15 maja 2015, 11:08

Autor: Redakcja SwiatObrazu.pl
czytano: 2240 razy

Cyfrowa ciemnia w aparacie z Olympusem - zdjęcia czarno-białe

Fotografia czarno-biała stanowi dla wielu nie tylko
lepszą, ale wręcz jedynie słuszną odmianę tej
sztuki. Aby jednak wykonywane przez nas zdjęcia
w odcieniach szarości wyglądały naprawdę
klasycznie, stylowo i po prostu lepiej niż w
kolorze, trzeba zrobić coś więcej niż tylko usunąć
z nich kolor. Wymagają one w pewnym sensie
znacznie większej uwagi i świadomego podejścia
do fotograficznej materii, aniżeli obrazy barwne.
Potrzebne są też odpowiednie narzędzia, które
aparaty marki Olympus szczęśliwie są w stanie
nam dostarczyć. Dlatego właśnie dzisiejszy
odcinek naszego cyklu poświęcimy wykonywaniu
zdjęć czarno-białych tak jak należy – i to bez
pomocy komputera!

Funkcje podstawowe

Zobacz też pozostałe artykuły wchodzące w skład cyklu
Część pierwsza:

Filtry artystyczne - co to jest, jak działa, jak tego używać?

Część druga:

Balans bieli dla fotografów-artystów i fotografów dokumentalistów

Część trzecia:

Tryby obrazu i gradacja - podstawowe narzędzie kontroli i kontrastu kolorystyki zdjęć w

aparacie

Część czwarta:

Kreator kolorów oraz Kontrola świateł i cieni - zmień kolorystykę i tonalność zdjęcia

przed jego wykonaniem

Część piąta:

Proporcje obrazu i ich modyfikacja z poziomu aparatu

Co sprawia, że zdjęcie czarno-białe wydaje się szlachetniejsze i bardziej profesjonalne od tej samej
fotografii, ale w kolorze? Trudno tak naprawdę powiedzieć. Duży wpływ na to mają na pewno względy
historyczne i to, że lwia część ikonicznych i uznawanych za wybitne fotografii wykonanych przez
mistrzów to obrazy w czerni i bieli. Nie tłumaczy to jednak do końca, dlaczego dobrze wykonane zdjęcie
tego typu aż tak bardzo przyciąga wzrok – jest to chyba po prostu jedna z tych spraw, których do końca
wyjaśnić nie można. Nie da się natomiast zaprzeczyć temu, że zdjęcie pozbawione koloru wydaje się
znacznie schludniejsze i łatwiejsze do skomponowania. Po wyeliminowaniu z kadru jednego elementu
kompozycyjnego do opanowania (rolę koloru przejmują pod tym względem kontrasty i układy plam
jasnych i ciemnych) można się lepiej skupić na pozostałych, a i sam świat oglądany przez
monochromatyczny filtr może zarówno fotografowi jak i odbiorcom jego zdjęć wydać się wyraźniejszy.

Cyfrowa ciemnia w aparacie z Olympusem - zdjęcia czarno-białe

http://www.swiatobrazu.pl/cyfrowa-ciemnia-w-aparacie-z-olympusem-...

1 z 12

2015-08-15 22:31

Fotografia czarno-biała dla wielu twórców nie jest po prostu środkiem wyrazu, lecz samą esencją fotografii. Twierdzą

oni, że usunięcie z obrazu koloru powoduje odarcie go z fałszu i ukazanie rzeczywistości taką, jaką jest. Zdjęcie

wykonane aparatem Olympus OM-D E-M10. (Fot. Thomas Leuthard)

Jednak wykonanie udanej fotografii czarno-białej nie może sprowadzać się do prostej desaturacji, czyli
usunięcia z obrazu informacji o kolorze – a tak właśnie działa większość narzędzi typu "konwersja do
czerni i bieli" spotykanych w aparatach cyfrowych. Na szczęście aparaty Olympusa pod tym względem
są zupełnie inne. Kreatywna fotografia czarno-biała to kolejna rzecz, która w aparatach tej marki
możliwa jest do zrealizowania bez konieczności korzystania z komputerowych programów graficznych, a
nawet tradycyjnych narzędzi przeznaczonych do tego celu, takich jak choćby szklane filtry barwne.

