Legenda o Popielu i Mysiej Wieży...

Książe Popiel, władca Kruszwicy od dzieciństwa bardzo źle rokował.

Hulał, pił, leniuchował, a walki unikał jak ognia. Przezywali go

"Chwostkiem", czyli niczemnikiem.

Jego żona, niemiecka księżniczka Gerda, była piękna i chciwa. Tak

przekabaciła męża, że ten słuchał tylko jej, a nie dobrych doradców.

Kiedy na świat przyszli dwaj synowie, Lech i Popiel, książę w ogóle

stracił głowę.

Wielka nienawiść zrodziła się między stryjami Popiela, a jego żoną.

Gerda chciała ich zgładzić, obawiając się, że zamiast jej synów na tron

wybiorą kogoś innego.

A że była sprytna, to przygotowała straszny plan. Zawiadomiła

stryjów o ciężkiej chorobie Popiela i zaprosiła ich do grodu, żeby się

pożegnali. Posłuchali jej prośby i u wezgłowia czekali na śmierć

kuzyna.

Książę poprosił ich, aby na pożegnanie wypili z nim czarę miodu.

Trunek był oczywiście zatruty, a Popiel tylko udawał, że pije. Po paru

chwilach stryjowie padli bez tchu, a książę ogłosił, że chcieli go zrzucić

z tronu i spotkała ich słuszna kara. Zakazał też wyprawiać im

pogrzebu.

Popiel świętował, a w pobliżu porzuconych ciał wylęgły się roje

myszy. W poszukiwaniu jedzenia ruszyły w kierunku grodu. Bez

przeszkód przypuściły szturm i zdobyły zamek. Przerażony Popiel

uciekł z rodziną wyspę, na której schronił się w wieży.

To mu jednak nie pomogło – myszy dostały się do środka po murach,

zjadły całą rodzinę i zniknęły... Od tej pory kruszwicka wieża nosi

miano Mysiej Wieży. A gryzonie ponoć skryły się gdzieś w pobliżu

i czekają, aż w okolicy pojawi się następny morderca.

Źródło:Katolicka Agencja Informacyjna.