„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
MINISTERSTWO EDUKACJI
NARODOWEJ
Ewa Jasińska
Projektowanie i konstruowanie wierzchów obuwia
311[25].Z4.03
Poradnik dla nauczyciela
Wydawca
Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2007
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
1
Recenzenci:
mgr inż. Barbara Różańska
mgr inż. Małgorzata Smerda
Opracowanie redakcyjne:
mgr inż. Ewa Jasińska
Konsultacja:
dr inż. Jacek Przepiórka
Poradnik stanowi obudowę dydaktyczn
ą
programu jednostki modułowej 311[25].Z4.03,
„Projektowanie i konstruowanie wierzchów obuwia”, zawartego w modułowym programie
nauczania dla zawodu technik obuwnik.
Wydawca
Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
2
SPIS TREŚCI
1.
Wprowadzenie
3
2.
Wymagania wstępne
4
3.
Cele kształcenia
5
4.
Przykładowe scenariusze zajęć
6
5.
Ćwiczenia
12
5.1. Zasady i metody projektowania i konstruowania wierzchów obuwia
12
5.1.1. Ćwiczenia
12
5.2. Wzorniki elementów składowych cholewki
16
5.2.1. Ćwiczenia
16
5.3. Projektowanie elementów podszewkowych, wzmacniających
i usztywniających cholewkę
19
5.3.1. Ćwiczenia
19
5.4. Wykonanie pierwowzoru cholewki, ocena pasowności
23
5.4.1. Ćwiczenia
23
6. Ewaluacja osiągnięć ucznia
28
7. Literatura
37
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
3
311[25].Z4
Proces projektowania
i konstruowania obuwia
1. WPROWADZENIE
Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny w prowadzeniu
zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie technik obuwnik.
W poradniku zamieszczono:
−
wymagania wstępne, czyli wykaz niezbędnych umiejętności i wiedzy, które uczeń
powinien mieć opanowane przed przystąpieniem do realizacji tej jednostki modułowej,
−
cele kształcenia, jakie uczeń powinien osiągnąć w czasie zajęć edukacyjnych tej jednostki
modułowej,
−
przykładowe scenariusze zajęć,
−
przykładowe ćwiczenia ze wskazówkami do realizacji, zalecanymi metodami nauczania–
–uczenia oraz środkami dydaktycznymi,
−
ewaluację osiągnięć ucznia,
−
wykaz literatury.
Wskazane jest, aby zajęcia dydaktyczne były prowadzone różnymi metodami ze
szczególnym uwzględnieniem aktywizujących metod nauczania.
Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróżnicowane, począwszy od
samodzielnej pracy uczniów do pracy zespołowej.
Schemat układu jednostek modułowych
311[25].Z4.03
Projektowanie i konstruowanie
wierzchów obuwia
311[25].Z4.01
Stosowanie zasad projektowania
i konstruowania obuwia
311[25].Z4.02
Sporządzanie dokumentacji
konstrukcyjno-technologicznej
311[25].Z4.04
Projektowanie i konstruowanie
spodów obuwia
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
4
2. WYMAGANIA WSTĘPNE
Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:
−
identyfikować formy i elementy konstrukcyjne obuwia,
−
charakteryzować typy i rodzaje obuwia,
−
określać budowę i funkcję układu kostnego kończyn dolnych,
−
określać wpływ budowy anatomicznej i procesów fizjologicznych kończyn dolnych na
konstrukcję obuwia,
−
charakteryzować kopyta obuwnicze,
−
określać zasady doboru kopyt w zależności od grupy wiekowej, typu cholewki i systemu
montażu obuwia,
−
charakteryzować materiały podstawowe i pomocnicze,
−
użytkować i konserwować maszyny i urządzenia obuwnicze,
−
wykonywać operacje technologiczne związane z procesem rozkroju materiałów, obróbką
i montażem elementów oraz wykończeniem obuwia,
−
sporządzać dokumentację konstrukcyjną i technologiczną,
−
posługiwać się dokumentacją konstrukcyjną i technologiczną,
−
przestrzegać przepisów BHP, ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
5
3. CELE KSZTAŁCENIA
W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:
−
scharakteryzować elementy kompozycji plastycznej projektu obuwia,
−
zastosować układy kolorystyczne w projektach wyrobów,
−
określić funkcję kopii kopyta w projektowaniu i konstruowaniu obuwia,
−
zastosować metody sporządzania kopii kopyta,
−
wykonać średnią kopię kopyta,
−
skonstruować podstawowy model wzoru obuwia,
−
zaprojektować i skonstruować cholewkę według geometrycznej metody R. Knöfla,
−
zaprojektować i skonstruować wierzchy obuwia metoda A. Hasselbertha,
−
zastosować metodę V. Budila w projektowaniu i konstruowaniu wierzchów obuwia,
−
zaprojektować i skonstruować wierzchy obuwia metodą włoską według A. Lunatiego,
−
wykreślić linie wzoru na bryle kopyta,
−
przenieść linie wzoru z bryły kopyta na płaszczyznę,
−
zaprojektować i skonstruować elementy podszewek, wzmocnień, międzypodszewek,
podnosków, zakładek,
−
wykonać wzorniki dla projektu wzoru obuwia,
−
określić zasady ręcznego stopniowania wzorników,
−
scharakteryzować budowę pantografu,
−
dokonać stopniowania i centrowania wzorników elementów obuwia,
−
sporządzić rysunki wykonawcze i złożeniowe wierzchów obuwia,
−
wykonać prototyp cholewki i zaćwiekować ją na kopyto,
−
dokonać korekty wzorników,
−
ocenić model cholewki pod względem ekonomicznym.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
6
4.
PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ
Scenariusz zajęć 1
Osoba prowadząca
………………………………………………………..
Modułowy program nauczania: Technik obuwnik 311[25]
Moduł:
Proces projektowania i konstruowania obuwia 311[25].Z4
Jednostka modułowa:
Projektowanie i konstruowanie wierzchów obuwia
311[25].Z4.03
Temat: Wykonanie kopii środkowej i modelu podstawowego cholewki półbuta
męskiego derbowego metodą Hasselbertha.
Cel ogólny: kształtowanie umiejętności wykonania kopii środkowej i modelu podstawowego
cholewki półbuta męskiego derbowego.
Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:
−
zdefiniować termin moda, kopia środkowa i model podstawowy,
−
określić cechy cholewki półbuta męskiego derbowego zgodnie z panującą modą,
−
określić elementy cholewki, mogące wystąpić w półbucie męskim derbowym,
−
określić czynności występujące przy wykonaniu kopii środkowej i modelu
podstawowego cholewki półbuta męskiego derbowego,
−
rozróżnić elementy cholewki charakterystyczne dla półbuta męskiego derbowego,
−
zastosować wiedzę z zakresu projektowania, technologii i rysunku do wykonania kopii
ś
rodkowej i modelu podstawowego,
−
wykonać kopię środkową i skonstruować model podstawowy półbuta męskiego
derbowego,
−
ocenić kopię środkową i model podstawowy cholewki półbuta męskiego derbowego,
−
uzasadnić, że model podstawowy został wykonany prawidłowo pod względem
konstrukcyjnym, zgodnie z panującą modą.
Metody nauczania–uczenia się:
−
wykład,
−
gra dydaktyczna,
−
dyskusja,
−
pokaz.
Formy organizacyjne pracy uczniów:
−
praca indywidualna,
−
praca w zespołach dwuosobowych.
Czas: 4 godziny dydaktyczne.
Środki dydaktyczne:
−
plansza z modelem podstawowym półbuta męskiego derbowego,
−
plansza obrazująca czynności przy wykonaniu kopii środkowej kopyta metodą
Hasselbertha,
−
plansza z wykreśloną siatką konstrukcyjną,
−
wykonane kopie środkowe i modele podstawowe,
−
zestaw kart do gry dydaktycznej,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
7
−
katalogi i żurnale mody,
−
literatura zgodna z punktem 7 Poradnika dla nauczyciela.
Przebieg zajęć:
1.
Sprawdzenie listy obecności.
2.
Określenie tematu zajęć.
3.
Wyjaśnienie uczniom tematu i szczegółowych celów kształcenia.
4.
Sprawdzenie pracy domowej.
5.
Zaprezentowanie referatów przygotowanych przez uczniów
−
uczniowie przedstawiają przygotowane wcześniej referaty na temat założeń aktualnie
panującej mody, wytycznych mody dla obuwia męskiego, sezonowości obuwia,
elementów składowych obuwia męskiego,
−
nauczyciel dzieli uczniów na zespoły dwuosobowe.
6.
Przeprowadzenie gry dydaktycznej:
−
nauczyciel przygotowuje talię kart z nazwami elementów składowych cholewki,
−
uczniowie wybierają z talii karty z nazwami elementów cholewki półbuta męskiego
derbowego; wygrywa grupa, która popełni jak najmniej błędów,
−
uczniowie dyskutują w grupach na temat prawidłowości wyboru elementów,
−
uzasadniają wybór, prezentując zdjęcia półbutów w katalogach i żurnalach mody.
7.
Wykonanie przez uczniów ćwiczenia praktycznego.
Ć
wiczenie 1 (Ćwiczenie 3 z rozdziału 5.1.1. w Poradniku dla nauczyciela)
Wykonaj kopię środkową kopyta i model podstawowy cholewki półbuta męskiego
derbowego metodą Hasselbertha. Wymiary kopyta: długość 280 mm, obwód palców 251 mm,
obwód pięty 340 mm, wysokość obłożyny 68 mm, wysokość obcasa 25 mm.
