1
J. Kaczanowski,
Najdawniejsze dzieje ziem Polsk
i
- Czokapik A.D. 2012
Archeologia (nie całość, trzeba uważać na to czy już odkryto ślady jakiś kultur etc.!)
1. Źródła ruchome – narzędzia pracy, sprzęty domowe, szczątki pożywienia, broni, części
strojów, ozdoby, przedmioty kultu (stają się źródłami archeologicznymi tylko dzięki
kontekstowi wykopaliska
2. Warstwy kulturowe – zachowane informacje są odczytywane z typu sedymentacji osadów
tworzących warstwy – sekwencje stratygraficzne (stanowiska wielowarstwowe)
3. Archeologia dopiero w XIX w. zaczęła służyć prehistorii i historii
Lewis H. Morgan, etnolog – archeologia ewolucjonistyczna - linearna ewolucja
społeczeństw, „skamieniałe” społeczeństwa prehistoryczne; prymitywne ludy
współczesne mają taką organizację jak prehistoryczne
Szkoła Wilhelma Schmidta (XX w.) – teoria kulturowo – dyfuzjonistyczna – zerwanie z
teorią Morgana, zróżnicowanie kulturowe w czasie i przestrzeni; kultury archeologiczne
identyfikowane z grupami etnicznymi; zmiany zasięgu jednostek w czasie -> efekt
migracji -> rozpowszechnianie innowacji
„Odległości taksonomiczne” – miejsce jednej dominującej cechy zajmuje statystyczne
podobieństwo oparte na cechach wspólnych tworzących typy, a później kultury.
„nowa archeologia” (lata 70 XX w.) – archeologia procesualna – dążenie do rekonstrukcji
funkcjonowania społeczeństw prehistorycznych (zbliżenie do etnologii); systematyczne
traktowanie kultury -> wszystkie składniki pozostawały w stanie permanentnego
współdziałania. Przyczyn zmian kultury szukano w zmianach środowiska. Ta archeologia
rozpatrywała jedynie funkcje obiektu w danym systemie
Ian Hodder – archeologia kontekstualna lub symboliczna – używanie symboli do
nadawania sensu działaniom; kształtowanie się sfery ideologicznej; odrzucenie założenia
o generalnym charakterze prawidłowości zachowań
4. Metody archeologii
Geofizyczne – pomiary różnic w oporze elektrycznym; pomiar anomalii pola
magnetycznego; używanie urządzeń radarowych razem ze skanerem
Wykopaliskowe – metody te niszczą warstwy kulturowe, dlatego trzeba dobrze
dokumentować
5. Określanie wieku
a) Chronologia względna -> następstwa czasowe poszczególnych reliktów
Metoda stratygraficzna – warstwy niżej leżące są starsze od pokrywających
- w pionie – stratygrafia wertykalna
- w poziomie – horyzontalna
Czasoprzestrzenna zmienność wytwarzania pewnych typów zabytków!
Metoda kartograficzna – ukazuje zasięg zjawisk kulturowych; przywiązanie do
zespołów zwartych (np. grobowce); zestawianie jednych zabytków z innymi
Metoda fluorowa i kolagenowa – określanie przemian chemicznych w kościach
b) Chronologia bezwzględna -> datowanie absolutne, lata kalendarzowe
Metoda importów – występowanie pojedynczych zabytków wytwarzanych na
terenach, które weszły w orbitę historii pisanej
- Max. III tys. p. n. e., a w PL max. II tys.
- Szczególne znaczenie przy badaniu wpływu Rzymu
2
J. Kaczanowski,
Najdawniejsze dzieje ziem Polsk
i
- Czokapik A.D. 2012
Datowanie oparte na powiązaniach z cyklem zmian klimatycznych – zmiany
warunków klimatycznych ciepłych na zlodowacenia; uściślenie dzięki badaniu
osadów z dna mórz i oceanów -> skład mikrofauny, badania izotopami tlenu
pozwalają określić średnie roczne temperatury; dane obejmują okres miliona lat
Metoda paleomagnetyczna – relacje ze zmianami magnetyzmu ziemi i okresami
aktywności wulkanów; długie cykle zmian polarności magnetyzmu oraz krótkie
cykle wahań natężenia, inklinacji i deklinacji.
