„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

MINISTERSTWO EDUKACJI

NARODOWEJ

Krystyna Lasek
Anna Pitura

Opracowywanie diagnozy terapeutycznej na podstawie
rozpoznania stanu pacjenta 322[15].Z2.04

Poradnik dla nauczyciela

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1

Recenzenci:
mgr Lilia Kimber–Dziwisz
mgr Wiesława Staszczak


Opracowanie redakcyjne:
mgr Krystyna Lasek
mgr Anna Pitura


Konsultacja:
mgr inż. Teresa Jaszczyk









Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 322[15].Z2.04
„Opracowywanie diagnozy terapeutycznej na podstawie rozpoznania stanu pacjenta”,
zawartego w modułowym programie nauczania dla zawodu terapeuta zajęciowy.
























Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

3

2. Wymagania wstępne

5

3. Cele kształcenia

6

4. Przykładowe scenariusze zajęć

7

5. Materiał nauczania

11

5.1. Rozpoznanie stanu pacjenta, jego potrzeb i problemów podstawą

opracowania diagnozy terapeutycznej

11

5.1.1. Ćwiczenia

11

5.2. Opracowywanie diagnozy terapeutycznej

15

5.2.1. Ćwiczenia

15

6. Ewaluacja osiągnięć ucznia

19

7. Literatura

29

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3

1. WPROWADZENIE

Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny w prowadzeniu

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie terapeuta zajęciowy.

W poradniku zamieszczono:

−

wymagania wstępne, wykaz umiejętności, jakie uczeń powinien mieć już ukształtowane,
aby bez problemów mógł korzystać z poradnika,

−

cele kształcenia, wykaz umiejętności, jakie uczeń ukształtuje podczas pracy
z poradnikiem,

−

przykładowe scenariusze zajęć,

−

ćwiczenia, przykładowe ćwiczenia ze wskazówkami do realizacji, zalecanymi metodami
nauczania-uczenia oraz środkami dydaktycznymi,

−

ewaluację osiągnięć ucznia, przykładowe narzędzia pomiaru dydaktycznego.

Wskazane jest, aby zajęcia dydaktyczne były prowadzone różnymi metodami ze

szczególnym uwzględnieniem aktywizujących metod nauczania, np. samokształcenia
kierowanego, tekstu przewodniego.

Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróżnicowane, począwszy od

samodzielnej pracy uczniów do pracy zespołowej.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4

Schemat układu jednostek modułowych

322[15].Z2

Indywidualna i grupowa terapia zajęciowa

322[15].Z2.04

Opracowywanie diagnozy

terapeutycznej na podstawie

rozpoznania stanu pacjenta

322[15].Z2.01

Rozróżnianie rodzajów działalności

terapeutycznej

322[15].Z2.02

Organizowanie pracy w pracowni

terapii zajęciowej

322[15].Z2.03

Wykonywanie prac plastyczno-

technicznych

322[15].Z2.06

Wykonywanie działań z zakresu

terapii indywidualnej i grupowej

322[15].Z2.07

Ocenianie skuteczności

i dokumentowanie działań

terapeutycznych

322[15].Z2.05

Opracowywanie projektu

i harmonogramu indywidualnych

i grupowych zajęć terapeutycznych

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

–

wskazywać podstawowe metody poznania pacjenta,

–

komunikować się z pacjentem i jego rodziną,

–

posługiwać się dokumentacją pacjenta,

–

identyfikować błędy jatrogenne,

–

rozróżniać pojęcia: zdrowia, choroby, niepełnosprawności,

–

identyfikować pojęcie zmiany rozwojowej w poszczególnych okresach życia człowieka,

–

opracowywać kwestionariusz do rozmowy, obserwacji, wywiadu z podopiecznym i jego
rodziną,

–

charakteryzować potrzeby i problemy podopiecznego,

–

rozpoznawać ogólny stan pacjenta,

–

określać zasady planowania pracy,

–

słuchać aktywnie,

–

formułować i wyrażać opinie,

–

uczestniczyć w pracy zespołu.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

–

zastosować metody poznawania pacjenta,

–

opracować plan obserwacji pacjenta,

–

zastosować kwestionariusz wywiadu z pacjentem i jego rodziną,

–

zebrać informacje dotyczące zainteresowań, przyzwyczajeń i nawyków pacjenta,

–

porozumieć się i podjąć współpracę z zespołem terapeutycznym,

–

zgromadzić niezbędne, dla celów terapeutycznych informacje o pacjencie,

–

przeanalizować wszystkie dane i wyciągnąć konstruktywne wnioski na temat aktualnego
stanu pacjenta,

–

ocenić stan podopiecznego w zdrowiu, chorobie i niepełnosprawności,

–

rozróżnić potrzeby i problemy pacjenta,

–

sformułować aktualną diagnozę terapeutyczną z uwzględnieniem potrzeb i problemów
pacjenta,

–

określić znaczenie diagnozy terapeutycznej w planowaniu zajęć,

–

uniknąć błędów jatrogennych,

–

udokumentować diagnozę terapeutyczną,

–

skorzystać z wyników badań naukowych,

–

zachować tajemnicę zawodową.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

Scenariusz zajęć 1

Osoba prowadząca

……………………………………………….

Modułowy program nauczania:

Terapeuta zajęciowy 322[15]

Moduł:

Indywidualna i grupowa terapia zajęciowa 322[15].Z2

Jednostka modułowa:

Opracowywanie diagnozy terapeutycznej na podstawie
rozpoznania stanu pacjenta 322[15].Z2.04

Temat: Niepełnosprawność w zakresie narządów zmysłów, a stan pacjenta w poszczególnych

sferach.

Cel ogólny: Określenie związku niepełnosprawności i stanu pacjenta.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:
–

zidentyfikować cechy poszczególnych rodzajów niepełnosprawności narządów zmysłów,

–

wskazać umiejętności (zdolności) pacjenta właściwe dla określonego rodzaju zaburzenia,

–

zanalizować różnice pomiędzy różnymi rodzajami zaburzeń: głuchota, niedowidzenie,
głuchoniedowidzący,

–

scharakteryzować cechy wspólne dla określonego rodzaju niepełnosprawności zmysłowej,

–

ocenić stan fizyczny, psychiczny i społeczny pacjenta.