Praca indywidualna:
−
nauczyciel prezentuje planszę obrazującą czynności przy wykonaniu kopii środkowej
kopyta, planszę z siatką konstrukcyjną i modelem podstawowym cholewki półbuta
męskiego derbowego,
−
nauczyciel przeprowadza wykład informacyjny na temat sposobu wykonania kopii
ś
rodkowej kopyta metodą Hasselbertha i konstrukcji modelu podstawowego,
−
uczniowie wykonują czynności związane z opracowaniem kopii środkowej kopyta,
−
uczniowie sporządzają model podstawowy kopyta.
8.
Prezentacja i analiza ćwiczenia:
−
uczniowie sprawdzają poprawność wykonania ćwiczenia,
−
oceniają wykonanie kopii środkowej,
−
uzasadniają poprawność opracowania konstrukcyjnego modelu podstawowego,
−
wybrani uczniowie prezentują ćwiczenia na forum klasy.
Zakończenie zajęć:
Uczniowie wraz z nauczycielem wskazują, które etapy wykonywania ćwiczenia sprawiły
im trudności. Nauczyciel podsumowuje zajęcia, wskazując jakie umiejętności były ćwiczone,
jakie wystąpiły nieprawidłowości i jak ich unikać w przyszłości.
Praca domowa
Na czym polega metoda projektowania według V. Budila.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
8
Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:
−
nauczyciel ocenia uczniów podczas prowadzonych zajęć metodą obserwacji, zwracając
uwagę na stopień ich aktywności, zaangażowanie w wykonywanie ćwiczeń, poprawność
wykonywania ćwiczeń,
−
ocenia efekty końcowe pracy,
−
przeprowadza anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć,
trudności podczas realizowania zadania i zdobytych umiejętności.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
9
Scenariusz zajęć 2
Osoba prowadząca
………………………………………………………..
Modułowy program nauczania: Technik obuwnik 311[25]
Moduł:
Proces projektowania i konstruowania obuwia 311[25].Z4
Jednostka modułowa:
Projektowanie i konstruowanie wierzchów obuwia
311[25].Z4.03
Temat: Zasady sporządzania wzorników podstawowych i wzorników wierzchu do
cholewki czółenka damskiego.
Cel ogólny: kształtowanie umiejętności wykonania wzorników podstawowych i wzorników
wierzchu do cholewki czółenka damskiego.
Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:
−
zastosować wiedzę z zakresu projektowania i rysunku do wykonania wzorników,
−
zdefiniować termin wzornik podstawowy i wzornik wierzchu,
−
wymienić i nazwać wzorniki wchodzące w skład cholewki czółenka damskiego,
−
wymienić oznaczenia, jakie mogą wystąpić na wzornikach podstawowych i wierzchu,
−
określić naddatki na połączenie poszczególnych elementów,
−
wykonać wzorniki do cholewki czółenka damskiego,
−
zastosować poprawne oznaczenia wzorników,
−
ocenić wzorniki czółenka damskiego pod względem konstrukcyjnym,
−
uzasadnić, że wzorniki zostały wykonane prawidłowo pod względem konstrukcyjnym.
Metody nauczania–uczenia się:
−
tekstu przewodniego,
−
dyskusja,
−
pokaz.
Formy organizacyjne pracy uczniów:
−
praca indywidualna,
−
praca w zespołach.
Czas: 3 godziny dydaktyczne.
Środki dydaktyczne:
−
katalogi i żurnale mody,
−
szkice i rysunki żurnalowe wzorów czółenek,
−
model podstawowy cholewki czółenka damskiego,
−
komplet wzorników podstawowych i wierzchu,
−
wzór czółenka damskiego,
−
literatura zgodna z punktem 7 Poradnika dla nauczyciela.
Przebieg zajęć:
Zadanie dla ucznia
Wykonaj wzorniki podstawowe i wzorniki wierzchu do cholewki czółenka damskiego.
Faza wstępna
1.
Określenie tematu zajęć.
2.
Sprawdzenie listy obecności.
3.
Wyjaśnienie uczniom tematu i szczegółowych celów kształcenia.
4.
Wyjaśnienie uczniom zasad pracy metodą tekstu przewodniego.
5.
Podział uczniów na grupy.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
10
Faza właściwa
Praca metodą tekstu przewodniego.
Informacje
Pytania prowadzące:
1.
Jakie rozróżniamy rodzaje wzorników?
2.
W jaki sposób powstają wzorniki podstawowe?
3.
W jaki sposób powstają wzorniki wierzchu?
4.
W jakim celu wykorzystywane są wzorniki?
4.
Jakie oznaczenia powinny znajdować się na wzornikach?
5.
W jaki sposób należy oznaczać wzorniki?
6.
W jaki sposób mogą być wykończone elementy składowe cholewki czółenka?
7.
Od jakich czynników zależy wielkość stosowanych we wzornikach naddatków?
Planowanie
1.
Zaplanuj wartość naddatku do zawijania w zależności od rodzaju zastosowanego
materiału wierzchu.
2.
Zaplanuj wartość naddatku do zszywania w zależności od rodzaju zastosowanego
materiału wierzchu.
3.
Zaplanuj wartość naddatku do naszywania w zależności od rodzaju zastosowanego
materiału wierzchu.
4.
Zaproponuj kolejność czynności wykonania wzorników podstawowych i wierzchu.
5.
Zaproponuj rozmieszczenie oznaczeń na wzornikach.
Ustalenie
1.
Uczniowie pracując w zespołach zastanawiają się nad wielkością naddatków do
zawijania, zszywania, naszywania w zależności od zastosowanego materiału wierzchu.
2.
Uczniowie pracując w zespołach proponują rozmieszczenie oznaczeń na wzornikach
3.
Uczniowie konsultują z nauczycielem poprawność wyboru naddatku i sposobu
oznaczania wzorników.
Wykonanie
1.
Uczniowie wyznaczają naddatki zgodnie z obowiązującymi zasadami.
2.
Uczniowie wykonują wzorniki podstawowe i wzorniki wierzchu do cholewki czółenka
damskiego.
3.
Zwracają uwagę na estetykę i dokładność wykonania swojej pracy.
4.
Przygotowują się do zaprezentowania swojej pracy. Zespoły uczniów wyznaczają lidera
grupy, który dokonuje prezentacji ćwiczenia.
Sprawdzanie
1.
Uczniowie sprawdzają w grupach prawidłowość i dokładność wykonania wzorników
podstawowych i wierzchu do cholewki czółenka damskiego.
2.
Uczniowie sprawdzają w grupach prawidłowość i dokładność naniesionych na wzorniki
oznaczeń.
Analiza końcowa
Uczniowie wraz z nauczycielem wskazują, które etapy wykonywania ćwiczenia sprawiły
im najwięcej trudności. Nauczyciel podsumowuje zajęcia, wskazując jakie nowe, ważne
umiejętności zostały wykształcone, jakie wystąpiły nieprawidłowości i jak ich unikać
w przyszłości.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
11
Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:
−
nauczyciel oceniając uczniów podczas prowadzonych zajęć zwraca uwagę na stopień ich
aktywności, zaangażowanie w wykonywanie ćwiczeń, poprawność wykonywania
ć
wiczeń,
−
ocenia efekty końcowe pracy,
−
przeprowadza anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć,
trudności podczas realizowania zadania i zdobytych umiejętności.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
12
5. ĆWICZENIA
5.1. Zasady i metody projektowania i konstruowania wierzchów
obuwia
5.1.1. Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Wykonaj szkic oraz rysunek żurnalowy w opracowaniu kolorystycznym botka
młodzieżowego.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres
i sposób wykonania ćwiczenia, pokazać gotowe szlice i rysunki żurnalowe różnych wzorów
obuwia. Uczeń powinien przejrzeć katalogi mody i żurnale, przeczytać odpowiedni fragment
rozdziału Materiał nauczania. Ćwiczenie powinno być wykonywane samodzielnie, przez
każdego ucznia. Należy zwrócić uwagę na staranne wykonanie szkicu i rysunku.
Po prezentacji ćwiczeń powinna wywiązać się w klasie dyskusja.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1)
odszukać w katalogach i żurnalach wzory botków młodzieżowych,
2)
wykonać szkice wzorów, wybrać jeden,
3)
opracować kolorystycznie wybrany wzór, wykonać rysunek żurnalowy,
4)
dokonać oceny szkicu i rysunku.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
−
ć
wiczenie,
−
pokaz z objaśnieniem.
Ś
rodki dydaktyczne:
−
ołówek, gumka, kredki lub farby,
−
blok techniczny, katalogi, żurnale mody, wzory obuwia, próbki materiałów,
−
literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela.
Ćwiczenie 2
Wykreśl siatkę konstrukcyjną dla kopyta o wymiarach: długość kopyta 250 mm,
wysokość obcasa 60 mm, obwód przez palce 234 mm, obwód przez piętę 320 mm, wysokość
cholewki 150 mm, obwód przez kostkę 240 mm.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić sposób
wykonania siatki konstrukcyjnej i pokazać gotową siatkę. Uczeń powinien przeczytać
odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania. Ćwiczenie powinno być wykonywane
samodzielnie przez każdego ucznia. Należy zwrócić uwagę na staranność, dokładność
i precyzję wykonania siatki konstrukcyjnej.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
13
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1)
odszukać w tabeli 1 w Poradniku dla ucznia wartość kąta nachylenia linii pięty i linii
palców do podstawy dolnej,
2)
wyznaczyć wartość odcinków mierzonych na linii palców, linii pięty, linii kostki,
3)
wykreślić linie siatki konstrukcyjnej korzystając z opisu zamieszczonego w materiale
nauczania,
4)
dokonać oceny wykonanej siatki.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
−
ć
wiczenie,
−
pokaz z instruktażem.
