28

4/2001

Denon do niedawna inwestował w technikę

Mini Disc, zresztą wciąż kilka urządzeń tego typu

(profesjonalnych − dyskotekowych i edycyjnych) figuruje

w jego ofercie. Jednak wraz z niedawnym wprowadzeniem

do sprzedaży dwóch rekorderów CD przyłączył się do obozu

swych wczorajszych przeciwników. Rekorder z jednym

napędem ma symbol CDR−1000, dwie kieszenie w jednej

obudowie znajdziemy pod oznaczeniem CDR−W1500.

DENON

CDR−1000/CDR−W1500

CDR−W1500

Takie “kombajny” nie mają wielkiej

szansy wyglądać ładnie. Dwie kieszenie,
wyświetlacz, mnóstwo przycisków − to
wszystko sprawia, że urządzenie nie pre−
zentuje się zaszczytnie i audiofilsko. Ale
jak powiedział pewien sprzedawca z hi−
endowego sklepu “Szurkowski” o wątpli−
wej urody rowerze wyścigowym: “dla
mnie, jak jest dobry, to staje się ładny”,
tak i w przypadku dwunapędowych rekor−
derów chodzi przede wszystkim o to, by
sprawnie funkcjonowały. Na dzień dobry

CDR−W1500

zapewnia wygodę w mani−

pulacjach, napędy przedzielono wyświet−

Z obsługą

CDR−W trzeba się

zapoznać przy

pomocy instrukcji,

jednak już okiełz−

nana oferuje

szeroką paletę

możliwości

użytkowych.

laczem, a pod

każdą z kieszeni znalazły

się przyciski przypisane konkretnym na−
pędom. Pod displayem zaś wylądowały
opcje uniwersalne − obsługa słuchawek,
przycisk sieciowy i gałka wielofunkcyjna.
Procedura kopiowania z wykorzystaniem
wewnętrznego napędu jest łatwa, ale,
uwaga, raczej nie ma szans by wykonać
ją prawidłowo bez zaglądania w instruk−
cję obsługi.

CDR−W1500

synchronizuje

przegrywanie wg standardowym metod,
okazuje się, że zamknięcie automatycz−
ne płyty odcina nas od pewnych możli−
wości − na przykład od wprowadzenia do
pamięci tekstu, czyli tytułów poszczegól−
nych nagrań i całej płyty (do 23 znaków
na każdą nazwę, nie więcej niż 900 sym−
boli na album). Ponadto podczas rejest−
racji może się okazać, że jeden z utwo−
rów nagraliśmy niepotrzebnie i bardzo te−
go żałujemy (oczywiście problem wystę−
puje jedynie przy CDR) − zaznaczamy
więc niechciany kawałek i odtwarzacz
ominie go za każdym razem podczas słu−
chania. Wracając na chwilę do synchro−
nizacji −

1500

posiada również opcję star−

tu nagrywania po pojawieniu się sygnału
o odpowiednim poziomie (rekorder wyłą−

cza automatycznie nagrywanie po 10).
Dobór poziomu następuje w 6−decybelo−
wych skokach pomiędzy −30dB a −54dB.
Właściwie trudno wyobrazić sobie zasto−
sowanie dla tej opcji, na myśl przychodzi
jedynie rejestracja ważnych dźwięków z
mikrofonu (np. z pluskiew znajdujących
się w pokojach pracowników firmy H.).
Automatyczne ustawianie poziomu syg−
nału determinuje głośność kopii − i tu wy−
łania się pewien kłopot polegający na
tym, że mając własną płytę skompilowa−
ną ze ścieżek z wielu krążków otrzymuje−
my nagranie finalne o różnych pozio−
mach głośności − w ekstremalnych przy−
padkach może to spowodować kręcenie
potencjometrem na początku każdego
utworów.

CDR−W1500

pozwala jednak

na regulację poziomu podczas rejestra−
cji, i choć dopasowanie poziomów na fi−
nalnym krążku poprzez dodawanie lub
odejmowanie decybeli jest trudne (bo
trzeba doświadczenia w nagrywaniu i
znajomości swego urządzenia), to lepsza
taka metoda niż żadna. Przegrywanie
może następować przy normalnej i zdwo−
jonej prędkości. Nie uważam się za au−
diofila, ale przegrywając płyty nigdy nie
korzystam z przyspieszonej opcji − choć−
by dla podtrzymania komfortu psychicz−

nego, że robię dla jakości dźwięku wszys−
tko, co jest możliwe. Urządzenie pozwoli
na wystartowanie z wyciszenia z dowol−
nego momentu i zakończenie w ten sam
sposób (czas wyciszania dobierany jest
w zakresie 1−15 sekund w 1−sekundo−
wych skokach).

