Przekładnie zębate - cel
przeniesienie ruchu z jednego wału na drugi
zmiana momentu
zmiana prędkości obrotowej
Podział przekładni zębatych
Typy przekładni:
walcowa
stożkowa
ślimakowa
śrubowa
Własności przekładni zębatych o osiach stałych:
małe przełożenia na jednym zazębieniu
duże gabaryty i duża masa
duże przełożenia uzyskuje się dzięki wielu zazębieniom
stosunkowo tanie w wykonaniu i eksploatacji
Przekładnie zębate:
a) o osiach stałych
b) obiegowe (wielopoziomowe):
planetarne: W=1
różnicowe i sumujące: W>1
Własności przekładni obiegowych:
duże przełożenie przy zwartej budowie
zdolność przenoszenia dużych sił (mocy) [potrojenie liczby par zazębień -> duże moce i momenty]
możliwość rozdziału napędu na kilka odbiorników (W>1) - różnicowe
możliwość sumowania kilku napędów (W>1) - sumujące
ciekawe trajektorie punktów kół obiegowych
wysokie wymagania dokładnościowe - koszty
Mechanizmem krzywkowym nazywamy mechanizm w którym występuje para wyższa - para krzywkowa.
Mechanizmy krzywkowe mają zastosowanie przede wszystkim w układach rozrządczych i regulacyjnych maszyn automatycznych i półautomatycznych:
w układach sterowania zaworami w silniku spalinowym, pompie, sprężarce,
w mechanicznych układach sterowania programatorami (np. w pralce automatycznej),
w układach sterowania obrabiarkami
w mechanizmach w urządzeniach AGD - np. mechanizmy wkładania kaset, płyt CD i DVD, napędy dyskietek, itd.
inne.
Zalety:
prosta zwarta budowa,
możliwość zamiany dowolnego ruchu krzywki na dowolny ruch popychacza,
możliwość realizacji dowolnego prawa ruchu.
Wady:
występowanie pary kinematycznej wyższej,
występowanie dużych nacisków powierzchniowych,
wyrabianie bieżni krzywki,
wrażliwość na niedokładności wykonania,
stosunkowo duże koszty wykonania krzywki.
Dopuszczalne ruchy krzywka - popychacz
R - obrotowy
T - postępowy
O - ogólny płaski
N - nieruchomy
R - R; R -T; R- O; R - N; T - R; T - T; T - O; T - N;...
Sposób zapewnienia ciągłego styku końcówki popychacza z bieżnią krzywki nazywamy rodzajem zamknięcia mechanizmu krzywkowego.
Wyróżniamy zamknięcia:
siłowe,
kinematyczne.
Ekwidystanta - krzywa równoodległa do zarysu krzywki wykreślona przez środek rolki popychacza.
Dynamika - dział mechaniki zajmujący sie ruchem ciał materialnych pod działaniem sił. Głównym zadaniem dynamiki jest opis ruchu ciał pod działaniem samych sił.
Ogólne zasady dynamiki sformułował Newton, w swoim dziele "Principia" - były to trzy zasady dynamiki rządzące ruchem ciał (punktów materialnych):
Jeśli na ciało nie działa żadna siła lub siły działające równoważą się, to ciało pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem jednostajnym prostoliniowym.
Jeśli siły działające na ciało nie równoważą sie, to ciało porusza się z przyspieszeniem wprost proporcjonalnym do siły wypadkowej (F=ma).
Oddziaływania ciał są zawsze wzajemne. Siły wzajemnego oddziaływania dwóch ciał mają takie same wartości, taki sam kierunek, przeciwne zwroty i różne punkty przyłożenia (każda działa na inne ciało).
Zadanie proste dynamiki:
określenie ruchu układu wymuszonego zadanymi siłami.
Zadanie otwarte dynamiki:
określenie sił wymuszających zadany ruch.
Problemy do rozwiązania:
określenie równowagi w mechanizmach,
określenie sił oddziaływania w parach kinematycznych,
określenie sprawności mechanizmów (uwzględnienie sił tarcia),
badanie ruchu maszyn,
wyważanie statyczne i dynamiczne mechanizmów.
Siła:
wielkość wektorowa charakteryzująca miarę oddziaływania ciał,
przyczyna zmiany prędkości, odkształcenia.
