Billeter Max Chrzescijanin i rodzina

M a x B i l l e t e r

C h r z e

c i j a n i n

i r o d z i n a

Y D A W

N I C T W

O G B V

Tytuł oryginału szwajcarskiego:
Der Christ und die Familie

Wydawca oryginału:
Beröa–Verlag, 8038 Zürich, Szwajcaria
© Copyright by Beröa–Verlag, 8038 Zürich, 1990
© Copyright for Polish Edition by Gute Botschaft Verlag,
Dillenburg, 1993

Wydanie polskie ukazuje si

nakładem wydawnictwa:

Gute Botschaft Verlag, Dillenburg, Germany

Tłumaczył:
Piotr Baron

Redagował zespół

Korekta j

zykowa:

Jolanta Smorz

Pierwsze wydanie polskie

Skład komputerowy i diapozytywy:
Agencja Wydawnicza „HEJME”

Druk i oprawa:
Drukarnia Archidiecezjalna Katowice

ISBN 83–85930–00–0

Wydawnictwo:

Gute Botschaft Verlag
P.O.B. 80
D-6340 Dillenburg 2
Tel. 0-049-2771-36633
Fax 0-049-2771-36960

C h r z e

c i j a

s k i e

y c i e

m a ł

s k i e

Temat „Chrze

cija

skie

ycie mał

skie” jest wa

ny dla ka

dego, kto znajduje si

w zwi

zku

mał

skim. Bóg w swoim słowie zawarł wiele wskazówek, aby

my wiedzieli, w jakim

mał

stwie ma On swoje upodobanie. Wskazówki te pozostan

niezmienne mimo przewarto-

ciowa

dotycz

cych mał

stwa, jakie zachodz

w obecnym

wiecie. W dzisiejszych czasach,

kiedy w tej sprawie wszystko zostało postawione na głowie, istnieje szczególna potrzeba, aby
przypomina

sobie Bo

yczenia dotycz

ce mał

stwa i

według nich.

W Nowym Testamencie znajdujemy fragmenty, które dokładnie wyja

niaj

te zagadnienia,

np.1 Piotra 3,1-7; Efez. 5,22-23; Kol. 3,18-21. Piotr a szczególnie Paweł kład

podwaliny dla

szcz

ęś

liwego mał

stwa. Zostały ju

jednak one ukazane i praktycznie zastosowane w Starym

Testamencie, np. w 1 Moj

. 24,61-67 i 25,11. Przy pomocy tych tekstów chcieliby

my zaj

ąć

siedmioma zasadami dot. mał

stwa, o których mówi nam Bóg. Cztery z nich dotycz

ęż

czyzn a trzy niewiast.

Zanim jednak rozpoczniemy, chciejmy zauwa

pewne realne niebezpiecze

stwo. Zarówno w

Kol. 3 r. jak i w Efez. 5 r. oraz w 1 Piotra 3 r. m

ęż

owie i

ony zostali wymienieni osobno – „wy

ony” i „wy m

ęż

owie”. S

to specjalne pouczenia dla

on i m

ęż

ów. M

ęż

owie skłonni s

przysłuchiwa

temu, co powiedziano do

on (np.

e maj

poddane m

ęż

om) i w ten

sposób przy ka

dej nadarzaj

cej si

okazji przypomina

to swoim

onom. Te same skłonno

maj

ony. Strze

my si

takiego post

powania.

1 . Z a s a d y d o t y c z

c e m

ę ż

ó w

1. Izaak wyszedł Rebece naprzeciw (1 Moj

. 24,63). Zasad

znajdziemy w 1 Piotra 3,7:

„Podobnie wy, m

ęż

owie, post

pujcie (dosł. mieszkajcie) z nimi z wyrozumiało

, (z rozs

dkiem)

jako ze słabszym rodzajem niewie

cim (dosł. naczyniem niewie

cim) i okazujcie im szacunek”.

Zauwa

my,

e powinno

ęż

ów jest wychodzenie naprzeciw swoim

onom, gdy

ony my

i czuj

inaczej ni

ęż

owie i dlatego zadaniem ich jest wychodzenie im naprzeciw i okazywanie

im zrozumienia. M

ąż

powinien zawsze wychodzi

naprzeciw potrzebom ducha, duszy i ciała

swojej

ony.

„Wychodzenie naprzeciw” oparte na Słowie Bo

ym oznacza post

powanie z wyrozumiało

Kompromis kosztem Słowa Bo

ego nie jest „wychodzeniem naprzeciw” według my

li Bo

ych.