Ś
rodki dydaktyczne:
−
linia, ołówek, kątomierz, cyrkiel, ekierka, gumka, blok techniczny,
−
plansza obrazująca sposób wykreślania siatki konstrukcyjnej, tabela zmiany kątów
nachylenia linii pięty i linii palców,
−
literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.
Ćwiczenie 3
Wykonaj kopię środkową kopyta i model podstawowy półbuta męskiego derbowego
metodą Hasselbertha, korzystając z opisu zamieszczonego w materiale nauczania. Wymiary
kopyta: długość 280 mm, obwód palców 251 mm, obwód pięty 340 mm, wysokość obłożyny
68 mm, wysokość obcasa 25 mm.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić sposób
opracowania kopii środkowej kopyta i modelu podstawowego w metodzie Hasselbertha oraz
zaprezentować gotową kopię i model. Uczeń powinien przeczytać odpowiedni fragment
rozdziału Materiał nauczania. Ćwiczenie może być wykonywane samodzielnie przez każdego
ucznia lub w zespołach dwuosobowych. Należy zwrócić uwagę na staranność i dokładność
wykonania kopii i modelu podstawowego.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1)
przygotować kopyto do kopiowania,
2)
wykonać kopię środkową kopyta,
3)
przygotować linie siatki konstrukcyjnej, uwzględniając kąty nachylenia linii palców
i linii pięty do podstawy dolnej,
4)
wrysować średnią kopię kopyta w siatkę linii pomocniczych,
5)
wyznaczyć linie pomocnicze dla wysokości pięty obłożyny i obłożyny pod kostką,
6)
wyprowadzić linię górną obłożyny,
7)
wyprowadzić linię pięty,
8)
wykreślić oś przekroju przyszwy i języka,
9)
wyznaczyć naddatki do ćwiekowania,
10)
wykreślić kształt główki obłożyny,
11)
oznaczyć wewnątrz modelu linie łączenia elementów,
12)
wyciąć model po zewnętrznym obrysie i wykonać nacięcia linii wewnątrz modelu,
13)
dokonać oceny wykonanej kopii środkowej i modelu podstawowego.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
14
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
−
ć
wiczenie,
−
pokaz z instruktażem.
Ś
rodki dydaktyczne:
−
linia, ołówek, kątomierz, ekierka, krzywiki, blok techniczny, papier,
−
nóż modelarski, nożyczki, deska modelarska, teksy, młotek modelarski,
−
plansza przedstawiająca siatkę konstrukcyjną cholewki, plansza z wykreślonym modelem
podstawowym, wzornik kopii środkowej i modelu podstawowego półbuta męskiego
derbowego,
−
literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.
Ćwiczenie 4
Wykonaj „koszulkę” z tkaniny metodą Budila, korzystając z opisu wykonania czynności
zamieszczonego w materiale nauczania.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien pokazać gotową
koszulkę z tkaniny i omówić wszystkie czynności związane z etapami jej powstawania.
Uczeń powinien przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania. Należy
zwrócić uwagę na staranność i dokładność wykonania „koszulki”. Ćwiczenie powinno być
wykonywane samodzielnie przez każdego ucznia lub w zespołach dwuosobowych. Po
prezentacji ćwiczeń powinna wywiązać się dyskusja na temat pasowności wykonanych
„koszulek”.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1)
przygotować kopyto do kopiowania,
2)
wykonać kopię środkową kopyta,
3)
wykreślić na tkaninie kontur kopii środkowej dla strony przyśrodkowej i zewnętrznej,
4)
wyznaczyć naddatek do linii grani, wyciąć elementy z tkaniny,
5)
połączyć elementy z tkaniny na linii przedniej i tylnej podziałowej,
6)
nawilżyć „koszulkę” z tkaniny i nałożyć na kopyto, przeginając naddatek przez grań,
7)
nanieść linie wzoru na „koszulkę” z tkaniny,
8)
dokonać oceny wykonanego ćwiczenia.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
−
ć
wiczenie,
−
pokaz z instruktażem.
Ś
rodki dydaktyczne:
−
linia, ołówek, elastyczna miarka, blok techniczny, szary papier, tkanina, taśma,
−
teksy, nożyczki, klej, nóż modelarski, deska modelarska, młotek modelarski,
−
kopia środkowa kopyta, „koszulka” z tkaniny, kopyto,
−
literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
15
Ćwiczenie 5
Wykonaj model podstawowy cholewki czółenka damskiego metodą Lunatiego,
korzystając z opisu wykonania czynności zamieszczonego w materiale nauczania.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien zaprezentować
sposób oklejania kopyta taśmą samoprzylepną, pokazać oklejone kopyto, i omówić wszystkie
czynności związane z etapami powstawania powłoki z taśmy, kopii stron i modelu
podstawowego. Uczeń powinien przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał
nauczania. Należy zwrócić uwagę na staranność, dokładność i precyzję wykonania kopii stron
i modelu podstawowego. Ćwiczenie powinno być wykonywane samodzielnie przez każdego
ucznia lub w zespołach dwuosobowych. Po prezentacji ćwiczeń powinna wywiązać się
dyskusja.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1)
przygotować kopyto do kopiowania,
2)
okleić kopyto taśmą samoklejącą,
3)
rozciąć powłokę taśmy po linii przedniej i tylnej podziałowej,
4)
spłaszczyć powłoki na kartonie, wykonując odpowiednie korekty,
5)
wykonać średnią kopię kopyta,
6)
narysować wzór na bryle kopyta,
7)
wykonać międzymodel cholewki,
8)
dokonać korekty międzymodelu, charakterystycznej dla danego wzoru,
9)
wykonać model podstawowy cholewki czółenka damskiego,
10)
dokonać oceny modelu podstawowego cholewki czółenka damskiego.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
−
ć
wiczenie,
−
pokaz z instruktażem.
Ś
rodki dydaktyczne:
−
linia, ołówek, elastyczna miarka, krzywiki, blok techniczny, taśma samoklejąca,
−
teksy, nożyczki, młotek modelarski, nóż modelarski, deska modelarska,
−
kopyto, plansze przedstawiające sposób oklejania kopyta, kopie stron kopyta, kopia
ś
rodkowa, model podstawowy,
−
literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.
Rysunek do ćwiczenia 5. Model podstawowy czółenka damskiego [7, s. 219]
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
16
5.2. Wzorniki elementów składowych cholewki
5.2.1. Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Wykonaj zestaw wzorników podstawowych do wzoru czółenka damskiego.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien zaprezentować
zestaw wzorników podstawowych do wzoru czółenka damskiego i omówić wszystkie
czynności związane z ich wykonaniem. Uczeń powinien przeczytać odpowiedni fragment
rozdziału Materiał nauczania. Ćwiczenie powinno być wykonywane samodzielnie przez
każdego ucznia. Należy zwrócić uwagę na staranność, dokładność i precyzję wykonania
wzorników.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1)
złożyć arkusz kartonu na połowę,
2)
ułożyć model podstawowy na złożonym kartonie tak, aby linia przekroju przyszwy
pokrywała się z linią złożenia kartonu,
3)
odrysować linie przyszwy, zwracając uwagę na różnicę obrysów dla strony zewnętrznej
i przyśrodkowej,
4)
odrysować linie obłożyn lub innych elementów (jeżeli występują we wzorze),
5)
wyciąć wzorniki,
6)
nanieść oznaczenia i opisy na wszystkie wykonane wzorniki,
7)
dokonać oceny wykonanego zestawu wzorników podstawowych.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
−
ć
wiczenie,
−
pokaz z instruktażem.
Ś
rodki dydaktyczne:
−
linia, ołówek, zestaw krzywików, blok techniczny,
−
nóż modelarski, deska modelarska,
−
zestaw wzorników podstawowych do cholewki czółenka damskiego, model podstawowy
cholewki czółenka damskiego, wzory czółenek damskich,
−
literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.
Ćwiczenie 2
Wykonaj zestaw wzorników z naddatkami do wzoru półbuta męskiego derbowego.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien zaprezentować
zestaw wzorników z naddatkami do wzoru półbuta męskiego derbowego i omówić wszystkie
czynności związane z ich wykonaniem. Uczeń powinien przeczytać odpowiedni fragment
rozdziału Materiał nauczania. Ćwiczenie powinno być wykonywane samodzielnie przez
każdego ucznia. Należy zwrócić uwagę na staranność, dokładność i precyzję wykonania
wzorników.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
17
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1)
odrysować i wyciąć wszystkie wzorniki z modelu podstawowego,
2)
ustalić wartość naddatku do zszywania, naszywania, zawijania, w zależności od rodzaju
materiału przewidzianego na cholewkę,
3)
uzupełnić wzornik obłożyny na linii pięty naddatkiem do zszywania, a w górnej części
naddatkiem do zawijania,
4)
odrysować wzorniki przyszwy i języka po liniach z modelu podstawowego lub uzupełnić
odpowiednimi naddatkami w zależności od sposobu wykończenia krawędzi,
5)
wyciąć wzorniki,
6)
dokonać oceny wykonanych wzorników.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
−
ć
wiczenie,
−
pokaz z instruktażem.
