Prof. dr hab. Andrzej Nowak – Wycena nieruchomości leśnych i zadrzewionych
1
STRUKTURA AGRARNA
STRUKTURA UŻYTKÓW
• użytki
rolne
61%
• lasy
29%
•
wody
3%
• tereny komunikacyjne
3%
• tereny osiedlowe
2%
• nieużytki
2%
użytki rolne :
I - II kl.
3%
III
-
IV
kl.
62%
V - VI kl.
35%
STRUKTURA WŁASNOŚCIOWA
gospodarstwa rolne : 1,9 mln
w tym (obszarowo) : indywidualne
94%
Skarbu Państwa
6%
Średnia powierzchnia gospodarstwa ok. 8 ha
Liczba indywidualnych gospodarstw rolnych w grupach obszarowych :
pow. użytków
rolnych 1-2 2-5 5-7 7-10 10-15 >15
%
ogólnej
liczby
23 34 13 13 10 9
LASY :
¾
w
zarządzie LP - 76,7%
¾
w
zarządzie PN - 2,0%
¾
w Zasobie WRSP - 0,7%
¾
komunalne - 0,9%
¾
prywatne - 16,8%
• iglaste 77% pow. w tym So Md 69%, Św 6%
• liściaste 23% pow. w tym Bk 4%, Db Js Kl 6%, Ol 5%, Brz Ak 6%
Ls LAS
USTAWA z dnia 28 września 1991 r. o lasach.
(j.t. Dz. U. Nr 45, poz. 435 z 2005r.)
Lasem w rozumieniu ustawy jest grunt:
∗
o zwartej powierzchni co najmniej 0,10 ha, pokryty
roślinnością leśną (uprawami leśnymi) - drzewami i krzewami
oraz runem leśnym - lub przejściowo jej pozbawiony:
a) przeznaczony do produkcji leśnej lub
b) stanowiący rezerwat przyrody lub wchodzący w skład parku
narodowego albo
c) wpisany do rejestru zabytków,
∗ związany z gospodarką leśną, zajęty pod wykorzystywane dla
potrzeb gospodarki leśnej: budynki i budowle, urządzenia
melioracji wodnych, linie podziału przestrzennego lasu, drogi
leśne, tereny pod liniami energetycznymi, szkółki leśne,
miejsca składowania drewna, a także wykorzystywany na
parkingi leśne i urządzenia turystyczne.
Prof. dr hab. Andrzej Nowak – Wycena nieruchomości leśnych i zadrzewionych
2
ZASADY GOSPODARKI LEŚNEJ
1) powszechnej ochrony lasów,
W celu zapewnienia powszechnej ochrony lasów właściciele
lasów są obowiązani do kształtowania równowagi w ekosystemach
leśnych, podnoszenia naturalnej odporności drzewostanów, a w
szczególności do :
•
wykonywania zabiegów profilaktycznych i ochronnych
zapobiegających powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożarów,
• zapobiegania, wykrywania i zwalczania nadmiernie pojawiających i
rozprzestrzeniających się organizmów szkodliwych,
• ochrony gleby i wód leśnych.
2) trwałości i ciągłości utrzymania lasów,
Właściciele lasów są obowiązani do trwałego utrzymywania
lasów i zapewnienia ciągłości ich użytkowania, a w szczególności do :
• zachowania w lasach roślinności leśnej (upraw leśnych) oraz
naturalnych bagien i torfowisk,
• ponownego wprowadzania roślinności leśnej (upraw leśnych) w
lasach w okresie do 2 lat od usunięcia drzewostanu, a w razie
szkód wywołanych przez pożary i inne klęski żywiołowe - w okresie
do 5 lat,
• pielęgnowania i ochrony lasu, w tym również ochrony
przeciwpożarowej,
• przebudowy drzewostanu, który nie zapewnia osiągnięcia celów
gospodarki leśnej, zawartych w planie urządzenia lasu lub
uproszczonym planie urządzenia lasu
• racjonalnego użytkowania lasu w sposób trwale zapewniający
optymalną realizację wszystkich jego funkcji przez:
∗ pozyskiwanie drewna w granicach nie przekraczających
możliwości produkcyjnych lasu,
∗
pozyskiwanie surowców i produktów ubocznego
użytkowania lasu w sposób zapewniający możliwość ich
biologicznego odtwarzania, a także ochronę runa leśnego.
3) zrównoważonego wykorzystania wszystkich funkcji lasów,
W celu realizacji trwale zrównoważonej gospodarki leśnej Lasy
Państwowe obowiązane są w szczególności do:
• inicjowania, koordynowania i prowadzenia okresowej oceny stanu
lasów i zasobów leśnych oraz prognozowania zmian w
ekosystemach leśnych,
• sporządzania okresowych wielkoobszarowych inwentaryzacji stanu
lasów oraz aktualizacji stanu zasobów leśnych,
• prowadzenia banku danych o zasobach leśnych i stanie lasów.
4) powiększania zasobów leśnych
Powiększanie zasobów leśnych następuje w wyniku zalesienia
gruntów oraz podwyższania produkcyjności lasu w sposób określony w
planie urządzenia lasu.
Do zalesienia mogą być przeznaczone nieużytki, grunty rolne
nieprzydatne do produkcji rolnej oraz inne grunty nadające się do
zalesienia, a w szczególności:
• grunty położone przy źródliskach rzek lub potoków, na
wododziałach, wzdłuż brzegów rzek oraz na obrzeżach jezior i
zbiorników wodnych,
• lotne piaski i wydmy piaszczyste,
• strome stoki, zbocza, urwiska i zapadliska,
• hałdy i tereny po wyeksploatowanym piasku, żwirze, torfie i glinie.
Grunty przeznaczone do zalesienia określa miejscowy plan
zagospodarowania przestrzennego lub decyzja o warunkach
zabudowy i zagospodarowania terenu.
Obowiązek zalesiania gruntów ciąży na nadleśniczych w odniesieniu
do gruntów w zarządzie Lasów Państwowych oraz na właścicielach lub
użytkownikach wieczystych pozostałych gruntów.
Prof. dr hab. Andrzej Nowak – Wycena nieruchomości leśnych i zadrzewionych
3
GOSPODAROWANIE MIENIEM SKARBU PAŃSTWA
BĘDĄCYM W ZARZĄDZIE LASÓW PAŃSTWOWYCH
Art. 38. (Ustawa o lasach)
1.
