1
Muzyka w czasie liturgii sakramentu
małżeństwa
Sobota, 11 Sierpie
ń
2012 14:12
I. Wstęp.
Uroczysto
ść
zawarcia sakramentu mał
ż
e
ń
stwa dla ka
ż
dego, kto w jej przygotowanie jest w jaki
ś
sposób
zaanga
ż
owany, zawsze jest szczególnym prze
ż
yciem. Pocz
ą
wszy od Pa
ń
stwa Młodych a sko
ń
czywszy na
słu
ż
bie ołtarza. Dla tych dwojga to jeden jedyny i najwa
ż
niejszy dzie
ń
w
ż
yciu, dzie
ń
, który ju
ż
nigdy si
ę
nie
powtórzy, na który czekali cz
ę
sto bardzo długo. Zatem zrozumiałe jest,
ż
e narzeczeni i ich rodziny chcieliby, aby
wszystko podczas ceremonii w ko
ś
ciele i podczas wesela „grało” jak najlepiej. I jak najbardziej trzeba im to
umo
ż
liwi
ć
, lecz nie nale
ż
y te
ż
zapomina
ć
o zapoznaniu ich z pewnymi ograniczeniami, które ka
ż
dy czynnie
graj
ą
cy na
ś
lubach organista powinien zna
ć
i Pa
ń
stwa Młodych o nich niezwłocznie poinformowa
ć
.
Ś
lub – to zazwyczaj dwie odr
ę
bne uroczysto
ś
ci. Pierwsza – najwa
ż
niejsza – to liturgia w ko
ś
ciele (Msza
ś
wi
ę
ta)
poł
ą
czona z zawarciem sakramentu mał
ż
e
ń
stwa, i druga: wesele w domu weselnym lub uroczysty obiad dla
rodziny i najbli
ż
szych przyjaciół.
W ci
ą
gu ostatnich kilkunastu lat mo
ż
na zaobserwowa
ć
niepokoj
ą
ce symptomy mylenia obu tych ceremonii,
ś
ci
ś
lej: mieszania si
ę
sacrum z profanum. Jak powiedziano na pocz
ą
tku, Młodzi musz
ą
bezwzgl
ę
dnie dostosowa
ć
si
ę
do pewnych ogranicze
ń
w doborze repertuaru muzycznego wynikaj
ą
cych z sacrum miejsca jakim jest ko
ś
ciół.
To wła
ś
nie do organistów nale
ż
y ci
ą
głe i ustawiczne
ż
yczliwe u
ś
wiadamianie narzeczonych,
ż
e muzyka musi by
ć
odpowiednio dostosowana do ich uroczysto
ś
ci
ś
lubnej i tak, jak podczas ka
ż
dej innej liturgii, musi by
ć
ona
pozbawiona jakichkolwiek przejawów
ś
wiecko
ś
ci. W ko
ś
ciele nie mo
ż
na przecie
ż
ot tak, po prostu wykona
ć
sobie
ś
wieckiej piosenki (cz
ę
sto nawet tematycznie nie zwi
ą
zanej z sakramentem mał
ż
e
ń
stwa czy msz
ą
ś
wi
ę
t
ą
),
ulubionego „kawałka” z muzyki filmowej Pa
ń
stwa Młodych, albo „Barki” czy innej piosenki, któr
ą
ż
yczyliby sobie
narzeczeni. Przy całym szacunku dla Młodej Pary, ale nie jest i nigdy nie b
ę
dzie mo
ż
liwe „zrobienie” sobie z
liturgii
ś
lubnej tzw. „koncertu
ż
ycze
ń
”. Nie tylko samo sacrum ko
ś
cioła jako miejsca jest ograniczeniem, ale ju
ż
tak
ż
e sama
ś
wiadomo
ść
,
ż
e muzyka filmowa czy rozrywkowa, albo piosenki pozbawione cz
ę
sto jakiejkolwiek
sensownej tre
ś
ci i formy nie mog
ą
znale
źć
miejsca podczas tych doniosłych uroczysto
ś
ci.
Na takowe czas jest natomiast na weselu, gdzie wynajmuje si
ę
DJ-a lub cał
ą
orkiestr
ę
specjalnie przygotowan
ą
do obsługi tego typu uroczysto
ś
ci, która w swoim repertuarze posiada odpowiednie piosenki i muzyk
ę
filmow
ą
.
Ostatecznie tego typu pro
ś
by o wykonanie ulubionych utworów czy piosenek mo
ż
na zrealizowa
ć
przede msz
ą
ś
lubn
ą
lub po niej przez wynaj
ę
tych do tego muzyków, ale bezwzgl
ę
dnie poza bramami ko
ś
cioła, np. w czasie,
kiedy Młodzi i go
ś
cie gromadz
ą
si
ę
przed ko
ś
ciołem, lub po zako
ń
czonej mszy, np. w trakcie składania
ż
ycze
ń
. O
tym szerzej jeszcze b
ę
dzie mowa w poni
ż
szych akapitach.
Msza święta ślubna i propozycje śpiewów.
