D20021673Lj


㎏ancelaria Sejmu s. 1/1
USTAWA
z dnia 30 pazdziernika 2002 r.
Opracowano na pod-
stawie: Dz.U. z 2002
o ubezpieczeniu spo艂ecznym z tytu艂u wypadk贸w przy pracy
r. Nr 199, poz. 1673,
i chor贸b zawodowych
Nr 241, poz. 2074, z
2003 r. Nr 83, poz.
760, Nr 223, poz.
2217, z 2004 r. Nr 99,
poz. 1001, Nr 121,
Rozdzia艂 1
poz. 1264, Nr 187,
poz. 1925, Nr 210,
Przepisy og贸lne
poz. 2135, z 2005 r.
Nr 164, poz. 1366.
Art. 1.
Ustawa okre艣la:
1) rodzaje 艣wiadcze艅 z tytu艂u wypadk贸w przy pracy i chor贸b zawodowych oraz
warunki nabywania prawa do tych 艣wiadcze艅;
2) zasady i tryb przyznawania 艣wiadcze艅, ustalania ich wysoko艣ci oraz zasady
ich wyp艂aty;
3) zasady r贸偶nicowania stopy procentowej sk艂adki na ubezpieczenie spo艂eczne
z tytu艂u wypadk贸w przy pracy i chor贸b zawodowych w zale偶no艣ci od za-
gro偶e艅 zawodowych i ich skutk贸w;
4) zasady finansowania prewencji wypadkowej.
Art. 2.
U偶yte w ustawie okre艣lenia oznaczaj膮:
1)  fundusz wypadkowy - fundusz wyodr臋bniony w ramach Funduszu Ubez-
piecze艅 Spo艂ecznych, o kt贸rym mowa w przepisach ustawy z dnia 13 paz-
dziernika 1998 r. o systemie ubezpiecze艅 spo艂ecznych (Dz.U. Nr 137, poz.
887 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636,
Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 9, poz.
118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249, z 2001 r. Nr
8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 39, poz. 459, Nr 72, poz. 748, Nr 100, poz.
1080, Nr 110, poz. 1189, Nr 111, poz. 1194, Nr 130, poz. 1452 i Nr 154,
poz. 1792 oraz z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz. 676,
Nr 155, poz. 1287 i Nr 169, poz. 1387), zwanych dalej  przepisami o sys-
temie ubezpiecze艅 spo艂ecznych ;
2)  lekarz orzecznik - lekarza orzecznika Zak艂adu Ubezpiecze艅 Spo艂ecznych;
2a)  komisja lekarska - komisj臋 lekarsk膮 Zak艂adu Ubezpiecze艅 Spo艂ecznych;
2005-10-11
㎏ancelaria Sejmu s. 2/2
3) okres ubezpieczenia wypadkowego - okres podlegania ubezpieczeniu wy-
padkowemu, a tak偶e okres podlegania ubezpieczeniu spo艂ecznemu lub za-
opatrzeniu emerytalnemu przed dniem 1 stycznia 1999 r.;
4)  p艂atnik sk艂adek - p艂atnika sk艂adek na ubezpieczenie wypadkowe w rozu-
mieniu przepis贸w o systemie ubezpiecze艅 spo艂ecznych;
5)  przeci臋tne wynagrodzenie - przeci臋tne miesi臋czne wynagrodzenie w go-
spodarce narodowej w poprzednim roku, og艂aszane do cel贸w emerytalnych
w Dzienniku Urz臋dowym Rzeczypospolitej Polskiej  Monitor Polski przez
Prezesa G艂贸wnego Urz臋du Statystycznego, stosowane poczynaj膮c od dru-
giego kwarta艂u ka偶dego roku przez okres jednego roku;
6)  ustawa o 艣wiadczeniach pieni臋偶nych z ubezpieczenia chorobowego -
ustaw臋 z dnia 25 czerwca 1999 r. o 艣wiadczeniach pieni臋偶nych z ubezpie-
czenia spo艂ecznego w razie choroby i macierzy艅stwa (Dz.U. Nr 60, poz. 636
i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 53, poz. 633 oraz z 2001 r. Nr 99, poz.
1075 i Nr 154, poz. 1791);
7)  ustawa o emeryturach i rentach z FUS - ustaw臋 z dnia 17 grudnia 1998 r.
o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpiecze艅 Spo艂ecznych (Dz.U. Nr
162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774, Nr 72, poz. 801 i
802 i Nr 106, poz. 1215, z 2000 r. Nr 2, poz. 26, Nr 9, poz. 118, Nr 19, poz.
238, Nr 56, poz. 678 i Nr 84, poz. 948, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz.
298, Nr 85, poz. 924, Nr 89, poz. 968, Nr 111, poz. 1194 i Nr 154, poz.
1792 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676);
8)  rok sk艂adkowy - okres obowi膮zywania stopy procentowej sk艂adek na
ubezpieczenie wypadkowe nale偶nych za okres od dnia 1 kwietnia danego
roku do dnia 31 marca nast臋pnego roku;
9)  rejestr REGON - krajowy rejestr urz臋dowy podmiot贸w gospodarki naro-
dowej;
10)  rodzaj dzia艂alno艣ci wed艂ug PKD - rodzaj przewa偶aj膮cej dzia艂alno艣ci zako-
dowanej wed艂ug Polskiej Klasyfikacji Dzia艂alno艣ci w rejestrze REGON;
11)  ubezpieczony - osob臋 fizyczn膮 podlegaj膮c膮 ubezpieczeniu wypadkowemu,
a tak偶e osob臋, kt贸ra przed dniem 1 stycznia 1999 r. podlega艂a ubezpieczeniu
spo艂ecznemu lub zaopatrzeniu emerytalnemu, z wy艂膮czeniem os贸b podlega-
j膮cych ubezpieczeniu spo艂ecznemu rolnik贸w;
12)  ubezpieczenie wypadkowe - ubezpieczenie spo艂eczne z tytu艂u wypadk贸w
przy pracy i chor贸b zawodowych w rozumieniu przepis贸w o systemie ubez-
piecze艅 spo艂ecznych;
13)  uraz - uszkodzenie tkanek cia艂a lub narz膮d贸w cz艂owieka wskutek dzia艂a-
nia czynnika zewn臋trznego;
14)  Zak艂ad - Zak艂ad Ubezpiecze艅 Spo艂ecznych.
Art. 3.
1. Za wypadek przy pracy uwa偶a si臋 nag艂e zdarzenie wywo艂ane przyczyn膮 ze-
wn臋trzn膮 powoduj膮ce uraz lub 艣mier膰, kt贸re nast膮pi艂o w zwi膮zku z prac膮:
1) podczas lub w zwi膮zku z wykonywaniem przez pracownika zwyk艂ych czyn-
no艣ci lub polece艅 prze艂o偶onych;
2005-10-11
㎏ancelaria Sejmu s. 3/3
2) podczas lub w zwi膮zku z wykonywaniem przez pracownika czynno艣ci na
rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia;
3) w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze
mi臋dzy siedzib膮 pracodawcy a miejscem wykonywania obowi膮zku wynika-
j膮cego ze stosunku pracy.
2. Na r贸wni z wypadkiem przy pracy, w zakresie uprawnienia do 艣wiadcze艅 okre-
艣lonych w ustawie, traktuje si臋 wypadek, kt贸remu pracownik uleg艂:
1) w czasie podr贸偶y s艂u偶bowej w okoliczno艣ciach innych ni偶 okre艣lone w ust.
1, chyba 偶e wypadek spowodowany zosta艂 post臋powaniem pracownika, kt贸-
re nie pozostaje w zwi膮zku z wykonywaniem powierzonych mu zada艅;
2) podczas szkolenia w zakresie powszechnej samoobrony;
3) przy wykonywaniu zada艅 zleconych przez dzia艂aj膮ce u pracodawcy organi-
zacje zwi膮zkowe.
3. Za wypadek przy pracy uwa偶a si臋 r贸wnie偶 nag艂e zdarzenie wywo艂ane przyczyn膮
zewn臋trzn膮 powoduj膮ce uraz lub 艣mier膰, kt贸re nast膮pi艂o w okresie ubezpiecze-
nia wypadkowego z danego tytu艂u podczas:
1) uprawiania sportu w trakcie zawod贸w i trening贸w przez osob臋 pobieraj膮c膮
stypendium sportowe;
2) wykonywania odp艂atnie pracy na podstawie skierowania do pracy w czasie
odbywania kary pozbawienia wolno艣ci lub tymczasowego aresztowania;
3) pe艂nienia mandatu pos艂a lub senatora, pobieraj膮cego uposa偶enie;
3a) sprawowania mandatu pos艂a do Parlamentu Europejskiego wybranego w
Rzeczypospolitej Polskiej;
[4) odbywania szkolenia, sta偶u lub przygotowania zawodowego w miejscu pra-
cy przez osob臋 pobieraj膮c膮 stypendium w okresie odbywania tego szkolenia,
sta偶u lub przygotowania zawodowego w miejscu pracy na podstawie skie-
rowania wydanego przez powiatowy urz膮d pracy;]
<4) odbywania szkolenia, sta偶u lub przygotowania zawodowego w miejscu
pracy przez osob臋 pobieraj膮c膮 stypendium w okresie odbywania tego
szkolenia, sta偶u lub przygotowania zawodowego w miejscu pracy na
podstawie skierowania wydanego przez powiatowy urz膮d pracy lub
przez inny podmiot kieruj膮cy;>
5) wykonywania przez cz艂onka rolniczej sp贸艂dzielni produkcyjnej, sp贸艂dzielni
k贸艂ek rolniczych oraz przez inn膮 osob臋 traktowan膮 na r贸wni z cz艂onkiem
nowe brzmienie pkt 4
sp贸艂dzielni w rozumieniu przepis贸w o systemie ubezpiecze艅 spo艂ecznych,
w ust. 3 w art. 3
pracy na rzecz tych sp贸艂dzielni;
wchodzi w 偶ycie z dn.
1.11.2005 r. (Dz.U.
6) wykonywania pracy na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub
2005 r. Nr 164, poz.
umowy o 艣wiadczenie us艂ug, do kt贸rej zgodnie z Kodeksem cywilnym sto-
1366)
suje si臋 przepisy dotycz膮ce zlecenia;
7) wsp贸艂pracy przy wykonywaniu pracy na podstawie umowy agencyjnej,
umowy zlecenia lub umowy o 艣wiadczenie us艂ug, do kt贸rej zgodnie z Ko-
deksem cywilnym stosuje si臋 przepisy dotycz膮ce zlecenia;
8) wykonywania zwyk艂ych czynno艣ci zwi膮zanych z prowadzeniem dzia艂alno艣ci
pozarolniczej w rozumieniu przepis贸w o systemie ubezpiecze艅 spo艂ecz-
nych;
2005-10-11
㎏ancelaria Sejmu s. 4/4
9) wykonywania zwyk艂ych czynno艣ci zwi膮zanych ze wsp贸艂prac膮 przy prowa-
dzeniu dzia艂alno艣ci pozarolniczej w rozumieniu przepis贸w o systemie ubez-
piecze艅 spo艂ecznych;
10) wykonywania przez osob臋 duchown膮 czynno艣ci religijnych lub czynno艣ci
zwi膮zanych z powierzonymi funkcjami duszpasterskimi lub zakonnymi;
11) odbywania s艂u偶by zast臋pczej;
12) nauki w Krajowej Szkole Administracji Publicznej przez s艂uchaczy pobiera-
j膮cych stypendium;
13) wykonywania pracy na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub
umowy o 艣wiadczenie us艂ug, do kt贸rej zgodnie z Kodeksem cywilnym sto-
suje si臋 przepisy dotycz膮ce zlecenia, albo umowy o dzie艂o, je偶eli umowa ta-
ka zosta艂a zawarta z pracodawc膮, z kt贸rym osoba pozostaje w stosunku pra-
cy, lub je偶eli w ramach takiej umowy wykonuje ona prac臋 na rzecz praco-
dawcy, z kt贸rym pozostaje w stosunku pracy;
14) pe艂nienia przez funkcjonariusza celnego obowi膮zk贸w s艂u偶bowych.
4. Za 艣miertelny wypadek przy pracy uwa偶a si臋 wypadek, w wyniku kt贸rego na-
st膮pi艂a 艣mier膰 w okresie nieprzekraczaj膮cym 6 miesi臋cy od dnia wypadku.
