ا ا
Obszar
kraje Bliskiego Wschodu
i Afryki Północnej
Liczba
mówiących
225 do 285 milionów
Ranking
5.
Klasyfikacja
genetyczna
Języki afroazjatyckie
*Języki semickie
**Języki płd.-zach.-
semickie
***Język arabski
Pismo
arabskie
Status oficjalny
język
urzędowy
kraje arabskie, Izrael oraz
dodatkowo w ONZ, obok
pięciu głównych, język
Zgromadzenia Ogólnego
NZ
Regulowany
przez
Akademia Języka
Arabskiego
Kody języka
ISO 639-1
AR
ISO 639-2
ARA
SIL
ABV
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Wikipedia w j
ęzyku arabskim
W Wikisłowniku: Słownik
języka arabskiego
Arabski jako język urzędowy
Z Wikipedii
J
ęzyk arabski – język należący do południowej grupy
języków semickich, zapisywany alfabetycznym pismem
arabskim od strony prawej do lewej. Kod ISO 639-3: ar/ara
Kraje z
arabskim
jako
językiem
urzędowym: Algieria, Arabia Saudyjska, Autonomia
Palestyńska, Bahrajn, Czad, Egipt, Erytrea, Irak, Izrael,
Jemen, Jordania, Katar, Komory, Kuwejt, Liban, Libia,
Maroko, Mauretania, Oman, Sahara Zachodnia, Sudan,
Syria, Tunezja i Zjednoczone Emiraty Arabskie.
Pierwsze inskrypcje w języku arabskim pochodzą z VI
wieku p.n.e.. Do zapisu tego języka używano wówczas
pisma południowoarabskiego. Wyjątkiem byli
Samudejczycy, używający pisma aramejskiego. Język
staroarabski dzielił się na dwie grupy dialektów –
hidżazyjską (zachodnią) i tamimijską (wschodnią). Na
podstawie informacji filologów arabskich wnioskuje się, iż
współczesny arabski wyewoluował z dialektu
tamimijskiego.
Klasyczny język arabski jako język świętej księgi islamu –
Koranu i język wielkiej literatury i kultury arabsko-
muzułmańskiej odegrał ważną rolę cywilizacyjną. Wraz z
ekspansją religii zwiększał się wpływ i zasięg terytorialny
samego języka.
W XIX wieku, w okresie an-Nahdy (odrodzenia Arabów), z języka klasycznego wykształcił się
współczesny standardowy j
ęzyk arabski (Modern Standard Arabic, MSA), który stał się
instrumentem nowej literatury i kultury arabskiej. Używany głównie w formie pisanej, wtórnie w
mowie (np. w telewizji). Od klasycznego języka arabskiego różni się bardzo niewiele i przez
większość Arabów odbierany jest w zasadzie jako jego wariant stylistyczny.
J
ęzyk arabski
Strona 1 z 5
Język arabski – Wikipedia, wolna encyklopedia
2009-10-19
Fonologia
Spółgłoski
wargowe mi
ędzyzębowe
z
ębowe
zadzi
ąsłowe podniebienne
czyste faryngalizowane
zwarte
bezd
źwięczne
t [
t̪]
ṭ [t̪ˁ]
d
źwięczne
b
d [
d̪]
ḍ [d̪ˁ]
ǧ [ʤ]
szczelinowe
bezd
źwięczne
f
ṯ [θ]
s
ṣ [sˁ]
š [
ʃ]
d
źwięczne
ḏ [ð]
z
ẓ [ðˁ]
nosowe
m
n
dr
żące
r
półotwarte
w
l
j
Zasób spółgłosek w klasycznym j
ęzyku arabskim
Samogłoski
W języku arabskim występują trzy fonemy samogłoskowe: /æ/ (w transkrypcji a), /i/ i /u/. Krótkie i
długie samogłoski są różnymi fonemami. Samogłoska /æ/ jest realizowana jako [
ɑ] po spółgłoskach
gardłowych i faryngalizowanych. Istnieją dwa dyftongi: /æj/ i /æw/, w języku potocznym często
realizowane jako [e:] i [o:].