[kn_advert]

Dwa tryby pracy do czerni i bieli

W przeciwieństwie do wielu produktów konkurencyjnych firm, aparaty cyfrowe marki Olympus
umożliwiają wykonywanie zdjęć czarno-białych na kilka sposobów. Na początek, aby nie wprowadzać
zbędnego zamieszania, pragniemy przedstawić Wam dwa najważniejsze, których istnienie
sygnalizowaliśmy już na łamach poprzednich odcinków cyklu.

Cyfrowa ciemnia w aparacie z Olympusem - zdjęcia czarno-białe

http://www.swiatobrazu.pl/cyfrowa-ciemnia-w-aparacie-z-olympusem-...

2 z 12

2015-08-15 22:31

Od samego początku swojego istnienia, filtr Ziarnisty film jest ulubionym narzędziem wielu użytkowników aparatów

Olympus PEN. Jednak dopiero po dodaniu do niego możliwości wyboru filtrów barwnych oraz opcji tonowania stał się on

funkcją w pełni dojrzałą, mogącą zaspokoić wymagania również bardziej zaawansowanych fotografów. Obecnie obie te

opcje dostępne są już z poziomu wszystkich lub niemal wszystkich (w zależności od modelu) aparatów cyfrowych

interesującej nas marki. Zdjęcie wykonane aparatem Olympus OM-D E-M5. (Fot. Thomas Leuthard)

Podstawowym narzędziem do wykonywania zdjęć czarno-białych (oraz tonowanych, o czym mówimy
więcej na następnej stronie) jest

tryb obrazu

o nazwie Monotone. Od innych trybów różni się brakiem

opcji dodatkowej Nasycenie (co jest dosyć oczywiste), zamiast której pojawiają się parametry Filtr Cz-B
oraz Tonowanie Obrazu. UWAGA: Patrząc na opcje tego narzędzia z poziomu panelu Live SPK można
odnieść wrażenie, jakoby nie miało ono opcji Gradacja, podczas gdy pozostaje ona cały czas dostępna,
choć jedynie z poziomu menu głównego. Zapewne głównym powodem takiego stanu rzeczy był brak
miejsca w obrębie narzędzi okna Live SPK.

Drugim narzędziem służącym do wykonywania zdjęć czarno-białych obecnym w bardziej
zaawansowanych aparatach cyfrowych Olympusa jest

filtr artystyczny

Ziarnisty Film. Jest to, jak

wskazują ankiety i badania przeprowadzane wśród użytkowników bezlusterkowców PEN i OM-D,
najczęściej używany i najbardziej lubiany filtr artystyczny. Jego zadaniem jest symulowanie działania
tradycyjnych czarno-białych klisz wysokoczułych o wysokim kontraście i silnym ziarnie. Oferuje on dwa
podstawowe tryby pracy (kontrast większy i mniejszy), dysponuje takimi samymi dwoma ustawieniami
dodatkowymi, jak wspomniany przed chwilą tryb Monotone, a ponadto oferuje typowe dla innych filtrów
artystycznych rodzaje wykończeń, które doskonale komponują się z klasyczną fotografią czarno-białą:
winietę ciemną, jasną oraz efekt poszarpanej ramki.

Cyfrowa ciemnia w aparacie z Olympusem - zdjęcia czarno-białe

http://www.swiatobrazu.pl/cyfrowa-ciemnia-w-aparacie-z-olympusem-...

3 z 12

2015-08-15 22:31

Przełączeniu się na tryb Monotone towarzyszy dość wyraźna zmiana zestawu opcji dostępnych w obrębie panelu Live

SPK. Niestety jedna z nich – Gradacja – z braku miejsca dosyć niefortunnie znika z palety i jest dostępna tylko z

poziomu menu głównego.

Za pomocą tych dwóch narzędzi, a także oferowanych przez nie funkcji dodatkowych, możliwe jest
wykonywanie zdjęć czarno-białych o bardzo zróżnicowanym klimacie: od gładkich, studyjnych fotografii
o szerokiej dynamice tonalnej oraz pięknych pejzaży Ansela Adamsa, przez klasyczne Street Photo, aż
po agresywne, ziarniste zdjęcia "z pola walki" kojarzące się z dziełami Roberta Capy i innych legend
fotografii prasowej. Jednak aby to osiągnąć nie wystarczy po prostu wyłączyć kolor i pstrykać.
Konieczne jest umiejętne wykorzystanie wspomnianych już narzędzi dodatkowych, czyli przede
wszystkim filtrów.

