży​łagłosdoszep​tu.
‒Boje​stemcho​razza​zdro​ści.
Eriksięuśmiech​nął.

‒Mu​siszsta​nąćwko​lej​ce.
‒Sły​sza​łamotym.
‒Do​praw​dy?Aodkogo?
‒Samzgad​nij.
‒Do​my​ślamsię.Praw​dąjest,żelu​bięko​bie​ty.
‒Aledla​cze​goaku​ratAl​lie?Cojestwniejta​kie​goszcze​gól​ne​go?
‒Py​tasz,boin​te​re​su​jecię,codoniejczu​ję,czyteżzpo​wo​dutego,żeJo​naspa​-

trzyłnaniąwczo​rajwtenszcze​gól​nyspo​sób?

‒Ajakmy​ślisz?
‒Nieje​stempe​wien.Jesz​czecięnieroz​gry​złem.
‒Ży​czępo​wo​dze​nia.Opo​wiedzmioAl​lie.
‒Onajest…inna.
‒Inna?
‒Innaniżpo​zo​sta​łeko​bie​ty.
‒Byłakie​dyśmęż​czy​zną?
‒Co?‒Erikomalnieza​krztu​siłsiękawą.‒Boże,nie.
‒Skądmo​żesztowie​dzieć?
Kie​dysięśmiał,wy​glą​dałznacz​niele​piej,niżgdybyłna​chmu​rzo​ny.
‒Maszra​cję,niemogę.
‒Chceszpo​wie​dzieć,żejestróż​naodko​biet,zktó​ry​misięza​zwy​czajspo​ty​kasz.
‒Taak.Niejest…‒Przy​je​chałrękąpowło​sach.‒Mawso​bieja​kąśnie​win​ność,

któ​rajestbar​dzo,aletobar​dzosek​sy.

‒Ach,ro​zu​miem.Je​steśjed​nymz„tych”fa​ce​tów.
‒Ja​kichfa​ce​tów?
‒Przezcałeży​ciepo​su​waszkaż​dąko​bie​tę,któ​rasta​nienatwo​jejdro​dze,apo​-

temupie​raszsię,żebypo​ślu​bićdzie​wi​cę.

Erikprze​rwałpi​ciekawywpółłyka.
‒Na​praw​dętakmy​ślisz?
‒We​długmniedo​kład​nietakjest.‒Zdzi​wi​łająjegore​ak​cja.Czyż​byniktni​g​dy

nieuzmy​sło​wiłmu,corobi?‒Opo​wiedzmioniejwię​cej.

‒Niecho​dzityl​kooto,żejestsłod​kaisek​sow​na.Jestza​baw​na,in​te​li​gent​na,by​-

straibar​dzoam​bit​na.Aleumieteżstą​paćtwar​dopozie​mi.Dziew​czy​ny,woto​cze​-
niuktó​rychdo​ra​sta​łem,do​sta​wa​ływszyst​kopo​da​nenata​ler​zach.

‒Wprze​ci​wień​stwiedocie​bie?
‒Tonietosamo.
‒Anibydla​cze​go?Bosąko​bie​ta​mi?
UśmiechEri​kapo​sze​rzyłsię.
‒Bojaniepró​bu​jęumó​wićsięzsa​mymsobą.
San​draro​ze​śmia​łasię.
‒Punktdlacie​bie.
‒Mia​łemna​dzie​ję,żepod​czastegowy​jaz​duja​kośsiędo​ga​da​my,alete​raznieje​-

stemjużtegotakipe​wien.Wi​dzia​łaś,jaknasie​biepa​trzy​li?

‒Trud​nobyłonieza​uwa​żyć.
‒Nieby​łaśza​zdro​sna.
‒Przezja​kieśdzie​sięćse​kundtak,po​temmiprze​szło.

‒Takpopro​stu?
‒Tak.Jo​nasijaje​ste​śmytyl​koprzy​ja​ciół​mi.
‒Na​praw​dę?‒Po​pa​trzyłnaniązza​cie​ka​wie​niem.‒Na​laćcijesz​czekawy?
‒Nie,dzię​ku​ję.
‒Jo​naswie,żeza​le​żyminaAl​lie.Mogąso​biera​zemcho​dzić,aleni​cze​goniezro​-

bi.‒Na​lałso​biekawyipo​sta​wiłku​beknasto​le.‒Wy​jeż​dżawśro​dę.Wte​dyzo​sta​-
nie​myzAl​liesami.Możemisiępo​wie​dzie.

‒Ra​cja.‒Bied​nyna​iw​nyczło​wiek.Choćonasamarów​nieżcza​sa​miza​cho​wy​wa​-

łasiępo​dob​nie.Wma​wia​łaso​bie,żero​dzi​cejąko​cha​li,choćonichcie​lije​dy​niepo​-
zbyć się jej z domu. Nie​ustan​nie uspra​wie​dli​wia​ła męża, któ​ry uczy​nił pie​kło z jej
ży​cia.Wca​leniebyłauza​leż​nio​naodam​fe​ta​mi​ny,któ​rapo​zwa​la​łajejje​dy​nieprze​-
trwaćdzień…

Ilu​zje. Wszy​scy im cza​sem ule​ga​my. Erik był na nie szcze​gól​nie po​dat​ny, cze​mu

trud​nosiędzi​wić,zwa​żyw​szynawa​run​ki,wja​kichzo​stałwy​cho​wa​ny.

Po​de​szładoku​chen​ne​gookna,żebywyj​rzećnaje​zio​ro.Napla​żydo​strze​głaro​ze​-

śmia​ne​goJo​na​sazAl​lie.Wi​dzącich,mi​mo​wol​niesięuśmiech​nę​ła.Topraw​da,ona
sza​la​łanajegopunk​cie,aleteżpra​gnę​łajegoszczę​ścia.Naniąni​g​dyniespo​glą​dał
wtenspo​sób.

Kie​dytakpa​trzy​ła,jakwcią​ga​jąka​ja​kidohan​ga​ru,przy​szłajejdogło​wyge​nial​na

myśl.

DaEri​ko​wizu​peł​nienowypo​wóddoroz​my​ślań,jed​no​cze​śnieusu​wa​jącgoJo​na​so​-

wizdro​gi.Byćmożeonasamateżcośnatymzy​ska.Niewie​rzy​ławto,żeby​ła​by
skłon​napo​ko​chaćEri​ka,aleniedba​łaoto.Byłazbytsta​raizbytzmę​czo​na,żeby
szu​kaćpraw​dzi​wejmi​ło​ści.

Je​ślite​razdo​brzepo​gra,możeudajejsięosią​gnąćza​mie​rzo​nycel.
‒Niewiem,Erik.
Prze​rwałswójmo​no​logispoj​rzałnanią.
‒Cze​goniewiesz?
‒Niewiem,czyAl​liejestdlacie​bieod​po​wied​niąko​bie​tą.‒Po​de​szładonie​gobli​-

żej,do​sko​na​lewie​dząc,jakjegozmy​słynatoza​re​agu​ją.Byławtekloc​kicał​kiem
nie​zła.

‒Cokon​kret​niemasznamy​śli?
Usia​dłanakrze​ślena​prze​ciwnie​go,opar​łabro​dęnazło​żo​nychłok​ciachiwy​su​nę​-

łabiustdoprzo​du.Noda​lej,spójrznamnie.

Spoj​rzał.Naj​pierwkrót​ko,ner​wo​wo,apo​temznacz​niedłu​żej.
‒Po​wiedz​myso​biepraw​dęwoczy,Erik.Je​stemuoso​bie​niemsek​su.Ko​chamseks

iwszyst​ko,cosięznimwią​że.

Erikwy​dałzsie​bienie​zro​zu​mia​łydźwięk.
‒ I na milę po​tra​fię wy​czuć oso​bę po​dob​ną do mnie. ‒ Wy​ce​lo​wa​ła wska​zu​ją​cy

pa​lecwjegopierś.‒Cie​bie.

‒Tak.
‒Tacyjakmymogąbyćszczę​śli​wityl​kozpo​dob​ny​miso​bie.My​śli​mytyl​koojed​-

nym.Wy​star​czy,żepo​wieszsło​woigo​to​we.‒Pstryk​nę​łapal​ca​mi.

‒Niewiem,oczymmó​wisz.
‒Pod​czasgdyAl​lie…Tona​praw​dęwspa​nia​łako​bie​ta.Zro​dza​jutych,zktó​ry​mi

chcia​ła​bym się za​przy​jaź​nić. ‒ Przy​su​nę​ła twarz do twa​rzy Eri​ka. ‒ Ale wy​obra​-
żaszso​bieco​dzien​neży​ciezko​bie​tą,któ​raniemy​śliotymwkaż​dejgo​dzi​niednia?

Erikspoj​rzałnaniąwtakispo​sób,żepo​czu​ła,jakprze​cho​dzijądreszcz.
Awięctaktoro​bił.Za​czy​nałnie​win​nie,jakchło​pakzsą​siedz​twa,poczymdo​pa​-

dałswo​jeofia​ry,kie​dybyłyjużmoc​nona​pa​lo​ne.

Przy​su​nąłtwarzjesz​czebli​żej.
‒My​ślę,żeza​czy​namcię…
Ogro​do​wedrzwiotwo​rzy​łysięztrza​skiemidokuch​niwe​szliAl​liezJo​na​sem.
Chwi​lanie​zręcz​nejci​szy.
‒Wi​taj,Jo​nas.‒Ra​do​snygłosSan​dry.
‒Al​lie!‒Erikniebyłpe​wien,czyjąata​ko​wać,czysiębro​nić.
‒Erik…‒Al​liespra​wia​ławra​że​nieroz​ba​wio​nej.
Nie​złyubaw.
Tenweek​endbę​dziena​wetlep​szy,niżsięspo​dzie​wa​ła.

Ju​lie:AwięcjaksięmadziśranoPanGo​rą​cy?
Al​lie:By​li​śmynaka​ja​kach.Gręwstęp​nąmamyza​li​czo​ną.
Ju​lie:Toza​czy​napo​waż​niewy​glą​dać.ConatoErik?
Al​lie:Cho​dzina​dę​ty.Po​wiedz,żeniepo​win​namczućwy​rzu​tówsu​mie​nia.
Ju​lie:Anibydla​cze​gomia​ła​byśjeczuć?Tenfa​cettodu​pek.Nicmunieje​steświn​-

na.

Al​lie:Mu​szęiść.Erikwołamnienazwie​dza​niestry​chu.
Ju​lie:Trzy​majnogimoc​ności​śnię​te,skar​bie.

Ubra​niaoka​za​łysięwspa​nia​łe.Al​liebyławsiód​mymnie​bie.Przezja​kiśczasErik

jejto​wa​rzy​szył,alewi​dząc,żeniezwra​cananie​gospe​cjal​nejuwa​gi,zszedłnadół.

Za​czę​ła od prze​glą​da​nia sza​fy pra​bab​ci Brid​get, gdzie były ubra​nia z lat czter​-

dzie​stych.Prze​pięk​neko​stiu​mywba​jecz​nychko​lo​rach,zfan​ta​zyj​nieskro​jo​ny​miża​-
kie​ta​mi. Pro​ste spód​ni​ce, wy​so​kie pan​ta​lo​ny, głę​bo​ko wy​cię​te bluz​ki z bu​fia​sty​mi
rę​ka​wa​mi, ka​pe​lu​sze, apasz​ki, fu​trza​ne koł​nie​rze… Wszyst​ko uszy​te z je​dwa​biu,
sa​ty​ny,wel​we​tu.Byłyteżba​lo​wesuk​nieido​bra​nedonichbuty!Al​liemia​łaocho​tę
roz​pła​kaćsięzeszczę​ścia.

Oczy​wi​ścieniewszyst​koza​cho​wa​łosięwdo​brymsta​nie,aleitakbyławsiód​mym

nie​bie.

Je​dy​nym pro​ble​mem było to, że ubra​nia były na nią za duże. Pra​bab​cia Brid​get

mu​sia​łabyćpo​staw​nąko​bie​tą.Za​py​taEri​ka,czynieza​cho​wa​łysięja​kieśjejfo​to​-
gra​fie.

Po​my​śla​ła, że bę​dzie mu​sia​ła zejść na dół, żeby na​pić się wody. Po​sta​no​wi​ła, że

bę​dzietuprzy​cho​dzićwie​czo​ra​mi,żebyran​kimiećdlaJo​na​sa.

Za​czy​na​łaod​czu​waćgłód,alepo​sta​no​wi​ła,żeza​nimzej​dzienadół,zaj​rzyjesz​cze

doogrom​ne​goku​fra,po​kry​te​gona​lep​ka​mizróż​nychstronświa​ta.

Otwo​rzy​ła cięż​kie wie​ko i jej oczom uka​za​ły się czte​ry prze​dzia​ły, wy​peł​nio​ne

suk​nia​mi,rę​ka​wicz​ka​mi,bie​li​zną,bi​żu​te​rią.Latadwu​dzie​steitrzy​dzie​ste.Szy​fon,
ko​ron​ki, ak​sa​mit. Naj​więk​sze wra​że​nie zro​bi​ła na niej bie​li​zna: ko​szu​le noc​ne,
majt​ki,ha​fto​wa​netopy.Donie​któ​rychrze​czyprzy​pię​tebyłymałekar​tecz​kizesta​-

ran​niewy​pi​sa​ny​minu​me​ra​mi.Czyż​byteubra​niabyłygdzieśska​ta​lo​go​wa​ne?Kar​-
tecz​kiwid​nia​łytyl​konabie​liź​nie.

Roz​ło​ży​ła ko​szu​lę noc​ną z nu​me​rem trzy​dzie​ści pięć. Pięk​na ba​ty​sto​wa ko​szu​la

zwy​ha​fto​wa​nymmo​ty​wemwi​no​ro​śli,ozdo​bio​nade​li​kat​nąko​ron​ką.

Ni​g​dywży​ciuniewi​dzia​łacze​gośrów​niepięk​ne​go.
Ro​zej​rza​łasięner​wo​wowo​kółsie​bie,poczympo​spiesz​niezdję​łaszor​tyista​nik

iostroż​nieza​ło​ży​łanasie​bieko​szu​lę.

Pa​so​wa​łajakulał.Al​liepo​de​szładoogrom​ne​golu​straispoj​rza​łanaswo​jeod​bi​-

cie. Ko​szu​la była jak​by uszy​ta spe​cjal​nie dla niej. Po​nie​waż prze​świ​tu​ją​ce spod
spodubi​ki​nipsu​łoefekt,zdję​łaje.

Sta​łatak,pa​trzącnaswo​jeod​bi​ciewlu​strzeimy​ślącoJo​se​phi​ne.Ojejży​ciu,mi​-

ło​ściach, ro​dzi​nie. Mia​ła pię​cio​ro dzie​ci i uwiel​bia​ła przy​ję​cia. A te ubra​nia były
świad​ka​mitegowszyst​kie​go.

Prze​je​cha​łarękąpogład​kimma​te​ria​leko​szu​li,my​ślącotym,żejestporalun​chu.
Od​wró​ci​ła się od lu​stra, żeby pod​nieść z pod​ło​gi majt​ki, kie​dy zu​peł​nie nie​spo​-

dzie​wa​nieuj​rza​ławy​sta​ją​cąznadwej​ściawpod​ło​dzegło​węJo​na​sa.Pa​trzyłnanią
tak,jak​byzo​ba​czyłdu​cha,albo…nagąko​bie​tę.

Wpierw​szymod​ru​chuchcia​łasięczymśprzy​kryć,alepo​temopa​no​wa​łasię.No

więczo​ba​czyłjąpra​wienagąicoztego?Prze​cieżostat​niooni​czymin​nymniema​-
rzy​ła,praw​da?

‒Hej,Jo​nas,cotam?
‒Ja…Przy​sze​dłem,żeby…‒Pod​dałsięipopro​stunaniąpa​trzył.
‒ Pięk​na, praw​da? ‒ Wska​za​ła na ko​szu​lę. ‒ Na​le​ża​ła do two​jej pra​bab​ci. Nie

mo​głamsięjejoprzeć.

‒Rze​czy​wi​ściepięk​na,Al​lie.‒Jo​naswkoń​cuod​zy​skałgłos.‒Wy​glą​daszwniej

znie​wa​la​ją​co.

‒Dzię​ku​ję‒uśmiech​nę​łasię.‒Czyjestjużporalun​chu?
‒Tak.Wła​śnieprzy​sze​dłemcipo​wie​dzieć…
‒Świet​nie.Popro​stuumie​ramzgło​du.
‒Todziw​ne,alejazu​peł​nieniezda​wa​łemso​biespra​wyztego,jakije​stemgłod​ny.

‒Ob​rzu​ciłAl​liewko​szu​liostat​nimspoj​rze​niem.‒Ażdote​raz.

ROZDZIAŁSZÓSTY

Jo​naswszedłposcho​dachiza​pu​kałdodrzwipo​ko​juSan​dry.
‒Ktotam?
‒Jo​nas.
‒Wejdź,skar​bie.
Otwo​rzyłdrzwi,ma​jącna​dzie​ję,żeSan​draniejestwne​gli​żu.Wi​działjużdziśna​-

gieko​bie​cecia​łoiniemiałocho​tynaoglą​da​nieko​lej​ne​go.

San​drasta​łaprzyoknieubra​naje​dy​niewską​pebi​ki​ni.
Gwizd​nąłzpo​dzi​wem,wie​dząc,żejegogestzo​sta​niepra​wi​dło​wood​czy​ta​ny.
San​drawzię​ładorękipla​żo​wyręcz​nikiwsu​nę​łasto​pywklap​ki.
‒Maszocho​tęsięprzejść?‒spy​tałJo​nas,wie​dzączgóry,jakabę​dziejejod​po​-

wiedź.

‒Zgad​nij.
‒Tyl​komałyspa​ce​rek.
‒Po​słu​chaj,skar​bie.Świe​cisłoń​ceijestupał.Je​dy​ne,oczymma​rzę,toto,żeby

po​ło​żyćsięnapla​żyisma​żyćjakma​kre​la.No,możeewen​tu​al​niewej​dęnachwi​lę
doje​zio​ra,żebysięschło​dzić.Czytojestja​sne?

‒Maszcośprze​ciwtemu,że​bymsiędocie​bieprzy​łą​czył?
Uda​ła,żesięza​sta​na​wia.
‒Awe​trzeszmiole​jekwple​cyiprzy​nie​sieszmro​żo​nąher​ba​tę,kie​dypo​pro​szę?
‒Bez​względ​nie.
‒Wta​kimra​ziemo​żesziść.Dozo​ba​cze​nianapla​ży,tamso​biepo​ga​da​my.
Prze​brałsięwką​pie​lów​kiido​łą​czyłdoSan​dry.Zgod​niezobiet​ni​cąwtarłjejole​-

jek w ple​cy, ale tym ra​zem jej wdzię​ki nie zro​bi​ły na nim żad​ne​go wra​że​nia. Nie
opusz​cza​łogowspo​mnie​niepra​wiena​giejAl​lie,jejza​ru​mie​nio​nychpo​licz​kówipło​-
ną​cychoczu.Kom​bi​na​cjasek​sa​pi​luisło​dy​czyza​pra​wio​nejnie​win​no​ściązwa​li​łago
znóg.

Pra​gnąłjejjakżad​nejin​nejko​bie​ty,alewie​dział,żejestpozajegoza​się​giem.
‒Awięcmów‒za​or​dy​no​wał,do​łą​cza​jącdoSan​dry.
‒Je​śliomniecho​dzi,jestokej.Niemamnicprze​ciwtemu,żekrę​ci​ciesięzAl​lie

wo​kółsie​biejakdwaopę​ta​nekró​licz​ki.‒Roz​cią​gnę​łasięnaręcz​ni​kuiwes​tchnę​ła
zbło​go​ścią.‒Jaktuwspa​nia​le.Dla​cze​gonieza​pro​si​łeśmnietuni​g​dywcze​śniej?

‒Itowszyst​ko?
‒Ococho​dzi?
‒Dajspo​kój,San​dra.
‒Acomampo​wie​dzieć?Nie,niemo​żeszzniąbyć,bomojeser​ceroz​pad​niesię

naty​siącka​wał​ków…

‒Naprzy​kład.
‒ Nie​do​cze​ka​nie two​je. ‒ Do​tknę​ła jego ra​mie​nia. ‒ Wiesz, co do cie​bie czu​ję.

Uwiel​biamcię,aleniezmie​niatofak​tu,żeobo​jemamypra​wodopo​szu​ki​wa​niatej
je​dy​nejoso​bynacałeży​cie.Róbwięc,comaszro​bić.

‒Na​praw​dęniebę​dzieszmimia​łazazłe?

Zsu​nę​łaoku​la​ry,żebyspoj​rzećmuwoczy.
‒Atybyśmiał,gdy​bymtojaspo​tka​łaoso​bę,zktó​rąmo​gła​bymbyćszczę​śli​wa?
‒Chy​banie,aleniechciał​bymnatopa​trzeć.
‒Do​kład​nie.Mo​żeszbyćpe​wien,żeniebędęcier​pia​ła.Chcę,że​byśbyłszczę​śli​-

wy,aAl​liespra​wiawra​że​niewspa​nia​łejko​bie​ty.

‒Uff,ulży​łomi.
‒Na​stęp​nypunkt.
‒Nocóż,Erik.
‒Jegozo​stawmnie.
‒Jakmamtoro​zu​mieć?
‒Mamwzglę​demjegooso​bypew​nepla​ny.
Jo​naspo​czułsięnie​swo​jo.
‒Ja​kiepla​ny?
‒Ta​kie,któ​respra​wią,żeza​po​mniotym,żekie​dy​kol​wiekpra​gnąłAl​lie.
‒San​dra,chceszznimiśćdołóż​ka?
‒Niktniekażecitegooglą​dać.Możetak,możenie.Napew​nojed​nakmamza​-

miarspra​wić,żebyza​pra​gnąłko​chaćsięzemnąjaksza​lo​ny.

‒Jakza​mie​rzasz…Zresz​tąnie​waż​ne,wca​leniechcęwie​dzieć.
‒Mą​drychło​piec.
‒ Ale mu​sisz po​wie​dzieć mi jed​ną rzecz. Dla​cze​go to ro​bisz? Że​bym mógł być

zAl​lie?

‒Czyjawy​glą​damjakPol​ly​an​na?
‒Nieidla​te​gowła​śniepy​tam.
‒Tozło​żo​naspra​wa.
‒Chceszpo​wie​dzieć,żeprze​kra​czamojezdol​no​ścipoj​mo​wa​nia,tak?Dla​te​go,że

je​stemmęż​czy​zną?

‒Wła​śnie.
‒ No do​brze, nie będę drą​żył te​ma​tu. Ale i tak mu​szę po​roz​ma​wiać z Eri​kiem.

Gdy​byonsamzre​zy​gno​wałzAl​lie,niemu​sia​ła​byśza​wra​caćso​bienimgło​wy.

‒Mu​sia​ła​bym.Aletegoteżniezro​zu​miesz.
‒Oczy​wi​ście,żenie.
Prze​wró​cił ocza​mi, za​sta​na​wia​jąc się, czy San​dra rze​czy​wi​ście lubi jego bra​ta.

Wkoń​cudla​cze​gonie?Tocał​kiemfaj​nyfa​cet,tyletyl​ko,żemusitro​chędo​ro​snąć.
MożeSan​dramia​ła​bynanie​godo​brywpływ?

Półgo​dzi​nypóź​niejusły​sze​lisa​mo​chódEri​ka.Wra​całzAl​liezmia​sta,gdziepo​je​-

cha​linaza​ku​py.Kie​dyusły​szałjejśmiech,wstałipo​szedłpoddom.

‒Po​trze​bu​je​ciepo​mo​cy?
‒Nie,da​je​myso​bieradę.–Jo​naswy​raź​nieusły​szałwgło​siebra​tairy​ta​cję.
‒Al​lie,je​ślichceszwra​caćnastrych,po​mo​gęEri​ko​wiroz​pa​ko​waćza​ku​py.
Wziąłzjejrękitor​bęiski​nąłgło​wąwkie​run​kuEri​ka,ma​jącna​dzie​ję,żegozro​-

zu​mie.

‒Sko​rotak,tochęt​niewró​cęnastrych.Cze​katamnamniemnó​stwonie​spo​dzia​-

nek.

Przy​trzy​ma​łaimdrzwi,poczympo​spie​szy​łaposcho​dachnagórę.
Jo​naspo​sta​wiłtor​bęzza​ku​pa​minala​dzie.

‒ Wy​glą​da na to, że sy​tu​acja nie​co się skom​pli​ko​wa​ła ‒ oznaj​mił bez zbęd​nych

wstę​pów.

‒Tak?
‒Mu​si​mychwi​lępo​roz​ma​wiać.
‒Jakmaszja​kiśpro​blem,towalśmia​ło.Chęt​niecięwy​słu​cham.
‒ Erik, po​wiem ci, o co cho​dzi. Bar​dzo się z Al​lie po​lu​bi​li​śmy, ale nie mogę nic

zro​bić,za​nimztobąniepo​roz​ma​wiam.

‒AconatoSan​dra?
‒Onaniewi​dziwtymżad​ne​gopro​ble​mu.
Erikzro​biłzdzi​wio​nąminę.
‒Do​praw​dy?
Jo​nasza​czy​nałtra​cićcier​pli​wość.
‒ Tak. Przed chwi​lą z nią o tym roz​ma​wia​łem i po​wie​dzia​ła mi, że je​śli cho​dzi

onią,tojestokej.

Erikwzru​szyłra​mio​na​miiwy​jąłztor​bysa​ła​tę.
‒Toświet​nie.
‒Ro​zu​mie,żetegonieza​pla​no​wa​łem,tyl​kotakpopro​stuwy​szło.
‒Cóż,niejestświę​ta.
‒ Wolę okre​śle​nie bo​gi​ni niż świę​ta ‒ oznaj​mi​ła San​dra, wcho​dząc do domu.

Wnio​sła ze sobą za​pach ma​sła ka​ka​owe​go i ko​bie​ty. Erik na jej wi​dok znie​ru​cho​-
miał,aoczyomalniewy​szłymuzor​bit.Jo​nasztru​dempo​wstrzy​małuśmiech.

‒Cześć,bo​gi​ni‒po​wi​tałją.
‒Do​brzesięba​wi​cie?‒spy​ta​ła,się​ga​jącdolo​dów​kipopusz​kęzwodą.Otwo​rzy​-

łająina​pi​łasię,prze​chy​la​jącgło​wędotyłu.‒Cościpo​wiem,Erik.Wiesztaksamo
do​brzejakmy,żeprze​gra​łeś.Dal​szawal​kaniemasen​suityl​kocięośmie​sza.

Jo​naswstrzy​małod​dech.Wkil​kusło​wachSan​drapo​wie​dzia​łato,coonsta​rał​by

sięprze​ka​zaćbra​tuwznacz​niebar​dziejtak​tow​nyspo​sób.

Oczy Eri​ka zwę​zi​ły się. Wy​glą​dał, jak​by chciał ko​goś za​mor​do​wać. San​dra

uśmiech​nę​łasiędonie​gosłod​koipo​ca​ło​wa​łagowpo​li​czek.

‒Le​piejjuż?
Od​wró​ci​łasiędoJo​na​sa,pu​ści​ładonie​gooczkoiwy​szłazkuch​ni,ko​ły​szącbio​-

dra​mi.

‒Cotobyło?‒Erikspra​wiałwra​że​niezszo​ko​wa​ne​go.‒Mamwra​że​nie,żezo​-

sta​łemspro​wa​dzo​nydopar​te​ru.

‒Alezatowjakimiłyspo​sób!
Erikro​ze​śmiałsiętro​chęner​wo​wo,aleprzy​naj​mniejsięśmiał.
‒Nocóż,je​ślijesz​czemamyoczymśroz​ma​wiać,topo​win​ni​śmytozro​bić.

Al​lie:Jo​naszo​ba​czyłmniedziśwprze​zro​czy​stejko​szu​li.Chy​bamusięspodo​ba​ło.

Nicniepo​zo​sta​wa​łodlawy​obraź​ni.

Ju​lie:Za​ufajmi,wy​obra​żałso​biemnó​stworze​czy.Jaktozno​siErik?
Al​lie:Za​sta​na​wiamsię,czydoj​dziedocze​gośmię​dzynimaSan​drą.
Ju​lie:Zu​peł​niejakwre​ali​tyshow!

Al​lieotwo​rzy​łaostat​niąszu​fla​dęku​frapra​bab​ciJo​se​phi​ne.Wciążniemo​głauwie​-

rzyć, że jego za​war​tość na​le​ży do niej. Co znaj​dzie tym ra​zem? Bi​żu​te​rię? Rę​ka​-
wicz​ki?

Książ​ki.
Dla​cze​goJo​se​phi​nescho​wa​łajeaku​rattu​taj?Możebyłydlaniejszcze​gól​niedro​-

gie?Bę​dziemu​sia​łaod​daćjebra​ciom.

Wzię​ładorękipierw​sząznichikie​dyjąotwo​rzy​ła,zezdu​mie​niemskon​sta​to​wa​-

ła, że to wca​le nie jest książ​ka. Po​żół​kłe stro​ny były za​pi​sa​ne rów​nym pi​smem.
Dzien​nik. Pro​wa​dzo​ny od roku ty​siąc dzie​więć​set sześć​dzie​sią​te​go ósme​go do ty​-
siąc dzie​więć​set sie​dem​dzie​sią​te​go pierw​sze​go. Jo​se​phi​ne mu​sia​ła być już star​szą
ko​bie​tą. Się​gnę​ła po wo​lu​men le​żą​cy na sa​mym spo​dzie. Rok ty​siąc dzie​więć​set
ósmy.„Na​zy​wamsięJo​se​phi​neimamosiemlat”.