Ostatnie 9000 lat -> zmiany i natężenia pola magnetycznego
zapisane są w glinie (dokładność ok. 20%)
Metoda tafrochronologiczna – wykaz osadów wulkanicznych do synchronizacji
lub datowania; osady dna morskiego -> korelacja z krzywymi izotopowym
Metoda radiowęglowa – Willard Libby -> max. 40 tys. lat („przed 1950”)
Tor
230
, ion
236
, uran
234
-> 500 tys. lat
Metoda argonowo – potasowa – do 3,5 mln lat -> od K40 do A40
Metoda termoluminescencyjna – np. kwarc lub cyrkon, emitują określone porcje
energii świetlnej. Światło odpowiada zgromadzonym wolnym elektronom.
Można określić wiek ziaren kwarcu w momencie podgrzania np. przy pierwszym
wypalaniu naczynia. Nie wymaga kalibracji, zasięg większy niż węgla C
14
Metoda dendrochronologiczna – słoje rocznego przyrostu drzew: szersze – lata
korzystne dla rozwoju; węższe – lata mało korzystne; w PL datowanie osad i
fortyfikacji
6. Badania nad kulturą materialną i technologią
Narzędzia: kamienne, miedziane, brązowe, żelazne
Wypalanie gliny i ceramika -> społeczeństwa osiadłe (rolniczo – koczownicze)
Metoda traseologiczna – badanie śladów i sposobów użytkowania
pozostawionych wyrobów; sposoby pracy narzędzi
Metoda eksperymentalna – odtwarzanie teraz np. budowy siekier lub innych
narzędzi z kamienia
7. Periodyzacja i chronologia ziem polskich
a) Epoka kamienna:
Paleolit – początek: Afryka: 2,8 mln.; Europa: 1,2 mln; Polska 500 – 400 tys. -> koniec
ok. 10 tys. lat temu; po epoce lodowcowej (holocen)
Podział na dolny, środek, górny -> etapy ewolucji człowieka
Mezolit – początek ok. 10 tys. lat temu; w Afryce produkcja żywności -> początek
neolitu
(tu niestety płaczemy, ponieważ się nie skserowało, co D. – autor napisał )
Eneolit: występowanie narzędzi miedzianych
Europa: ok. 4800 p.n.e.
Polska: ok. 3700/3500 p.n.e.
b) Epoka brązu:
Basen Morza Śródziemnego -> 1 poł. III tysiąclecia
Wczesny (I), starszy (II), środkowy (III), młodszy (IV), późny (V) -> przemiany kulturowe
Polska 2200/2100 p. n. e.
c) Epoka żelaza:
Europa: ok. pocz. I tys. p. n. e.
3
J. Kaczanowski,
Najdawniejsze dzieje ziem Polsk
i
- Czokapik A.D. 2012
Polska: ok. poł. VIII w. p. n. e.
a) Okres halsztacki - do ok. 400 p. n. e. – intensywne kontakty z ośrodkami produkcji
metalurgicznej i kopalni soli w Hallstaff w Austrii
b) Okres lateński - 400 p. n. e. do I w. n. e. – ekspansja Celtów na Europę (La Tene w
Szwajcarii)
c) Okres rzymski – I w. n. e. – 375 r. n. e. – oddziaływanie Imperium na barbarzyńską
Europę
d) Okres wędrówki ludów – IV w. n. e. – koniec VII w. – kotlina karpacka w rękach
Awarów, później Słowianie
8. Antropogeneza
I.
Australopitek:
Pierwsza forma praludzka
Chód dwunożny
Ewolucja w Afryce wschodniej -> bardziej suchy klimat i otwarty krajobraz
„australophitecus ramidus” (4,4 mln lat temu w pobliżu Aramis w Etiopii)
Szkielet Lucy w Hadarze (1974 r. – odkrycie)
„australophitecus boisei” (zinjantrop) – 3,3 – 1,6 mln lat temu
Wzrost poniżej 1 m, znaczne owłosienie, żuchwa wysunięta
Otwór potyliczny na środku czaszki -> wyprostowana pozycja kręgosłupa
Mózgoczaszka mniejsza o 2/3 (500 cm
3
)
II.