Filtry barwne – podstawowe narzędzie kontroli tonalności

obrazu

Pod wieloma względami tradycyjna fotografia czarno-biała jest jedną z najbardziej "technicznych"
odmian sztuki fotograficznej. Umożliwia ona uzyskanie bardzo różnorodnych efektów tym fotografom,
którzy nie boją się korzystać z określonych narzędzi – w tradycyjnej fotografii srebrowej były to szklane
filtry barwne, które w aparatach cyfrowych Olympusa zastąpione zostały ich odpowiednikami na
poziomie oprogramowania.

[converttable end="1"]

Wersja oryginalna

Cyfrowa ciemnia w aparacie z Olympusem - zdjęcia czarno-białe

http://www.swiatobrazu.pl/cyfrowa-ciemnia-w-aparacie-z-olympusem-...

4 z 12

2015-08-15 22:31

Bez filtra

Filtr żółty

Cyfrowa ciemnia w aparacie z Olympusem - zdjęcia czarno-białe

http://www.swiatobrazu.pl/cyfrowa-ciemnia-w-aparacie-z-olympusem-...

5 z 12

2015-08-15 22:31

Filtr pomarańczowy

Filtr czerwony

Cyfrowa ciemnia w aparacie z Olympusem - zdjęcia czarno-białe

http://www.swiatobrazu.pl/cyfrowa-ciemnia-w-aparacie-z-olympusem-...

6 z 12

2015-08-15 22:31

Filtr zielony

W fotografii monochromatycznej filtry kolorowe pełnią ważną rolę w kształtowaniu obrazu fotograficznego. Efekty

działania poszczególnych filtrów mogą być niezbyt widoczne na pierwszy rzut oka, ale bezpośrednie porównanie ze sobą

tego samego kadru przy różnych ustawieniach pokazuje ich oddziaływanie na sfotografowaną rzeczywistość. Prezentacja

przygotowana w oparciu o zdjęcie wykonane aparatem Olympus OM-D E-M1 za pomocą aplikacji OLYMPUS Viewer 3 –

widoczne powyżej zdjęcia odpowiadają dokładnie efektom uzyskiwanym poprzez ustawienie w aparacie trybu Monotone

wraz z kolejnymi filtrami barwnymi. (Fot. Jarosław Zachwieja)

Cyfrowa ciemnia w aparacie z Olympusem - zdjęcia czarno-białe

http://www.swiatobrazu.pl/cyfrowa-ciemnia-w-aparacie-z-olympusem-...

7 z 12

2015-08-15 22:31

[converttable]

Tak właśnie: filtry barwne. Osoby mniej obeznane z tematem mogą w pierwszej chwili uznać to za
dziwne, ale w fotografii czarno-białej kolor odgrywa bardzo ważną rolę jako budulec obrazu. Filtry
barwne, poprzez zdolność silnego tłumienia barw znajdujących się po przeciwnej stronie widma
świetlnego aniżeli one same, pozwalają w sposób selektywny kontrolować jasność określonych partii
fotografowanej sceny na zdjęciu monochromatycznym. Najbardziej znanym przykładem jest użycie
filtrów o barwach ciepłych (żółtych, czerwonych i pomarańczowych) w fotografii krajobrazowej do
przyciemnienia nieba i tym samym wzmocnienia kontrastu pomiędzy nim a chmurami, a także
rozpościerającym się poniżej pejzażem. To właśnie z takich filtrów korzystali wszyscy wielcy pejzażyści
tacy jak Ansel Adams, kiedy na zdjęciu czarno-białym chcieli w pełni pokazać majestat i piękno
fotografowanych miejsc.

Aparaty cyfrowe marki Olympus oferują komplet czterech podstawowych filtrów barwnych, z których
każdy ma określony zakres zastosowań opisany pokrótce w samouczku aparatu. I tak filtry żółty i
czerwony zalecane są do fotografii krajobrazowej (ich podstawowym zadaniem jest zwiększenie
kontrastu pomiędzy niebem, a chmurami i ziemią), a filtry pomarańczowy i zielony znajdują
zastosowanie w fotografii portretowej (ten pierwszy powoduje znaczne rozjaśnienie twarzy i skóry)
względem pozostałych elementów kompozycji, a drugi ma działanie odwrotne). Jednak nie jest to
podział sztywny i np. filtr czerwony również może znaleźć zastosowanie w fotografii portretowej, jeśli
tylko zależy nam na efektownym osłabieniu rysów twarzy modeli (co w czarno-białej fotografii
portretowej jest często spotykane).

