Agrotechniczne metody ochrony roślin, grupa metod ochrony roślin polegających na prawidłowym i terminowym wykonywaniu zabiegów agrotechnicznych, poprawiających warunki siedliskowe roślin uprawnych i równocześnie pogorszających warunki bytowania chwastów, szkodników i patogenów roślin.


Mianem agrotechnicznych metod ochrony roślin określa się działania zwiększające poziom ochrony roślin. Celem takich działań jest podwyższenie odporności roślin na choroby i szkodniki. Można to osiągnąć przestrzegając poniższych zaleceń:


1. Optymalizacja warunków wzrostu roślin.
2. Zwiększenie odporności upraw na choroby i szkodniki można uzyskać dbając o właściwe czynniki mające wpływ na uprawę, takie jak m.in. klimat, nawożenie, nawadnianie, pH, EC (zasolenie), itp.
3. Producenci sami mogą kontrolować większość z tych parametrów.
4. W przypadku gdy jeden z paramterów uprawy nie jest optymalny, rośliny wykazują objawy stresu. Są słabsze, ich odporność zaś spada
stają się bardziej podatne na atak patogenów lub szkodników. Natomiast zdrowe rośliny wymagają stosowania mniejszych ilości chemicznych środków ochrony roślin.
5. W miarę możliwości należy uprawiać odmiany odporne lub tolerancyjne.
6. Odmiany podatne należy uprawiać w okresie, gdy poziom zarażenia jest niski. Przyspieszenie lub opóźnienie okresu uprawy może skutkować mniejszą presją ze strony niektórych szkodników.
7. Należy unikać nadmiernego zagęszczania upraw.
8. Zbyt duże zagęszczenie sprawia, że rośliny są słabe, wiotkie i podatne na choroby oraz szkodniki.
9. Tam, gdzie to możliwe, należy wykorzystywać materiał roślinny pochodzący z kultur in vitro. Jest to podstawowy warunek uzyskania wolnego od patogenów materiału rozmnożeniowego.
10. Wskazane jest stosowanie materiału roślinnego pochodzącego ze szkółek, w których stosowane są zintegrowane metody ochrony roślin.
11. Należy utrzymywać właściwy poziom kwiatów i owoców na roślinie. Uprawy, w których zbiory przeprowadzane są nieregularnie, są osłabione i bardziej podatne na patogeny i szkodniki.
12. Należy stosować płodozmian. Jeśli gatunki, na których żerują te same szkodniki, będą uprawiane naprzemiennie z gatunkami, które nie są przez te szkodniki zasiedlane, poziom zarażenia pozostanie stosunkowo niski.