Homo habilis:
Wydzielił się pomiędzy 4, a 3 mln lat temu w środkowo – wschodniej Afryce
Rozwijał się paralelnie z australopitekiem (3 – 1,6 mln lat temu)
Pojemność mózgoczaszki większa (700 cm3)
Wzrost 1,1 – 1,3 m
Większa rola pożywienia mięsnego
Nie był to gatunek jednolity
Intencjonalne wytwarzanie narzędzi kamiennych (oldowajskie – znalezione na
przełęczy Olduvai)
Narzędzia otoczakowe (mają ostrza); sferoidalne (np. bolce do rzucania); odłupkowe
(małe, np. zgrzebła)
Żyli gromadnie, zamieszkiwali obozowiska (mieli ogrodzenia przeciwko drapieżnikom
ok. 2,2 mln)
III.
Homo erecuts:
Środkowa – wschodnia Afryka (1,8 mln – 1,7 mln lat temu pojawiają się)
Mózgoczaszka 800 - 1000 cm
3
Niskie czoło, masywne zęby
Emigracja najpierw na wschód, potem na północ
1,4 – 1,3 mln -> Bliski Wschód, Jawa (1,8 – 1,6 mln), Europa (1,3 mln – I migracja, 700
– 500 tys. – II migracja)
Narzędzia bifacjalne (pięściaki)
Ogień 700 – 400 tys. lat temu
Do Europy przez Gibraltar
Narzędzia otoczakowe z Korolewa (800 tys. lat temu)
4
J. Kaczanowski,
Najdawniejsze dzieje ziem Polsk
i
- Czokapik A.D. 2012
Ocieplenie (interglacjał Przasnysza(?)) spowodowało ekspansję na tereny bliskie
Polsce
Najstarsze narzędzia w PL znalezione w Trzebnicy – ok. 500 – 370 tys. lat temu
W PL nie odkryto szczątków Homo erecutsa
IV.
Neandertalczyk
Ok. 650 tys. u homo erectus występują cechy progresywne
Mózgoczaszka 1500 cm3
Najstarsze znaleziska 250 – 150 tys. lat (przedostatnie zlodowacenie) -> płn. Francja,
płd. – zach. Francja, Niemcy
Gatunek typowo europejski, ale na wschodzie przekroczył granice kontynentu (nawet
Uzbekistan)
Polowanie w celu zdobywania pożywienia (łapano wyizolowane od stada osobniki)
Po raz pierwszy elementy kultury duchowej ( malowanie ciał, symboliczne ryty)
W PL nie odkryto szczątków neandertalczyków, ale narzędzia, którymi się posługiwali
już tak (ok. 220 tys. lat)
Kompleks mustierski – mało zróżnicowany
Kompleks mikocki – zespoły zabytków kamiennych
jaskinia Raj koło Kielc -> narzędzia podobne do znanych z okolic Dunaju (gł. Węgry)
koniec osadnictwa neandertalskiego w PL ok. 70 – 58 tys. lat temu
całkowite wymarcie pomiędzy 40, a 30 tys. lat temu
V.
Homo sapiens sapiens
Ok. 200 tys. lat temu
W Europie -> 40 tys. lat temu
Kolebka – Afryka północna
Intensywna obórka kości i rogów (produkcja m. in. oszczepów)
Ponowne zasiedlenie PL ok. 40 tys. lat po interpleniglacjale Grudziądzkim
9. Kulturowa unifikacja Europy (30 a 20 tys. lat temu)
Kompleks grawecki -> udoskonalenie technologii wiórowej i osadzania zbrojników
kamiennych
„paleolityczna Wenus” -> najwcześniej na Morawach i w Dolnej Austrii
Ok. 20 tys. lat temu -> użycie węgla kamiennego w charakterze paliwa
10. Schyłek epoki lodowej i zasiedlenie ziem polskich
Schyłkowy glacjał (15- 10 tys. lat temu)
Kultura magdaleńska w PL -> Jaskinia Muszycka ok. 15 tys. lat temu (ok. 16-20 osób)
Kultura hamburska (12 tys. lat temu) -> ostrza z zadziorem; jeszcze lepsza obróbka
kości i rogu
11. Mezolit w Polsce (10 – 5 tys. lat temu)
Ocieplenie, wzrost wilgotności i zawartości lasów
Środowisko naturalne nie było zbyt mocno eksploatowane
Dołączyły drzewa liściaste
Podniesienie poziomu jezior
Grupa Komornicka –> wiórowo – odłupkowa obróbka kamienia
Kultura chojnicko – pieńkowska -> b. niekompletna charakterystyka jednostek (?)