Metody nauczania–uczenia się:
–

pogadanka,

–

metoda przypadków,

–

dyskusja,

–

ćwiczenia praktyczne.

Formy organizacyjne pracy uczniów:
–

praca grupowa,

–

praca indywidualna.

Czas: 2 godziny dydaktyczne.

Środki dydaktyczne:
–

kartki z przygotowaną tabelą (Załącznik 1),

–

przybory do pisania,

–

literatura z rozdziału 7 dotycząca opracowywania diagnozy terapeutycznej na podstawie
rozpoznania stanu pacjenta.

Przebieg zajęć:
1. Nauczyciel zapisuje na tablicy temat zajęć, przedstawia cele zajęć oraz przedstawia

informację dotyczącą przebiegu ćwiczenia 5 w rozdziale 4.1.3. w Poradniku dla ucznia.

2. Nauczyciel

stosując

pogadankę

przypomina

uczniom

informacje

na

temat

niepełnosprawności.

3. Uczniowie aktywnie włączają się do pogadanki (przed zajęciami samodzielnie studiując

literaturę uzupełnili wiadomości).

4. Nauczyciel rozdaje uczniom kartki z przygotowaną tabelą.
5. Uczniowie zapoznają się z treścią ćwiczenia 5 w rozdziale 4.1.3. w poradniku dla ucznia.
6. Uczniowie wykonują ćwiczenie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

8

7. Nauczyciel przez cały czas kontroluje pracę uczniów, służy pomocą wyjaśniając

wątpliwości, zachęca do dłuższego zastanowienia się.

8. Nauczyciel wyznacza lidera poszczególnych grup do zaprezentowania efektu pracy

grupy.

9. Nauczyciel prowadzi dyskusję podsumowującą zajęcia, ustalającą wnioski.
10. Nauczyciel ocenia pracę uczniów.

Zakończenie zajęć
1. Uczniowie wraz z nauczycielem wskazują, które etapy zajęć sprawiły im najwięcej

trudności.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:
–

anonimowe ankiety dotyczące sposobu prowadzonych zajęć i nabytych umiejętności.

Załącznik 1

Zdolności

i (umiejętności)

Niepełnosprawność

w zakresie słuchu

Niepełnosprawność

w zakresie wzroku

Niepełnosprawność

w zakresie słuchu

i wzroku

Nawiązywanie
kontaktu

Zdolność do
samoobsługi

Komunikowanie się
z otoczeniem

Wyrażanie emocji

Zdolność do pracy

Zdolność do uczenia
się

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

9

Scenariusz zajęć 2

Osoba prowadząca

……………………………………………….

Modułowy program nauczania:

Terapeuta zajęciowy 322[15]

Moduł:

Indywidualna i grupowa terapia zajęciowa 322[15].Z2

Jednostka modułowa:

Opracowywanie diagnozy terapeutycznej na podstawie

rozpoznania stanu pacjenta 322[15].Z2.04

Temat: Diagnoza terapeutyczna na podstawie rozpoznania stanu pacjenta, jego potrzeb

i problemów.

Cel ogólny: Opracowanie diagnozy terapeutycznej pacjenta.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:
–

zgromadzić niezbędne dla celów diagnozy terapeutycznej informacje o stanie pacjenta,
jego potrzebach i problemach,

–

ocenić stan podopiecznego w niepełnosprawności, stan pacjenta w chorobie,

–

rozróżnić potrzeby i problemy pacjenta/ podopiecznego,

–

sformułować diagnozę terapeutyczną pacjenta/ podopiecznego,

–

określić znaczenie diagnozy terapeutycznej w planowaniu terapii zajęciowej,

–

udokumentować diagnozę terapeutyczną,

–

sformułować cele projektu,

–

zaplanować czynności związane z wykonaniem projektu,

–

zorganizować pracę zespołu do wykonania projektu,

–

opracować diagnozę terapeutyczną pacjenta, podopiecznego

–

uzasadnić znaczenie diagnozy terapeutycznej w planowaniu terapii zajęciowej,

–

wskazać konieczność zachowania tajemnicy zawodowej,

–

zrealizować projekt na temat diagnozy terapeutycznej dla wybranego pacjenta,

–

zaprezentować efekty swojej pracy.

Metody nauczania–uczenia się:
–

pogadanka,

–

instruktaż,

–

metoda projektu.

Formy organizacyjne pracy uczniów:
–

praca grupowa,

–

praca indywidualna.

Czas: 5 godzin dydaktycznych.

Środki dydaktyczne:
–

kontrakt pracy zespołu,

–

kontrakt współpracy między nauczycielem, a uczniami,

–

opis przypadku,

–

duże arkusze papieru,

–

mazaki,

–

tablica flip-chart.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

10

Przebieg zajęć:

Część I
1. Nauczyciel przedstawia cele zajęć.
2. Nauczyciel przedstawia ocenę stanu pacjenta jako podstawę diagnozy terapeutycznej.
3. Uczniowie zapoznają się z ćwiczeniem do wykonania (ćwiczenie 4 w rozdziale 4.1.3.

w Poradniku dla ucznia.

4.

Nauczyciel przedstawia zasady wykonania projektów w zespołach:

–

uczniowie pracują w 3–4 osobowych zespołach,

–

uczniowie przygotowują opis (konspekt projektu) zawierający następujące elementy:
tytuł projektu, cel projektu, plan projektu,

–

uczniowie przygotowują harmonogram działań z podziałem na czynności, osoby
odpowiedzialne za zadania, terminy wykonania zadania,

–

nauczyciel zawiera i podpisuje kontrakty na wykonanie projektów z poszczególnymi
zespołami,

–

uczniowie wykonują projekt zgodnie z wytycznymi zamieszczonymi w ćwiczeniu –
na wykonanie projektu uczniowie mają 2 tygodnie( nauczyciel wyznacza dokładny
termin prezentacji w porozumieniu z uczniami),

–

uczniowie przygotowują prezentacje swojego projektu wykorzystując różne techniki
(sposób prezentacji zależy od pomysłowości uczniów).