Al​lieprzy​ci​snę​łaze​szytdopier​si.Wtychto​machza​pew​nezo​sta​łoza​pi​sa​necałe

ży​ciepra​bab​kiJo​na​saiEri​ka.Czywie​dzie​lioichist​nie​niu?Tobyłza​pishi​sto​riiich
ro​dzi​ny,cze​goś,cobez​po​śred​niodo​ty​czy​łotak​żeichsa​mych.

Za​czę​ła prze​glą​dać pierw​szy tom. Nic nad​zwy​czaj​ne​go. Nor​mal​ne wy​da​rze​nia

z ży​cia ma​łej dziew​czyn​ki. Się​gnę​ła po inny tom. Ty​siąc dzie​więć​set dwa​dzie​ścia
trzy–ty​siącdzie​więć​setdwa​dzie​ściasie​dem.Do​sko​na​le.

„Mójdro​gidzien​ni​ku,je​śliro​ze​gramtood​po​wied​nio…WSmithna​uczy​linasmy​-

ślećiza​da​waćpy​ta​nia,aleprze​ko​na​łamsię,żemęż​czyź​niwoląko​bie​ty,któ​renic
niemó​wiąisąpo​słusz​ne.Wze​szłymty​go​dniupo​zna​łamWal​te​raAl​de​na,synaprzy​-
ja​ciółro​dzi​ców.Kumo​je​muzdu​mie​niuoka​załsięzu​peł​nieinnyodchłop​ców,któ​rych
zna​łamdotejpory.Za​nimpo​da​node​ser,wie​dzia​łam,żechcęgomieć.Po​zo​sta​wa​ło
mijesz​czeprze​ko​naćgo,żepo​wi​niensięzemnąoże​nić.

Mojedo​tych​czassto​so​wa​neme​to​dynieza​dzia​ła​ły,spró​bo​wa​łamwięcsub​tel​ne​go

flir​tu.Niepo​zo​stałobo​jęt​ny,choćza​cho​wy​wałsiębar​dzoostroż​nie.Niechcia​łam,
żebybyłostroż​ny,chcia​łamwie​dzieć,czypo​ca​łun​kimęż​czy​znysąrów​nienud​nejak
po​ca​łun​kichłop​ców.

Mamna​dzie​ję,żenie.
Ostat​niejnocywy​kra​dłamsiędodom​kugo​ścin​ne​gozbu​tel​kąszam​pa​naidwo​ma

kie​lisz​ka​mi.,Zja​kiejtooka​zji?’spy​tał.,Aczymusibyćja​kaśoka​zja?’Wy​pi​li​śmypół
bu​tel​ki,roz​ma​wia​jącswo​bod​nie,poczymwsta​łamizdję​łamsu​kien​kę.Podspodem
mia​łamje​dy​nieje​dwab​nąbie​li​znę.Usia​dłamzpo​wro​temwfo​te​luipi​łamda​lej,jak​-
bynicsięniesta​ło.Ni​g​dynieza​po​mnęwy​ra​zujegotwa​rzy.

Tak,po​ca​łun​kimęż​czy​znysązu​peł​nieinne”.

No,no,nie​złezniejbyłoziół​ko.Cie​ka​we,czytajejbie​li​znagdzieśtujest.Spoj​-

rza​łanastro​nę,któ​rejnu​merbyłob​wie​dzio​nykół​kiem.Dwa​dzie​ściaczte​ry.Za​raz,
za​raz.Dwa​dzie​ściaczte​ry.Ró​żo​wyje​dwab​nykom​plet.

Zbiegoko​licz​no​ści?
Po​now​niesię​gnę​ładoku​fraidrżą​cy​mirę​ka​miwy​ję​łako​szu​lę,wktó​rejzo​ba​czył

jąJo​nas.Trzy​dzie​ścipięć.Za​czę​łaner​wo​woprze​rzu​caćkart​kidzien​ni​ka.Dwa​dzie​-
ściaosiem,dwa​dzie​ściaczte​ry…

‒Halo,ktośtujest?–usły​sza​łagłosSan​dry.
‒Je​stemtu​taj.‒Al​lieza​mknę​ładzien​nikischo​wa​łagodoku​fra.‒Chodź.

‒Idę.‒Pochwi​liwotwo​rzewpod​ło​dzeuka​za​łasięgło​waSan​dry.Wło​syjesz​cze

mia​łamo​kreodką​pie​liipach​nia​łama​słemka​ka​owym.Nicdziw​ne​go,żeJo​nas…

‒Aletugo​rą​co.Alewca​lenietakźle,jaksięspo​dzie​wa​łam.
‒ Po​patrz tyl​ko na te skar​by. ‒ Za​czę​ła pre​zen​to​wać San​drze ubra​nia Brid​get,

któ​remo​głynaniąpa​so​wać.

‒Wiel​kienie​ba,aleciu​chy!Dla​cze​goniemo​że​myubie​raćsięwtenspo​sób?
‒Mo​że​my,tyl​koubra​niatejja​ko​ścikosz​to​wał​byte​razma​ją​tek.
Przy​ło​ży​ładosie​biejed​nązsu​kienipo​de​szładolu​stra.
‒Przy​mierz.
‒Mogę?
‒Ja​sne.Erikpo​wie​dział,żemogębrać,cochcę,więctyteżmo​żesz.
San​dry nie trze​ba było na​ma​wiać. Zsu​nę​ła szor​ty i za​ło​ży​ła na sie​bie su​kien​kę.

Od​wró​ci​łasiędoAl​lie.

‒Przy​szłam,żebyztobąpo​roz​ma​wiać.
‒Oczym?
‒Oto​bie.
‒Omnie?‒Coonitamwy​my​śli​li?
‒Tyl​kopo​patrz!‒San​draza​pię​łasuk​nięista​nę​ławsce​nicz​nejpo​zie.Wy​glą​da​ła

nie​wia​ry​god​nie.Jo​nasniepo​wi​nienjejzo​ba​czyćwtejsuk​ni.

‒Jak​bybyłauszy​tadlacie​bie.
‒Czu​jęsięjakgwiaz​dafil​mo​wa.Nicdziw​ne​go,żespę​dzasztutylecza​su.
‒Rze​czy​wi​ście,jestnacopo​pa​trzeć.‒Po​sta​no​wi​łaprzejśćdorze​czy.‒Więcco

chcia​łaśmipo​wie​dzieć?

‒Za​uwa​ży​łam,cosiędzie​jemię​dzytobąaJo​na​sem.‒San​drapo​chwy​ci​ławzrok

Al​liewlu​strze.‒Po​dob​niejakErik.

‒Nicta​kie​gosięniedzie​je‒od​par​ła,mo​dlącsięwdu​chu,żebySan​drajejuwie​-

rzy​ła.

San​drapo​wo​liod​wró​ci​łatwarzwjejstro​nę.
‒Wieszdo​brze,comamnamy​śli.
Al​lie nie​znacz​nie ski​nę​ła gło​wą. Nie bar​dzo wie​dzia​ła, cze​go może się spo​dzie​-

waćijaksięwzwiąz​kuztymza​cho​wać.

‒Erikzda​jeso​biespra​wę,żenicdonie​gonieczu​jesz,alewciążmana​dzie​ję,że

tosięzmie​ni.

‒Ontakpo​wie​dział?
‒ Nie. ‒ San​dra zwró​ci​ła się do lu​stra i ze​bra​ła swo​je dłu​gie ciem​ne wło​sy we

fran​cu​skiokok.‒Aletakmy​śli.Jesz​czetyl​koniedoj​rzał,żebytoprzedsobąprzy​-
znać.

‒Aha.
‒Niewiem,czyJo​nasciwspo​mi​nał,żenasdwo​jeniełą​czynicopróczprzy​jaź​ni.
‒Mo​gła​byśmipo​wie​dziećwprostto,coza​mie​rzaszmioznaj​mić?
‒Chcęcipo​wie​dzieć,że…niewi​dzężad​nychprze​szkód,że​by​ścieobo​jezJo​na​-

semzbli​ży​lisiędosie​bie.

Al​lieza​śmia​łasiękrót​ko.
‒Takpopro​stu?
‒Aco?Mamcitodaćnapi​śmie?

Al​lieza​ci​snę​łazęby.Zgo​da,za​słu​ży​łanato.Za​pew​nedlaSan​drytaroz​mo​wanie

byłanaj​ła​twiej​sza.Po​win​nabyćjejwdzięcz​na.

‒Dzię​ku​ję,żemitopo​wie​dzia​łaś.Niewiemtyl​ko,czyErik…
‒Jasięnimzaj​mę‒oznaj​mi​ła,uśmie​cha​jącsięwlu​strzedoswo​je​good​bi​cia.‒

Mo​żeszbyćpew​na,żenie​dłu​goza​po​mni,żewogó​leist​nie​jesz.

Al​liero​ze​śmia​łasię.
‒Tygona​praw​dęlu​bisz?
‒ Ten męż​czy​zna za​słu​gu​je na to, żeby ktoś dał mu na​ucz​kę. Tak się skła​da, że

aku​ratje​stempodręką.‒Nie​chęt​niezdję​łasu​kien​kę.‒Będęmo​głajesz​czeso​bie
kie​dyśpo​przy​mie​rzać?

‒Kie​dytyl​koze​chcesz.Jestjesz​czecałemnó​stwoku​frów,któ​rychnieotwo​rzy​-

łam.

‒Świet​nie.Obiadbę​dzieosiód​mej,aleoszó​stejza​pra​sza​jąnadrin​ka.
‒Tojestży​cie!
‒ Zga​dza się. Mnie też się to po​do​ba. ‒ Kie​dy prze​cho​dzi​ła obok niej, do​tknę​ła

lek​kojejra​mie​nia.‒BądźmiładlaJo​na​sa.Todo​bryczło​wiek.

‒Mo​żeszbyćpew​na.
Kie​dy zo​sta​ła sama, uśmiech​nę​ła się do sie​bie szel​mow​sko. Wie​dzia​ła, co zro​bi.

Wkoń​cupra​bab​ciaJo​se​phi​nedałajejnie​złąlek​cję.

Dziś wie​czo​rem Jo​nas do​świad​czy prze​ży​cia opi​sa​ne​go na stro​nie dwa​dzie​ścia

czte​ry.

ROZDZIAŁSIÓDMY

Al​lie:Wła​śnieskoń​czy​li​śmyko​la​cję.Schło​dzo​nyszam​pan.
Ju​lie:Ajadie​te​tycz​nacola.Toniefair.Czybar​dzouwasgo​rą​co?
Al​lie:Nietakbar​dzo,alewkrót​cesiętozmie​ni,ha,ha!
Ju​lie:Tujestkosz​mar​nie.Go​rą​coiwdo​dat​kuśmier​dzi.Niewra​caj!
Al​lie:Niemoż​napo​wie​dzieć,że​byśmniebar​dzoza​chę​ca​ła.

Al​lie przy​go​to​wa​ła się bar​dzo sta​ran​nie. Chcia​ła się wpra​wić w od​po​wied​ni na​-

strój,zmy​sło​wyiro​man​tycz​ny.Wzię​łazesobąbu​tel​kęszam​pa​na,dwakie​lisz​kiiku​-
be​łeknalód.

ErikiSan​drasie​dzie​liwkuch​ni,skąddo​cho​dziłichśmiech.Ko​la​cjęzje​dlira​zem,

apo​temroz​ma​wia​li,ażwkoń​cudlawszyst​kichsta​łosięoczy​wi​ste,żepró​bu​jąroz​-
strzy​gnąć,jakpo​dzie​lićsięnapary.Wkoń​cuJo​nasza​pro​po​no​wał,żebygrzecz​nie
ro​ze​szlisiędoswo​ichpo​koiispę​dzi​linocwewła​snychłóż​kach.

Cie​ka​we,cote​razro​bił.Ijakza​re​agu​jenaplanJo​se​phi​ne.
Al​lieumie​ra​łazcie​ka​wo​ści.
Je​dwab​na bie​li​zna ze stro​ny dwu​dzie​stej czwar​tej wi​sia​ła na drzwiach. Wy​koń​-

czo​nakre​mo​wąko​ron​kąko​szul​kasię​ga​ładopo​ło​wybrzu​cha,zo​sta​wia​jącpoledla
wy​obraź​ni.Majt​kiopi​na​łysięnapo​ślad​kach,aichpra​wano​gaw​kabyłaozdo​bio​na
rząd​kiem ma​lut​kich ró​ży​czek, któ​re wid​nia​ły tak​że na przo​dzie ko​szul​ki. W tym
stro​juwy​glą​da​łanie​zwy​kleko​bie​coipo​cią​ga​ją​co.

Nabie​li​znęza​ło​ży​łajed​nąznaj​prost​szychsu​kie​nekJo​se​phi​ne,uszy​tązkre​mo​we​-

golnuiwy​koń​czo​nądo​dat​ka​mizje​dwa​biuwbrzo​skwi​nio​wymko​lo​rze.Dotegodo​-
bra​łakre​mo​webutyipo​dob​nywto​na​cjika​pe​lusz.

Go​to​we.
Uśmiech​nę​łasiędoswo​je​good​bi​ciawlu​strze.Czu​łasięwtymstro​judo​sko​na​le,

zu​peł​niejak​bybyłytojejwła​sneubra​nia.

Chwy​ci​ła ku​be​łek na lód, bu​tel​kę i ru​szy​ła do drzwi. Mia​ła ja​sno spre​cy​zo​wa​ny

plan,tyletyl​koże,wprze​ci​wień​stwiedoJo​se​phi​ne,niechcia​łazna​leźćmęża.Chwi​-
lo​woza​le​ża​łojejje​dy​nienatym,byuwieśćJo​na​sa.

Poci​chuprze​mknę​łaprzezkuch​nię,wy​szłanadwóripo​dą​ży​ładodom​kugo​ścin​-

ne​go.Za​pu​ka​ładodrzwiicof​nę​łasięokrok.

Za​sta​na​wia​łasię,skądwniejtana​głaod​wa​ga.Ni​g​dywży​ciuniero​bi​łacze​goś

po​dob​ne​go.Możeteubra​niaspra​wi​ły,żesta​łasięinnąko​bie​tą?

Drzwiotwo​rzy​łysięiJo​naspo​pa​trzyłnaniąza​sko​czo​ny.
‒Alenie​sa​mo​wi​ciewy​glą​dasz.Teubra​niajak​bybyłyuszy​tedlacie​bie.
‒Dzię​ku​ję.
‒Chy​banieje​stemdo​sta​tecz​nieele​ganc​koubra​nynatoprzy​ję​cie‒po​wie​dział,

spo​glą​da​jąc na swo​je szor​ty i roz​pię​tą ko​szu​lę. ‒ Za​pra​szam. Mam w lo​dów​ce
piwo,alechy​baszam​panbę​dzieznacz​niebar​dziejod​po​wied​ni…

‒Mo​że​myusiąśćnata​ra​sie?
‒Bez​względ​nie,paniMcDo​nald.Jestpięk​nanocinapew​nobę​dziebar​dzomiło.

‒Po​sta​wiłwia​der​konasto​li​kuiwy​jąłznie​gobu​tel​kę.

‒Niemasznicprze​ciw​kotemu,żeniemogęode​rwaćodcie​biewzro​ku?
‒By​naj​mniej.‒Ob​ró​ci​łasię,żebyza​de​mon​stro​waćmusu​kien​kę.
Jo​nasjakska​mie​nia​łytrzy​małwrę​kachbu​tel​kę.
‒Możepo​móccijąotwo​rzyć?‒spy​ta​łasłod​ko.
‒Nie,nie.Tyl​kożemę​skiumysłpo​zwa​lasięsku​pićje​dy​nienajed​nejczyn​no​ści

wda​nymmo​men​cie.GdziesąErikiSan​dra?

‒Roz​ma​wia​jąwkuch​ni.
‒Tochwi​lo​womamyichzgło​wy.Napew​noszyb​konieprze​sta​ną.
‒Zga​dzamsię.
Jo​nas otwo​rzył bu​tel​kę z ci​chym syk​nię​ciem, na​lał zło​te​go pły​nu do kie​lisz​ków

ipo​dałjejje​den.

‒ Za tę pięk​ną noc i jesz​cze pięk​niej​szą ko​bie​tę, któ​ra przy​by​ła z prze​szło​ści,

żebyzemnąbyć.

Al​lieunio​słakie​li​szekiupi​łałyk.
‒Two​japra​bab​ciabyłanie​złymziół​kiem.
‒Tosamomó​wi​łanambab​ciaBrid​get.Askądtoprzy​pusz​cze​nie?
‒Zna​la​złamjejdzien​ni​ki.Opi​sa​ławnichcałeswo​jeży​cie.Wie​dzia​łeśotym?
‒Niemia​łempo​ję​cia.
‒Po​win​ni​ściepo​czy​taćjezEri​kiem.Mamna​dzie​ję,żeniemaszmizazłe,żeje

przej​rza​łam.

‒Ależskąd.Cze​gosiędo​wie​dzia​łaś?
‒Byłaby​strąko​bie​tąibar​dzosil​ną.Ajed​no​cze​śniepeł​nąsek​sa​pi​lu.
‒Na​praw​dę?Nieje​stempe​wien,czychcętegoda​lejsłu​chać.
‒Byłauwo​dzi​ciel​ką‒cią​gnę​ła,ce​lo​woprze​cią​ga​jącsy​la​by.
‒Opo​wiedzmiotym.‒Jegogłosza​brzmiałnie​coochry​ple.
‒Uwa​ża​łanaprzy​kład,żedo​brzejestdo​pro​wa​dzićmęż​czy​znędosta​nu,wktó​-

rympo​tra​fimy​ślećtyl​kooto​bie.Otym,jakciępra​gnie.

Jo​nasniepo​ru​szyłsię.
‒Awte​dyofia​ru​jeszmusie​bie,aleniecał​ko​wi​cie.
‒Dla​cze​go?
‒Mu​siszmiećpew​ność,żegomasz.‒Po​wo​liroz​pię​łasu​waksu​kien​ki.‒Żedo​-

sta​nieszto,cze​gopra​gniesz.

‒Acze​goonapra​gnę​ła?‒spy​tał,niespusz​cza​jączniejwzro​ku.
‒ Mał​żeń​stwa. ‒ Al​lie zdję​ła su​kien​kę i ostroż​nie prze​wie​si​ła ją przez opar​cie

krze​sła. Po​tem usia​dła, za​ło​ży​ła nogę na nogę i się​gnę​ła po kie​li​szek. ‒ Ja jed​nak
niemamażtakwy​gó​ro​wa​nychpo​trzeb.

‒My​ślę,żemo​żeszdo​staćto,cze​gochcesz.
Po​wstrzy​ma​ła uśmiech. Od​chy​li​ła do tyłu gło​wę, roz​ko​szu​jąc się swo​im pra​gnie​-

niem i wła​dzą, jaką w tej chwi​li nad nim mia​ła. Otwo​rzy​ła oczy i uśmiech​nę​ła się,
wi​dzącminęJo​na​sa.Jakako​bie​taniechcia​ła​by,abytakimęż​czy​znajakJo​naspra​-
gnąłjejdobólu?

Jegooczypo​ciem​nia​ły.
‒Do​brzesięba​wisz,praw​da?
‒Praw​da.Atynie?

‒Nie.‒Spoj​rzałnaspoden​ki,przezktó​reewi​dent​niebyłowi​daćpo​tęż​nąerek​-

cję.‒Jaumie​ram.

‒Two​jacier​pli​wośćzo​sta​niena​gro​dzo​na.
Od​su​nąłkrze​słoodsto​łuiroz​ło​żyłra​mio​na.
‒Chodźdomnie.
Al​liewsta​ła,po​de​szładoba​rier​kiispoj​rza​łanaje​zio​ro.
‒Niemampew​no​ści,czyje​stemjużnatogo​to​wa.
‒Je​steśokrut​na.
‒Mu​siszbyćsil​ny.‒Opar​łaprzed​ra​mio​nanaba​rier​ce,eks​po​nu​jącopię​tąje​dwa​-

biempupę.‒Cu​dow​nywi​dok,niesą​dzisz?

‒Na​wetniemaszpo​ję​cia,jakbar​dzocu​dow​ny.
Spoj​rza​łananie​goprzezra​mię.
‒Bied​ny,bied​nyJo​nas.
‒Al​lie,nieprze​cią​gajstru​ny.Je​stemnagra​ni​cywy​trzy​ma​ło​ści.
‒Wła​śniewi​dzę.Możebędęmo​głacija​kośpo​móc.
‒Zróbto,pro​szę.
Al​liesta​nę​łamię​dzyno​ga​miJo​na​sa.Ob​jąłjąwta​liiiprzy​cią​gnąłdosie​bie.Al​lie

nie​spiesz​nie prze​ło​ży​ła nogi na ze​wnątrz jego ud i usia​dła na jego na​brzmia​łym
człon​ku.

Po​wo​li.Tyl​kopo​wo​li.
‒Le​piej?‒Opar​ładło​nienapier​siJo​na​sa.
‒Toza​le​ży.
‒Mniejboli?
‒Bar​dziej.‒Wy​pchnąłbio​dradoprzo​du.‒Znacz​niebar​dziej.
‒Och,tostrasz​ne.‒Al​liepo​chy​li​łasię,żebyspoj​rzećmuwoczy.‒Czytodo​tyk

mo​je​gocia​łaspra​wiacitakiból?

‒Tak.
‒Możewo​lał​byśbyćwemnie?Możechcia​ła​byś,że​bymob​ję​łacięmoimcie​płym,

wil​got​nymwnę​trzem?Tegobyśchciał?‒szep​ta​łazusta​mitużprzyjegoustach.

‒Tak‒od​parł,za​my​ka​jącoczy.‒Tak.
‒Noniewiem,Jo​nas.Pra​wiecięnieznam.‒Mu​snę​łausta​migór​nąwar​gęJo​na​-

sa.‒Za​cznij​myodtego.

Za​mknę​łaoczy,żebyskon​cen​tro​waćsięnakształ​cie,sma​ku,fak​tu​rzejegoust.
Al​lieza​czę​ławol​noko​ły​saćsięwprzódiwtył,nieprze​sta​jącde​li​kat​niegoca​ło​-

wać.Jo​naswcią​gnąłostropo​wie​trze,chwy​ciłjązabio​draiza​cząłpro​wa​dzić.

‒Al​lie,do​pro​wa​dzaszmniedosza​leń​stwa.
‒Tymnieteż.
Jejod​dechznacz​nieprzy​spie​szył,audaza​czę​łydrżeć.Doj​dzieprzednim,aprze​-

cieżnietakso​bieza​pla​no​wa​ła.

Dodia​błazpla​nem.
Jej or​gazm był po​wol​ny, na​ra​stał w cza​sie, sta​jąc się co​raz bar​dziej in​ten​syw​ny.

Od​rzu​ci​ładotyługło​węipod​da​łamusię,niemy​ślącjużoni​czymin​nym.

Jo​naswy​dałzsie​bieokrzyk,ajegomię​śniestę​ża​ły.Pa​trzy​ła,jakprze​ży​waswo​ją

roz​koszznapółprzy​mknię​ty​miocza​mi.

Kie​dywresz​cienaniąspoj​rzał,żad​neznichniebyłowsta​niewy​do​byćzsie​bie

sło​wa.Mi​nę​łokil​kase​kundina​gleJo​nasza​cząłsięśmiać.

‒ Zo​bacz, co mi zro​bi​łaś. ‒ Wska​zał na swo​je wil​got​ne spoden​ki. ‒ Ostat​ni raz

zda​rzy​łomisięcośpo​dob​ne​go,gdyby​łemna​sto​lat​kiem.Za​wsty​dzaszmnie.

‒Ależskąd,niemawtymnicwsty​dli​we​go.‒Sta​nę​łanalek​kodrżą​cychno​gach

iuśmiech​nę​łasiędonie​go.

‒Tobyłona​praw​dęnie​sa​mo​wi​te.Wca​łymtymzwa​rio​wa​nymświe​cieza​po​mnie​li​-

śmyjuż,cotojestsztu​kauwo​dze​niaiupra​wia​niami​ło​ści.Dzię​ku​jęci.

‒Cie​szęsię,żecisiępo​do​ba​ło.Mnieteżspra​wi​łotowiel​kąprzy​jem​ność.
Jo​naswstał,ująłjejtwarzwdło​nieipo​ca​ło​wałjąwusta.
‒Za​razwra​cam.
Ski​nę​łagło​wą.Od​wró​ci​łasięispoj​rza​łanaje​zio​ro.Zażad​neskar​byniechcia​ła

ze​psućtego,cowła​śnieprze​ży​łado​ra​bia​niemdotegoja​kiejśteo​riiido​szu​ki​wa​niem
sięwtymja​kichśuczuć.

Po​czu​łachłód,za​ło​ży​ławięcsu​kien​kę,akie​dywró​ciłJo​nas,byłajużna​wetwsta​-

niesiędonie​gouśmiech​nąć.

Po​dałjejkoc.
‒Maszza​miarspaćdziśpodgo​łymnie​bem?‒spy​ta​ła.
‒Aco,chceszsięprzy​łą​czyć?
‒Chy​bajed​naksięniezde​cy​du​ję.
Jo​nasski​nąłgło​wą,jak​bysięspo​dzie​wałta​kiejod​po​wie​dzi.
‒Mo​że​mypo​le​żećprzezchwi​lęipo​pa​trzećnagwiaz​dy.
‒Bar​dzochęt​nie.
‒Przy​nio​słemciszor​tyiko​szul​kę,nawy​pa​dekgdy​byśchcia​łasięprze​braćwcoś

bar​dziejwspół​cze​sne​go.

‒Wta​kimra​ziewe​zmęszam​pa​na.
‒Świet​nypo​mysł.
Po​szedłnadwodę,poczymod​wró​ciłsięwna​dziei,żezo​ba​czyjąro​ze​bra​ną.
‒Hej,niepod​glą​daj,żoł​nie​rzu!
Prze​bra​łasięszyb​koido​łą​czy​ładonie​gonapla​ży.Jo​nasroz​ło​żyłkocile​żałjuż

nanimzrę​ka​mipodgło​wą.

‒Czytomójza​mó​wio​nyszam​pan?
‒Tak,sir.Mamna​dzie​ję,żejestpanza​do​wo​lo​nyzmo​ichusługinieza​po​mnipan

otym,żemamdwa​na​ścio​rodzie​ciibez​ro​bot​ne​gomężapi​ja​ka.

‒Mojebie​dac​two.‒Po​kle​pałmiej​scenakocuoboksie​bie.‒Możebędęmógłja​-

kośtemuza​ra​dzić.

‒Dzię​ku​ję,sir.
Po​sta​wi​ła ku​be​łek w doł​ku z pia​sku i na​la​ła im po kie​lisz​ku. Po​tem po​ło​ży​ła się

oboknie​go.

‒Awięcwy​pij​myzadzi​siej​szywie​czórizato,cosięwy​da​rzy​ło‒za​pro​po​no​wał,

wzno​sząckie​li​szek.

Od​wró​ci​ławzrokwoba​wie,byniewy​czy​tałzbytwie​lezjejoczu.
‒Mó​wiszwięc,żemojapra​bab​kabyłacał​kiemprzed​się​bior​cząko​bie​tą?
‒Jo​se​phi​nedo​kład​niewie​dzia​ła,cze​gochce.Po​zna​łanie​ja​kie​goWal​te​raipo​sta​-

no​wi​ła,żegopo​ślu​bi.

‒Itakwła​śniebyło.

‒Wie​dzia​łam!Bra​wo,Jo​se​phi​ne.
‒Mie​lipię​cio​rodzie​ci.
‒Jaktosięsta​ło,żetowła​śniewyodzie​dzi​czy​li​ścietępo​sia​dłość,sko​romie​litylu

po​tom​ków?

‒Częśćznichzmar​ła,aczęśćniemia​ładzie​ci.Je​denstry​jecz​nydzia​dekwy​pro​-

wa​dziłsięzagra​ni​cę,apo​zo​sta​lipopro​stuniebyliza​in​te​re​so​wa​ni.Takwięcpo​zo​-
sta​łaje​dy​niebab​ciaBrid​get.Na​szamamabyłajejje​dy​nymdziec​kiem.

‒Ro​zu​miem.
Jo​nasdo​piłszam​pa​naipo​ło​żyłsięnakocu.
‒Przy​łą​czyszsię?
‒Chęt​nie.‒Po​ło​ży​łasięoboknie​goina​kry​lisiędru​gimko​cem.
‒Jesz​czetro​chęzbytwid​no,żebyoglą​daćgwiaz​dy.Mu​si​mypo​cze​kać.
‒Natowy​glą​da.
‒Todo​brze,bojestwie​lerze​czy,któ​rychchciał​bymsięoto​biedo​wie​dzieć.
Al​lieze​sztyw​nia​ła.
‒Naprzy​kładcze​go?
‒Erikwspo​mniał,żewy​cho​wa​łaśsięwBro​okli​nie.
‒Tak.
Al​lienielu​bi​łaroz​ma​wiaćoswo​imdzie​ciń​stwieido​ra​sta​niu.Wsty​dzi​łasiętego,

skądpo​cho​dzi.Wsty​dzi​łasiębie​dy,pi​jań​stwa,awan​tur,tego,żeoj​ciecichzo​sta​wił,
amat​kani​g​dysiępotymniepo​zbie​ra​łaiszu​ka​łapo​cie​chywal​ko​ho​lu.