ęż

owie powinni post

powa

„rozs

dnie”, tzn. ka

dorazowo, gdy mał

stwo napotyka na

niespodziewane okoliczno

ci, prawidłowo je ocenia

i rozwi

zywa

. Poniewa

mał

stwa

sto

i post

puj

wg utartych schematów, prowadzi to niejednokrotnie do fatalnych na-

pstw.

Piotr pisze o niewiastach jako o „słabszych naczyniach”. Istniej

ca w

wiecie zasada odbiera-

nia od swego partnera tyle, ile si

mu dało, nie obowi

zuje chrze

cija

skiej pary. Bóg stworzył

człowieka „jako m

ęż

czyzn

i niewiast

” (1 Moj

. 1,27). Niewiasty s

słabszymi naczyniami i m

czyzni powinni mie

to zawsze na uwadze. Kobiety posiadaj

pewne charakterystyczne cechy, z

którymi m

ęż

czyzni maj

wiele trudno

ci i odwrotnie, pewnych typowych, charakterystycznych dla

ęż

czyzn zachowa

, kobiety nie potrafi

zrozumie

. O tym zawsze powinni pami

ęż

owie w

codziennym

yciu ze swoimi

onami. Aby zapobiec niebezpiecze

stwu pogardzania niewiastami

Piotr dodaje: „i okazujcie im szacunek”. Je

eli w mał

stwie istnieje ten czynnik, to b

dzie ono

funkcjonowa

prawidłowo. Fakt ten ma tak

e praktyczne nast

pstwa – modlitwy m

ęż

a nie b

aden sposób zakłócone.

2. Izaak prowadził Rebek

(1 Moj

. 24,67)

Prowadzenie

ony jest dla m

ęż

a nie tylko prawem, ale jednocze

nie wielk

odpowiedzialno

. Od momentu

lubu m

ąż

powinien by

przygotowany do prowadzenia swojej

ony. Chciejmy jednak zapobiec nieporozumieniu – „prowadzi

” nie oznacza „panowa

”. Wielu

ęż

ów uwa

e s

oni upowa

nieni do wydawania rozkazów swoim

onom, ale na pewno taka

postawa nie jest według Bo

ych my

li.

Przed mał

stwem m

ęż

czyzna sam ponosi odpowiedzialno

ść

za swoje czyny. Je

li uczyni

złego, wtedy nast

pstwa tego czynu dotykaj

jego. Je

li jednak jest

onaty, to wówczas jego

zachowanie jak i skutki czynów, spadn

tak

e na

. Je

li jako m

ęż

owie popełnimy bł

d, to

nasze

ony b

razem z nami ponosi

konsekwencje. B

dziemy prowadzi

nasze

ony do

błogosławie

stwa lub do przekle

stwa.

Zasad

ilustruj

dwa przykłady ze Starego Testamentu – pozytywny i negatywny. Boaz był

ęż

em, który przez swoje post

powanie

gał na siebie Bo

e błogosławie

stwo i w ten sposób

mogło by

ono udziałem Rut (Ksi

ga Rut 4 r.). On prowadził j

do błogosławie

stwa. Z kolei Na-

bal był m

ęż

em przekle

stwa i ukarany przez Boga musiał cierpie

za swoje złe czyny. Gdyby

Bóg w Swej łasce nie wyszedł Dawidowi naprzeciw,

łby na siebie win

zbrodni, a Abigail,

ona Nabala, zapewne zgin

łaby razem z nim.

3. Izaak miłował Rebek

(1 Moj

. 24,67)

Dla mał

stwa, które chce post

powa

po Bo

emu, ta elementarna zasada prowadzi nas do

nego w Słowie Bo

ym urywku z Efez. 5,25, gdzie my, m

ęż

owie, jeste

my wielokrotnie

wzywani do tego, aby

my miłowali swoje

ony (por. Kol. 3,19). Apostoł przedstawia rodzaj i spo-

sób wyra

ania miło

ci do

ony przy pomocy trzech przykładów: po pierwsze tak, jak Chrystus

umiłował Zgromadzenie (Efez. 5,25), po drugie – jak swoje własne ciało (w. 28), po trzecie – jak
siebie samego (w. 33). Powy

sze porównania wyra

nie wskazuj

e taka miło

ść

ma zupełnie

inny charakter od tej, jak

uznaje

wiat.