II. Wejście.
2
Wielu z organistów współcze
ś
nie graj
ą
cych podczas liturgii
ś
lubnej zapomina,
ż
e prawie w 100% udzielenie
sakramentu mał
ż
e
ń
stwa jest poł
ą
czone z Msz
ą
ś
wi
ę
t
ą
. A wi
ę
c je
ś
li jest to Msza, rz
ą
dzi si
ę
ona takimi samymi
prawami, jak ka
ż
da inna. Sakrament mał
ż
e
ń
stwa nie jest oderwany od mszy
ś
wi
ę
tej, lecz jest on w ni
ą
wpisany i
w trakcie jej trwania zawierany. Owszem, zdarzaj
ą
si
ę
przypadki, kiedy sakramentu mał
ż
e
ń
stwa udziela si
ę
poza
msz
ą
ś
wi
ę
t
ą
, ale nie o tym b
ę
dzie mowa.
Ś
ci
ś
lej: msza za nowo
ż
e
ń
ców posiada osobne antyfony na Wej
ś
cie i na
Komuni
ę
, na które nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
zastanawiaj
ą
c si
ę
nad doborem repertuaru. Msza ta posiada równie
ż
odr
ę
bn
ą
liturgi
ę
słowa, kolekty, oracje i prefacj
ę
. Z tymi elementami trzeba si
ę
koniecznie zapozna
ć
zanim
dobierze si
ę
konkretne pie
ś
ni i utwory na ceremoni
ę
za
ś
lubin.
Mszał Rzymski proponuje trzy ró
ż
ne teksty mszy przeznaczonych do odczytania przy zawieraniu sakramentu
mał
ż
e
ń
stwa. Na Wej
ś
cie cz
ę
sto w ko
ś
ciołach mo
ż
emy usłysze
ć
grany na organach marsz lub utwór wykonywany
przez solist
ę
lub
ś
piewaka przy akompaniamencie organów. Najlepszym wyj
ś
ciem z sytuacji jest zagranie
krótkiego, podniosłego utworu (marsza) na organach solo zaraz po odezwaniu si
ę
sygnaturki rozpoczynaj
ą
cej
msz
ę
ś
wi
ę
t
ą
. W wielu ko
ś
ciołach obserwuje si
ę
fakt, i
ż
celebrans wraz z usługuj
ą
cymi po dzwonku wychodzi po
Pa
ń
stwa Młodych oczekuj
ą
cych na niego pod chórem. W czasie tego przej
ś
cia mo
ż
na wła
ś
nie wykona
ć
na
organach marsz. Nie powinno praktykowa
ć
si
ę
grania na Wej
ś
cie z solist
ą
. Ta chwila powinna by
ć
podniosła i
uroczysta, rozpoczyna si
ę
wszak najwa
ż
niejsza w
ż
yciu msza dla tych narzeczonych. Niech zatem organy
zabrzmi
ą
pompatycznie i z przytupem godnym ich królewskiego brzmienia, wła
ś
nie, w tym pocz
ą
tkowym
momencie! Podczas powrotu kapłana z Młodymi z pod chóru – a na pewno ju
ż
po doj
ś
ciu do ołtarza i ucałowaniu
go przez celebransa – powinno za
ś
piewa
ć
si
ę
odpowiedni
ą
pie
śń
na Wej
ś
cie. W dokładniejszym wyborze takowej
mog
ą
pomóc ni
ż
ej zamieszczone trzy antyfony na Wej
ś
cie zaczerpni
ę
te z trzech tekstów mszalnych z Mszału
Rzymskiego przeznaczonych na uroczysto
ść
za
ś
lubin:
1.
Niech Bóg ze
ś
le wam pomoc z miejsca
ś
wi
ę
tego i niech was wspiera z nieba. Niech wam udzieli
czego w sercu pragniecie, i wypełni ka
ż
dy wasz zamysł. Ps 20 (19), 3. 5.
2.
Panie, nasy
ć
nas w zaraniu swoj
ą
łask
ą
, aby
ś
my mogli radowa
ć
si
ę
i cieszy
ć
przez wszystkie dni
nasze. Dobro
ć
Pana niech b
ę
dzie nad nami i nad dziełami r
ą
k naszych. Ps 90 (89), 14. 17.
3.
Ka
ż
dego dnia b
ę
d
ę
błogosławił Ciebie, Panie, i na wieki wysławiał Twoje Imi
ę
, bo jeste
ś
dobry dla
wszystkich, a Twoje miłosierdzie nad wszystkim, co stworzyłe
ś
. Ps 145 (144), 2. 9.
Wida
ć
zatem ró
ż
norodn
ą
tre
ść
, jak
ą
nios
ą
ze sob
ą
te trzy antyfony: pro
ś
b
ę
o Opatrzno
ść
Bo
żą
, o łask
ę
, o
wsparcie, jak równie
ż
błogosławie
ń
stwo Boga za dobro
ć
i miłosierdzie. Jest to szeroka tematyka, skłaniaj
ą
ca do
przemy
ś
le
ń
, która z pie
ś
ni b
ę
dzie si
ę
odpowiednio nadawa
ć
. Wydaje si
ę
,
ż
e najodpowiedniejsz
ą
grup
ą
, z której
mo
ż
na czerpa
ć
w tym wypadku s
ą
pie
ś
ni odwołuj
ą
ce si
ę
do Opatrzno
ś
ci Bo
ż
ej, oraz te, które w tre
ś
ci swojej
wypraszaj
ą
wiernym potrzebne łaski:
•
Pod Tw
ą
obron
ę
, Ojcze na niebie
•
Kto si
ę
w opiek
ę
odda Panu swemu (Ps 91)
•
Gło
ś
Imi
ę
Pana, Króla wszechmocy i chwały
•
Ojcze z niebios, Bo
ż
e, Panie
•
Za r
ę
k
ę
we
ź
mnie, Panie
•
Pan mój Wódz i Pasterz mój (Ps 23)
3
•
Szcz
ęś
liwy, kogo Opatrzno
ść
Boska (zwr. 1 i 4 –
ś
piewnik ks. Siedleckiego)
•
Bo
ż
e mocny, Bo
ż
e cudów
•
Bo
ż
e w dobroci nigdy nie przebrany
•
By
ć
bli
ż
ej Ciebie chc
ę
.