Oczywiście

CDR−W1500

rejestruje tak−

że sygnały ze źródeł zewnętrznych, cyf−
rowych i analogowych. Do tego służą dwa
wejścia cyfrowe (koaksjalne i światłowo−
dowe) i jedno analogowe. Natomiast z po−
wodu dwóch napędów wszystkie wyjścia
są podwójne, a ich zestawy są takie sa−
me, czyli zawierają dwa rodzaje cyfro−
wych i klasyczne analogowe. Warto zwró−
cić na to uwagę, tak kompletne wyposa−
żenie wcale nie jest powszechne w rejes−
tratorach. Podczas przegrywania z ze−
wnątrz możliwa jest synchronizacja. Me−
toda podstawowa to rejestracja całego
materiału bez zamknięcia lub sfinalizo−
wanie krążka po zakończeniu przepisy−
wania − jest to zresztą identyczna opcja
jak w przypadku źródła wewnętrznego.
Dodatkowe możliwości to rejestracja jed−
nego nagrania poprzez uruchomienie
źródła oraz po prostu manualne rozpo−
czynanie nagrywania.

CDR−W1500

czyta

i kopiuje sygnał z HDCD, co wydaje się
umiejętnością dość niezwykłą.

HI−FI

− Rejestratory CD−RW

29

4/2001

3dB) dla sygnałów analogowych.

CDR−

1000

także pozwala na wprowadzenie do

pamięci tekstu dla płyty. Oczywiście w
urządzeniu nie mogło zabraknąć typo−
wych opcji dla CD, czyli bezpośredniego
dostępu do nagrań i odtwarzania w róż−
nych trybach (losowe, powtarzanie i pro−
gramowanie).

CDR−1000 jest pierwszą

kopiarką CDR zaproponowaną

przez Denona − przedtem

panowała u producenta era MD.

CDR−1000

Model

CDR−1000

pojawił się na rynku

wcześniej od

CDR−W1500

. W porówna−

niu do

1500

posiada nieco gorszy wy−

świetlacz − brak więc odrobiny luksusu,
którą niesie matrycowy display

CDR−W

1500.

Nadal jednak komfortowe jest wy−

posażenie w wejścia i wyjścia. Klasyczna
analogowa pętla na 4 RCA przypomina
zwyczajne magnetofony, jednak dwa cyf−
rowe wyjścia (elektryczne i światłowodo−
we) i trzy wejścia (dwa elektryczne i je−
dno optyczne) skutecznie wyganiają taś−
mowego potwora z naszej świadomości.
Tryby, w jakich urządzenie potrafi prze−
grywać, są podobne z serwowanymi w

CDR−W1500

.

Używanie urządzenia zdradza cieka−

wą cechę − obsługa nagrywania odbywa

się tylko bezpośrednio z przedniego pa−
nelu, odpowiednich opcji na sterowniku
nie znajdziemy. Można udawać, że to
słuszne, bowiem zawsze musimy stanąć
twarz w twarz z urządzeniami, by rozpo−
cząć przegrywanie − trzeba przecież wło−

żyć płyty. Założenie jest jednak słuszne
tylko pozornie, można przecież bez tru−
du wyobrazić sobie kopiowanie połą−
czone z weryfikacją utworów z oryginal−
nej płyty i nagrywaniem tylko niektó−
rych albo zgrywanie z pięciopłytowej
zmieniarki niektórych fragmentów. W
tych przypadkach ulubiony fotel jest
rozwiązaniem znacznie bardziej kom−
fortowym niż sterczenie przed sprzę−
tem.

CDR−1000

dysponuje ustawianiem

poziomu nagrania z cyfrowego źródła.
Ciekawą rzecz podają producenci w

odniesieniu do płyt z HDCD (wszyscy wy−
stępujący w tym teście). Otóż zastrzega−
ją, że kopiowanie sygnału HDCD jest
możliwe tylko wtedy, gdy poziom wcho−
dzącego przebiegu został określony na
0dB. Sama regulacja działa natomiast w
zakresie od −63dB do 6dB (co 1dB) dla
źródeł cyfrowych i − 12dB do 9dB (co

30

4/2001

WYPOSAŻENIE i WYKONANIE:

wszystkie

potrzebne opcje, solidna budowa.