‒Gdziedo​kład​nie?WParkSlo​pe?
‒ W po​bli​żu. ‒ Ke​ning​sto​ne rze​czy​wi​ście znaj​do​wa​ło się nie​da​le​ko Park Slo​pe,

ale mimo to moż​na było po​my​śleć, że obie te dziel​ni​ce dzie​lą lata świetl​ne. Al​lie
wło​ży​ładużowy​sił​kuwto,żebyna​uczyćsiępo​praw​niemó​wićiniedaćposo​biepo​-
znać,skądpo​cho​dzi.

‒Atygdziesięwy​cho​wa​łeś?
‒NaLongIs​land,wmia​stecz​kuOldWe​st​bu​ry.
Notak,mo​głasiętegodo​my​ślić.Jed​noznaj​bo​gat​szychmiastwkra​ju.Miesz​ka​ły

tamro​dzi​nyVan​der​bil​tów,DuPon​tów,Win​th​ro​pówinaj​wy​raź​niejtak​żeMey​erów.

‒Prze​szka​dzaci,żetamdo​ra​sta​łem?
‒ Nie, nie ‒ za​pro​te​sto​wa​ła nie​co zbyt ener​gicz​nie. ‒ By​naj​mniej. Mu​sia​ło być

fan​ta​stycz​nie.

‒ Moj tata wy​kła​dał na sta​no​wym uni​wer​sy​te​cie, a ro​dzi​na mamy mia​ła tam

ogrom​nydom.Spo​koj​niemo​głymiesz​kaćwnimtrzyro​dzi​ny.

‒Skądpo​cho​dzi​łoichbo​gac​two?
‒Wcza​sachko​lo​nial​nychjejprzod​ko​wiebyliwła​ści​cie​la​miflo​tyhan​dlo​wej.Wal​-

terbar​dzoroz​sąd​nieza​rzą​dzałichma​jąt​kiem,oca​la​jącjegowięk​szączęśćwcza​-
sachWiel​kie​goKry​zy​su.OldWe​st​bu​rytouro​czemiej​sce,alejaktyl​kozda​łemso​bie
spra​wę,żeniewszy​scyżyjątakjakmy,zde​cy​do​wa​łemsięwy​je​chać.

‒Wy​obra​żamso​bie‒po​wie​dzia​ła,choćzanicniemo​głategopo​jąć.Po​dob​niejak

onzpew​no​ściąniepo​tra​fił​byzro​zu​miećświa​ta,wktó​rymonado​ra​sta​ła.

‒Po​wie​dzia​łaś,żemaszpię​ciubra​ci.Je​steśznimibli​skozwią​za​na?
Niebar​dzowie​dzia​ła,jakmupo​wie​dzieć,żewca​le.
‒Każ​dyznaswie​dzieswo​jewła​sne,od​dziel​neży​cie.

‒Al​lie?
‒Hm?
‒Dla​cze​gotaroz​mo​waspra​wiaciprzy​krość?
Jegotro​skawzru​szy​łająiza​sko​czy​ła.Niebyłaprzy​zwy​cza​jo​nadota​kiejwni​kli​-

wo​ściiwraż​li​wo​ści.

‒Dla​cze​gomy​ślisz,żetakjest?
‒Czu​ję,żeje​steścałaspię​ta.
‒Och,samaniewiem.Mojedzie​ciń​stwona​praw​dęniebyłoin​te​re​su​ją​ce.Wo​la​ła​-

bympo​roz​ma​wiaćotwo​ichpla​nachza​wo​do​wych.

‒Nocóż…todo​pie​rowy​da​jemisięmałoin​te​re​su​ją​ce.Takna​praw​dętosąra​-

czej ma​rze​nia niż pla​ny. Niech się za​sta​no​wię, jak ci to naj​pro​ściej wy​tłu​ma​czyć.
Ry​nekpra​cyroz​wi​jasięwtymkra​jucał​kiempręż​nie,pod​czasgdyna​szafir​mama
bar​dzoza​cho​waw​czepo​dej​ście,je​ślicho​dzioza​trud​nia​nielu​dzi.Taktomoż​nastre​-
ścić.

‒Itychceszpo​ma​gaćklien​tomsta​wiaćczo​łoprzy​szło​ściza​miastzaj​mo​waćsię

tym,cojestalbocobyło.

‒Do​kład​nie.Po​wiedz​my,żeje​steśmojąklient​ką.Mojaobec​nafir​maprze​ana​li​zo​-

wa​ła​by two​ją sy​tu​ację i po​wie​dzia​ła, że jest świet​nie. Księ​życ, je​zio​ro, lek​ki wie​-
trzyk,wszyst​kocotrze​ba.Tym​cza​semjakody​rek​torge​ne​ral​nymo​jejno​wejfir​my
uznał​bym,żejestnie​źle,alemo​gło​bybyćle​piej.Al​lie,cze​munieprzy​su​nieszsiębli​-
żejdoJo​na​sa,żebymógłcięob​jąć?

‒ In​te​re​su​ją​ce po​dej​ście. ‒ Zro​bi​ła, o co pro​sił i opar​ła gło​wę we wnę​trzu jego

ra​mie​nia.‒Takjestznacz​niele​piej.Jużwi​dzę,żeod​nie​sieszsuk​ces.

‒Po​wiedzmi,jakajesttwo​jawy​ma​rzo​napra​ca.
‒ Chcia​ła​bym pro​jek​to​wać ko​stiu​my na sce​nę albo do fil​mów. W No​wym Jor​ku

peł​nojestlu​dzi,któ​rzyma​rząotymsa​mym.

‒Masztensampro​blemcoja:zamałowia​rywsie​bie.
‒Byćmoże,alenara​zienieza​mie​rzamsiętymprzej​mo​wać.Za​mie​rzamcie​szyć

siętąchwi​lą,tobąiJo​se​phi​ne.

‒ Tak się wła​śnie za​sta​na​wia​łem ‒ po​ca​ło​wał ją w czu​bek gło​wy ‒ czy w tym

dzien​ni​kusąjesz​czeja​kieśinnecie​ka​wehi​sto​rie.Bogdy​byśze​chcia​łajesz​czeraz
sięprze​braćimnieuwieść,toniemiał​bymnicprze​ciwtemu.

‒Och,Jo​nas,je​steśna​praw​dęsłod​ki.My​ślę,żemogętoroz​wa​żyć.
‒Kie​dy?Wśrod​kunocy?Zsa​me​gorana?
Niemo​głasięniero​ze​śmiać.
‒Możeju​tro…
‒Októ​rej?
Prze​je​cha​łarękąpojegopier​si,czu​jącpodpla​ca​micu​dow​nąwy​pu​kłośćmię​śni.
‒Zo​stawtomnieiJo​se​phi​ne.

ROZDZIAŁÓSMY

‒Ate​razto…‒Erikna​lałdokie​lisz​kazko​lej​nejbu​tel​kiwy​cią​gnię​tejzpiw​nicz​ki

ro​dzi​ców.‒Tonie​złate​qu​ila,eks​traane​jo,czy​li…

‒Niemówmi,niechzgad​nę.‒San​draunio​słarękę.
To​wa​rzy​stwo Eri​ka spra​wia​ło jej więk​szą przy​jem​ność, niż się spo​dzie​wa​ła.

Wjegoobec​no​ściczu​łasiębar​dzoswo​bod​nie.

‒Eks​trasta​ry?
Erikude​rzyłdło​niąwblat.
‒Punktdlako​bie​tywsek​sow​nychszor​tachigłę​bo​kowy​cię​tymto​pie!
‒ Ding, ding, ding! Wy​gra​łam głów​ną na​gro​dę. ‒ Upi​ła łyk szla​chet​ne​go trun​ku

iwznio​słaoczydonie​ba.‒Popro​stubo​skie!

‒DonJu​lioReal.Niebyleco.Tenłykbyłwartja​kieśdwa​na​ściedo​la​rów.
‒Chy​bażar​tu​jesz?
‒By​naj​mniej.
‒Notak,wtymdomunicniejestta​nie.
‒ De​ner​wu​je cię to, praw​da? ‒ Za​krę​cił pły​nem w kie​lisz​ku i pod​niósł go pod

świa​tło.

‒ Na​wet nie. Za​sta​na​wiam się tyl​ko, po co to wszyst​ko. Cho​ciaż ta te​qu​ila jest

war​taswo​jejceny.

‒Jakbę​dzieszwy​jeż​dża​ła,damcibu​tel​kę.
‒Do​praw​dy?Aco,je​steśte​razmoimdo​brymta​tu​siem?
‒San​dra,do​pro​wa​dzaszmniedosza​leń​stwa.Mamna​dzie​ję,żeotymwiesz.
‒Sek​su​al​nie?
‒ To też. Ale tak​że dla​te​go, że ni​g​dy nie wiem, kie​dy żar​tu​jesz, a kie​dy mó​wisz

praw​dę.

‒Ro​zu​miem.Po​trze​bu​jeszko​bie​ty,przyktó​rejczu​jeszsiębez​piecz​nie.
‒Za​zwy​czajtak,alete​razwręczprze​ciw​nie.Uwa​żam,żeje​steśnie​zwy​kleeks​-

cy​tu​ją​ca.

‒Cóż,miłomitosły​szeć.Atakprzyoka​zji,toztymtatążar​to​wa​łam.Je​ślichcesz

wy​da​waćnamniepie​nią​dze,znamprost​szyspo​sób.Ożeńsięzemną.

Erikro​ze​śmiałsię.Tobyłszcze​ry,cie​płyśmiech.Za​wtó​ro​wa​łamu.Lu​bi​łaznim

byćilu​bi​łasięznimśmiać.

‒Pie​nią​dzesąmiłe,alepraw​dąjest,żeniemoż​naku​pićso​bieszczę​ścia.Ku​pu​ję

za nie róż​ne za​baw​ki, a kie​dy mi się znu​dzą, wra​cam do domu i znów je​stem
wpunk​ciewyj​ścia.‒Jegotwarzspo​waż​nia​ła.‒Otowła​śniecho​dzi​łozAl​lie.Ona
jestau​ten​tycz​na,ajejży​ciepraw​dzi​weiważ​ne.Znu​dzi​łomisięby​cieplay​boy​em.

San​draunio​słabrew.
‒Wta​kimra​zieprze​stańnimbyć.
‒Nieażtakznu​dzi​ło.
‒Ro​zu​miem.‒Ła​twona​rze​kaćnapie​nią​dze,kie​dymasięichpoddo​stat​kiem.
‒Nieje​stempe​wien.Nie​ła​twotopo​jąćoso​bie…
‒Zniż​szejsfe​ry?Nie,niepro​te​stuj.Na​praw​dęcięro​zu​miem.Aleuwa​żam,żeAl​-

liewca​leniespra​wi,żetwo​jeży​ciebę​dzieper​fek​cyj​ne.

‒Uwa​żam,żejestdlamnieod​po​wied​nia.Jestby​straiin​te​re​su​ją​ca.Imagłę​bię.

Oczy​wi​ściejestteżpięk​nainieza​le​żyjejnamo​ichpie​nią​dzach.

‒Po​cze​kaj,chceszmiwmó​wić,żeniepo​trze​bu​jeszko​bie​ty,któ​ramawy​star​cza​-

ją​codużoro​zu​mu,żebydo​ce​nićwar​tośćpie​nią​dza?

‒Lu​bięcię,San​dra.Je​steśby​straibar​dzoprak​tycz​na.
‒Och,róż​nieomniemó​wio​no,aleby​straiprak​tycz​na?
‒Inie​wia​ry​god​niewprostsek​sow​na.Je​stemnacie​biestrasz​niena​pa​lo​ny.
‒AAl​lie?Naniąteżje​steśna​pa​lo​ny?
‒Topięk​nako​bie​ta.Możesiępo​do​baćkaż​de​mumęż​czyź​nie.
‒Nieotopy​ta​łam,Erik.
‒Nodo​brze.Naniąteżje​stemna​pa​lo​ny.
‒Awiesz,coonate​razrobizJo​na​sem?
Jegotwarzspo​sęp​nia​ła.Od​su​nąłsię.
‒Wiem.
San​draunio​sławska​zu​ją​cypa​lecwtrium​fal​nymge​ście.
‒Tojestwła​śniepo​wód,dlaktó​re​goje​steśnaniąna​pa​lo​ny.
‒Nie​praw​da.
Obo​jewie​dzie​li,żeSan​dramara​cję.
‒Czykie​dy​kol​wiekprzed​tempra​gną​łeśko​bie​ty,któ​racięniechce?
‒Nie.
‒Aletęchcia​łeśpo​ślu​bić.Nieprzy​szłocidogło​wy,żeuga​niaszsięzaniątyl​ko

dla​te​go, że je​steś w ten spo​sób bez​piecz​ny? Nie gro​zi ci po​peł​nie​nie tego, cze​go,
jaktwier​dzisz,pra​gniesz.

Erikdo​lałso​biete​qu​ili.
‒Czyktościkie​dyśmó​wił,żeje​steśjakwrzódnadu​pie?
‒Tyl​kokie​dymamra​cję.
‒Aty?Wogó​lenieob​cho​dzicięto,żeJo​naspro​wa​dzasięzAl​lie?
Na​resz​cieprze​szedłdoata​ku.Całeszczę​ście.Nielu​bi​łapa​syw​nychmęż​czyzn.
‒Nie.
‒Prze​cieżgoko​cha​łaś.
‒Lu​bi​łamgoitobar​dzo,atozu​peł​niecoin​ne​go.
‒ W ta​kim ra​zie czy kie​dy​kol​wiek ko​cha​łaś ja​kie​goś męż​czy​znę? Dla​cze​go nie

wy​szłaśzamąż?

‒Boniechcę.
‒Amożetytak​żeucie​kaszprzedmał​żeń​stwem,bobo​iszsiępo​waż​ne​goza​an​ga​-

żo​wa​nia?

Eriknie​świa​do​miedo​tknąłjejczu​łe​gopunk​tu.Niechgodia​bli!Po​de​szładozle​wu,

na​la​łaso​biewodyiwy​pi​łająjed​nymhau​stem.

‒Zaj​mij​mysięAl​lieiJo​na​sem.Wy​glą​danato,żejąma.
‒Za​wszedo​sta​wałto,cze​gopra​gnął.
Go​ryczwjegogło​sieza​sko​czy​łają.Usia​dłazpo​wro​temprzysto​lena​prze​ciwnie​-

go.

‒Opo​wiedzmiotym.
‒Po​patrztyl​konanie​go.Jestodemnieprzy​stoj​niej​szy…

‒Kwe​stiagu​stu.
‒Po​tęż​niejzbu​do​wa​ny.
‒Moż​li​we.
‒By​strzej​szy.
‒Byćmoże.
‒Od​niósłwięk​szysuk​ces.
‒Zde​cy​do​wa​nie.
‒Niemu​siszsięzemnąwewszyst​kimzga​dzać.
‒Ocze​ku​jeszodemnieszcze​ro​ści.
Po​pa​trzyłnaniązuwa​gą.
‒Skądmo​żeszwie​dzieć,cze​goodcie​bieocze​ku​ję,San​dra?
‒Zdzi​wił​byśsię.Alewróć​mydona​szejroz​mo​wy.Uwa​żasz,żeJo​nasjestodcie​-

biewewszyst​kimlep​szy,tak?Za​po​mnia​łeśjesz​czedo​dać,żenapew​nobyłulu​bień​-
cemwa​szychro​dzi​ców.

‒Skądtowiesz?
‒Wy​da​wa​łomisiętolo​gicz​ne.‒Mó​wi​łaci​cho,niechcącgozra​nić.Do​sko​na​le

ro​zu​mia​łajegoból.

‒Maszro​dzeń​stwo?
‒Nie.‒Po​ło​ży​ładłońnara​mie​niuEri​ka.‒Skar​bie,two​jali​staniejestopar​tana

fak​tach.Towszyst​kojestwtwo​jejgło​wie.Do​pó​kiniezro​biszztympo​rząd​ku,nie
po​czu​jeszsięle​piej.Żebyinniza​czę​licięlu​bić,mu​sisznaj​pierwpo​lu​bićsa​me​gosie​-
bie.

‒Pseu​dop​sy​cho​lo​gicz​nebaj​du​rze​nie.
‒Do​my​ślamsię,żefakt,żeJo​naszdo​byłAl​lie,jestprzy​sło​wio​wymgwoź​dziemdo

two​jejtrum​ny.

‒Po​win​naśna​pi​saćksiąż​kę.
‒Tuniecho​dzioAl​lie,Erik.
‒Aoco?
‒Ocie​bie.‒San​drawy​ce​lo​wa​łapa​lecwjegopierś.‒Oto,że​byśsiętudo​brze

ba​wił.

‒Mó​wiszpo​waż​nieczytyl​kozemnąflir​tu​jesz?
‒ Po​waż​nie. ‒ Po​chy​li​ła się do przo​du, eks​po​nu​jąc wspa​nia​łe pier​si. ‒ Po​patrz

uważ​nieipo​myśl.

‒Niemogęro​bićtychdwóchrze​czyna​raz.
Omalnieze​psu​ławszyst​kie​gośmie​chem.
‒Sąpew​nere​gu​ły,któ​rychtrze​baprze​strze​gać.Za​ba​wi​mysięwpew​nągrę.
‒Okej.‒Eriknieod​ry​wałwzro​kuodjejde​kol​tu.Niepo​zo​sta​łaobo​jęt​nanato

spoj​rze​nie.

‒Zro​biszzemnącoś,cze​gonapew​noniero​bi​łeśjesz​czezżad​nąinnąko​bie​tą.
‒Zgo​da.
Ityle,je​ślicho​dziojegogłę​bo​kieuczu​ciedoAl​lie.Wy​star​czy​łainnaofer​ta,ajuż

oniejza​po​mniał.

‒Mar​twięsiętyl​koojed​nąrzecz,Erik‒szep​nę​ła.
‒Oco?
Prze​je​cha​łapal​cempoustachEri​ka.

‒Bojęsię,żejaktozro​bi​my,wszyst​kieinneko​bie​typrze​sta​nądlacie​bieist​nieć.
‒Za​ry​zy​ku​ję.
‒Wta​kimra​ziesłu​chaj.‒Na​chy​li​łasiędojegoucha.‒Niepój​dzie​mydołóż​ka,

do​pó​kinieotwo​rzyszsięprzedemną.Emo​cjo​nal​nie.

‒Co?!
‒Noico?Ro​bi​łeśtokie​dy​kol​wiekzja​kąśko​bie​tą?
‒Pró​bo​wa​łemzro​bićtozAl​lie,aleniewy​szło.
‒Tymra​zemsięuda,alemu​siszmioso​bieopo​wie​dzieć.Zdra​dzićswo​jese​kre​ty.

Otym,jakczu​jeszsięmaływpo​rów​na​niuzJo​na​sem.Zakaż​dymra​zem,kie​dyzdra​-
dziszmija​kiśse​kret,zo​sta​nieszna​gro​dzo​ny.Otak.

Przy​su​nę​ła gło​wę Eri​ka do pier​si, po​zwa​la​jąc mu roz​ko​szo​wać się ich cie​płem

iza​pa​chem.

‒Itak.
Zsu​nę​łasięzestoł​kaipo​ło​ży​łaso​biejegodłońnapo​ślad​ku.
‒Och!
‒Ijesz​czetak.
Uję​łajegodłońiwsu​nę​łająso​biemię​dzynogi.
Erik chwy​cił ją moc​no, spra​wia​jąc, że po​czu​ła gwał​tow​ny przy​pływ po​żą​da​nia.

Od​su​nę​łasię.Byłanasie​biezła,żepo​zwo​li​ła,abyspra​wyza​szłytakda​le​ko.Omal
niestra​ci​łanadsobąpa​no​wa​nia.Je​ślite​razmuule​gnie,niebę​dziesięni​czymróż​ni​-
łaodko​biet,któ​remiał.

‒Na​lejmicze​gośmoc​ne​go.
‒ Robi się. ‒ Wstał ze stoł​ka i pod​szedł do bar​ku. Co po​wiesz na Fra​pin Extra

Gran​deCham​pa​gneCo​gnac?Dwa​dzie​ściapięćdo​la​rówzaun​cję?

San​draprze​wró​ci​łaocza​mi.
‒Popro​stumina​lej.
‒Nierobinato​biewra​że​nia?
‒Zata​nie,żebyzro​bićnamniewra​że​nie.
‒Chy​baza​czy​namtoogar​niać.‒Po​dałjejkie​li​szek.‒Przyj​mętwo​jąpro​po​zy​cję,

alepodjed​nymwa​run​kiem.

‒Mia​no​wi​cie?
‒Tyteżbę​dzieszmu​sia​łazdra​dzićmiswo​jeta​jem​ni​ce.
‒Zgo​da.‒Jejse​kre​tyła​twobyłowy​ja​wić.Ro​dzi​cejejnieko​cha​li,wy​szłazamąż

zastar​sze​gomęż​czy​znę,któ​ryoka​załsiędra​niemiodktó​re​goode​szła.Opu​ścityl​-
kodrob​nede​ta​le.Niepo​wieotym,coczu​ła,kie​dyro​dzi​ce,za​miastpo​świę​caćjej
czas, da​wa​li jej pie​nią​dze, i o tym, że szu​ka​ła uciecz​ki w nar​ko​ty​kach i o tym, że
pra​wie nie skoń​czy​ła na uli​cy. I jesz​cze o tym, jak cięż​ko wal​czy​ła, żeby za​cząć
noweży​cie.

‒Kie​dyza​czy​na​my?
‒Ju​tro.Dziśje​dy​niespę​dza​myprzy​jem​nieczas.‒Unio​słakie​li​szek.
‒Okej.Cobę​dzie​myro​bić?
‒Na​uczyszsięmy​ślećoko​bie​tachwinnyspo​sób,Erik.
‒Nonie.Ka​żeszmioglą​daćDy​na​stię?GraćwMo​no​po​ly?Amożebę​dzie​myukła​-

daćal​fa​be​tycz​niepły​tyCD?

‒ To i jesz​cze wię​cej. ‒ Ro​ze​śmia​ła się, wi​dząc jego minę. ‒ Wła​śnie roz​po​czy​-

nasznaj​wspa​nial​sząprzy​go​dęswo​je​goży​cia.

ROZDZIAŁDZIEWIĄTY

„Dro​gidzien​ni​ku,
Ro​dzi​cepo​szlidziśnaprzy​ję​cie,coozna​cza​ło,żemie​li​śmydomtyl​kodlasie​bie.

Świet​niesięzło​ży​ło,boWal​terin​te​re​su​jesięhi​sto​riąsta​ro​żyt​ne​goEgip​tu,ajamam
wspa​nia​łystrójKle​opa​try,któ​rysięmar​no​wał.Jegonaj​lep​szączę​ściąjestbie​li​zna,
któ​rejniktdotejporyniewi​dział.Wal​terbę​dziepierw​szy.Jesz​czejed​naalbodwie
noce i po​win​nam usły​szeć jego oświad​czy​ny. Będę naj​szczę​śliw​szą dziew​czy​ną
wtymkra​ju.Tona​praw​dęwspa​nia​łymęż​czy​znaimojeuczu​ciadonie​gozkaż​dym
dniemsąco​razgłęb​sze”.

Al​lierzu​ci​łaEri​ko​wifris​beeiporazset​nyspoj​rza​łanaze​ga​rek.Czytenczassta​-

nąłwmiej​scu?

Za mniej wię​cej go​dzi​nę była umó​wio​na z Jo​na​sem na na​stęp​ną „rand​kę”. Nie​-

dzie​lęspę​dzi​linapla​ży,apopo​łu​dniu,kie​dyza​cząłpa​daćdeszcz,zje​dliobiadioglą​-
da​lira​zemfil​my.Al​lieoczy​wi​ściebyłanastry​chu.Wie​czo​remgrzecz​niero​ze​szlisię
doswo​ichłó​żek.

Al​lie tę​sk​ni​ła za Jo​na​sem, ale nie chcia​ła, żeby ich zna​jo​mość prze​ro​dzi​ła się

wcośpo​waż​ne​go.Itakjużmy​śla​łaonimprzezcałyczas.

Erik i San​dra za​mie​rza​li dziś po​je​chać do Glens Falls zjeść ko​la​cję i po​słu​chać

mu​zy​ki.Jo​nassta​now​czood​mó​wiłwimie​niuswo​imiAl​lie.

Naszczę​ścieErikniepró​bo​wałjużad​o​ro​waćAl​lie,coprzy​ję​łazwiel​kąulgą.Od

tegocza​suichsto​sun​kiule​gływy​raź​nejpo​pra​wie.

Kie​dybyłanastry​chu,otwo​rzy​łako​lej​neku​fryioczy​wi​ścieczy​ta​ładzien​nikJo​se​-

phi​ne. Od​na​la​zła strój Kle​opa​try, któ​ry rze​czy​wi​ście był nie​zwy​kle sek​sow​ny. Za​-
mie​rza​łaużyćgodziświe​czo​rem.

‒Mamdo​syć.‒Erikpadłnaręcz​nik,uda​jąc,żejestwy​czer​pa​ny.
‒Czyż​by?‒Al​liepo​ło​ży​łasięoboknie​go.Nadnimiroz​cią​ga​łosiębłę​kit​nenie​bo

znie​wiel​ki​mibia​ły​michmur​ka​mi.Byłobo​sko.‒Wy​czer​pa​łeśswójli​mitćwi​czeńna
dzi​siaj?

‒Nacałyty​dzień!
‒Nonie​źle.
‒Och,Al​lie,Al​lie.Wszyst​kowpo​rząd​ku?
Do​sko​na​lewie​dzia​ła,ocopyta.
‒Wjaknaj​więk​szym.Aucie​bie?
‒Wła​śnienadtymmy​śla​łem.
‒Tyl​kosięzabar​dzoniewy​si​laj.
‒Ha,ha.‒Od​wró​ciłsięwjejstro​nęioparłgło​węnałok​ciu.‒Mamwra​że​nie,że

pa​su​je​ciedosie​biezJo​na​sem.My​ślę,żemo​gli​by​ściezo​staćzesobąnaza​wsze.

Niemia​łaza​mia​ruwy​cho​dzićzaJo​na​sazamąż,alelu​bi​łaso​bieróż​nerze​czywy​-

obra​żać.

‒Mó​więpo​waż​nie.Maszkla​sę.Po​ra​dzi​ła​byśso​bieztymwszyst​kim.‒Mach​nął

rękąwo​kół.‒Niekaż​dyczu​jesiętakswo​bod​niewna​szymświe​cie.Lu​dzieby​wa​ją

onie​śmie​le​ni ca​łym tym bo​gac​twem i świa​do​mo​ścią, że nie mu​sie​li​śmy na​wet kiw​-
nąćpal​cem,żebyjezdo​być.

Al​lieprze​wró​ci​łaocza​mi.Erikniemiałpo​ję​cia,jakbar​dzosięmyli,alenieza​mie​-

rza​ławy​pro​wa​dzaćgozbłę​du.Możerze​czy​wi​ściektó​re​gośdniapo​czu​jesięwjego
świe​cieswo​bod​nie.Tym​cza​sempo​sta​no​wi​łazmie​nićte​mat.

‒Jana​to​miastuwa​żam,żewypa​su​je​ciedosie​biezSan​drą.
‒Chy​baniemó​wiszpo​waż​nie?
‒Jesttro​chędzi​ka,alepa​su​jedotegomiej​sca.Moż​napo​wie​dzieć,żewzię​łaje

sztur​mem.

‒Do​ra​sta​ławpo​łu​dnio​wymBo​sto​nie.
‒Aja​kietomazna​cze​nie?Tako​bie​tamakla​sęije​ślitegoniewi​dzisz…
‒Wi​dzę,wi​dzę.Takmisięwy​msknę​ło.Mu​siszzro​zu​miećjed​nąrzecz.ObajzJo​-

na​sem zo​sta​li​śmy wy​cho​wa​ni przez sno​bów na sno​bów. Choć nie oce​nia​my lu​dzi
przezpry​zmatichsta​nupo​sia​da​nia,nie​ła​twojestpo​zbyćsięprzy​zwy​cza​jeń,któ​re
wpa​ja​nonamprzezcałedzie​ciń​stwoimło​dość.

‒Ro​zu​miemto.
Rze​czy​wi​ście,ro​zu​mia​ła,comiałnamy​śli,choćonabyłaza​wszepodru​giejstro​-

nietejba​rie​ry.Jejaspi​ra​cje,żebycośosią​gnąćwży​ciuizajśćwy​żej,byływjejro​-
dzi​niepo​wo​demdrwin.

‒San​draniejestdlamnietakdo​brajakty,Al​lie.Chciał​bymsięustat​ko​wać.
‒ Ty? ‒ Spoj​rza​ła na nie​go znad oku​la​rów. ‒ Nie bę​dziesz szczę​śli​wy, jak się

ustat​ku​jesz.

‒Mamtrzy​dzie​ścilat.Zbytdłu​gojużsięwy​głu​piam.
‒Wta​kimra​zieustat​kujsięprzykimśpo​dob​nymdocie​bie.Ta​kimjakSan​dra.
Erikprzezchwi​lęmil​czał.
‒Możemaszra​cję.Po​trze​bu​jęko​gośbar​dziejsza​lo​ne​goniżty.Atyko​gośroz​-

sąd​niej​sze​goniżja.JakJo​nas.