Z nowszych pie
ś
ni mog
ą
znale
źć
zastosowanie takie
ś
piewy jak:
•
Otwórzcie drzwi Chrystusowi (
ś
piewnik Archidiecezji Katowickiej, s. 355)
•
Ku Tobie, Panie, wznosim
ś
piew (
ś
piewnik „Exsultate Deo”)
•
Zł
ą
cz, Panie, miłuj
ą
cych Ci
ę
(
ś
piewnik liturgiczny)
•
Oto jest dzie
ń
, który dał nam Pan (
ś
piewnik „Niepoj
ę
ta Trójco”, t. I, s. 199 – zwłaszcza w okresie
paschalnym).
Nie powinno si
ę
praktykowa
ć
„przerabiania” tekstu dawnych pie
ś
ni na potrzeby liturgii
ś
lubnej, tzn. zmieniania
słów na „ich” czy „im” odrzucaj
ą
c tym samym pierwotny tekst. To niestety ci
ą
gle jeszcze cz
ę
sta i bł
ę
dna praktyka.
Nie chodzi tu o zaznaczenie,
ż
e tylko „tych dwoje” modli si
ę
do Pana o Opatrzno
ść
i błogosławie
ń
stwo, ale za
tych Młodych staj
ą
cych przed ołtarzem modli si
ę
wła
ś
nie dzi
ś
cały zgromadzony Ko
ś
ciół. Je
ś
li przemawiaj
ą
za
tym okoliczno
ś
ci, na Wej
ś
cie mo
ż
na równie
ż
za
ś
piewa
ć
pie
śń
okresow
ą
, szczególnie w okresie Wielkanocnym i
Bo
ż
ego Narodzenia.
III. Liturgia Słowa.
Liturgia słowa przewiduje dwa czytania: pierwsze ze Starego lub Nowego Testamentu i Ewangeli
ę
. Czytania s
ą
tak dobrane, aby przedstawiały istot
ę
miło
ś
ci oblubie
ń
czej Jezusa do Ko
ś
cioła jako Jego Oblubienicy. Je
ś
li
okoliczno
ś
ci nakazuj
ą
inaczej, np.
ś
lub odbywa si
ę
podczas sprawowania mszy w jak
ąś
uroczysto
ść
, albo
niedziel
ę
czy wigili
ę
, gdzie przewidziane s
ą
trzy czytania, wtedy jedynie drugie czytanie nale
ż
y odczyta
ć
z
lekcjonarza obrz
ę
dowego. Pierwsze czytanie, psalm, aklamacja przed Ewangeli
ą
jak i sama Ewangelia powinny
zawsze zosta
ć
odczytane z uroczysto
ś
ci lub niedzieli, bez wzgl
ę
du na
ś
lub.
Psalm responsoryjny wykonuje psalmista od ambony, nie za
ś
– jak to jest te
ż
niekiedy praktykowane – z chóru.
Chór nie jest miejscem na wykonywanie psalmu, o czym szerzej mo
ż
na przeczyta
ć
zagł
ę
biaj
ą
c si
ę
w znaczenie i
rol
ę
psalmisty we mszy
ś
wi
ę
tej. Usilnie nale
ż
y zach
ę
ca
ć
, aby psalm podczas ceremonii
ś
piewała inna osoba ni
ż
sam organista. Nie tylko dla ubogacenia samej ceremonii, ale tak
ż
e dla podtrzymania wła
ś
ciwego porz
ą
dku i
podziału funkcji w liturgii.
Aklamacj
ę
przed Ewangeli
ą
powinna wykona
ć
inna osoba ni
ż
ta, która
ś
piewała psalm. Najcz
ęś
ciej mo
ż
e to by
ć
wła
ś
nie organista, gdy
ż
aklamacja nie musi by
ć
wykonana z ambony. Aklamacja przed Ewangeli
ą
zmienia si
ę
zgodnie z okresem w roku ko
ś
cielnym.
Po odczytaniu Ewangelii i homilii, kapłan zadaje trzy pytania narzeczonym, które s
ą
bezpo
ś
rednim
wprowadzeniem w ceremoni
ę
za
ś
lubin. Po nich nast
ę
puje od
ś
piewanie hymnu do Ducha
Ś
wi
ę
tego O
Stworzycielu Duchu, przyjd
ź
. Ze wzgl
ę
du na długo
ść
hymnu, w czasie liturgii mo
ż
emy wykona
ć
trzy zwrotki w
4
nast
ę
puj
ą
cym układzie: zawsze pierwsz
ą
i ostatni
ą
, natomiast ze zwrotek 2-5 wybiera si
ę
jedn
ą
. Po hymnie
nast
ę
puje udzielenie sakramentu mał
ż
e
ń
stwa, nało
ż
enie obr
ą
czek i modlitwa wiernych.