Sprzedaż lasów, gruntów i innych nieruchomości Skarbu Państwa
znajdujących się w zarządzie Lasów Państwowych, z
zastrzeżeniem art. 40a, może następować w przypadkach:
1) zbywania udziałów lasów stanowiących własność Skarbu
Państwa we współwłasnościach,
2) regulacji granicy polno-leśnej,
3) stwierdzenia przez nadleśniczego nieprzydatności gruntów,
budynków i budowli na potrzeby gospodarki leśnej,
4) zmiany przeznaczenia na cele nieleśne i nierolnicze,
5) podyktowanych ważnymi względami gospodarczymi lub
społecznymi, o ile nie narusza to interesu Skarbu Państwa.
2.
Sprzedaż, o której mowa w ust. 1 pkt 1-4, wymaga zgody
Dyrektora Generalnego, z zastrzeżeniem ust. 3, a sprzedaż, o której
mowa w ust. 1 pkt 5, może nastąpić na wniosek Dyrektora
Generalnego za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów
Naturalnych i Leśnictwa.
3.
Nadleśniczy może samodzielnie sprzedać grunty leśne i nieleśne o
powierzchni do 1 ha, jeśli stanowią enklawę wśród gruntów innej
własności.
4.
Sprzedaż lasów, gruntów i innych nieruchomości znajdujących się
w zarządzie Lasów Państwowych następuje w drodze przetargu.
Art. 38a. Nieruchomości przeznaczone na drogi krajowe, stanowiące
własność Skarbu Państwa, zarządzane przez Lasy Państwowe, stają się
nieodpłatnie, z mocy prawa, przedmiotem trwałego zarządu
ustanowionego na rzecz Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i
Autostrad z dniem, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi
krajowej stała się ostateczna.
2. Ustanowienie trwałego zarządu stwierdza wojewoda w drodze
decyzji.
3. Decyzja, o której mowa w ust. 2, stanowi podstawę wpisu do księgi
wieczystej.
Art. 38b. Lasy Państwowe mogą, w drodze umowy zawartej pomiędzy
Dyrektorem Generalnym a Prezesem Agencji Własności Rolnej Skarbu
Państwa, przekazywać nieodpłatnie Agencji Własności Rolnej Skarbu
Państwa lasy i grunty, na których nie jest możliwe prowadzenie
racjonalnej gospodarki, stanowiące w szczególności enklawy i
półenklawy wśród gruntów wchodzących do Zasobu Własności Rolnej
Skarbu Państwa.
Art. 38e. 1. Lasy, grunty i inne nieruchomości Skarbu Państwa
pozostające w zarządzie Lasów Państwowych mogą być przedmiotem
zamiany na lasy, grunty i inne nieruchomości w przypadkach
uzasadnionych potrzebami i celami gospodarki leśnej, po ich wycenie
przez osoby posiadające uprawnienia z zakresu szacowania
nieruchomości.
2. Zamiana dokonywana przez:
1) nadleśniczego - wymaga zgody dyrektora regionalnej dyrekcji
Lasów Państwowych,
2) dyrektora regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych - wymaga zgody
Dyrektora Generalnego.
Prof. dr hab. Andrzej Nowak – Wycena nieruchomości leśnych i zadrzewionych
4
PODATEK LEŚNY
Ustawa z dnia 30.11.2002 o podatku leśnym. Dz.U.02.200.1682
Opodatkowaniu podatkiem leśnym podlegają określone w ustawie lasy, z
wyjątkiem lasów zajętych na wykonywanie innej działalności gospodarczej
niż działalność leśna. Lasem w rozumieniu ustawy są grunty leśne
sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako lasy.
Za działalność leśną, w rozumieniu ustawy, uważa się działalność właścicieli,
posiadaczy lub zarządców lasów w zakresie urządzania, ochrony i
zagospodarowania lasu, utrzymywania i powiększania zasobów i upraw
leśnych, gospodarowania zwierzyną, pozyskiwania - z wyjątkiem skupu -
drewna, żywicy, choinek, karpiny, kory, igliwia, zwierzyny oraz płodów runa
leśnego, a także sprzedaż tych produktów w stanie nieprzerobionym.
Podstawę opodatkowania podatkiem leśnym stanowi powierzchnia lasu,
wyrażona w hektarach, wynikająca z ewidencji gruntów i budynków.
Podatek leśny od 1 ha, za rok podatkowy wynosi równowartość pieniężną
0,220 m
3
drewna, obliczaną według średniej ceny sprzedaży drewna
uzyskanej przez nadleśnictwa za pierwsze trzy kwartały roku poprzedzającego
rok podatkowy.
Dla lasów ochronnych oraz lasów wchodzących w skład rezerwatów przyrody
i parków narodowych stawka podatku leśnego ulega obniżeniu o 50%.
Średnią cenę sprzedaży drewna ustala się na podstawie komunikatu Prezesa
Głównego Urzędu Statystycznego, ogłaszanego w Dzienniku Urzędowym
Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" w terminie 20 dni po upływie
trzeciego kwartału.
Rada gminy może obniżyć kwotę stanowiącą średnią cenę sprzedaży drewna,
przyjmowaną jako podstawa obliczania podatku leśnego na obszarze gminy.
Zwalnia się od podatku leśnego:
1) lasy z drzewostanem w wieku do 40 lat;
2) lasy wpisane indywidualnie do rejestru zabytków;
3) użytki ekologiczne.
Dokumentacja urządzeniowo - leśna
Dokumentację urządzeniowo - leśną tworzą następujące
dokumenty:
plan urządzenia lasu,
uproszczony plan urządzenia lasu,
inwentaryzacja stanu lasu.
Przy ich sporządzaniu uwzględnia się:
¾
wymogi: hodowli, ochrony, urządzania, ochrony
przeciwpożarowej, użytkowania lasu,
¾
wymogi ochrony przyrody i krajobrazu,
¾
zasady gospodarki w lasach uznanych za lasy ochronne,
¾
potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa,
¾
zagospodarowanie otoczenia lasów.
Plan urządzenia lasu
Plan urządzenia lasu sporządza się na 10 lat dla lasów będących w
zarządzie Lasów Państwowych, dla każdego nadleśnictwa, a także dla
każdego obiektu będącego w użytkowaniu wieczystym na mocy
odrębnych przepisów.
Uproszczony plan urządzenia lasu
Wykonuje się dla pozostałych lasów (komunalne, prywatne, agencyjne)
o ile kompleks ma powierzchnię co najmniej 10 ha.. Plan wykonuje się
na okres 10 lat, zatwierdza go wojewoda.