Wiersz 29 wyja

nia nam, jak uzewn

trznia si

miło

ść

. M

ąż

ywi i piel

gnuje swoj

. Jest

to Bo

e zalecenie i m

ąż

powinien je spełnia

ywienie dotyczy zarówno sfery materialnej jak

i duchowej. Je

li niemo

liwe jest zaspokojenie materialnych potrzeb

ony, wtedy nie mo

e by

mowy o mał

stwie. Sumienna praca powinna cechowa

dego m

ęż

czyzn

. Zupełnie tak

samo przedstawia si

sprawa potrzeb duchowych. Słowo Bo

e daje niewiastom mo

liwo

ść

zada-

wania m

ęż

om pyta

wówczas, je

li jest co

dla nich niezrozumiałe (1 Kor. 14,35) i niedobrze jest,

gdy m

ąż

nie potrafi na nie odpowiedzie

. Je

eli kto

zaczyna zajmowa

duchowymi sprawami

dopiero po zawarciu mał

stwa, to niestety, jest na to za pó

no. Przed zawarciem mał

stwa

istniej

najbardziej dogodne okoliczno

ci, aby poznawa

li Bo

e, aby kiedy

w razie potrzeby

rozdziela

duchowy pokarm.

ąż

piel

gnuje równocze

nie swoj

. Z tym nie wi

ąż

e si

jedynie troska i staranie w

przypadku choroby czy innych trudnych okoliczno

ci, chodzi tak

e o to, aby m

ąż

starał si

sprawia

onie rado

ść

. Kto piel

gnuje swoj

, ten wypełnia równie

yczenia jej serca,

yczenia, które s

odmienne u ka

dej niewiasty. Mo

na to uj

ąć

w ten sposób: kto

ywi swoj

, daje jej to, czego ona potrzebuje (tak, jak naród izraelski otrzymywał mann

na pustyni),

kto za

piel

gnuje swoj

, próbuje (je

li to mo

liwe) spełnia

jej

yczenia. M

ąż

daje jej to,

czego ona pragnie (tak, jak król Salomon w stosunku do królowej z Saby 1 Król. 10,13).

Sam Pan

żą

da, aby m

ęż

owie miłowali swoje

ony. Mog

wyst

sytuacje, w których b

dzie

nam si

wydawa

ona post

puje w sposób nie zasługuj

cy na to, aby j

miłowa

. Pomy

lmy

wtedy o miło

ci Chrystusa do swojego Zgromadzenia. On nas miłuje mimo naszych słabo

i czyni to z niezmienn

miło

i przychylno

. Jego miło

ść

powinna by

dla nas przykładem

i zach

4. Pełna jedno

ść

dzy m

ęż

em i

Po zawarciu mał

stwa Izaak pocieszył si

mierci swojej matki (1 Moj

. 24,67), a wkrótce

nast

piła te

rozł

ka z ojcem (1 Moj

. 25,8-11). Zauwa

my tutaj wa

zasad

(która jest,

niestety, cz

sto zapominana),

e jedno

ść

mał

stwa jest o wiele silniejsza ni

zwi

zki

pokrewie

stwa, np. pomi

dzy rodzicami i dzie

mi. Oczywi

cie syn nie przestaje by

synem i zo-

bowi

zany jest dalej do okazywania rodzicom czci. Niestety, cz

sto si

zdarza,

e niektórzy

ęż

owie wcze

niej omawiaj

swoje problemy z rodzicami, ni

ze swoimi

onami. Jeszcze

kszym niebezpiecze

stwem jest, kiedy mał

onkowie oskar

wzajemnie przed

rodzicami. Takie post

powanie jest dla mał

stwa „trucizn

”. Wiele to ju

razy rodzice wcisn

gł

boki klin mi

dzy mał

onków. Wszyscy, którzy uwikłali si

w takie sprawy, powinni niezwło-

cznie prosi

Pana o m

dro

ść

w post

powaniu wzgl

dem siebie (1 Moj

. 2,24).

2 . Z a s a d y d o t y c z

c e

o n

1. Pomoc dla m

ęż

W 1 Moj

. 24,61 widzimy,

e Rebeka przygotowała si

na spotkanie z Izaakiem. Ona szła w

kierunku Izaaka, nie odwrotnie. Abraham dał wyra

ne polecenie, aby Izaak nie szedł do ziemi

swoich krewnych, lecz by

ona została stamt

d do niego przyprowadzona. Oznacza to,

e kobie-

ta została dana m

ęż

owi jako pomoc, a nie odwrotnie (co oczywi

cie nie przeszkadza, by m

ąż

pomagał

onie np. w jej codziennych obowi

zkach). Je

eli kobieta wychodzi za m

ąż

, to powinna

wiedzie

e do jej dotychczasowego zakresu obowi

zków dojd

te, które zwi

zane s

z m

ęż

em.