5. Za ci臋偶ki wypadek przy pracy uwa偶a si臋 wypadek, w wyniku kt贸rego nast膮pi艂o
ci臋偶kie uszkodzenie cia艂a, takie jak: utrata wzroku, s艂uchu, mowy, zdolno艣ci
rozrodczej lub inne uszkodzenie cia艂a albo rozstr贸j zdrowia, naruszaj膮ce pod-
stawowe funkcje organizmu, a tak偶e choroba nieuleczalna lub zagra偶aj膮ca 偶yciu,
trwa艂a choroba psychiczna, ca艂kowita lub cz臋艣ciowa niezdolno艣膰 do pracy w
zawodzie albo trwa艂e, istotne zeszpecenie lub zniekszta艂cenie cia艂a.
6. Za zbiorowy wypadek przy pracy uwa偶a si臋 wypadek, kt贸remu w wyniku tego
samego zdarzenia uleg艂y co najmniej dwie osoby.
Art. 4.
Za chorob臋 zawodow膮 uwa偶a si臋 chorob臋 okre艣lon膮 w wykazie chor贸b zawodowych,
o kt贸rym mowa w art. 237 偶 1 pkt 2 Kodeksu pracy, je偶eli zosta艂a spowodowana
dzia艂aniem czynnik贸w szkodliwych dla zdrowia wyst臋puj膮cych w 艣rodowisku pracy
lub sposobem wykonywania pracy.
Art. 5.
1. Ustalenia okoliczno艣ci i przyczyn wypadk贸w przy pracy, o kt贸rych mowa w art.
3 ust. 3, dokonuje w karcie wypadku:
1) podmiot wyp艂acaj膮cy stypendium sportowe - w stosunku do pobieraj膮cych
te stypendia;
2) podmiot, na kt贸rego rzecz wykonywana jest odp艂atnie praca w czasie odby-
wania kary pozbawienia wolno艣ci lub tymczasowego aresztowania - w sto-
sunku do wykonuj膮cych t臋 prac臋 na podstawie skierowania do pracy;
3) Kancelaria Sejmu w stosunku do pos艂贸w i pos艂贸w do Parlamentu Europej-
skiego wybranych w Rzeczypospolitej Polskiej oraz Kancelaria Senatu w
stosunku do senator贸w;
2005-10-11
㎏ancelaria Sejmu s. 5/5
[4) pracodawca, u kt贸rego osoba pobieraj膮ca stypendium odbywa sta偶, przygo-
towanie zawodowe w miejscu pracy lub szkolenie, lub jednostka, w kt贸rej
osoba pobieraj膮ca stypendium odbywa szkolenie - w stosunku do osoby po-
bieraj膮cej stypendium w okresie odbywania tego sta偶u, przygotowania za-
wodowego w miejscu pracy lub szkolenia na podstawie skierowania wyda-
nego przez powiatowy urz膮d pracy;]
<4) pracodawca, u kt贸rego osoba pobieraj膮ca stypendium odbywa sta偶,
przygotowanie zawodowe w miejscu pracy lub szkolenie, lub jednostka,
w kt贸rej osoba pobieraj膮ca stypendium odbywa szkolenie - w stosunku
do osoby pobieraj膮cej stypendium w okresie odbywania tego sta偶u,
przygotowania zawodowego w miejscu pracy lub szkolenia na podsta-
wie skierowania wydanego przez powiatowy urz膮d pracy lub przez inny
podmiot kieruj膮cy;>
5) sp贸艂dzielnia produkcyjna, sp贸艂dzielnia k贸艂ek rolniczych - w stosunku do
cz艂onk贸w tych sp贸艂dzielni oraz innych os贸b traktowanych na r贸wni z cz艂on-
kiem sp贸艂dzielni, w rozumieniu przepis贸w o systemie ubezpiecze艅 spo艂ecz-
nowe brzmienie pkt 4
nych, wykonuj膮cych prac臋 na rzecz tych sp贸艂dzielni;
w ust. 1 w art. 5
wchodzi w 偶ycie z dn.
6) podmiot, na kt贸rego rzecz wykonywana jest praca na podstawie umowy
1.11.2005 r. (Dz.U.
agencyjnej, umowy zlecenia lub umowy o 艣wiadczenie us艂ug, do kt贸rej 2005 r. Nr 164, poz.
zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje si臋 przepisy dotycz膮ce zlecenia - w
1366)
stosunku do wykonuj膮cych te umowy;
7) osoba wykonuj膮ca prac臋 na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia
lub umowy o 艣wiadczenie us艂ug, do kt贸rej zgodnie z Kodeksem cywilnym
stosuje si臋 przepisy dotycz膮ce zlecenia - w stosunku do wsp贸艂pracuj膮cych z
t膮 osob膮;
8) Zak艂ad - w stosunku do prowadz膮cych pozarolnicz膮 dzia艂alno艣膰 oraz wsp贸艂-
pracuj膮cych przy prowadzeniu takiej dzia艂alno艣ci w rozumieniu przepis贸w o
systemie ubezpiecze艅 spo艂ecznych;
9) (uchylony);
10) w艂a艣ciwa zwierzchnia instytucja diecezjalna lub zakonna - w stosunku do
duchownych;
11) pracodawca, u kt贸rego poborowy odbywa s艂u偶b臋 zast臋pcz膮 - w stosunku do
odbywaj膮cych t臋 s艂u偶b臋;
12) Krajowa Szko艂a Administracji Publicznej - w stosunku do s艂uchaczy tej
szko艂y pobieraj膮cych stypendium;
13) pracodawca - w stosunku do os贸b wykonuj膮cych prac臋 na podstawie umowy
agencyjnej, umowy zlecenia lub umowy o 艣wiadczenie us艂ug, do kt贸rej
zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje si臋 przepisy dotycz膮ce zlecenia albo
umowy o dzie艂o, je偶eli umowa taka zosta艂a zawarta z pracodawc膮, z kt贸rym
osoby te pozostaj膮 w stosunku pracy;
14) podmiot, z kt贸rym zosta艂a zawarta umowa agencyjna, umowa zlecenia lub
umowa o 艣wiadczenie us艂ug, do kt贸rej zgodnie z Kodeksem cywilnym sto-
suje si臋 przepisy dotycz膮ce zlecenia, albo umowa o dzie艂o - w stosunku do
os贸b wykonuj膮cych umow臋, je偶eli w ramach takiej umowy praca jest wy-
konywania na rzecz pracodawcy, z kt贸rym osoby te pozostaj膮 w stosunku
pracy;
2005-10-11
㎏ancelaria Sejmu s. 6/6
15) podmiot, w kt贸rym funkcjonariusz celny pe艂ni s艂u偶b臋 - w stosunku do tych
funkcjonariuszy.
2. Ustalenie okoliczno艣ci i przyczyn wypadku przy pracy, jakiemu uleg艂 ubezpie-
czony b臋d膮cy pracownikiem, a tak偶e stwierdzenie choroby zawodowej
u pracownika nast臋puje w trybie okre艣lonym przepisami Kodeksu pracy.
3. W sprawach zg艂aszania i stwierdzania chor贸b zawodowych do ubezpieczonych
wymienionych w art. 3 ust. 3 stosuje si臋 odpowiednio przepisy Kodeksu pracy.
4. Minister w艂a艣ciwy do spraw zabezpieczenia spo艂ecznego okre艣li, w drodze roz-
porz膮dzenia, tryb uznawania zdarzenia, o kt贸rym mowa w art. 3 ust. 3, za wypa-
dek przy pracy, kwalifikacj臋 prawn膮 zdarzenia, wz贸r karty wypadku i termin jej
sporz膮dzania, bior膮c pod uwag臋 konieczno艣膰 zapewnienia jednolito艣ci obowi膮-
zuj膮cych rozwi膮za艅 dotycz膮cych ustalania okoliczno艣ci i przyczyn tych wypad-
k贸w.
Rozdzia艂 2
Rodzaje 艣wiadcze艅 z tytu艂u wypadk贸w przy pracy i chor贸b zawodowych,
warunki nabywania prawa do 艣wiadcze艅, zasady i tryb ich przyznawania,
ustalania ich wysoko艣ci oraz zasady ich wyp艂aty
Art. 6.
1. Z tytu艂u wypadku przy pracy lub choroby zawodowej przys艂uguj膮 nast臋puj膮ce
艣wiadczenia:
1)  zasi艂ek chorobowy - dla ubezpieczonego, kt贸rego niezdolno艣膰 do pracy
spowodowana zosta艂a wypadkiem przy pracy lub chorob膮 zawodow膮;
2)  艣wiadczenie rehabilitacyjne - dla ubezpieczonego, kt贸ry po wyczerpaniu
zasi艂ku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub
rehabilitacja lecznicza rokuj膮 odzyskanie zdolno艣ci do pracy;
3)  zasi艂ek wyr贸wnawczy - dla ubezpieczonego b臋d膮cego pracownikiem, kt贸-
rego wynagrodzenie uleg艂o obni偶eniu wskutek sta艂ego lub d艂ugotrwa艂ego
uszczerbku na zdrowiu;
4)  jednorazowe odszkodowanie - dla ubezpieczonego, kt贸ry dozna艂 sta艂ego
lub d艂ugotrwa艂ego uszczerbku na zdrowiu;
5)  jednorazowe odszkodowanie - dla cz艂onk贸w rodziny zmar艂ego ubezpie-
czonego lub rencisty;
6)  renta z tytu艂u niezdolno艣ci do pracy - dla ubezpieczonego, kt贸ry sta艂 si臋
niezdolny do pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej;
7)  renta szkoleniowa - dla ubezpieczonego, w stosunku do kt贸rego orzeczo-
no celowo艣膰 przekwalifikowania zawodowego ze wzgl臋du na niezdolno艣膰
do pracy w dotychczasowym zawodzie spowodowan膮 wypadkiem przy pra-
cy lub chorob膮 zawodow膮;
8)  renta rodzinna - dla cz艂onk贸w rodziny zmar艂ego ubezpieczonego lub ren-
cisty uprawnionego do renty z tytu艂u wypadku przy pracy lub choroby za-
wodowej;
9)  dodatek do renty rodzinnej - dla sieroty zupe艂nej;
2005-10-11
㎏ancelaria Sejmu s. 7/7
10) dodatek piel臋gnacyjny;
11) pokrycie koszt贸w leczenia z zakresu stomatologii i szczepie艅 ochronnych
oraz zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne w zakresie okre艣lonym usta-
w膮.
2. Osobom:
1) prowadz膮cym pozarolnicz膮 dzia艂alno艣膰 i osobom z nimi wsp贸艂pracuj膮cym,
2) duchownym b臋d膮cym p艂atnikami sk艂adek na w艂asne ubezpieczenia
oraz cz艂onkom ich rodzin 艣wiadczenia, o kt贸rych mowa w ust. 1, nie przys艂uguj膮
w razie wyst膮pienia w dniu wypadku lub w dniu z艂o偶enia wniosku o przyznanie
艣wiadcze艅 z tytu艂u choroby zawodowej zad艂u偶enia z tytu艂u sk艂adek na ubezpie-
czenia spo艂eczne na kwot臋 przekraczaj膮c膮 6,60 z艂 do czasu sp艂aty ca艂o艣ci zad艂u-
偶enia, z zastrze偶eniem art. 47 ust. 3.
3. Prawo do 艣wiadcze艅, o kt贸rych mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4, 5 i 11, przedawnia si臋,
je偶eli zad艂u偶enie, o kt贸rym mowa w ust. 2, nie zostanie uregulowane w ci膮gu 6
miesi臋cy od dnia wypadku lub od dnia z艂o偶enia wniosku o przyznanie tych
艣wiadcze艅 z tytu艂u choroby zawodowej.
4. Osobom, o kt贸rych mowa w ust. 2, Zak艂ad wyp艂aca 艣wiadczenia w ci膮gu 30 dni
od wyja艣nienia ostatniej okoliczno艣ci niezb臋dnej do ustalenia prawa do tych
艣wiadcze艅, nie p贸zniej jednak ni偶 w ci膮gu 60 dni od sp艂aty ca艂o艣ci zad艂u偶enia.
Art. 7.
Przy ustalaniu prawa do 艣wiadcze艅 wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 1-3, podstawy
wymiaru i ich wysoko艣ci, a tak偶e przy ich wyp艂acie, stosuje si臋 odpowiednio przepi-
sy ustawy o 艣wiadczeniach pieni臋偶nych z ubezpieczenia chorobowego, z uwzgl臋d-
nieniem przepis贸w niniejszej ustawy.
Art. 8.
1. Zasi艂ek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego przys艂uguje niezale偶nie
od okresu podlegania ubezpieczeniu.
2. Zasi艂ek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego przys艂uguje od pierwszego
dnia niezdolno艣ci do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy lub chorob膮
zawodow膮, z zastrze偶eniem ust. 3.