Inwentaryzacja stanu lasu
Inwentaryzacja stanu lasu, sporządzana na okres 10 lat, dla lasów jak w
przypadku uproszczonego planu urządzenia lasu ale o powierzchni
mniejszej od 10 ha.
Prof. dr hab. Andrzej Nowak – Wycena nieruchomości leśnych i zadrzewionych
5
Wycena lasów - podstawy prawne
1. ustawa z dnia 28.09.1991r. o lasach /jt. Dz.U. nr 45 poz. 435 z
2005r./,
2. ustawa z dnia 21.08.1997r o gospodarce nieruchomościami. /jt.
Dz.U. nr 261 poz. 2603 z 2004r./,
3. rozporządzenie Rady Ministrów z 21.09.2004r. w sprawie
wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego
/Dz.U. nr 207, poz. 2109/
4. zarządzenie nr 14 Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z
23 sierpnia 1985 r. w sprawie zasad ustalania wartości
drzewostanów /Dz. Urzęd. MLiPD nr 2, poz.7/,
5. rozporządzenie Ministra Środowiska z 20.06.2002r. w sprawie
jednorazowego odszkodowania za przedwczesny wyrąb
drzewostanu /Dz.U. nr 99 poz. 905/
6. rozporządzenie MOŚ,ZNiL z dnia 9 kwietnia 1998 r. w sprawie
szczegółowych zasad i trybu sprzedaży lokali i gruntów z budynkami
mieszkalnymi w budowie oraz kryteriów kwalifikowania ich jako
nieprzydatne Lasom Państwowym, a także trybu przeprowadzania
przetargu ograniczonego / Dz. U. nr 52, poz.327/
7. rozporządzenie MOŚ,ZNiL z dnia 25 maja 1998 r. w sprawie
szczegółowych zasad nabywania przez kierowników jednostek
organizacyjnych Lasów Państwowych lasów, gruntów
przeznaczonych do zalesienia oraz innych nieruchomości
stanowiących własność osób fizycznych i prawnych / Dz.U. nr
69, poz. 450/
8. rozporządzenie MOŚ,ZNiL z dnia 25 maja 1998 r. w sprawie
zasad i trybu przeprowadzania przetargu na sprzedaż lasów,
gruntów i innych nieruchomości znajdujących się w zarządzie
Lasów Państwowych / Dz. U. nr 69 poz. 451/
9. standard V.6 – Określenie wartości nieruchomości leśnych oraz
zadrzewionych i zakrzewionych, PFSRM, Warszawa 2004r.
Ustawa o gospodarce nieruchomościami
(j.t. Dz. U. nr 261 poz. 2603 z 2004 r.)
Art. 134
1. Podstawę ustalenia wysokości odszkodowania stanowi, z zastrzeżeniem art. 135,
wartość rynkowa nieruchomości.
2. Przy określaniu wartości rynkowej nieruchomości uwzględnia się w szczególności
jej rodzaj, położenie, sposób użytkowania, przeznaczenie, stopień wyposażenia w
urządzenia infrastruktury technicznej, stan nieruchomości oraz aktualnie
kształtujące się ceny w obrocie nieruchomościami.
3. Wartość rynkową nieruchomości określa się według aktualnego sposobu jej
użytkowania, jeżeli przeznaczenie nieruchomości, zgodne z celem wywłaszczenia,
nie powoduje zwiększenia jej wartości.
4. Jeżeli przeznaczenie nieruchomości, zgodne z celem wywłaszczenia, powoduje
zwiększenie jej wartości, wartość rynkową nieruchomości określa się według
alternatywnego sposobu użytkowania wynikającego z tego przeznaczenia.
Art. 135
1. Jeżeli ze względu na rodzaj nieruchomości nie można określić jej wartości
rynkowej, gdyż tego rodzaju nieruchomości nie występują w obrocie, określa się
jej wartość odtworzeniową.
2. Przy określaniu wartości odtworzeniowej nieruchomości, oddzielnie określa się
wartość gruntu, oddzielnie jego części składowych.
3. Przy określaniu wartości gruntu stosuje się przepis art. 134 ust.2-4.
4. Przy określaniu wartości budynków lub ich części, budowli, urządzeń
infrastruktury technicznej i innych urządzeń szacuje się koszt ich odtworzenia z
uwzględnieniem stopnia zużycia.
5. Przy określaniu wartości drzewostanu leśnego albo zadrzewień, jeżeli w
drzewostanie znajdują się materiały użytkowe, szacuje się wartość drewna
znajdującego się w tym drzewostanie. Jeżeli w drzewostanie nie występuje
materiał użytkowy lub wartość drewna, które może być pozyskane, jest niższa od
kosztów zalesienia i pielęgnacji drzewostanu, szacuje się koszty zalesienia oraz
koszty pielęgnacji drzewostanu do dnia wywłaszczenia.
6. Przy określaniu wartości plantacji kultur wieloletnich szacuje się koszty założenia
plantacji i jej pielęgnacji do czasu pierwszych zbiorów oraz wartość utraconych
pożytków w okresie od dnia wywłaszczenia do dnia zakończenia pełnego
plonowania. Sumę kosztów i wartość utraconych pożytków zmniejsza się o sumę
rocznych odpisów amortyzacyjnych, wynikającą z okresu wykorzystania plantacji
od pierwszego roku plonowania do dnia wywłaszczenia.
7. Przy określaniu wartości zasiewów, upraw i innych zbiorów jednorocznych
szacuje się wartość przewidywanych plonów według cen kształtujących się w
obrocie rynkowym, zmniejszając ją o wartość nakładów koniecznych w związku
ze zbiorem tych plonów.