5. Uczniowie dzielą się na 3–4 osobowe zespoły.
6. Uczniowie pracują w zespołach przygotowując opis projektu oraz harmonogram działań.
7. Nauczyciel ustala z uczniami termin konsultacji.
8. Nauczyciel zawiera kontrakty z zespołami wykonującymi projekty.

Część II

(po 2 tygodniach)

1. Nauczyciel przypomina główne cele przygotowywanych projektów.
2. Nauczyciel wyznacza osoby oceniające prezentacje projektów według przyjętych

kryteriów.

3. Poszczególne grupy uczniów prezentują wykonane projekty.
4. Wyznaczeni uczniowie oceniają poszczególne prezentacje projektów.
5. Nauczyciel prowadzi dyskusję podsumowującą, akcentując znaczenie diagnozy

terapeutycznej dla planowania terapii zajęciowej, znaczenie oceny stanu pacjenta dla
ustalenia diagnozy terapeutycznej oraz znaczenie poprawności zbierania informacji
o stanie pacjenta.

6. Nauczyciel ocenia wykonane projekty stosując np. metodę samooceny i wykorzystując

przeprowadzoną ocenę projektów przez wyznaczonych uczniów.

Zakończenie zajęć
1. Uczniowie wraz z nauczycielem wskazują, które etapy zajęć sprawiły im najwięcej

trudności.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:
–

anonimowe ankiety dotyczące sposobu prowadzonych zajęć i nabytych umiejętności.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

11

5. ĆWICZENIA

5.1. Rozpoznanie stanu pacjenta, jego potrzeb i problemów

podstawą opracowania diagnozy terapeutycznej

5.1.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Dokonaj analizy metod gromadzenia informacji, (danych) o pacjencie/podopiecznym

uwzględniając ich główne „zalety” i „wady”.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) określić metody gromadzenia informacji, (danych) o pacjencie/podopiecznym,
2) dokonać analizy metod gromadzenia informacji, (danych) o pacjencie/podopiecznym,
3) opracować wyniki i wpisać do tabeli,

Tabela do ćwiczenia 1. Analiza metod zgromadzenia danych o pacjencie/podopiecznym

Metoda

„Zalety” metody

„Wady” metody

4) zaprezentować wyniki swojej pracy na forum grupy,
5) uczestniczyć w dyskusji służącej wypracowaniu wniosków na temat dobierania właściwej

metody gromadzenia informacji(danych),

6) wziąć udział w podsumowaniu ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

dyskusja wielokrotna,

–

dyskusja frontalna.

Środki dydaktyczne:

–

tabela „Analiza metod gromadzenia informacji (danych) o pacjencie/podopiecznym”,

–

papier,

–

przybory do pisania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

12

Ćwiczenie 2

Dokonaj analizy wskazanego dokumentu w zakresie formy i treści. Przygotuj narzędzie

diagnostyczne w postaci planu analizy formy i treści dokumentu.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania. Ćwiczenie należy wykonać w 2–3 osobowych grupach.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) określić rodzaje dokumentów i zasady ich analizy,
2) dokonać analizy dokumentu przydzielonego grupie przez nauczyciela,
3) dokładnie zapoznać się z cechami zewnętrznymi dokumentu,
4) dokładnie zapoznać się z treścią dokumentu,
5) dokonać krytycznej analizy dokumentu,
6) zaprezentować efekty pracy na forum grupy,
7) przedstawić opracowane w grupie narzędzia do oceny na forum grupy,
8) uczestniczyć w podsumowaniu ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

dyskusja,

–

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

różne rodzaje dokumentów,

–

arkusze papieru,

–

przybory do pisania.

Ćwiczenie 3

Przeprowadź wywiad z kolegą/koleżanką przyjmującym rolę osoby chorej na cukrzycę.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania, oraz zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy.

Uczeń powinien:

1) przypomnieć informacje na temat rozmowy i wywiadu,
2) ustalić cel przeprowadzanego wywiadu,
3) napisać pytania do wywiadu,
4) dobrać partnera i przeprowadzić z nim wywiad,
5) zapisać uzyskane informacje,
6) zastanowić się czy uzyskane odpowiedzi są wystarczające,
7) dobrać innego partnera i przeprowadzić z nim rozmowę na ten sam temat,
8) porównać ilość i jakość otrzymanych informacji,
9) uczestniczyć w dyskusji na temat zachowania osoby zbierającej informacje.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

metoda gry dydaktycznej,

–

dyskusja.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

13

Środki dydaktyczne:

–

papier,

–

przybory do pisania.

Ćwiczenie 4

Zaproponuj katalog dyspozycji do obserwacji czynności dnia codziennego

wykonywanych przez pacjenta poruszającego się na wózku inwalidzkim.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) określić podstawowe metody obserwacji,
2) scharakteryzować zaburzenia funkcji narządu ruchu,
3) scharakteryzować ograniczone możliwości pacjenta,
4) sformułować dyspozycje w formie pytań lub równoważników zdań,
5) zaprezentować wyniki swojej pracy na forum grupy,
6) uczestniczyć w dyskusji mającej na celu wypracowanie właściwego narzędzia

diagnostycznego,

7) wykorzystać opracowane narzędzia diagnostyczne do określenia, jakie czynności dnia

codziennego i w jakim zakresie może wykonać samodzielnie pacjent na wózku
inwalidzkim (np. w warunkach szpitalnych, w domu pomocy społecznej),

8) scharakteryzować zaburzenia układu ruchu.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

dyskusja,

–

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

wzory planów obserwacji,

–

papier,

–

przybory do pisania,

–

mazaki,

–

tablica flip-chart.