- > bogata kultura duchowa
5
J. Kaczanowski,
Najdawniejsze dzieje ziem Polsk
i
- Czokapik A.D. 2012
12. Neolityzacja Europy: rolnictwo i hodowla
Ingerencja w środowisko naturalne: - odlesienie
- Eksploatacja pól i pastwisk
- Nasilenie procesów erozyjnych
- Udomowienie zbóż - > Bliski Wschód
- Udomowienie zwierząt (kóz, owiec) -> Bliski Wschód
„Rewolucja neolityczna”: - zmiany klimatu (wysuszenie)
- koncentracja ludności w dolinach rzek i oazach
- udomowienie zwierząt i uprawa roślin
- pojawienie się kamiennych domów
- wzrost demograficzny -> konieczność migracji
Neolit kardialny (VII/VI tys. p. n. e.): - ceramika ozdobiona odciskami muszli
- duża rola rybołówstwa
- konstrukcje kamienne (budownictwo)
Kultura ceramiki wstęgowej rytej (VI tys. p. n. e.):
- zdobienie naczyń rytami ornamentalnymi
- nowy styl produkcji wyrobów kamiennych
- była w PL – dotarła aż do ziemi chełmińskiej
13. Pierwsi rolnicy na ziemiach polskich
Kultura ceramiki wstęgowej rytej (5400/5300 – do ok. 4700 p. n. e.)
Najpierw osiedlali tereny Górnego i Dolnego Śląska oraz Małopolski
Podobne zboża jak nad Dunajem (kilka rodzajów pszenicy, rzadziej jęczmień,
proso)
Inne rośliny: mak, len, groch i soczewica
Stosowano najprawdopodobniej system przemienno – odłogowy
Długie, prostokątne domy (do 50 m. dł.), słupowa konstrukcja, ściany
oblepione gliną
Przede wszystkim ceramika i wyroby kamienne
Ornamentyka przeważnie ryta
Rzadko występowały figurki kobiece (ale mają mocno podkreślone cechy
płciowe)
Kultura ceramiki wstęgowej kłutej
Początki na Dolnym Śląsku
Zamiast linii rytych, linie z drobnych nakłuć wykonanych grzebieniem
Domy na planie trapezu z jamami gospodarczymi wokół
Kultura lendzielska
W Małopolsce ok. 4600 p. n. e.
Zdobienie czarnymi, malowanymi ornamentami
Kultura Malicka
Okolice Sandomierza
Eksploatacja krzemienia z Wyżyny Krakowsko – Częstochowskiej
Eksploatacja słonych źródeł w okolicach Wieliczki
W grupie lendzielskiej występowało dość dużo ołtarzyków i figurek -> dobrze
wyposażone groby
6
J. Kaczanowski,
Najdawniejsze dzieje ziem Polsk
i
- Czokapik A.D. 2012
14. Eneolit = Chalkolit (pocz. Bałkany 4400/4300 p. n. e.; Polska 4100 – 3800 p. n. e.)
Bałkany:
intensywny rozwój demograficzny
ekstensywne rolnictwo
wielkie centra osadnicze
otoczone fortyfikacjami drewniano – ziemnymi
stratygrafia społeczna
niektóre pochówki b. bogate
pojawienie się pisma podobnego do klinowego
wzrost znaczenia pasterstwa i zwiększona ruchliwość grup ludzkich na przełomie
IV/III tys. p. n. e.
starszy eneolit na ziemiach polskich (4100 – 3200 p. n. e.):
kultura pucharów lejkowatych (IV tys. p. n. e.)