Prof. dr hab. Andrzej Nowak – Wycena nieruchomości leśnych i zadrzewionych
6
ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW
z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i
sporządzania operatu szacunkowego (Dz. U. nr 207, poz. 2109)
Metoda wskaźników szacunkowych gruntów
Okręg
podatkowy
Wskaźniki szacunkowe w m
3
drewna z 1ha gruntów stanowiących lasy
Grupy typów siedliskowych lasów
1 2 3 4 5
I
II
III
IV
31
29
26
23
26
24
22
19
23
21
19
17
14
13
12
11
9
8
7
6
Grupy typów siedliskowych lasów tworzą:
Grupa
Typy siedliskowe lasów
1
Lasy: świeży, wilgotny, łęgowy, łęgowy wyżynny, łęgowy górski wilgotny, ols
jesionowy, ols jesionowy wyżynny, ols jesionowy górski, wyżynny świeży, wyżynny
wilgotny, górski świeży, górski wilgotny, ols górski, górski, wyżynny
2
Lasy mieszane: świeży, wilgotny, bagienny, wyżynny świeży, wyżynny wilgotny,
górski świeży, górski wilgotny, ols
3
Bory mieszane: świeży, wilgotny, bagienny, wyżynny świeży, wyżynny wilgotny,
górski świeży, górski wilgotny, górski bagienny
4
Bory: świeży, wilgotny, górski świeży, górski wilgotny, górski bagienny, wysokogórski
świeży, wysokogórski wilgotny, wysokogórski bagienny
5
Bory: suchy, bagienny
W
G
= Σ N
i
x P
i
x c x (1+ v
1
+ v
2
+ v
3
+ …)
Przy stosowaniu metody wskaźników szacunkowych w odniesieniu do nieruchomości
przeznaczonych na cele leśne uwzględnia się (v
i
):
-
stopień degradacji siedliska leśnego
-
szkodliwe oddziaływanie przemysłu na drzewostan
-
masowe występowanie szkodników
-
położenie w stosunku do siedlisk i głównych dróg
-
możliwość przemieszczenia drewna do miejsca odbioru transportem
mechanicznym
-
jakość dróg dojazdowych
-
rodzaje gruntów przyległych
-
walory rekreacyjne.
Skale ocen cech nieruchomości (działek) leśnych oraz wynikających z tych
cech wielkości współczynników korekcyjnych.
Nr
cech
Cechy rynkowe
Ocena
Współczynniki
korekcyjne v
i
1.
Stopień degradacji siedliska
leśnego
nie występuje
niewielki
częściowo zdegradowane
znacznie zdegradowane
0,1
0,05
- 0,05
- 0,1
2.
Położenie nieruchomości w
strefie szkodliwego
oddziaływania przemysłu na
drzewostany (czynniki o
charakterze abiotycznym)
nie występuje
uszkodzenia słabe
uszkodzenia średnie
uszkodzenia silne
0,2
0,05
- 0,1
- 0,2
3.
Położenie nieruchomości w
obszarach zagrożonych
masowym występowaniem
szkodników pierwotnych
nie występuje
występuje
0,05
- 0,05
4.
Położenie nieruchomości w
obszarach zagrożonych lub
opanowanych przez
szkodniki wtórne
nie występuje
występuje
0,05
- 0,05
5.
Położenie nieruchomości w
odniesieniu do drogi głównej
lub działki siedliskowej
bardzo dobre
dobre
słabe
0,1
0,05
- 0,1
6.
Możliwości przeprowadzenia
zrywki (warunki)
bardzo dobre
dobre
średnie
trudne
b. trudne
0,2
0,1
0
- 0,1
- 0,2
7. Jakość drogi dojazdowej
bardzo dobra
dobra
niska
0,1
0,05
- 0,05
8.
Sąsiedztwo użytków
przyległych
bardzo korzystne
korzystne
przeciętne
niekorzystne
0,05
0,00
- 0,05
- 0,1
9.
Walory rekreacyjne
nieruchomości
bardzo dobre
dobre
przeciętne
niskie
0,1
0,05
0,00
- 0,05
Źródło: Komentarz do Standardu V.6
Prof. dr hab. Andrzej Nowak – Wycena nieruchomości leśnych i zadrzewionych
7
Lz
Grunty zadrzewione i zakrzewione
Wg ROZPORZĄDZENIA MINISTRA ROZWOJU REGIONALNEGO I BUDOWNICTWA
z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz.U. z 2001 r. Nr
38, poz.454)
Gruntami zadrzewionymi i zakrzewionymi są grunty porośnięte
roślinnością leśną, których pole powierzchni jest mniejsze od 0,1000
ha, a także:
a) śródpolne skupiska drzew i krzewów niezaliczone do lasów,
b) tereny torfowisk, pokrytych częściowo kępami krzewów i drzew
karłowatych,
c) grunty porośnięte wikliną w stanie naturalnym oraz krzewiastymi
formami wierzb w dolinach rzek i obniżeniach terenu,
d) przylegające do wód powierzchniowych grunty porośnięte drzewami
lub krzewami, stanowiące biologiczną strefę ochronną cieków i
zbiorników wodnych,
e) jary i wąwozy pokryte drzewami i krzewami w sposób naturalny lub
sztuczny w celu zabezpieczenia przed erozją, niezaliczone do lasów,
f) wysypiska kamieni i gruzowiska porośnięte drzewami i krzewami,
g) zadrzewione i zakrzewione tereny nieczynnych cmentarzy, poza
zwartymi kompleksami lasów,
h) skupiska drzew i krzewów mające charakter parku, ale
niewyposażone w urządzenia i budowle służące rekreacji i
wypoczynkowi.
WSKAŹNIKI SZACUNKOWE GRUNTÓW ZADRZEWIONYCH I
ZAKRZEWIONYCH
dla gruntu ornego:
Okręg
podatkowy
Wskaźniki szacunkowe w decytonach
ziarna żyta z 1 ha gruntów ornych
klasy gruntów:
I II IIIa
IIIb
IVa
IVb
V
VI
VIz
I
145 132 118 100 80 60 35 15 8
II 126
115
103
86
70
52
30
12
5
III
110 100 90 75 60 45 25
10 1
IV
94 85 76 64 50 38 20 6 1
Dla gruntów stanowiących zadrzewienia śródpolne wskaźnik szacunkowy
ustala się:
1) jeżeli grunty są klasyfikowane - w wysokości 50% wskaźnika
szacunkowego ustalonego dla odpowiedniej klasy gruntu ornego, z tym że dla
klasy III i IV przyjmuje się wskaźniki gruntu ornego klasy IIIb i IVb;
2) jeżeli grunty nie są klasyfikowane - jak dla klasy VI gruntu ornego.
Skale ocen cech gruntów zadrzewionych i zakrzewionych oraz wynikających
z tych cech współczynników korekcyjnych.
Numer
cechy
Cechy rynkowe
Ocena
Współczynniki
korekcyjne
1.
Warunki
przeprowadzenia
zrywki
bardzo dobre
0,2
dobre 0,1
średnie 0,0
trudne -
0,1
bardzo trudne
- 0,2
2.