Ś
rodki dydaktyczne:
−
linia, ołówek, zestaw krzywików, cyrkiel, „kroczek”, blok techniczny,
−
nóż modelarski, deska modelarska,
−
model podstawowy półbuta derbowego, zestaw gotowych wzorników, wzory półbutów
męskich derbowych,
−
literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.
Ćwiczenie 3
Nanieś wszystkie oznaczenia na wzorniki wierzchu półbuta męskiego derbowego
wykonane w ćwiczeniu 2.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien zaprezentować
zestaw wzorników wierzchu do wzoru półbuta męskiego derbowego i omówić sposób
nanoszenia oznaczeń. Uczeń powinien przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał
nauczania. Ćwiczenie powinno być wykonywane samodzielnie przez każdego ucznia. Należy
zwrócić uwagę na staranność i dokładność wykonania oznaczeń na wzornikach. Po
prezentacji wzorników powinna wywiązać się dyskusja na temat jakości ich wykonania.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1)
oznaczyć w miejscu zszywania łuku pięty w dolnej części ząbek wklęsły o wymiarach
1,5 x 1,5 mm wprowadzający szycie,
2)
oznaczyć w miejscu krawędzi wklęsłej wykończonej przez zawijanie nożyki (nacięcia)
o wymiarach 2 x 3 mm,
3)
oznaczyć w rogu główki derbowej miejsce występowania rygielka,
4)
oznaczyć na główce obłożyny linię sznurowania,
5)
oznaczyć nakłuwakami na krawędziach skrzydełek przyszwy linię naszywania obłożyny,
a w dolnej części ząbek o wymiarach 1,5 x 1,5 mm,
6)
oznaczyć na linii przekroju przyszwy ząbek ostry o wymiarach 5 x 5 mm,
7)
oznaczyć nakłuwakami na dolnej krawędzi języka linię naszywania przyszwy,
8)
oznaczyć na linii przekroju języka ząbek ostry o wymiarach 2 x 2 mm,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
18
9)
umieścić nazwę wzornika, nazwisko projektanta, numer wielkości i tęgości,
10)
dokonać oceny oznaczenia na wzornikach.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
−
ć
wiczenie,
−
pokaz z instruktażem.
Ś
rodki dydaktyczne:
−
linia, ołówek, cyrkiel, „kroczek”, nakłuwak, blok techniczny, nóż modelarski i deska,
−
zestaw wzorników wierzchu półbuta derbowego z naniesionymi oznaczeniami,
−
literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.
Ćwiczenie 4
Wykonaj stopniowanie modelu podstawowego czółenka damskiego metodą „bocianiego
dzioba”.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zasady
stopniowania wzorników i zaprezentować sposób wykonania ćwiczenia. Uczeń powinien
przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania. Ćwiczenie powinno być
wykonywane samodzielnie przez każdego ucznia. Należy zwrócić uwagę na staranność
i dokładność wykonania.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1)
odrysować na kartonie wzornik wzoru podstawowego,
2)
wyprowadzić linię wyjściową,
3)
ustalić położenie punktu środkowego,
4)
wyprowadzić proste pomocnicze do oznaczenia podziałki stopniowania,
5)
wykonać na kalce technicznej rysunek „bocianiego dzioba” (opis w materiale nauczania),
6)
umieścić punkt wyjściowy „bocianiego dzioba” w punkcie środkowym tak, aby linia
podstawowa pokrywała się z jedną z prostych pomocniczych,
7)
dokonać obrotu rysunku „bocianiego dzioba” o 90° i oznaczyć punkty przecięcia
wszystkich linii,
8)
odrysować modele po stopniowaniu i dokonać ich oceny.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
−
ć
wiczenie,
−
pokaz z instruktażem.
Ś
rodki dydaktyczne:
−
linia, ołówek, zestaw krzywików, cyrkiel, nóż modelarski, deska modelarska,
−
blok techniczny, kalka techniczna,
−
model podstawowy czółenka damskiego, plansza przedstawiająca sposób stopniowania
metodą „bocianiego dzioba”,
−
literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
19
Ćwiczenie 5
Wykonaj rysunek złożeniowy elementów składowych cholewki czółenka damskiego.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien zaprezentować
rysunki złożeniowe różnych wzorów obuwia i omówić sposób ich wykonania. Uczeń
powinien przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania. Ćwiczenie powinno
być wykonywane samodzielnie przez każdego ucznia. Należy zwrócić uwagę na staranność
i dokładność rysowania wzorników i nanoszenia oznaczeń.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1)
wykreślić na kartonie linię prostą,
2)
odrysować wzornik podstawowy przyszwy linią cienką ciągłą tak, aby linia przekroju
przyszwy pokrywała się z wykreśloną wcześniej prostą,
3)
odrysować pozostałe elementy podstawowe zgodnie z ułożeniem ich w modelu
podstawowym,
4)
wykreślić linią grubą ciągłą wzorniki wierzchu zgodnie z zasadami ich konstrukcji,
5)
wykreślić linią przerywaną wzorniki międzypodszewki zgodnie z zasadami ich
konstrukcji,
6)
wykreślić linią punktową wzorniki podszewki zgodnie z zasadami ich konstrukcji,
7)
nanieść na rysunek wszystkie oznaczenia występujące na wzornikach,
8)
dokonać wymiarowania elementów zgodnie z zasadami rysunku technicznego,
9)
dokonać oceny wykonanego rysunku złożeniowego.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
−
ć
wiczenie,
−
pokaz z instruktażem.
Ś
rodki dydaktyczne:
−
linia, ołówek, zestaw krzywików, cyrkiel, gumka, blok techniczny,
−
wzorniki elementów czółenka damskiego (podstawowe i z naddatkami), przykładowe
rysunki złożeniowe elementów cholewki czółenka damskiego,
−
literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
20
5.3. Projektowanie elementów podszewkowych, wzmacniających
i usztywniających cholewkę
5.3.1.
Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Wykonaj model podstawowy podszewki półbuta derbowego z zastosowaniem
dwustronnego zapiętka na podstawie opisu zamieszczonego w materiale nauczania.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić sposób
wykonania modelu podstawowego podszewki półbuta derbowego z zastosowaniem
dwustronnego zapiętka i pokazać gotowy model. Uczeń powinien przeczytać odpowiedni
fragment rozdziału Materiał nauczania. Ćwiczenie powinno być wykonywane samodzielnie
przez każdego ucznia. Należy zwrócić uwagę na staranność i dokładność wykonania modelu
podszewki. Po prezentacji wykonanych modeli powinna wywiązać się dyskusja, którą
podsumowuje nauczyciel.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1)
odrysować na kartonie obrys modelu podstawowego wierzchu, zaznaczając linie
wszystkich elementów,
2)
wyprowadzić linię przekroju podszewki przyszwy,
3)
ustalić linię obrysu podszewki przyszwy w miejscu brzegu do ćwiekowania, na linii
skrzydełek i w miejscu połączenia z językiem,
4)
wyznaczyć naddatek do górnego brzegu obłożyny,
5)
wyprowadzić łukowate nacięcie dla łatwiejszego połączenia podszewki z materiałem
wierzchu,
6)
wytyczyć linię przedłużenia podszewki obłożyny w miejscu skrzydełek,
7)
wytyczyć punkty do ustalenia linii symetrii zapiętka,
8)
wykreślić przednią krawędź zapiętka i linię naddatku na połączenie z podszewką
obłożyny,
9)
wykreślić ukośne nacięcie i ząbki redukujące zmarszczki na dolnej linii podszewki,
10)
wyciąć model, wykonując nacięcia do odrysowania poszczególnych elementów,
11)
dokonać oceny wykonanego modelu podstawowego podszewki.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
−
ć
wiczenie,
−
pokaz z instruktażem.
Ś
rodki dydaktyczne:
−
linia, ołówek, zestaw krzywików, cyrkiel, „kroczek”, blok techniczny,
−
nóż modelarski, deska modelarska,
−
model podstawowy wierzchu półbuta derbowego, model podstawowy podszewki półbuta
derbowego, wzory obuwia z dwustronnym zapiętkiem, plansza przedstawiająca
konstrukcję dwustronnego zapiętka,
−
literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
21
Ćwiczenie 2
Zaprojektuj rozwiązanie części piętowej podszewki półbuta derbowego na zakładkę
i przez zszywanie na podstawie opisu zamieszczonego w materiale nauczania.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien zaprezentować
wzorniki podszewek wykończonych na zakładkę i przez zszywanie i omówić sposób ich
wykonania. Uczeń powinien przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania.
Ć
wiczenie powinno być wykonywane samodzielnie przez każdego ucznia. Należy zwrócić
uwagę na staranność i dokładność wykonania części piętowej podszewki. Po prezentacji
wykonanych wzorników powinna wywiązać się dyskusja, którą podsumowuje nauczyciel.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1)
odrysować dwa obrysy części piętowej modelu podstawowego wierzchu półbuta
derbowego,
2)
wyznaczyć do górnych obrysów naddatki usuwane w czasie obszywania,
3)
nanieść na obydwa obrysy odpowiednie punkty w górnej części grzbietu pięty i w dolnej
na wysokości 15 mm od dolnego naroża,
4)
poprowadzić przez wytyczone punkty łuki charakterystyczne dla podszewek łączonych
na zakładkę i przez zszywanie,
5)
oznaczyć trójkątne nacięcia na linii dolnych obrysów, ułatwiające ćwiekowanie,
6)
dokonać oceny rozwiązań konstrukcyjnych części piętowej podszewki.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
−
ć
wiczenie,
−
pokaz z instruktażem.
