Przegląd Geologiczny, vol. 55, nr 3, 2007
(red.), Eolizacja osadów jako wskax
nik stratygraficzny czwartorzędu.
Literatura
Wyd. WGiSR UW.
HUIJZER B. & VANDENBERGHE J. 1998  Climatic reconstruction
BRISTOW C.S., SKELLY R.L. & ETHRIDGE F.G. 1999  Crevasse
of the Weichselian Pleniglacial in northwestern and Central Europe. J.
splays from the rapidly aggrading, sand-bed, braided Niobrara River,
Quat. Sc., 13: 391 417.
Nebraska: effect of base-level rise. Sedimentology, 46: 1029 1047.
MARUSZCZAK H. & GO DZIK J. 2001  Znaczenie paleogeogra-
CAILLEUX A. 1942  Les actiones �oliennes p�riglaciaires en Euro-
ficzne osadów fluwioperyglacjalnych poprzedzających nasunięcie
pe. Mm. Soc. G�ol. de France, 41: 1 176.
lądolodu odrzańskiego w dolinie Wisły S
rodkowej. [W:] E. Myciel-
CANT. D.J. & WALKER R.G. 1978  Fluvial processes and facies
ska-Dowgiałło (red.), Eolizacja osadów jako wskax
nik stratygraficzny
sequences in the sandy braided South Saskatchewan River, Canada.
czwartorzędu. Wyd. WGiSR UW.
Sedimentology, 25: 625 648.
MIALL A.D. 1996  The Geology of Fluvial Deposits. Sedimentary
FRENCH H.M. 1996  The Periglacial Environment. Longman, Sin-
Facies, Basin Analysis, and Petroleum Geology, Springer, Ber-
gapore.
lin-Heidelberg-New York.
HUIJZER A.S. & ISARIN R.F.B. 1997  The reconstruction of past
MYCIELSKA-DOWGIAŁŁO E. & WORONKO B. 2004  The
climates using multi-proxy evidence: an example of the weichselian ple-
degree of aeolization of Quaternary deposits in Poland as a tool for
niglacial in northwest and central Europe. Quat. Sc. Rev. 16: 513 533.
stratigraphic interpretation. Sedimentary Geology, 168: 149 163.
GO DZIK J. 1980  Zastosowanie morfometrii i graniformametrii do
SEPP�L� M. 2004  Wind as geomorphic agent in cold climates.
badań osadów w kopalni węgla brunatnego Bełchatów. Studia Regio-
Cambridge University Press.
nalne, IV (IX). PWN Warszawa-Łódx
.
SOKOŁOWSKI R.J. 2002  Główne jednostki litostratygraficzne
GO DZIK J. 1991  Sedimentological record of aeolian processes
póx
nego plejstocenu w kopalni Wapienno na Kujawach. IX Konferen-
from the Upper Plenivistulian and the turn of Pleni- and Late Vistulian
cja  Stratygrafia Plejstocenu Polski Plejstocen Pomorza R
rodkowego i
in Central Poland. [W:] Kozarski S. (red.), Late Vistulian (=Weich-
strefa marginalna lobu Parsęty. Borne-Sulinowo, 3-7 wrzeS
nia 2002 r.
selian) and Holocene Aeolian Phenomena in Central and Northern
SOKOŁOWSKI R.J. 2003  Struktury kriogeniczne w stanowisku
Europe. Z. Geomorph., Supplement-Band, 90: 51 60.
Wapienno k/Inowrocławia i ich wartoS
ć interpretacyjna. [W:] IV Semi-
GO DZIK J. 1995a  Vistulian sediments in the Bełchatów open cast
narium Genez, litologia i stratygrafia utworów czwartorzędowych 
mine, central Poland. Quatern. Stud. Poland, 13: 13 26.
streszczenia. Poznań, 13-14 pax
dziernika 2003 r.
GO DZIK J. 1995b  Wpływ procesów eolicznych na genezę górno-
SOKOŁOWSKI R.J. & BLUSZCZ A. 2004  Litho- and chronostrati-
plenivistulianskich aluwiów w S
rodkowej Polsce. Acta Univers.
graphy of Late Quaternary deposits in Wapienno quarry, NW Poland.
Lodziensia, Acta Geogr., 20: 99 107.