IV. Przygotowanie Darów.
Podczas Przygotowania Darów mo
ż
emy wykonywa
ć
odpowiednio dobrany
ś
piew, utwór instrumentalny na
organach solo, lub akompaniowa
ć
przygotowanemu soli
ś
cie. W czasie Przygotowania Darów najodpowiedniejsz
ą
grup
ą
ś
piewów, z których mo
ż
emy zaczerpn
ąć
, s
ą
ś
piewy mówi
ą
ce o miło
ś
ci Boga i bli
ź
niego:
•
Gdzie miło
ść
wzajemna i dobro
ć
•
Miłujcie si
ę
wzajemnie
•
Przykazanie nowe daj
ę
wam
Istnieje spora grupa pie
ś
ni nowych, drukowanych w ró
ż
nych
ś
piewnikach, na które równie
ż
mo
ż
na zwróci
ć
uwag
ę
. Mówi
ą
one bezpo
ś
rednio o zawartym ju
ż
zwi
ą
zku mał
ż
e
ń
skim i wypraszaj
ą
w swej tre
ś
ci
błogosławie
ń
stwo, a wi
ę
c czas zastosowania ich na Przygotowania Darów jest dla nich odpowiedni:
•
Umiłowałe
ś
swój Ko
ś
ciół, Chryste (
Ś
piewnik Liturgiczny, s. 433)
•
Panie, Tu do Twych stóp nowo
ż
e
ń
ców para (
Ś
piewnik pie
ś
ni
ś
lubnych, red. ks. H. Chamski, wyd.
HEJNAŁ)
•
O Panie, do ołtarza stóp (
ś
piewnik ks. Stanisława Ziemia
ń
skiego SJ – zbiory własne, przyp. aut.)
•
Kl
ę
cz
ą
cym u Twych ołtarzy (muz. E. Bra
ń
ka – zbiory własne, przyp. aut.)
•
Pobłogosław dzi
ś
, Bo
ż
e (muz. T. Pi
ą
tek – zbiory własne, przyp. aut.)
Wszystkie wy
ż
ej wymienione tytuły
ś
piewów posiadaj
ą
imprimatur odpowiednich władz i dopuszczone s
ą
do
u
ż
ytku liturgicznego. Mo
ż
na równie
ż
spojrze
ć
na pie
ś
ni z trzeciej grupy –
ś
piewy dzi
ę
kczynne za otrzymany
sakrament i tematycznie zwi
ą
zane z obrz
ę
dem Przygotowania Darów:
•
Dzi
ę
kuj
ę
Bogu dzi
ś
(
Ś
piewnik „Exsultate Deo” – zwrotki wybrane)
•
B
ą
d
ź
my na
ś
ladowcami Boga (
Ś
piewnik „Exsultate Deo”)
•
Duchu m
ą
dro
ś
ci, roz
ś
wie
ć
my
ś
l (
Ś
piewnik ks. Siedleckiego, wyd. od 1994 r. i obecne)
•
Có
ż
Ci, Jezu, damy
•
Jezu, zosta
ń
w nas
•
Panie, umocnij wiar
ę
nasz
ą
(zwrotki wybrane)
•
Wszystko Tobie odda
ć
pragn
ę
•
Przyjmij, o Naj
ś
wi
ę
tszy Panie
•
Składamy Ci, Ojcze (
Ś
piewnik „Exsultate Deo”)
5
Dozwolone jest te
ż
wykonywanie podczas Przygotowania Darów pie
ś
ni okresowych, zwłaszcza w okresie Bo
ż
ego
Narodzenia i Wielkanocnym z uwagi na du
ż
e znaczenie w roku ko
ś
cielnym tych okresów, jak równie
ż
pie
ś
ni do
Ducha
Ś
wi
ę
tego. Mo
ż
na te
ż
wykona
ć
odpowiedni utwór zamiast pie
ś
ni, graj
ą
c na organach solo lub z
instrumentalist
ą
czy
ś
piewakiem. Przy czym ci
ą
gle jednak nale
ż
y pami
ę
ta
ć
o sacrum danej kompozycji. O tym,
jakich utworów powinno si
ę
szuka
ć
do wykonania w tym momencie na organach solo, b
ę
dzie powiedziane
osobno.
Dalej Msza
ś
wi
ę
ta przebiega jak zwykle. Melodie cz
ęś
ci stałych, psalmu responsoryjnego jak i aklamacji przed
Ewangeli
ą
powinno si
ę
stosowa
ć
ogólnie znane. Jest to wskazane z uwagi na lepsz
ą
i pełniejsz
ą
jako
ść
ś
piewu
wiernych na tej uroczysto
ś
ci, która i tak zazwyczaj pozostawia wiele do
ż
yczenia…
V. Komunia Święta.
Na Komuni
ę
ś
wi
ę
t
ą
Mszał Rzymski przewiduje równie
ż
trzy antyfony z trzech odr
ę
bnych tekstów mszalnych dla
nowo
ż
e
ń
ców:
1.