‒Mytyl​komiłospę​dza​myczas.Onmiesz​kawBo​sto​nie,jawNo​wymJor​ku…
‒Wktó​rymwła​śniestra​ci​łaśpra​cę.Do​sko​na​łymo​ment,żebysięprze​pro​wa​dzić.

Po​win​ni​ściesiępo​brać.

‒Erik,wy​star​czy‒ro​ze​śmia​łasię.
‒By​ło​bysu​per,gdy​byśzo​sta​łamojąbra​to​wą.Mo​gła​byśna​zwaćpierw​sze​gosyna

moimimie​niem.

Wtejchwi​liza​dzwo​niłte​le​fonAl​lie.DaVin​ciDe​sign!
‒Och,dzwo​niąwspra​wiepra​cy!
‒Po​wo​dze​nia!
‒Halo?‒Al​lieze​rwa​łasięnarów​nenogi.
‒MówiJen​ni​ferBirch​fieldzDaVin​chiDe​sign.Chcępo​wie​dzieć,żepanire​su​me

zro​bi​łonanasogrom​newra​że​nieichcie​li​by​śmysięzpa​niąspo​tkaćipo​roz​ma​wiać
oewen​tu​al​nejwspół​pra​cy.

‒Bar​dzochęt​nie,dzię​ku​ję.
‒Czymożepaniprzy​je​chaćdonasju​trooczwar​tej?
‒Na​tu​ral​nie.Dozo​ba​cze​niaju​tro.‒Al​lieroz​łą​czy​łasięiod​tań​czy​łata​niecra​do​-

ści.

‒Maszin​te​rview?

‒Ju​tro!Chcąmnienasta​no​wi​skoasy​stent​kidy​rek​to​raar​ty​stycz​ne​go.
‒Czytoozna​cza,żemu​siszdzi​siajwy​je​chać?
Bę​dziemu​sia​ławy​je​chaćwcze​śnieranoiwró​cido​pie​ropóź​nymwie​czo​rem.Nie​-

wy​klu​czo​ne, że za​ist​nie​je po​trze​ba, żeby zo​sta​ła w mie​ście na wy​pa​dek ko​lej​nej
roz​mo​wy.AJo​nasmiałwy​je​chaćwśro​dęrano.

Takwięcpo​zo​sta​łaimostat​niawspól​nanoc.

Jo​nasroz​pa​liłnawe​ran​dzienie​wiel​kie​gogril​la.Ku​piłwie​przo​weko​tle​tydobur​-

ge​rów,szpa​ra​gi,sa​łat​kęca​pre​seioczy​wi​ścieswo​jeulu​bio​nechip​sy.Iar​bu​za.

Otwo​rzyłbu​tel​kęBar​to​loMa​sca​rel​lo,rocz​nikdwaty​sią​ceósmy,wy​wa​żo​neczer​-

wo​newino,któ​reniepo​win​nozo​staćzdo​mi​no​wa​neprzezsmakbur​ge​rów.Zeswo​-
je​goiPo​dapu​ściłpły​tęDukaEl​ling​to​na.

De​ner​wo​wałsię,choćniebar​dzowie​działdla​cze​go.Spę​dziłzAl​liemiłydzień.Po​-

je​cha​li na wy​ciecz​kę do wo​do​spa​dów She​lving Rock, żeby po​dzi​wiać na​praw​dę
pięk​newi​do​ki.Al​liebyłazre​lak​so​wa​na,choćniemógłsięoprzećwra​że​niu,żenie
chcesięprzednimotwo​rzyć.

Prze​by​wa​niezniąspra​wia​łomupraw​dzi​wąprzy​jem​ność.Czułsięprzyniejbar​-

dzo swo​bod​nie. Po​dob​nie jak San​dra, umia​ła go roz​ba​wić. Od​kry​wał przy niej za​-
baw​nączęśćswo​jejoso​bo​wo​ści.

Kie​dy Al​lie po​szła na strych, po​sta​no​wił przy​go​to​wać dla nich ko​la​cję. Czuł, że

musicośro​bić.Roz​no​si​łagoener​giaizu​peł​nieniemógłwy​sie​dziećnamiej​scu.Nie
miałpo​ję​cia,cosięznimdzie​je.Możecho​dzi​łooto,żeostat​nioAl​lietrzy​ma​łago
nady​stansiniemógłsięjużdo​cze​kaćchwi​li,kie​dyjejdo​tknie…

‒Cześć.
Od​wró​cił się i uj​rzał obiekt swo​ich roz​my​ślań we wła​snej oso​bie. Wy​glą​da​ła

wspa​nia​le.Opa​lo​na,mia​łanaso​biepro​stąlnia​nąsu​kien​kę,awil​got​newło​syzwią​-
za​ławcia​snywę​zeł.Takbar​dzochciałjąte​razpo​ca​ło​wać.

‒Cześć.
Pa​trzy​łananie​gowy​głod​nia​łymwzro​kiem,za​pew​neta​kimsa​mym,ja​kimonspo​-

glą​dałnanią.Niewie​dział,jakzdo​łasiędziśpo​wstrzy​maćprzedtym,żebysięna
niąnierzu​cić.

‒Do​brzesiędziśba​wi​łaś?
‒Och,tak.
Wy​star​czyłspo​sób,wjakitopo​wie​dzia​ła,żebyroz​pa​lićwnimpo​żą​da​nie.Nie​wie​-

leko​biettaknanie​godzia​ła​ło.Al​lieniebyłakla​sycz​nąpięk​no​ścią,zatobyłowniej
coś,cobu​dzi​łownimopie​kuń​czein​stynk​ty.

‒Na​pi​jeszsięwina?Amożewo​liszginzto​ni​kiem?
‒Chęt​nie.Do​sko​na​łydrinknalato.
Przy​go​to​wałdlanichdrin​kiipo​dałjejkie​li​szek.
‒ Dzię​ku​ję. ‒ Unio​sła kie​li​szek i uśmiech​nę​ła się. ‒ Wy​pij​my za dzi​siej​szy wie​-

czór.

‒Wy​pij​my.
Al​lie po​sła​ła mu sek​sow​ne spoj​rze​nie, usia​dła i za​ło​ży​ła nogę na nogę. Od​niósł

przy tym wra​że​nie, że mię​dzy jej no​ga​mi coś bły​snę​ło. Może za​ło​ży​ła błysz​czą​ce
majt​ki?

‒Jo​nas,na​de​szłachwi​lapraw​dy.
Usiadłnakrze​śleobokniej.
‒Okej,cochcia​ła​byświe​dzieć?
‒Ileko​bietmia​łeśwtymdomu?
‒Hm.‒Jo​nasudał,żeli​czyjewmy​ślach.‒Jed​ną.
‒Niewie​rzęci.
‒Acze​gosięspo​dzie​wa​łaś?
‒Samaniewiem.Tendomwy​da​jemisięide​al​nydotego,żebyza​pra​szaćdonie​-

godziew​czy​ny.

‒Topraw​da.
‒Wta​kimra​ziedla​cze​goichtunieprzy​wo​zi​łeś?
‒Zewzglę​dunamo​ichro​dzi​ców.Tobar​dzospe​cy​ficz​nilu​dzieimoizna​jo​minie

czu​lisięswo​bod​niewichto​wa​rzy​stwie.Erikni​g​dysiętymnieprzej​mo​wał,ajatak.

‒Mamwra​że​nie,żero​dzi​cesąstwo​rze​nipoto,żebyza​wsty​dzaćnasprzedna​-

szy​mi przy​ja​ciół​mi ‒ po​wie​dzia​ła z go​ry​czą, zu​peł​nie go tym wy​zna​niem za​ska​ku​-
jąc.

‒Po​wiedzmi…
‒Chcia​ła​bymusły​szećotejko​bie​cie,któ​rątumia​łeś.
Znówzro​bi​łatosamo.Zakaż​dymra​zem,gdypró​bo​wałsięcze​gośoniejdo​wie​-

dzieć,zmie​nia​łate​mat.

‒Tobyłara​czejdziew​czy​naniżko​bie​ta.
‒Kie​dytobyło?
‒Daw​notemu.Mia​łemwte​dyszes​na​ścielat.Onabyłakil​kalatodemniestar​sza.

Któ​rejśnocypopro​stuprzy​szładomniedodom​kuiwsko​czy​łamidołóż​ka.Byłazu​-
peł​niedzi​ka.Ztego,cowiem,niemia​łała​twe​goży​cia.

‒Atyjesz​czejejdo​ło​ży​łeś.
‒Naj​wy​raź​niej.Opo​wiedzmioswo​impierw​szymra​zie.
‒Byłookrop​nie.Dzi​więsię,żewogó​lezro​bi​łamtoporazdru​gi.
Jo​nasuniósłkie​li​szek.
‒Niemu​szęmó​wić,jakbar​dzoje​stemwdzięcz​ny,żejed​nakzde​cy​do​wa​łaśsięna

tenkrok.

Al​lieza​chi​cho​ta​łaipo​cią​gnę​łapo​tęż​nyłykswo​je​godrin​ka.
‒ Mia​łam osiem​na​ście lat i czu​łam się bar​dzo do​ro​sła. Na jed​nym ze spo​tkań

zko​le​żan​ka​mioka​za​łosię,żeje​stemje​dy​nądzie​wi​cą.

‒Ara​czejje​dy​ną,któ​rasiędotegoprzy​zna​ła.
‒Pew​niemaszra​cję.Wte​dyjed​naknieprzy​szłomitodogło​wy.
‒Po​sta​no​wi​łaświęcjaknaj​szyb​ciejsięztymupo​rać.
‒Mhm.‒Upi​łako​lej​nyłyk.‒Jaksięza​pew​nedo​my​ślasz,wszko​lejestmnó​stwo

fa​ce​tów,któ​rzychęt​niepo​mo​gącitakipro​blemroz​wią​zać.

‒Niepo​wieszmi,żeda​łaśogło​sze​nieon​li​ne.
‒Nie,ale…Nocóż,mo​głamwy​braćle​piej.
‒Dlanie​gototeżbyłpierw​szyraz?
‒ Nie mam po​ję​cia, ale oka​zał się tak to​tal​nie nie​do​świad​czo​ny, że upra​wia​nie

przeznie​gosek​supo​win​nobyćza​ka​za​ne.

‒Och,takmiprzy​krotosły​szeć.

‒Nie​po​trzeb​nie.Do​sta​łamwkość,alewy​cią​gnę​łamztegownio​ski.
‒Icałeszczę​ście.‒Wstałipod​szedłdogril​la.‒Ja​kielu​biszbur​ge​ry?
‒Śred​niowy​pie​czo​ne.
‒Totakjakja.‒Po​ło​żyłmię​sonagril​luiprzy​kryłjepo​kry​wą.‒Ajakwy​glą​da​ło

two​jedal​szeży​cieto​wa​rzy​skie?Za​wszeko​gośmia​łaś?Czyrzad​ko?Zna​jo​mo​ścina
jed​nąnoc:wci​śnijje​den.Dłu​go​trwa​łezwiąz​ki:wci​śnijdwa.

Uwiel​białjejśmiech.Uwiel​biał,jakod​rzu​ca​ładotyługło​węiotwie​ra​łausta,żeby

wy​daćzsie​biepierw​szyra​do​snydźwięk.

‒Spo​ty​ka​łamsięzchło​pa​ka​mi,zktó​ry​miwar​tosiębyłospo​ty​kać.Mia​łamdwa

po​waż​niej​sze związ​ki, ale nie byli to chy​ba ci wła​ści​wi. ‒ Zmarsz​czy​ła brwi. ‒
Wiem,żetobrzmigłu​pio,alejakdo​tądnietra​fi​łamnafa​ce​ta,któ​ryza​ak​cep​to​wał​-
bymnietaką,jakaje​stem.Cho​dzimioto,że…

‒Żetrud​nojestwy​tłu​ma​czyć,dla​cze​gonie​któ​rezwiąz​kispra​wia​jąwra​że​nie,że

sąokej,choćwrze​czy​wi​sto​ściwca​letakniejest.

‒Do​kład​nietak.‒Po​pa​trzy​łananie​go,jak​byod​kryłnaj​więk​sząta​jem​ni​cę.‒Kie​-

dyśmy​śla​łam,żetozemnąjestja​kiśpro​blem.Albożeniespo​tka​łamjesz​czeod​po​-
wied​niejoso​byiżemu​szęcier​pli​wiecze​kać.Alete​razmy​ślętyl​ko,żezadużowy​pi​-
łamile​piejbę​dzie,jakcośzjem.

Jo​nasro​ze​śmiałsię.Al​liegoza​sko​czy​ła.Tako​bie​tapo​tra​fi​łagoroz​ba​wićipo​do​-

ba​łomusięwszyst​ko,cojejdo​ty​czy​ło.

‒Two​jako​lej.Opo​wiedzmioswo​ichdziew​czy​nach.
‒Zgo​da.Jateżmia​łemdwapo​waż​nezwiąz​ki.Mar​ga​retpo​zna​łem,kie​dyza​czą​-

łempra​co​waćwBal​dwin&Com​pa​ny.

‒Ko​le​żan​kazpra​cy?
‒Tak.Świet​nako​bie​ta,bar​dzosil​na.Zaj​mo​wa​łasięrzeź​bąime​dia​mi.Spę​dzi​li​-

śmyra​zemwie​lewspa​nia​łychchwil.

‒Wta​kimra​ziedla​cze​gosięroz​sta​li​ście?
‒Sta​łasięmę​czą​ca.Wszyst​kotrak​to​wa​łajakba​ta​lię,któ​rąko​niecz​niemusiwy​-

grać.

‒Toprzy​kre.Aktobyłna​stęp​ny?
‒Mis​sy.‒Zdjąłpo​kry​węiprze​wró​ciłmię​sonadru​gąstro​nę.‒Mis​sybyłaprze​-

ci​wień​stwem Mar​ga​ret. Słod​ka, cza​ru​ją​ca, mia​ła cie​ka​wą pra​cę. Nie​ste​ty, do​wie​-
dzia​łemsię,żerów​no​le​glespo​ty​kasięzmoimko​le​gą.Cho​dzi​łojejtyl​koomojepie​-
nią​dze.Od​kądsięzniąroz​sta​łem,niemia​łemni​ko​go.

Ażdo​tąd.
Tamyślude​rzy​łagojakobu​chem.
‒Och,Jo​nas.‒WoczachAl​liedo​strzegłau​ten​tycz​nątro​skę,amożena​wetczu​-

łość?‒Toza​dzi​wia​ją​ce,jakbar​dzopo​tra​fi​mybyćśle​pi,kie​dyza​czy​na​mysięzkimś
spo​ty​kać. Prze​ży​łam coś po​dob​ne​go z moim ostat​nim chło​pa​kiem, któ​ry, oględ​nie
mó​wiąc,nieod​zna​czałsięcie​ka​wąoso​bo​wo​ścią.Jed​nakmi​nę​łospo​rocza​su,za​nim
toso​bieuzmy​sło​wi​łamipo​sta​no​wi​łamznimze​rwać.

Chciał​bymócjejpo​wie​dzieć,żeza​słu​gu​jenawszyst​ko,conaj​lep​sze,alebałsię,

żejąspło​szy.

‒Lu​dzie,kie​dyza​czy​na​jąsięspo​ty​kać,po​ka​zu​jąsięta​ki​mi,ja​ki​michcie​li​by,aby

inniichod​bie​ra​li,albozaja​kichsięuwa​ża​ją.

Al​lieze​sztyw​nia​ła.Się​gnę​łapodrin​kaipo​cią​gnę​łaspo​ryłyk.
Cota​kie​gopo​wie​dział?Nic,cood​no​si​ło​bysiędonich.Onina​wetsięniespo​ty​ka​li,

tyl​kochwi​lo​wospę​dza​lira​zemczas.Wca​lenieuwa​żał,żeAl​lieod​sta​wiaprzednim
ja​kiścyrk.Dla​cze​gowięcjejna​strójzmie​niłsiętakdia​me​tral​nie?

‒Je​steśgłod​na?
‒Jesz​czejak.
Ham​bur​ge​rybyływy​śmie​ni​te:so​czy​steiaro​ma​tycz​ne.Po​mi​do​ryzmo​za​rel​lą,pe​-

stoiwinodo​peł​ni​łyresz​ty.Al​lieażprzy​mknę​łazroz​ko​szyoczy.

Pro​wa​dzi​linie​zo​bo​wią​zu​ją​cąroz​mo​węowszyst​kimioni​czym.Kie​dyzje​dli,usie​-

dlinawe​ran​dzie,do​pi​ja​jącwino.

‒Maszocho​tęnaar​bu​za?
‒Ja​sne.
‒Abran​dy?
‒Ko​niecz​nie.
Wstał, nie​chęt​nie się z nią roz​sta​jąc, i po​szedł do kuch​ni. Przy​go​to​wał ar​bu​za

ibran​dy,akie​dywró​ciłnawe​ran​dęza​stałjąopar​tąoba​lu​stra​dę.Wi​działjąjużkie​-
dyś w tej po​zie, tyle tyl​ko że te​raz była ubra​na w błysz​czą​cy, eg​zo​tycz​ny strój,
ozdo​bio​nyzło​ty​miłań​cu​cha​mi.Egip​skapięk​ność.Kie​dyod​wró​ci​łasięwjegostro​nę,
do​strzegł, że oczy ma pod​kre​ślo​ne gru​bą czar​ną kre​ską, idą​cą nie​mal do skro​ni.
Świa​tłoza​cho​dzą​ce​gosłoń​caota​cza​łojejfi​gu​ręzło​tąpo​świa​tą,spra​wia​jąc,żewy​-
glą​da​łanie​zwy​kle.Eg​zo​tycz​nie.Ku​szą​co.

Od​sta​wiłtacę.
‒Niewy​da​jemisię,że​bymwciążmiałocho​tęnaar​bu​za.
‒Nie?
‒Kle​opa​tra.‒Pod​szedłdoniejipo​ło​żyłrękęnaspo​czy​wa​ją​cejnaba​lu​stra​dzie

dło​ni. Pier​sią do​tknął jej na​gich ple​ców. Po​ca​ło​wał ją w ra​mię, po​tem w dru​gie,
apo​temlek​kougryzł.

‒Twójsłu​gajestnatwo​jeroz​ka​zy,kró​lo​wo.Cze​gopra​gniesz?
‒Tu​taj.‒Od​chy​li​łagło​wę,wska​zu​jąc,żebypo​ca​ło​wałjąwszy​ję.Jo​na​sanietrze​-

babyłona​ma​wiać.Po​ło​żyłręcenapła​skimbrzu​chu,roz​ko​szu​jącsięgład​ko​ściąskó​-
ry,któ​rączułpodpal​ca​mi.

Prze​su​nąłdło​nienajejpo​ślad​ki,uda,wsu​nąłjemię​dzynogi…
Prze​rwałza​sko​czo​ny.
Wiel​kie nie​ba, czy tam była dziu​ra…? Ta bie​li​zna zo​sta​ła spe​cjal​nie za​pro​jek​to​-

wa​na,żeby…

Uklęk​nąłzję​kiemipod​niósłkrót​kąspód​nicz​kę.Czar​nece​ki​nyota​cza​łyzdwóch

stronko​bie​cośćAl​lie.De​li​kat​nieroz​su​nąłjejnogiszcze​rzejiwol​nopo​li​czyłwmy​-
ślachdotrzech,po​zwa​la​jącjejza​sta​na​wiaćsięnadtym,cozro​bida​lej.

Wol​nopo​chy​liłgło​węipo​li​załją.Al​liewes​tchnę​łaipod​da​łabio​dradoprzo​du.Jo​-

nasmoc​noprzy​trzy​małjązabio​draiza​cząłjąsma​ko​wać.Byłamięk​kaisłod​ka.

Chciał,żebypra​gnę​łagotaksamomoc​nojakonjej.Żebybła​ga​łaoto,byjąpo​-

siadł.

‒Prze​stań.Maszsłu​chaćroz​ka​zówkró​lo​wej.
‒Niemażad​nychroz​ka​zów.Je​ste​śmytyl​komydwo​je.
Niemógłsięjużdo​cze​kaćtego,cobędąro​bić,gdywresz​ciepo​zbę​dąsięubrań.

Chciałjejzdjąćmajt​ki,aleAl​lieniepo​zwo​li​łamu.Okej,wta​kimra​ziezsu​nąłzło​tą

prze​pa​skę,któ​raza​kry​wa​łapier​si.

‒Po​cze​kaj…Niemia​łeś…
Za​mknąłjejustapo​ca​łun​kiem.Chcia​łagoode​pchnąć,alejejniepo​zwo​lił.Pra​gnął

jej bar​dziej niż ja​kiej​kol​wiek in​nej ko​bie​ty. Chciał oba​lić mur, jaki wo​kół sie​bie
wznio​sła,chciałdo​trzećdojejwnę​trza.Nieprze​sta​wałjejca​ło​wać,wna​dziei,że
wresz​ciesiępod​da,żezdaso​biespra​węztego,jakbar​dzogopra​gnie.

W koń​cu Al​lie roz​chy​li​ła usta, ob​ję​ła go za szy​ję i przy​cią​gnę​ła do sie​bie. Jo​nas

trium​fo​wał. Weź​mie ją tu i te​raz. Się​gnął do kie​sze​ni po pre​zer​wa​ty​wę i zsu​nął
szor​ty.

‒Cotyro​bisz?
‒Chcęsięza​bez​pie​czyć.
‒Nie,niebę​dzie​myupra​wiaćsek​su.
Jo​nasod​su​nąłsięodniejza​sko​czo​nyiwście​kły.
‒Ococho​dzi?
‒Seksniejestczę​ścią…
‒Chceszpo​wie​dzieć,żeniebę​dzie​mysięko​chać,po​nie​ważstolattemuja​kaśko​-

bie​ta tego nie zro​bi​ła? Al​lie, mamy dwu​dzie​sty pierw​szy wiek. Nie mam za​mia​ru
ba​wićsięwta​kiegier​ki.

‒Uspo​kójsię,Jo​nas.
‒ Okej. Prze​pra​szam. Po​wi​nie​nem spy​tać, o co cho​dzi. Czy to ja​kiś pro​blem ze

zdro​wiem?

‒Nie,je​stemczy​sta.
‒Wta​kimra​zieco?Są​dzi​łem,żechcesztegotaksamomoc​nojakja.‒Za​ci​snął

usta, sta​ra​jąc się uży​wać ro​zu​mu, a nie my​śleć o tym, co znaj​do​wa​ło się po​ni​żej
jegopasa.‒Po​wiedzmi,ococho​dzi.

‒Ju​trowy​jeż​dżam.Mamroz​mo​węwspra​wiepra​cy.
‒Okej.‒Miałocho​tęspy​tać,cotomawspól​ne​goztym,codzie​jesięte​raz,ale

po​wstrzy​małsię.‒Świet​nie.Naja​kiesta​no​wi​sko?

‒Ro​bi​ła​bymmniejwię​cejtosamocote​raz,alezatowdo​brejfir​mie.Mia​ła​bym

pra​cę.

Cze​kał,za​sta​na​wia​jącsię,dla​cze​gomu​sząroz​ma​wiaćotymaku​ratte​raz.Ko​bie​-

calo​gi​ka,któ​rejni​g​dyniepoj​mie.

‒Mojegra​tu​la​cje.
‒Wró​cępraw​do​po​dob​nietużprzedtwo​imwy​jaz​dem.Atoozna​cza,żepra​wiesię

jużniezo​ba​czy​my.

Do​tknął twa​rzy, od​czu​wa​jąc nie​wy​mow​ną ulgę. Al​lie nie chcia​ła, żeby ich zna​jo​-

mośćskoń​czy​łasięnajed​nejnocy.Po​dob​niejakon.

‒Chcia​łemwró​cićwprzy​szływeek​end,że​by​śmysięmo​glizo​ba​czyć.
‒Och.
‒Czytozłypo​mysł?‒spy​tał,za​nie​po​ko​jo​nybra​kiemen​tu​zja​zmuzjejstro​ny.
‒Nie,nie,do​sko​na​ły.
‒Al​lie,popro​stupo​wiedzmi,ococho​dzi.Je​steśmę​żat​ką?Niepo​do​bamcisię?

Wo​liszko​bie​ty?

‒Prze​stań!‒Spoj​rza​łananie​gospodtegoegip​skie​goma​ki​ja​żu,ajegonawi​dok

tegospoj​rze​niaogar​nę​łafalaczu​ło​ści.

‒Cho​dzimioto,że…nieje​stemJo​se​phi​neito,cosiędzie​je,tro​chęmnieprze​ra​-

ża.Niespo​dzie​wa​łamsię,że…

‒Żeza​an​ga​żu​jeszsięemo​cjo​nal​nie?
Al​lieskrzy​żo​wa​łara​mio​nanapier​siach.
‒My​ślisz,żeKle​opa​trapo​win​nasięprzy​znaćdota​kiejsła​bo​ści?
‒Jateżniechcęni​cze​godocie​bieczuć.
‒Świet​nie,tojestnasdwo​je.
‒Sko​rowięctegoniechce​my,toniewi​dzępro​ble​mu.Mo​że​mywró​cićdopunk​tu

wyj​ścia.

‒My​śliszje​dy​nieotym,żebydo​braćsiędomo​jejprze​pa​skinabio​drach.
‒Zde​cy​do​wa​nietak.
Al​lieod​wró​ci​łasięzuda​wa​nymobu​rze​niem.
‒Dla​te​gowła​śnieota​czamsięeu​nu​cha​mi.
Jo​nasro​ze​śmiałsięiob​jąłjącia​sno.
‒Ależ,mojadro​gaKle​opa​tro,cieu​nu​cho​wieniemają…
‒Wiem,cze​goniemająeu​nu​chy.
Za​czął ją ca​ło​wać, po​cząt​ko​wo de​li​kat​nie, czu​le, po​tem z co​raz więk​szą pa​sją

ina​mięt​no​ścią.Oboj​guza​bra​kłotchu.

‒Pa​mię​taj,Al​lie,żad​nychuczuć.
‒Żad​nych.
Za​ło​żyłpre​zer​wa​ty​węina​ci​snąłjejple​cy,żebysiępo​chy​li​ła.Wsu​nąłwniąpal​ce

iza​cząłde​li​kat​niepie​ścić.

‒Och,takjestdo​brze.
Jo​nasnieprze​ry​wał,wsu​wa​jącwniąpal​ceiwy​su​wa​jącjewco​razszyb​szymryt​-

mie.Al​liegło​śnood​dy​cha​ła,ajejmię​śnieza​ci​snę​łysięnajegopal​cach.Wpew​nej
chwi​liod​rzu​ci​ładotyługło​węijęk​nę​łaprze​cia​gle.

Jo​naspod​dałsię.Przy​cią​gnąłjejbio​dradoswo​ichiwszedłwniązde​cy​do​wa​nym

ru​chem.Spoj​rzałnaprzy​kry​teczar​nymskraw​kiemma​te​ria​łupo​ślad​kiiwie​dział,że
jestwdomu.Nicgoniepo​wstrzy​my​wa​ło,niemiałżad​nychha​mul​ców.

Do​szedł ła​god​nie, nie​spiesz​nie, uświa​da​mia​jąc so​bie na​gle, że za​czął pa​dać

deszcz.Ob​jąłAl​lieiprzy​ci​snąłpo​li​czekdojejskro​ni,cze​ka​jąc,ażichser​caza​czną
bićwnor​mal​nymtem​pie,aod​de​chysięuspo​ko​ją.Pa​trzyłnanad​cho​dzą​cyzzaje​zio​-
radeszcziwdy​chałświe​żyza​pachjejskó​ry.

Ina​glezro​zu​miał,dla​cze​goAl​lieniechcia​łasiędziśznimko​chać.Idla​cze​goon

sambyłprzezcałydzieńtakipod​mi​no​wa​ny.

Żad​nychuczuć?Ła​twopo​wie​dzieć.Al​liemia​łara​cję,żesiębała.To,comia​łobyć

tyl​ko przy​jem​no​ścią, nie​win​ną roz​ryw​ką, uciecz​ką od nor​mal​ne​go ży​cia, sta​ło się
czymśznacz​niewię​cej.

Do​szedłdopunk​tu,wktó​rymjejutra​taozna​cza​łaból,ja​kie​goso​biena​wetniewy​-

obra​żał.

Za​mknąłoczy.
Porazpierw​szyza​cząłro​zu​miećEri​ka.

ROZDZIAŁDZIESIĄTY

‒ Za​sta​na​wiam się, cze​go się na​pi​je​my po tym wspa​nia​łym obie​dzie. Przy czym

bę​dziesiędo​brzezdra​dza​łose​kre​ty.Pi​łaśkie​dyśama​ro?

‒Nie,alechęt​niespró​bu​ję.
Zje​dlipysz​nyobiad,któ​ryErikza​mó​wiłzeswo​jejulu​bio​nejchiń​skiejre​stau​ra​cji,

ite​razmie​liprzejśćdodru​giejczę​ściwie​czo​ru,pod​czasktó​rejSan​draza​mie​rza​ła
wcie​lićwży​cieswójplan.