Struktura sylaby
W języku arabskim dopuszczalne są pojedyncze spółgłoski nagłosowe i zbitki najwyżej dwóch
spółgłosek w śródgłosie i wygłosie. Rozpowszechnione w językach europejskich wyrazy takie jak
wstęp są niemożliwe w arabskim.
Akcent
Akcentowana jest pierwsza od końca długa sylaba. Jeśli wszystkie sylaby są krótkie, akcent pada na
pierwszą sylabę.
Gramatyka
Struktura wyrazów w języku arabskim opiera się na rdzeniu trójspółgłoskowym i nieciągłych
afiksach.Na przykład od rdzenia k-t-b można utworzyć wyrazy takie jak:
بآ kitāb "książka"
■
آ kātib "pisarz"
■
ب maktūb "zapisane"
■
آ kataba "on napisał".
■
Język arabski posiada rozbudowany system odmiany czasownika. Istnieją dwa czasy (dokonany i
niedokonany) i pięć trybów: orzekający, przypuszczający, rozkazujący, życzący i energetyczny
Strona 2 z 5
Język arabski – Wikipedia, wolna encyklopedia
2009-10-19
(używany do podkreślenia pewności, np. jaktubun "on z pewnością pisze"). Podobnie jak w innych
językach afroazjatyckich, przedrostki są używane do oznaczenia osoby i rodzaju.
Poniżej zaprezentowano odmianę czasownika fa
ʿ
ala robić:
Czas tera
źniejszy
Osoba
Liczba pojedyncza Liczba podwójna Liczba mnoga
1.
afʿalu
nafʿalu
nafʿalu
2. (rodzaj m
ęski)
tafʿalu
tafʿalāni
tafʿalūna
2. (rodzaj
żeński)
tafʿalīna
tafʿalāni
tafʿalna
3. (rodzaj m
ęski)
jafʿalu
jafʿalāni
jafʿalūna
3. (rodzaj
żeński)
tafʿalu
tafʿalāni
jafʿalna
Czas przeszły
Osoba
Liczba pojedyncza Liczba podwójna Liczba mnoga
1.
faʿaltu
faʿalnā
faʿalnā
2. (rodzaj m
ęski)
faʿalta
faʿaltumā
faʿaltum
2. (rodzaj
żeński)
faʿalti
faʿaltumā
faʿaltunna
3. (rodzaj m
ęski)
faʿala
faʿalā
faʿalū
3. (rodzaj
żeński)
faʿalat
faʿalatā
faʿalna
Ponadto, do czasownika mogą dołączać się (postpozycja) zaimki oznaczające dopełnienie, np.
ر
أ
ه
raʾaynāhum
"my widzieliśmy ich".
Rzeczowniki odmieniają się przez przypadki – wyróżniamy mianownik (końcówka -u), dopełniacz
(końcówka -i) i biernik (końcówka -a), a także stan konstrukcji (bez końcówki). Istnieją trzy liczby:
pojedyncza, podwójna i mnoga. Regularna liczba mnoga ma końcówkę -ūn w mianowniku i -īn w
dopełniaczu i bierniku. Wiele rzeczowników tworzy jednak liczbę mnogą w sposób nieregularny
(łamana liczba mnoga), np. ّبر (rabb) "władca"", ale برأ (
ʾ
arbāb) "władcy".
Język arabski odróżnia rzeczowniki określone (z przedrostkiem
ʾ
al, asymilowanym do następujących
spółgłosek
t, ṯ, d, ḏ, r, z, s, š, ṣ, ḍ, ṭ, ẓ, n
) i nieokreślone (z -n po końcówce przypadka). Po
końcówce przypadka rodzajnik
ʾ
al występuje w formie l.
Istnieje gramatyczny rodzaj żeński, tworzony przez dodanie do rzeczownika męskiego -at- przed
końcówką przypadka lub -a w stanie konstrukcji. Niektóre wyrazy, takie jak fulk "łódź", šams
"słońce", czy umm "matka", są rodzaju żeńskiego mimo braku końcówki.