3. Zasi艂ek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego nie przys艂uguje za okresy
niezdolno艣ci do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy lub chorob膮 zawo-
dow膮, za kt贸re ubezpieczony na podstawie odr臋bnych przepis贸w zachowuje
prawo do wynagrodzenia, uposa偶enia, stypendium lub innego 艣wiadczenia przy-
s艂uguj膮cego za czas niezdolno艣ci do pracy.
4. Przepis ust. 3 stosuje si臋 odpowiednio do 艣wiadczenia rehabilitacyjnego.
Art. 9.
1. Zasi艂ek chorobowy i 艣wiadczenie rehabilitacyjne z ubezpieczenia wypadkowego
przys艂uguj膮 w wysoko艣ci 100% podstawy wymiaru.
2005-10-11
㎏ancelaria Sejmu s. 8/8
2. Podstaw臋 wymiaru zasi艂ku i 艣wiadczenia, o kt贸rych mowa w ust. 1, stanowi
kwota b臋d膮ca podstaw膮 wymiaru sk艂adek na ubezpieczenie wypadkowe.
3. Przy ustalaniu podstawy wymiaru zasi艂ku chorobowego przys艂uguj膮cego:
1) pracownikom - stosuje si臋 zasady okre艣lone w rozdziale 8 ustawy
o 艣wiadczeniach pieni臋偶nych z ubezpieczenia chorobowego;
2) cz艂onkom rolniczych sp贸艂dzielni produkcyjnych i sp贸艂dzielni k贸艂ek rolni-
czych, osobom odbywaj膮cym s艂u偶b臋 zast臋pcz膮 oraz osobom, o kt贸rych mo-
wa w art. 11 ust. 2 ustawy o systemie ubezpiecze艅 spo艂ecznych - stosuje si臋
zasady okre艣lone w rozdziale 9 ustawy o 艣wiadczeniach pieni臋偶nych z
ubezpieczenia chorobowego;
3) pozosta艂ym osobom - stosuje si臋 zasady okre艣lone w art. 46, 48, 51 i 52
ustawy o 艣wiadczeniach pieni臋偶nych z ubezpieczenia chorobowego, z tym
偶e przy ustalaniu podstawy wymiaru uwzgl臋dnia si臋 przych贸d stanowi膮cy
podstaw臋 wymiaru sk艂adek na ubezpieczenie wypadkowe po odliczeniu
kwoty odpowiadaj膮cej 16,26% podstawy wymiaru sk艂adki na ubezpieczenie
wypadkowe.
4. Je偶eli niezdolno艣膰 do pracy ubezpieczonego, o kt贸rym mowa w ust. 3 pkt 3, po-
wsta艂a w pierwszym miesi膮cu kalendarzowym ubezpieczenia wypadkowego,
podstaw臋 wymiaru zasi艂ku chorobowego, z zastrze偶eniem art. 8 ust. 3, stanowi:
1) kwota otrzymanego za ten miesi膮c stypendium sportowego - dla ubezpie-
czonych b臋d膮cych stypendystami sportowymi,
2) kwota otrzymanego za ten miesi膮c stypendium - dla ubezpieczonych b臋d膮-
cych s艂uchaczami Krajowej Szko艂y Administracji Publicznej,
[3) kwota otrzymanego za ten miesi膮c stypendium - dla ubezpieczonych b臋d膮-
cych osobami pobieraj膮cymi stypendium w okresie odbywania szkolenia,
sta偶u lub przygotowania zawodowego w miejscu pracy, na kt贸re zosta艂y
skierowane przez powiatowy urz膮d pracy,]
<3) kwota otrzymanego za ten miesi膮c stypendium - dla ubezpieczonych
b臋d膮cych osobami pobieraj膮cymi stypendium w okresie odbywania
szkolenia, sta偶u lub przygotowania zawodowego w miejscu pracy, na
kt贸re zosta艂y skierowane przez powiatowy urz膮d pracy lub inny pod-
miot kieruj膮cy;>
4) (uchylony),
5) kwota otrzymanego za ten miesi膮c uposa偶enia - dla ubezpieczonych b臋d膮-
cych funkcjonariuszami celnymi
- po odliczeniu kwoty, o kt贸rej mowa w ust. 3 pkt 3.
5. (uchylony).
nowe brzmienie pkt 3
Art. 10.
w ust. 4 w art. 9
Prawo do zasi艂k贸w i 艣wiadczenia rehabilitacyjnego z ubezpieczenia wypadkowego wchodzi w 偶ycie z dn.
1.11.2005 r. (Dz.U.
ustalaj膮 i 艣wiadczenie to oraz zasi艂ki wyp艂acaj膮:
2005 r. Nr 164, poz.
1) p艂atnicy sk艂adek, je偶eli s膮 zobowi膮zani do ustalania prawa do zasi艂k贸w
1366)
w razie choroby i macierzy艅stwa i ich wyp艂aty;
2) Zak艂ad - w pozosta艂ych przypadkach.
2005-10-11
㎏ancelaria Sejmu s. 9/9
Art. 11.
1. Ubezpieczonemu, kt贸ry wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej
dozna艂 sta艂ego lub d艂ugotrwa艂ego uszczerbku na zdrowiu, przys艂uguje jednora-
zowe odszkodowanie.
2. Za sta艂y uszczerbek na zdrowiu uwa偶a si臋 takie naruszenie sprawno艣ci organi-
zmu, kt贸re powoduje upo艣ledzenie czynno艣ci organizmu nie rokuj膮ce poprawy.
3. Za d艂ugotrwa艂y uszczerbek na zdrowiu uwa偶a si臋 takie naruszenie sprawno艣ci
organizmu, kt贸re powoduje upo艣ledzenie czynno艣ci organizmu na okres prze-
kraczaj膮cy 6 miesi臋cy, mog膮ce ulec poprawie.
4. Oceny stopnia uszczerbku na zdrowiu oraz jego zwi膮zku z wypadkiem przy pra-
cy lub chorob膮 zawodow膮 dokonuje si臋 po zako艅czeniu leczenia i rehabilitacji.
5. Minister w艂a艣ciwy do spraw zabezpieczenia spo艂ecznego w porozumieniu z mi-
nistrem w艂a艣ciwym do spraw zdrowia okre艣li, w drodze rozporz膮dzenia, szcze-
g贸艂owe zasady orzekania o sta艂ym lub d艂ugotrwa艂ym uszczerbku na zdrowiu
oraz tryb post臋powania przy ustalaniu tego uszczerbku i wyp艂acaniu jednorazo-
wego odszkodowania, kieruj膮c si臋 konieczno艣ci膮 zapewnienia ochrony intere-
s贸w ubezpieczonego oraz konieczno艣ci膮 przejrzysto艣ci i sprawno艣ci post臋powa-
nia w sprawie o jednorazowe odszkodowanie.
Art. 12.
1. Jednorazowe odszkodowanie przys艂uguje w wysoko艣ci 20% przeci臋tnego wyna-
grodzenia za ka偶dy procent sta艂ego lub d艂ugotrwa艂ego uszczerbku na zdrowiu, z
zastrze偶eniem art. 55 ust. 1.
2. Je偶eli wskutek pogorszenia si臋 stanu zdrowia sta艂y lub d艂ugotrwa艂y uszczerbek
na zdrowiu b臋d膮cy nast臋pstwem wypadku przy pracy lub choroby zawodowej,
kt贸ry by艂 podstaw膮 przyznania jednorazowego odszkodowania, ulegnie zwi臋k-
szeniu co najmniej o 10 punkt贸w procentowych, jednorazowe odszkodowanie
zwi臋ksza si臋 o 20% przeci臋tnego wynagrodzenia za ka偶dy procent uszczerbku
na zdrowiu przewy偶szaj膮cy procent, wed艂ug kt贸rego ustalone by艂o to odszko-
dowanie, z zastrze偶eniem art. 55 ust. 2.
3. Jednorazowe odszkodowanie ulega zwi臋kszeniu o kwot臋 stanowi膮c膮 3,5-
krotno艣膰 przeci臋tnego wynagrodzenia, je偶eli w stosunku do ubezpieczonego zo-
sta艂a orzeczona ca艂kowita niezdolno艣膰 do pracy oraz niezdolno艣膰 do samodziel-
nej egzystencji wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej.
4. Przepis ust. 3 stosuje si臋 odpowiednio, je偶eli wskutek pogorszenia si臋 stanu
zdrowia w nast臋pstwie wypadku przy pracy lub choroby zawodowej w stosunku
do rencisty zosta艂a orzeczona ca艂kowita niezdolno艣膰 do pracy oraz niezdolno艣膰
do samodzielnej egzystencji.
5. Do ustalenia wysoko艣ci jednorazowego odszkodowania, o kt贸rym mowa w ust.
1-4, przyjmuje si臋 przeci臋tne wynagrodzenie obowi膮zuj膮ce w dniu wydania de-
cyzji, o kt贸rej mowa w art. 15.
6. Kwoty jednorazowych odszkodowa艅 zaokr膮gla si臋 do pe艂nych z艂otych.
2005-10-11
㎏ancelaria Sejmu s. 10/10
Art. 13.
1. Cz艂onkom rodziny ubezpieczonego, kt贸ry zmar艂 wskutek wypadku przy pracy
lub choroby zawodowej, przys艂uguje jednorazowe odszkodowanie. Odszkodo-
wanie to przys艂uguje r贸wnie偶 w razie 艣mierci wskutek wypadku przy pracy lub
choroby zawodowej rencisty, kt贸ry by艂 uprawniony do renty z ubezpieczenia
wypadkowego.
2. Cz艂onkami rodziny uprawnionymi do odszkodowania s膮:
1) ma艂偶onek, z zastrze偶eniem ust. 3;
2) dzieci w艂asne, dzieci drugiego ma艂偶onka, dzieci przysposobione oraz przyj臋-
te na wychowanie i utrzymanie przed osi膮gni臋ciem pe艂noletno艣ci wnuki, ro-
dze艅stwo i inne dzieci, w tym r贸wnie偶 w ramach rodziny zast臋pczej, spe艂-
niaj膮ce w dniu 艣mierci ubezpieczonego lub rencisty warunki uzyskania ren-
ty rodzinnej;
3) rodzice, osoby przysposabiaj膮ce, macocha oraz ojczym, je偶eli w dniu 艣mier-
ci ubezpieczonego lub rencisty prowadzili z nim wsp贸lne gospodarstwo
domowe lub je偶eli ubezpieczony lub rencista bezpo艣rednio przed 艣mierci膮
przyczynia艂 si臋 do ich utrzymania albo je偶eli ustalone zosta艂o wyrokiem lub
ugod膮 s膮dow膮 prawo do aliment贸w z jego strony.
3. Jednorazowe odszkodowanie nie przys艂uguje ma艂偶onkowi w przypadku orzeczo-
nej separacji.
Art. 14.
1. Je偶eli do jednorazowego odszkodowania uprawniony jest tylko jeden cz艂onek
rodziny zmar艂ego ubezpieczonego lub rencisty, przys艂uguje ono w wysoko艣ci:
1) 18-krotnego przeci臋tnego wynagrodzenia, gdy uprawnionymi s膮 ma艂偶onek
lub dziecko;
2) 9-krotnego przeci臋tnego wynagrodzenia, gdy uprawniony jest inny cz艂onek
rodziny.
2. Je偶eli do jednorazowego odszkodowania uprawnieni s膮 r贸wnocze艣nie:
1) ma艂偶onek i jedno lub wi臋cej dzieci - odszkodowanie przys艂uguje w wysoko-
艣ci ustalonej w ust. 1 pkt 1, zwi臋kszonej o 3,5-krotne przeci臋tne wynagro-
dzenie, na ka偶de dziecko;
2) dwoje lub wi臋cej dzieci - odszkodowanie przys艂uguje w wysoko艣ci okre艣lo-
nej w ust. 1 pkt 1, zwi臋kszonej o 3,5-krotne przeci臋tne wynagrodzenie, na
drugie i ka偶de nast臋pne dziecko.
3. Je偶eli obok ma艂偶onka lub dzieci do jednorazowego odszkodowania uprawnieni
s膮 r贸wnocze艣nie inni cz艂onkowie rodziny, ka偶demu z nich odszkodowanie przy-
s艂uguje w wysoko艣ci 3,5-krotnego przeci臋tnego wynagrodzenia, niezale偶nie od
odszkodowania przys艂uguj膮cego ma艂偶onkowi lub dzieciom zgodnie z ust. 1
pkt 1 lub ust. 2.
4. Je偶eli do jednorazowego odszkodowania uprawnieni s膮 tylko cz艂onkowie rodzi-
ny inni ni偶 ma艂偶onek lub dzieci, odszkodowanie to przys艂uguje w wysoko艣ci
2005-10-11
㎏ancelaria Sejmu s. 11/11
ustalonej wed艂ug zasad okre艣lonych w ust. 1 pkt 2, zwi臋kszonej o 3,5-krotne
przeci臋tne wynagrodzenie, na drugiego i ka偶dego nast臋pnego uprawnionego.