Chrystus umiłował Ko
ś
ciół i wydał za niego samego siebie, aby przygotowa
ć
sobie mał
ż
onk
ę
ś
wi
ę
t
ą
i nieskalan
ą
. Por. Ef 5, 25. 27.
2.
Daj
ę
wam przykazanie nowe, aby
ś
cie si
ę
wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. J 13,
34.
3.
B
ę
d
ę
błogosławił Pana po wszystkie czasy, Jego chwała b
ę
dzie zawsze na moich ustach.
Skosztujcie i zobaczcie, jak Pan jest dobry, szcz
ęś
liwy człowiek, który znajduje w Nim ucieczk
ę
. Ps
34 (33), 2. 9.
Jak wida
ć
tematyka antyfon jest równie szeroka, jak poprzednio cytowanych. Zatem mo
ż
na zastosowa
ć
tu pie
ś
ni
przede wszystkim odnosz
ą
ce si
ę
do antyfon, niektóre te
ż
proponowane ju
ż
wcze
ś
niej, takie jak:
•
Przykazanie nowe daj
ę
wam
•
Gdzie miło
ść
wzajemna i dobro
ć
•
Umiłowałe
ś
swój Ko
ś
ciół, Chryste
•
Pójd
ź
cie błogosławi
ć
Pana
Wskazane s
ą
te
ż
pie
ś
ni traktuj
ą
ce o tajemnicy obrz
ę
du, ale maj
ą
ce w swej tre
ś
ci pierwiastek
ś
wiadomo
ś
ci wiary
w Boga, oraz powierzenia si
ę
Jemu jako Miło
ś
ci, zatem:
•
Ja wiem, w kogo ja wierz
ę
•
Jezu, zosta
ń
w nas
•
Pomi
ę
dzy lud swój idzie sam (
ś
piewnik ks. Siedleckiego – tylko w wyd. od 1994 r. do teraz)
•
Zbli
ż
am si
ę
w pokorze
•
Pan Jezus ju
ż
si
ę
zbli
ż
a
6
•
Panie, dobry jak chleb
•
Jezusa ukrytego
•
O Panie, Ty nam dajesz (
ś
piewnik „Exsultate Deo”)
•
Ty
ś
w Wieczerniku (
ś
piewnik „Exsultate Deo”)
•
Ojciec nam powierzył Słowo (
ś
piewnik „Exsultate Deo”)
Po za
ś
piewaniu kilku zwrotek pie
ś
ni mo
ż
na zagra
ć
odpowiednio dobrany utwór na organach solo lub z
instrumentalist
ą
czy
ś
piewakiem ari
ę
, pie
śń
czy inny utwór z literatury muzycznej przeznaczonej na u
ż
ytek
ko
ś
cielny. Nie powinno si
ę
całkowicie zast
ę
powa
ć
pie
ś
ni na Komuni
ę
utworem instrumentalnym. Pie
śń
odpowiada obrz
ę
dowi, zgadza si
ę
w pewien sposób z antyfon
ą
, wi
ę
c jest najlepszym „pocz
ą
tkiem” tej szczególnej
chwili zjednoczenia z Chrystusem Eucharystycznym. Mo
ż
na z niej ostatecznie zrezygnowa
ć
tylko, je
ś
li
przemawiaj
ą
za tym inne szczególne wzgl
ę
dy, zawsze jednak nale
ż
y pami
ę
ta
ć
o jej pierwsze
ń
stwie przez
utworami instrumentalnymi czy wokalnymi.
VI. Uwielbienie.
Po kolekcie nast
ę
puj
ą
krótkie
ż
yczenia od celebransa i obrz
ę
dy błogosławie
ń
stwa ko
ń
cowego i rozesłania. Na
błogosławie
ń
stwo wierni odpowiadaj
ą
trzy razy „Amen”. Po rozesłaniu mo
ż
e nast
ą
pi
ć
cicha modlitwa Pa
ń
stwa
Młodych przed bocznym ołtarzem. Najcz
ęś
ciej jest to ołtarz lub obraz Matki Bo
ż
ej w bocznej kaplicy czy nawie. W
tym czasie nale
ż
y wykona
ć
stosown
ą
pie
śń
lub utwór instrumentalny. Mimo tego,
ż
e Msza
ś
wi
ę
ta jest ju
ż
formalnie zako
ń
czona, nadal muzyków wykonuj
ą
cych posług
ę
na ceremonii za
ś
lubin powinno obowi
ą
zywa
ć
sacrum. W czasie modlitwy mał
ż
onków uzasadnione wydaje si
ę
by
ć
zastosowanie wła
ś
nie pie
ś
ni maryjnych,
tre
ś
ciowo odpowiednio dopasowanych, wyra
ż
aj
ą
cych pro
ś
by o wstawiennictwo Maryi u Jezusa i powierzeniu si
ę
Jej Matczynej opiece:
•
Daj mi Jezusa, o Matko moja (
ś
piewnik
ś
l
ą
ski „Droga do nieba”)
•
Do Ciebie, Matko, Szafarko łask
•
Maryjo, co
ś
jest w niebie
•
Maryjo, ja Twe dzieci
ę
•
Niech chwała Maryi
•
O Maryjo, kwiecie biały
•
O Pani, ufno
ść
nasza (
ś
piewnik „Niepoj
ę
ta Trójco”, t. I)