Ćwiczenie 5

Dokonaj charakterystyki możliwości osoby z zaburzeniem w zakresie narządów

zmysłów.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z literaturą dotyczącą potrzeb i problemów pacjenta (podopiecznego),
2) zapoznać się z literaturą dotyczącą zaburzeń w zakresie narządów zmysłów,
3) dokonać charakterystyki możliwości osób z niepełnosprawnością narządów zmysłów,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

14

4) dokonać analizy potrzeb i problemów pacjenta (podopiecznego) w kontekście takich

zdolności, umiejętności jak:
a) komunikowania się z otoczeniem,
b) nawiązywania kontaktu,
c) samoobsługi,
d) wyrażania swoich emocji,
e) samodzielnej edukacji,
f) samodzielnej pracy,
g) aktywności społecznej.

5) zaprezentować wyniki swojej pracy na forum grupy,
6) uczestniczyć w dyskusji podsumowującej ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

dyskusja wielokrotna,

–

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

literatura dotycząca zaburzeń w zakresie narządów zmysłów oraz potrzeb i problemów
pacjenta (podopiecznego),

–

papier,

–

przybory do pisania,

–

tablica flip-chart.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

15

5.2. Opracowywanie diagnozy terapeutycznej

5.2.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Przeprowadź analizę potrzeb zawartych w klasyfikacji potrzeb A. Maslowa.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania. Ćwiczenie może być wykonane w 4–5 osobowych grupach lub
indywidualnie.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) scharakteryzować klasyfikację potrzeb według A. Maslowa,
2) określić:

a) przyczyny powstawania potrzeb,
b) sposoby zaspokojenia potrzeb,
c) konsekwencje niezaspokojenia potrzeb,
d) znaczenie potrzeb dla funkcjonowania i rozwoju człowieka,

3) opracować wyniki swojej pracy w odniesieniu do każdego rodzaju potrzeby,
4) wyniki swojej pracy zapisać w karcie pracy,
5) zaprezentować wyniki swojej pracy na forum grupy,
6) uczestniczyć w podsumowaniu ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

dyskusja frontalna,

–

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

schemat „Hierarchia potrzeb według klasyfikacji A. Maslowa”,

–

papier,

–

przybory do pisania,

–

karty pracy „Analiza potrzeb według klasyfikacji A. Maslowa” (Załącznik 1),

–

tablica flip-chart.

Tabela do ćwiczenia 1. Analiza potrzeb według klasyfikacji A. Maslowa

Potrzeba

Sposób

zaspokojenia

potrzeby

Przyczyny

potrzeby

Konsekwencje

niezaspokojenia

potrzeby

Znaczenie

potrzeby dla

człowieka

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

16

Ćwiczenie 2

Na podstawie dostępnej literatury lub obejrzanego filmu weź udział w dyskusji na temat

„Jakie znaczenie dla diagnozy terapeutycznej ma ocena stanu fizycznego, psychicznego
i społecznego pacjenta?”.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) scharakteryzować sposoby oceny stanu fizycznego, psychicznego i społecznego pacjenta

oraz diagnozy terapeutycznej,

2) określić swoje miejsce w jednym z 3 zespołów – np. tym, który będzie się zajmował

znaczeniem jakie dla diagnozy terapeutycznej ma ocena stanu fizycznego pacjenta
(pozostałe dwa zespoły zajmują się oceną stanu psychicznego i społecznego pacjenta),

3) przeanalizować elementy oceny stanu fizycznego pacjenta i określić ich znaczenie dla

opracowania diagnozy terapeutycznej,

4) wybrać lidera swojego zespołu, który przedstawi argumenty zespołu na forum grupy,
5) uczestniczyć w dyskusji podsumowującej zajęcia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

dyskusja panelowa.

Środki dydaktyczne:

–

literatura dotycząca oceny stanu fizycznego, psychicznego i społecznego pacjenta oraz
diagnozy terapeutycznej,

–

papier,

–

przybory do pisania,

–

film dydaktyczny.

Ćwiczenie 3

Rozpoznaj potrzeby i problemy podopiecznej na podstawie opisu przypadku, a następnie

opracuj diagnozę terapeutyczną dla podopiecznej.

Opis przypadku
W oddziale reumatologicznym od dwóch dni przebywa 37–letnia pacjentka

z rozpoznaniem reumatoidalnego zapalenia stawów, na które cierpi od trzech lat. Ma duże
trudności z wykonywaniem czynności dnia codziennego, takich jak przygotowywanie
posiłków dla rodziny, ubieranie się, zabiegi higieniczne z powodu porannej sztywności
stawów. Skarży się na silne bóle stawów kończyn dolnych, dłoni, obrzęk okolicy
nadgarstków. Badanie krwi OB – 70 mm/1 godz., na podwyższoną liczbę leukocytów we
krwi. Jest matką dwójki dzieci w wieku szkolnym (szkoła podstawowa), mieszka z nimi
i mężem na uboczu miasta. Bardzo martwi się o swoje dalsze zdrowie, los swych bliskich,
zwłaszcza dzieci. Z zawodu jest sekretarką, pracuje w dużej firmie budowlanej.

Choroba czasowo wyłącza ją z aktywności zawodowej, co wzmaga lęk przed utratą

pracy. Lubi czytać poezję, robótki ręczne, zwłaszcza szydełkowanie, piec ciasto owocowe.
Podczas pobytu w szpitalu chętnie uczestniczy w zleconych ćwiczenia usprawniających
i zabiegach fizykalnych.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

17

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób jego wykonania. Ćwiczenie należy wykonywać w 3–4 osobowych grupach.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zgromadzić informacje dotyczące stanu pacjenta, potrzeb i problemów,
2) zgromadzić informacje dotyczące diagnozy terapeutycznej,
3) określić istotę reumatoidalnego zapalenia stawów,
4) określić specyfikę chorób przewlekłych i ich wpływu na życie człowieka,
5) zapoznać się z opisem przypadku,
6) wziąć udział w dyskusji grupowej prowadzącej do rozpoznania potrzeb i problemów

pacjenta,

7) uczestniczyć w sformułowaniu aktualnej diagnozy terapeutycznej,
8) zaprezentować wynik pracy na forum grupy,
9) aktywnie uczestniczyć w podsumowaniu zajęć.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

analiza przypadku,

–

ćwiczenia praktyczne,

–

dyskusja frontalna.