Ś
rodki dydaktyczne:
−
linia, ołówek, zestaw krzywików, cyrkiel, „kroczek”, blok techniczny,
−
nóż modelarski, deska modelarska,
−
model podstawowy wierzchu dowolnie wybranego wzoru, wzory obuwia z podszewką
łączoną na zakładkę i przez zszywanie, modele podstawowe podszewek łączonych na
zakładkę i przez zszywanie,
−
literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.
Ćwiczenie 3
Zaprojektuj podszewkę tekstylno-skórzaną do czółenka damskiego na podstawie opisu
zamieszczonego w materiale nauczania.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien zaprezentować
rozwiązanie konstrukcyjne podszewki tekstylno-skórzanej dla wzoru czółenka damskiego
i omówić sposób jej opracowania. Uczeń powinien przeczytać odpowiedni fragment rozdziału
Materiał nauczania. Ćwiczenie powinno być wykonywane samodzielnie przez każdego ucznia
lub w zespołach dwuosobowych. Należy zwrócić uwagę na staranność i dokładność
wykonania modelu podszewki. Po prezentacji wykonanych modeli powinna wywiązać się
dyskusja, którą podsumowuje nauczyciel.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
22
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1)
odrysować na kartonie model podstawowy wierzchu czółenka damskiego,
2)
oznaczyć linie połączenia przyszwy z obłożyną,
3)
wyprowadzić linię łuku skrzydełek podszewki przyszwy,
4)
oznaczyć na linii łuku skrzydełek podszewki przyszwy ząbki o wymiarach 5 x 5 mm,
5)
wyznaczyć linię ramki, podszewki obłożyny, zachowując naddatek na naszywanie 6 mm,
6)
zaprojektować linię podziału ramki i podszewki obłożyny,
7)
wykreślić część piętową podszewki obłożyny stosując jedno ze znanych rozwiązań
konstrukcyjnych,
8)
wyciąć model podszewki, wykonując wewnątrz nacięcia ułatwiające odrysowanie
poszczególnych elementów,
9)
dokonać oceny zaprojektowanej podszewki tekstylno-skórzanej.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
−
ć
wiczenie,
−
pokaz z instruktażem.
Ś
rodki dydaktyczne:
−
linia, ołówek, zestaw krzywików, cyrkiel, „kroczek”, blok techniczny,
−
nóż modelarski, deska modelarska,
−
model podstawowy wierzchu czółenka damskiego, modele podstawowe podszewek
tekstylno-skórzanych z różnymi rozwiązaniami konstrukcyjnymi,
−
literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.
Ćwiczenie 4
Zaprojektuj międzypodszewkę do wzoru półbuta męskiego derbowego, korzystając
z opisu zamieszczonego w materiale nauczania.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien zaprezentować
wzorniki międzypodszewek i gotowe międzypodszewki do różnych typów obuwia i omówić
sposób ich konstruowania. Uczeń powinien przeczytać odpowiedni fragment rozdziału
Materiał nauczania. Ćwiczenie powinno być wykonywane samodzielnie przez każdego
ucznia. Należy zwrócić uwagę na staranność i dokładność wykonania. Po prezentacji
wykonanych wzorników powinna wywiązać się dyskusja, którą podsumowuje nauczyciel.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1)
odrysować na kartonie wzorniki wierzchu przyszwy i obłożyny,
2)
zmniejszyć dolny obrys na linii brzegu do ćwiekowania o 3 mm,
3)
wyprowadzić linię skrzydełek międzypodszewki przyszwy i obłożyny w odległości 2 mm
od brzegu elementów wierzchu,
4)
przesunąć górną linię obłożyn o 6 mm,
5)
nanieść oznaczenia na wzorniki międzypodszewki,
6)
wyciąć zaprojektowane wzorniki,
7)
dokonać oceny zaprojektowanej międzypodszewki.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
23
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
−
ć
wiczenie,
−
pokaz z instruktażem.
Ś
rodki dydaktyczne:
−
linia, ołówek, zestaw krzywików, cyrkiel, „kroczek”, blok techniczny,
−
nóż modelarski, deska modelarska,
−
wzorniki wierzchu półbuta męskiego derbowego, wzorniki międzypodszewek, gotowe
międzypodszewki,
−
literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.
Ćwiczenie 5
Zaprojektuj podnosek i zakładkę do dowolnego wzoru czółenka damskiego, korzystając
z opisu zamieszczonego w materiale nauczania.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien zaprezentować
wzorniki podnosków i zakładek oraz gotowe elementy i omówić sposób ich konstruowania.
Uczeń powinien przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania. Ćwiczenie
powinno być wykonywane samodzielnie przez każdego ucznia lub w zespołach
dwuosobowych. Należy zwrócić uwagę na staranność i dokładność wykonania elementów.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1)
narysować na kartonie wzornik przyszwy,
2)
wyprowadzić dolną linię podnoska zmniejszając obrys przyszwy o 7 mm,
3)
wytyczyć punkt stanowiący ⅔ długości przyszwy,
4)
wyprowadzić z wyznaczonego punktu łagodnym łukiem linię skrzydełek podnoska,
5)
narysować na kartonie wzornik obłożyny,
6)
wyznaczyć punkty do wyprowadzenia linii symetrii zakładki,
7)
ustalić punkt, przez który przechodzi linia zakładki pod kostką,
8)
odmierzyć ⅔ długości ściółki kopyta i ustalić punkt wytyczający długość zakładki,
9)
poprowadzić łagodnym łukiem linię skrzydełek zakładki,
10)
wyciąć i oznaczyć zaprojektowane elementy,
11)
dokonać oceny zaprojektowanych elementów.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
−
ć
wiczenie,
−
pokaz z instruktażem.
Ś
rodki dydaktyczne:
−
linia, ołówek, zestaw krzywików, cyrkiel, blok techniczny,
−
wzorniki wierzchu cholewki czółenka damskiego, nóż modelarski, deska modelarska,
−
gotowe podnoski i zakładki do cholewki czółenka damskiego,
−
literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
24
5.4. Wykonanie pierwowzoru cholewki, ocena pasowności
5.3.2.
Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Wykonaj kapturek kontrolny dla wybranego wzoru obuwia, korzystając z opisu
zawartego w materiale nauczania.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien pokazać
przykładowy kapturek kontrolny i omówić sposób jego wykonania. Uczeń powinien
przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania. Ćwiczenie powinno być
wykonywane samodzielnie przez każdego ucznia. Należy zwrócić uwagę na staranność
i dokładność wykonania oraz układalność kapturka i cholewki na bryle kopyta. Po prezentacji
wykonanych kapturków i gotowych cholewek powinna wywiązać się dyskusja, którą
podsumowuje nauczyciel.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1)
pognieść bardzo dokładnie papier pakowy, następnie wygładzić go,
2)
narysować na wygładzonym arkuszu wszystkie elementy, wyciąć je,
3)
skleić elementy z papieru lub zszyć,
4)
nałożyć papierowy kapturek kontrolny na kopyto, przeginając dolny brzeg przez grań,
5)
wykonać ewentualne korekty dopasowujące papierowy kapturek do bryły kopyta,
6)
nanieść korekty na model podstawowy,
7)
wyciąć elementy z materiału wierzchu,
8)
oznaczyć wycięte elementy,
9)
uszyć kontrolną cholewkę,
10)
zaćwiekować kontrolną cholewkę na bryle kopyta,
11)
dokonać oceny pasowności kontrolnej cholewki.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
−
ć
wiczenie,
−
pokaz z instruktażem.
Ś
rodki dydaktyczne:
−
ołówek, nożyczki, klej, papier pakowy,
−
wzorniki wierzchu wybranego wzoru, próbki materiałów wierzchu, przykładowy
kapturek kontrolny, pierwowzór uszytej cholewki,
−
literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.
Ćwiczenie 2
Wyznacz powierzchnię netto i brutto dowolnie wybranego wzornika, korzystając z opisu
zawartego w materiale nauczania.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić sposób
oznaczania powierzchni netto i brutto wzorników. Uczeń powinien przeczytać odpowiedni
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
25
fragment rozdziału Materiał nauczania. Ćwiczenie powinno być wykonywane samodzielnie
przez każdego ucznia lub w zespołach dwuosobowych. Należy zwrócić uwagę na dokładność
obliczania powierzchni.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1)
wybrać z modelu podstawowego dowolny wzornik elementu cholewki,
2)
dokonać obrysu wzornika na papierze milimetrowym,
3)
obliczyć powierzchnię netto narysowanego wzornika,
4)
dokonać obrysu układu czterech ułożonych tak samo elementów (w układzie
równoległym lub naprzemianległym),
5)
wyznaczyć na każdym obrysie te same punkty kontrolne,
6)
wykreślić równoległobok łącząc punkty kontrolne,
7)
wyznaczyć powierzchnię brutto dowolnie wybranego elementu dzieląc powierzchnię
równoległoboku przez ilość wykreślonych w nim elementów,
8)
zaprezentować wyniki swojej pracy.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
−
ć
wiczenie,
−
pokaz z objaśnieniem.