Podstawowy szyk zdania to VSO. Wyraz określający następuje zawsze po wyrazie określanym, tak
jak w innych językach semickich, np. kitābu l-muqaddas "Biblia", dosłownie "księga święta"
Zwroty
Tak -
na‘am –
■
Strona 3 z 5
Język arabski – Wikipedia, wolna encyklopedia
2009-10-19
Nie -
lā –
■
Dzień dobry -
ṣabāḥu l-ḫajri - ا ح#$
■
Dobry wieczór –
masāʾu l-ḫajri – ا ء&
■
Pokój wam -
as-salāmu ‘alaykum - '( م*& ا
■
Do widzenia -
ma‘a s-salāmati - +*& ا ,
■
Jak się czujesz? –
kayfa ḥāluka - - . /آ
■
Witam –
marḥaban - #.
■
Dziękuję -
šhokran -ا0
■
Przepraszam -
āsifun - /12
■
Jak się nazywasz? –
ma (i)smuka? (do mężczyzny), ma (i)smuki? (do kobiety) – "i" nie jest
tu wymawiane –
-31ا
■
Nie rozumiem –
lā afham – 45أ
■
Liczebniki
/ ١ -
wāḥid - 7.او
1.
/ ٢ -
iṯnān - ن;إ
2.
/ ٣ -
ṯalāṯa - +;*;
3.
/ ٤ -
'arba‘a - +رأ
4.
/ ٥ -
ḫamsa - +&3@
5.
/ ٦ -
sitta - +ّ1
6.
/ ٧ -
sab‘a - +#1
7.
/ ٨ -
ṯamāniyya - +3;
8.
/ ٩ -
tis‘a - +&E
9.
/ ١٠ -
`ašara - ةH(
10.
Dialekty
Dialekty języka arabskiego, często bardzo różniące się od języka klasycznego, używane są jedynie w
mowie. Sporadycznie wykorzystuje się zapis języka mówionego w dramatach, dialogach
książkowych czy komiksach. Posługuje się nimi ludność w Afryce Północnej i na Bliskim
Wschodzie. Pomiędzy dialektami tymi występują duże różnice utrudniające porozumienie osobom
pochodzącym z różnych rejonów świata arabskiego. Niekiedy mówi się wręcz o językach arabskich
porównując sytuację do epoki formowania się języków romańskich z lokalnych dialektów łaciny
ludowej (patrz dyglosja).
Zobacz te
ż
arabizm
■
Arabowie
■
kraje arabskie
■
alfabet arabski
■
cyfry używane w krajach arabskich
■
kaligrafia arabska
■
Strona 4 z 5
Język arabski – Wikipedia, wolna encyklopedia
2009-10-19
Linki zewn
ętrzne
Strona o języku arabskim – lekcje arabskiego, słownik polsko-arabski i arabsko-polski, proste
programy komputerowe – kalendarz przeliczeniowy dat muzułmańskich i chrześcijańskich,
analizator czasowników arabskich, generator czasowników arabskich, itp.
(http://www.staff.amu.edu.pl/~lacina)
■
Strona o języku arabskim – pismo i wymowa, pierwszy słownik polsko-arabski, forum dla
zainteresowanych. (http://www.arabski.net)
■
Język arabski (kilka informacji, zwrotów, transkrypcja alfabetu arabskiego na polski i
polskiego na arabski oraz wymowa liter arabskich) (http://www.rg.cba.pl)
■
Źródło „http://pl.wikipedia.org/wiki/J%C4%99zyk_arabski”
Kategorie: Islam • zyk arabski
ę
J
Tę stronę ostatnio zmodyfikowano 00:05, 11 paź 2009.Tekst udostępniany na licencji Creative
Commons: uznanie autorstwa, na tych samych warunkach, z możliwością obowiązywania
dodatkowych ograniczeń. Zobacz szczegółowe informacje o warunkach korzystania.Zasady
ochrony prywatnościO WikipediiInformacje prawne
Strona 5 z 5
Język arabski – Wikipedia, wolna encyklopedia
2009-10-19