Środki dydaktyczne:

–

opis przypadku,

–

przybory do pisania,

–

kartki papieru,

–

tablica flip-chart,

–

tack-it do przyklejania kartek papieru do tablicy,

–

literatura dotycząca opracowywania diagnozy terapeutycznej.

Ćwiczenie 4

Opracuj aktualną diagnozę terapeutyczną dla pacjentki.

Opis przypadku
Podopieczna Pani Ewelina R. lat 27, mieszka z matką w dwupokojowym mieszkaniu.

Pani Ewelina jest osobą ze znacznym stopniem niepełnosprawności intelektualnej, jest osobą
otyłą co bardzo utrudnia poruszanie się. Podopieczna od niedawna mieszka na parterze, co
ułatwia jej częste przebywanie na świeżym powietrzu. Wcześniej mieszkała na trzecim
piętrze i z tego powodu rzadko wychodziła z domu.

Pani Ewelina głównie przebywa w domu, dużo czasu spędza w łóżku. Mimo zachęcania

przez matkę, niechętnie podejmuje czynności dnia codziennego, wykonuje je powoli,
niedokładnie.

Mówi niewyraźnie i niechętnie, jest zamknięta w sobie, nie wierzy, że to co robi, to robi

dobrze. Bardzo lubi koty, z radością opowiada o swoim kocie Mruczku.

Uczęszcza do Środowiskowego Domu Samopomocy, częściej pracuje indywidualnie,

niechętnie współpracuje z grupą. Lubi malować lub rysować, najchętniej pracuje w pracowni
plastycznej.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

18

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania. Ćwiczenie należy wykonywać w 3–4 osobowych grupach.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien;

1) zapoznać się z opisem przypadku,
2) określić różne aspekty sytuacji podopiecznych z nadwagą, z niesprawnością

intelektualną,

3) rozpoznać zaburzone potrzeby podopiecznej,
4) wskazać sytuacje, które mogą być źródłem problemów w funkcjonowaniu podopiecznej,
5) zwrócić uwagę na możliwości (zasoby) podopiecznej, które mogą być wykorzystane dla

poprawy jej funkcjonowania,

6) sformułować aktualną diagnozę terapeutyczną dla podopiecznej,
7) zaprezentować wyniki swojej pracy na forum grupy,
8) uczestniczyć w podsumowaniu ćwiczenia wskazującym na znaczenie oceny stanu

podopiecznego dla opracowanie diagnozy terapeutycznej.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

analiza przypadku,

–

ćwiczenia praktyczne,

–

dyskusja frontalna.

Środki dydaktyczne:

–

opis przypadku,

–

przybory do pisania,

–

kartki papieru,

–

tablica flip-chart,

–

literatura dotycząca opracowywania diagnozy terapeutycznej.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

19

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Opracowywanie diagnozy
terapeutycznej na podstawie rozpoznania stanu pacjenta”

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru

–

zadania 1, 2, 3, 5, 6, 7, 9, 10, 14,16, 17, 18, 19, 20 są z poziomu podstawowego,

–

zadania 4, 8, 11, 12, 13, 15 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

–

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 11 zadań z poziomu podstawowego,

–

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 13 zadań z poziomu podstawowego,

–

dobry – za rozwiązanie 15 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponadpodstawowego,

–

bardzo dobry – za rozwiązanie 18 zadań, w tym co najmniej 5 z poziomu
ponadpodstawowego.

Klucz do odpowiedzi: 1. d, 2. c, 3. a, 4. b, 5. d, 6. b, 7. d, 8. c, 9. d, 10. c, 11. b,
12. b, 13. c, 14. b, 15. c, 16. a, 17. d, 18. b, 19. a, 20. c.

Plan testu

Nr

Zad.

Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

1

Określić styl komunikacji terapeuty z pacjentem

B

P

d

2

Zidentyfikować rodzaj narzędzia do wywiadu

B

P

c

3

Zidentyfikować pojęcie metoda

B

P

a

4

Wskazać warunek dobrej obserwacji

C

PP

b

5

Wskazać potrzebę stanowiąca podstawę
w piramidzie potrzeb w klasyfikacji A. Maslowa

B

P

d

6

Scharakteryzować zasadę traktowania pacjenta

B

P

b

7

Zidentyfikować rodzaj metody diagnozowania
stanu psychicznego człowieka

B

P

d

8

Określić technikę aktywnego słuchania

C

PP

c

9

Zidentyfikować potrzebę afiliacji

B

P

d

10

Zidentyfikować ocenę stan fizycznego
człowieka

B

P

c

11

Zidentyfikować rodzaj niezaspokojonych
potrzeb w oparciu o opis przypadku

C

PP

b

12

Określić metodę zbierania danych o pacjencie

C

PP

b

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

20

13

Rozpoznać rodzaj niezaspokojonych potrzeb na
podstawie opisu przypadku

C

PP

c

14

Zidentyfikować diagnozę terapeutyczną

B

P

b

15

Zidentyfikować problemy powstałe w czasie
realizacji zadań

C

PP

c

16

Zidentyfikować błąd jatrogenny

B

P

a

17

Zidentyfikować błąd w dialogowej metodzie
wywiadu

B

P

d

18

Wskazać ważną dla osoby starszej potrzebę
psychospołeczną

B

P

b

19

Zidentyfikować ocenę stanu społecznego
pacjenta

B

P

a

20

Rozróżnić obserwację uczestniczącą

B

P

c

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem, co najmniej

jednotygodniowym.

2. Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3. Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz zasadami punktowania.
4. Przygotuj odpowiednią liczbę testów.
5. Zapewnij samodzielność podczas rozwiązywania zadań.
6. Przed rozpoczęciem testu przeczytaj uczniom instrukcję dla ucznia.
7. Zapytaj, czy uczniowie wszystko zrozumieli. Wszelkie wątpliwości wyjaśnij.
8. Nie przekraczaj czasu przeznaczonego na test.
9. Kilka minut przed zakończeniem testu przypomnij uczniom o zbliżającym się czasie

zakończenia udzielania odpowiedzi.