OCENA:

dobra

OBSŁUGA:

przygotowanie do nagrania wymaga

znajomości urządzenia, zadanie utrudnia nieco
niezbyt wygodny wyświetlacz.

OCENA:

dostateczna

+

BRZMIENIE CD/KOPII:

CD porównywalne z

jakością oferowaną przez odtwarzacze. Kopie
wykonywane są z niewielkimi mankamentami
analitycznymi i dynamicznymi.

OCENA:

dobra

+

/

dobra

Cena

[zł]

3795,−

Dystrybutor:

HORN DISTRIBUTION

CDR−1000

DOBRA

OCENA KOŃCOWA:

WYPOSAŻENIE i WYKONANIE:

solidnie wykonany i

bogato wyposażony. Szczególnie cieszy zestaw
wejść i wyjść oraz możliwość całkowicie
niezależnego wykorzystania dwóch napędów.

OCENA:

dobra

+

OBSŁUGA:

na pewno nie intuicyjna. Biegłe

wykonywanie kopii wymaga od użytkownika
przeczytania instrukcji. Za to pewność działania
urządzenia, z mechanizmami włącznie, jest
wzorowa.

OCENA:

dobra

BRZMIENIE CD/KOPII:

CD to naturalny i zróżnico−

wany dźwięk, brakuje nieco uderzenia. Płyty
nagrywa z pewnym ograniczeniem analitycznoś−
ci, dynamiki i płynności wysokich rejestrów.

OCENA:

dobra

/

dobra

Cena

[zł]

4395,−

Dystrybutor:

HORN DISTRIBUTION

CDR−W 1500

DOBRA

OCENA KOŃCOWA:

CDR−W 1500

CDR 1000

TYP

podwójny

pojedynczy

REJESTRUJE

CDR I CDR−W

CDR I CDR−W

WEJŚCIA

Analogowe

1

1

Cyfrowe koaksjalne

1

2

Cyfrowe światłowodowe

1

1

WYJŚCIA

Analogowe

2

1

Cyfrowe koaksjalne

2

1

Cyfrowe światłowodowe

2

1

Słuchawkowe

regulowane

regulowane

PRĘDKOŚĆ PRZEGRYWANIA

normalna/podwójna

normalna

KONWERTER CZĘSTOT. PRÓBKOWANIA

tak

tak

ZABEZPIECZENIE PRZED
SERYJNYM KOPIOWANIEM

tak

tak

REGULACJA POZIOMU ZAPISU

tak

tak

CD TEXT

tak

tak

PASMO PRZENOSZENIA

2Hz−20kHz (CD i CDR)

2Hz−22kHz (CD i CDR)

ZAKRES DYNAMIKI

98dB (CD), 88dB (CDR)

100dB (CD)

ODSTĘP SYGNAŁU OD SZUMU

105dB (CD), 100dB (CDR)

108dB (CD)

ZNIEKSZTAŁCENIA HARMONICZNE

0,003% (CD), 0,01% (CDR)

0,003% (CD),

CENA

4395,−

3795,−

Dystrybutor

HORN DISTRIBUTION

CDR i CDR−W

− symbole kopiarek

Oznaczenia kopiarek CDR i CDR−W

wcale nie mówią o umiejętnościach
urządzeń w zakresie nagrywania CDR
−ów i CDR−W. Wszystkie współczesne
wypalarki potrafią rejestrować mate−
riał zarówno na jednorazowych pły−
tach, jak i na nośniku wielokrotnego
użytku. Litera “W” oznacza dzisiaj naj−
częściej, że urządzenie ma dwa na−
pędy.