5. Kwot臋 jednorazowego odszkodowania ustalon膮 zgodnie z ust. 2 lub 4 dzieli si臋
w r贸wnych cz臋艣ciach mi臋dzy uprawnionych.
6. Do ustalania wysoko艣ci jednorazowego odszkodowania przepisy art. 12 ust. 5
stosuje si臋 odpowiednio.
7. Jednorazowe odszkodowanie z tytu艂u 艣mierci ubezpieczonego lub rencisty, kt贸ry
zmar艂 wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, pomniejsza si臋
o kwot臋 jednorazowego odszkodowania z tytu艂u sta艂ego lub d艂ugotrwa艂ego
uszczerbku na zdrowiu, wyp艂aconego temu ubezpieczonemu lub renci艣cie.
8. Kwot臋 jednorazowego odszkodowania zaokr膮gla si臋 do pe艂nych z艂otych.
9. Minister w艂a艣ciwy do spraw zabezpieczenia spo艂ecznego og艂asza w Dzienniku
Urz臋dowym Rzeczypospolitej Polskiej  Monitor Polski wysoko艣膰 kwot jedno-
razowych odszkodowa艅, o kt贸rych mowa w ust. 1-4 i art. 12.
Art. 15.
1. Przyznanie lub odmowa przyznania jednorazowego odszkodowania oraz ustale-
nie jego wysoko艣ci nast臋puje w drodze decyzji Zak艂adu.
2. Decyzj臋, o kt贸rej mowa w ust. 1, z zastrze偶eniem art. 6 ust. 4, Zak艂ad wydaje
w ci膮gu 14 dni od dnia:
1) otrzymania orzeczenia lekarza orzecznika lub komisji lekarskiej;
2) wyja艣nienia ostatniej okoliczno艣ci niezb臋dnej do wydania decyzji.
3. Je偶eli w wyniku decyzji zosta艂o ustalone prawo do jednorazowego odszkodowa-
nia oraz jego wysoko艣膰, Zak艂ad dokonuje z urz臋du wyp艂aty odszkodowania w
terminie 30 dni od dnia wydania decyzji.
4. Od decyzji przys艂uguje odwo艂anie w trybie i na zasadach okre艣lonych w przepi-
sach o systemie ubezpiecze艅 spo艂ecznych.
Art. 16.
1. Sta艂y lub d艂ugotrwa艂y uszczerbek na zdrowiu oraz jego zwi膮zek z wypadkiem
przy pracy lub chorob膮 zawodow膮 ustala lekarz orzecznik lub komisja lekarska.
W przypadku ustalania prawa do 艣wiadcze艅, o kt贸rych mowa w art. 6 ust. 1 pkt
2 i 5-8, lekarz orzecznik lub komisja lekarska ustala r贸wnie偶 niezdolno艣膰 do
pracy oraz jej zwi膮zek z wypadkiem przy pracy lub chorob膮 zawodow膮, a tak偶e
zwi膮zek 艣mierci ubezpieczonego lub rencisty z takim wypadkiem lub chorob膮.
2. Przy ustalaniu sta艂ego lub d艂ugotrwa艂ego uszczerbku na zdrowiu oraz jego
zwi膮zku z wypadkiem przy pracy lub chorob膮 zawodow膮 stosuje si臋 odpo-
wiednio przepisy ustawy o emeryturach i rentach z FUS dotycz膮ce trybu orze-
kania o niezdolno艣ci do pracy.
2005-10-11
㎏ancelaria Sejmu s. 12/12
Art. 17.
1. Przy ustalaniu prawa do renty z tytu艂u niezdolno艣ci do pracy, renty szkoleniowej,
renty rodzinnej i dodatku do renty rodzinnej dla sieroty zupe艂nej z tytu艂u ubez-
pieczenia wypadkowego, do ustalenia wysoko艣ci tych 艣wiadcze艅 oraz ich wy-
p艂aty stosuje si臋 odpowiednio przepisy ustawy o emeryturach i rentach z FUS, z
uwzgl臋dnieniem przepis贸w niniejszej ustawy.
2. 艢wiadczenia, o kt贸rych mowa w ust. 1, przys艂uguj膮 niezale偶nie od d艂ugo艣ci
okresu ubezpieczenia wypadkowego oraz bez wzgl臋du na dat臋 powstania nie-
zdolno艣ci do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy lub chorob膮 zawodo-
w膮.
3. Przy ustalaniu podstawy wymiaru renty nie stosuje si臋 ograniczenia wskaznika
wysoko艣ci podstawy, o kt贸rym mowa w art. 15 ust. 5 ustawy o emeryturach
i rentach z FUS.
4. Prawo do renty z tytu艂u niezdolno艣ci do pracy spowodowanej wypadkiem przy
pracy lub chorob膮 zawodow膮, kt贸re usta艂o z powodu ust膮pienia niezdolno艣ci do
pracy, przywraca si臋 w razie ponownego powstania tej niezdolno艣ci bez wzgl臋-
du na okres, jaki up艂yn膮艂 od ustania prawa do renty.
5. Renta rodzinna z ubezpieczenia wypadkowego przys艂uguje uprawnionym cz艂on-
kom rodziny ubezpieczonego, kt贸ry zmar艂 wskutek wypadku przy pracy lub
choroby zawodowej.
6. Renta rodzinna z ubezpieczenia wypadkowego przys艂uguje r贸wnie偶 w razie
艣mierci wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej rencisty upraw-
nionego do renty z tytu艂u niezdolno艣ci do pracy.
7. Cz艂onkom rodziny rencisty uprawnionego do renty z ubezpieczenia wypadkowe-
go, kt贸ry zmar艂 z innych przyczyn ni偶 wypadek przy pracy lub choroba zawo-
dowa, przys艂uguj膮 艣wiadczenia okre艣lone w ustawie o emeryturach i rentach z
FUS bez wzgl臋du na d艂ugo艣膰 okresu uprawniaj膮cego do przyznania renty z tytu-
艂u niezdolno艣ci do pracy na podstawie tych przepis贸w.
Art. 18.
1. Renta z tytu艂u niezdolno艣ci do pracy i renta szkoleniowa z ubezpieczenia wy-
padkowego nie mo偶e by膰 ni偶sza ni偶:
1) 80% podstawy jej wymiaru - dla osoby ca艂kowicie niezdolnej do pracy;
2) 60% podstawy jej wymiaru - dla osoby cz臋艣ciowo niezdolnej do pracy;
3) 100% podstawy jej wymiaru - dla osoby uprawnionej do renty szkoleniowej.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje si臋 w przypadku ustalenia podstawy wymiaru renty z
uwzgl臋dnieniem art. 17 ust. 3.
Art. 19.
1. Je偶eli do renty rodzinnej z ubezpieczenia wypadkowego jest uprawniona sierota
zupe艂na, przys艂uguje jej z tego ubezpieczenia dodatek dla sieroty zupe艂nej na za-
sadach i w wysoko艣ci okre艣lonej w ustawie o emeryturach i rentach z FUS.
2005-10-11
㎏ancelaria Sejmu s. 13/13
2. Osobie uprawnionej do renty z ubezpieczenia wypadkowego przys艂uguje doda-
tek piel臋gnacyjny na zasadach i w wysoko艣ci okre艣lonej w ustawie o emerytu-
rach i rentach z FUS.
Art. 20.
1. Renty z ubezpieczenia wypadkowego, dodatek dla sieroty zupe艂nej oraz dodatek
piel臋gnacyjny z tego ubezpieczenia podlegaj膮 waloryzacji w terminach i na za-
sadach okre艣lonych w ustawie o emeryturach i rentach z FUS.
2. Renta z tytu艂u niezdolno艣ci do pracy, renta szkoleniowa oraz renta rodzinna
z ubezpieczenia wypadkowego nie mo偶e by膰 ni偶sza ni偶 120% kwoty najni偶szej
odpowiedniej renty ustalonej i podwy偶szonej zgodnie z ustaw膮 o emeryturach i
rentach z FUS.
Art. 21.
1. 艢wiadczenia z ubezpieczenia wypadkowego nie przys艂uguj膮 ubezpieczonemu,
gdy wy艂膮czn膮 przyczyn膮 wypadk贸w, o kt贸rych mowa w art. 3, by艂o udowodnio-
ne naruszenie przez ubezpieczonego przepis贸w dotycz膮cych ochrony 偶ycia
i zdrowia, spowodowane przez niego umy艣lnie lub wskutek ra偶膮cego niedbal-
stwa.
2. 艢wiadczenia z ubezpieczenia wypadkowego nie przys艂uguj膮 r贸wnie偶 ubezpie-
czonemu, kt贸ry b臋d膮c w stanie nietrzezwo艣ci lub pod wp艂ywem 艣rodk贸w odu-
rzaj膮cych lub substancji psychotropowych, przyczyni艂 si臋 w znacznym stopniu
do spowodowania wypadku.
3. Je偶eli zachodzi uzasadnione przypuszczenie, 偶e ubezpieczony znajdowa艂 si臋 w
stanie nietrzezwo艣ci, pod wp艂ywem 艣rodk贸w odurzaj膮cych lub substancji psy-
chotropowych, p艂atnik sk艂adek kieruje ubezpieczonego na badanie niezb臋dne do
ustalenia zawarto艣ci alkoholu, 艣rodk贸w odurzaj膮cych lub substancji psychotro-
powych w organizmie. Ubezpieczony jest obowi膮zany podda膰 si臋 temu badaniu.
Odmowa poddania si臋 badaniu lub inne zachowanie uniemo偶liwiaj膮ce jego
przeprowadzenie powoduje pozbawienie prawa do 艣wiadcze艅, chyba 偶e ubez-
pieczony udowodni, 偶e mia艂y miejsce przyczyny, kt贸re uniemo偶liwi艂y poddanie
si臋 temu badaniu.
4. Koszty bada艅, o kt贸rych mowa w ust. 3, zwracane s膮 kieruj膮cemu na te badania
przez Zak艂ad, z zastrze偶eniem ust. 5.
5. W przypadkach okre艣lonych w ust. 2 koszty bada艅 ponosi ubezpieczony.
6. Minister w艂a艣ciwy do spraw zabezpieczenia spo艂ecznego okre艣li, w drodze roz-
porz膮dzenia, spos贸b dokonywania rozlicze艅 koszt贸w, o kt贸rych mowa w ust. 4,
tryb post臋powania, rodzaje dokumentacji niezb臋dnej do tych rozlicze艅 oraz ter-
min ich dokonania, bior膮c pod uwag臋 konieczno艣膰 niezw艂ocznego uzyskania
zwrotu poniesionych koszt贸w kieruj膮cemu na takie badania.
Art. 22.
1. Zak艂ad odmawia przyznania 艣wiadcze艅 z ubezpieczenia wypadkowego
w przypadku:
1) nieprzedstawienia protoko艂u powypadkowego lub karty wypadku;
2005-10-11
㎏ancelaria Sejmu s. 14/14
2) nieuznania w protokole powypadkowym lub karcie wypadku zdarzenia za
wypadek przy pracy w rozumieniu ustawy;
3) gdy protok贸艂 powypadkowy lub karta wypadku zawieraj膮 stwierdzenia bez-
podstawne.
2. Odmowa przyznania 艣wiadcze艅 z powod贸w, o kt贸rych mowa w ust. 1, nast臋puje
w drodze decyzji Zak艂adu.
3. Je偶eli w protokole powypadkowym lub karcie wypadku s膮 braki formalne, Za-
k艂ad niezw艂ocznie zwraca protok贸艂 lub kart臋 wypadku w celu ich uzupe艂nienia.
Art. 23.
1. Ze 艣rodk贸w funduszu wypadkowego s膮 pokrywane koszty skutk贸w wypadk贸w
przy pracy lub chor贸b zawodowych, zwi膮zane ze 艣wiadczeniami zdrowotnymi z
zakresu stomatologii i szczepie艅 ochronnych, na kt贸re ubezpieczony zosta艂 skie-
rowany przez lekarza orzecznika na wniosek lekarza prowadz膮cego, nierefun-
dowane na podstawie odr臋bnych przepis贸w.
2. Ze 艣rodk贸w funduszu wypadkowego s膮 pokrywane koszty wyrob贸w medycz-
nych b臋d膮cych przedmiotami ortopedycznymi w wysoko艣ci udzia艂u w艂asnego
ubezpieczonego okre艣lonego w przepisach o 艣wiadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze 艣rodk贸w publicznych.
Art. 23a.
1. 艢wiadczenia okre艣lone w art. 23 ust. 1 realizowane s膮 przez plac贸wki medyczne
wybrane przez Zak艂ad.