styl ceramiczny
technika produkcji wyrobów kamiennych o narzędzi wywodząca się z tradycji
mezolitycznych (Dania, Niemcy)
wywodzi się z tradycji lendzielskich
sprzężajne rolnictwo (radło)
regularna orka
wozy czterokołowe ciągnięte przez zwierzęta
rośliny strączkowe
zwierzęta nie tylko dla mięsa, ale także dla skóry, wełny, mleka pracy
wzrost demograficzny
ośrodki władzy politycznej, hierarchizacja
budowle megalityczne
ozdoby miedziane
handel: eksport siekier krzemieniowych
groby szkieletowe i ciałopalne; groby w jamach ziemnych
praktykowanie magii (obcinanie głów, kanibalizm)
młodszy eneolit:
kultura amfor kulistych (2 poł. IV tys. p. n. e.)
gospodarka pasterska, półosiadła
północ Polski
ornamentyka stempelkowa (odciskana)
konstrukcja grobowców megalitycznych (np. groby korytarzowe, skrzynkowe)
większe osady dopiero w okresie młodszym
ozdoby z bursztynu (płytki, zawieszki, paciorki)
hodowla bydła, świń
okazjonalna uprawa roślin
kultura ceramiki sznurowej (schyłek IV tys. p. n. .e)
7
J. Kaczanowski,
Najdawniejsze dzieje ziem Polsk
i
- Czokapik A.D. 2012
amfory typu A z ornamentem z odciśniętego sznura
łódkowate topory kamienne
groby szkieletowe
migracja nomadów (wojowników)
ślady kremacji zwłok
kurhany
kultura złocka
obok Sandomierza
łączy kilka kultur
groby niszowe, zbiorowe, mieszane
kultura rzucewska
Zalew Wiślany
Skrzyżowanie sznurowej z leśną
Długotrwałe osady
Uprawa zbóż
Hodowla i rybołówstwo; także polowanie (foki)
Eksploatacja bursztynu i produkcja ozdób
Kultura niemeńska
Białoruś i Litwa; mała część płn. – wsch. PL
Naczynia spiczasto denne
Ceramika słabo wypalona i dość prymitywna technicznie
Koniec V tys. p. n. e. – do początku brązu
Kultura narva
Łotwa i Estonia
Prostokątne domy słupowe
Ceramika grzebykowa
Wyroby kamienne i bursztynowe gładzone
Szkielety posypane warstwą orchy; pojedyncze
15. Epoka brązu (2300 – 1600 p. n. e.)
Kultura mierzanowicka
Dorzecza środkowej i górnej Wisły
Wczesna faza: duża ruchliwość ludności
W końcu stabilizacja
Osady liczące 50 – 100 osób
Nie było wyraźnej stratyfikacji społecznej (groby nie są zróżnicowane)
Bogaciej wyposażone groby męskie
Siekiery dwuścienne
Paciorki stanowią częsty element wyposażenia grobu
Kultura unietycka (2000 – 1800 p. n. e.)
Dolny Śląsk
Osady z drewnianymi budowlami słupowymi
Rozległe, płaskie cmentarze (pochówki szkieletowe)
Groby wyposażone w miedziane przedmioty
8
J. Kaczanowski,
Najdawniejsze dzieje ziem Polsk
i
- Czokapik A.D. 2012
Zmarli składani w kłodach drewna
Kultura iwieńska
Kujawy
Podobna do mierzanowickiej
Handel bursztynem
Starszy okres epoki brązu w Polsce (1600 -1300 p. n. e.) – rozwój kultur mogiłowych
Kultura przedłużycka
Napływ ludności mogiłowej
Cmentarze kurhanowe, szkieletowe
Brązowe szpile z tarczkowatymi główkami; sztylety
Proces różnicowania społeczeństwa
Cmentarze są centrami terytoriów
Kultura trzciniecka (ok. 1700 – 1300 p. n. e.)