Niebo w fotografii krajobrazowej prawie zawsze odgrywa pierwszorzędną rolę. W fotografii czarno-białej najbardziej

efektownie wygląda ono w postaci ciemnej, zestawionej z kontrastującymi jaśniejszymi i prawie czarnymi chmurami.

Efekt ten najłatwiej osiągnąć łącząc kilka technik, z których spora część (filtry barwne, korekta kontrastu, gradacji i

tonalności) możliwa jest do uzyskania z poziomu aparatu. Są one w stanie całkiem nieźle zrekompensować nawet brak

filtrów połówkowego oraz polaryzacyjnego, których działania nie da się w pełni zasymulować cyfrowo.

(Fot. Anne Worner)

Poznanie obszarów zastosowania poszczególnych filtrów ułatwia w pewnym stopniu diagram obecny
m.in. w narzędziu regulacji filtra Ziarnisty Film, gdzie ilustrowany jest wpływ zastosowania konkretnego
filtra na każdą z trzech barw podstawowych. Jeżeli jednak dla kogoś to będzie za mało, to lepszym
rozwiązaniem może się okazać wykorzystanie aplikacji OLYMPUS Viewer 3 i samodzielne sprawdzenie
działania wszystkich czterech filtrów na kilku zdjęciach przykładowych o różnorodnej tematyce.
Pamiętajcie jedynie, że będą Wam do tego potrzebne pliki w formacie RAW!

Cyfrowa ciemnia w aparacie z Olympusem - zdjęcia czarno-białe

http://www.swiatobrazu.pl/cyfrowa-ciemnia-w-aparacie-z-olympusem-...

8 z 12

2015-08-15 22:31

Narzędzia pomocnicze

No dobrze, znamy już podstawowe narzędzia służące do kontrolowanego tworzenia zdjęć czarno-białych
dostępne w aparatach marki Olympus. To jednak jeszcze nie wszystko, co nasz sprzęt ma do
zaoferowania w tym zakresie. Dlatego też zajmiemy się teraz uzupełnieniem tej wiedzy o dodatkowe
informacje ułatwiające pracę z aparatem oraz rozszerzające nasze możliwości twórcze w zakresie
fotografii monochromatycznej. A zaczniemy od kilku słów na temat tego, dlaczego (po raz kolejny już,
ale taka po prostu jest rzeczywistość) fotografowie korzystający z aparatów kompaktowych i
bezlusterkowców pragnący wykonywać zdjęcia czarno-białe mają znacznie łatwiejsze życie, niż ich
koledzy z lustrzankami.

[kn_advert]

Podgląd na żywo ponownie kluczem do sukcesu

Cały problem z fotografią czarno-białą polega na tym, że trudno jest ją sobie wyobrazić przed
zrobieniem zdjęcia. Ludzie (podobnie jak i inne naczelne) w odróżnieniu od psów doskonale rozróżniają
kolory i szczególnie łatwo reagują na barwy mocno nasycone. A to może prowadzić do wielu pułapek, w
które szczególnie łatwo wpadają mniej doświadczeni fotografowie. Jeśli więc kiedyś po wykonaniu
zdjęcia pięknego, intensywnie czerwonego kwiatu na tle równie intensywnie zielonych liści
spodziewaliście się zobaczyć na zdjęciu w wersji czarno-białym jasny kwiat na kontrastującym z nim
ciemnym tle, a ujrzeliście niezbyt interesujący układ ciemnoszarych plam (oczywiście nie używaliście
wówczas czerwonego filtra, a być może nawet nie zdawaliście sobie sprawy z istnienia takiego
instrumentu do wykonywania zdjęć jednobarwnych), to nie przejmujcie się – nie jesteście jedyni,
którzy popełnili ten błąd.