Dostępność i związana z
tym możliwość
transportu drewna
(warunki dojazdu)
droga utwardzona
0,1
droga gruntowa
0,0
brak dojazdu
- 0,1
3. Walory
rekreacyjne
bardzo dobre
0,1
dobre 0,05
przeciętne 0,0
niskie -
0,05
Prof. dr hab. Andrzej Nowak – Wycena nieruchomości leśnych i zadrzewionych
8
Źródło: Komentarz do Standardu V.6
METODYKA SZACOWANIA NIERUCHOMOŚCI LEŚNYCH I ZADRZEWIONYCH
(wg standardu wyceny nieruchomości leśnych i zadrzewionych)
WARTOŚĆ RYNKOWA
WARTOŚĆ ODTWORZENIOWA
DRZEWOSTAN
wg wartości drewna
1) technika szacunku
brakarskiego
(drzewostan
bliskorębny i starszy)
2)
technika
wskaźnikowa
(drzewostan młodszy)
GRUNT
1) podejście
porównawcze
(jak
grunty rolne klasy V, VI
do zalesienia)
2) metoda wskaźników
szacunkowych
DRZEWOSTAN
wg kosztów
wyhodowania
(uprawy i młodniki oraz zieleń
miejska udostępniana
publicznie)
1) technika szczegółowa
2) technika wskaźnikowa
Prof. dr hab. Andrzej Nowak – Wycena nieruchomości leśnych i zadrzewionych
9
Standard V.6 –
Określenie wartości nieruchomości leśnych oraz
zadrzewionych i zakrzewionych
1.2. Standard dotyczy:
1. nieruchomości leśnych określonych w ustawie z dnia 28
września 1991r. o lasach (Dz. U. Nr 56 z 2000 r. poz. 679,
tekst jednolity, z późniejszymi zmianami), jako las:
2. nieruchomości przeznaczonych w miejscowych planach
zagospodarowania przestrzennego na cele produkcji leśnej,
3. części składowych nieruchomości leśnych, których wartość
w szczególnych przypadkach może być określana odrębnie,
4. nieruchomości stanowiących grunty zadrzewione i
zakrzewione, określonych w rozporządzeniu Ministra Rozwoju
Regionalnego i Budownictwa, w sprawie ewidencji gruntów i
budynków
1.3. Wartość nieruchomości gruntowych wykorzystywanych
aktualnie na cele produkcji leśnej, a przeznaczonych w
miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego na
inne cele, określa się jak nieruchomości innego niż leśne
przeznaczenia z uwzględnieniem celu, na jakie są
przeznaczone w miejscowym planie zagospodarowania
przestrzennego.
Wartość rynkową drzewostanów w wieku
bliskorębnym, rębnym i starszych
W
D
=
[(V
G
×r
i
)×(k
1
×U
1
×C
1
+k
2
×U
2
×C
2
+...k
i
×U
i
×C
i
+...k
n
×U
n
×C
n
)+V
DR
×k
DR
×C
DR
]
gdzie:
V
G
– miąższość grubizny z korą określonego gatunku drzew
występujących w drzewostanie (w przypadku drzewostanów
mieszanych),
r
i
– współczynniki do obliczenia miąższości netto (bez kory)
odczytane z tabeli nr 3 znajdującej się w komentarzu do Standardu,
k
1
, k
2
, ...k
i
...k
n
– wskaźnik (procent) udziału w grubiźnie całkowitej
określonych sortymentów drewna ustalony na podstawie szacunku
brakarskiego,
C
1
, C
2
, ...C
i
, ... C
n
– ceny sprzedaży przez właściwe terytorialne
nadleśnictwo ze względu na położenie nieruchomości określonych
sortymentów drewna , lub ceny tych sortymentów występujące na
rynku lokalnym ,
U
1
, U
2
, ...U
i
...U
n
– wskaźnik redukcyjny ceny sprzedaży 1 m
3
drewna
C
1
, C
2
, ...C
i
... C
n
o koszty pozyskania i zrywki odniesiony do
określonych sortymentów stosowany przez właściwe terytorialnie
nadleśnictwo,
V
DR
– miąższość drobnicy określona ze wzoru V
dr
= V
G
· P%
P% – procentowy udział miąższości drobnicy w miąższości grubizny
odczytany z tablic na podstawie wielkości pierśnicy (d) i wysokości (h)
przeciętnego drzewa w drzewostanie,
k
DR
– wskaźnik (procent) przeliczający miąższość drobnicy całkowitej
na miąższość drobnicy użytkowej mającej wartość handlową,
C
DR
– cena sprzedaży drobnicy użytkowej stanowiącej drobnicę
tyczkową lub gałęziową przez właściwe terytorialne nadleśnictwo, lub
ceny tej drobnicy występujące na rynku lokalnym; ceny te
uwzględniają pozyskanie drobnicy przez nabywcę.
Prof. dr hab. Andrzej Nowak – Wycena nieruchomości leśnych i zadrzewionych
10
5.7.
Przy określaniu miąższości grubizny w drzewostanach w wieku
bliskorębnym, rębnym i starszych należy stosować metodę całkowitego
pomiaru pierśnic drzew w tym drzewostanie.
WIEK DRZEWOSTANÓW RĘBNYCH I BLISKORĘBNYCH
Wiek
rębności
DRZEWOSTANY
BLISKORĘBNE
DRZEWOSTANY
RĘBNE
klasa wieku
przedział
wieku
klasa wieku
przedział
wieku
30 Ib 11-20 IIa 21-30
40 IIa 21-30
IIb
31-40
50 IIb 31-40 III 41-50
60 IIIa 41-50 III 51-60
70 IIIb 51-60 IVa 61-70
80 IIIb 51-60 IV 61-80
90 IIIb-IVa 51-70 IVb-Va 71-90
100 IV 61-80 V 81-100
110 IVb-Va 71-90
Vb-1/2VI
91-110
120 V 81-100
VI
101-120
130 Vb-1/2VI 91-110 1/2VI-
1/2VII
111-130
140 VI 101-120 VII 121-140
Źródło: Instrukcja urządzania lasu, 2003
Współczynniki służące do przeliczenia miąższości brutto drewna na miąższość netto.
Rodzaj drzewa
Klasy wieku
II III IV
V i wyżej
KO, KDO, BP, przestoje
Sosna, modrzew
0,72 0,75 0,77
0,79
Świerk, jodła, daglezja
0,78 0,80 0,82
0,82
Dąb, jesion, klon, jawor, wiąz i inne
twardoliściaste
0,70 0,72 0,73
0,75
Buk, grab
0,81 0,84 0,86
0,87
Brzoza, olsza
0,73 0,75 0,77
0,79
Osika, topola, wierzba, lipa
0,74 0,77 0,79
0,80
Źródło: Instrukcja urządzania lasu; część pierwsza. Załącznik do zarządzenia nr 43 Dyrektora
Generalnego Lasów Państwowych z 18.04.2003r.