Tradycje eneolityczne
Okolice Warty
Import brązów i gotowych ozdób
Podlegała wpływom kultur mogiłowych
Obecność trwałych osad
Hodowla zwierząt
Zmienna rola rolnictwa (zależy od wartości glebowych)
Kultura łużycka w okresie brązu (ok. 1300 p. n. e)
Polska odmiana kultury pól popielnicowych
Dorzecza Wisły i Odry
Gospodarka rolniczo – hodowlana
Budownictwo drewniane
Ceramika (technika i ornament geometryczny)
Największe cmentarze w Kietrzu koło Głubczyc
Naczynia wazowate
Na Śląsku birytualizm (ciałopalne i szkieletowe pochówki)
Ceramika guzowa i ostro profilowana
Głównie hodowla roślin
Sierpy z brązu
Domy zrębowe
Warsztaty metalurgiczne w Legnicy i Złotoryi
Wydobywano ołów
Produkcja soli
Brak pochówków szczególnie bogato wyposażonych
Nie ma dowodów na istnienie jakiś ceremonii czy obrzędów
16. Wczesna epoka żelaza i początek okresu lateńskiego (ok. VIII p. n. e.)
Kultura halsztacka (VIII w. p. n. e. – basen Dunaju)
Najazdy ludów stepowych
9
J. Kaczanowski,
Najdawniejsze dzieje ziem Polsk
i
- Czokapik A.D. 2012
Używanie koni przez wojowników
Komory grobowe
Unifikacja dużych terenów
Rozległe kontakty handlowe
Szlak bursztynowy
Obróbka brązu i żelaza
Garncarstwo
Bogate pochówki
Budownictwo grodów -> siedziby władców
Fortyfikacje
Kremacja zwłok zwykłej ludności -> coraz częstsza inhumacja
Powszechne cmentarze birytualne
Spotkane żelazne miecze
Narzędzia górnicze (młoty, łopaty)
Skórzane czapki, rękawice
Kultura łużycka (wczesna epoka żelaza)
Górny Śląsk, Wielkopolska aż po dolną Wartę
Dobre kontakty handlowe z kulturą halsztacką
Szlak handlu bursztynowego
Miecze, brązowe naczynia, klamry do pasa
Na Śląsku wyodrębniła się grupa arystokracji (bogate pochówki, m. in. w
Gorszewicach)
Najazdy Scytów na grupy Śląskie
Biskupin (lata 30 VIII p. n. e.)
o Obszar grupy wschodnio wielkopolskiej
o Droga wyłożona drewnem
o Wały (szer. 3-4 m)
o Falochron chroniący przed falami jeziora
o Jedna brama z wieżą
o 100 domów wzdłuż 11 ulic
o Domy z 2 lub 3 pomieszczeń
o Ok. 1000 – 1200 mieszkańców
o Powierzchnia ok. 1,3 hA
Kultura pomorska
Z przekształcenia kaszubskiej kultury łużyckiej
Ciałopalne, popielnicowe cmentarze płaskie
Gliniane modele budynków
Urny domkowe
Popielnice twarzowe!!! -> być może od Etrusków, miały uszy
Biała inkrustacja
Nie budowali grodów -> b. małe osady
Kultura grobów kloszowych
Nakrywanie popielnic dużym naczyniem do góry dnem
Mazowsze i Małopolska
10
J. Kaczanowski,
Najdawniejsze dzieje ziem Polsk
i
- Czokapik A.D. 2012
Ubogie wyposażenie grobów
Kultura kurhanów zachodnio – bałtyjskich (okres lateński)
Północno – wschodnia PL (okres D)
Niewielkie osady obronne
Popielnicowe, zasypywane kurhanami
Głownie przedmioty z kości i kamienia
Głównie hodowla
Rybołówstwo i łowiectwo
17. Celtowie na ziemiach polskich
Dolny Śląsk (IV w. p. n. e.)
Ekspansja Tytusa Liwiusza
Płaskie cmentarze szkieletowe (linia płn. – płd.)
W męskich grobach zestawy broni
Ozdoby (np. zapinki, bransolety) z żelaza i brązu
Luźno znalezione fragmenty ceramiki
Kamienne figury w rejonie Ślęży (wykute) -> oznaczone ukośnym krzyżem
(„X”)
Górny Śląsk (IV w. p. n. e.)