[W:] 8th International Conference  Methods of Absolute Chrono-
GO DZIK J. 2001  Stratygrafia i paleogeografia osadów czwarto-
logy .17-19th May 2004, Ustroń, Poland.
rzędowych w S
rodkowo-zachodniej częS
ci kopalni  Bełchatów z wyko-
ZIELIŃSKI T. 1998  CyklicznoS
ć w osadach rzek roztokowych. Pr.
rzystaniem morfoskopii ziarn kwarcowych. [W:] E. Mycielska-Dowgiałło
Nauk. Uniw. R
ląskiego, Geologia, 14: 68 119.
Wskax
nikowe cechy uziarnienia aluwiów
i ich znaczenie we wnioskowaniu o dynamice procesu
Małgorzata Ludwikowska-Kędzia*, Ewa Smolska**
Badania prowadzące do wyznaczenia litofacji okre- Fl�a i Fall w SE częS
ci Islandii (Giriat & Smolska, 2004;
S
lających S
rodowisko depozycji dotyczą zarówno tekstury,
Angiel i in., 2005), widoczne w odsłonięciach osady san-
jak i struktury osadu (Miall, 1985; Zieliński, 1995). W odsło- drów Czarnej Hańczy i Rospudy (Zieliński, 1993; Zieliński
nięciach obie cechy osadów są czytelne i dlatego szcze-
& Smolska, 1999; Ostrowska i in., 2003) oraz osady holo-
gółowe badania uziarnienia wydają się zbędne. Jednak w
ceńskiego dna doliny Belnianki, pochodzące z wybranych
badaniach osadów z profili wierceń właS
nie cechy uziar-
profili wierceń (Ludwikowska-Kędzia, 2000). Szczególną
nienia są podstawą wnioskowania o S
rodowisku depozycji
uwagę zwrócono na odzwierciedlenie dynamiki S
rodowi-
i jego dynamice. Przedstawienie uziarnienia aluwiów za
ska depozycji we wskax
nikach uziarnienia i na wykresach
pomocą krzywej kumulacyjnej w skali prawdopodobień-
zależnoS
ciowych pomiędzy wskax
nikami.
stwa (Visher, 1963) oraz na diagramie C-M (Passega,
Analizy uziarnienia wykonano metodą sitową i kombi-
1964; Passega & Byramjee, 1969) umożliwia ustalenie
nowaną sitowo-areometryczną według zaleceń Myciel-
mechanizmu transportu i wraz z wartoS
ciami rangowymi
skiej-Dowgiałło (1995). W przypadku najdrobniejszych
wyrax
nie zwiększa możliwoS
ci interpretacyjne w zakresie
osadów zastosowano metodę laserową. Parametry uziar-
dynamiki S
rodowiska depozycyjnego (Gradziński i in.,
nienia obliczono według Folka i Warda (1957).
1986; Racinowski i in., 2001). Również analiza relacji
Zestawienie parametrów uziarnienia (wyliczonych dla
pomiędzy podstawowymi wskax
nikami uziarnienia stano-
wybranych do analizy osadów fluwialnych) na wykresach
wi x
ródło informacji o S
rodowisku depozycji i jego dyna-
zależnoS
ciowych wskazuje na występowanie 2 trendów
mice (Mycielska-Dowgiałło, 1995; Szmańda, 1998;
(układów) wyróżnionych przez Mycielską-Dowgiałło (1995).
Ludwikowska-Kędzia, 2000; Kordowski, 2003).
