Słonina faszerowana autorstwa Dziadka

P

rzy ubojach gospodarczych często zdarzają się sztuki słoninowe i w celu zagospodarowania

słoniny czasami robiony jest ten produkt.
Produkcja bardzo prosta. Przy rozbiorze półtusz wieprzowych wycinamy płat słoniny
najczęściej o wymiarach 25-30 cm x 23-26 cm ze skórą. Wrzucamy wycięty płat do solanki,
najczęściej 10 procentowej, wraz z innymi mięsami na wędzonki. Peklowanie trwa zwykle 3
dni.
Po ocieknięciu wycinamy wąskie paski słoniny przyrządem do łuskania żeberek lub nożem.

Z jednej strony wycinamy słoninę całkowicie, zostawiając samą skórę, tak jak to widać na
zdjęciu

W rowki po wyciętych paskach słoniny, nakładamy dokładnie farsz, by były nim wypełnione.

Na farsz składają się:

mięso wp kl II

mięso wp kl III często z dodatkiem woł kl II lub cielęciny

Całość zmielona przez siatkę o średnicy oczek 5 mm.
Farsz przyprawiamy przyprawami jakie lubimy.
Po ułożeniu farszu, płat zwijamy, formując walec.

Skórkę docinamy tak, by wyrównać ją z drugim końcem, a następnie zawijamy w gazę i ściśle
sznurujemy

i parzymy w wodzie o temperaturze 72 - 75 st.C., do osiągnięcia wewnątrz produktu
temperatury 70 st.C. po sparzeniu.
Po schłodzeniu, tak przygotowany specjał możemy już konsumować. Jeśli jednak chcemy
nadać mu ładniejszego wyglądu, podnieść trwałość, a przede wszystkim uzyskać wspaniały
aromat, możemy go uwędzić dymem ciepłym.
Tak wygląda nasza słonina faszerowana po wędzeniu i w przekroju.

Smacznego - Dziadek