•
Zdrowa
ś
Maryja, Bogarodzico
VIII. Modlitwa końcowa i marsz.
Wła
ś
nie w czasie tej modlitwy mał
ż
onków przy ołtarzu lub obrazie maryjnym jest jak najbardziej wskazane
wykonanie słynnego utworu Ave Maria autorstwa ró
ż
nych kompozytorów. Jak wynika z powy
ż
ej cytowanych
antyfon komunijnych proponowanych przez Mszał Rzymski, pie
śń
ta, lub utwór instrumentalny jako taki sam w
sobie nie ma
ż
adnego zwi
ą
zku z obrz
ę
dem udzielania Komunii wiernym, ani z uroczysto
ś
ci
ą
za
ś
lubin. Jedynie w
tradycji przyj
ę
ło si
ę
ł
ą
czy
ć
t
ę
kompozycj
ę
z ceremoni
ą
ś
lubn
ą
. Nie nale
ż
y jej natomiast gra
ć
lub
ś
piewa
ć
podczas
7
Komunii i procesji Wej
ś
cia. Jest na to wła
ś
nie odpowiedni czas: modlitwa przy ołtarzu lub obrazie maryjnym, albo
ostatecznie na Przygotowanie Darów.
Po maryjnym akcencie nast
ę
puje marsz weselny, kompozycja w transkrypcji na organy. Oryginał tego utworu
napisany jest na orkiestr
ę
i pochodzi z… XVI-wiecznej komedii Szekspira o elfach o wdzi
ę
cznym tytule „Sen nocy
letniej”. Do utworu tego Feliks Mendelssohn Bartholdy w wieku 17 lat skomponował uwertur
ę
koncertow
ą
, której
fragment jest obecnie powszechnie znany jako „Marsz Mendelssohna”. Dzieło to – jak jeszcze kilka innych – na
stałe weszło ju
ż
do repertuaru
ś
lubnego, zatem pozostaje tylko zach
ę
ci
ć
organistów do pomimo wszystko
wnikliwego szukania innych kompozycji przeznaczonych na zako
ń
czenie mszy
ś
lubnej (mo
ż
e nie koniecznie
transkrypcji na organy – mniej lub bardziej udanych). Sprzyja temu ogrom literatury organowej, gdzie w utworach
ś
miało pojawiaj
ą
si
ę
tempa marszowe i niejednokrotnie s
ą
to lepsze kompozycje (nie umniejszaj
ą
c kunsztu
Bartholdyemu) ni
ż
najsłynniejszy marsz z komediowej sztuki Szekspira. Pisz
ą
cemu te słowa ju
ż
kilka razy w
ci
ą
gu kilkunastoletniej słu
ż
by za organami podczas
ś
lubów zdarzyło si
ę
,
ż
e narzeczeni wr
ę
cz prosili o co
ś
innego
ni
ż
ten „oklepany marsz”. Zatem mo
ż
na i trzeba znale
źć
godny i potrzebny „zamiennik” tego znanego utworu.
Je
ś
li chodzi
ś
ci
ś
le o Marsz Mendelssohna, godn
ą
polecenia na polskim rynku nutowym jest jedynie transkrypcja
organowa Stanisława Kiszy, wydana niegdy
ś
przez PWM. Najwierniej „przenosi” oryginał dzieła na organy.
IX. Dokumenty Kościoła.
Na koniec warto te
ż
poruszy
ć
jeszcze kwesti
ę
odpowiedniego doboru instrumentalistów i solistów na liturgi
ę
ś
lubn
ą
, oraz repertuaru. Sprawy te, oraz zdanie o zdecydowanym prymacie organów w liturgii nad innymi
instrumentami zawiera kilka dokumentów Ko
ś
cioła, w tym „Konstytucja o Liturgii
Ś
wi
ę
tej”, w rozdziale VI: „Muzyka
Sakralna”, w punktach 120-121:
„120 W Ko
ś
ciele łaci
ń
skim nale
ż
y mie
ć
w wielkim poszanowaniu organy piszczałkowe jako tradycyjny instrument
muzyczny, którego brzmienie ceremoniom ko
ś
cielnym dodaje majestatu, a umysły wiernych podnosi do Boga i
spraw niebieskich. Inne natomiast instrumenty mo
ż
na dopu
ś
ci
ć
do kultu Bo
ż
ego według uznania i za zgod
ą
kompetentnej władzy terytorialnej, stosownie do zasad art. 22, § 2, 37 i 40, je
ż
eli nadaj
ą
si
ę
albo mog
ą
by
ć
przystosowane do u
ż
ytku sakralnego, je
ż
eli odpowiadaj
ą
godno
ś
ci
ś
wi
ą
tyni i rzeczywi
ś
cie przyczyniaj
ą
si
ę
do
zbudowania wiernych.