Żeby do​dać so​bie od​wa​gi, wy​pi​ła do po​sił​ku spo​ro al​ko​ho​lu, ale wca​le nie czu​ła

się przez to bar​dziej roz​luź​nio​na. Prze​cież nie za​mie​rza​ła po​wie​dzieć mu ni​cze​go
istot​ne​go,dla​cze​gowięcczu​łasię,jak​byktośjązła​pałwpu​łap​kę?

Al​liewy​je​cha​łaranodoNo​we​goJor​ku,awkrót​ceponiejJo​naswy​ru​szyłdoBo​-

sto​nu.Obo​jeprzy​pa​dliso​biedogu​stuiSan​drabar​dzosięztegopo​wo​duucie​szy​ła.
Onasamacał​kiemnie​źleba​wi​łasięzEri​kiem.Tobyłeks​cy​tu​ją​cy,tro​chęna​wetnie​-
bez​piecz​ny męż​czy​zna, nad któ​rym na​le​ża​ło nie​co po​pra​co​wać. Wca​le jej to nie
prze​szka​dza​ło.

‒ To jest Ama​ro Cio​Cia​ro, po​ma​rań​czo​wy li​kier o nie​co gorz​ka​wym po​sma​ku.

Ama​roozna​czapowło​skugorz​ki.Alepo​nie​ważtoli​kier,tago​ryczjestzbi​lan​so​wa​-
nasło​dy​czą.

‒Brzmisma​ko​wi​cie,pa​niepro​fe​so​rze.
‒Bojest.Po​dob​niejakty.
‒Dzię​ku​ję.Mu​szępo​wie​dzieć,żetyrów​nieżpre​zen​tu​jeszsięnienaj​go​rzej.
Erikmiałnaso​biespoden​kikha​kiiko​lo​ro​wąha​waj​skąko​szu​lę.Podopa​lo​nąskó​-

rąra​mioniudpo​ru​sza​łysięcał​kiemnie​źleroz​wi​nię​temię​śnie.

San​draspró​bo​wa​łali​kie​ru.
‒Sma​ku​jeci?
‒Tak.
Erikusiadłobokniejnahuś​taw​ce.San​draopar​łasięwy​god​nieobocz​nąpo​dusz​kę

ipo​ło​ży​łamunoginako​la​nach.

‒No,Erik,za​czy​naj.
Na​piłsięli​kie​ru,od​sta​wiłkie​li​szeknastółiza​cząłwza​my​śle​niugła​dzićjejudo.
‒Nodo​brze.Se​kretNu​merJe​den.
‒Za​mie​niamsięwsłuch.
‒ Kie​dy by​łem na​sto​lat​kiem, nu​dzi​łem się tu. Moi ro​dzi​ce byli dość za​sad​ni​czy,

a Jo​nas miał swo​je to​wa​rzy​stwo. By​łem dla nie​go tyl​ko prze​szko​dą. ‒ Uniósł jej
nogęiza​cząłde​li​kat​niema​so​waćmię​śniełyd​ki.‒Czu​łemsięsa​mot​nyiopusz​czo​ny.
Nie​da​le​kostądbyłsklep,wktó​rymmoż​nabyłodo​staćmy​dłoipo​wi​dło.Jegowła​ści​-
cielmiałsynawmoimwie​ku.Niecier​pia​łemgo,choćniemia​łemkutemużad​ne​go
kon​kret​ne​gopo​wo​du.

‒Popro​stustałsięobiek​temtwo​jejzło​ści.
‒Itoprzezkil​kalatzrzę​du.‒Po​trzą​snąłgło​wąisię​gnąpojejdru​gąnogę.
‒Hej,Erik?Mogęcięwy​na​jąć,że​byśro​biłmitokaż​de​gowie​czo​ra?
‒Ab​so​lut​nie‒od​parłzle​ni​wymuśmie​chem.

‒Świet​nie.Ate​razkon​ty​nu​uj.
‒Toniewy​star​czy?Opo​wie​dzia​łemciwła​śnieotym,żenie​na​wi​dzi​łembogudu​-

chawin​ne​gochłop​ca,atychceszwię​cej?

‒Nie.Cho​dzi​łomiocośna​praw​dęważ​ne​go.
‒ No do​brze. ‒ Jego ręce znie​ru​cho​mia​ły. ‒ Miał na imię Alan. Od​kry​łem, że

w po​rze lun​chu jest w skle​pie sam. Przy​jeż​dża​łem do skle​pu, cze​ka​łem, aż miał
klien​taalbobyłczymśza​ję​tywin​nejczę​ściskle​pu,iwte​dypod​kra​da​łemcu​kier​ki.

‒Cośpo​dob​ne​go.Bo​ga​typa​niczza​ba​wiasięwklep​to​ma​na.
‒Aletoniewszyst​ko.
Prze​su​nąłręceni​żejiza​cząłma​so​waćjejsto​pę.San​draprzy​mknę​łaoczyimruk​-

nę​ła z za​do​wo​le​niem. Erik na​tych​miast prze​rwał ma​so​wa​nie. Spoj​rza​ła na nie​go
iuj​rza​ła,żewpa​tru​jesięwniąin​ten​syw​nie.

‒Niechciędia​bli,San​dra.Mu​szęsiępo​wstrzy​my​waćzewszyst​kichsił,żebysię

nacie​bienierzu​cić.Ni​g​dywcze​śniejnieczu​łemcze​gośpo​dob​ne​go.

Aza​temjestnasdwo​je,po​my​śla​ła.
‒Cóż…Do​sko​na​lewiesz,comaszzro​bić,żebydo​staćto,cze​gopra​gniesz.
‒Tak.
‒Aza​temmówda​lej.
‒Mi​nę​łydwalataitro​chędo​ro​słem.Do​szłymniesłu​chy,żeoj​ciecAla​naniera​dzi

so​biefi​nan​so​woimu​siałza​mknąćsklep.Do​wie​dzia​łemsię,gdziemiesz​ka​li,ipo​je​-
cha​łemdonich,żebyzwró​cićpie​nią​dzezaukra​dzio​necu​kier​ki.

‒ Och, coś nie​sa​mo​wi​te​go. ‒ Na San​drze ta hi​sto​ria zro​bi​ła więk​sze wra​że​nie,

niżchcia​ła​byprzedsobąprzy​znać.

‒Kie​dypod​je​cha​łempodichdom,Alanaku​ratwy​cho​dziłznie​gozja​kąśdziew​-

czy​ną.Śmia​lisię.Zanimiwy​szedłoj​ciecAla​na,ży​czącimmi​łejza​ba​wy.Dałimja​-
kieś pie​nią​dze i po​cze​kał, aż wsią​dą do sa​mo​cho​du. Pa​trzy​łem na to, mię​to​sząc
wkie​sze​nidwu​dzie​sto​do​la​ro​wybank​not.

‒Ico?
‒Nic.Od​wró​ci​łemsięiwró​ci​łemdodomu.
‒Nonie!‒San​draomalnieza​chły​snę​łasięama​ro.‒Tobyłoina​czej:da​łeśmu

pie​nią​dze,aonpo​wie​dział,żetojestdo​kład​nietakasuma,ja​kiejpo​trze​bu​jenaope​-
ra​cjęuko​cha​nejmamy.

‒Nie.Stchó​rzy​łemiod​sze​dłemjaknie​pysz​ny.
‒Aprzy​naj​mniejmia​łeśpo​tempo​czu​ciewiny?
‒Nie​spe​cjal​nie.Ja​kośbeztychpie​nię​dzyprze​ży​li.Alanzo​stałpo​tempraw​ni​kiem

i praw​do​po​dob​nie nie​jed​ne​go klien​ta osku​bał ze znacz​nie więk​szych pie​nię​dzy niż
jajego.

‒Erik,tonieotocho​dzi!
Ro​ze​śmiałsięiuniósłjejnogę,żebyjąpo​ca​ło​wać.
‒ Żar​tu​ję, San​dra. Po​je​cha​łem do jego domu i po​wie​dzia​łem mu, że ich okra​da​-

łem.Ni​g​dynieza​po​mnępo​gar​dli​we​gospoj​rze​nia,ja​kimmniewte​dyob​da​rzył.Apo​-
temna​stą​pi​łonaj​gor​sze.Wiesz,comipo​wie​dział?

‒Niemampo​ję​cia.
‒Żeowszyst​kimwie,po​nie​ważmie​lipodladąlu​stro.Pła​ciłzawszyst​ko,coukra​-

dłem.Spy​ta​łem,dla​cze​gotoro​bił,aonpo​wie​dział,żeniechciałprzy​spa​rzaćojcu

do​dat​ko​wychzmar​twień.Po​wiemci,żeni​g​dywży​ciunieczu​łemsiętakźlejakwte​-
dy.Jakskoń​czo​nydrań.Towy​da​rze​niewdu​żymstop​niumniezmie​ni​ło.Niewiem,
popro​stuspoj​rza​łemnaświatzin​nejper​spek​ty​wy.

Do​sko​na​lero​zu​mia​ła,cochciałjejpo​wie​dzieć.Wie​dzia​ła,jaktojest,gdychcesz

sięzmie​nić,aniemo​żesz.

‒Je​ste​śmyznacz​niebar​dziejskom​pli​ko​wa​ni,niżnamsięwy​da​je,Erik.
‒Topraw​da.
‒Za​ło​żęsię,żeodtam​tejporyni​cze​gowię​cejnieukra​dłeś.
‒Rze​czy​wi​ście.
‒Nowi​dzisz.
Do​koń​czyłswójli​kierispoj​rzałnaSan​drę.
‒Na​pi​jeszsięjesz​cze?
‒Nie,dzię​ki.
‒Nodo​brze,te​raztwo​jako​lej.
Przez chwi​lę za​sta​na​wia​ła się, jak za​cząć, aż w koń​cu po​sta​no​wi​ła po​wie​dzieć

wprost.

‒Nieumiemtakdo​brzeopo​wia​daćjakty.Mójse​kretjesttaki,żemoiro​dzi​cenie

chcie​limiećdzie​ci.Ni​g​dyprzedemnąnieukry​wa​li,żetra​fi​łamnatenświatzu​peł​-
nieprzy​pad​kiemiżeimprze​szka​dzam‒ro​ze​śmia​łasię.

‒Tosięnieli​czy.
‒Dla​cze​go?
‒Po​nie​ważpo​wie​dzia​łaśtowtakispo​sób,jak​byśmimó​wi​ła,coja​dłaśnalunch.
‒Ajakmampo​wie​dzieć?Jak​byodtegoza​le​ża​łomojeży​cie?
‒Tak.Taksięwy​ja​wiase​kre​ty.
San​dra od​czu​ła na​głą wście​kłość. Chcia​ła ze​rwać się na rów​ne nogi, ale Erik

moc​nojątrzy​mał.

‒Mojamałanie​ko​cha​nadziew​czyn​ka.
‒Nietwo​ja!
‒Jesz​czeniemoja.
‒Ni​g​dywży​ciu.
‒Todla​te​gonieje​steśmę​żat​ką?Po​nie​ważro​dzi​cecięniechcie​li,touwa​żasz,że

niktcięjużnieze​chce?

‒Nicomnieniewiesz.
‒ Bo nie chcesz mi po​wie​dzieć. Bo​isz się, że je​śli ktoś zo​ba​czy, jaka je​steś na​-

praw​dę,uciek​nie.Mamra​cję?

Po​now​niespró​bo​wa​łasięuwol​nićzjegouści​skuipo​now​niejejsięnieuda​ło.
‒Dajmispo​kój.Wogó​lemnienieznasz.
‒Mó​wiącszcze​rze,mamwra​że​nie,żemamyzesobąwię​cejwspól​ne​go,niżmy​-

ślisz.

‒Gów​nowiesz…
Jegopo​ca​łu​nekbyłmoc​nyipe​łenpa​sji.Za​re​ago​wa​łana​tych​miast,aleErikode​-

rwałsięodniejrów​niena​gle,jakjąpo​ca​ło​wał.Od​su​nąłsięipo​pa​trzyłnaniąztro​-
ską.

‒Wszyst​kowpo​rząd​ku?
‒Tak.

‒Czyte​razje​ste​śmykwi​ta?
‒Tak.
Do​sko​na​lewie​dzia​ła,cze​goodniejchce.Do​trzy​ma​niawa​run​kówumo​wy.
‒Maszocho​tęnaspa​cer?
Spoj​rza​łananie​goza​sko​czo​na.
‒Spa​cer?
‒Tak.Do​oko​łaje​zio​ra.Jesttakipięk​nywie​czór.
‒Aleprze​cieżzdra​dzi​łeśmise​kret.
‒Orany,San​dra,zkimtysięspo​ty​ka​łaś?Na​praw​dęmo​gła​byśmioka​zaćnie​co

wię​cejza​ufa​nia.My​ślisz,żeodrazurzu​cęsięnacie​bie,żebydo​rwaćsiędotwo​ich
pier​si?

Ro​ze​śmia​łasięipo​da​łamurękę.
‒Sko​rotak,toidzie​my.
‒Wró​ci​myzre​lak​so​wa​ni,za​do​wo​le​niiwte​dydo​rwęsiędotwo​ich…
‒Na​wetniekończ.
Ro​ze​śmiałsięiprzy​cią​gnąłjądosie​bie.
‒Na​praw​dęcięlu​bię.Niemia​ła​byśocho​typrze​nieśćsiędoNo​we​goJor​ku?
‒Niemata​kiejopcji.
‒My​ślę,żemógł​bymprzy​wyk​nąćdotwo​jejobec​no​ści.
Jego sło​wa spra​wi​ły jej praw​dzi​wą przy​jem​ność. Po​do​ba​ło jej się, że ktoś ją na​-

praw​dęlubi.

Prze​szli pla​żą aż do miej​sca, w któ​rym za​czy​na​ły się ska​ły, a po​tem wró​ci​li do

domu.Usie​dlinawe​ran​dzie,nie​wie​leroz​ma​wia​jąc.

Wjegoobec​no​ściod​czu​wa​ładziw​nyspo​kójiza​do​wo​le​nie.Sie​dzie​lidłuż​sząchwi​-

lę,po​pi​ja​jącwodęiroz​ma​wia​jącnie​zo​bo​wią​zu​ją​co.

Wpew​nejchwi​liSan​draza​mil​kła.Od​sta​wi​łaszklan​kęzwodąnastółizdję​łabluz​-

kę.

Erikprze​rwał.
Zło​ży​ła ją rów​no, zdję​ła sta​nik i ostroż​nie po​ło​ży​ła obie rze​czy na krze​seł​ku

obok.Po​temusia​dłanahuś​taw​ceipo​ło​ży​łara​mięnaopar​ciu.

‒San​dra.‒Kie​dysięode​zwał,jegogłosza​brzmiałochry​ple.
‒Tak,Erik?
‒Je​steśpięk​na.
Kie​dyjejdo​tknął,niebyłowtympo​śpie​chu,chci​wo​ści,aleczu​łośćide​li​kat​ność.

Pod​da​łasięjegodo​ty​ko​wi,po​zwa​la​jąc,abypo​żą​da​niena​ra​sta​łowniejstop​nio​wo.
Jego ręce były do​świad​czo​ne i de​li​kat​ne. Wa​żył w nich jej pier​si, gła​dząc je nie​-
spiesz​nie.Jegoustabyłyrów​niede​li​kat​neiwpraw​nejakdło​nie.Ikie​dymia​łaotwo​-
rzyćusta,byoznaj​mić,żesiępod​da​je,Erikprze​rwałpiesz​czo​tyiod​su​nąłsię.

‒Dzię​ku​ję.Je​steśnie​sa​mo​wi​tąko​bie​tą.
Byłatakza​sko​czo​na,żeniewie​dzia​ła,cood​po​wie​dzieć.
‒Je​steśgo​to​wadospa​nia?
Wstałiwy​cią​gnąłdoniejrękę.Dżen​tel​menwkaż​dymcalu.
Wca​leniechcia​ła,żebybyłho​no​ro​wy.Chcia​łasięznimko​chać.
Po​da​ła mu dłoń i po​zwo​li​ła się pod​nieść. Nie tak to so​bie za​pla​no​wa​ła. Nie tak

mia​łobyć.

‒Wta​kimra​ziedo​brejnocy.‒Przy​cią​gnąłjądosie​bieipo​ca​ło​wał.Słod​kipo​ca​-

łu​nek na do​bra​noc. A po​tem dru​gi i trze​ci. Po​czu​ła na brzu​chu jego erek​cję,
awoczachdo​strze​głapo​żą​da​nie.

‒ Do​bra​noc, Erik. ‒ Wy​su​nę​ła się z jego ob​jęć i po​spiesz​nie ode​szła, świa​do​ma

tego,żesięjejprzy​glą​da.

Wpo​ko​jurzu​ci​łasięnałóż​ko.Wcią​gukil​kugo​dzinErikzmie​niłsięzfa​ce​ta,któ​-

re​mumadaćlek​cję,wko​goś,przedkimmu​sia​łasiębro​nić,albo…

Alboco?
Samaniewie​dzia​ła.Jed​ne​gobyłapew​na:porazpierw​szyodlatzna​la​złasięwsy​-

tu​acji,wktó​rejpo​sta​no​wi​łani​g​dywży​ciusięjużniezna​leźć.

Itonawła​sneży​cze​nie.

ROZDZIAŁJEDENASTY

‒Awięcza​pro​si​licięnako​lej​nąroz​mo​wę.Świet​nie.
‒Tak.Chy​baimsięspodo​ba​łam.
Ju​liespoj​rza​łanaprzy​ja​ciół​kęzlek​kimnie​po​ko​jem.
‒Wtoniewąt​pię.Aleja​kośmisięniewy​da​je,że​byśbyłaztegopo​wo​duspe​cjal​-

nieuszczę​śli​wio​na.

‒Ależje​stem.Po​trze​bu​jętejpra​cy.Jestwproststwo​rzo​nadlamnie.
Ju​liespoj​rza​łanastos ubrańle​żą​cychnałóż​ku. Wy​cho​dzi​ładziśz na​rze​czo​nym

iniewie​dzia​ła,conasie​bieza​ło​żyć.

‒Tespodniesądokitu.Nicdonichniepa​su​je.
Al​liemil​cza​ła.Jużja​kąśgo​dzi​nętemupo​rzu​ci​łaza​miardo​ra​dza​niaprzy​ja​ciół​ce.

Ju​liedo​kład​niewie​dzia​ła,jakniechcewy​glą​dać.

‒Wresz​cieza​cznęza​ra​biać.Towy​ma​gauczcze​nia.
‒Kie​dyza​mie​rzaszwró​cićdoLakeGeo​r​ge?‒Ju​lieotwo​rzy​łako​lej​nąszu​fla​dę.
‒Po​my​śla​łam,żewy​naj​męfur​go​net​kęipo​ja​dęju​trorano.We​zmęubra​niaiwró​-

cętegosa​me​godnia.

‒Co?Nieza​mie​rzasztamzo​stać?‒Ju​liaod​wró​ci​ławzrokodko​lo​ro​we​gotopu

ispoj​rza​łaza​sko​czo​nanaAl​lie.‒Aleprze​cieżJo​nasmaprzy​je​chaćnaweek​end.

‒Wiem,wiem,aledo​szłamdownio​sku,żetoniemasen​su.Pocomamtambyć,

za​an​ga​żo​waćsięjesz​czebar​dziej,poczympo​wie​dziećmudowi​dze​nia?

‒Mo​gli​by​ściespo​ty​kaćsięwweek​en​dy.
‒Atybyśtakmo​gła?
‒Gdy​bymwie​dzia​ła,żetotyl​kotym​cza​so​we,żejestdlanasja​kaśprzy​szłość,za​-

pew​netak.Copo​wiesznato?‒Przy​ło​ży​ładosie​biebluz​kę.

‒ Świet​ne. Jak wszyst​ko inne, co na sie​bie za​kła​dasz. Ja nie wi​dzę żad​nej przy​-

szło​ści.

‒Atodla​cze​go?
‒ Zbyt​nio się od sie​bie róż​ni​my. Szko​da, że nie mam tu​taj tych ubrań. Jest tam

wspa​nia​łaczar​nako​szu​lazko​ron​ko​wy​mirę​ka​wa​miidwaje​dwab​netopyzko​ron​ką
nabiu​ście.Wy​glą​da​ła​byśwtymfan​ta​stycz​nie.‒Na​szki​co​wa​łastrójnakart​ceipo​-
da​łagoJu​lie.

‒Tak!Do​kład​nietegopo​trze​bu​ję.Mo​żeszskom​bi​no​waćtodlamniewcią​gupół

go​dzi​ny?Niewiem,dla​cze​gonieza​ra​biasznaży​ciejakopro​jek​tant​kamody.

‒Dzię​ki,alemu​szęcośjeść.
‒Wta​kimra​ziewyjdźzaJo​na​sa.Niebę​dzieszsięmu​sia​łamar​twićopie​nią​dze.
Cóż,po​mysłbyłnie​zwy​kleku​szą​cy.Po​czu​ciesta​bi​li​za​cjidokoń​caży​cia…
‒Dajspo​kój,do​pie​rosiępo​zna​li​śmy…
‒Icoztego?Obo​jema​cienaswo​impunk​cieświ​ra.Niewi​dzępo​wo​du,dlaktó​re​-

goniemiał​byprzezja​kiśczaswspie​raćcięfi​nan​so​wo…

‒Nie!Ża​denbo​ga​tyfa​cetniebę​dziemoimspon​so​rem.
‒Przy​pusz​czam,żegdy​bysy​tu​acjabyłaod​wrot​na,niemia​ła​byśta​kichskru​pu​łów.
‒Chy​banie,aletocoin​ne​go.

Ju​liewy​cią​gnę​łaczar​nytopiprzy​ło​ży​łagodoczer​wo​nejspód​ni​cy.
‒Aczymnibytakbar​dzosięodsie​bieróż​ni​cie?
‒Jawy​cho​wa​łamsięwKe​ning​ton,aonwOldWe​st​bu​ry.
Ju​liespoj​rza​łananiąznie​do​wie​rza​niem.
‒Dajspo​kój,mu​siszwy​my​ślećcośin​ne​go.To,comó​wisz,jestpopro​stugłu​pie.
Możedlaniej,aleonawie​dzia​łaswo​je.Dlaniejbyłtopraw​dzi​wypro​blem.
‒ Nie prze​czę, że jest nam ze sobą miło. Ale co in​ne​go flir​to​wać, iść do łóż​ka,

roz​ma​wiać,acoin​ne​godzie​lićzesobąży​cie.

‒Jakza​re​ago​wał,kie​dymupo​wie​dzia​łaś,gdziedo​ra​sta​łaś?
‒Niepo​wie​dzia​łammu.
‒ Co?! Dla​cze​go? ‒ Za​pię​ła su​wak czer​wo​nej spód​ni​cy. ‒ Zu​peł​nie o niej za​po​-

mnia​łam,aprze​cieżjąlu​bię.Nowięcdla​cze​goniepo​wie​dzia​łaśJo​na​so​wi?

‒Po​nie​ważniebyłosto​sow​nejchwi​li.Takdo​brzesięba​wi​li​śmy.Pocowplą​ty​wać

wtosza​rą,brzyd​kąrze​czy​wi​stość?

‒ Tak na​praw​dę je​dy​ną oso​bą, któ​ra ma z tym pro​blem, je​steś ty sama. Za​ło​żę

się,żeJo​na​so​wiwogó​lebytonieprze​szka​dza​ło.Mo​żeszmipo​mócztąspód​ni​cą?

‒Ja​sne.Ro​zu​miemtwójpunktwi​dze​nia,aleuwa​żam,żepo​stą​pi​łamsłusz​nie.
‒Ajauwa​żam,żeuży​wasztegojakodym​nejza​sło​ny,żebyniepo​zwo​lićni​ko​mu

zbli​żyćsiędosie​bie.

‒Nie​praw​da.Wca​leminieza​le​żynatym,żebytrzy​maćlu​dzinady​stans.
‒Lu​dzimożenie,alemęż​czyznnapew​no.Oso​bi​ścieuwiel​biamtwo​jąro​dzi​nę.
‒Kie​dyprzy​cho​dzisz,moibra​ciaza​czy​na​jąpleśćta​kiebzdu​ry,żeażmizanich

wstyd.No,go​to​we.

Ju​liespoj​rza​ładolu​straiuśmiech​nę​łasię.
‒Wo​la​ła​bymto,cotyza​pro​jek​to​wa​łaś,aleodbie​dymożebyć.
‒Wy​glą​daszwspa​nia​le.
Ju​liazła​pa​łajązara​mio​na.
‒Zróbmi,pro​szę,przy​słu​gę.Albona​wetdwie.
Al​lieprze​wró​ci​łaocza​mi.
‒Za​czy​nasię.
‒ Po pierw​sze, prze​stań mó​wić źle o swo​jej ro​dzi​nie. A po dru​gie, prze​myśl do​-

brzede​cy​zjędo​ty​czą​cątejpra​cy.Ży​ciejestzbytkrót​kie,żebymar​no​waćjenarze​-
czy,któ​retakna​praw​dęniemajądlacie​biezna​cze​nia.

‒Ro​zu​miemcię,ale…
‒Popro​stutoprze​myśl.
‒Okej,okej.‒Al​liewi​dzia​ła,żeJu​liena​praw​dęsięoniątrosz​czy.–Obie​cu​ję.
‒Apodru​gie…
‒Nie,dru​giejużbyło.
‒Wta​kimra​ziepotrze​cie.‒Ju​lienieda​wa​łazawy​gra​ną.‒Jestcośspe​cy​ficz​ne​-

gowspo​so​bie,wjakire​agu​jesznaJo​na​sa.Imoimzda​niem,je​ślidoj​dzieszdotego,
cotojest,roz​wią​żeszza​gad​kędo​ty​czą​cąswo​jejoso​by.Po​zbę​dzieszsięcze​goś,co
prze​szka​dza ci być szczę​śli​wą. Dla​te​go pro​szę cię, obie​caj mi, że w ten week​end
po​je​dzieszzpo​wro​temdoLakeGeo​r​ge,żebysięznimspo​tkać.

Jo​nasskrę​ciłnadro​gępro​wa​dzą​cądoMor​ning​si​de.Je​chałzaszyb​ko,alebar​dzo

chciałjużbyćnamiej​scu.Au​to​stra​dabyłaza​kor​ko​wa​naipodro​dzemi​nąłdwawy​-
pad​ki.

Al​lie nie uda​ło się wy​na​jąć cię​ża​rów​ki (dla​cze​go, do dia​bła, Erik nie po​wie​dział

jej,żesamiprze​śląjejteku​fry?)ije​cha​łate​razau​to​bu​semrów​nieza​tło​czo​nąau​to​-
stra​dą.

Za​par​ko​wałsa​mo​chódobokautaEri​ka,ma​jącbez​za​sad​nąna​dzie​ję,żeAl​liecze​-

kananie​goubra​nawja​kiśfan​ta​zyj​nystrójalbonaj​le​piejcał​kiemnaga.

Wtejchwi​lido​stałodniejese​me​sa.

„Le​d​woje​dzie​my.Możeudamisiędo​trzećnasiód​mą”.

Siód​ma. To jesz​cze całe dwie go​dzi​ny. Mógł się spo​tkać z klien​tem, za​miast tu

bez​czyn​niecze​kać.Jegoszefitakniebyłza​do​wo​lo​nyztego,żebie​rzewol​neaku​-
ratte​raz,kie​dymie​lipo​zy​skaćtakważ​ne​goklien​ta.

Jo​na​satakna​praw​dęwca​letonieob​cho​dzi​ło.
Za​wszesta​rałsiędo​brzewy​ko​ny​waćto,cona​le​ża​łodojegoobo​wiąz​ków.Na​wet

je​ślinikttegoniemógłspraw​dzić.Chciałbyćdo​bry,anieprze​cięt​ny.Wy​zna​wałza​-
sa​dę,żeje​ślisięjużcze​gośpo​dej​mu​je,musitoro​bićdo​brze.Prze​ciw​nieniżErik,
któ​rychciałwszyst​koza​ła​twićnaj​mniej​szymkosz​tem.

Wcią​gnąłgłę​bo​kopo​wie​trzewpłu​ca,ma​jącuczu​cie,żewró​ciłdodomu.Wie​dział,

że je​śli mają wy​sta​wić dom do sprze​da​ży, to będą mu​sie​li za​de​cy​do​wać, cze​go
zjegoza​war​to​ścisiępo​zbyć,acozo​sta​wić.

Nasamąmyślotejro​bo​ciero​bi​łomusięnie​do​brze.
Wszedłdodom​kuiza​niósłwa​liz​kinagórę.Łóż​kobyłoświe​żoza​sła​neprzezCla​-

ris​sę.Miałna​dzie​ję,żedziśwnocybę​dziewnimspałzAl​lie.

Na myśl o niej od​czuł nie​po​kój. Nie wi​dział jej pra​wie przez cały ty​dzień i do

wczo​rajniebyłna​wetpe​wien,czyzo​ba​cząsięwtenweek​end.

Jed​ne​gobyłpe​wien:chciałzniąspę​dzićnoc.
Roz​pa​ko​wałsięiru​szyłdodomu,spraw​dzić,cosły​chaćuEri​kaijaktamspra​wy

zSan​drą.Za​pew​nepo​je​cha​ładoBo​sto​nunaco​ty​go​dnio​wywy​stęp.

‒Erik?
‒Cześć,Jo​nas,je​stemtu​taj.
Jo​nassta​nąłwdrzwiachkuch​niiro​zej​rzałsię.Ster​tabrud​nychna​czyńwzle​wie,

nie​za​mie​cio​napod​ło​ga,za​cią​gnię​teza​sło​ny,apo​śródtegonie​ogo​lo​nyErikoglą​da​ją​-
cyja​kiśfilmnaiPa​dzie.

