SPRAWOZDANIE Z 2. ĆWICZEŃ LABOLATORYJNYCH Z

PODSTAW OPTYMALIZACJI.

Autor: Tomasz Kowalczyk

Grupa: I6X1S1

Data wykonania ćwiczenia: 9.01.2008

Prowadzący: mgr inż. Adam Goździkiewicz

Powyższe drzewo przedstawia podziały i oszacowania przy wyborze najdalszego wierzchołka.

Pierwszy wierzchołek:

Z(x)=2,67,
x=(0, 0,349, 1,429, 2,635).

Drugi wierzchołek [x

4

≤2.]:

Z(x)=5
x = (1, 0, 1, 2)

Drugi wierzchołek [ x

4

≥3 ]:

Z(x)=2,67
x = (0, 0,111, 0, 3,111)

Trzeci wierzchołek [ x

4

≥3, x

3

≤1]:

Z(x)=2,67
x = (0, 0,111, 0, 3,111)

Piąty wierzchołek [ x

2

≤0]:

Z(x)=14
x = (5, 0, 1, 3)

Czwarty i szósty wierzchołek nie posiadają rozwiązań.

Poniższe drzewo powstało przy przejściu do najdalszego prawego wierzchołka.

Zerowy wierzchołek:

Z(x) = 2,67
x = (0, 0,349, 1,429, 2,635)

Drugi wierzchołek – brak rozwiązań.

Pierwszy wierzchołek:

Z(x)=3,67
x = (1, 0,444, 1, 2,444)

Czwarty wierzchołek – brak rozwiązań

Trzeci wierzchołek:

Z(x)=5
x = (1, 0, 1, 2).

^^ rozwiązanie optymalne.

Poniższe drzewo powstało przy przejściu po gałęziach w różny sposób.

Zerowy wierzchołek:

Z(x) = 2,67
x = (0, 0,349, 1,429, 2,635)

Pierwszy wierzchołek:

Z(x)=5
x = (1, 0, 1, 2)

Drugi wierzchołek:

Z(x)=2,67

x = (0, 0,111, 0, 3,111)

Trzeci wierzchołek:

Otrzymana wartość dla wierzchołka 3 jest większa od 5.

Czwarty wierzchołek – brak rozwiązań

Wnioski:

Minimalną wartością jest 5 dla wektora x = (1, 0, 1, 2).