2. Do zam贸wie艅 na realizacj臋 艣wiadcze艅, o kt贸rych mowa w ust. 1, nie stosuje si臋
przepis贸w o zam贸wieniach publicznych. Szczeg贸艂owe zasady i tryb udzielania
tych zam贸wie艅 okre艣li, w drodze rozporz膮dzenia, minister w艂a艣ciwy do spraw
zabezpieczenia spo艂ecznego, uwzgl臋dniaj膮c r贸wne traktowanie plac贸wek me-
dycznych.
Rozdzia艂 3
Zbieg prawa do 艣wiadcze艅
Art. 24.
W razie zbiegu uprawnie艅 do 艣wiadcze艅 pieni臋偶nych z ubezpieczenia chorobowego
z uprawnieniami do 艣wiadcze艅, o kt贸rych mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1-3, z ubezpie-
czenia wypadkowego, ubezpieczonemu przys艂uguje 艣wiadczenie z ubezpieczenia
wypadkowego.
Art. 25.
1. W razie zbiegu u jednej osoby prawa do kilku rent przewidzianych w ustawie
wyp艂aca si臋 rent臋 wy偶sz膮 lub wybran膮 przez t臋 osob臋.
2005-10-11
㎏ancelaria Sejmu s. 15/15
2. Przepisy ust. 1 stosuje si臋 odpowiednio w razie zbiegu u jednej osoby prawa do
renty okre艣lonej w ustawie z prawem do renty okre艣lonym w przepisach wymie-
nionych w art. 61.
3. Osobie uprawnionej do renty na podstawie ustawy albo na podstawie przepis贸w
wymienionych w art. 61, kt贸ra jest r贸wnocze艣nie uprawniona do 艣wiadcze艅
o charakterze rentowym na podstawie odr臋bnych przepis贸w albo do uposa偶enia
w stanie spoczynku przyznanego z powodu choroby lub utraty si艂 albo uposa偶e-
nia rodzinnego, wyp艂aca si臋 jedno 艣wiadczenie - wy偶sze lub przez ni膮 wybrane.
4. Osobie uprawnionej do renty rodzinnej na podstawie ustawy albo na podstawie
przepis贸w wymienionych w art. 61, kt贸ra jest r贸wnocze艣nie uprawniona do upo-
sa偶enia w stanie spoczynku przyznanego ze wzgl臋du na wiek, wyp艂aca si臋 jedno
艣wiadczenie - wy偶sze lub przez ni膮 wybrane.
Art. 26.
1. Osobie uprawnionej do renty z tytu艂u niezdolno艣ci do pracy z ubezpieczenia wy-
padkowego oraz do emerytury na podstawie odr臋bnych przepis贸w wyp艂aca si臋,
zale偶nie od jej wyboru:
1) przys艂uguj膮c膮 rent臋 powi臋kszon膮 o po艂ow臋 emerytury albo
2) emerytur臋 powi臋kszon膮 o po艂ow臋 renty.
2. Przepis ust. 1 stosuje si臋 odpowiednio do osoby, kt贸ra naby艂a prawo do renty w
zamian za gospodarstwo rolne przekazane na w艂asno艣膰 Pa艅stwa oraz do osoby
pobieraj膮cej uposa偶enie w stanie spoczynku przyznane ze wzgl臋du na wiek.
3. Przepisu ust. 1 nie stosuje si臋, je偶eli osoba uprawniona osi膮ga przych贸d powodu-
j膮cy zawieszenie prawa do 艣wiadcze艅 lub zmniejszenie ich wysoko艣ci okre艣lony
w ustawie o emeryturach i rentach z FUS, niezale偶nie od wysoko艣ci tego przy-
chodu.
4. Osobie, o kt贸rej mowa w ust. 1 lub 2, przys艂uguje jeden dodatek piel臋gnacyjny -
z ubezpieczenia wypadkowego.
Rozdzia艂 4
Zasady r贸偶nicowania stopy procentowej sk艂adki na ubezpieczenie wypadkowe
z tytu艂u wypadk贸w przy pracy i chor贸b zawodowych w zale偶no艣ci od zagro偶e艅
zawodowych i ich skutk贸w
Art. 27.
Stop臋 procentow膮 sk艂adki na ubezpieczenie wypadkowe ustala si臋 na rok sk艂adkowy.
Art. 28.
1. Stopa procentowa sk艂adki na ubezpieczenie wypadkowe dla p艂atnika sk艂adek
zg艂aszaj膮cego do ubezpieczenia wypadkowego nie wi臋cej ni偶 9 ubezpieczonych
wynosi 50% najwy偶szej stopy procentowej ustalonej na dany rok sk艂adkowy dla
grup dzia艂alno艣ci, zgodnie z zasadami okre艣lonymi w art. 30.
2005-10-11
㎏ancelaria Sejmu s. 16/16
2. Stop臋 procentow膮 sk艂adki na ubezpieczenie wypadkowe dla p艂atnika sk艂adek
zg艂aszaj膮cego do ubezpieczenia wypadkowego co najmniej 10 ubezpieczonych
ustala Zak艂ad jako iloczyn stopy procentowej sk艂adki na ubezpieczenie wypad-
kowe okre艣lonej dla grupy dzia艂alno艣ci, do kt贸rej nale偶y p艂atnik sk艂adek, i
wskaznika koryguj膮cego ustalonego dla p艂atnika sk艂adek, z zastrze偶eniem art.
33.
3. Liczb臋 ubezpieczonych, o kt贸rych mowa w ust. 1 i 2, ustala si臋 jako iloraz sumy
ubezpieczonych podlegaj膮cych ubezpieczeniu wypadkowemu w ci膮gu poszcze-
g贸lnych miesi臋cy poprzedniego roku kalendarzowego i liczby miesi臋cy, przez
kt贸re p艂atnik sk艂adek by艂 w poprzednim roku kalendarzowym zg艂oszony w Za-
k艂adzie co najmniej 1 dzie艅.
4. Je偶eli p艂atnik sk艂adek zg艂aszany jest w Zak艂adzie w okresie od dnia 1 stycznia
danego roku do dnia 31 marca nast臋pnego roku, liczb臋 ubezpieczonych,
o kt贸rych mowa w ust. 3, ustala si臋 w oparciu o liczb臋 ubezpieczonych podlega-
j膮cych zg艂oszeniu do ubezpieczenia wypadkowego w miesi膮cu kalendarzowym,
od kt贸rego p艂atnik sk艂adek zosta艂 zg艂oszony w Zak艂adzie.
Art. 29.
1. P艂atnik sk艂adek, o kt贸rym mowa w art. 28 ust. 2, nale偶y do grupy dzia艂alno艣ci
ustalonej dla jego rodzaju dzia艂alno艣ci wed艂ug PKD uj臋tego w rejestrze REGON
w dniu 31 grudnia poprzedniego roku.
2. P艂atnik sk艂adek zg艂oszony w Zak艂adzie w okresie od dnia 1 stycznia danego roku
do dnia 31 marca nast臋pnego roku nale偶y do grupy dzia艂alno艣ci ustalonej dla je-
go rodzaju dzia艂alno艣ci wed艂ug PKD uj臋tego w rejestrze REGON w dniu, od
kt贸rego p艂atnik sk艂adek jest w Zak艂adzie zg艂oszony.
Art. 30.
1. Stop臋 procentow膮 sk艂adki na ubezpieczenie wypadkowe dla grupy dzia艂alno艣ci
ustala si臋 w zale偶no艣ci od kategorii ryzyka ustalonej dla tej grupy.
2. Kategori臋 ryzyka dla grupy dzia艂alno艣ci ustala si臋 w zale偶no艣ci od ryzyka okre-
艣lonego wskaznikami cz臋sto艣ci:
1) poszkodowanych w wypadkach przy pracy og贸艂em;
2) poszkodowanych w wypadkach przy pracy 艣miertelnych i ci臋偶kich;
3) stwierdzonych chor贸b zawodowych;
4) zatrudnionych w warunkach zagro偶enia.
3. Wp艂yw ka偶dego ze wskaznik贸w cz臋sto艣ci, o kt贸rych mowa w ust. 2, na ustalenie
kategorii ryzyka dla grupy dzia艂alno艣ci jest r贸wny.
4. Kategori臋 ryzyka dla grupy dzia艂alno艣ci ustala si臋 w oparciu o dane G艂贸wnego
Urz臋du Statystycznego za trzy ostatnie lata kalendarzowe, dost臋pne w dniu
31 stycznia danego roku.
5. Kategori臋 ryzyka dla grup dzia艂alno艣ci ustala si臋 na okres nie d艂u偶szy ni偶 3 lata
sk艂adkowe.
2005-10-11
㎏ancelaria Sejmu s. 17/17
Art. 31.
1. Wysoko艣膰 wskaznika koryguj膮cego, o kt贸rym mowa w art. 28 ust. 2, wynosi:
1) w okresie od dnia 1 kwietnia 2006 r. do dnia 31 marca 2009 r. - od 0,8 do
1,2;
2) od dnia 1 kwietnia 2009 r. - od 0,5 do 1,5.
2. Wskaznik koryguj膮cy ustala si臋 na rok sk艂adkowy w zale偶no艣ci od kategorii ry-
zyka ustalonej dla p艂atnika sk艂adek.
3. Kategori臋 ryzyka dla p艂atnika sk艂adek ustala si臋 w zale偶no艣ci od ryzyka okre艣lo-
nego wskaznikami cz臋sto艣ci:
1) poszkodowanych w wypadkach przy pracy og贸艂em;
2) poszkodowanych w wypadkach przy pracy 艣miertelnych i ci臋偶kich;
3) zatrudnionych w warunkach zagro偶enia.
4. Wp艂yw wskaznik贸w cz臋sto艣ci okre艣lonych w ust. 3 pkt 1 i 2 na ustalenie katego-
rii ryzyka dla p艂atnik贸w sk艂adek jest r贸wny, a wskaznika cz臋sto艣ci okre艣lonego
w ust. 3 pkt 3 - dwukrotnie wi臋kszy ni偶 ka偶dego z tych dw贸ch wskaznik贸w.
5. Kategori臋 ryzyka dla p艂atnika sk艂adek ustala si臋 na podstawie danych, o kt贸rych
mowa w ust. 3, przekazanych przez p艂atnika sk艂adek za trzy kolejne, ostatnie la-
ta kalendarzowe.
6. Dane, o kt贸rych mowa w ust. 3, p艂atnik sk艂adek przekazuje do dnia 31 stycznia
danego roku za poprzedni rok kalendarzowy w informacji zawieraj膮cej
w szczeg贸lno艣ci:
1) dane identyfikacyjne p艂atnika sk艂adek, okre艣lone w przepisach o systemie
ubezpiecze艅 spo艂ecznych;
2) rodzaj dzia艂alno艣ci wed艂ug PKD;
3) liczb臋 ubezpieczonych zg艂oszonych do ubezpieczenia wypadkowego;
4) adres p艂atnika sk艂adek.
7. Informacj臋 okre艣lon膮 w ust. 6 przekazuje p艂atnik sk艂adek, o kt贸rym mowa w art.
28 ust. 2, zg艂oszony w Zak艂adzie nieprzerwanie od dnia 1 stycznia do dnia 31
grudnia poprzedniego roku i co najmniej 1 dzie艅 w styczniu danego roku.
8. Informacj臋, o kt贸rej mowa w ust. 6, przekazuje si臋 w takiej samej formie, jaka
obowi膮zuje p艂atnika sk艂adek w odniesieniu do dokument贸w okre艣lonych przepi-
sami o systemie ubezpiecze艅 spo艂ecznych.
9. Kopi臋 informacji, o kt贸rej mowa w ust. 6, i jej korekt p艂atnik sk艂adek jest zobo-
wi膮zany przechowywa膰 przez okres 10 lat od dnia ich przekazania do Zak艂adu,
w formie dokumentu pisemnego lub elektronicznego.
10. P艂atnik sk艂adek jest zobowi膮zany do z艂o偶enia korekty informacji, o kt贸rej mowa
w ust. 6, w ci膮gu 7 dni od:
1) stwierdzenia nieprawid艂owo艣ci we w艂asnym zakresie;
2) otrzymania zawiadomienia o stwierdzeniu nieprawid艂owo艣ci przez Zak艂ad.
11. Je偶eli konieczno艣膰 korekty danych podanych w informacji, o kt贸rej mowa w ust.
6, wynika ze stwierdzenia nieprawid艂owo艣ci przez Zak艂ad:
2005-10-11
㎏ancelaria Sejmu s. 18/18
1) w decyzji - p艂atnik powinien z艂o偶y膰 korekt臋 informacji nie p贸zniej ni偶 w
terminie 7 dni od uprawomocnienia si臋 decyzji;
2) podczas kontroli - p艂atnik powinien z艂o偶y膰 korekt臋 informacji nie p贸zniej
ni偶 w terminie 30 dni od dnia otrzymania protoko艂u kontroli.
