UNIWERSYTET SZCZECIŃSKI
Laboratorium Maszynoznawstwa
temat: badanie przekładni zębatej				ćwiczenie 2
Xxx Xxxxxx	grupa: xxx zespół: xxx	sprawdzający: dr T. Brodziński	data:	ocena:

1. Schemat stanowiska pomiarowego.

2. Obrotomierz

1. Hamulec taśmowy

1. Przekładnia zębata 2 - stopniowa

1. Silnik elektryczny

1. Amperomierz

1. Woltomierz

1. Autotransformator

2. Rodzaje i cechy przekładni zębatych.
   

Do najbardziej rozpowszechnionych przekładni mechanicznych należą przekładnie kołowe, w których elementami przekazującymi ruch i obciążenie są koła.

Przekładnie dzielimy na:

• cierne (cięgnowe i bezcięgnowe),

• kształtowe (zębate i łańcuchowe).

Z przekładni kołowych do najbardziej rozpowszechnionych należą przekładnie kołowe zębate. W zależności od wzajemnego położenia osi kół rozróżniamy przekładnie:

• równoległe (walcowe),

• kątowe (stożkowe),

• wichrowate (śrubowe).

Przekładnie równoległe

Przekładnie kątowe

W zależności od wzajemnego położenia wieńców kół rozróżniamy:

• zewnętrzne (o zazębieniu zewnętrznym),

• wewnętrzne (o zazębieniu wewnętrznym).

Ze względu na ilość przełożeń przekładnie dzielimy na:

• zwalniające (reduktory) i > 1

• przyspieszające (multiplikatory) i < 1

i_ab = ω_a / ω_b = n_a / n_b

W praktyce najczęściej stosuje się reduktory ze względu na stosunkowo wysokie obroty silników. Do najważniejszych warunków pracy przekładni, tzw. „dobroci przełożenia” zaliczamy:

• warunek stałości przełożenia,

• warunek ciągłości przełożenia.

Warunkiem nieprzerwanej i spokojnej pracy przekładni (ciągłości zazębienia) jest, aby następna para zębów weszła w zazębienie zanim pierwsza para zębów wyjdzie z zazębienia. W związku z tym wprowadzono pojęcie liczby przyporu (ε), definiowanej jako stosunek łuku przyporu l_o do podziałki nominalnej t_o.

ε = l_o / t_o

Liczba przyporu musi być większa od jedności, zaleca się jej wartość ε=1.2

Cechy przekładni zębatych:

• przenoszą ruch obrotowy z jednego koła na drugie, najczęściej z jednoczesną zmianą prędkości i momentu obrotowego,

• mogą przenosić duże moce,

• posiadają wysoką sprawność,

• wymagają smarowania,

• posiadają zwartą konstrukcję i stosunkowo niski ciężar,

• w pracy są niezawodne,

• podczas pracy niektóre przekładnie powodują znaczny hałas,

• pozwalają uzyskiwać duże przełożenia.

3. Obliczenia.

Schemat kinematyczny przekładni Schemat hamulca

1. Przy pomocy autotransformatora ustalić moc wejściową silnika i zmierzyć obroty wejściowe n₁

2. Obliczyć mement wejściowy ze wzoru:

3. Następnie przez wybranie określonego przełożenia i₁₂, i₃₄ oraz pomiar obrotów wyjściowych n₂ oraz siły hamowania określić moment na wyjściu.

Przełożenie I.

Przełożenie II.

5. 
   Tabela pomiarowa.

Przełożenie	F	n1	n2	i1	i2	U	I	P	Mwej	Mwyj
		N	obr/min	obr/min			V	A	kW	Nm	Nm
	I	5	1460	730	2		125	4,2	0,26	1,7	3
		7	1440	720	2		125	4,74	0,30	1,9	4,2
		9	1420	710	2		125	5,4	0,34	2,3	5,4
	II	5	1430	880		1,625	125	4,6	0,29	1,6	3
		7	1414	870		1,625	125	5,4	0,34	2,3	4,2
		9	1398	860		1,625	125	6	0,38	2,6	5,4

6. Wnioski.

Ćwiczenie przeprowadzone zostało dokładnie. Na podstawie wyliczeń stwierdzić można, że kosztem obrotu zwiększamy moment obrotowy i obciążamy silnik. Przy jednakowym obciążeniu korzystniejsze jest przełożenie I, ponieważ pobiera mniejszy prąd.

1

.



M

wyj

.

M

wej

i

100 %



3

.

1,7

2

0.8823



4.2

.

1,9

2

1.1052



5.4

.

2,3

2

1.1739



3

.

1,9

1.625

0.9716



4.2

.

2,3

1.625

1.1237



5.4

.

2,6

1.625

1.2781

---