W analizowanych osadach roztok wyrax
nie zaznacza się
Celem badań było porównanie uziarnienia aluwiów
układ I, odpowiadający facji osadów korytowych. Jest on
różnych subfacji rzek roztokowych i meandrowych. Do
stosunkowo słabiej zaznaczony w osadach rzek meandro-
analizy porównawczej wybrano badane wczeS
niej osady
wych i zwykle obejmuje drobniejsze oraz lepiej wysorto-
współczesnych rzek roztokowych na przedpolu lodowców
wane osady. Natomiast dobrze zaznaczony jest układ II,
odpowiadający osadom pozakorytowym. W osadach Belnian-
*Instytut Geografii, Akademia R
więtokrzyska, ul. R
więto-
ki jest układem dominującym. Zaznacza się również osobna
krzyska 15, 25-406 Kielce, [e-mail]
grupa punktów, charakterystyczna dla osadów akumulacji
**Wydział Geografii i Studiów Regionalnych, Uniwersytet
zbiornikowej (Ludwikowska-Kędzia, 2000). Na diagramach
Warszawski, ul. Krakowskie PrzedmieS
cie 30, 00-927 Warszawa,
[e-mail] zależnoS
ciowych zwraca uwagę strefa, zwykle w przedzia-
200
Przegląd Geologiczny, vol. 55, nr 3, 2007
le Mz = 1 2,5 phi i 1 = 0,5 1,5, gdzie linie trendów I (osa- tacyjno-wleczeniowe (w przypadku grubszych osadów,
najsłabiej wysortowanych) oraz krzywe z dominującym
dów korytowych) i II (osadów pozakorytowych) łączą się,
co wskazuje na występowanie podobnych warunków dyna- odcinkiem saltacji (dla osadów drobniejszych, lepiej wysor-
micznych transportu i depozycji osadów w S
rodowisku kory- towanych). W układzie II wraz z drobnieniem osadów i
pogorszeniem się stopnia wysortowania występują z kolei
towym i pozakorytowym.
Osady badanych koryt sandrowych (roztokowych) krzywe z coraz wyrax
niejszym (dłuższym) odcinkiem zawie-
charakteryzowały się wyrax
nie większym zróżnicowaniem sinowym i zredukowanym (krótszym) saltacyjnym. W wyróż-
S
redniej S
rednicy ziarna i zwykle słabszym wysortowa- nionej, osobnej grupie punktów, reprezentującej zbiornikowe
niem niż osady korytowe rzek krętych, dlatego wydaje się, osady mułkowe, krzywe Vishera charakteryzują się 2 subpo-
że przebieg linii trendów (jej nachylenie) może sugerować
pulacjami w obrębie dominującego członu zawiesiny. Kon-
dynamikę S
rodowiska depozycji na diagramach Mz- 1, sekwentne przeS
ledzenie kształtu krzywych Vishera w profilach
pionowych osadów, w nawiązaniu do zmian położenia
Mz-Sk1 oraz 1-Sk1.
odpowiadających im punktów na wykresie zależnoS
cio-
Dla wszystkich analizowanych osadów wykonano
również diagram C-M. Na obecnym etapie badań można wym Mz- 1, sugeruje, że przejS
cie w profilu pionowym
jedynie stwierdzić, że wydłużony i poziomo przebiegający
osadów z układu I (osadów korytowych) do II (osadów
człon, odzwierciedlający transport trakcyjny PON, jest cha- wezbraniowych), może być zapisem rzeki meandrowej,
rakterystyczny dla rzek, których energia wynika głównie z
piaszczystej, z dużą koncentracją zawiesiny i warunkami
masy wody, a więc rzek nizinnych o niewielkim spadku.
do akumulacji zbiornikowej. Brak wyrax
nego zaznaczenia
Natomiast ten sam człon rozciągnięty w pionie jest charak- się układu I należy najprawdopodobniej wiązać z małą
terystyczny dla koryt o znacznym spadku  rzek wyżyn- energią rzeki, czyli słabymi możliwoS
ciami transportowa-
nych.
nia i przerabiania grubszych frakcjonalnie aluwiów.
Ze względu na poznanie roli interpretacyjnej wyników
Przedstawiona powyżej analiza, obejmująca łącznie
badań uziarnienia pojedynczych prób szczególną uwagę
kilka sposobów prezentacji cech uziarnienia, daje szansę
zwrócono na przebieg krzywej Vishera i jej znaczenie iden- bardziej precyzyjnego ustalenia mechanizmu transportu
tyfikacyjne w wyróżnieniu litofacji fluwialnych. Zagadnie-
oraz dynamiki S
rodowiska depozycyjnego.
nie to było analizowane w licznych, rozpoznanych od-
słonięciach litofacji sandrów Czarnej Hańczy i Rospudy (Zie- Literatura
liński & Smolska, 1999). Na podstawie krzywych Vishera
ANGIEL P., BORKOWSKI K., GIRIAT D., SMOLSKA E. &
wyróżniono litofacje okreS
lane jako wskax
nikowe dla roztok.