12. Zak艂ad mo偶e sporz膮dza膰 z urz臋du informacj臋, o kt贸rej mowa w ust. 6, lub kory-
gowa膰 z urz臋du b艂臋dy w niej stwierdzone.
Art. 32.
1. O wysoko艣ci stopy procentowej sk艂adki na ubezpieczenie wypadkowe obowi膮zu-
j膮cej w danym roku sk艂adkowym Zak艂ad zawiadamia p艂atnika sk艂adek, o kt贸rym
mowa w art. 28 ust. 2, nie p贸zniej ni偶 do dnia 20 kwietnia danego roku, z wy艂膮-
czeniem przypadk贸w okre艣lonych w art. 33 ust. 1 i 2.
2. Je偶eli p艂atnik sk艂adek do dnia 30 kwietnia danego roku nie otrzyma zawiadomie-
nia, o kt贸rym mowa w ust. 1, powinien zwr贸ci膰 si臋 do jednostki organizacyjnej
Zak艂adu w艂a艣ciwej ze wzgl臋du na swoj膮 siedzib臋 o podanie wysoko艣ci stopy
procentowej sk艂adki na ubezpieczenie wypadkowe.
Art. 33.
1. Stopa procentowa sk艂adki na ubezpieczenie wypadkowe dla p艂atnika sk艂adek,
o kt贸rym mowa w art. 28 ust. 2, kt贸remu Zak艂ad nie ustali艂 kategorii ryzyka
z uwagi na brak obowi膮zku przekazywania informacji, o kt贸rej mowa w art. 31
ust. 6, przez trzy kolejne, ostatnie lata kalendarzowe, wynosi tyle, co stopa pro-
centowa okre艣lona dla grupy dzia艂alno艣ci, do kt贸rej nale偶y.
2. Je偶eli przed up艂ywem terminu op艂acania sk艂adek, okre艣lonego w przepisach
o systemie ubezpiecze艅 spo艂ecznych, p艂atnik sk艂adek, o kt贸rym mowa w ust. 1,
nie otrzyma z urz臋du statystycznego za艣wiadczenia o wpisie do rejestru REGON
zawieraj膮cego informacj臋 o rodzaju dzia艂alno艣ci wed艂ug PKD, stop臋 procentow膮
sk艂adki na ubezpieczenie wypadkowe ustala si臋 zaliczkowo w wysoko艣ci okre-
艣lonej w art. 28 ust. 1. Po otrzymaniu za艣wiadczenia p艂atnik sk艂adek obowi膮zany
jest od pocz膮tku roku sk艂adkowego skorygowa膰 stop臋 procentow膮 sk艂adki do
wysoko艣ci stopy procentowej okre艣lonej dla grupy dzia艂alno艣ci, do kt贸rej jest
zaklasyfikowany.
3. Stopa procentowa sk艂adki na ubezpieczenie wypadkowe dla p艂atnika sk艂adek
niepodlegaj膮cego wpisowi do rejestru REGON wynosi 50% najwy偶szej stopy
procentowej ustalonej na dany rok sk艂adkowy dla grup dzia艂alno艣ci zgodnie
z zasadami okre艣lonymi w art. 30.
4. Minister w艂a艣ciwy do spraw zabezpieczenia spo艂ecznego okre艣li, w drodze roz-
porz膮dzenia:
1) grupy dzia艂alno艣ci w oparciu o rodzaj dzia艂alno艣ci PKD uj臋ty w rejestrze
REGON;
2) szczeg贸艂owe zasady ustalania kategorii ryzyka w zale偶no艣ci od wskaznik贸w
cz臋sto艣ci, kategorie ryzyka oraz stopy procentowe sk艂adek na ubezpieczenie
wypadkowe dla grup dzia艂alno艣ci;
3) szczeg贸艂owe zasady ustalania kategorii ryzyka dla p艂atnik贸w sk艂adek
w zale偶no艣ci od wskaznik贸w cz臋sto艣ci;
2005-10-11
㎏ancelaria Sejmu s. 19/19
4) szczeg贸艂owe zasady ustalania wskaznika koryguj膮cego;
5) wz贸r informacji, o kt贸rej mowa w art. 31 ust. 6.
Art. 34.
1. Je偶eli p艂atnik sk艂adek nie przeka偶e danych lub przeka偶e nieprawdziwe dane,
o kt贸rych mowa w art. 31, co spowoduje zani偶enie stopy procentowej sk艂adki na
ubezpieczenie wypadkowe, Zak艂ad ustala, w drodze decyzji, stop臋 procentow膮
sk艂adki na ca艂y rok sk艂adkowy w wysoko艣ci 150% stopy procentowej ustalonej
na podstawie prawid艂owych danych. P艂atnik sk艂adek zobowi膮zany jest op艂aci膰
zaleg艂e sk艂adki wraz z odsetkami za zw艂ok臋.
2. Je偶eli p艂atnik sk艂adek nie przeka偶e danych lub przeka偶e nieprawdziwe dane,
o kt贸rych mowa w art. 31, co spowoduje zawy偶enie stopy procentowej sk艂adki
na ubezpieczenie wypadkowe, Zak艂ad ustala stop臋 procentow膮 sk艂adki na ca艂y
rok sk艂adkowy w wysoko艣ci stopy procentowej ustalonej na podstawie prawi-
d艂owych danych.
3. Przepis ust. 1 i 2 stosuje si臋 odpowiednio do p艂atnik贸w sk艂adek, o kt贸rych mowa
w art. 28 ust. 1 i art. 33 ust. 1 i 2, kt贸rzy nieprawid艂owo ustalili liczb臋 ubezpie-
czonych lub grup臋 dzia艂alno艣ci, przy czym, je偶eli p艂atnik sk艂adek stwierdzi nie-
prawid艂owo艣膰, obowi膮zany jest on ponownie ustali膰 stop臋 procentow膮 sk艂adki
na ubezpieczenie wypadkowe we w艂asnym zakresie.
4. W przypadku, o kt贸rym mowa w ust. 1 i 2, p艂atnik sk艂adek zobowi膮zany jest z艂o-
偶y膰 brakuj膮c膮 informacj臋 lub dokona膰 korekty nieprawid艂owej informacji.
5. (uchylony).
Art. 35.
Je偶eli w czasie kontroli przeprowadzanych u p艂atnik贸w sk艂adek inspektorzy pracy
stwierdz膮 podanie nieprawid艂owych danych, o kt贸rych mowa w art. 31 ust. 6, infor-
muj膮 o tym Zak艂ad podaj膮c r贸wnocze艣nie prawid艂owe dane.
Art. 36.
1. Inspektor pracy mo偶e wyst膮pi膰 do jednostki organizacyjnej Zak艂adu w艂a艣ciwej
ze wzgl臋du na siedzib臋 p艂atnika sk艂adek z wnioskiem o podwy偶szenie p艂atniko-
wi sk艂adek, u kt贸rego w czasie dw贸ch kolejnych kontroli stwierdzono ra偶膮ce na-
ruszenie przepis贸w bezpiecze艅stwa i higieny pracy, o 100% stopy procentowej
sk艂adki na ubezpieczenie wypadkowe ustalanej na najbli偶szy rok sk艂adkowy.
2. Decyzj臋 w sprawie podwy偶szenia stopy procentowej sk艂adki na ubezpieczenie
wypadkowe, o kt贸rej mowa w ust. 1, wydaje Zak艂ad.
2005-10-11
㎏ancelaria Sejmu s. 20/20
Rozdzia艂 5
Zasady finansowania prewencji wypadkowej
Art. 37.
1. W ustawie bud偶etowej okre艣la si臋 corocznie kwot臋 wydatk贸w na prewencj臋 wy-
padkow膮 w wysoko艣ci do 1% nale偶nych sk艂adek na ubezpieczenie wypadkowe
przewidzianych w planie finansowym Funduszu Ubezpiecze艅 Spo艂ecznych na
dany rok bud偶etowy.
2. 艢rodki, o kt贸rych mowa w ust. 1, przeznacza si臋 na finansowanie dzia艂alno艣ci
zwi膮zanej z zapobieganiem wypadkom przy pracy i chorobom zawodowym, a w
szczeg贸lno艣ci na:
1) analizy przyczyn i skutk贸w wypadk贸w przy pracy, a zw艂aszcza wypadk贸w
艣miertelnych, ci臋偶kich i zbiorowych, oraz chor贸b zawodowych;
2) upowszechnianie wiedzy o zagro偶eniach powoduj膮cych wypadki przy pracy
i choroby zawodowe oraz sposobach przeciwdzia艂ania tym zagro偶eniom;
3) prowadzenie prac naukowo-badawczych maj膮cych na celu eliminacj臋 lub
ograniczenie przyczyn powoduj膮cych wypadki przy pracy i choroby zawo-
dowe.
3. Dzia艂alno艣膰, o kt贸rej mowa w ust. 2, prowadzi Zak艂ad.
Rozdzia艂 6
Zmiany w przepisach obowi膮zuj膮cych oraz przepisy przej艣ciowe i ko艅cowe
Art. 38.
W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowi膮zku obrony Rzeczypo-
spolitej Polskiej (Dz.U. z 2002 r. Nr 21, poz. 205, Nr 74, poz. 676, Nr 81, poz. 732,
Nr 113, poz. 984 i 985, Nr 156, poz. 1301 i Nr 166, poz. 1363) w art. 197 wprowa-
dza si臋 nast臋puj膮ce zmiany:
1) skre艣la si臋 ust. 1-6;
2) w ust. 7 skre艣la si臋 pkt 2.
Art. 39.
W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94,
Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19,
poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11,
poz. 84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538, Nr 99, poz. 1075, Nr 111, poz. 1194, Nr
123, poz. 1354, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676
i Nr 135, poz. 1146) wprowadza si臋 nast臋puj膮ce zmiany:
1) w art. 92 w 偶 1 w pkt 2 skre艣la si臋 wyrazy  wypadku przy pracy, oraz wyrazy
 choroby zawodowej lub ;
2) art. 2371 otrzymuje brzmienie:
2005-10-11
㎏ancelaria Sejmu s. 21/21
 Art. 2371 偶 1. Pracownikowi, kt贸ry uleg艂 wypadkowi przy pracy lub zacho-
rowa艂 na chorob臋 zawodow膮 okre艣lon膮 w wykazie, o kt贸rym
mowa w art. 237 偶 1 pkt 2, przys艂uguj膮 艣wiadczenia z ubez-
pieczenia spo艂ecznego, okre艣lone w odr臋bnych przepisach.
偶 2. Pracownikowi, kt贸ry uleg艂 wypadkowi przy pracy, przys艂u-
guje od pracodawcy odszkodowanie za utrat臋 lub uszkodze-
nie w zwi膮zku z wypadkiem przedmiot贸w osobistego u偶ytku
oraz przedmiot贸w niezb臋dnych do wykonywania pracy, z
wyj膮tkiem utraty lub uszkodzenia pojazd贸w samochodowych
oraz warto艣ci pieni臋偶nych. .
Art. 40.
W ustawie z dnia 29 czerwca 1993 r. o ochronie roszcze艅 pracowniczych w razie
niewyp艂acalno艣ci pracodawcy (Dz.U. z 2002 r. Nr 9, poz. 85, Nr 127, poz. 1088 i Nr
155, poz. 1287) wprowadza si臋 nast臋puj膮ce zmiany:
1) w art. 6:
a) w ust. 2 skre艣la si臋 pkt 1,
b) skre艣la si臋 ust. 3;
2) w art. 6a skre艣la si臋 ust. 1.
Art. 41.
W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdzia艂aniu bezrobociu
(Dz.U. z 2001 r. Nr 6, poz. 56, Nr 42, poz. 475, Nr 89, poz. 973, Nr 100, poz. 1080,
Nr 122, poz. 1323 i 1325, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1793 oraz z 2002 r. Nr
25, poz. 253, Nr 74, poz. 675 i Nr 113, poz. 984) w art. 37c skre艣la si臋 ust. 2 i 3.
Art. 42.
W ustawie z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu pos艂a i senatora (Dz.U. Nr
73, poz. 350 i Nr 137, poz. 638, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 98, poz. 604, Nr 106,
poz. 679, Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1080, z 1998 r. Nr 162, poz. 1118, z 1999
r. Nr 52, poz. 527 i 528, z 2000 r. Nr 6, poz. 69, z 2001 r. Nr 94, poz. 1032 i Nr 138,
poz. 1567 oraz z 2002 r. Nr 27, poz. 266) w art. 28 po ust. 2 dodaje si臋 ust. 2a w
brzmieniu:
 2a. 艢wiadczenia, o kt贸rych mowa w ust. 2, dla pos艂a lub senatora niepobieraj膮-
cego uposa偶enia s膮 finansowane z bud偶etu pa艅stwa. .