‒Cotusiędzie​je?Dla​cze​goCla​ris​saniepo​sprzą​ta​ła?
‒Da​łemjejwol​ne.Po​wie​dzia​łem,żesampo​sprzą​tam.
‒Aha.‒Stałzrę​ka​miopar​ty​minabio​drach,przy​glą​da​jącsiębra​tu.
‒Al​liepo​win​najużtubyć.
‒I?
‒Chcesz,żebyzo​ba​czy​łatenbaj​zel?
‒Aja​kietomazna​cze​nie?‒Erikpa​trzyłnanie​go,jak​bymó​wiłwob​cymję​zy​ku.
‒Czyprzezcałyty​dzieńzmy​łeśposo​biecho​ciażjed​nona​czy​nie?
‒Tomojaspra​wa.
‒Niewdomu,wktó​rymmiesz​ka​myra​zem.

‒Wy​lu​zuj,bra​cisz​ku.Nicsięniesta​ło.Za​razpo​my​wamikuch​niabę​dzieczy​sta.
Po​pa​trzyłprzezchwi​lęnabra​ta,za​sta​na​wia​jącsię,czybyłonpraw​dzi​wympro​-

ble​mem,czyje​dy​nieme​cha​ni​zmemspu​sto​wym.Wes​tchnął.

‒Maszra​cję,cze​piamsię.Boże,Erik,zu​peł​nieniemogęsiępo​zbie​rać.
‒Totaksamojakja.
Nie wie​dzieć cze​mu, Jo​nas wy​buch​nął gło​śnym śmie​chem, a Erik do nie​go do​łą​-

czył.

‒Maszocho​tępo​bie​gać?Mu​szęja​kośroz​ła​do​waćnad​miarener​gii.
Kujegozdu​mie​niuErikski​nąłgło​wą.
‒Ja​sne.
‒Wta​kimra​zieidęsięprze​brać.Spo​tka​mysięprzeddo​mem.
Pokil​kumi​nu​tachbyłgo​to​wy.Erikjużnanie​gocze​kał.Wkrót​ceoka​za​łosię,że

wca​letakbar​dzonieod​sta​je.

‒Bie​gaszwmie​ście?
‒Tro​chę,aległów​niecho​dzęnasi​łow​nię.
‒Na​praw​dę?Odkie​dy?
‒Od​kądsiędo​wie​dzia​łem,żeAl​liebie​ga.
‒Wszyst​kodlako​cha​nejko​bie​ty,tak?
‒Tak?Wta​kimra​ziemogęspy​tać,pocoprzy​je​cha​łeśtunatenweek​end?
‒Nodo​brze,do​brze.‒Wy​bie​glinadro​gęnu​mer9,któ​rawio​dławzdłużza​chod​-

nie​gobrze​guje​zio​ra.

‒Tojacipo​wiemdla​cze​go.Niemo​żeszprze​staćoniejmy​śleć.Otym,jakwy​glą​-

da,jakpach​nie,jaksięuśmie​cha.

‒Mó​wisz,jak​byśgrałwfil​mie.
‒Aletopraw​da.
Tak,aleJo​nasniemiałza​mia​rutegoprzy​znać.
‒Przy​je​cha​łem,bomu​si​mypo​waż​niepo​roz​ma​wiaćosprze​da​żydomu.
Erikza​trzy​małsię.
‒Dla​cze​goniemo​żeszpopro​stuprzy​znać,żesięwniejza​ko​cha​łeś?
‒Bonieje​stemtobą.
‒Za​uwa​ży​łem.‒Erikchrząk​nął.‒My​ślę,żeza​ko​cha​łemsięwSan​drze.
‒Tak?Świet​nie.Ktobę​dziewna​stęp​nymty​go​dniu?
‒Mó​więpo​waż​nie.Ni​g​dywży​ciunieczu​łemcze​gośpo​dob​ne​gowsto​sun​kudo

żad​nejin​nejko​bie​ty.My​ślę,żetojestto.

‒Dajspo​kój,jesz​czewze​szłymty​go​dniumó​wi​łeśtakoAl​lie.
‒Tocoin​ne​go.Chcia​łemsięzniąoże​nić,po​nie​ważuwa​ża​łem,żenad​szedłczas,

że​bymsięustat​ko​wałiżeAl​liebę​dziedlamnieod​po​wied​nia.

Ru​szy​lida​lej.
‒ZSan​drąjestina​czej.Na​praw​dęmy​ślę,żesięwniejza​ko​cha​łem.
‒Erik.‒Jo​nasniepo​tra​fiłuwie​rzyćwto,cosły​szy.‒Czyjado​brzeusły​sza​łem?
‒Do​brze.Icojamamztymte​razzro​bić?
‒Py​taszotomnie?‒Jo​nasza​cząłsięśmiać.‒Niemia​łemna​wetod​wa​gipo​wie​-

dziećci,pocoprzy​je​cha​łemtuwtenweek​end.

‒ Co z nami jest nie tak? ‒ Erik tak​że się ro​ze​śmiał. ‒ Prze​cież te wszyst​kie

spra​wyuczu​cio​weniemogąbyćta​kieskom​pli​ko​wa​ne.Do​ra​sta​li​śmywta​kiejotwar​-

tejiko​cha​ją​cejsięro​dzi​nie.

‒Otak!Jo​nas,Erik,pro​szę,po​dziel​ciesięznamiswo​imiuczu​cia​mi‒za​cy​to​wał

ichojca.

‒Ha!‒Erikztrud​no​ściąła​pałod​dech.‒Wy​słu​cha​mywasioce​ni​myteuczu​cia,

upew​nia​jąc się, że je​ste​ście świa​do​mi fak​tu, że ni​g​dy nie spro​sta​cie na​szym stan​-
dar​dom.

‒Apo​temmypo​dzie​li​mysięzwamina​szy​miuczu​cia​mi.
‒Co,Erik?‒Erikprzy​ło​żyłdłońdoucha,uda​jąc,żena​słu​chu​je.‒Uwa​żasz,że

je​stemnie​to​le​ran​cyj​nym,ogra​ni​czo​nymskur​czy​by​kiem?Dzię​ku​jęzatęmyśl.

Jo​nasza​cząłbiecszyb​ciej,czu​jąc,żeonteżjestnagra​ni​cywy​bu​chu.
‒Co,Jo​nas?Mó​wisz,żezmę​czy​łocięnie​ustan​nepo​no​sze​nieod​po​wie​dzial​no​ści?

Po​wiedz nam, jak mamy ci po​móc w osią​gnię​ciu peł​ne​go po​zna​nia sa​me​go sie​bie
ispeł​nie​nia.

Bie​glida​lejwmil​cze​niu,nieza​trzy​mu​jącsię.
Jo​nasotarłspo​co​neczo​łobrze​giemko​szul​ki.
‒ Ła​two jest wi​nić ro​dzi​ców. Zro​bi​li wszyst​ko, co w ich mocy, żeby nas do​brze

wy​cho​wać.Resz​taza​le​żyodnas.

‒Nowła​śnie.Janaprzy​kładchcęspę​dzićresz​tęży​ciawłóż​kuzSan​drą.
‒TojedźdoBo​sto​nuipo​wiedzjejto.
Erikgwał​tow​niesięza​trzy​mał.
‒Dla​cze​gosamnatoniewpa​dłem?Wra​ca​mydodomu.
‒Dajspo​kój,prze​bie​gli​śmyza​le​d​wiemilę.Taau​to​stra​dakoń​czysięwKa​na​dzie.
Jo​nasru​szyłostro,alewca​leniewy​prze​dziłEri​katakdużo,jakbysięspo​dzie​wał.
Zwol​niłnie​coiszturch​nąłbra​tawra​mię.
‒Wi​dzę,żena​praw​dęza​mie​rzaszza​cząćkon​tro​lo​waćswo​jeży​cie.Je​stemzcie​-

biedum​ny.

Eriksta​rałsiętegoposo​bieniepo​ka​zać,aleuwa​gabra​taspra​wi​łamupraw​dzi​-

wąprzy​jem​ność.

‒Ajaje​stemdum​nyzcie​bie,po​nie​ważnaj​wy​raź​niejtra​ciszkon​tro​lęnadswo​im

ży​ciem.

‒Tosiędo​pie​rooka​że.
‒Idęwziąćprysz​nicisięspa​ko​wać.Al​liewkrót​ceprzy​je​dzie?
‒Zakil​kago​dzin.
‒Świet​nie.‒Ru​szyłwstro​nędomu,aleod​wró​ciłsięnachwi​lę,żebykrót​kouści​-

snąćJo​na​sa.‒Ko​chamcię,bra​cie.

‒Erik!‒Jo​nasprze​wró​ciłocza​mi,alesło​waEri​katra​fi​łymudoser​ca.‒Mamci

przy​po​mnieć,cze​goniero​biąmęż​czyź​niwro​dzi​nieMey​erów?

‒Niemu​sisz.Nieza​po​mnijjed​nakprzy​po​mniećmi,żebysprząt​nąłprzedwy​jaz​-

demkuch​nię.

ROZDZIAŁDWUNASTY

Mo​kraoddesz​czuSan​drawe​szładoswo​je​goma​lut​kie​gomiesz​kan​ka.Dzi​siej​szy

wy​stęp nie​spe​cjal​nie jej się udał. Bar był tyl​ko w po​ło​wie za​peł​nio​ny, a więk​szość
itakniesłu​cha​łajejpio​se​nek.

Rzu​ci​łator​bęnastółiru​szy​ładoła​zien​ki.Wzię​łakrót​kiprysz​nic,poczympo​szła

spraw​dzićza​war​tośćlo​dów​ki.Niezna​la​zławniejwie​le.Zresz​tąitakniebyłagłod​-
na.

Tę​sk​ni​łazaEri​kiem.
Dodia​bła,nietaktoso​biewy​obra​ża​ła.Mia​ładaćmulek​cjętego,jakna​le​żytrak​-

to​wać ko​bie​ty, a on przy oka​zji miał się w niej za​ko​chać i za​pro​po​no​wać mał​żeń​-
stwo.

Jaktomoż​li​we,żesięprzednimtakotwo​rzy​ła?Żepo​wie​dzia​łamurze​czy,októ​-

rychniewspo​mi​na​łani​ko​mu?

Kie​dysięznimwczo​rajże​gna​ła,mia​łauczu​cie,jak​bywśrod​kuniejcośumie​ra​ło.
Niechtodia​bli.
Niepo​wie​dział,żedoniejza​dzwo​niczyna​pi​sze.Niedałżad​ne​gozna​ku,żechce

kon​ty​nu​owaćzna​jo​mość.Cóż,niebę​dziesięprzej​mo​waćzpo​wo​duja​kie​gośfa​ce​ta.
Bę​dziechciał,toza​dzwo​ni,je​ślinie,tonie.

Przy​po​mnia​łaso​bieśro​do​wywie​czór,kie​dyzo​sta​lisamikon​ty​nu​owa​liswo​jągrę.

Erikopo​wie​działjejotym,jakspałzmę​żat​ką,któ​rapo​temprze​stra​szy​łasięiucie​-
kładomęża,po​zo​sta​wia​jącgozezła​ma​nymser​cemiwstrę​temdosa​me​gosie​bie.

Onazko​leiprze​sta​wi​łazwięź​lehi​sto​rięswo​je​gomał​żeń​stwaiwy​ja​śni​ła,dla​cze​-

goza​ję​łasięza​wo​do​wotań​cem.

Kujejzdu​mie​niu,Erikza​cho​wałsięwspa​nia​le.Nieod​wró​ciłsiędoniejple​ca​mi,

ale oka​zał współ​czu​cie i zro​zu​mie​nie. I to ją zgu​bi​ło. Opo​wie​dzia​ła mu wszyst​ko,
wy​la​ławszyst​kieżale,zdra​dzi​łase​kre​ty.Otym,jakod​kry​łaswo​jąwła​dzęnadmęż​-
czy​zna​mi,otym,żepró​bo​wa​łanar​ko​ty​kówinie​malzo​sta​ładziew​czy​nądoto​wa​rzy​-
stwa.Otym,jakroz​pacz​li​wiewal​czy​ła,żebypo​zo​staćczy​sta.

San​dra rzad​ko pła​ka​ła. Ale tej nocy łzy po​pły​nę​ły jej ob​fi​tym stru​mie​niem i to

przedmęż​czy​zną,któ​re​gozna​łaza​le​d​wiekil​kadni.

Ate​raztę​sk​ni​łazanimjaksza​lo​na,oba​wia​jącsię,żetoonaule​głajegocza​ro​wi,

anieonjej.

Gdzieśwkuch​nimia​łabu​tel​kęwina,któ​rątrzy​ma​łanaspe​cjal​nąoka​zję.Do​szła

downio​sku,żejąotwo​rzy,żebysiępo​cie​szyć.Się​gnę​łapokor​ko​ciąg,kie​dyza​dzwo​-
niłte​le​fon.

Czyż​bytoErik?Aku​rat,możesamGe​rardBu​tler.
Te​le​fonnieprze​sta​wałdzwo​nić.
ToniemógłbyćErik.
No,chy​bażebyjed​nak.
Wy​ję​łate​le​fonzkie​sze​ni.
Erik.
‒San​dra?Jaksięudałwy​stęp?

‒ Bez​na​dziej​nie ‒ od​par​ła, sta​ra​jąc się, by jej głos brzmiał spo​koj​nie, choć we​-

wnątrzniejażbu​zo​wa​ło.

‒Hej,czysły​szętwójdzwo​nekdodrzwi?Idź,otwórz,za​cze​kam.
‒Zda​wa​łocisię.
‒Moż​li​we,wiesz,żeje​stemświr​nię​ty.
‒Pi​łeśco?
‒Jesz​czenie.
Wtejchwi​liroz​ległsiędzwo​nekdodrzwi.
‒Naj​święt​szaPa​nien​ko!Mia​łeśra​cję.
‒Idź,otwórz.
‒Samaniewiem…‒Po​de​szładodrzwiispoj​rza​łanaekran.
‒Hej,wpu​ściszmnie?
‒Erik?‒ro​ze​śmia​łasię.‒Skądsiętuwzią​łeś?
‒Przy​je​cha​łem.
‒Niemo​żeszwejść,nieje​stemubra​na.
‒Uwa​żasz,żebędęmiałcośprze​ciwtemu?
Uśmiech​nę​łasięina​ci​snę​łaprzy​cisk,żebygowpu​ścić.Eriktubył.Je​chałczte​ry

go​dzi​ny,żebyjązo​ba​czyć.

Rzu​ci​ła się do ła​zien​ki, żeby się tro​chę pod​ma​lo​wać. Jed​nak nie​mal w tej sa​mej

chwi​liusły​sza​łapu​ka​niedodrzwi.Mu​siałbiecposcho​dach.

Zro​bi​łagłę​bo​kiwdechiotwo​rzy​ładrzwi.
Byłwspa​nia​ły.Mo​kryoddesz​czu,zocza​mi,któ​reprzy​po​mi​na​łydwaskraw​kinie​-

ba.Wjed​nymrękutrzy​małtor​bęzza​ku​pa​mi,wdru​giejbu​kietróż.

‒Wi​taj.‒Po​ca​ło​wałjąwpo​li​czekiwszedłdomiesz​ka​nia,roz​glą​da​jącsięponim

zcie​ka​wo​ścią.‒Przy​nio​słemcośdoje​dze​nia.

‒Skądsiętuwzią​łeś?
‒Stę​sk​ni​łemsięzatobą.
‒Cośpo​dob​ne​go!‒Wi​dząc,żezza​in​te​re​so​wa​niemprzy​glą​dasięcia​snejkuch​ni,

za​ło​ży​łaręcenapier​siachiuśmiech​nę​łasię.‒Wi​tajwnor​mal​nymświe​cie.

‒Cał​kiemmiłemiesz​kan​ko.
‒Śmia​ło,Erik,mo​żesztopo​wie​dzieć.
‒Aleco?
‒Żegłu​piosięczu​jesz,po​nie​ważmiesz​kaszwpa​ła​cu,ajawta​kiejdziu​pli.
‒My​ślisz,żematodlamnieja​kieśzna​cze​nie?
San​drasię​gnę​ładokre​den​supodru​gikie​li​szek.
‒Po​wie​dzia​ła​bym,żeniechcesz,żebymia​ło.Alewiem,żekie​dytuwsze​dłeś,by​-

łeśzszo​ko​wa​ny.

Erikpod​szedłdosto​łu,na​lałdokie​lisz​kówwinaipo​dałjej.
‒ Mama za​wsze ostrze​ga​ła mnie i Jo​na​sa przed ko​bie​ta​mi, któ​re będą po​lo​wać

nana​szepie​nią​dze.Ni​g​dyniemó​wi​łaoko​bie​tach,któ​reichbędąnie​na​wi​dzić.

San​drawzru​szy​łara​mio​na​miina​pi​łasięwina.
‒Po​każle​piej,coku​pi​łeśdoje​dze​nia.
‒Tyl​koto,conie​zbęd​ne.Chleb,ser,sa​ła​tę,śliw​kiicze​ko​la​dę.
San​drapo​czu​ła,jakślin​kana​pły​wajejdoust.Byłagłod​naitonietyl​koje​dze​nia.
Usie​dlinaka​na​piewma​lut​kimsa​lo​nieizje​dliwszyst​ko,po​pi​ja​jącwi​nem.

Kie​dyskoń​czy​li,Erikprzy​su​nąłsiębli​żejniej.
‒San​dra,mamypew​nenie​do​koń​czo​nespra​wy.
‒Ow​szem.Je​steśmiwi​nienjesz​czeje​dense​kret.
‒Czyż​by?‒Wy​jąłjejzrąkkie​li​szekipo​ca​ło​wałjąde​li​kat​nieimięk​ko.Pach​niał

skó​rąiczymśsłod​kim.San​drapo​czu​ła,jakbu​dząsięjejzmy​sły.

‒Tak.Beztegoniemasznacoli​czyć.
‒Zgo​da,aletymra​zemtypierw​sza.
‒Chcesz,że​bymznówsięroz​pła​ka​ła?
‒Alekie​dytypła​czeszjakanioł!
‒Skądwiesz?Ni​g​dyniewi​dzia​łeśanio​ła.
‒Nie,do​pó​kiniespo​tka​łemcie​bie.
‒Och,zo​stawtegłod​neka​wał​kidlain​nychko​biet.
‒Taksięskła​da,żeniemażad​nychin​nychko​bietwpo​bli​żumnie.
‒Niema?
Spoj​rzałnakie​li​szekwina,któ​rywciążści​skałwdło​niach.
‒Nieje​stempe​wien,cosięzemnądzie​je,San​dra,aleza​czy​nampo​dej​rze​wać,że

tomaja​kiśsil​nyzwią​zekztobą.

‒Chceszpo​wie​dzieć,żesta​jeszsięjakmnich?
‒Ni​g​dy!
‒Wta​kimra​ziemaszpro​blemzpo​ten​cją?
‒Tyl​komniewy​pró​buj!
San​draro​ze​śmia​łasięipo​ło​ży​łamunoginako​la​nach.Czymonasięwogó​lemar​-

twi​ła?Wszyst​kojestjaktrze​ba.

‒Niesą​dzę,żebytobyłnaj​lep​szypo​mysł.Niewtejchwi​li.
Spoj​rzałnaniąztakąpo​wa​gą,żepra​wiesięwy​stra​szy​ła.
‒San​dra,chcęsięztobąko​chać.
Li​to​ści!
Ztru​demsiępo​wstrzy​ma​ła,żebynanie​goniekrzyk​nąć.
‒Umo​wabyłataka,żenaj​pierwmaszmizdra​dzićtrzyse​kre​ty.
‒Wta​kimra​ziezmie​niamre​gu​ły.
Zsu​nąłjejnogi,wstał,po​sta​wiłjąipo​cią​gnąłdokuch​ni.
‒Puśćmnie.
‒Odro​bi​nęcier​pli​wo​ści.
‒Mó​więpo​waż​nie,Erik.
‒Wiemotym.‒Jesz​czekil​kakro​kówizna​leź​lisięwjejsy​pial​ni.Po​ło​żyłjąna

łóż​kuiprzy​gwoź​dziłdonie​goswo​imcię​ża​rem.

„Chcę się z tobą ko​chać”. Jego sło​wa dźwię​cza​ły jej w uszach jak alar​mo​we

dzwon​ki.

‒Zejdźzemnie.
‒Niemamowy.Ma​rzy​łemoto​bie.Tę​sk​ni​łemzatobą,pra​gną​łemcię.
Sły​sząctesło​wa,niemo​głazro​bićnicin​ne​go,jaktyl​koza​mknąćoczyiza​tra​cić

sięwdo​zna​niach,ja​kichdo​świad​cza​ła,kie​dyjąca​ło​wał.Kie​dypo​czu​łajegoustana
brzu​chu,za​ci​snę​łapię​ściwocze​ki​wa​niutego,cona​stą​pi.Po​li​załją,apo​temprze​-
rwał.Cze​ka​łabezru​chu,czu​jąc,jakna​ra​stawniejpo​żą​da​nie.Po​temznówpo​czu​ła
naskó​rzego​rą​cy,wil​got​nyję​zyk.Wciążsięniepo​ru​sza​ła,sta​ra​jącsiękon​tro​lo​wać

od​dech.

Lek​kiemu​śnię​ciamię​dzyuda​mi.Zdu​si​łajęk,zmu​sza​jącsiędobez​ru​chu.
Izno​wunic.
Erikwy​szep​tałjejimię,wsu​nąłwniąpal​ceiza​cząłjąde​li​kat​niepie​ścić.Wal​czy​ła,

niechcącmupo​zwo​lićprze​jąćkon​tro​li.

‒Niebrońsię‒szep​nąłochry​płymgło​sem.
Po​trzą​snę​łagło​wą.
‒Je​steśmiwi​niense​kret.
Erikwstałzłóż​kaiza​cząłsiępo​spiesz​nieroz​bie​rać.Po​ło​żyłsięobokniej,go​to​wy

dotego,żebysięzniąko​chać.

‒Erik…
‒Cii.‒Po​ca​ło​wałją.‒Cze​gosięoba​wiasz?
Cie​bie.Mnie.Tego,codocie​bieczu​ję.
‒Du​że​gozłe​gowil​ka.
‒Je​steśodnie​gowięk​szaigroź​niej​sza.
‒Alenieje​stem…‒Niepo​tra​fi​ławy​tłu​ma​czyć.Niemia​łapo​ję​cia,kimjestanico

czu​je.

Od​gar​nąłjejwło​syzczo​łaipo​ło​żyłsięobokniej.
‒Zdra​dzęcimójse​kret.Po​wie​dzia​łaś,żematobyćcoś,cze​goniepo​wie​dzia​łem

jesz​czeżad​nejko​bie​cie.

Jesz​czeza​nimtopo​wie​dział,wie​dzia​ła,cousły​szy.Ogar​nę​łająpa​ni​ka.Przedtym

wła​śnieostrze​gałjąin​stynkt.

Za​czę​łasięmio​tać,żebysięspodnie​gouwol​nić,aleonnaj​wy​raź​niejzro​zu​miałto

opacz​nie.

Wszedłwniąjed​nymru​chem,spra​wia​jąc,żekrzyk​nę​łazde​spe​ra​cjiiroz​ko​szy.
‒San​dra,ko​chamcię.

ROZDZIAŁTRZYNASTY

Jo​naswy​łą​czyłsil​nik.Al​lieuśmiech​nę​łasiędonie​goner​wo​woiwy​sia​dłazsa​mo​-

cho​du.Dro​gazdwor​caau​to​bu​so​we​gododomubyłator​tu​rą.

Kie​dyzo​ba​czy​łaJo​na​sacze​ka​ją​ce​gonaniąnape​ro​nie,ser​cepod​sko​czy​łojejdo

gar​dła.Wy​ści​ska​lisięnapo​wi​ta​nieni​czymparako​chan​kówspo​ty​ka​ją​casiępodłu​-
gimroz​sta​niu.

Wdro​dzepo​wrot​nejomó​wi​lijejpo​dróż,in​te​rviewwspra​wiepra​cy,ak​tu​al​no​ści,

ja​kiedzia​łysięnafron​cieErik‒San​dra,poczymroz​mo​wasięurwa​ła.

Czyżniepo​win​niroz​ma​wiaćoczymśzu​peł​niein​nym?Ona​dzie​jachima​rze​niach,

ja​kiewzglę​demsie​biemie​li?Czypo​win​namupo​wie​dziećotym,żeje​denzjejbra​ci
zo​stał aresz​to​wa​ny za po​sia​da​nie ko​ka​iny, a pi​ja​na w sztok mat​ka za​dzwo​ni​ła do
niej,żebysiępo​skar​żyćnaswo​jenie​uda​nedzie​ciinato,żejejni​g​dyprzyniejnie
ma,kie​dypo​trze​ba?Idla​cze​goAl​liesięichwsty​dzi?

Tak,tonapew​noby​ło​bymi​łympo​cząt​kiemweek​en​du.
‒Pew​nieumie​raszzgło​du.‒Jo​naswy​jąłzba​gaż​ni​kajejtor​bę.
‒Chęt​niebymcośprze​ką​si​ła.
‒Ku​pi​łemdlanaska​nap​ki.Sącał​kiemnie​złe.
‒Dzię​ki.Tobar​dzomiłoztwo​jejstro​ny,żeotympo​my​śla​łeś.
Ru​szy​lidodom​ku.Al​liezu​peł​nieniero​zu​mia​ła,cosięzniądzie​je.Zjed​nejstro​ny

chcia​łasiędonie​gozawszel​kącenęzbli​żyć,zdru​giejzaśbałasiętejbli​sko​ści.

‒Wszyst​kowpo​rząd​ku?
‒Tak,je​stemtyl​kozmę​czo​na.
Ba​nal​nawy​mów​ka.Cojed​nakmia​łapo​wie​dzieć?Zu​peł​nieniewiem,gdziewła​ści​-

wieje​stemicze​goodcie​bieocze​ku​ję?

‒Za​pra​szam.‒Wska​załrękąpo​most,naktó​rympo​sta​wiłstółna​kry​tybia​łymob​-

ru​sem,ananimusta​wiłkrysz​ta​ło​wekie​lisz​ki,srebr​nyświecz​nikipor​ce​la​no​wąza​-
sta​wę.

Za​mknę​ła na chwi​lę oczy. Co z nią jest nie tak? Zro​bił to dla niej. Po​win​na być

wnie​bo​wzię​ta.

‒Alepięk​nie.
‒Dzię​ki.Je​dze​nieniejestnaj​lep​sze,alechcia​łemcięja​kośpo​wi​tać.
‒Jest…na​praw​dępięk​nie.
‒Przy​nio​sęwino.
Al​lieusia​dławfo​te​luispoj​rza​łanaje​zio​ro.Daw​nonieczu​łasiętakpod​le.Cze​kał

na nią naj​wspa​nial​szy fa​cet na świe​cie, a ona za​cho​wy​wa​ła się jak roz​ka​pry​szo​ne
dziec​ko.

Wró​ciłpochwi​lizbu​tel​kąbia​łe​gowinaina​lałimdokie​lisz​ków.
‒Spró​bu​jesz?
‒Jo​nas…
Spoj​rzałnaniąido​strzegłwjejoczachstrach.
‒Prze​pra​szam,żesiętakza​cho​wu​ję.Chy​bazabar​dzoprze​ję​łamsiętąpra​cą…
Pojegomi​niezo​rien​to​wa​łasię,żetaod​po​wiedźgonieusa​tys​fak​cjo​no​wa​ła.

‒Do​my​ślamsię,żetakazmia​nawży​ciumusibyćwiel​kimprze​ży​ciem.
‒Wpew​nymsen​sietak,choćniebędęro​bi​łacze​gośzu​peł​nieno​we​go.Niepo​win​-

namwięc…

‒Zjedz​my,do​brze?
‒Ja​sne.
Ka​nap​kirze​czy​wi​ściebyływy​śmie​ni​teipoje​dze​niuAl​liepo​czu​łasięznacz​niele​-

piej.

‒Ate​raz‒ode​zwałsięJo​nas,spo​glą​da​jącnaniąpo​waż​nie‒mo​żeszmipo​wie​-

dzieć,ocona​praw​dęcho​dzi.

Al​liespu​ści​ławzrok.
‒Cóż,chy​bawca​lenieza​le​żyminatejpra​cytakbar​dzo,jakmy​śla​łam.
‒Ups.
‒ Prze​pra​szam. ‒ Po​de​szła do ba​lu​stra​dy i opar​ła się o nią tak, jak to mia​ła

wzwy​cza​ju.Jo​naspod​szedłioparłsięobokniej.

‒Cho​dzioto,że…
‒Mówda​lej.
‒Całypro​blempo​le​ganatym,żeniewiem,ococho​dzi.
‒Spró​buj.Mówwszyst​ko,cociprzyj​dziedogło​wy.
‒Nodo​brze.Więcpopierw​szeniewiem,cosiędzie​jemię​dzynami.Czytodo​bry

po​mysł,czynie.Czycośztegobę​dzie.Cotowogó​lejest.

‒Ale…‒Do​tknąłlek​kojejra​mie​nia.‒Niezna​mysiętakdo​brze,żebypo​dej​mo​-

waćjużja​kieśde​cy​zje.