Siły w mechanizmach:
ciągłe - skupione
wewnętrzne - zewnętrzne,
czynne - bierne,
użyteczne - nieużyteczne,
grawitacji,
bezwładności,
równoważące.
Równania równowagi:
równanie sił - suma wszystkich sił równoważących się równa się zero
równanie momentów - suma wszystkich momentów i momentów od sił działających na człon względem dowolnego punktu równa się zero
Grupa statycznie wyznaczalna układ kinematyczny w równowadze -> każdy człon w równowadze -> dowolnie wydzielona grupa członów w równowadze
Grupa statycznie wyznaczalna - jest to fragment mechanizmu zbudowany z k członów połączonych parami kinematycznymi (p1, p2 - liczba I i II klasy), który można rozwiązać metodami statyki, który jest statycznie wyznaczalny
Liczba równań= liczbie niewiadomych 3k=2p1+p2
3k-2p1-1p2=0 warunek statycznej wyznaczalności grupy
Manipulator - mechaniczny układ przeznaczony do realizacji niektórych funkcji ręki ludzkiej. Manus (łacina) - ręka.
Prawa robotów:
Isaac Asimov w roku 1942 stworzył trzy prawa robotów i przedstawił je w fantastycznym opowiadaniu Zabawa w berka (Runaround):
robot nie może skrzywdzić człowieka, ani przez zaniechanie działania dopuścić, aby człowiek doznał krzywdy.
robot musi być posłuszny rozkazom człowieka, chyba że stoją one w sprzeczności z Pierwszym Prawem.
robot musi chronić sam siebie, jeśli tylko nie stoi to w sprzeczności z Pierwszym lub Drugim Prawem.
Ewolucja
Manipulator kopiujący:
małe siły (napędza operator)
małe odległości (długi łańcuch kinemat -> błędy)
Operator steruje za pomocą przycisków (brak "czucia")
Serwonapędy - operator "czuje" siłę
Robot współczesny
Zastosowania manipulatorów:
Praca w środowisku niebezpiecznym:
promieniowanie, skażenie
zagrożenie eksplozją
wysokie ciśnienie
głębia
Uciążliwe i powtarzalne operacje technologiczne
montażowe, spawalnicze, obróbcze,...
Medycyna, ochrona zdrowia
rehabilitacja
zabiegi operacyjne
opieka nad niepełnosprawnymi
Inne
Producenci:
ABB (IRB 940, IRB 340, IRB 940 Tricept)
KUKA
Panasonic
Motoman
Mitsubishi
FANUC (F200)
Manipulatory specjalne W>6
Manipulatory przemysłowe: szeregowe (o strukturze otwartych łańcuchów kinematycznych) oraz równoległe (o strukturze zamkniętych łańcuchów kinematycznych)
Strefa robocza. Tak nazywa się miejsce manipulacji chwytaka. Jest to inaczej zbiór możliwych położeń punktu mocowania przemieszczonego manipulatorem przedmiotu.
Współczynnik i kąt serwisu
Współczynnik serwisu. Przedmiot o kształcie kulistym (i zbliżonym do kulistego) umieszczony w punkcie P strefy roboczej może być podjęty przez chwytak manipulatora na ogół przy różnym usytuowaniu osi tego chwytaka. Właściwość ta (bardzo ważna z punktu widzenia eksploatacji) nazywa się serwisem i jest opisana ilościowo tzw. współczynnikiem serwisu. współczynnik serwisu k 0<=k<=1
Manewrowość (redundancja)
Efektory (chwytaki) - trzy palce
Manipulatory równoległe
Ogólne własności manipulatorów równoległych:
duża sztywność układu,
duża dokładność realizowanych ruchów,
duża nośność,
mała masa członów ruchomych,
platforma może poruszać sie ze znacznymi prędkościami i przyspieszeniami,
napędy są umieszczone przy podstawie,
stosunkowo mała strefa robocza,
występowanie położeń osobliwych członów,
Zastosowanie:
wyspecjalizowane obrabiarki,
manipulatory montażowe,
manipulatory pakujące,
manipulatory pomiarowe,
układy pozycjonujące,
symulatory ruchu
inne.
Modele: Hexapod PI M-850, Tricept TMC 845, Pathfinders Hexvantage, Politechnika Wrocławska I-16 MR 3R6C