Rekordery pozwalają na przepisy−

wanie danych na cztery sposoby, zwa−
nych możliwościami synchronizacji.
Dwa pierwsze dotyczą rejestracji całego
krążka − jedna pozostawia dane otwarte
po przegraniu wszystkich ścieżek, dru−
ga automatycznie zamyka nagranie po−
przez zarejestrowanie informacji TOC.
Druga metoda jest o tyle użyteczna, co
niebezpieczna. Użyteczna, bo jednym
ruchem dokonujemy całościowej rejest−
racji, czyli włączamy przycisk i otrzymu−
jemy wynik w postaci gotowej płyty. Nie−
bezpieczna, bo jeśli przyjdzie nam do
głowy zapisanie CD TEXT−u lub dogra−
nie utworów, to będzie na to za późno.
Operując na nie sfinalizowanej płycie
możemy również ominąć (nie kasując
ich − mowa o CDR) ścieżki, których nie
chcemy słuchać. Warto więc finalizację
zostawić sobie na koniec i wykonać tę
czynność niezależnie. Pożyteczne jest
również przegrywanie jednej ścieżki −
urządzenie rozpoczyna rejestrację au−
tomatycznie po wybraniu żądanego
utworu i wyłącza tryb nagrywania po je−
go zakończeniu. Pochodną tej możli−

wości jest przegrywanie kilku zaprogra−
mowanych ścieżek − opcja wbrew pozo−
rom bardzo ważna, pozwalająca bo−
wiem na szybkie przegranie kilku ulu−
bionych utworów z jednej płyty bez ko−
nieczności sterczenia przy rejestrato−
rze. Czwarta możliwość to wolna ame−
rykanka, czyli sam na sam z rekorde−
rem. Teoretycznie ostatnia funkcja nie
jest zbyt przydatna, okazuje się jednak,
że potrzebne jest czasami nagranie je−
dynie fragmentu utworu i można do wy−
konać właśnie tylko w ten sposób − to w
przypadku płyt CD. Ale bywa też, że
rejestrujemy z tunera satelitarnego,
gdzie synchronizacja nie jest możliwa,
bowiem urządzenie nie wysyła w cyfro−
wym sygnale informacji o kolejnych
ścieżkach. Metoda manualna jest więc
wtedy jedyną możliwą.

Zdarza się także, że forma synchro−

nizacji jest zupełnie unikalna, polega
bowiem na uruchamianiu rejestracji po
osiągnięciu przez sygnał źródłowy okreś−
lonego poziomu. Ten próg zazwyczaj
precyzyjnie określa się ustawieniami w
menu.

SYNCHRONIZACJA

Brzmienie proponowane przez

CDR−W1500

(myślę tu o zwyczaj−

nym odtwarzaniu CD) jest ekspre−

syjne i dynamiczne. Uznanie wzbudza
też dobra analityczność. Rozdzielczość
rodzi wrażenie dostrzegania dźwięków
wcześniej przysłoniętych, podobnie jak
podczas korzystania ze słuchawek. Efek−
ty przestrzenne są ukazane śmiało, i w
sumie składowe te tworzą dużą siłę wy−
razu.

CDR−1000

kontynuuje ten profil,

oferując jego zalety, ale zachowuje się
jednak jakby nieco bardziej powściągli−
wie.

1500−tka

może wydawać się nieco

zbyt dosadna i wrzaskliwa w niektórych
fragmentach, natomiast

1000

tego unika,

nie zatracając jednocześnie dynamiki.
Zarzut w odniesieniu do obydwu rekorde−
rów może być tylko jeden − brak im umie−
jętności przekazywania spektakularnych
uderzeń z pełną swobodą, tworzenia bar−
dzo dużej skali dźwięku. Ale są to urzą−
dzenia mogące mierzyć się z większoś−
cią odtwarzaczy CD w tym zakresie ceny,
choć nie z największymi faworytami.

Wiadomo od samego początku, że

CDR−W1500

wykonuje kopie dobrej ja−

kości. Jakkolwiek zarejestrowane utwory
tracą wybitną analityczność oryginałów,
to jednak wady w tym zakresie sprowa−
dzają się do zawężenia sceny i rozmycia
idealnych definicji o miejscach, w których
znajdują się muzycy. O ile rekorder radzi
sobie znakomicie z niskimi częstotliwoś−
ciami, to najwyższe tony zostają lekko
wyostrzone.

CDR−1000

w dziedzinie wykonywania

kopii również ma nieco większe możli−
wości niż

1500

. Płynność wysokich rejes−

trów nie zostaje tutaj ograniczona, nastę−
puje jednak podobny spadek analitycz−
ności.

HI−FI

− Rejestratory CD−RW