‒Tak,wiem.Alecobę​dzieda​lej?Bę​dzie​mysięspo​ty​kać?Naod​le​głość?Wktó​-

rymzmiast?Ijak…

‒Al​lie.
‒Co?
Niedowia​ry,aleJo​nassięśmiał.Pa​trzyłnaniąroz​ba​wio​ny.
‒Cociętakbawi?
W od​po​wie​dzi przy​cią​gnął ją do sie​bie i po​ca​ło​wał do​kład​nie w ten sam spo​sób,

wjakipo​ca​ło​wałjąwtymmiej​scuostat​niraz.

Jejmię​śnieroz​luź​ni​łysię,aser​cezwol​ni​ło.
Takbyłole​piej.Znacz​niele​piej.Możeje​ślispę​dzącaływeek​endwłóż​ku,prze​sta​-

niemy​ślećotym,oczymniechcia​ła.

‒Jo​nas,mu​szęiśćnastrych.
‒ Ale po co? ‒ Za​czął ca​ło​wać nie​wiel​kie za​głę​bie​nie mię​dzy jej szy​ją a ra​mie​-

niem.

‒Stro​natrzy​dzie​ścipięć.Nieuwie​rzysz,coJo​se​phi​ne…
‒Al​lie,niechcęsięko​chaćzmojąpra​bab​ką.Chcęsięko​chaćztobą.
‒Wiem,ale…
‒Żad​nychko​stiu​mów.Tyl​kotyijawmoimłóż​ku.
‒ Brzmi nie​źle, cho​ciaż mu​szę po​wie​dzieć, że ta ko​szu​la, sek​sow​ne maj​tecz​ki,

buty…

‒Niemamowy!
‒Jo​nas,aleka​pe​lusznapew​nobycisięspodo​bał.
‒Po​wie​dzia​łem:nie!

Za​cią​gnąłjądosy​pial​niipchnąłnałóż​ko.
‒Zdej​mujubra​nia.
‒Yes,sir.‒Po​słusz​niezdję​łatopispoden​ki,przy​glą​da​jącsięjed​no​cze​śnietemu,

jakonsięuwal​niałzeswo​ichubrań.Pło​ży​łasięnałóż​kuje​dy​niewbie​liź​nie,spo​glą​-
da​jącnanie​gowy​cze​ku​ją​co.

‒Zdej​mijresz​tę,Al​lie.Po​wo​li.Chcęwi​dzieć,jaksięroz​bie​rasz.
Uzmy​sło​wi​łaso​bie,żeni​g​dyjesz​czeniewi​działjejna​giejiżejegoproś​babyłazu​-

peł​nie na​tu​ral​na. Na czym więc po​le​gał jej pro​blem? Dla​cze​go czu​ła we​wnętrz​ny
opór?

Uśmiech​nę​ła się do nie​go i za​czę​ła wol​no zsu​wać ra​miącz​ko sta​ni​ka. Jo​na​so​wi

naj​wy​raź​niejspodo​ba​łosięto,cozo​ba​czył.Dla​cze​gowięcod​czu​wa​łatakąnie​śmia​-
łość?

Opar​łasięnałok​ciachipo​ło​ży​ładło​nienamajt​kach.
‒Zdej​mijje.
‒Sko​rona​le​gasz.
Nie pierw​szy raz ro​ze​bra​ła się przed męż​czy​zną, ale tym ra​zem czu​ła się bar​-

dziejob​na​żo​naniżzwy​kle.

‒Je​steśpięk​na,Al​lie.‒Stałbezru​chu,wpa​tru​jącsięwniązza​chwy​tem.
‒Chodźdomnie.‒Wy​cią​gnę​ładonie​godłoń,wna​dziei,żegdyza​czniejąca​ło​-

wać,jejnie​po​kójznik​nie.

Wszedłdołóż​kaiprzy​cią​gnąłjądosie​bie.Przy​tu​li​łasiędocie​płe​gocia​ła,czu​jąc,

żejejnie​po​kójnie​cosłab​nie.Dla​cze​gosiębała?Dla​cze​gonieczu​łategodys​kom​-
for​tu,kie​dybyłaKle​opa​trą?

Bote​razbyłasobą.
Jo​naspo​ło​żyłjąnaple​cachiza​cząłnie​spiesz​nieca​ło​wać.Le​ża​łanie​ru​cho​mo.Był

do​świad​czo​nymiczu​łymko​chan​kiem.Onabyłajakska​ła.

Kie​dy jego uwa​ga skon​cen​tro​wa​ła się na miej​scu mię​dzy jej no​ga​mi, za​mknę​ła

oczy.Wy​obra​ża​łaso​bie,żejestele​ganc​kąko​bie​tą,któ​ramawie​luko​chan​ków,aJo​-
nasjestjed​nymzulu​bio​nych.

Jegopiesz​czo​tyod​nio​słyza​mie​rzo​nysku​tek.
‒Chcęsięztobąko​chać‒po​wie​działjejogni​styko​cha​nek.
‒Tak.
Wszedłwniąpo​wo​li,ostroż​nie,cze​ka​jąc,ażbę​dziego​to​wa,żebyprzy​jąćgoca​łe​-

go.Apo​temle​żałnie​ru​cho​mo,wna​dziei,żespoj​rzymugłę​bo​kowoczy.

Zro​bi​łato,do​świad​cza​jącprzytymprzej​mu​ją​cychuczuć,któ​rebyłynie​malniedo

znie​sie​nia.

Nie spusz​cza​jąc wzro​ku z jej oczu, za​czął się w niej po​ru​szać, co​raz szyb​ciej

iszyb​ciej,nie​uchron​niepro​wa​dzącjądoor​ga​zmu.Za​mknę​łaoczy,ję​czącci​cho.

‒Patrznamnie,Al​lie.
Po​trzą​snę​łagło​wą.
‒Niemogę.
‒Patrznamnie‒po​wtó​rzyłostrymgło​sem.
Spoj​rza​łamuwoczy,tra​cącnadsobąkon​tro​lę.Zkrzy​kiemwpi​łamupal​cewra​-

mio​na,czu​jąc,żepo​mi​moichbli​sko​ściwciążcośichdzie​li.

Jo​nas!

‒ Al​lie. ‒ Szep​nął jej imię, jak​by do​sły​szał jej nie​me wo​ła​nie. Wciąż pa​trzył jej

woczy,chcąc,żebydzie​li​łaznimprzy​jem​ność,jakąmudała.

Apo​temprzy​ci​snąłtwarzdojejtwa​rzyiwsu​nąłręcepodjejple​cy,żebyjądosie​-

bie przy​cią​gnąć. Al​lie za​ci​snę​ła po​wie​ki, sta​ra​jąc się za​pa​mię​tać tę chwi​lę. Do​tyk
jegocia​łaprzyswo​imibi​cieser​ca.

Jo​nasuniósłgło​wę.
‒Pew​niecicięż​ko?–spy​tał.
Po​trzą​snę​łagło​wą,uśmie​cha​jącsię.
‒Byłona​praw​dęwspa​nia​le,Al​lie.‒Zsu​nąłsięzniejiprzy​cią​gnąłjądosie​bie.‒

Wciążmaszocho​tęsięprze​bie​rać?

‒Możecza​sa​mi.
‒Nie​ła​twobyłocięprze​ko​naćdopo​rzu​ce​niategoza​mia​ru.
‒Możedla​te​go,żebeztychubrańby​łamtyl​kosobą.
Jo​nasmil​czałtakdłu​go,żeunio​słagło​wę,żebynanie​gospoj​rzeć.
‒Anieprzy​szłocidogło​wy,żepra​gnęwła​śniecie​bie?
‒Nieotomicho​dzi.
‒Wta​kimra​zieoco?
W zwię​zły spo​sób opo​wie​dzia​ła mu o wszyst​kim. O swo​jej ro​dzi​nie. O domu.

Otym,żeoj​cieczo​sta​wiłichdlain​nejko​bie​ty.Otym,jakcięż​koimbyło,iomat​ce
al​ko​ho​licz​ce.Obra​ciach,któ​rzyniemie​liżad​nycham​bi​cji,zatomie​liza​tar​gizpra​-
wem.

Słu​chałwmil​cze​niu.Kie​dyzdo​by​łasięnaod​wa​gę,żebynanie​gospoj​rzeć,nicnie

mo​gławy​czy​taćzjegotwa​rzy.Kie​dyskoń​czy​ła,za​pa​dłaci​sza.

‒Dla​cze​gosiętegowsty​dzisz,Al​lie?‒spy​tałwkoń​cu.
‒Cóż…Niejesttopięk​nahi​sto​ria.
‒ Nie, nie jest. Dla​cze​go nie opo​wie​dzia​łaś mi tego na po​cząt​ku, kie​dy py​ta​łem

cięotwo​jedzie​ciń​stwo?

‒Toniejestcoś,comoż​naopo​wie​dziećko​mu​kol​wiek.
‒Hm…
‒Nie,nietochcia​łampo​wie​dzieć.Wiesz,żenieje​steśdlamniekim​kol​wiek.Ale

janie​na​wi​dzętejczę​ścimo​je​goży​ciaista​ramsięwy​ma​zaćjązpa​mię​ci.Niechcę
mó​wićoniejni​ko​mu.Ostat​nifa​cet,któ​re​mutoopo​wie​dzia​łam,rzu​ciłmnienie​mal
na​tych​miast.

‒Są​dzisz,żeje​stemfa​ce​tem,któ​rymógł​bycięzo​sta​wićzpo​wo​ducze​goś,cowy​-

da​rzy​łosiędwa​dzie​ścialattemu?Albo,żeniemaszpie​nię​dzy?Na​praw​dęmy​ślisz,
żeje​stemtakipłyt​ki?

‒Nie‒szep​nę​ła.‒Nieuwa​żam,żeje​steśpłyt​ki.Aleza​czy​namsięza​sta​na​wiać,

czyjanieje​stem.

ROZDZIAŁCZTERNASTY

Do​brze było wró​cić do co​dzien​nej ru​ty​ny, gdzie wszyst​ko było za​pla​no​wa​ne

iprze​wi​dy​wal​ne.Week​endspę​dzo​nyzAl​lieuzmy​sło​wiłJo​na​so​wijed​nąrzecz:za​ko​-
chał się w niej na za​bój. Za​sta​na​wiał się na​wet, jak ją prze​ko​nać do tego, żeby
prze​pro​wa​dzi​ła się do Bo​sto​nu. Chęt​nie by ją wsparł w za​kła​da​niu wła​snej fir​my,
choćwie​dział,żejestzbytwcze​śnienaro​bie​nieta​kichpla​nów.Za​sta​na​wiałsięna​-
wet, czy się nie prze​nieść do No​we​go Jor​ku, choć więk​szość klien​tów miał tu​taj,
wBe​an​town.

Jej wy​zna​nie uzmy​sło​wi​ło mu, jak mało o so​bie wie​dzą. Jak mało mu ufa​ła i jak

nie​wie​lero​zu​mia​łazjegoży​cia.

Nad​szedłczas,byza​cząćmy​ślećra​cjo​nal​nie.Fakt,żeza​mie​rzałzmie​nićdlaniej

swo​jeży​ciealbona​mó​wićją,byonazro​bi​łatodlanie​go,świad​czyłje​dy​nieotym,
żeprze​stałsiękie​ro​waćro​zu​mem.

Jakonzaniątę​sk​nił.
Wziąłdorękira​portiza​cząłczy​tać.Tesamenie​efek​tyw​neroz​wią​za​niatychsa​-

mychpro​ble​mów.Znie​chę​co​nyrzu​ciłpa​pie​rynabiur​ko.Roz​luź​niłkra​watipod​szedł
dookna.Wyj​rzałnaprze​sło​nię​teoło​wia​ny​michmu​ra​minie​bo.

Niemógłtuzo​stać.Niepotym,jakAl​liepo​ka​za​łamu,czymjestra​dośćiwol​ność.
Resz​taweek​en​duupły​nę​łaimpodzna​kiemnie​po​ko​ju.Pró​bo​wa​lizesobąroz​ma​-

wiać, ale wszel​kie jego tłu​ma​cze​nia, że jej po​cho​dze​nie nie ma dla nie​go żad​ne​go
zna​cze​nia,byłyjakrzu​ca​niegro​chemościa​nę.Uwa​ża​ła,żefakt,żepo​sia​dapie​nią​-
dze,jestpo​wo​dem,dlaktó​re​gopa​trzynaniązgóry.

Pa​ra​dok​sal​nieobo​jepra​gnę​litegosa​me​go:mi​ło​ściko​goś,ktopo​ko​chał​byichdla

nichsa​mych.

Roz​ległsiędźwiękte​le​fo​nu.San​dra.
‒Cześć,mała.
‒Je​steśgłod​ny,skar​bie?
‒Mamape​tyttyl​konacie​bie.
‒Ha,ha.Możezje​myra​zemlunch?Mo​gła​bymbyćucie​biezadzie​sięćmi​nut.
Jo​nasspoj​rzałnaze​ga​rek.
‒Niemajesz​czeje​de​na​stej,aledo​brze.Spo​tkaj​mysięzadzie​sięćmi​nutpoprze​-

ciw​nejstro​nieuli​cy.

‒Dozo​ba​cze​nia.

Kie​dywszedłdonie​wiel​kiejka​fej​ki,jużnanie​gocze​ka​ła.Wy​glą​da​łanazmę​czo​-

ną, choć jak zwy​kle pre​zen​to​wa​ła się nie​zwy​kle atrak​cyj​nie. Po​ca​ło​wał ją w po​li​-
czekiusiadłna​prze​ciwniej.

‒Jakcimi​nąłweek​end?‒spy​tał.
‒ Świet​nie. Niech się za​sta​no​wię. W pią​tek mia​łam wy​stęp, po​tem wró​ci​łam do

domu,wzię​łamprysz​nic,otwo​rzy​łamwinoi…Nowła​śnie,iwte​dywpadłtwójbrat,
żebymipo​wie​dzieć,żemnieko​cha.

Jo​nasuśmiech​nąłsię.
‒Do​praw​dy?
‒Wie​dzia​łeś!
‒Po​wie​działmi.
‒Po​wie​działcicośta​kie​go?
‒Hej,je​stemjegobra​tem.Wszyst​komimówi.
‒Odkie​dy?
‒Jakmipo​wie​dział,żecięko​cha,po​ra​dzi​łemmu,żebyza​brałswójty​łekdoBo​-

sto​nuioznaj​miłcitooso​bi​ście.Ontomó​wiłpo​waż​nie,San​dra.

‒Och,Jo​nas,gdy​bymmia​łatwo​jąpew​ność.
‒Cozro​bi​łaś,kie​dycipo​wie​dział,żecięko​cha?
‒Zu​peł​niezgłu​pia​łam.
‒Ajakza​re​ago​wałErik?
‒ Jak każ​dy Mey​er. Wzru​szył ra​mio​na​mi i oznaj​mił, że po​win​nam do tego przy​-

wyk​nąć,po​nie​ważnieza​mie​rzasięni​g​dziestądru​szać.

‒Mo​głobyćznacz​niego​rzej.
Uśmiech​nąłsię,wy​obra​ża​jącso​bieSan​dręwroliswo​jejbra​to​wej.
‒Auwasco?‒spy​ta​łapochwi​liwa​ha​nia.
‒Nicspe​cjal​ne​go.
‒Jakto?My​śla​łam,żeje​ste​ściedlasie​biestwo​rze​ni.
‒Jateżtakmy​śla​łem.Ażdopiąt​ku.
‒Och!Icosięsta​ło?
‒Opo​wie​dzia​łamioswo​jejprze​szło​ści.Trud​notowy​ja​śnić.
‒Codo​kład​niecipo​wie​dzia​ła?
‒Oswo​imdzie​ciń​stwiespę​dzo​nymwbied​nejdziel​ni​cy,otym,żeoj​cieczo​sta​wił

ichdlabo​ga​tejko​bie​ty,omat​ceal​ko​ho​licz​ceipię​ciubra​ciach,któ​rzynienaj​le​piej
so​biera​dząwży​ciu.

‒Alecotomawspól​ne​goznią?
‒ Wła​śnie o tym nie chce ze mną roz​ma​wiać. Zu​peł​nie, jak​bym nie był go​dzien

tego,bymiza​ufać.

San​draspoj​rza​łananie​gospodzmru​żo​nychpo​wiek.
‒Maszpa​pie​ro​sa?‒spy​ta​łapodłuż​szejchwi​li.
‒Niepalę.Ityteżnie.
‒ Kie​dyś pa​li​łam. Rzu​ci​łam, kie​dy za​koń​czy​łam swój ro​mans z am​fe​ta​mi​ną.

Aćpaćza​czę​łampotym,jakode​szłamodmo​je​gotok​sycz​ne​gomęża,zaktó​re​gowy​-
szłam tyl​ko po to, żeby uciec od mo​ich bo​ga​tych ro​dzi​ców, nie​ja​kich McKin​ley​ów
zGre​enFarmswCon​nec​ti​cut,któ​rzymnienieto​le​ro​wa​li.

Cze​kał,żebysięro​ze​śmia​ła,aleonabyłaśmier​tel​niepo​waż​na.
‒San​dra…Tymó​wisztowszyst​kopo​waż​nie?
‒Śmier​tel​niepo​waż​nie.
Jo​nasniewie​dział,copo​wie​dzieć.Dwieta​kiere​we​la​cjewcią​gutrzechdniitood

ko​biet,któ​rebyłymunaj​bliż​szenaświe​cie.

‒Ni​g​dyminiemó​wi​łaś.Dla​cze​go?
‒Toniejesthi​sto​ria,któ​rąsięopo​wia​dalu​dziom.
‒Topraw​da,aleopo​wia​dasięnaj​bliż​sze​muprzy​ja​cie​lo​wi.

‒Wła​śnietozro​bi​łam.
‒Ale…
‒Jo​nas,tobyłobar​dzodaw​notemu.Dlamnietojużza​mknię​tyroz​dział.
‒Po​wie​dzia​łaśEri​ko​wi?
‒Wpią​tek.
‒Za​raz,za​raz.‒Wjegogło​wieza​czę​łocośświ​tać.‒Po​wie​dzia​łaśmu,po​nie​waż

jestdlacie​biekimświę​cejniżtyl​kodo​brymprzy​ja​cie​lem.

‒Niewy​cią​gajpo​chop​nychwnio​sków.
‒Ja​snygwint,San​dra!Zu​peł​niemnieza​tka​ło!
Wtymmo​men​ciedosto​li​kapo​de​szłakel​ner​ka,żebyprzy​jąćza​mó​wie​nia.
‒Po​pro​szęoche​es​bur​ge​razfryt​ka​miisa​łat​kąCo​le​sław‒po​wie​dzia​ła.
‒Jawe​zmętosamo.
Jo​nascze​kałnie​cier​pli​wienaodej​ściekel​ner​ki,apo​temprzy​su​nąłsiędoSan​dry

po​nadsto​li​kiem.

‒ Nie zdą​ży​łem do​koń​czyć. Po​wie​dzia​łaś to wszyst​ko Eri​ko​wi, po​nie​waż się

wnimza​ko​cha​łaś.

San​drapo​gro​zi​łamupal​cem.
‒Totytakmó​wisz.
‒Dajspo​kój.
‒Po​wie​dzia​łammuto,po​nie​ważErikpo​tra​fiwszyst​kozemniewy​cią​gnąć.Po​tem

oczy​wi​ścietegoża​łu​jęimó​więso​bie,żeni​g​dywię​cejtegoniezro​bię,poczymoczy​-
wi​ścietoro​bię.Chy​bacośjestzemnąnietak.

‒Tobywszyst​kowy​ja​śnia​ło.‒Jo​nasude​rzyłsiędło​niąwczo​ło.‒Ależzemnie

idio​ta.

‒Je​ślispie​przy​łeśspra​węzAl​lie,torze​czy​wi​ścieje​steśidio​tą.
‒Naczymsta​nę​łomię​dzytobąaEri​kiem?
‒Nani​czymkon​kret​nym.Wciążwtoku.Amię​dzytobąaAl​lie?
‒ Na ni​czym kon​kret​nym. Wciąż w toku. Pa​mię​taj, że je​śli nie po​wie​dzie ci się

zEri​kiem,za​wszejesz​czemaszmnie.

Po​kle​pa​łagopodło​ni.
‒Je​śliniedo​ga​daszsięzAl​lie,tobę​dzieozna​cza​ło,żeje​steśdup​kiem,któ​rynie

za​słu​gu​jenato,bywogó​lebyćszczę​śli​wym.

Jo​nasuśmiech​nąłsięzczu​ło​ścią.
‒Dzię​ki,skar​bie.
Kel​ner​kaprzy​nio​słaimbur​ge​ry.
‒Ko​niectegobia​do​le​nia.Czaswrzu​cićdona​szychtęt​nictro​chęcho​le​ste​ro​lu.
‒Bez​względ​nie.Apo​tembędęsięmu​siałpo​waż​nieza​sta​no​wić.

„Mojema​rze​niadziśwnocysięspeł​ni​ły,choćina​czej,niżpla​no​wa​łam.Mia​łamza​-

miarpo​wi​taćWal​te​rawbia​łej,ko​ron​ko​wejsuk​ni,któ​rądo​sta​łamnauro​dzi​ny,aktó​-
rejjesz​czeniemia​łamnaso​bie.Chcia​łammupo​ka​zać,jaksłod​kainie​win​napo​tra​-
fiębyć.

Za​miasttegoza​brałmnienałód​kęinaśrod​kuje​zio​raza​pa​liłświe​ce,wy​jąłbu​tel​-

kęwinaiprze​pysz​necia​sto.Byłonie​zwy​klero​man​tycz​nie.

Akie​dyjużzje​dli​śmy,klęk​nąłprzedemnąioświad​czyłmisię!Omalniewy​pa​dłam

zabur​tę.Je​stembar​dzo,bar​dzoszczę​śli​wa.Chce​my,żebyna​szedzie​ciprzy​jeż​dża​-
łytuznamiwkaż​delatoiżebypo​ko​cha​łytomiej​scetakjakmy.

Mamwra​że​nie,jak​bymuno​si​łasięnadzie​mią!”

Al​lieza​mknę​łaostat​niku​fer.Wśrod​kuty​go​dniamiałprzy​je​chaćsa​mo​chód,któ​-

rym ubra​nia zo​sta​ną prze​wie​zio​ne do miesz​ka​nia Ju​lie. Po​wo​li doj​rze​wa​ła w niej
myśl,żebyotwo​rzyćsklep.Ubra​niazestry​chuby​ły​byin​spi​ra​cjądostwo​rze​niawła​-
snej ko​lek​cji. Tym​cza​sem przy​ję​ła pro​po​zy​cję no​wej pra​cy, któ​rą mia​ła roz​po​cząć
odpo​nie​dział​ku.Mia​łana​dzie​ję,żebę​dziemia​ładośćcza​su,żebysięza​jąćpro​jek​-
temwła​snejfir​my,choćozna​cza​łoto,żeca​ły​midnia​mibę​dzieprze​by​waćwbiu​rze.

Usły​sza​ła na dole czy​jeś kro​ki i zdzi​wi​ła się. Czyż​by Erik wró​cił z Bo​sto​nu?

AmożetoCla​ris​sa?

‒Halo,ktotam?‒krzyk​nę​ła,na​słu​chu​jącod​po​wie​dzi.Mia​łaci​chąna​dzie​ję,żeto

możeJo​nas,choćwie​dzia​ła,żetozjejstro​nyśmiesz​ne.

Ju​liemia​łara​cję.Opo​wie​dze​nieJo​na​so​wioswo​jejprze​szło​ścispra​wi​ło,żepo​czu​-

łasiędużole​piej.Tyl​kodla​cze​goprze​pła​ka​łacałąostat​niąnoc?

‒Wi​taj,sio​stro.
‒San​dra!‒Na​praw​dęsięucie​szy​ła,sły​szącjejgłos.
‒Cosiędzie​je?‒Wdziu​rzewpod​ło​dzepo​ja​wi​łasięgło​waSan​dry,aza​razpo​-

tem cała resz​ta. Jak zwy​kle wy​glą​da​ła jak mi​lion do​la​rów. Coś jed​nak się w niej
zmie​ni​ło,tyl​koAl​lieniepo​tra​fi​łapo​wie​dziećco.

‒Wi​dzę,żesiępa​ku​jesz.Pod​ję​łaśjużja​kąśde​cy​zję?
‒ Jesz​cze nie. Za​sta​na​wia​łam się, czy nie otwo​rzyć wła​snej fir​my, któ​ra by pro​-

jek​to​wa​łaisprze​da​wa​łaubra​nia.

‒Moimzda​niempo​win​naśtozro​bić.
‒ Dzię​ki. ‒ Wska​za​ła ręką je​den z ku​frów Brid​get. ‒ Słu​chaj, może chcia​ła​byś

wy​braćso​bieja​kieśsu​kien​kinaswo​jewy​stę​py?

‒Och,tobar​dzomiłoztwo​jejstro​ny.Chęt​nie.Jakotwo​rzyszsklep,będętwo​ją

pierw​sząklient​ką.

Al​lieuśmiech​nę​łasięiski​nę​łagło​wą.
‒Erikprzy​je​chałztobą?
‒Nie,przy​je​dzieju​tro.Popro​stuchcia​łamjużtubyć.Maszza​miarzo​staćnacały

przy​szłyty​dzień?

‒Nie,niemogę.
Mu​sia​ławra​caćdoNo​we​goJor​kuiza​cząćnoweży​cie.Musiwy​cią​gnąćwnio​ski

zlek​cji,jakądałojejży​cie.Tosięwła​śniena​zy​wazdo​by​wa​niedo​świad​cze​nia.

Ża​ło​wa​ła,żetakwie​ledzie​lijąodJo​na​sa.Tenmęż​czy​znana​praw​dęzro​biłnaniej

wra​że​nie,alebyłpozajejza​się​giem.

‒Alezo​sta​nieszprzy​naj​mniejdoju​tra?
‒Mó​wiącszcze​rze,mia​łamza​miarzła​paćau​to​buszakil​kago​dzin.
‒Niemamowy.Przy​wio​złamdlanasko​la​cję,mamyteżmnó​stwoal​ko​ho​lu.Szko​-

da,żebysięzmar​no​wa​łotyledo​bra.

Al​lieuśmiech​nę​łasię.Jużwie​dzia​ła,cozmie​ni​łosięwSan​drze.Byłaszczę​śli​wa.

Ażpro​mie​nia​łara​do​ściąiszczę​ściem.

Erik.Naj​wy​raź​niejsiędo​ga​da​li.

‒Okej.Tyl​kowe​zmęprysz​nic.Spo​tka​mysięnapla​ży?
‒Wo​la​ła​bymnawe​ran​dzie.
‒Wpo​rząd​ku.Będęzakwa​drans.
Al​liewy​ką​pa​łasięiprze​bra​ła.Cie​szy​łasięnatenwie​czór.San​drabyłaroz​sąd​ną

ko​bie​tą,uło​ży​łaso​biespra​wyzEri​kiemizna​łaJo​na​sa.Możeudzie​lijejja​kiejśrady.

Kie​dyze​szła,za​sta​łastółza​sta​wio​ny.San​draprzy​go​to​wa​łaskrzy​deł​kazkur​cza​-

ka,ma​ka​ron,ma​ry​no​wa​nebro​ku​ły,brzo​skwi​nieiba​becz​kiwróż​nychsma​kach.

‒Wy​glą​daza​chę​ca​ją​co.
‒Spójrznato.‒Wska​za​łanabu​tel​kęznaj​du​ją​cąsięwwia​der​kuzlo​dem.‒Ta​it​-

tin​ger Com​tes de Cham​pa​gne, rocz​nik ty​siąc dzie​więć​set dzie​więć​dzie​sią​ty pią​ty.
Niebyleco,iwła​śniemytowy​pi​je​my.

‒Uwa​żasz,żepo​win​ny​śmy?‒Al​liebyłabar​dziejza​sko​czo​natym,żeSan​drawie,

jakitodo​bryszam​pan,niżfak​tem,żegoza​pro​po​no​wa​ła.

‒Erikpo​wie​dział,żemo​że​mybrać,cochce​my.
‒Skądwiesz,zja​kie​gojestszcze​pu?
‒Moiro​dzi​cegouwiel​bia​li.
‒Chceszpo​wie​dzieć,żewSo​uthiepi​ja​jącośpo​dob​ne​go?
‒WGre​enFarms,wCon​nec​ti​cut.Jed​nazbo​gat​szychczę​ściLongIs​land.Tamdo​-

ra​sta​łam.Moiro​dzi​cebylimi​lio​ne​ra​mi.

Al​liezmar​twia​ła.AwięcSan​draiErikbyliskro​je​niztegosa​me​goma​te​ria​łu.
‒Aleprze​cieżpo​wie​dzia​łaś…
‒Skła​ma​łam.‒Na​la​ławinodosmu​kłychkie​lisz​ków.
‒Aledla​cze​go?
San​drapo​da​łajejkie​li​szekiuśmiech​nę​łasię.
‒Skar​bie,my​ślę,żesamatowiesz.
‒AwięcJo​naswszyst​kocipo​wie​dział.
‒ Zdro​wie. ‒ Na​pi​ła się łyk i przy​mknę​ła oczy. ‒ Och, to jest pra​wie lep​sze niż

seks.

