Terapia pacjenta
Mężczyzna lat 74, chory od 13 lat na chorobę Parkinsona:


1.Przed rozpoczęciem terapii zaproponuję ćwiczenia relaksacyjne w celu rozluźnienia mięśni
całego ciała i mięśni twarzy.

2.Następnie ćwiczenia oddechowe w celu pogłębienia oddechu, zwiększenia kontroli nad
wdechem i wydechem, wydłużenia fazy wydechowej;
a) Dmuchamy na płomień świecy,
b) Przenosimy papierki przy pomocy słomki z punktu A do punktu B,
c) Bierzemy wdech i na wydechu wymawiamy głoskę H; następnie robimy wdech i
wymawiamy krótkie wyrazy.

3. Ćwiczenia mięśni twarzy i praksji oralnej w celu rozluźnienia i usprawnienia mięśni:
a) wyraźnie, przesadnie wymawiamy samogłoski,
b) naprzemienne robimy dzióbki i uśmiechy,
c) oblizujemy wargę dolną i górną, przesuwamy język z jednego kącika ust do drugiego.

4. Ćwiczenia fonacyjne w celu koordynacji fonacji i oddechu, poprawy kontroli głosu i
natężenia, osiągniecia prawidłowego rezonansu i prozodii
a) podnosimy dłonie na wysokość klatki piersiowej, następnie opuszczamy z jednoczesnym
wydychaniem powietrza i intonowaniem głosek A,O,I,U
b) nucenie głosek OOO i MMM
c) wymawiamy głoski z różnym natężeniem cicho- głośno, cicho -głośno, głośno -cicho.

5. Ćwiczenia artykulacyjne w celu poprawy wyrazistości mowy:
a) zaczynamy od wyraźnej artykulacji wyrazów dźwiękonaśladowczych, przechodzimy do
krótkich, a następnie dłuższych wyrazów,
b) wymawiamy zdania, dłuższe teksty dbamy, żeby wszystkie wyrazy były wymawiane w
sposób dokładny z przesadną artykulacją,
c) ćwiczenia prozodii – odczytujemy wiersz z odpowiednią intonacją, wyrażamy swoje
emocje używając odpowiedniej intonacji.


Ćwiczenia powinny być wykonywane regularnie, z zachowaniem staranności (w razie
trudności można ćwiczyć przed lustrem), potrzebny jest również stały kontakt z terapeutą w
celu monitorowania postępów i wprowadzania ewentualnej korekty.