121 Muzycy przej
ę
ci duchem chrze
ś
cija
ń
skim niech wiedz
ą
,
ż
e s
ą
powołani do piel
ę
gnowania muzyki ko
ś
cielnej i
wzbogacania jej skarbca. Niech tworz
ą
melodie, które posiadałyby cechy prawdziwej muzyki ko
ś
cielnej i
nadawały si
ę
nie tylko dla wi
ę
kszych zespołów
ś
piewaczych, lecz tak
ż
e dla mniejszych chórów i przyczyniałyby
si
ę
do czynnego uczestnictwa całego zgromadzenia wiernych. Przeznaczone do
ś
piewów ko
ś
cielnych teksty
powinny si
ę
zgadza
ć
z nauk
ą
katolick
ą
. Nale
ż
y je czerpa
ć
przede wszystkim z Pisma
ś
wi
ę
tego i
ź
ródeł
liturgicznych”.
Kwesti
ę
od wielu lat sporn
ą
, dotycz
ą
c
ą
dopuszczania innych ni
ż
organy instrumentów do udziału w liturgii, oraz o
odtwarzaniu muzyki mechanicznej (inaczej: akompaniamentów z podkładu) reguluj
ą
punkty 29 i 30 rozdziału V
„Instrukcji Episkopatu Polski o muzyce liturgicznej po Soborze Watyka
ń
skim II” - (8 II 1979):
„29. Poza organami wolno u
ż
ywa
ć
w liturgii innych instrumentów z wyj
ą
tkiem tych, które s
ą
zbyt hała
ś
liwe lub
wprost przeznaczone do wykonywania współczesnej muzyki rozrywkowej. Wył
ą
cza si
ę
z u
ż
ytku liturgicznego,
zgodnie z tradycj
ą
, takie instrumenty, jak fortepian, akordeon, mandolina, gitara elektryczna, perkusja, wibrafon
itp.
30. Muzyka w czasie sprawowania czynno
ś
ci liturgiczych winna by
ć
wykonywana „na
ż
ywo”, dlatego nie wolno
8
zast
ę
powa
ć
ś
piewu zgromadzonych lub gry na instrumentach muzyk
ą
odtwarzan
ą
za pomoc
ą
aparatów, np.
magnetofonu, adapteru, radia itp. Nic nie stoi na przeszkodzie, by poza liturgi
ą
odtwarza
ć
niekiedy muzyk
ę
religijn
ą
z płyt czy ta
ś
m, aby w tego rodzaju audycjach udost
ę
pni
ć
wiernym arcydzieła muzycznej twórczo
ś
ci
religijnej dla wytworzenia odpowiedniego nastroju lub te
ż
celem wyrabiania w nich dobrego smaku muzycznego.
Nast
ę
pny punkt reguluj
ą
cy zagadnienie doboru repertuaru mo
ż
na odnale
źć
w: „
Ś
wi
ę
tej Kongregacji Obrz
ę
dów:
Instrukcji o muzyce w
ś
wi
ę
tej liturgii MUSICAM SACRAM”, w rozdziale I, punkcie 9:
„9. Przy wyborze rodzaju muzyki sakralnej, czy to dla zespołu
ś
piewaków (schola) czy dla ludu, nale
ż
y
uwzgl
ę
dni
ć
mo
ż
liwo
ś
ci tych, którzy maj
ą
ś
piewa
ć
. Ko
ś
ciół nie odrzuca od czynno
ś
ci liturgicznych
ż
adnego
rodzaju muzyki sakralnej, byleby tylko odpowiadała duchowi samej czynno
ś
ci liturgicznej oraz charakterowi
poszczególnych jej cz
ęś
ci, i by nie przeszkadzała ludowi w czynnym udziale.”
W I rozdziale „Instrukcji Episkopatu Polski o muzyce liturgicznej po Soborze Watyka
ń
skim II - (8 II 1979)” w
punkcie 10 mo
ż
na przeczyta
ć
:
„10. Wszystkie
ś
piewy przeznaczone do u
ż
ytku liturgicznego maj
ą
mie
ć
aprobat
ę
Konferencji Episkopatu Polski,
albo przynajmniej Władzy Diecezjalnej. Nie wolno w liturgii wykonywa
ć
utworów o charakterze
ś
wieckim”.
W tym samym dokumencie w punkcie 20 rozdziału II stwierdzono:
„20. Podczas liturgii nie wolno wykonywa
ć
muzyki maj
ą
cej charakter wyra
ź
nie
ś
wiecki np. jazzu, big-beatu itp.
Muzyka ta nie jest zgodna z duchem i powag
ą
liturgii, nie sprzyja jej refleksyjnemu prze
ż
ywaniu, a ponadto
cz
ę
sto wył
ą
cza całe zgromadzenie wiernych od udziału w
ś
piewie. Poza liturgi
ą
mo
ż
na urz
ą
dza
ć
specjalne
nabo
ż
e
ń
stwa gromadz
ą
ce młodych ludzi uprawiaj
ą
cych ten rodzaj muzyki. Duszpasterze maj
ą
obowi
ą
zek tak
kierowa
ć
tymi nabo
ż
e
ń
stwami, by miały one charakter religijny i by zawsze z nich płyn
ę
ło dobro duchowe
uczestników”.