Próba wyobrażenia sobie, jak dana scena obserwowana przez nas w kolorze będzie wyglądała w czerni i bieli nie zawsze

przynosi dobre efekty. Nie jest to niemożliwe, ale znacznie lepiej mieć do dyspozycji pomoc w postaci stałego podglądu.
Dotyczy to w szczególności obrazów o nietypowej tonalności, które również pod względem ekspozycji mogą zupełnie nie

przypominać tego, co oglądamy na własne oczy. (Fot. laurent Bertrais)

Aparaty funkcjonujące w oparciu o tryb Live View (czyli m.in. kompakty i bezlusterkowce) eliminują ten
problem w zarodku. Obraz podglądu w momencie przełączenia się na któryś z trybów
monochromatycznych natychmiast traci barwy i jest na bieżąco korygowany również pod kątem użytych
filtrów i innych narzędzi pomocniczych. Widać więc to, co będzie na zdjęciu i dzięki temu znajdujemy
się w znacznie bardziej komfortowej sytuacji, niż dawni fotografowie, którzy umiejętność przewidywania
ostatecznego wyglądu zdjęcia musieli zdobywać latami, szlifując doświadczenie kosztem dziesiątków
wywołanych negatywów.

Kontrast jest ważny!

W fotografii czarno-białej kontrast tonalny jest wszystkim. Po wyeliminowaniu z obrazu kolorów
jedynym co pozostaje, są jasne i ciemne linie oraz plamy tworzące fotograficzną kompozycję. Często to
właśnie kontrasty pomiędzy nimi decydują o tym, czy zdjęcie jest ciekawe i przyciąga uwagę, czy też

Cyfrowa ciemnia w aparacie z Olympusem - zdjęcia czarno-białe

http://www.swiatobrazu.pl/cyfrowa-ciemnia-w-aparacie-z-olympusem-...

9 z 12

2015-08-15 22:31

nie. I choć filtry barwne są jedną z metod uzyskania takich kontrastów, to nie jest to metoda jedyna.
Właśnie dlatego obydwa opisane do tej pory tryby wykonywania zdjęć czarno-białych umożliwiają
dokonanie w tym zakresie dodatkowych modyfikacji obrazu.

W fotografii czarno-białej brak koloru jest zarówno korzyścią, jak i wyzwaniem. Brak barw jako czynnika

kompozycyjnego należy równoważyć lepszym wykorzystaniem kontrastów obecnych w fotografowanej scenie,

umiejętnie podkreślając je odpowiednimi technikami kompozycyjnymi i ustawieniami aparatu. Dobrze wykonane pod

tym względem zdjęcie monochromatyczne przykuje uwagę odbiorcy znacznie lepiej, niż przypadkowe ujęcie przerobione

bezmyślnie na odcienie szarości, "bo tak jest bardziej artystycznie". Zdjęcie wykonane aparatem Olympus OM-D E-M5.

(Fot. Magdalena Roeseler)

Dla filtra artystycznego Ziarnisty Film podstawowy tryb pracy (I) odznacza się bardzo silnym
kontrastem, idealnym do zdjęć reportażowych czy fotografii ulicznej. Jeśli jednak szukamy czegoś
bardziej wyważonego, to powinniśmy zainteresować się ustawieniem alternatywnym (II) oferującym
większą rozpiętość tonalną oraz mniejszy kontrast ogólny. A ponieważ natężenie ziarna pozostaje w nim
na zbliżonym poziomie, toteż nadal narzędzie to nadaje się do symulowania efektów tradycyjnej
czarno-białej kliszy.

Tryb obrazu Monotone oferuje jeszcze większe możliwości w tym zakresie. Do kontrolowania kontrastu
mogą tam bowiem służyć aż trzy ustawienia pomocnicze: Kontrast (co jest chyba oczywiste), Ostrość
(efekt wyostrzenia w obróbce cyfrowej uzyskiwany jest poprzez zwiększanie kontrastu lokalnego na
krawędziach fotografowanych obiektów - zmiękczanie obrazu to z kolei zabieg odwrotny) oraz Gradacja.
Operowanie tym ostatnim parametrem może się okazać niezbędne w sytuacji, gdy fotografować
będziemy sceny o wyraźnie jasnej lub ciemnej tonacji. Pamiętać też należy o ustawieniu AUTO, którego
zadaniem jest cyfrowe rozjaśnianie cieni – to też się może w pewnych sytuacjach przydać.

A może by tak tonowanie?

Oczywiście fotografia jednobarwna nie ogranicza się wyłącznie do czerni i bieli. Któż z nas nie zachwycał
się wielokrotnie pięknymi kadrami w odcieniach sepii czy chłodnej cyjanotypii? I choć na początku
techniki te służyły przede wszystkim zapewnieniu odbitkom większej trwałości, to obecnie są
traktowane przede wszystkim jako środek estetyczny i służący artystycznemu wyrazowi. I mimo, iż w
wielu modelach aparatów popularna sepia ma z sepią rzeczywistą niezbyt wiele wspólnego (najczęściej
jest zbyt czerwona), to w aparatach Olympusa dostępne tonery prezentują się na szczęście znacznie
lepiej.