Ś
rodki dydaktyczne:
−
ołówek, linia, papier milimetrowy,
−
wzornik wierzchu wybranego elementu, plansza obrazująca sposób obliczania
powierzchni netto i brutto wzorników,
−
plansza przedstawiająca metodę równoległoboku,
−
literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.
Ćwiczenie 3
Wyznacz współczynnik układalności dla dowolnie wybranego wzornika, korzystając
z opisu zawartego w materiale nauczania.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić sposób
oznaczania współczynnika układalności dla dowolnie wybranego wzornika. Uczeń powinien
przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania. Ćwiczenie powinno być
wykonywane samodzielnie przez każdego ucznia lub w zespołach dwuosobowych. Należy
zwrócić uwagę na dokładność obliczania współczynnika układalności. Po prezentacji obliczeń
powinna wywiązać się dyskusja, którą podsumowuje nauczyciel.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1)
wybrać z modelu podstawowego dowolny wzornik elementu cholewki,
2)
dokonać obrysu wzornika na papierze milimetrowym,
3)
obliczyć powierzchnię netto narysowanego wzornika,
4)
narysować układ czterech ułożonych tak samo elementów,
5)
wyznaczyć na każdym obrysie te same punkty kontrolne,
6)
wykreślić równoległobok łącząc punkty kontrolne,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
26
7)
wyznaczyć powierzchnię brutto jednego elementu dzieląc powierzchnię równoległoboku
przez ilość wykreślonych w nim elementów,
8) obliczyć współczynnik układalności wzornika korzystając ze wzoru zamieszczonego
w materiale nauczania,
9) zaprezentować wyniki swojej pracy.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
−
ć
wiczenie,
−
pokaz z objaśnieniem.
Ś
rodki dydaktyczne:
−
ołówek, linia, papier milimetrowy,
−
wzornik wierzchu wybranego elementu, plansza obrazująca sposób wyliczania
współczynnika układalności,
−
literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.
Ćwiczenie 4
Wyznacz procent odpadu międzywzornikowego dla dowolnie wybranego wzornika,
korzystając z opisu zawartego w materiale nauczania.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić sposób
oznaczania procentu odpadu międzywzornikowego dla dowolnie wybranego wzornika. Uczeń
powinien przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania. Ćwiczenie powinno
być wykonywane samodzielnie przez każdego ucznia lub w zespołach dwuosobowych.
Należy zwrócić uwagę na dokładność obliczania procentu odpadu międzywzornikowego. Po
prezentacji obliczeń powinna wywiązać się dyskusja, którą podsumowuje nauczyciel.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1)
wybrać z modelu podstawowego dowolny wzornik elementu cholewki,
2)
dokonać obrysu wzornika na papierze milimetrowym,
3)
obliczyć powierzchnię netto narysowanego wzornika,
4)
narysować układ czterech ułożonych tak samo elementów,
5)
wyznaczyć na każdym obrysie te same punkty kontrolne,
6)
wykreślić równoległobok łącząc punkty kontrolne,
7)
wyznaczyć powierzchnię brutto jednego elementu dzieląc powierzchnię równoległoboku
przez ilość wykreślonych w nim elementów,
8)
obliczyć procent odpadu międzywzornikowego korzystając ze wzoru zamieszczonego
w materiale nauczania,
9)
zaprezentować wyniki swojej pracy.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
−
ć
wiczenie,
−
pokaz z objaśnieniem.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
27
Ś
rodki dydaktyczne:
−
ołówek, linia, papier milimetrowy,
−
wzornik wierzchu wybranego elementu, plansza obrazująca sposób wyliczania procentu
odpadu międzywzornikowego,
−
literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.
Ćwiczenie 5
Wyznacz średni współczynnik układalności dla jednej pary cholewek, korzystając z opisu
zawartego w materiale nauczania.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić sposób
wyznaczania średniego współczynnika układalności dla pary cholewek i zaprezentować
przykładowe obliczenia. Uczeń powinien przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał
nauczania. Ćwiczenie powinno być wykonywane samodzielnie przez każdego ucznia lub
w zespołach dwuosobowych. Wyliczenia można przedstawić w formie tabeli. Należy zwrócić
uwagę na ich dokładność. Po prezentacji obliczeń powinna wywiązać się dyskusja, którą
podsumowuje nauczyciel.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1)
dokonać obrysu wzorników każdego elementów składowych cholewki na papierze
milimetrowym,
2)
obliczyć powierzchnię netto każdego narysowanego wzornika,
3)
wyznaczyć powierzchnię brutto dla każdego elementu cholewki dzieląc powierzchnię
równoległoboku przez ilość wykreślonych w nim elementów,
4)
obliczyć średni współczynnik układalności dla jednej pary cholewek korzystając ze
wzoru zamieszczonego w materiale nauczania,
5)
ocenić wzór cholewki pod względem ekonomicznym.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
−
ć
wiczenie,
−
pokaz z objaśnieniem.
Ś
rodki dydaktyczne:
−
ołówek, linia, papier milimetrowy,
−
wzorniki wierzchu wybranej pary cholewek, plansza obrazująca sposób wyliczania
powierzchni brutto oraz średniego współczynnika układalności dla pary cholewek,
−
literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
28
6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA
Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego
Test
dwustopniowy
do
jednostki
modułowej
„Projektowanie
i konstruowanie wierzchów obuwia”
Test składa się z zadań wielokrotnego wyboru, z których:
−−−−
zadania 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16 są poziomu podstawowego,
−−−−
zadania 17, 18 19, 20, 21, 22, 23, 24 25 są poziomu ponadpodstawowego.
Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt
Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak
uczeń otrzymuje 0 punktów.
Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzymuje następujące
oceny szkolne:
−−−−
dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 12 zadań z poziomu podstawowego,
−−−−
dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 15 zadań z poziomu podstawowego,
−−−−
dobry – za rozwiązanie 19 zadań, w tym co najmniej 4 z poziomu ponadpodstawowego,
−−−−
bardzo dobry – za rozwiązanie 23 zadań, w tym 7 z poziomu ponadpodstawowego.
Klucz odpowiedzi: 1. b, 2. c, 3. a, 4. d, 5. b, 6. c 7. b, 8. c, 9. b, 10. a, 11. b,
12. b, 13. b, 14. d, 15. c, 16. a, 17. a, 18. a, 19. d, 20. c,
21. b, 22. a, 23. a, 24.d, 25. a.
Plan testu
Nr
zad.
Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)
Kategoria
celu
Poziom
wymagań
Poprawna
odpowiedź
1. Wskazać czynności dotyczące przygotowania bryły
do kopiowania
A
P
b
2. Wyjaśnić sposób wyznaczenia punktu przedstopia
C
B
P
c
3. Wyjaśnić cel opracowania kapturka kontrolnego
w metodzie Budila
B
P
a
4. Zdefiniować określenie kopii środkowej kopyta
A
P
d
5. Wyjaśnić sposób wykonania korekty ułatwiającej
spłaszczanie w metodzie Lunatiego
B
P
b
6. Zdefiniować określenie międzymodelu cholewki
A
P
c
7. Podać cel stosowania korekty międzymodelu
A
P
b
8. Wyjaśnić sposób wykonania wzorników
elementów składowych cholewki
B
P
c
9. Nazwać maszynę do stopniowania wzorników
A
P
b
10. Zdefiniować rysunek złożeniowy cholewki
A
P
a
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
29
11. Wyznaczyć naddatek do górnego brzegu
podszewki obłożyny
B
P
b
12. Pokazać przebieg linii przekroju podszewki
przyszwy
B
P
b
13. Wyjaśnić konstrukcję klasycznej
międzypodszewki
B
P
b
14. Określić sposób oznaczania wzorników
międzypodszewek
B
P
d
15. Wyliczyć U
n
i O
m
dla pary cholewki
A
P
c
16. Wyliczyć powierzchnię brutto elementu
A
P
a
17. Wykreślić linię pięty w zależności od wysokości
obcasa
C
PP
a
18. Wykreślić obrys kopii środkowej kopyta
w metodzie Lunatiego
C
PP
a
19. Wybrać sposób wykonania korekty międzymodelu
obuwia derbowego
C
PP
d
20. Wybrać sposób wykonania korekty międzymodelu
obuwia przyszewkowego męskiego
C
PP
c
21. Zastosować oznaczenie linii naszywania na
elementach wykonanych ze skór licowych
C
PP
b
22. Zastosować nacięcia ułatwiające zawijanie
krawędzi wklęsłych
C
PP
a
23. Zaprojektować oznaczenie szwalnicze na linii
naszywania podszewek z tkaniny
C
PP
a
24. Zaproponować rozwiązanie części piętowej
podszewki wzoru czółenka damskiego
D
PP
d
25. Zaprojektować zakładkę do czółenka damskiego
C
PP
a
Przebieg testowania
Instrukcja dla nauczyciela
1.
Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z co najmniej jednotygodniowym
wyprzedzeniem.
2.
Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3.
Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania.
4.
Przeprowadź z uczniami próbę udzielania odpowiedzi na takie typy zadań testowych,
jakie będą w teście.
5.
Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi).
6.
Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy.
7.
Rozdaj uczniom zestawy zadań testowych i karty odpowiedzi, podaj czas przeznaczony
na udzielanie odpowiedzi.
8.