SZWARCZEWSKI P. 2005  Szlak sandrowy Fl�al�kull 
Krzywe Vishera wykreS
lono dla wszystkich analizowa-
wskax
nikowe cechy sedymentologiczne dynamiki S
rodowiska. [W:] P.
nych serii sandrowych i w zależnoS
ci od wykształcenia Molewski (red.), Rekonstrukcja procesów glacjalnych w wybranych
strefach marginalnych lodowców Islandii  formy i osady.
poszczególnych odcinków krzywej wydzielono wS
ród nich
Przewodnik wycieczki terenowej, Islandia, 14-28 sierpnia 2005.
grupy o podobnym przebiegu. Zestawienie krzywych
Instytut Geografii UMK, Toruń.
uziarnienia i wskax
ników uziarnienia, a następnie przeS
le-
ANTCZAK B. 1986  Transformacja układu koryta i zanik bifurkacji
Warty. Wyd. Nauk. UAM, Poznań.
dzenie zmian ich położenia na wykresie Mz- 1 i diagramie
GĘBICA P. 1995  Ewolucja doliny Wisły pomiędzy Nowym Brze-
C-M wskazuje na to, że stanowią one logicznie ułożone
skiem a Opatowcem w vistulianie i holocenie. Dokum. Geogr. 2, IGiPZ
punkty, nawiązujące do dynamiki S
rodowiska fluwialnego
PAN, Wrocław.
GIRIAT D. & SMOLSKA E. 2004  Charakterystyka teksturalna
i mechanizmu transportu osadu. Skrajne położenie zajmują
współczesnych osadów sandrowych lodowców Fl�a i Fall w SE
osady słabo wysortowane, reprezentujące S
rodowisko o
Islandii. Polish Polar Studies, XXX Międzynarodowe Sympozjum Polarne,
zmiennej dynamice, z przewagą gwałtownej depozycji,
Akademia Morska w Gdyni, KBP PAN, Klub Polarny PTG, Gdynia.
których krzywe Vishera cechuje przebieg jednoczłonowy GONERA P. 1986  Zmiany geometrii koryt meandrowych Warty.
Wyd. Nauk. UAM, Poznań.
lub słabo wyodrębnione człony. Wraz drobnieniem osadów
GRADZIŃSKI R., KOSTECKA A., RADOMSKI A. & UNRUG R.
i poprawą wysortowania (osady łach poprzecznych i
1986  Zarys sedymentologii. Wyd. Geol.
kanałów międzyodsypowych) coraz wyrax
niej zaznacza się
KORDOWSKI J. 2003  Struktury wewnętrzne i uziarnienie osadów
pozakorytowych doliny Wisły w Kotlinie Toruńskiej i Basenie
na krzywych odcinek wleczeniowy i następnie saltacyjny,
Unisławskim. Prz. Geogr., 75: 601 621.
a redukcji ulega odcinek zawiesinowy. Dla osadów S
rednio
LUDWIKOWSKA-KĘDZIA M. 2000  Ewolucja S
rodkowego odcin-
wysortowanych charakterystyczne są krzywe dwuodcin-
ka doliny rzeki Belnianki w póx
nym glacjale i holocenie. Wyd. Akade-
kowe, saltacyjno-wleczeniowe. Dla najdrobniejszych osa- mickie Dialog, Warszawa.
MIALL A.D. 1985  Architectural-element analysis: a new method of
dów piaszczystych charakterystyczne są krzywe trzyod-
facies analysis appliedto fluvial deposots. Earth Sci. Rev., 22: 261 308.
cinkowe, z najlepiej zaznaczoną populacją saltacji. Punkty
MYCIELSKA-DOWGIAŁŁO E. 1995  Wybrane cechy teksturalne
osadów i ich wartoS
ć interpretacyjna. [W:] E. Mycielska-Dowgiałło &
reprezentujące te krzywe na wykresie Mz- 1 sąsiadują lub
J. Rutkowski (red.), Badania osadów czwartorzędowych.Wybrane
nieco zazębiają się z punktami osadów korytowych dalszej
metody i interpretacja wyników. Wyd. WGiSR UW.
częS
ci układu I, obejmującego gruboziarniste i stosunkowo
OSTROWSKA A., OR
WIECIMSKA-PIASKO Z. & SMOLSKA E.
słabo wysortowane osady rzek meandrowych (np. Ant- 2003  Cechy sedymentologiczne różnowiekowych osadów koryto-
wych na przykładzie doliny górnej Czarnej Hańczy (Pojezierze Suwal-
czak, 1986; Gonera, 1986; Gębica, 1995). WS
ród badanych
skie). Pr. St. Geogr., 33: 59 70.
osadów sandrowych drobnoziarniste serie zawierające
PASSEGA R. 1964  Grain size representation by CM patterns as a
znaczną iloS
ć zawiesiny, należące do układu II, miały
geological tool. J. Sedim. Petrol., 34: 830 847.