Instrukcja dla ucznia

1. Przeczytaj uważnie instrukcję.
2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi 3.
3. Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4. Test zawiera 20 zadań. Do każdego zadania dołączone są 4 możliwości odpowiedzi.

Tylko jedna jest prawidłowa.

5. Udziel odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej rubryce

znak X. W przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie
ponownie określić odpowiedź prawidłową.

6. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
7. Jeśli udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudności, wtedy odłóż rozwiązanie

zadania na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas.

8. Na rozwiązanie testu masz 35 minut.

Materiały dla ucznia

–

instrukcja,

–

zestaw zadań testowych,

–

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

21

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Aby komunikacja z pacjentem w czasie wywiadu była skuteczna, powinna mieć

określony styl, który respektuje zarówno potrzeby, oczekiwania terapeuty jak i pacjenta.
Właściwy styl skutecznej komunikacji, to
a) parawerbalny.
b) niepartnerski.
c) werbalny.
d) partnerski.

2. Narzędziem techniki wywiadu środowiskowego jest

a) arkusz obserwacji.
b) plan wywiadu.
c) kwestionariusz wywiadu.
d) plan rozmowy.

3. Metoda to

a) świadomy i powtarzalny sposób postępowania.
b) inaczej technika terapii.
c) inaczej forma terapii.
d) sposób pracy określony przez terapeutę.

4. Warunkiem dobrej obserwacji jest

a) zaangażowanie emocjonalne osoby obserwującej.
b) zachowanie postawy obiektywnej.
c) brak zaangażowania.
d) zaangażowanie emocjonalne osoby obserwowanej.

5. Podstawę piramidy wg A. Maslowa stanowi potrzeba

a) bezpieczeństwa.
b) samorealizacji.
c) uznania.
d) fizjologiczna.

6. Podczas procesu diagnozowania potrzeb i problemów pacjenta jest ważne przyjmowanie

go takim jaki jest, zasada ta nosi nazwę
a) uczestnictwa.
b) akceptacji.
c) indywidualizacji.
d) komunikacji.

7. Podstawową metodą psychologicznego poznawania człowieka jest

a) analiza dokumentacji medycznej.
b) obserwacja rodziny.
c) rozmowa i wywiad.
d) obserwacja.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

22

8. Technika aktywnego słuchania, która pokazuje, że słuchasz i rozumiesz pacjenta, to

a) zachęcanie.
b) docenianie.
c) parafrazowanie.
d) wyjaśnianie.

9. Potrzeba, która przejawia się w tendencji do gromadzenia się, do życia blisko siebie,

bycia w grupie, uczestnictwa w życiu zbiorowym, co dostarcza poczucia bezpieczeństwa
to potrzeba
a) akceptacji.
b) samorealizacji.
c) uznania.
d) afiliacji.

10. Ocenę siły mięśniowej, koordynacji ruchowej pacjenta zaliczamy do oceny stanu

a) aktywności społecznej.
b) psychicznego,
c) fizycznego (biologicznego).
d) aktywności intelektualnej i ruchowej.

11. U podopiecznej Domu Pomocy Społecznej obserwuje się od kilku dni apatię, niechęć do

spożywania posiłków i leków, brak zainteresowania zajęciami terapeutycznymi, słaby
kontakt z personelem i innymi podopiecznymi. Zaobserwowane zachowanie wskazuje na
niezaspokojenie u podopiecznej następujących potrzeb
a) samorealizacji, szacunku, bezpieczeństwa.
b) bezpieczeństwa, miłości, kontaktu z rodziną.
c) prestiżu, kontaktu z rodziną, szacunku.
d) bezpieczeństwa, wypoczynku, uznania.

12. Metody, które należy wykorzystać do zbierania danych od pensjonariusza Domu

Dziennego Pobytu do opracowania diagnozy terapeutycznej to
a) obserwacja, rozmowa.
b) wywiad, obserwacja, analiza dokumentacji medycznej.
c) obserwacja, eksperyment.
d) analiza dokumentacji medycznej, obserwacja.

13. Do oddziału gerontologicznego został przyjęty 85–letni bezdomny mężczyzna w stanie

krańcowego wyczerpania fizycznego. Opis sytuacji wskazuje na niezaspokojenie
u pacjenta potrzeb
a) samorealizacji, biologicznych.
b) odżywiania, szacunku.
c) bezpieczeństwa, fizjologicznych.
d) snu, kontaktu z rodziną.

14. Diagnoza terapeutyczna jest

a) wynikiem diagnozy lekarskiej.
b) etapem poprzedzającym opracowanie program terapii zajęciowej dla pacjentem.
c) okresem adaptacji do pobytu pacjenta w szpitalu.
d) etapem zbierania danych o pacjencie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

23

15. Problemy powstające w trakcie poszukiwania potrzebnych informacji to problemy

a) decyzyjne.
b) wykonawcze.
c) orientacyjne.
d) techniczne.

16. Źle przekazana pacjentowi informacja dotycząca diagnozy lekarskiej nosi nazwę błędu

a) jatrogennego.
b) dydaktycznego.
c) wychowawczego.
d) merytorycznego.

17. Błędem w stosowaniu rozmowy (metody dialogowej) jest udzielanie rad, wskazówek,

wydawanie upomnień i sugerowanie gotowych rozwiązań. Błąd ten to
a) monologizowanie.
b) diagnozowanie.
c) moralizowanie.
d) dyrygowanie.

18. Dzięki kontaktom z innymi ludźmi, więzi z dawnym środowiskiem, dobrym relacjom

w rodzinie można zaspokoić potrzebę
a) bezpieczeństwa.
b) przynależności.
c) estetyczną.
d) poznawczą.

19. Poziom zaradności pacjenta, tryb życia, pełnione role społeczne, to elementy wchodzące

w skład oceny stanu
a) społecznego pacjenta.
b) fizycznego pacjenta.
c) psychicznego pacjenta.
d) biologicznego pacjenta.