Cyfrowa ciemnia w aparacie z Olympusem - zdjęcia czarno-białe

http://www.swiatobrazu.pl/cyfrowa-ciemnia-w-aparacie-z-olympusem-...

10 z 12

2015-08-15 22:31

Filtr efektowy Dramatyczna tonacja (w odmianie monochromatycznej) w połączeniu z filtrem barwnym czerwonym oraz

tonowaniem do odcieni purpury dał bardzo interesujący pejzaż – trochę "nie z tego świata", trochę z fotografii

podczerwonej, a trochę ze starych malowideł. (Fot. Jarosław Zachwieja)

Za efekty tonowania obrazu czarno-białego odpowiada drugi z parametrów pomocniczych opisanych w
pierwszym rozdziale. Znaleźć można w nim cztery pozycje: popularną sepię i cyjanotypię (tonowanie
niebieskie) oraz mniej rozpowszechnione, natomiast bardzo interesujące wizualnie tonowanie do
purpury i zieleni. Szczególnie ta przedostatnia opcja wygląda dobrze na zdjęciach przedstawiających
przestrzenie miejskie po zmroku, ale tak naprawdę warto wypróbować wszystkie warianty. Zrealizowano
je bowiem tak, aby nie raziły oczu nadmierną saturacją i wyglądały po prostu dobrze. Ten zamiar udał
się projektantom w stu procentach.

Fotografia jednobarwna jeszcze inaczej

Na sam koniec artykułu kilka słów na temat pozostałych dostępnych w aparatach marki Olympus
metodach uzyskiwania zdjęć monochromatycznych dla kreatywnych fotografów. W najnowszych
konstrukcjach aparatów bezlusterkowych tego producenta wyróżnić można dwa narzędzia tego typu
wchodzące w zakres palety filtrów artystycznych. Są to Delikatna sepia oraz Dramatyczna tonacja,
wariant II.

Cyfrowa ciemnia w aparacie z Olympusem - zdjęcia czarno-białe

http://www.swiatobrazu.pl/cyfrowa-ciemnia-w-aparacie-z-olympusem-...

11 z 12

2015-08-15 22:31

Filtr Dramatyczna tonacja po przełączeniu na opcję II zyskuje dwa nowe narzędzia, znane doskonale z innych trybów

przeznaczonych do wykonywania zdjęć czarno-białych. To właśnie one zostały wykorzystane do obróbki zdjęcia

zaprezentowanego w poprzednim rozdziale.

Zaczniemy od drugiego z wymienionych narzędzi. Monochromatyczny wariant popularnego filtra
artystycznego radykalnie zmieniającego wygląd rejestrowanego przez aparat obrazu został
wprowadzony – jak twierdzą przedstawiciele firmy – na skutek głosów użytkowników domagających się
takiej właśnie rozbudowy funkcjonalnej aparatu. Po jego aktywacji lista opcji dodatkowych filtra
rozszerza się o dwie pozycje znane z innych trybów czarno-białych: odpowiadających za filtrowanie
barwne oraz za tonowanie obrazu. Pod tym względem Dramatyczną tonację II można więc traktować po
prostu jako kolejny, trzeci pełnoprawny tryb czarno-biały oferujący zupełnie inny charakter zdjęć niż
dwa pozostałe.

Zupełnie innym filtrem jest natomiast Delikatna sepia. Ten, mający charakter narzędzia raczej
bezobsługowego filtr oferuje tonowanie obrazu do sepii w sposób typowy bardziej dla starych fotografii.
Jeżeli zaś do tego dodamy możliwość dodania efektu rozmycia (zmiękczenia) obrazu, winiety (czarnej i
białej) lub ramki bądź symulacji efektu tilt-shift, to otrzymamy w efekcie narzędzie odpowiednie dla
osób pasjonujących się XIX-wieczną fotografią portretową. Wprawdzie bez dodatkowych funkcji
kontrolnych, ale z całą pewnością miłym dla oka. Warto je wypróbować.

www.swiatobrazu.pl

Cyfrowa ciemnia w aparacie z Olympusem - zdjęcia czarno-białe

http://www.swiatobrazu.pl/cyfrowa-ciemnia-w-aparacie-z-olympusem-...

12 z 12

2015-08-15 22:31