PASSEGA R. & BYRAMJEE R. 1969  Grain size image of clastic
udział marginalny.
deposits. Sedimentology, 13: 233 252.
Analiza typów krzywych Vishera wykreS
lonych dla
RACINOWSKI R., SZCZYPEK T. & WACH J. 2001  Prezentacja i
osadów Belnianki wskazuje, że układ I, słabiej zaznaczo-
interpretacja wyników badań uziarnienia osadów czwartorzędowych.
ny, jest reprezentowany przez krzywe dwuodcinkowe, sal- Wyd. UR
, Katowice.
201
Przegląd Geologiczny, vol. 55, nr 3, 2007
SZMAŃDA J. 1998  Aluwia wybranych obszarów równin zalewo- ZIELIŃSKI T. 1995  Kod litofacjalny i litogenetyczny  konstrukcja
wych Drwęcy i Łążyny w S
wietle analiz teksturalnych. [W:] IV Zjazd i zastosowanie. [W:] E. Mycielska-Dowgiałło & J. Rutkowski (red.),
Geomorfologów Polskich  Główne kierunki badań geomorfologicz- Wybrane metody i interpretacja wyników. Wyd. WGiSR UW.
nych w Polsce. Stan aktualny i perspektywy . Wyd. UMCS, Lublin. ZIELIŃSKI T. & SMOLSKA E. 1999  Cechy strukturalne i tekstu-
ZIELIŃSKI T. 1993  Sandry Polski północno-wschodniej  osady i ralne osadów sandrowych. [W:] Dynamika procesów stokowych i flu-
warunki sedymentacji. Wyd. UR
, Katowice. wialnych w rzex
bie młodoglacjalnej w S
wietle wybranych cech
sedymentologicznych osadów. Mat. Warsztatów Terenowych w Jele-
niewie k. Suwałk, 13 17.09.1999.
Osady wodnolodowcowe krótkiego transportu i cechy ich uziarnienia
na przykładzie Wysoczyzny Szurpił i Krzemianki (Pojezierze Suwalskie)
Tomasz Boye*, Ewa Smolska**
Na Wysoczyx
nie Szurpił i Krzemianki osady wodnolo- Analizowane osady różnią się od osadów typowych dla
dowcowe rozpoznano zarówno w odsłonięciach, jak i na roztok swobodnie odprowadzających wody na przedpolu
podstawie sond ręcznych (Ber, 1967, 1968; Boye, 2005). lądolodu (Zieliński, 1993; Zieliński & Smolska, 1999)
Wiele z nich charakteryzuje się cechami osadów krótkiego przede wszystkim gorszym wysortowaniem, które mieS
ci
transportu, co według Zielińskiego (1992) pozwala je zali- się w zakresie 1 od 1,25 do 3,5. Rozkład ich uziarnienia jest
czyć do facji stożków marginalnych.
zbliżony do symetrycznego lub, rzadziej, skoS
ny dodatni
Celem badań była analiza cech strukturalnych i tekstu-  przeważa frakcja drobnoziarnista w stosunku do frakcji
ralnych osadów piaszczystych i żwirowych, z domieszkami
o maksymalnej częstoS
ci. Krzywe uziarnienia reprezen-
zarówno frakcji kamienistej, jak i pylasto-ilastej. Szczególną
tujące te osady cechują się dobrze zaznaczonym odcinkiem
uwagę zwrócono na uziarnienie tych osadów i odzwiercie- transportu w trakcji dennej, stosunkowo słabo zaznaczoną
dlenie cech uziarnienia we wskax
nikach prądowego S
rodo- fazą saltacji oraz znacznym udziałem zawiesiny, co wska-
wiska depozycyjnego na diagramie CM (Passega, 1964)
zuje na utrudniony odpływ wód.