20. Obserwację bezpośrednią polegającą na tym, że osoba obserwująca jest jednym

z członków pewnej zbiorowości nazywa się obserwacją
a) jawną.
b) kontrolowaną.
c) uczestniczącą.
d) ukrytą.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

24

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko.............................................................................................................................

Opracowywanie diagnozy terapeutycznej na podstawie rozpoznania stanu
pacjenta

Zakreśl poprawną odpowiedź.

Nr

zadania

Odpowiedź

Punkty

1

a

b

c

d

2

a

b

c

d

3

a

b

c

d

4

a

b

c

d

5

a

b

c

d

6

a

b

c

d

7

a

b

c

d

8

a

b

c

d

9

a

b

c

d

10

a

b

c

d

11

a

b

c

d

12

a

b

c

d

13

a

b

c

d

14

a

b

c

d

15

a

b

c

d

16

a

b

c

d

17

a

b

c

d

18

a

b

c

d

19

a

b

c

d

20

a

b

c

d

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

25

Test 2
Test praktyczny nisko symulowany

Test praktyczny składa się z zadania praktycznego nisko symulowanego i zawiera polecenie
do wykonania, opis przypadku i kartę odpowiedzi.

Zadanie praktyczne wymaga wykazania się przez ucznia umiejętnościami z poziomu
ponadpodstawowego.

Uczeń powinien być oceniany – zadania punktowane według następujących kryteriów:

Lp.

Kryterium

Punktacja

1

Scharakteryzowanie przebiegu postaci mózgowo-
rdzeniowej Stwardnienia Rozsianego

0–1–2 punkty

2

Wskazanie 3 rodzajów doznawanych ograniczeń

po 0–1–2 punkty za wskazanie
każdego rodzaju ograniczeń
(problemu) – maksymalnie
6 punktów

3

Określenie przyczyn powstania ograniczeń
w życiu codziennym podopiecznego

0–1–2 punkty

4

Wskazanie zaburzonych potrzeb

0–1–2 punkty

5

Określenie przyczyn niezaspokojonych potrzeb

−

w sferze fizycznej,

−

psychicznej,

−

społecznej.

po 0–1–2 punkty za określenie
przyczyn w każdej sferze –
maksymalnie 6 punktów

6

Ustalenie aktualnej diagnozy terapeutycznej

0–1–2 punkty

7

Uzasadnij znaczenie oceny stanu pacjenta dla
diagnozy terapeutycznej

0–1–2 punkty

Sposób punktowania:

Każde kryterium oceniane jest w skali 3–stopniowej:

–

0 – nie wykazuje umiejętności,

–

1 – wykazuje umiejętność w pewnym zakresie (odpowiedź poprawna, lecz nie pełna, lub
częściowo poprawna),

–

2 – wykazuje umiejętność (odpowiedź poprawna i pełna).

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następującą
oceny szkolne:

–

dopuszczający – uczeń uzyskał co najmniej 12 punktów,

–

dostateczny – uczeń uzyskał co najmniej 15 punktów,

–

dobry – uczeń uzyskał co najmniej 18 punktów,

–

bardzo dobry – uczeń uzyskał co najmniej 20 punktów.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

26

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzania sprawdzianu z wyprzedzeniem co najmniej

jednotygodniowym.

2. Przed rozpoczęciem sprawdzianu przedstaw uczniom zasady przebiegu testowania.
3. Rozdaj uczniom przygotowane dla nich: instrukcję i treść zadania praktycznego.
4. Udzielaj odpowiedzi na pytania formalne uczniów.
5. Oceniaj wykonywanie zadania przez poszczególnych uczniów na przygotowanej karcie

oceny, uwzględniając podane kryteria i sposób punktowania.

Instrukcja dla ucznia

1. Przeczytaj uważnie instrukcję.
2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3. Zapoznaj się dokładnie z treścią zadania.
4. Dokonaj analizy sytuacji podopiecznego zgodnie z podanymi poleceniami.
5. Swoje odpowiedzi wpisz na kartę odpowiedzi.
6. Na wykonanie sprawdzianu osiągnięć masz 35 minut.
7. Jeżeli masz pytania czy wątpliwości podnieś rękę i zadaj pytanie nauczycielowi.
8. Pamiętaj, że Twoja praca musi być samodzielna.
9. Przed oddaniem karty odpowiedzi sprawdź poprawność udzielonych odpowiedzi.

Materiały dla ucznia

–

instrukcja,

–

treść zadania praktycznego,

–

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

27

Zadanie praktyczne

Zapoznaj się z opisem przypadku, wykonaj zadanie zgodnie z podanym sposobem.

Wytyczne do wykonania zadania:
1. Scharakteryzuj przebieg postaci mózgowo-rdzeniowej stwardnienia rozsianego.
2. Wskaż trzy rodzaje doznanych przez pacjentkę ograniczeń (problemów) w życiu

codziennym.

3. Określ przyczyny powstawania ograniczeń.
4. Wskaż zaburzone potrzeby w trzech sferach funkcjonowania pacjentki.
5. Określ przyczyny niezaspokojonych potrzeb pacjentki.
6. Ustal aktualną diagnozę terapeutyczną.
7. Uzasadnij znaczenie oceny stanu pacjentki dla opracowania diagnozy terapeutycznej.

Opis przypadku

Pani Kazimiera lat 47, jest osobą cierpiącą od 5 lat na stwardnienie rozsiane – postać

mózgowo-rdzeniową. Mieszka razem z rodzina – mąż i dwóch synów – 22 i 20 lat, obaj uczą
się – na II piętrze w bloku bez windy. Pracowała zawodowo jako bibliotekarka do czasu
przejścia na rentę z powodu choroby. Mąż prowadzi własny mały zakład, często pracuje po
10 godzin dziennie.

W domowych obowiązkach pomaga siostra mieszkająca w bliskim sąsiedztwie.