Podział surowca drzewnego wg klasyfikacji jakościowo - wymiarowej
(
PN - 92/D – 02002)
Symbol
Nazwa
W
drewno wielkowymiarowe
(okrągłe o średnicy górnej mierzonej bez kory od 14 cm wzwyż)
WA
WA0
WA1
WB
WBO
WB1
WC
WC0
WC1
WD
drewno wielkowymiarowe, klasa A
drewno wielkowymiarowe, klasa A - bez określenia
drewno wielkowymiarowe, klasa A - specjalne (o szczególnych cechach
jakościowych i wymiarowych)
drewno wielkowymiarowe, klasa B
drewno wielkowymiarowe, klasa B - bez określenia
drewno wielkowymiarowe, klasa B - specjalne
drewno wielkowymiarowe, klasa C
drewno wielkowymiarowe, klasa C - bez określenia
drewno wielkowymiarowe, klasa C - specjalne
drewno wielkowymiarowe, klasa D
S
drewno średniowymiarowe
(okrągłe o średnicach mierzonych bez kory: górnej od 5cm wzwyż i dolnej do
24cm)
S1
S10
S11
S2
S2a
S2b
S3
S3a
S3b
S4
drewno średniowymiarowe, grupa 1 (dłużycowe)
drewno średniowymiarowe, grupa 1 - bez określenia
drewno średniowymiarowe, grupa 1 - specjalne
drewno średniowymiarowe, grupa 2 - (stosowe użytkowe)
drewno średniowymiarowe, grupa 2 - podgrupa a
drewno średniowymiarowe, grupa 2 - podgrupa b
drewno średniowymiarowe, grupa 3 (żerdziowe)
drewno średniowymiarowe, grupa 3 - podgrupa a
drewno średniowymiarowe, grupa 3 - podgrupa b
drewno średniowymiarowe, grupa 4 (opałowe)
M
drewno małowymiarowe
(okrągłe o średnicy dolnej mierzonej bez kory do 5cm, w korze do 7cm)
M1
M2
drewno małowymiarowe, grupa 1 (drobnica tyczkowa - użytkowa)
drewno małowymiarowe, grupa 2 (drobnica gałęziowa - opałowa)
k
karpina (surowiec drzewny pozyskany z karp)
kp
ko
karpina przemysłowa - karpy sosnowe przeznaczone do celów przemysłowych o
zawartości żywicy
karpina opałowa - karpy przeznaczone do celów opałowych
z
zrębki (cząstki drewna rozdrobnionego)
zp
zo
zrębki przemysłowe - kawałki drewna o określonych wymiarach i jakości
przeznaczone do wyrobu płyt wiórowych i pilśniowych oraz używane przy
produkcji żelazostopów
zrębki opałowe - kawałki drewna o określonych wymiarach i jakości przeznaczone
do celów opałowych
Prof. dr hab. Andrzej Nowak – Wycena nieruchomości leśnych i zadrzewionych
11
Wartość rynkowa drzewostanów młodszych z wyjątkiem upraw i młodników
− w przypadku drzewostanów jednogatunkowych
W = W
S
× Z × P × C × U
gdzie:
W
S
– wskaźnik wartości 1 ha drzewostanu na pniu wyrażony w m
3
drewna dla określonego
gatunku, klasy bonitacji, wieku i wieku rębności z „Tablic wskaźników wartości
drzewostanów”, opracowanych przez Instytut Badawczy Leśnictwa (T. Partyka; T.Trampler),
Z – stopień zadrzewienia ustalony przez rzeczoznawcę majątkowego,
P – pole powierzchni drzewostanu w ha,
C – cena 1 metra sześciennego drewna tartacznego iglastego WBO z rynku lokalnego lub
nadleśnictwa właściwego dla miejsca położenia nieruchomości,
U – wskaźnik redukujący cenę sprzedaży drewna tartacznego iglastego (WBO) o koszty
pozyskania i zrywki,
− w przypadku drzewostanów mieszanych
W
=
U
P
C
z
w
ha
n
i
i
i
SP
×
×
⎥
⎥
⎦
⎤
⎢
⎢
⎣
⎡
∑
⎟
⎟
⎠
⎞
⎜
⎜
⎝
⎛
×
×
gdzie:
Z
i
- cząstkowy stopień zadrzewienia dla i- tego gatunku, przy spełnieniu warunku że suma
cząstkowych zadrzewień daje stopień zadrzewienia całego drzewostanu tj.
∑
=
=
n
i
i
Z
Z
1
Stopień zadrzewienia Z w drzewostanach określa się jako stosunek miąższości rzeczywistej
drzewostanu do miąższości określonej na podstawie tablic zasobności w zależności od
gatunku, wieku i bonitacji
ha
tab
V
ha
rzecz
V
Z
1
1
=
gdzie:
V
rzecz/1 ha
–
miąższość rzeczywista drzewostanu ustalona dla określonego gatunku,
V
tab/1ha
- miąższość ustalona na podstawie „Tablic zasobności i przyrostu
drzewostanów” opracowanych przez Bolesława Szymkiewicza na
podstawie gatunku, wieku i bonitacji.
Wartość odtworzeniowa drzewostanów w podejściu kosztowym,
metoda kosztów odtworzenia
− technika szczegółowa
W = W
Ki
× P × k
1,i
×
k
2,i
gdzie:
W
Ki
– ponoszone koszty związane z przygotowaniem gleby do założenia uprawy,
zalesieniem lub odnowieniem, pielęgnacją, ochroną uprawy w zależności od składu
gatunkowego drzewostanu i jego wieku, odniesione do powierzchni 1 ha, we
właściwym terytorialnie nadleśnictwie lub występujące na rynku lokalnym ze
względu na położenie nieruchomości,
P – pole powierzchni drzewostanu w hektarach,
k
1,i
– współczynnik uwzględniający jakość hodowlaną drzewostanów ustaloną na
podstawie kryteriów podanych w instrukcji urządzania lasu. Współczynnik k
1,i
przyjmuje następujące wartości w zależności od jakości drzewostanu:
k
1,1
= 1,0 jakość bardzo dobra i dobra,
k
1,2
= 0,9 jakość zadawalająca,
k
1,3
= 0,8 jakość zła.