oraz diagramie Mz- 1 (Mycielska-Dowgiałło, 1995). Również położenie punktów reprezentujących badane
Skład granulometryczny wybranych serii okreS
lono
osady na diagramach CM i Mz- 1 potwierdza ich odręb-
metodą sitową. Dla serii zawierających frakcje kamieniste
noS
ć od osadów roztokowych. Na diagramie CM (Passega
analizę wykonano w terenie, stosując sita oczkowe, powięk- & Byramjee, 1969), ze względu na znaczne różnice wiel-
szając masę analizowanej próbki odpowiednio do wielkoS
- koS
ci ziaren odpowiadających pierwszemu centylowi i
ci najgrubszej frakcji (Rutkowski, 1995).
medianie, lokują się one w polach I i II, wskazujących na
Bardzo słabo i słabo wysortowane osady wodnolodow-
bardzo dynamiczne S
rodowisko. Na diagramie Mz- 1
cowe, piaszczysto-żwirowe i żwirowo-piaszczyste budują
(Mycielska-Dowgiałło, 1995) tworzą układ I, także cha-
wzgórza i pagórki czołowomorenowe i wały ozów, lokal-
rakterystyczny dla dynamicznych S
rodowisk, lokując się w
nie występują także wS
ród drobniejszych serii tarasów
jego strefie zewnętrznej, reprezentującej osady stosunko-
kemowych i pomiędzy gliniastymi seriami moren martwe-
wo gruboziarniste i słabo wysortowane.
go lodu. Struktura tych osadów była obserwowana w
odsłonięciach, np. w okolicach wsi Prudziszki i Okrągłe Literatura
(Boye, 2005). Przeważają w nich litofacje warstwowań
BER A. 1967  Szczegółowa mapa geologiczna Polski 1:50 000, ark.
poziomych i struktur masywnych (Gh, Sh, GSh, SGh i Sm,
Jeleniewo. Inst. Geol.
GSm), rzadziej zaznacza się warstwowanie skoS
ne (Sp, SGp,
BER A. 1968  ObjaS
nienia do szczegółowej mapy geologicznej Pol-
SGl). Struktura osadu oraz udział frakcji żwirowej i kamie-
ski 1: 50 000, Ark. Jeleniewo. Inst. Geol.
BOYE T. 2005  Geneza wybranych form rzex
by Wysoczyzny Szur-
nistej wskazuje na S
rodowisko o znacznej energii (górnego
pił i Krzemianki. Arch. WGiSR UW.
ustroju prądu lub z pogranicza dolnego i górnego ustroju
MYCIELSKA-DOWGIAŁŁO E. 1995  Wybrane cechy teksturalne
prądu), w którym zachodził transport. Akumulacja w stoż-
osadów i ich wartoS
ć interpretacyjna. [W:] E. Mycielska-Dowgiałło &
kach proglacjalnych lub w rzekach o reżimie roztokowym
J. Rutkowski (red.), Badania osadów czwartorzędowych. Wybrane
metody i interpretacja wyników. Wyd. WGiSR UW.
następowała w czasie dużej podaży materiału skalnego, po
RUTKOWSKI J. 1995  Badania uziarnienia osadów bardzo grubo-
krótkim transporcie, zwykle w sposób gwałtowny. Analo-
ziarnistych. [W:] E. Mycielska-Dowgiałło & J. Rutkowski (red.), Bada-
giczne facje budujące moreny czołowe zostały opisane
nia osadów czwartorzędowych. Wybrane metody i interpretacja
przez Zielińskiego (1992), który przedstawił również sche- wyników. Wyd. WGiSR UW.
PASSEGA R. 1964  Grain size representation by CM patterns as a
mat ich depozycji i okreS
lił je jako wskax
nikowe dla sto-
geological tool. J. Sedyment. Petrol., 34: 830 847.
żków glacimarginalnych.
PASSEGA R. & BYRAMJEE R. 1969  Grain size image of clastic
deposits. Sedimentology, 13: 830 847.
ZIELIŃSKI T. 1992  Moreny czołowe Polski północno-wschodniej
 osady i warunki sedymentacji. UR
, Katowice.
ZIELIŃSKI T. 1993  Sandry Polski północno-wschodniej i warunki
sedymentacji. UR
, Katowice.
ZIELIŃSKI T. & SMOLSKA E. 1999  Cechy strukturalne i tekstu-
ralne osadów sandrowych. [W:] Dynamika procesów stokowych i flu-
wialnych w rzex
bie młodoglacjalnej w S
wietle wybranych cech
sedymentologicznych osadów. Mat. Warsztatów Terenowych, Jelenie-
wo k. Suwałk, 13 17.09.1999.
202