Teren Wyżyny Głubczyckiej
Cmentarz w Kietrzu
Lateńskie naczynia wykonane na kole garncarskim
Więcej dowodów z osad niż grobów
Małopolska (grupa tyniecka)
Kraków, po Nidę i Rabę
Rolniczy charakter gospodarki (te wyżej też) -> dobre gleby
„celto-przeworska grupa kulturowa”= grupa tyniecka
Groby wojowników w Iwanowicach
Kultura lateńska -> naczynia z gliny + dużo grafitu
Ostatnia faza obecności -> wysokogatunkowa, cienkościenna ceramika
robiona na kole i malowana
Piece kopułowe
Bito tu celtyckie monety -> elektron = złoto + srebro
18. Zmiany kulturowe na ziemiach polskich
Kultura przeworska (III/II w. p. n. e. – V w. n. e.!) inaczej kultura wenedzka (mł. Okres
przed rzymski)
Od miasta Przeworsk
Na bazie kultury pomorskiej i grobów kloszowych = Wpływy Celtów + Ruchy
migracyjne ludności z dorzecza Łaby
Wpływy lateńskie
W obrębie Śląska
Wzrost gęstości osadnictwa
Małe zróżnicowanie wewnętrzne
11
J. Kaczanowski,
Najdawniejsze dzieje ziem Polsk
i
- Czokapik A.D. 2012
Zmarłych wyposażano w broń, ozdoby, naczynia, cz. strojów
Obrządek ciałopalny
Przepalanie na stosie darów, potem wkładano je do grobów
Kultura oksywska (pocz. I w. n. e.) (<3)
Podłoże to kultura pomorska
Początkowo b. podobna do przeworskiej (głownie zwyczaje pogrzebowe)
Środkowe i zachodnie Pomorze
Ciałopalenie, także pochówki pop. Czyste
Ograniczona inhumacja
Części strojów wykonane były z brązu
Znaleziono żelazną kolczugę!
Wyroby metalowe oparte na wysokofosforowych wyrobach żelaznych
Kultura nadodrzańska
Wyłącznie ciałopalenie
Groby popielnicowe
Znalezione części czterokołowego wozu
Kultura kurhanów zachodnio – bałtyjskich (okres przed rzymski)
Dolny bieg Wisły do dolnego biegu Niemna
Płaskie cmentarze z ciałopalnymi grobami
Kontakty handlowe z Sambią
Kultura Jastorf
Znalezione zwłoki po nagłej śmierci
Kompleksy pól uprawnych
Miejsca kultu
Kultura puchowska (mł. Okres przed rzymski)
Północna Słowacja
Osady otoczone fortyfikacjami
Lokalne emisje monet
Rzadko spotykane groby szkieletowe
19. Wpływy rzymskie i wczesne wędrówki ludów na ziemiach polskich
I w. n. e. – romanizacja środowisk celtyckich
Kultura przeworska
Zwiększenie gęstości osadnictwa
Cmentarz rzymski -> Kryspinów k. Krakowa (120 pochówków)
Dominacja ciałopalenia
Groby pop. Czyste i rzadko kurhany
Groty strzał twarde
Łuki zamiast oszczepów
Rozwój pisma runicznego na tych terenach
Zdarzały się pochówki warstwowe
Jakuszowice: „grób huński” – inwentarz zdobiony złotą folią; mężczyzna
pochowany wraz z koniem
Przemęczany: pochówek szkieletowy wojownika, złoty huński kolczyk
12
J. Kaczanowski,
Najdawniejsze dzieje ziem Polsk
i
- Czokapik A.D. 2012
Kultura wielbarska (pocz. I w. n. e.)
Malbork
2 poł. II w. -> ekspansja na płn. – wsch.
Inhumacja; kremacja
Kręgi kamienne być może, jako miejsce kultu lub spotkań
Pochówki szkieletowe w trumnach
Ozdoby z metali kolorowych
Uzbrojenie miało cechy stylistyczne
Ręcznie lepione naczynia
Kultura luboszycka
Górne i Dolne Łużyce; cz. Dolnego Śląska
Kremacja
Migracja kultury przeworskiej
W końcowej fazie pochówki szkieletowe
Ceramika robiona na kole
Topory były głównym uzbrojeniem wojowników
Kultura czernichowska (III w. n. e.)
Wybrzeże Morza Czarnego, Siedmiogród, Besarabia
Ekspansja plemion gockich
Groby szkieletowe
Pochówki warstwowe
Architektura kamienna
Garncarstwo