W szpitalu przebywa czwarty tydzień, jest to już 6 pobyt. Obecny stan pacjentki: porusza się
bardzo powoli i z dużym trudem (czasem korzysta z wózka), mówi wolno, skandując każde
słowo, lęk o własne zdrowie narasta, odczuwa również niepokój o stan zdrowia męża
w związku z jego złym samopoczuciem w ostatnim czasie.

Czynności higieniczne stara się wykonywać samodzielnie, ale robi to z trudem i powoli.

Przy spożywaniu posiłków szybko odczuwa zmęczenie i przerywa jedzenie. W historii
choroby pacjentki odnotowano występowanie takich objawów jak: oczopląs, spastyczny
niedowład kończyn dolnych. Pacjentka pozostaje w stałym kontakcie z rodziną i sąsiadami,
jest przez nich odwiedzana w czasie pobytu w szpitalu, deklarują swoją pomoc w razie
potrzeby.

Utrzymuje kontakty telefoniczne z koleżankami z Klubu Książki, którego była

współzałożycielką. Pacjentka interesuje się literaturą, życiem społecznym, lubi audycje
publicystyczne.

W związku z przebywaniem na rencie inwalidzkiej pogorszyła się sytuacja materialna

rodziny co wzmaga u pacjentki poczucie lęku o dalszy los rodziny i własny. Pacjentka stara
się akceptować swój aktualny stan, ale ciągle ma nadzieję na poprawę stanu zdrowia, a nawet
wyzdrowienie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

28

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko………………………………………………………………………………….

Opracowywanie diagnozy terapeutycznej na podstawie rozpoznania stanu
pacjenta

1. Charakterystyka przebiegu postaci mózgowo-rdzeniowej stwardnienia rozsianego

………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………

2. Doznawane ograniczenia:

a)……………………………………………………………………………………………
b)……………………………………………………………………………………………
c)……………………………………………………………………………………………

3. Przyczyny powstawania ograniczeń w życiu codziennym pacjentki:

a)…………………………………………………………………………………………....
b)……………………………………………………………………………………………
c)…………………………………………………………………………………...……….

4. Zaburzone potrzeby:

a)……………………………………………………………………………………...….…
b)………………………………………………………………………………...……….…
c)…………………………………………………………………………………...…….…

5. Przyczyny niezaspokojenia potrzeb:

a) fizycznych……………………………………………………………………………..…
b) psychicznych…………………………………………………………………………….
c)……………………………………………………………………………………………

6. Ustal aktualną diagnozę terapeutyczną

………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………....…………
Uzasadnij znaczenie rozpoznania stanu pacjenta, jego problemów i potrzeb dla
opracowania diagnozy terapeutycznej
………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………

Numer
polecenia

Punktacja

1

2

3

4

5

6

7

Razem

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

29

7. LITERATURA

1. Aronson E.: Człowiek istota społeczna. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000
2. Bogusz J. (red.): Encyklopedia dla pielęgniarek. PZWL, Warszawa 1991
3. Formański J.: Psychologia. Podręcznik dla szkół medycznych, PZWL 2003
4. Guilbert J.: Zarys pedagogiki medycznej. PZWL, Warszawa 1983
5. Kawczyńska-Butrym Z. (red.): Koncepcje opieki i zawody opiekuńcze. Wydawnictwo

Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn 2001

6. Kawczyńska-Butrym Z.: Niepełnosprawność- specyfika pomocy społecznej. BPS,

Katowice 1998

7. Kozaczuk L.: Terapia zajęciowa w domach pomocy społecznej. BPS, Warszawa 1995
8. Kępska T.: Pojęcie i zakres diagnozy w naukach medycznych i społecznych. [w:]

Butrym Z. (red.): Podstawy naukowe diagnozy pielęgniarskiej. Lublin 1986

9. Kozielecki J. Koncepcja psychologiczna człowieka. Wydawnictwo Akademickie Żak.

Warszawa 1998

10. Lisowski A.: Badanie potrzeb społecznych. Interart, Warszawa 1996
11. Mała encyklopedia medycyny. PWN, Warszawa 1987
12. Mikina A., Zając B.: Jak wdrażać metodę projektów. Poradnik dla nauczycieli i uczniów

gimnazjum, liceum i szkoły zawodowej. Impuls, Kraków 2004

13. Obuchowska I. dziecko niepełnosprawne w rodzinie. Warszawa 1999
14. Pędich W. (red.):Choroby wewnętrzne. PZWL, Warszawa 1999
15. Prusiński A.: Neurologia praktyczna. PZWL, Warszawa 2004
16. Praca zbiorowa. Psychologia środowiskowa. GWP, Gdańsk 2004
17. Salamon P.: Psychologia w medycynie wspomaga współżycie z pacjentem i proces

leczenia. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. Gdańsk 2003

18. Sillamy N.: Słownik psychologii. Wydawnictwo Książnica 1994
19. Tarkowski Z., Jurkiewicz C.: Plan opieki indywidualnej w domu pomocy społecznej.

Lublin 1997

20. Winefield H. R., Peay M.Y.: Nauka o zachowaniu w medycynie. PZWL, Warszawa 1986
21. Wspólne tematy – czasopismo dla pracowników socjalnych, terapeutów, personelu

pielęgniarskiego i opiekuńczego

22. Ziemski S.: Problemy dobrej diagnozy. Wiedza Powszechna, Warszawa 1973


Literatura metodyczna
1. Butrym Z., Górajek–Jóźwik J., Kahla J.: Diagnoza pielęgniarska (Materiały dla

nauczycieli) Warszawa 1990

2. Kornatowski T., Figurski J.: Praktyczna nauka zawodu. ITeE, Radom 2000
3. Łobocki M.: Metody i techniki badań pedagogicznych. Impuls, Kraków 2007
4. Niemierko B.: ABC testów osiągnięć szkolnych. WSiP, Warszawa 1975
5. Ochenduszko J.: Planowanie pracy dydaktycznej nauczyciela. WOM, Bydgoszcz 1998
6. Wasyluk J.: Dydaktyka medyczna. CMKP, Warszawa 1993