Art. 43.
W ustawie z dnia 13 pazdziernika 1998 r. o systemie ubezpiecze艅 spo艂ecznych
(Dz.U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60,
poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr 9,
poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249, z 2001 r. Nr 8,
poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 39, poz. 459, Nr 72, poz. 748, Nr 100, poz. 1080, Nr
110, poz. 1189, Nr 111, poz. 1194, Nr 130, poz. 1452 i Nr 154, poz. 1792 oraz z
2005-10-11
㎏ancelaria Sejmu s. 22/22
2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz. 676, Nr 155, poz. 1287 i Nr
169, poz. 1387) wprowadza si臋 nast臋puj膮ce zmiany:
1) w art. 22 w ust. 2 skre艣la si臋 pierwsze zdanie;
2) w art. 55 w pkt 4 na ko艅cu dodaje si臋 wyrazy  , a tak偶e koszty prewencji wy-
padkowej okre艣lone w odr臋bnych przepisach. .
Art. 44.
W ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpie-
cze艅 Spo艂ecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz.
774, Nr 72, poz. 801 i 802 i Nr 106, poz. 1215, z 2000 r. Nr 2, poz. 26, Nr 9, poz.
118, Nr 19, poz. 238, Nr 56, poz. 678 i Nr 84, poz. 948, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr
27, poz. 298, Nr 85, poz. 924, Nr 89, poz. 968, Nr 111, poz. 1194 i Nr 154, poz. 1792
oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676) po art. 57 dodaje si臋 art. 57a i 57b w brzmieniu:
 Art. 57a. Warunek okre艣lony w art. 57 pkt 2 nie jest wymagany od ubezpie-
czonego, kt贸rego niezdolno艣膰 do pracy jest spowodowana wy-
padkiem w drodze do pracy lub z pracy.
Art. 57b. 1. Za wypadek w drodze do pracy lub z pracy, uwa偶a si臋 nag艂e zda-
rzenie wywo艂ane przyczyn膮 zewn臋trzn膮, kt贸re nast膮pi艂o w drodze
do lub z miejsca wykonywania zatrudnienia lub innej dzia艂alno艣ci
stanowi膮cej tytu艂 ubezpieczenia rentowego, je偶eli droga ta by艂a
najkr贸tsza i nie zosta艂a przerwana. Jednak偶e uwa偶a si臋, 偶e wypa-
dek nast膮pi艂 w drodze do pracy lub z pracy, mimo 偶e droga zosta-
艂a przerwana je偶eli przerwa by艂a 偶yciowo uzasadniona i jej czas
nie przekracza艂 granic potrzeby, a tak偶e w贸wczas, gdy droga, nie
b臋d膮c drog膮 najkr贸tsz膮, by艂a dla ubezpieczonego, ze wzgl臋d贸w
komunikacyjnych, najdogodniejsza.
2. Za drog臋 do pracy lub z pracy uwa偶a si臋 opr贸cz drogi z domu do
pracy lub z pracy do domu r贸wnie偶 drog臋 do miejsca lub z miej-
sca:
1) innego zatrudnienia lub innej dzia艂alno艣ci stanowi膮cej tytu艂
ubezpieczenia rentowego,
2) zwyk艂ego wykonywania funkcji lub zada艅 zawodowych albo
spo艂ecznych,
3) zwyk艂ego spo偶ywania posi艂k贸w,
4) odbywania nauki lub studi贸w.
3. Ustalenia okoliczno艣ci i przyczyn wypadku w drodze do pracy
lub z pracy dokonuj膮 w karcie wypadku w drodze do pracy lub z
pracy pracodawcy w stosunku do ubezpieczonych, b臋d膮cych pra-
cownikami, a w stosunku do pozosta艂ych ubezpieczonych pod-
mioty okre艣lone w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 30 pazdziernika
2002 r. o ubezpieczeniu spo艂ecznym z tytu艂u wypadk贸w przy pra-
cy i chor贸b zawodowych (Dz.U. Nr 199, poz. 1673).
4. Minister w艂a艣ciwy do spraw zabezpieczenia spo艂ecznego okre艣li,
w drodze rozporz膮dzenia, szczeg贸艂owe zasady, tryb uznawania
zdarzenia za wypadek w drodze do pracy lub z pracy, spos贸b jego
dokumentowania, wz贸r karty wypadku w drodze do pracy lub z
pracy oraz termin jej sporz膮dzania, bior膮c pod uwag臋 koniecz-
2005-10-11
㎏ancelaria Sejmu s. 23/23
no艣膰 zapewnienia jednolito艣ci sposobu informowania o zaistnie-
niu wypadku. .
Art. 45.
W ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o 艣wiadczeniach pieni臋偶nych z ubezpieczenia
spo艂ecznego w razie choroby i macierzy艅stwa (Dz.U. Nr 60, poz. 636 i Nr 110,
poz. 1256, z 2000 r. Nr 53, poz. 633 oraz z 2001 r. Nr 99, poz. 1075 i Nr 154,
poz. 1791) wprowadza si臋 nast臋puj膮ce zmiany:
1) w art. 3 w pkt 4 kropk臋 zast臋puje si臋 przecinkiem i dodaje pkt 5 w brzmieniu:
 5) wypadek w drodze do pracy lub z pracy - zdarzenie, kt贸re nast膮pi艂o w dro-
dze do lub z miejsca wykonywania zatrudnienia lub innej dzia艂alno艣ci sta-
nowi膮cej tytu艂 ubezpieczenia chorobowego uznane za wypadek na zasadach
okre艣lonych w przepisach o emeryturach i rentach z FUS. ;
2) skre艣la si臋 art. 5;
3) w art. 29 w ust. 4a wyraz  16 zast臋puje si臋 wyrazem  14 .
Art. 46.
Do wniosk贸w o jednorazowe odszkodowanie zg艂oszonych przed dniem wej艣cia w
偶ycie ustawy, stosuje si臋 przepisy obowi膮zuj膮ce w dniu wydania orzeczenia o
uszczerbku na zdrowiu lub stwierdzaj膮cego zwi膮zek 艣mierci z wypadkiem albo cho-
rob膮 zawodow膮.
Art. 47.
1. Przepisy ustawy stosuje si臋 do wniosk贸w o jednorazowe odszkodowanie z tytu艂u
wypadku przy prowadzeniu dzia艂alno艣ci pozarolniczej lub wsp贸艂pracy przy jej
prowadzeniu, kt贸ry nast膮pi艂 po dniu 31 grudnia 1998 r., a przed dniem wej艣cia w
偶ycie ustawy, o ile wniosek zosta艂 z艂o偶ony w okresie 6 miesi臋cy od dnia wej艣cia
w 偶ycie ustawy, z zastrze偶eniem ust. 3.
2. Przepisy ustawy stosuje si臋 do wniosk贸w o jednorazowe odszkodowanie z tytu-
艂u:
1) powsta艂ego po dniu 31 grudnia 1998 r., a przed dniem wej艣cia w 偶ycie usta-
wy, uszczerbku na zdrowiu z tytu艂u choroby zawodowej pozostaj膮cej w
zwi膮zku z prowadzeniem dzia艂alno艣ci pozarolniczej lub wsp贸艂prac膮 przy jej
prowadzeniu,
2) 艣mierci ubezpieczonego lub rencisty po dniu 31 grudnia 1998 r., a przed
dniem wej艣cia w 偶ycie ustawy, pozostaj膮cej w zwi膮zku z chorob膮, o kt贸rej
mowa w pkt 1
- o ile wniosek zosta艂 z艂o偶ony w okresie 6 miesi臋cy od dnia wej艣cia w 偶ycie
ustawy, z zastrze偶eniem ust. 3.
3. Osobom zg艂aszaj膮cym wnioski zgodnie z ust. 1 lub 2 jednorazowe odszkodowa-
nie nie przys艂uguje w razie wyst臋powania w dniu z艂o偶enia wniosku zad艂u偶enia z
tytu艂u sk艂adek na ubezpieczenia spo艂eczne na kwot臋 przekraczaj膮c膮 2,00 z艂 i nie
uregulowania tego zad艂u偶enia do dnia 30 czerwca 2003 r.
2005-10-11
㎏ancelaria Sejmu s. 24/24
Art. 48.
Od dnia wej艣cia w 偶ycie ustawy do dnia 31 marca 2003 r. wysoko艣膰 nale偶nego jed-
norazowego odszkodowania ustala si臋 w oparciu o przepisy dotychczasowe.
Art. 48a.
1. Przepisy ustawy stosuje si臋 do wypadk贸w funkcjonariuszy S艂u偶by Celnej przy
wykonywaniu obowi膮zk贸w s艂u偶bowych, kt贸re nast膮pi艂y po dniu 31 grudnia
2002 r.
2. Przepisy ustawy stosuje si臋 do wniosk贸w o 艣wiadczenia z tytu艂u choroby zawo-
dowej funkcjonariuszy S艂u偶by Celnej zg艂oszonych po dniu 31 grudnia 2002 r.
Art. 49.
1. Wnioski o 艣wiadczenia z tytu艂u wypadk贸w w drodze do pracy lub z pracy, kt贸re
mia艂y miejsce przed dniem wej艣cia w 偶ycie ustawy podlegaj膮 rozpatrzeniu na
podstawie przepis贸w dotychczasowych.
2. Wysoko艣膰 jednorazowego odszkodowania z tytu艂u 艣mierci lub uszczerbku na
zdrowiu powsta艂ego w wyniku wypadk贸w, o kt贸rych mowa w ust. 1, ustala si臋
w oparciu o stawki jednorazowego odszkodowania obowi膮zuj膮ce w grudniu
2002 r.
3. Wnioski o 艣wiadczenia z tytu艂u wypadk贸w w szczeg贸lnych okoliczno艣ciach za-
istnia艂ych przed dniem wej艣cia w 偶ycie ustawy rozpatruje si臋 na podstawie prze-
pis贸w obowi膮zuj膮cych w dniu wypadku.
Art. 49a.
1. Przepisy ustawy stosuje si臋 do spraw o 艣wiadczenia z tytu艂u wypadk贸w przy pra-
cy, kt贸re nast膮pi艂y pocz膮wszy od dnia 1 stycznia 2003 r. Dotyczy to tak偶e
艣wiadcze艅 z tytu艂u chor贸b zawodowych, je偶eli uszczerbek na zdrowiu spowo-
dowany tak膮 chorob膮 zosta艂 stwierdzony po dniu 31 grudnia 2002 r.,
z zastrze偶eniem ust. 3.
2. Do spraw o 艣wiadczenia z tytu艂u wypadk贸w, kt贸re nast膮pi艂y przed dniem 1
stycznia 2003 r., oraz z tytu艂u uszczerbku na zdrowiu spowodowanego chorob膮
zawodow膮, a stwierdzonego przed t膮 dat膮, stosuje si臋 przepisy obowi膮zuj膮ce w
dniu, w kt贸rym nast膮pi艂 wypadek lub w kt贸rym stwierdzono uszczerbek na
zdrowiu spowodowany chorob膮 zawodow膮.
3. Do spraw o 艣wiadczenia z tytu艂u uszczerbku na zdrowiu stwierdzonego po dniu
31 grudnia 2002 r., a spowodowanego chorob膮 zawodow膮 powsta艂膮
w zatrudnieniu lub podczas prowadzenia pozarolniczej dzia艂alno艣ci lub
wsp贸艂pracy przy jej prowadzeniu, nara偶aj膮cych na t臋 chorob臋, kt贸re usta艂o przed
dniem 1 stycznia 2003 r., stosuje si臋 przepisy obowi膮zuj膮ce w dniu ustania tego
zatrudnienia lub dzia艂alno艣ci (wsp贸艂pracy).
2005-10-11
㎏ancelaria Sejmu s. 25/25
Art. 50.
1. Renty z tytu艂u niezdolno艣ci do pracy, renty szkoleniowe oraz renty rodzinne,
przyznane na podstawie przepis贸w wymienionych w art. 61, staj膮 si臋 rentami w
rozumieniu niniejszej ustawy.
2. Ponowne ustalenie wysoko艣ci 艣wiadcze艅, o kt贸rych mowa w ust. 1, z uwzgl臋d-
nieniem zasady okre艣lonej w art. 17 ust. 3, nast臋puje na wniosek osoby upraw-
nionej.
3. Zak艂ad informuje osoby pobieraj膮ce w dniu wej艣cia w 偶ycie ustawy renty z tytu-
艂u niezdolno艣ci do pracy oraz renty rodzinne, przyznane na podstawie przepis贸w
dotychczasowych - o obowi膮zuj膮cych od dnia 1 stycznia 2003 r. warunkach po-
bierania 艣wiadcze艅 w zwi膮zku z osi膮ganiem przychod贸w.