K
2,i
– współczynnik uwzględniający wypady i przerwy w uprawach i młodnikach,
które są przewidziane do poprawek i uzupełnień. Współczynnik k
2,i
przyjmuje
następujące wartości w zależności od stopnia zadrzewienia określającego stopień
zdatności lub stopień pokrycia powierzchni drzewami.
k
2,1
=1,0 gdy stopień zadrzewienia ustalony przez rzeczoznawcę majątkowego
wynosi 0,8 i wyżej,
k
2,2
= 0,8 gdy stopień zadrzewienia wynosi 0,7,
k
2,3
= 0,6 gdy stopień zadrzewienia wynosi 0,5-0,6.
− technika wskaźnikowa
W = W
K
× Z × P × C × U × k
1,i
gdzie:
W
K
– wskaźnik wartości kosztów poniesionych na założenie i pielęgnację 1 ha
drzewostanu wyrażony w m
3
drewna dla określonego gatunku, klasy bonitacji i wieku
drzewostanu odczytany z tablic wskaźników opracowanych przez Instytut Badawczy
Leśnictwa (T. Partyka, T. Tramper),
Z – stopień zadrzewienia ustalony przez rzeczoznawcę majątkowego,
P – pole powierzchni drzewostanu w ha,
C– cena 1m
3
drewna tartacznego iglastego WBO z rynku lokalnego lub
nadleśnictwa właściwego do miejsca położenia nieruchomości,
U – wskaźnik redukujący cenę sprzedaży drewna o koszty pozyskania i zrywki,
k
1,i
– jak wyżej
Prof. dr hab. Andrzej Nowak – Wycena nieruchomości leśnych i zadrzewionych
12
5.3. Wartość rynkową drzew określa się na nieruchomościach:
a)
leśnych stanowiących płazowiny,
b) leśnych stanowiących zręby na których pozostawiono nasienniki,
c)
leśnych stanowiących grunty niezalesione, uprawy i młodniki na
których pozostawiono przestoje,
d) zadrzewionych w których drzewa wytworzyły sortymenty
użytkowe średnio i wielkowymiarowe.
Wartość rynkowa drzew na nieruchomościach
(
)
⎟
⎠
⎞
⎜
⎝
⎛
×
×
×
×
=
∑
=
n
i
i
i
i
i
G
D
C
U
k
r
v
W
1
)
(
gdzie:
v
G
– miąższość grubizny drzewa z korą odczytana z tablic na podstawie
pomierzonej pierśnicy i wysokości drzewa,
r
i
– współczynnik do obliczania miąższości netto (bez kory), odczytany
z tabeli nr 3 zawartej w komentarzu do Standardu na podstawie rodzaju
drzewa oraz klasy wieku; współczynnik ten stosujemy do tych
gatunków drzew, dla których z tablic miąższości odczytujemy miąższość
grubizny łącznie z korą;
k
i
– wskaźnik udziału w grubiźnie całkowitej określonego i-tego
sortymentu;
C
i
– cena sprzedaży przez właściwe terytorialne nadleśnictwo
określonego i-tego sortymentu ;
U
i
– wskaźnik redukujący ceny sprzedaży „C
i
” i-tego sortymentu o
koszty pozyskania i zrywki, obliczony ze wzoru
i
z
p
i
C
K
K
1
U
+
−
=
gdzie Kp i Kz oznaczają koszty pozyskania oraz koszty zrywki.
SZACUNEK BRAKARSKI
Podstawa prawna: Zarządzenie nr 25 Dyrektora Generalnego
Lasów Państwowych z dnia 12 marca 2003r. w sprawie
sporządzania szacunków brakarskich (Biuletyn Informacyjny
Lasów Państwowych nr 3/2003r.)
Metody:
1. przez porównanie do wyników z lat poprzednich
2. szacowanie posztuczne każdego drzewa do
wycięcia
3. szacowanie na podstawie powierzchni próbnych
4. szacowanie mas oraz udziału procentowego
sortymentów na podstawie oceny powierzchni
Realizacja:
program komputerowy HP-ACER v.2.22a
Prof. dr hab. Andrzej Nowak – Wycena nieruchomości leśnych i zadrzewionych
13
WARTOŚĆ NIERUCHOMOŚCI ZADRZEWIONYCH, ZAKRZEWIONYCH LUB
LEŚNYCH
UDOSTĘPNIANYCH PUBLICZNIE
(parki, ogrody ozdobne, zieleńce, lasy ochronne)
§ 45 Rozporządzenia – Dz.U. nr 207 poz. 2109 z 2004r.
GRUNT
DRZEWOSTAN
I INNE ROŚLINY
W STREFIE
ZAINWESTOWANIA
MIEJSKIEGO
50% wartości gruntów o
przeznaczeniu przeważającym
wśród gruntów przyległych
POZA STREFĄ ZAINWESTOWANIA
MIEJSKIEGO (OBSZARY WIEJSKIE)
w razie braku transakcji rynkowych
dokonywanych na gruntach przyległych
- metoda wskaźników szacunkowych
KOSZT ICH NASADZENIA I
PIELĘGNACJI DO DNIA
OKREŚLENIA WARTOŚCI
14
Usuwanie drzew i krzewów
USTAWA z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody
(Dz.U. nr 92 poz. 880 z 30.04.2004r.)
Rada gminy jest obowiązana zakładać i utrzymywać w należytym stanie
tereny zieleni i zadrzewienia.
Usunięcie drzew lub krzewów z terenu nieruchomości może nastąpić po
uzyskaniu zezwolenia wydanego przez wójta, burmistrza albo prezydenta
miasta na wniosek posiadacza nieruchomości. Jeżeli posiadacz nieruchomości
nie jest właścicielem - do wniosku dołącza się zgodę jej właściciela.
Zezwolenie na usunięcie drzew lub krzewów z terenu nieruchomości wpisanej
do rejestru zabytków wydaje wojewódzki konserwator zabytków.
Wydanie zezwolenia na usunięcie drzew lub krzewów na obszarach objętych
ochroną krajobrazową w granicach parku narodowego albo rezerwatu
przyrody wymaga uzyskania zgody odpowiednio dyrektora parku narodowego
albo organu uznającego obszar za rezerwat przyrody.