Postaraj się stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania pomiaru
dydaktycznego (rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich możliwości).
9.
Kilka minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliżającym się
czasie zakończenia udzielania odpowiedzi.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
30
10.
Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.
11.
Sprawdź wyniki i wpisz do arkusza zbiorczego.
12.
Przeprowadź analizę uzyskanych wyników sprawdzianu i wybierz te zadania, które
sprawiły uczniom największe trudności.
13.
Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności.
14.
Opracuj wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie niepowodzeń
dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu.
Instrukcja dla ucznia
1.
Przeczytaj uważnie instrukcję.
2.
Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3.
Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4.
Test zawiera 25 zadań o różnym stopniu trudności. Są to zadania wielokrotnego wyboru.
5.
Za każdą poprawną odpowiedź możesz uzyskać 1 punkt.
6.
Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi. Dla każdego zadania podane
są cztery możliwe odpowiedzi: a, b, c, d. Tylko jedna odpowiedź jest poprawna; wybierz
ją i zaznacz kratkę z odpowiadającą jej literą znakiem X.
7.
Staraj się wyraźnie zaznaczać odpowiedzi. Jeżeli się pomylisz i błędnie zaznaczysz
odpowiedź, otocz ją kółkiem i zaznacz ponownie odpowiedź, którą uważasz za
poprawną.
8.
Test składa się z dwóch części. Część I zawiera zadania z poziomu podstawowego,
natomiast w części II są zadania z poziomu ponadpodstawowego i te mogą przysporzyć
Ci trudności, gdyż są one na poziomie wyższym niż pozostałe (dotyczy to zadań
o numerach od 17 do 25 ).
9.
Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
10.
Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie sprawiało Ci trudność, wtedy odłóż rozwiązanie
zadania na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci czas wolny.
11.
Po rozwiązaniu testu sprawdź czy zaznaczyłeś wszystkie odpowiedzi w KARCIE
ODPOWIEDZI.
12.
Na rozwiązanie testu masz 45 minut.
Powodzenia!
Materiały dla ucznia:
−
instrukcja,
−
zestaw zadań testowych,
−
karta odpowiedzi.
ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH
1.
Przygotowanie bryły kopyta do kopiowania polega na
a)
narysowaniu na bryle kopyta linii wzoru cholewki.
b)
podziale na stronę zewnętrzną i przyśrodkową i oznaczeniu punktów orientacyjnych.
c)
oklejeniu bryły kopyta taśmą samoprzylepną.
d)
odwzorowaniu strony zewnętrznej i przyśrodkowej kopyta.
2.
Punkt przedstopia C uzyskuje się przez
a)
odmierzenie na linii przedniej podziałowej 13,3% jej długości, mierząc od jej
najwyższego punktu.
b)
odmierzenie na linii tylnej podziałowej ½ jej długości, mierząc od jej najwyższego
punktu.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
31
c)
połączenie punktów przyściółkowych przez górną powierzchnię kopyta i przecięcie
linii łączącej z linią przednią podziałową.
d)
połączenie punktów przyściółkowych przez podstawę kopyta i przecięcie linii
łączącej z linią symetrii ściółki.
3.
W metodzie Budila kapturek z tkaniny opracowuje się w celu
a)
lepszego dopasowania cholewki do bryły kopyta i zachowania proporcji elementów.
b)
ukrycia wad znajdujących się na bryle kopyta.
c)
odwzorowania linii podziałowych kopyta.
d)
sprawdzenia dokładności wykonania modelu podstawowego.
4.
Kopia środkowa kopyta określana jest jako
a)
wzornik wzoru podstawowego.
b)
przestrzenne wyobrażenie bryły kopyta.
c)
międzymodel cholewki.
d)
płaskie wyobrażenie powierzchni bryły kopyta.
5.
Korekta ułatwiająca spłaszczenie kopii stron w metodzie Lunatiego polega na
a)
nacięciu powłoki taśmy na linii palców, zachowując w połowie jej długości 5 mm
spojenie.
b)
nacięciu powłoki taśmy na trzech liniach równoległych, zachowując w połowie ich
długości 5 mm spojenie.
c)
nacięciu powłoki taśmy na trzech liniach równoległych, zachowując spojenie
w miejscu dolnego obrysu.
d)
nacięciu powłoki taśmy na linii palców zachowując spojenie w miejscu dolnego
obrysu.
6.
Międzymodel cholewki tworzy się przez
a)
narysowanie linii wzoru obuwia na płaszczyźnie.
b)
przeniesienie linii wzoru obuwia z płaszczyzny na kopyto.
c)
przeniesienie linii wzoru obuwia z kopyta na obrys kopii środkowej.
d)
przeniesienie linii wzoru obuwia z kopyta na obrys modelu podstawowego.
7.
Korektę międzymodelu cholewki wykonuje się w celu
a)
dokładnego spłaszczenia kopii stron.
b)
dopasowania projektowanej cholewki do bryły kopyta, a tym samym i stopy.
c)
dopasowania linii wzoru z międzymodelu do założeń projektowych.
d)
usunięcia nadmiaru taśmy.
8.
Wzorniki elementów składowych cholewki wykonuje się
a)
w oparciu o wycięty międzymodel cholewki.
b)
przez przenoszenie linii poszczególnych elementów z kopyta na płaszczyznę.
c)
w oparciu o model podstawowy cholewki.
d)
w oparciu o kopię środkową kopyta.
9.
Maszyna do stopniowania wzorników to
a)
planimetr.
b)
pantograf.
c)
plantogram.
d)
stopniograf.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
32
10.
Rysunek złożeniowy elementów składowych cholewki jest to
a)
zestawienie wszystkich wykonanych wzorników dla danej cholewki.
b)
rysunek wzoru w opracowaniu kolorystycznym.
c)
zestawienie wyłącznie wzorników podstawowych i wierzchu dla danej cholewki.
d)
zestawienie szkicu i rysunku żurnalowego wzoru obuwia.
11.
Naddatek 2 mm zaprojektowany do górnego brzegu podszewki obłożyny
a)
ułatwia łączenie wierzchu z podszewką jest zawijany w czasie obszywania.
b)
ułatwia łączenie wierzchu z podszewką jest usuwany w czasie obszywania.
c)
nie ma znaczenia w czasie produkcji.
d)
pozostaje w gotowym wyrobie decydując o walorach estetycznych.
12.
Linia przekroju podszewki przyszwy jest
a)
podniesiona o 3 mm w miejscu czubka.
b)
obniżona o 3 mm w miejscu czubka.
c)
przesunięta równolegle w stosunku do przyszwy.
d)
obniżona o 7 mm w miejscu czubka.
13.
Klasyczną międzypodszewkę modeluje się
a)
zwiększając wzorniki wierzchu cholewki.
b)
zmniejszając wzorniki wierzchu cholewki, z wyjątkiem linii pięty.
c)
zwiększając wzorniki wierzchu cholewki, z wyjątkiem linii pięty.
d)
odrysowując wzorniki wierzchu z zachowaniem ich kształtu.
14.
Oznaczenia szwalnicze, jakie posiadają wzorniki międzypodszewek to
a)
nakłuwaki i ząbki.
b)
wyłącznie nakłuwaki.
c)
wyłącznie ząbki.
d)
nie posiadają oznaczeń szwalniczych.
15.
Do wyznaczenia U
n
i O
m
dla pary cholewek niezbędna jest znajomość
a)
wyłącznie powierzchni netto elementów.
b)
wyłącznie powierzchni brutto elementów.
c)
powierzchni netto i brutto wszystkich elementów wchodzących w skład pary.
d)
ilości elementów w parze.
16.
W celu wyznaczenia powierzchni brutto elementu wykreśla się
a)
minimalnie cztery tak samo ułożone obrysy elementu.
b)
dwa tak samo ułożone obrysy elementu.
c)
minimalnie sześć tak samo ułożonych obrysów elementu.
d)
jeden obrys elementu.
17.
Kąt nachylenia linii pięty do podstawy dolnej w zależności od wysokości obcasa
a)
rośnie 1° na każdy 1 cm wysokości obcasa.
b)
maleje 1° na każdy 1 cm wysokości obcasa.
c)
rośnie 2° na każdy 1 cm wysokości obcasa.
d)
maleje 2° na każdy 1 cm wysokości obcasa.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
33
18.
W metodzie Lunatiego kopię środkową kopyta otrzymuje się przez nałożenie kopii
przyśrodkowej na zewnętrzną, przy zachowaniu następujących punktów styczności
a)
punkt przedstopia C i górny róg pięty.
b)
punkt przedstopia C i punkt podbicia.
c)
punkt największej wypukłości czubka i górny róg pięty.
d)
punkt największej wypukłości czubka i największej wypukłości pięty.
19.
Korekta miedzymodelu cholewki obuwia derbowego polega na
a)
nacięciu linii palców i rozchyleniu dolnego obrysu międzymodelu.
b)
nacięciu linii palców i rozchyleniu górnego obrysu międzymodelu.
c)
nacięciu główki obłożyny do dolnego obrysu.
d)
nacięciu główki obłożyny do jej naroża, następnie w dół po linii palców zachowując
w połowie jej długości 1,5 mm spojenie.
20.
Korekta cholewki obuwia przyszewkowego męskiego polega na
a)
nacięciu główki obłożyny do dolnego obrysu.
b)
nacięciu linii palców i rozchyleniu górnego obrysu na 2 mm.
c)
nacięciu linii palców i rozchyleniu dolnego obrysu na 8 mm.
d)
nacięciu linii palców z pozostawieniem w połowie jej długości 1,5 mm spojenia.