Art. 51.
1. Osobom, kt贸rym przed dniem wej艣cia w 偶ycie ustawy wyp艂acono jednorazowe
odszkodowanie, a po tym dniu nast膮pi艂o pogorszenie ich stanu zdrowia, b臋d膮ce
nast臋pstwem choroby zawodowej lub wypadku, z tytu艂u kt贸rego wyp艂acono ju偶
odszkodowanie, zwi臋ksza si臋 to odszkodowanie wed艂ug zasad okre艣lonych w
art. 12 ust. 2-4.
2. Zak艂ad wyp艂aca kwot臋, o kt贸r膮 nast膮pi艂o zwi臋kszenie jednorazowego odszkodo-
wania.
Art. 52.
1. Cz艂onkom rodziny pozosta艂ym po:
1) renci艣cie pobieraj膮cym rent臋 z tytu艂u wypadku w drodze do pracy lub z pra-
cy, kt贸rego 艣mier膰 nast膮pi艂a po wej艣ciu w 偶ycie ustawy, wskutek takiego
wypadku,
2) renci艣cie pobieraj膮cym rent臋 z tytu艂u wypadku w szczeg贸lnych okoliczno-
艣ciach lub z tytu艂u choroby zawodowej pozostaj膮cej w zwi膮zku ze szcze-
g贸lnymi okoliczno艣ciami, kt贸rego 艣mier膰 nast膮pi艂a po wej艣ciu w 偶ycie
ustawy, wskutek takiego wypadku lub choroby zawodowej,
przys艂uguje renta rodzinna na warunkach okre艣lonych w art. 17 i jednorazowe
odszkodowanie na warunkach okre艣lonych w art. 13 i 14.
2. Przy orzekaniu zwi膮zku 艣mierci rencisty z wypadkiem lub chorob膮 zawodow膮
przepis art. 16 stosuje si臋 odpowiednio.
Art. 53.
1. Pierwszy rok sk艂adkowy obejmuje sk艂adki na ubezpieczenie wypadkowe nale偶ne
za okres od dnia 1 stycznia 2003 r. do dnia 31 marca 2004 r.
2. Stop臋 procentow膮 sk艂adek na ubezpieczenie wypadkowe dla p艂atnika sk艂adek,
o kt贸rym mowa w art. 28 ust. 2, nale偶nych za okres od dnia 1 stycznia 2003 r.
do dnia 31 marca 2006 r., ustala si臋 w wysoko艣ci stopy procentowej okre艣lonej
dla grupy dzia艂alno艣ci, do kt贸rej p艂atnik sk艂adek nale偶y.
3. Informacj臋, o kt贸rej mowa w art. 31 ust. 6, za:
2005-10-11
㎏ancelaria Sejmu s. 26/26
1) 2003 r. - przekazuje si臋 do dnia 31 stycznia 2004 r.,
2) 2004 r. - przekazuje si臋 do dnia 31 stycznia 2005 r.
w takiej samej formie, jaka obowi膮zuje p艂atnika sk艂adek w odniesieniu do do-
kument贸w okre艣lonych przepisami o systemie ubezpiecze艅 spo艂ecznych.
4. W przypadku sk艂adek na ubezpieczenie wypadkowe nale偶nych za okres od dnia
1 stycznia 2003 r. do dnia 31 marca 2006 r., p艂atnik sk艂adek, kt贸ry nieprawid艂o-
wo ustali liczb臋 ubezpieczonych lub grup臋 dzia艂alno艣ci, co spowoduje:
1) zani偶enie stopy procentowej sk艂adek - po stwierdzeniu nieprawid艂owo艣ci
zobowi膮zany jest ponownie ustali膰 stop臋 procentow膮 na ca艂y rok sk艂adkowy
w oparciu o prawid艂owe dane oraz op艂aci膰 zaleg艂e sk艂adki wraz z odsetkami
za zw艂ok臋;
2) zawy偶enie stopy procentowej sk艂adek - po stwierdzeniu nieprawid艂owo艣ci
zobowi膮zany jest ponownie ustali膰 stop臋 procentow膮 na ca艂y rok sk艂adkowy
w oparciu o prawid艂owe dane.
5. (uchylony).
Art. 54.
Je偶eli stopa procentowa sk艂adki na ubezpieczenie wypadkowe dla grupy dzia艂alno-
艣ci, nale偶na za okres do dnia 31 marca 2007 r., ustalona zgodnie z zasadami okre艣lo-
nymi w art. 30 ust. 1, jest ni偶sza ni偶 25% najwy偶szej stopy procentowej ustalonej dla
grup dzia艂alno艣ci na dany rok sk艂adkowy, stop臋 procentow膮 dla tej grupy dzia艂alno-
艣ci ustala si臋 w wysoko艣ci 25 % najwy偶szej stopy procentowej dla grup dzia艂alno艣ci.
Art. 55.
1. Jednorazowe odszkodowanie za ka偶dy procent sta艂ego lub d艂ugotrwa艂ego
uszczerbku na zdrowiu przys艂uguje w wysoko艣ci:
1) 16% przeci臋tnego wynagrodzenia - w okresie od dnia 1 kwietnia 2003 r. do
dnia 31 marca 2004 r.;
2) 17% przeci臋tnego wynagrodzenia - w okresie od dnia 1 kwietnia 2004 r. do
dnia 31 marca 2005 r.;
3) 18% przeci臋tnego wynagrodzenia - w okresie od dnia 1 kwietnia 2005 r. do
dnia 31 marca 2006 r.;
4) 19% przeci臋tnego wynagrodzenia - w okresie od dnia 1 kwietnia 2006 r. do
dnia 31 marca 2007 r.
2. Przepisy ust. 1 stosuje si臋 odpowiednio do zwi臋kszenia jednorazowego odszko-
dowania, o kt贸rym mowa w art. 12 ust. 2.
Art. 56.
1. Ubezpieczeni b臋d膮cy pracownikami lub cz艂onkowie rodzin pracownik贸w, kt贸-
rych roszczenie o jednorazowe odszkodowanie nie zosta艂o zaspokojone przez
syndyka, likwidatora lub niewyp艂acalnego pracodawc臋, mog膮 w terminie do
dnia 30 czerwca 2003 r. wyst膮pi膰 z pisemnym wnioskiem do kierownika Biura
2005-10-11
㎏ancelaria Sejmu s. 27/27
Terenowego Funduszu Gwarantowanych 艢wiadcze艅 Pracowniczych o wyp艂at臋
jednorazowego odszkodowania.
2. Wniosek, o kt贸rym mowa w ust. 1, powinien zawiera膰 okre艣lenie syndyka, li-
kwidatora lub niewyp艂acalnego pracodawcy. Do wniosku nale偶y do艂膮czy膰 do-
kumenty potwierdzaj膮ce prawo do jednorazowego odszkodowania i dokumenty
potwierdzaj膮ce przeprowadzenie bezskutecznego post臋powania zmierzaj膮cego
do wyegzekwowania nale偶no艣ci albo dokumenty potwierdzaj膮ce niezaspokoje-
nie roszczenia w post臋powaniu likwidacyjnym lub upad艂o艣ciowym prowadzo-
nym wobec niewyp艂acalnego pracodawcy.
3. Osoby nie posiadaj膮ce orzeczenia o uszczerbku na zdrowiu spowodowanego
wypadkiem przy pracy lub chorob膮 zawodow膮 albo orzeczenia stwierdzaj膮cego
zwi膮zek 艣mierci z tym wypadkiem lub chorob膮, sk艂adaj膮 do Zak艂adu wniosek
o jego ustalenie do dnia 30 czerwca 2003 r. Orzeczenie uzyskane w tym trybie
jest podstaw膮 roszcze艅, o kt贸rych mowa w ust. 1.
4. Do roszcze艅, o kt贸rych mowa w ust. 1, nie stosuje si臋 art. 6 ust. 3 ustawy z dnia
29 czerwca 1993 r. o ochronie roszcze艅 pracowniczych w razie niewyp艂acalno-
艣ci pracodawcy (Dz.U. z 2002 r. Nr 9, poz. 85) oraz art. 291 偶 1 Kodeksu pracy.
Art. 57.
Ilekro膰 przepisy odsy艂aj膮 do przepis贸w o 艣wiadczeniach z tytu艂u wypadk贸w przy
pracy i chor贸b zawodowych, nale偶y przez to rozumie膰 przepisy niniejszej ustawy.
Art. 58.
W zakresie nieuregulowanym ustaw膮 stosuje si臋 odpowiednio przepisy ustawy
o 艣wiadczeniach pieni臋偶nych w razie choroby i macierzy艅stwa oraz ustawy
o emeryturach i rentach z FUS.
Art. 59.
Do czasu wydania przepis贸w wykonawczych przewidzianych w ustawie pozostaj膮
w mocy przepisy wykonawcze wydane na podstawie ustawy, o kt贸rej mowa w art.
61 pkt 2, je偶eli nie s膮 sprzeczne z przepisami niniejszej ustawy.
Art. 60.
Przepisy:
1) art. 34 ust. 3, stosuje si臋 poczynaj膮c od sk艂adek nale偶nych za okres od dnia
1 kwietnia 2006 r.;
2) art. 36 stosuje si臋 do kontroli przeprowadzonych u p艂atnik贸w sk艂adek nie
wcze艣niej ni偶 w dniu wej艣cia w 偶ycie ustawy.
Art. 61.
Trac膮 moc:
1) ustawa z dnia 27 wrze艣nia 1973 r. o zaopatrzeniu emerytalnym tw贸rc贸w i
ich rodzin (Dz.U. z 1983 r. Nr 31, poz. 145, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z
2005-10-11
㎏ancelaria Sejmu s. 28/28
1989 r. Nr 35, poz. 190, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z
1996 r. Nr 100, poz. 461, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 oraz z 1998 r. Nr 137,
poz. 887 i Nr 162, poz. 1118);
2) ustawa z dnia 12 czerwca 1975 r. o 艣wiadczeniach z tytu艂u wypadk贸w przy
pracy i chor贸b zawodowych (Dz.U. z 1983 r. Nr 30, poz. 144, z 1989 r. Nr
35, poz. 192, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1995 r.
Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 i Nr 100, poz. 461, z 1998 r. Nr 106,
poz. 668 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 2002 r. Nr 78, poz. 713);
3) ustawa z dnia 19 grudnia 1975 r. o ubezpieczeniu spo艂ecznym os贸b wykonu-
j膮cych prac臋 na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia (Dz.U. z
1995 r. Nr 65, poz. 333 i Nr 128, poz. 617, z 1996 r. Nr 100, poz. 461, z
1997 r. Nr 28, poz. 153, z 1998 r. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 oraz
z 1999 r. Nr 60, poz. 636);
4) dekret z dnia 4 marca 1976 r. o ubezpieczeniu spo艂ecznym cz艂onk贸w rolni-
czych sp贸艂dzielni produkcyjnych i sp贸艂dzielni k贸艂ek rolniczych oraz ich ro-
dzin (Dz.U. z 1983 r. Nr 27, poz. 135, z 1989 r. Nr 35, poz. 190, z 1990 r.
Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461, z 1997
r. Nr 28, poz. 153, z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 60, poz.
636);
5) ustawa z dnia 18 grudnia 1976 r. o ubezpieczeniu spo艂ecznym os贸b prowa-
dz膮cych dzia艂alno艣膰 gospodarcz膮 oraz ich rodzin (Dz.U. z 1989 r. Nr 46,
poz. 250, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450 i Nr 110,
poz. 474, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461 i Nr 124, poz.
585, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887
i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636);
6) ustawa z dnia 17 maja 1989 r. o ubezpieczeniu spo艂ecznym duchownych
(Dz.U. Nr 29, poz. 156, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz.
450, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461, z 1997 r. Nr 28,
poz. 153, z 1998 r. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr
60, poz. 636).
Art. 62.
Ustawa wchodzi w 偶ycie z dniem 1 stycznia 2003 r., z wyj膮tkiem:
1) art. 45 pkt 3, art. 50 ust. 3 i art. 56, kt贸re wchodz膮 w 偶ycie z dniem og艂osze-
nia;
2) art. 40, kt贸ry wchodzi w 偶ycie z dniem 1 pazdziernika 2003 r.
2005-10-11


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
D20021728
D20021992
D20021803L oznaczenie
D20021145
D20021082
D20021007Lj
D20021204
D20021270Lj
D20021979[1] (Wymag sanit) pdf
D20021029
D20021178Lj
D20021204L
D20021823Lj

wi臋cej podobnych podstron