Przepisów tych nie stosuje się do drzew lub krzewów:
1) w lasach;
2) owocowych, z wyłączeniem rosnących na terenie nieruchomości wpisanej
do rejestru zabytków oraz w granicach parku narodowego lub rezerwatu
przyrody - na obszarach nieobjętych ochroną krajobrazową;
3) na plantacjach drzew i krzewów;
4) których wiek nie przekracza 5 lat;
5) usuwanych w związku z funkcjonowaniem ogrodów botanicznych lub
zoologicznych;
6) niszczących nawierzchnię i infrastrukturę drogową, ograniczających
widoczność na łukach i skrzyżowaniach, z wyłączeniem rosnących na terenie
nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków;
7) usuwanych na podstawie decyzji właściwego organu z wałów
przeciwpowodziowych i terenów w odległości mniejszej niż 3 m od stopy
wału;
8) które utrudniają widoczność sygnalizatorów i pociągów, a także utrudniają
eksploatację urządzeń kolejowych albo powodują tworzenie na torowiskach
zasp śnieżnych, usuwanych na podstawie decyzji właściwego organu;
9) stanowiących przeszkody lotnicze, usuwanych na podstawie decyzji
właściwego organu.
Nie pobiera się opłat za usunięcie drzew:
9
na których usunięcie nie jest wymagane zezwolenie;
9
na których usunięcie osoba fizyczna uzyskała zezwolenie na cele niezwiązane z
prowadzeniem działalności gospodarczej;
9
jeżeli usunięcie jest związane z odnową i pielęgnacją drzew rosnących na terenie
nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków;
9
które zagrażają bezpieczeństwu ludzi lub mienia w istniejących obiektach
budowlanych;
9
które zagrażają bezpieczeństwu ruchu drogowego oraz kolejowego albo
bezpieczeństwu żeglugi;
9
w związku z przebudową dróg publicznych i linii kolejowych;
9
które posadzono lub wyrosły na nieruchomości po zakwalifikowaniu jej w
miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele budowlane;
9
z terenów zieleni komunalnej, z parków gminnych, z ogrodów działkowych i z
zadrzewień, w związku z zabiegami pielęgnacyjnymi drzew i krzewów;
9
które obumarły lub nie rokują szansy na przeżycie, z przyczyn niezależnych od
posiadacza nieruchomości;
9
topoli o obwodzie pnia powyżej 100 cm, mierzonego na wysokości 130 cm,
nienależących do gatunków rodzimych, jeżeli zostaną zastąpione w najbliższym
sezonie wegetacyjnym drzewami innych gatunków;
9
jeżeli usunięcie wynika z potrzeb ochrony roślin, zwierząt i grzybów objętych
ochroną gatunkową lub ochrony siedlisk przyrodniczych;
9
z grobli stawów rybnych;
9
jeżeli usunięcie było związane z wykonywaniem i utrzymaniem
urządzeń wodnych służących kształtowaniu stosunków wodnych
oraz ochronie przeciwpowodziowej w zakresie niezbędnym do
wykonania i utrzymania tych urządzeń.
15
S
/
RIIIa
Sad
( Rozporządzenie MRRiB w sprawie ewidencji gruntów i
budynków - Dz.U. nr 38 poz. 454 z 2001r.).
Do sadów zalicza się grunty o powierzchni co najmniej 0,1000
ha zasadzone drzewami i krzewami owocowymi o zwartym nasadzeniu
(minimum 600 drzew lub 2000 krzewów na 1 ha), szkółki drzew i
krzewów owocowych oraz winnice.
Ogród działkowy
(Ustawa z dnia 8 lipca 2005 r. o rodzinnych
ogrodach działkowych - Dz. U. nr 169 poz. 1419)
Rodzinnym ogrodem działkowym w rozumieniu ustawy jest
wydzielony obszar gruntu będący we władaniu Polskiego Związku
Działkowców, podzielony na tereny ogólne i działki oraz wyposażony
w infrastrukturę niezbędną do jego prawidłowego funkcjonowania.
Urządzenia, budynki i budowle rodzinnego ogrodu działkowego
przeznaczone do wspólnego korzystania przez użytkujących działki i
służące do zapewnienia funkcjonowania ogrodu stanowią własność
Polskiego Związku Działkowców.
Nasadzenia, urządzenia i obiekty znajdujące się na działce,
wykonane lub nabyte ze środków finansowych użytkownika działki,
stanowią jego własność.
„METODA SKIERNIEWICKA”
wyceny wartości roślin
autor Krzysztof Zmarlicki, 2007r.
1) Plantacje towarowe (rośliny sadownicze):
W
rs
= W
b
× W
bwb
+ W
uk
× W
bwuk
W
rs
– wartość rośliny sadowniczej
W
b
– wartość bieżąca rośliny z uwzględnieniem
amortyzacji
W
bwb
– wskaźnik oceny bonitacyjnej wartości bieżącej
W
uk
– wartość utraconych korzyści
W
bwuk
– wskaźnik oceny bonitacyjnej wartości utraconych
korzyści
2) Ogrody działkowe i przydomowe
¾
rośliny ogrodowe z wyjątkiem roślin cebulowych, krzewów
ozdobnych i trawników
W
ro
= W
b
× W
bwb
+ W
uk
× W
bwuk
¾
rośliny cebulowe, krzewy ozdobne i trawniki
2
bwuk
W
bwb
W
t
prd
W
W
+
×
=
W
t
– wartość tabelaryczna
16
METODYKA WYCENY ROŚLIN W ZALEŻNOŚCI OD FAZY ROZWOJOWEJ - wg standardu rolnego
Rodzaj roślin
Faza rozwojowa
Metoda wyceny
UPRAWY I ZASIEWY
1. okres uprawy (od rozpoczęcia prac
agrotechnicznych do wysiewu nasion)
kosztów odtworzenia (poniesione nakłady)
KULTURY
WIELOLETNIE
plonujące na koniec
okresu uprawy
2. okres istnienia zasiewów
a)
niemożliwe określenie
przyszłych pożytków
b)
możliwe określenie
przyszłych pożytków
kosztów odtworzenia (poniesione nakłady)
zysków (rynkowa wartość spodziewanych plonów -
nakłady konieczne do ich
uzyskania - ewentualne koszty rekultywacji po
zakończeniu zbioru)
1.
okres założenia i pielęgnacji (od
rozpoczęcia prac agrotechnicznych do
początku okresu plonowania)
kosztów odtworzenia (poniesione nakłady)
KULTURY
WIELOLETNIE
plonujące corocznie w
określonym czasie
2. okres plonowania
podejście mieszane (koszty założenia uprawy i
pielęgnacji do pierwszych zbiorów - odpisy
amortyzacyjne + wartość utraconych plonów z
uwzględnieniem kosztów ich uzyskania - koszty
likwidacji plantacji i ewentualnej rekultywacji
gruntów)
3. okres likwidacji plantacji
wartość drewna i innych materiałów - koszty
likwidacji - koszty doprowadzenia gruntu do stanu
umożliwiającego dalsze rolnicze wykorzystanie
(koszty rekultywacji)