21.
W przypadku elementów ze skór licowych linię naszywania na wzornikach oznacza się
a)
stosując szablony do znaczenia linii szycia.
b)
stosując nakłuwaki rozmieszczone w odległości 1,5–2,0 cm od siebie na linii
naszywania.
c)
stosując oznaczenie ząbkami w odległości 1,5–2,0 cm od siebie na linii naszywania.
d)
stosując nakłuwaki w miejscu rozpoczęcia i zakończenia szycia.
22.
Elementy wykończone prze zawijanie na krawędziach wklęsłych posiadają
a)
nacięcia o wymiarach 2 x 3 mm ułatwiające zawijanie.
b)
ząbki o wymiarach 2 x 3 mm ułatwiające zawijanie.
c)
nakłuwaki rozmieszczone w odległości 1,5 mm od siebie ułatwiające zawijanie.
d)
narysowane linie, do których zawijana jest krawędź.
23.
Elementy podszewkowe z tkaniny na linii naszywania posiadają oznaczenie w postaci
a)
trójkątnych ząbków o wymiarach 5 x 5 mm.
b)
nakłuwaków rozmieszczonych w odległości 15–20 mm od siebie.
c)
półokrągłych ząbków o wymiarach 5 x 5 mm.
d)
nakłuwaków umieszczonych w miejscu rozpoczęcia i zakończenia szycia.
24.
Część piętowa podszewki wzoru czółenka damskiego może być wykończona
a)
wyłącznie przez zszywanie.
b)
wyłącznie na zakładkę.
c)
wyłącznie z zapiętkiem i przez zszywanie.
d)
przez zszywanie, na zakładkę, z zapiętkiem.
25.
Długość zakładki projektowanej do czółenek damskich wynosi
a)
2
/
3
długości ściółki kopyta.
b)
2
/
5
długości ściółki kopyta.
c)
1
/
3
długości ściółki kopyta.
d)
1
/
5
długości ściółki kopyta.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
34
KARTA ODPOWIEDZI
Imię i nazwisko..........................................................................................
Projektowanie i konstruowanie wierzchów obuwia
Zakreśl poprawną odpowiedź
.
Nr
zadania
Odpowiedź
Punkty
1.
a
b
c
d
2.
a
b
c
d
3.
a
b
c
d
4.
a
b
c
d
5.
a
b
c
d
6.
a
b
c
d
7.
a
b
c
d
8.
a
b
c
d
9.
a
b
c
d
10.
a
b
c
d
11.
a
b
c
d
12.
a
b
c
d
13.
a
b
c
d
14.
a
b
c
d
15.
a
b
c
d
16.
a
b
c
d
17.
a
b
c
d
18.
a
b
c
d
19.
a
b
c
d
20.
a
b
c
d
21.
a
b
c
d
22.
a
b
c
d
23.
a
b
c
d
24.
a
b
c
d
25.
a
b
c
d
Razem:
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
35
TEST 2
Test praktyczny typu – „próba pracy” do jednostki modułowej
„Projektowanie i konstruowanie wierzchów obuwia”
Treść zadania
Zaprojektuj i opracuj konstrukcyjnie wzór cholewki półbuta męskiego przyszewkowego.
Wykonaj komplet wzorników do opracowanego wzoru. Postępuj zgodnie z zasadami
obowiązującymi w szkolnej pracowni projektowania lub w zakładzie obuwniczym, w którym
odbywasz praktykę.
Instrukcja dla nauczyciela
W badaniu osiągnięć ucznia w nabywaniu umiejętności praktycznych przewidzianych
w celach jednostki modułowej zalecane jest przeprowadzenie zadania testowego typu „próba
pracy”. Zadanie jest tak dobrane aby pozwoliło sprawdzić poziom umiejętności w zakresie
wiedzy teoretycznej i sprawności praktycznego wykonywania opracowania konstrukcyjnego
wybranego wzoru obuwia.
Uczniowie powinni wykonywać zadanie indywidualnie. Jest to jednocześnie możliwość
samodzielnego sprawdzenia przez ucznia poziomu nabytych umiejętności i dokonania analizy
wykonanych ćwiczeń.
Zadaniem nauczyciela jest stworzenie warunków umożliwiających uczniowi wykonanie
zadania zgodnie z dokumentacją konstrukcyjną. Należy zapewnić uczniowi warunki do
samodzielnego opracowania poszczególnych etapów wykonania zadania:
−
zorganizowania stanowiska pracy,
−
opracowania modelu podstawowego wierzchu i podszewki,
−
wykonania wzorników elementów wierzchu, podszewki, międzypodszewki,
−
przeprowadzenia analizy opracowania konstrukcyjnego elementów.
Uczeń powinien mieć udostępnione:
−
stanowisko pracy do wykonania zadania,
−
zestaw kopyt,
−
ż
urnale i katalogi mody,
−
przykładową dokumentację konstrukcyjną,
−
regulamin bezpieczeństwa i higieny pracy.
Przed rozpoczęciem wykonywania zadania nauczyciel powinien:
−
zadbać o przygotowanie odpowiedniego stanowiska pracy,
−
udostępnić żurnale i katalogi mody,
−
przydzielić uczniom kopyta,
−
zatwierdzić zaprojektowane wzory,
−
zatwierdzić ustaloną przez uczniów kolejność czynności konstrukcyjnych,
−
określić kryteria oceny wykonywanego zadania,
−
na bieżąco kontrolować pracę uczniów,
−
dokonać oceny wykonanej pracy.
Instrukcja dla ucznia
Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:
−
przygotować stanowisko pracy do wykonania zadania,
−
zapoznać się z żurnalami i katalogami mody,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
36
−
wybrać odpowiednie kopyto do projektowania wzoru,
−
zaprojektować wzór półbuta męskiego przyszewkowego,
−
zapisać plan działania oraz kolejność wykonywanych czynności konstrukcyjnych; plan
przedstawić do zatwierdzenia nauczycielowi,
−
wykonać kopie stron i kopię środkową kopyta,
−
narysować wzór na bryle kopyta,
−
wykonać międzymodel i dokonać jego korekty,
−
wykonać model podstawowy wierzchu,
−
wykonać model podstawowy podszewki,
−
opracować wzorniki podstawowe cholewki,
−
opracować wzorniki wierzchu cholewki ustalając naddatki na łączenie elementów,
−
opracować wzorniki podszewki,
−
opracować wzorniki międzypodszewki,
−
nanieść oznaczenia na wykonane wzorniki,
−
uporządkować stanowisko pracy,
−
zaprezentować opracowany wzór,
−
omówić wykonanie zadania,
−
przedstawić dokumentację do oceny.
Umiejętności podlegające ocenie
Lp.
Czynność wykonywana przez ucznia
Punkty
do
uzyskania
Punkty
przyznane
1.
Przygotowanie stanowiska pracy
5
2
Dobór kopyta i zaprojektowanie wzoru półbuta
męskiego przyszewkowego
5
3
Zaplanowanie czynności konstrukcyjnych
10
4
Wykonanie kopii środkowej kopyta
10
5
Narysowanie wzoru na bryle kopyta
5
6
Wykonanie międzymodelu i jego korekty
5
7
Wykonanie modelu podstawowego wierzchu
10
8
Wykonanie modelu podstawowego podszewki
10
9
Modelowanie wzorników podstawowych, wierzchu,
podszewki, międzypodszewki
20
10.
Oznaczanie wzorników
5
11.
Uporządkowanie stanowiska pracy
5
12.
Zaprezentowanie i omówienie wykonanego zadania
10
Razem
100
Normy wymagań na poszczególne oceny szkolne
Ocena
Liczba uzyskanych punktów
niedostateczny
0–48
dopuszczający
49–60
dostateczny
61–73
dobry
74–88
bardzo dobry
89–100
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
37
7. LITERATURA
1.
Bernaś J., Poznański J., Janowiak F.: Produkcja zakładek ze skóry wtórnej i ich montaż
w obuwiu. Materiały CLPO, Przegląd Skórzany. Rocznik XXXV 1980
2.
Budil V.: Modelowanie obuwia. WPLiS, Warszawa 1965
3.
Grabkowski M.: Obuwnictwo, Podręcznik dla ZSZ. WSiP, Warszawa 1992
4.
Grabkowski M., Olszewski A., Kościów S.: Projektowanie obuwia. WSI, Radom 1982
5.
Grabkowski M.: Technologia obuwia. Ćwiczenia laboratoryjne. Skrypty uczelniane
Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Radomiu, Radom 1982
6.
Liszka R., Rerutkiewicz J., Eliasz H.: Cholewkarstwo. WSiP, Warszawa 1996
7.
Ziajka T.: Modelowanie obuwia – poradnik projektanta i konstruktora. Centralne
Laboratorium Przemysłu Obuwniczego, Kraków 1994
Czasopisma fachowe
Przegląd Skórzany (wydania archiwalne)
Katalogi mody i żurnale
Ś
wiat Butów (wydania archiwalne i numery bieżące)
Literatura metodyczna
1.
Dretkiewicz-Więch J.: ABC nauczyciela przedmiotów zawodowych. Operacyjne cele
kształcenia. Zeszyt 32. CODN, Warszawa 1994
2.
Ornatowski T., Figurski J.: Praktyczna nauka zawodu. ITeE, Radom 2000