Al​liestra​ci​łaocho​tęnaszam​pa​na.
‒ Po​wie​dział mi tyl​ko w ogól​nym za​ry​sie i bar​dzo go na​ci​ska​łam. I do​pie​ro po

tym,jakjaopo​wie​dzia​łammuswo​jąhi​sto​rię.‒Wska​za​łarękąkrze​sło.‒Usiądź.

‒Niemó​wi​łaśmuotymwcze​śniej?
‒Nie.Wie​cieotymtyl​kowytro​je.Od​kry​cietejpraw​dyza​ję​łomitrzy​dzie​ścilat

ite​razchcęprze​ka​zaćtęwie​dzęmo​jejsio​strze.‒Pod​su​nę​łaAl​lieta​lerz.‒Po​czę​-
stujsięskrzy​deł​kiem.

‒Itowszyst​ko?Po​czę​stujsięskrzy​deł​kiem?
‒ Cała mą​drość spro​wa​dza się do tego, że nie in​te​re​su​je mnie, co my​ślą so​bie

omnieinni.Li​cząsiętyl​koci,któ​rychko​cham.

‒Po​nie​ważcilu​dziemu​szą…
‒Mu​sząza​ak​cep​to​waćmnietaką,jakaje​stem.Je​ślinie…Je​ślinie,toniechidądo

dia​bła.Je​ślichce​mybyćszczę​śli​we,mu​si​mychwy​taćna​szychfa​ce​tówzajajaicią​-
gnąćwswo​jąstro​nę…Rany,cojawogó​lewy​ga​du​ję?

‒Niewiem,alebrzmitobar​dzoin​try​gu​ją​co.Jesz​czeszam​pa​na?
‒Bez​względ​nie.Awiesz,cojestwtymwszyst​kimnaj​śmiesz​niej​sze?
‒Niemampo​ję​cia.

‒Za​czę​łamsiękrę​cićwo​kółEri​kazewzglę​dunajegopie​nią​dze.
‒Aleprze​cieżtwoiro​dzi​cesąbo​ga​ci.
‒Kie​dymia​łamsie​dem​na​ścielat,od​cię​limnieodswo​ichpie​nię​dzy.
‒Żar​tu​jesz?CzyodJo​na​sateżchcia​łaśtyl​kopie​nię​dzy?
‒Po​cząt​ko​wotak,alepo​tembar​dzogopo​lu​bi​łam.
Al​lieomalnieza​krztu​si​łasięszam​pa​nem.
‒Wieszco?Zkaż​dymły​kiemsma​ku​jeco​razle​piej.
‒ Praw​da? Zu​peł​nie jak ze mną i Eri​kiem. Kie​dy go bli​żej po​zna​łam, zro​bi​łam

bar​dzogłu​piąrzecz.

‒Za​ko​cha​łaśsięwnim.
‒Skądwiesz?
‒Masztowy​pi​sa​nenatwa​rzy.Ru​mie​niszsięjakulicz​nyneon.
‒Takwięcmojewszyst​kiemi​ster​nepla​nyspeł​złynani​czym.Małotego,zkaż​dym

dniemjestco​razgo​rzej.

‒Jaktomoż​li​we?
‒Wpa​dłamjakśliw​kawkom​potichcia​ła​bym,żebyko​chałmniedlamniesa​mej.
‒Czy​litojużna​praw​dępo​waż​naspra​wa.Toprze​ra​ża​ją​ce!
San​draza​chi​cho​ta​ła.
‒Po​win​naświę​cejpić.Je​steśwte​dyza​baw​na.
Al​liewy​sta​wi​łakie​li​szek,żebySan​drajejdo​la​ła.
‒Ite​razco?Wyj​dzieszzanie​goibę​dzie​cieżyćdłu​goiszczę​śli​wie?
‒Wyjśćzanie​go?Chy​bażar​tu​jesz.Męż​czyź​nitacyjakEriknieże​niąsię.Bę​dzie

mnietrzy​mał,do​pó​kisięnieza​cznęsta​rzeć,apo​temwy​mie​nimnienamłod​szymo​-
del.

‒My​liszsię.Je​stemprze​ko​na​na,żecisięoświad​czy.
‒Wca​lenieje​stempew​na,czyjachcęwy​cho​dzićzamąż.
‒Taktyl​komó​wisz,alewrze​czy​wi​sto​ścitegowła​śniepra​gniesz.
‒Aty?Wy​szła​byśzaJo​na​sa?
‒Ależjagopra​wienieznam!
‒Aha,ro​zu​miem.Hej,acotozaulicz​nyneon?
‒Nie,nie.Nicztychrze​czy.Pozatymspra​wi​łam,żemnieznie​na​wi​dził.My​śli,że

lecęnajegopie​nią​dze‒za​chi​cho​ta​ła.

‒Mu​siszprze​staćsiętymprzej​mo​wać.Po​win​naśczer​paćztegora​dość.Po​win​-

naśpićdro​gie​goszam​pa​naimó​wić:dzię​ku​jęwam,bo​go​wieOlim​pu,zato,żeze​sła​-
li​ściemibo​ga​te​gomęż​czy​znę,któ​rydajemiteam​bro​zje.

‒Po​win​nambyłapo​wie​dziećmuwcze​śniej…
‒Acobytozmie​ni​ło?
‒Maszra​cję,nic!
‒Naszje​dy​nybłądpo​le​gałnatym,żeuzna​ły​śmy,żena​le​żytrzy​maćna​sząprze​-

szłośćwta​jem​ni​cy.

‒Amen,sio​stro.‒Al​liewsta​ła.‒Ak​cep​tu​je​myichrolęwkształ​to​wa​niuna​szych

oso​bo​wo​ści,aleniepo​zwo​li​myimnamirzą​dzić.

‒Niebędąnammó​wić,comamymy​ślećaniczuć.
‒Ko​nieczkłam​stwa​miiob​łu​dą.
‒Ko​muśsięniepo​do​bato,ja​kieje​ste​śmy?Napo​hy​belim!

‒Napo​hy​bel!‒za​wtó​ro​wa​łajejAl​lie.
Ja​kiśha​łaszwró​ciłichuwa​gę.Chwie​jącsięnie​conano​gach,od​wró​ci​łygło​wy.
Wdrzwiachsta​liJo​nasiErik,za​śmie​wa​jącsięznichdoroz​pu​ku.

ROZDZIAŁPIĘTNASTY

San​drazmar​twia​ła.CzyErikusły​szałjejwy​zna​nie?Ito,żepo​cząt​ko​womy​śla​ła

tyl​koojegopie​nią​dzach?Mia​łana​dzie​ję,żenie.

Napew​nonieśmiał​bysięwte​dytakszcze​rze.
‒Jakdłu​gotusto​icie?
‒Do​sta​tecz​niedłu​go,żebyna​braćprze​ko​na​nia,żeje​ste​śmynaj​gor​sinaświe​cie,

awyprze​pa​da​ciezaszam​pa​nem.‒Erikpod​szedłdoniej,wzbu​dza​jącwniejuczu​-
cia,któ​rejąprze​ra​zi​ły.

‒Chcia​łonamsiępić‒po​wie​dzia​łare​zo​lut​nieAl​lie.‒Uzna​ły​śmy,żeniemie​li​by​-

ścienicprze​ciw​kotemu.

‒Tobyłmójpo​mysł‒przy​zna​łalo​jal​nieSan​dra.Dzię​kiroz​mo​wiezAl​liewie​dzia​-

łajuż,cze​gochceicomazro​bić.

‒Ilmiocham​pa​gne,eiltuocham​pa​gne,mioamo​re‒po​wie​działErik,obej​mu​jąc

ją.‒Pój​dzieszzemnąnaspa​cer?

‒Niecho​dzęnaspa​ce​ry‒oznaj​mi​ła,po​zwa​la​jącsiępo​ca​ło​waćwpo​li​czek.
‒Wta​kimra​ziechodźzemnądołóż​ka‒po​wie​działci​cho.
‒Rze​czy​wi​ście,chy​bawolęzo​staćwdomu.
‒Al​lie?‒Jo​naswciążstałsztyw​nowdrzwiach.
San​draspoj​rza​łanaAl​lie,któ​rejminateżniebyłazbytpew​na.Po​win​nizo​sta​wić

ichsa​mych.

‒Idzieszzemnądodom​ku?‒spy​tałJo​nas,spo​glą​da​jączaokno.Nanie​biezbie​-

ra​łysięcięż​kiebu​rzo​wechmu​ry.

‒Idę‒oznaj​mi​łaAl​lieipo​de​szładoSan​dry,żebyjąuści​skać.
‒Trzy​majsię,skar​bie‒szep​nę​łaSan​dra.
‒Tyteż‒od​par​ła,pusz​cza​jącdoniejoczko.Wzię​łazesobąbu​tel​kęiwy​szłaza

Jo​na​sem.

Wkuch​nipo​ja​wiłsięErikzko​lej​nąbu​tel​kąszam​pa​na.
‒Orany,czytymaszza​miarsięwtymką​pać?
‒Achcia​ła​byś?
‒Ktowie?Po​wiemci,kie​dybę​dzieszmógłbez​piecz​niemnieotospy​tać.
‒Bez​piecz​nie?Och…
‒Notowo​liszzo​staćtu​tajczyidzie​mynagórę?
Od​po​wie​działcoś,cze​goniebyławsta​niezro​zu​mieć.
‒Nagórę?Takmy​śla​łam.‒Wzię​łagozarękęipo​cią​gnę​ła.
‒Acozkie​lisz​ka​mi?
‒Są​dzi​łam,żebę​dzie​mysięwtymką​pać.
‒Ra​cja.Za​po​mnia​łem.
‒Na​pi​je​mysięzbu​tel​ki.Albozin​nychmiejsc…‒Prze​je​cha​łaję​zy​kiempowar​-

gach.

‒Nieróbtego‒ostrzegłjąErik.
Ro​ze​śmia​łasię,ru​sza​jącnagórę.Po​dą​żyłzanią,niepo​tra​fiącpo​wstrzy​maćrąk,

któ​rejak​bynie​za​leż​nieodjegowolispo​czę​łynajejpo​ślad​kach.

Nie​grzecz​nychło​piec.
Ko​cha​ła go. Czy to jed​nak wy​star​czy? Czy może za​ry​zy​ko​wać i za​wie​rzyć mu

swo​jeser​ceidu​szę?Aje​ślizaja​kiśczasrzu​cijądlana​stęp​nejzdo​by​czy?

Cóż,je​ślichcebyćszczę​śli​wa,musiza​ry​zy​ko​wać.
We​szładosy​pial​niEri​kaizrzu​ci​łaszor​ty.Wna​stęp​nejko​lej​no​ścibyłyko​szul​ka,

sta​nikinakoń​cumajt​ki.

Erikstałwdrzwiachjakza​uro​czo​ny,ści​ska​jącbu​tel​kęszam​pa​na.
‒ A te​raz usiądź tu i po​słu​chaj mnie uważ​nie ‒ oznaj​mi​ła, wska​zu​jąc sto​ją​ce

wrogupo​ko​jukrze​sło.

Wy​razjejtwa​rzymu​siałdonie​goprze​mó​wić,gdyżpo​słusz​niezro​bił,ocopro​si​ła.
‒Ococho​dzi,San​dra?
‒Za​czę​łamtęcałąza​ba​węztobą,po​nie​ważchcia​łamcięwso​bieroz​ko​chać.
‒Iuda​łocisię.
‒Tak,alemu​siszwie​dzieć,żewte​dycho​dzi​łomi…otwo​jepie​nią​dze.By​łamzmę​-

czo​nanie​ustan​nąwal​ką,jakąto​czy​łamzprze​ciw​no​ścia​milosu,atyspra​wia​łeśwra​-
że​niemi​łe​gofa​ce​taimia​łeśichwbród.

‒Ro​zu​miem.Ate​raz?Czycho​dziciocoświę​cej?
Pod​nio​słananie​gowzrokina​glejejoba​wyznik​nę​ły.
‒Tak.
‒Ocokon​kret​nie,San​dra?
Sta​nę​łaprzednimnaga.
‒Owszyst​ko‒szep​nę​ła.
Erikwstałiwy​cią​gnąłdoniejra​mio​na.
‒Damcitowszyst​ko,skar​bie.Ijesz​czewię​cej.
Wziął ją na ręce, jak​by wa​ży​ła tyle co kot, i po​ło​żył na łóż​ku. Kie​dy zrzu​cał na

pod​ło​gęspodnie,usły​sza​ładziw​nyło​skot.

‒Cotyno​siszwkie​sze​niach?Ka​mie​nie?
‒Moż​natakpo​wie​dzieć.Ku​pu​jęje.
‒Co?Wybo​ga​cini​g​dyniema​ciedo​syć.
‒Chciał​bympo​ka​zaćcimojąko​lek​cję.
‒Ja​sne‒od​par​łalek​kozdzi​wio​na.
‒Do​brze,alezro​biętopóź​niej.
Po​ło​żyłsięnaniej,roz​ko​szu​jącsięcie​płemjejcia​łaiza​pa​chem,jakiznie​gobił.
‒San​dra,masznaj​wspa​nial​sząskó​rępodsłoń​cem.
‒Dzię​ku​ję.Erik,chcia​ła​bymcicośpo​wie​dzieć.
‒Atwo​jepier​sitoist​nedzie​łosztu​ki.Chcęsięztobąko​chaćcałą…
‒Erik,czymo​żeszsięnachwi​lęza​mknąć?Usi​łu​jęciwła​śniepo​wie​dzieć,żecię

ko​cham.

Erikznie​ru​cho​miał,pa​trzączgórynajejtwarz.
‒San​dra‒po​wie​działtyl​koipo​ca​ło​wałjądłu​goibar​dzo,bar​dzona​mięt​nie.
Wśli​zgnąłsięwnią,spra​wia​jąc,żeporazpierw​szywży​ciupo​czu​łasięna​praw​dę

ko​cha​na.Do​zna​łauczu​ciabez​wa​run​ko​wejmi​ło​ści,peł​ne​gopo​ro​zu​mie​nianata​kim
po​zio​miein​tym​no​ści,ja​kie​goniezda​rzy​łojejsiędo​świad​czyćzżad​nymin​nymmęż​-
czy​zną.

Gdy​bytyl​komo​głototrwaćwiecz​nie.

Ostroż​nie,San​dra.Nicnietrwawiecz​nie.Aprzy​naj​mniejniewtwo​imprzy​pad​ku.
Od​su​nę​ła po​nu​re my​śli, sku​pia​jąc się na tym, cze​go do​świad​cza​ła. Ko​cha​nie się

zEri​kiembyłozu​peł​nieinneodwszyst​kie​go,codotejporyzna​ła.Pod​da​łamusię
cał​ko​wi​cie, za​wie​rzy​ła całą sie​bie, świa​do​ma tego, że na​praw​dę sta​no​wią jed​ność
ijegoprzy​jem​nośćjestdlaniejrów​nieważ​najakjejwła​sna.

Kie​dy wresz​cie ich od​de​chy zwol​ni​ły, z pier​si Eri​ka wy​do​by​ło się głę​bo​kie wes​-

tchnię​cie.

‒San​dra?
‒Mmm?
‒Chciał​bymcite​razpo​ka​zaćmojeka​mie​nie.
‒Te​raz?‒San​draniemo​głauwie​rzyćwto,cosły​szy.
‒Tak.Pięćka​mie​ni.
Zsu​nąłsięzniejizdjąłpre​zer​wa​ty​wę.
Le​ża​łanałóż​ku,spo​glą​da​jącwsu​fit.Tobyłfa​cet,wktó​rymsięza​ko​cha​ła?Niedo

wia​ry.

Ajed​nak.
‒Zo​bacz.‒Usiadłnałóż​kuiwy​cią​gnąłrękę.‒Dajęcijetyl​kodla​te​go,żecięko​-

cham.

‒Ja​sne‒po​wie​dzia​łaSan​dra,sia​da​jącnałóż​ku.
Spoj​rza​łanato,cotrzy​małwręku,izdę​bia​ła.
Pu​deł​kowy​ło​żo​neak​sa​mi​tem.Męż​czy​zna,wy​cią​ga​ją​cyjewjejstro​nę.Zmi​ło​ścią

woczach.

Ka​mie​nie.
‒Erik,cotyzro​bi​łeś?
‒Po​wie​dzia​łemci,ku​pi​łemka​mie​nie.Sądlacie​bie.
Wpu​deł​kule​żałpier​ścio​nekzczte​re​madia​men​ta​miota​cza​ją​cy​minie​zwy​kłejuro​-

dysza​fir.

Pięćka​mie​ni.
‒Szu​ka​łemcięcałeży​cie,San​dra,tyl​kożeotymniewie​dzia​łem.Te​raz,kie​dyjuż

cięzna​la​złem,był​bymszczę​śli​wy, gdy​byśze​chcia​ładzie​lićze mnąży​cie.‒Zsu​nął
się z łóż​ka i uklęk​nął na pod​ło​dze. Jej słod​ki, ko​cha​ny Erik. Cały jej, do koń​ca ich
dni.

‒ San​dro McKin​ley, czy wyj​dziesz za mnie za mąż? Oczy​wi​ście po​ślu​bi​ła​byś nie

tyl​komnie,aletak​żeimojepie​nią​dze.Niechcę,że​byśsa​mot​niewal​czy​łazprze​-
ciw​no​ścia​milosu.

‒Tak,Erik,wyj​dęzacie​bie. ‒Do​tknę​łazczu​ło​ściąjegotwa​rzy.‒Aleprzy​się​-

gamci,żewzię​ła​bymcięzamęża,na​wetgdy​byśniemiałgro​szaprzydu​szy.

ROZDZIAŁSZESNASTY

‒Okej.‒Al​liewe​szładodom​kuizwró​ci​łasiętwa​rząwstro​nęJo​na​sa.Miałmo​-

kreoddesz​czuwło​sy,ajegonie​bie​skieoczypa​trzy​łynaniąpy​ta​ją​co.‒Do​pi​je​my
resz​tę?

‒Awogó​lecośjesz​czezo​sta​ło?
‒Nie​wie​le‒przy​zna​ła.‒Masznową?
‒ Mam, ale nie tak do​brą. ‒ Wy​jął z lo​dów​ki bu​tel​kę wy​śmie​ni​te​go szam​pa​na

ipo​ka​załjej.‒Wy​glą​danato,żebę​dzie​mymu​sie​liza​do​wo​lićsiętym.

‒Czywyni​cze​goniero​bi​ciejaknor​mal​nilu​dzie?
‒Mó​wiącszcze​rze,nie​któ​rerze​czytak.
‒Och,to.‒Al​lieniepo​tra​fi​łapo​wstrzy​maćuśmie​chu.Aprze​cieżpo​win​nabyćte​-

razpo​waż​naidaćmudozro​zu​mie​nia,cojestco.Zro​bi​łagłę​bo​kiwdech.

‒Jo​nas,chcę,że​byświe​dział,żeniecho​dzimiotwo​jepie​nią​dze.
‒Todo​brze.‒Wy​jąłzszaf​kidwakie​lisz​kiina​lałimwina.‒Dlamniepie​nią​dze

sąje​dy​nieśrod​kiemdotego,żebywmia​rękom​for​to​wożyć.

‒Ijesz​czechcia​łamcipo​wie​dzieć,żeprzy​kromizpo​wo​dutego,żeniepo​wie​-

dzia​łamciwcze​śniejomoimży​ciu.Niepo​win​namsiębyławsty​dzić…

‒ To mnie jest przy​kro. Nie ro​zu​mia​łem, jak waż​ne jest, że​byś mi po​wie​dzia​ła.

Wie​lery​zy​ko​wa​łaśioka​za​łaśmiogrom​nieza​ufa​nie.Na​praw​dętodo​ce​niam.

Po​chy​liłsięipo​ca​ło​wałją.Wol​noide​li​kat​nie.Ajejza​krę​ci​łosięodtegopo​ca​łun​-

kuwgło​wie.

‒Och,Boże‒wy​du​si​łazsie​bie.
‒Zga​dzamsię‒oznaj​mił,za​glą​da​jącjejgłę​bo​kowoczy.
‒Zczym?
‒Ztym,copo​wie​dzia​łaś.
‒Acopo​wie​dzia​łam?
‒Tomia​no​wi​cie,żejestnamzesobąbar​dzo,bar​dzodo​brzeipo​win​ni​śmypo​my​-

ślećoprzy​szło​ści.

‒Jatakpo​wie​dzia​łam?
‒Mhm.‒Przy​cią​gnąłjąiznówza​cząłca​ło​waćtak,żenachwi​lęstra​ci​łakon​takt

zrze​czy​wi​sto​ścią.

‒ Cze​kaj, cze​kaj. ‒ Ode​rwa​ła się od nie​go nie​mal siłą. ‒ Nie za​po​mnia​łeś przy​-

pad​kiem,żemiesz​ka​mywin​nychmia​stach?Tymaszpra​cę,ajawła​śnieprzy​ję​łam
nowąpo​sa​dę.

‒Nie,janiemampra​cy.
‒Jakto?‒Al​liesze​ro​kootwo​rzy​łazezdu​mie​niaoczy.
‒Zło​ży​łemwy​po​wie​dze​nie‒po​wie​dział,ca​łu​jącjąjed​no​cze​śniewskroń.‒Za​-

razpotym,jakmniewy​la​li.

‒Wy​la​licię?
‒Po​wie​dzia​łemim,comy​ślęotymwszyst​kim.‒Za​śmiałsięiująłjejręce.‒Mia​-

ły​ściezSan​drąra​cję.Po​wie​dze​niepraw​dydzia​łaoczysz​cza​ją​co.

‒Czytoozna​cza,że…

‒Toozna​cza,żeniemu​szęmiesz​kaćwBo​sto​nie.‒Za​cząłca​ło​waćpoko​leikaż​-

dyjejpa​lec.‒Chcęza​ło​żyćwła​snąfir​mę.Tyde​cy​duj,cochceszro​bićigdziemiesz​-
kać.

‒Wła​śnieprzy​ję​łampro​po​zy​cjępra​cy.Mamza​cząćwprzy​szłymty​go​dniu.
‒Albo…
‒Alboco?
‒Mo​żeszdonichza​dzwo​nićipo​wie​dziećim,żejestcibar​dzoprzy​kro,aledo​sta​-

łaślep​sząofer​tę.

‒Tyl​kożeniedo​sta​łam.
‒Po​cze​kajchwi​lę.
Niewie​dzia​ła,cze​gosięspo​dzie​wać,alemia​łaprze​czu​cie,żebę​dzietocoświel​-

kie​go.

‒Al​lieMcDo​nald,czyze​chcia​ła​byśwpro​wa​dzićsiędomo​je​gomiesz​ka​nia?Zo​ba​-

czy​my,jaknamsięra​zemżyje,za​nimku​pi​mydom.

‒Jaktodom?‒Przy​ło​ży​łaręcedopo​licz​ków,któ​repło​nę​łyży​wymogniem.Jo​nas

uśmiech​nąłsięnatenwi​dok.‒Mu​szęod​po​wie​dziećodrazu?

‒Nie.Tojesz​czenieko​niecnie​spo​dzia​nek.
‒Och.Mamna​dzie​ję,żebędąmiłe.
‒Obo​jeza​czy​na​mywła​snybiz​nes.Wiem,żebę​dzieszsięsprze​ci​wiać,alemógł​-

bympo​móccinapo​cząt​ku…

‒Nie.‒Ener​gicz​niepo​trzą​snę​łagło​wą.‒Niemogępo​zwo​lić,że​byś…
Jegopo​ca​łu​nekza​mknąłjejusta.Pró​bo​wa​łaznimwal​czyć,aleszyb​kosięoka​za​-

ło,żejestzu​peł​niebez​sil​na.

‒Po​zwólmido​koń​czyć,Al​lie.Mamtakipo​mysł.Za​in​we​stu​jęwtwo​jąfir​mę.Je​śli

sięroz​sta​nie​my,od​daszmiwszyst​kocodopen​sa.Je​ślizaśsiępo​bie​rze​my,toitak
niebę​dziemia​łozna​cze​nia,botobędąna​szewspól​nepie​nią​dze.

‒Po​bie​rze​my?
‒Czyż​bymza​po​mniałwspo​mnieć,żepro​szęcięorękę?
‒Jo​nas!
‒ Nie po​pro​sił​bym, że​byś ze mną za​miesz​ka​ła, gdy​bym nie miał po​waż​nych za​-

mia​rów.

‒Aleprze​cieżdo​pie​ronie​daw​nosiępo​zna​li​śmy.Czytywogó​lemnieko​chasz?
‒Czyż​bymza​po​mniałtak​żeitejczę​ści?
Al​liewy​rzu​ci​łaręcedogóry.
‒Je​steśnie​moż​li​wy.
‒Awspo​mnia​łemjużotym,żepo​sta​no​wi​li​śmyzEri​kiemniesprze​da​waćdomu?
‒Prze​stańwresz​ciemó​wić.Przezcie​biedo​sta​nępo​mie​sza​niazmy​słów.
‒Okej.‒Pod​niósłjąiob​ró​ciłwo​kółsie​bie.‒Ko​niecga​da​nia.
W mil​cze​niu ru​szy​li na górę. Ro​ze​bra​li się i wśli​zgnę​li do łóż​ka. Tym ra​zem ich

by​cie ra​zem róż​ni​ło się od tego, cze​go do​świad​cza​li wcze​śniej. Al​lie ko​cha​ła się
zmęż​czy​zną,zktó​rymmia​łaspę​dzićresz​tęży​cia.

Uświa​do​mie​nieso​bietegofak​tudo​da​łojejskrzy​deł.Prze​ję​łaini​cja​ty​wę,pra​gnąc

daćmutyleprzy​jem​no​ści,ilebyławsta​nie.Jed​no​cze​śnieniewa​ha​łasiępo​ka​zać,
jakonnaniądzia​łaijakjestjejznimdo​brze.

Ichcia​łazna​la​złypo​ro​zu​mie​nie,pa​so​wa​łydosie​biejakkluczdozam​ka.Niewsty​-

dzi​łasięjużspoj​rzećmuwoczyanipo​ka​zaćnago.Nieoba​wia​łasiępo​ka​zać,cze​go
pra​gnie,żebyuzy​skaćspeł​nie​nie.

Kie​dy naj​wyż​sze unie​sie​nie mi​nę​ło, opa​dła na nie​go, prze​ży​wa​jąc swo​ją roz​kosz

isłu​cha​jącbi​ciajegoser​ca.Unio​słagło​węispoj​rza​łamuwoczy.Wie​dzia​ła,żedo​-
strze​żewnichtyl​komi​łość.

‒Ko​chamcię,Jo​nas.
‒Ajako​chamcie​bie,Al​lie.Chcęztobążyćipa​trzećnacie​bieprzezwszyst​kie

dni mo​je​go ży​cia. Chcę cię wspie​rać, śmiać się z tobą za dnia i ko​chać się z tobą
wnocy.

‒Och,Jo​nas.
‒No,tymra​zemchy​bamisięuda​łonaczas.
‒Wy​szłodo​sko​na​le.‒Po​ca​ło​wa​łagowpierśiza​czę​ławo​dzićpal​cempooboj​czy​-

ku.Niemo​głauwie​rzyć,żetowszyst​kodzie​jesięna​praw​dę.

‒Przyto​biebar​dziejniżprzykim​kol​wiekin​nymczu​jęsięsobą.Przedni​kimsię

taknieotwo​rzy​łam,jakprzedtobą.Wy​do​by​waszzemnieto,conaj​lep​sze.Czu​jęsię
za​szczy​co​natym,żeza​pro​si​łeśmniedoswo​je​goży​cia.

‒Och,Al​lie.‒Jegora​mio​naoplo​tłyjącia​śniej.‒Wiem,żetosiędzie​jebar​dzo

szyb​ko,alemamna​dzie​ję,żewszyst​kosięja​kośuło​ży.

‒Niewiem,cobę​dzieda​lej,alewtejchwi​liczu​jęsięab​so​lut​niepew​natego,co

po​sta​no​wi​łam.Niewy​obra​żamso​bie,że​bymmo​głazmie​nićzda​nie.

Jo​nasuśmiech​nąłsięiza​cząłjągła​dzićpowło​sach.
‒Mogęli​czyćnato,żeprzy​nie​sieszte​razstrójKle​opa​try?
‒Niewi​dzęprze​ciw​wska​zań‒od​par​ła,uszczę​śli​wio​najegopro​po​zy​cją.
‒Toza​baw​ne.Wmoimpierw​szymmej​ludocie​biena​pi​sa​łemci,żechcęza​ło​żyć

wła​snąfir​mę.Niemó​wi​łemotymni​ko​muin​ne​mu.Te​razzna​myjużwszyst​kieswo​je
se​kre​ty.‒Jegorękaznie​ru​cho​mia​ła.‒Amożesięmylę?

‒Nocóż…Wpiw​ni​cymo​je​gomiesz​ka​niaza​mu​ro​wa​łamcia​ło…
‒Ochnie!‒Jo​nasjęk​nąłzuda​nymprze​ra​że​niem.‒Wie​dzia​łem!
‒Żad​nychwię​cejse​kre​tów.‒Al​liepo​ca​ło​wa​łago,apo​temjesz​czerazijesz​cze.

Opa​dlinałóż​koiześmie​chemza​czę​lisięnanimko​tło​wać,ażwkoń​cuJo​nasprzy​-
gwoź​dziłjąswo​imcię​ża​remdopo​dusz​ki.Ob​ję​łagozaszy​jęipo​pa​trzy​łananie​go
zmi​ło​ścią.‒Przedtobąniemamnicdoukry​cia.

@kasiul