Ze wzgl
ę
du na sakralny charakter liturgii
ś
lubnej to wła
ś
nie do organisty nale
ż
y odpowiednia ocena i dobór
repertuaru (równie
ż
je
ś
li w liturgi
ę
wł
ą
czaj
ą
si
ę
zespoły muzyczne i soli
ś
ci). To zawsze on powinien mie
ć
ostateczne słowo umo
ż
liwiaj
ą
ce wykonanie jakiego
ś
utworu lub nie. Je
ś
li chodzi o utwory na organy solo, które
mo
ż
liwe s
ą
do wykonania w czasie ceremonii
ś
lubnej to literatura organowa zna ich niesko
ń
czenie wiele. Przede
wszystkim nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na przygrywki chorałowe z cantus firmus i mniejsze formy instrumentalne. Tacy
kompozytorzy jak: D. Buxtechude, J. S. Bach, G. Böhm czy A. Guilmant lub Ch. M. Widor bardzo cz
ę
sto pisali
utwory z przeznaczeniem do wykonania ich wła
ś
nie w czasie nabo
ż
e
ń
stwa. Przygrywki chorałowe zawieraj
ą
tematy zaczerpni
ę
te z chorałów protestanckich
ś
piewanych w ko
ś
ciołach, a wi
ę
c w czasie mszy. Odpowiednio
dobrane (wa
ż
ne jest tłumaczenie tytułu) mog
ą
by
ć
bardzo pomocne. Ich zwarta tre
ść
, krótka forma i pi
ę
kne
chorałowe melodie bogato zdobione w sam raz wystarczaj
ą
, aby wypełni
ć
muzyk
ą
czas Przygotowania Darów lub
Komunii
ś
wi
ę
tej. Mo
ż
na wymieni
ć
takie tytuły jak: „Liebster Jesu” (Jezu drogi – na Komuni
ę
lub Uwielbienie),
„Komm, Heiliger Geist” (Przyjd
ź
Duchu
Ś
wi
ę
ty – na Przygotowanie Darów), Kyrie eleison, Gloria, Sanctus, Agnus
Dei – fragmenty z ornamentowanym tematem gregoria
ń
skim (np. alternatim z mszy Couperina – na Komuni
ę
), i
wiele innych. S
ą
to utwory, jak ju
ż
powiedziano, o charakterze sakralnym, odwołuj
ą
cym si
ę
w swej tre
ś
ci do
„cytatów melodycznych” z pie
ś
ni ko
ś
cielnych czy Pisma
Ś
wi
ę
tego. Tak samo utwory „cytuj
ą
ce” fragmenty chorału
gregoria
ń
skiego, czy to konkretnych kompozycji, czy to cz
ęś
ci stałych mszy, s
ą
tutaj bardzo wskazane. Równie
ż
sonaty pisane przez kompozytorów z przeznaczeniem dla ko
ś
ciołów lub fragmenty mszy alternatim (np.
Couperina) s
ą
tutaj bardzo dobrym wyj
ś
ciem. Słowem: wszystko co odnosi si
ę
bezpo
ś
rednio do tekstów
ś
wi
ę
tych
9
lub zatwierdzonych przez odpowiednie władze, lub maj
ą
ce charakter sakralny, nie
ś
wiecki. Tymi samymi
kategoriami powinni
ś
my si
ę
kierowa
ć
w doborze pie
ś
ni. Wskazane jest pisanie nowych pie
ś
ni na
ś
lub opartych na
bezpo
ś
rednich cytatach z czyta
ń
, ewangelii czy Słowa traktuj
ą
cego w Biblii o miło
ś
ci. Ci
ą
gle jest brak
odpowiednich materiałów, wi
ę
c nale
ż
y zach
ę
ca
ć
siebie nawzajem do odwagi w tworzeniu nowych dzieł.
Zabronione powinno by
ć
w trakcie mszy
ś
lubnej wykonywanie takich dzieł jak: „Pory roku” A. Vivaldiego,
„Marzenie” R. Schumanna, muzyka z filmu „Misja” E. Morriconego, muzyka z filmu „Shreck”, kompozycje
zespołów „The Beatles”, „ABBA”, oraz innych zespołów tworz
ą
cych muzyk
ę
rozrywkow
ą
.
X. Podsumowanie.
Powy
ż
szy artykuł nie wyczerpuje w pełni tematyki poruszonego zagadnienia. Kwestie doboru repertuaru –
zarówno pie
ś
ni jak i utworów instrumentalnych, poza wy
ż
ej wymienionymi Władzami Ko
ś
cielnymi reguluj
ą
te
ż
czynniki lokalne, narodowe i okoliczno
ś
ciowe. Celem artykułu jest pomoc organistom i kapłanom, by jak najlepiej
zrozumieli istot
ę
mszy
ś
lubnej od strony muzycznej, oraz przedstawienie jedynie propozycji pie
ś
ni i niektórych
utworów, które mo
ż
na wykorzysta
ć
. Cało
ść
zagadnienia powinna doczeka
ć
si
ę
odpowiedniego, szerszego
opracowania na postawie dost
ę
pnych dokumentów Ko
ś
cioła i w oparciu o praktyk
ę
na stanowisku organisty.
Pozostaje mie
ć
nadziej
ę
,
ż
e takowa w krótkim czasie si
ę
uka
ż
e i b
ę
dzie jeszcze bardziej pomocna ni
ż
powy
ż
szy
artykuł.
Stanisław Diwiszek
Zmieniony: Niedziela, 24 Luty 2013 14:01