e postanowienia w tym wzgl

dzie nie zmieniaj

, nawet w obliczu cz

stych zmian ludzkich

li i d

ąż

Kiedy Bóg stworzył człowieka, chciał uczyni

dla niego odpowiedni

pomoc i dał mu kobiet

Moj

. 2,18). Bóg stworzył wi

c kobiet

dlatego, aby w ka

dej sprawie była dla m

ęż

a pomoc

. Nie

chodzi o to, aby była dla m

ęż

a słu

żą

, tylko o postanowion

przez Boga jedno

ść

, w której

ona

jest stworzona dla m

ęż

a i stanowi jego uzupełnienie.

2. Uni

enie wzgl

dem m

ęż

Kiedy Rebeka ujrzała Izaaka, zakryła si

(1 Moj

. 24,65). W ten sposób wyraziła wzgl

dem

niego swoje uni

enie. W zwi

zku z emancypacj

kobiet, zasada ta przyjmowana jest z coraz

kszym oporem. Wspomnijmy jednak,

e Nowy Testament jasno i wyra

nie wskazuje:

„Podobnie wy

ony, b

cie uległe m

ęż

om swoim” (1 Piotra 3,1; Kol. 3,18), „

ony, b

cie uległe

ęż

om swoim, jak Panu” (Efez. 5,22).

Zauwa

my wi

c: po pierwsze – niewiasta nie jest osob

wysłuchuj

polece

ęż

(poddanie

ony wzgl

dem m

ęż

a jest czym

zupełnie innym od podda

stwa dzieci wzgl

dem

rodziców), po drugie chodzi o to, aby by

poddanym „jak Panu”. Zwrot ten okre

la nam pewne

ramy i wskazuje wła

ciwe miejsce zarówno m

ęż

owi jak i niewie

cie. Nie chodzi o to, aby

ona

spełniała rozkazy m

ęż

a, chodzi tu o „uległo

ść

” w generalnych zasadach, w czym Pan ma te

swoje upodobanie.

3. Po

cenie dla m

ęż

Przez zało

enie zasłony Rebeka dowiodła nie tylko swojej uni

ono

ci, lecz tak

e swojego

oddania si

ęż

owi. Spo

ród wszystkich ludzi, m

ąż

powinien zajmowa

w sercu

ony pierwsze

miejsce. W Li

cie do Tytusa 2,4 apostoł Paweł wskazuje starszym niewiastom, aby pouczały

młodsze kobiety,o tym „...

eby miłowały swoich m

ęż

ów i dzieci,...i były gospodarne”. Godn

uwagi jest ukazana kolejno

ść

. Pierwszy m

ąż

, potem dzieci, jako trzecie gospodarstwo. S

niestety niewiasty, które na pierwszym miejscu stawiaj

swoje dzieci i przez to zaniedbuj

swoich

ęż

ów. Dla innych znów, najwa

niejsze jest gospodarstwo domowe. Obydwie te rzeczy maj

swoje wła

ciwe i wa

ne miejsce, ale pami

tajmy,

e mał

stwo b

dzie

yło w pełnej harmonii

wtedy, gdy b

dzie w nim zachowana Bo

a kolejno

ść

Bóg zło

ył w naturze kobiety to, aby polegała na swoim m

ęż

u i miłowała go z oddaniem. W 1

Moj

. 3,16 Bóg powiedział do Ewy: „...ku twemu m

ęż

owi poci

pragnienia twoje”.

Dostrzegamy tu pewien problem, z którym mo

e boryka

tak

e chrze

cija

skie mał

stwo.

ąż

e nie odpowiada

całkowicie „pragnieniom”

ony. Przed upadkiem człowieka mi

dzy

ęż

czyzn

i niewiast

istniała całkowita harmonia. Po upadku człowieka „pragnienie

ony”, aby

mie

ęż

a zawsze przy sobie, jest wi

ksze. M

ąż

ma inne zadania, wykraczaj

ce poza zakres

obowi

zków domowych i nie jest w stanie sprosta

temu wymaganiu. Rzecz ta jest dla wielu

niezrozumiała. Szczególnie, je

li chodzi o sprawy duchowe (odwiedzanie wierz

cych, wyjazd na

konferencj

itp.).

ona powinna si

uczy

, aby odkłada

swoje

yczenia pozostawiaj

c m

ęż

owi

cej swobody. Z takiego post

powania wypływa Bo

e błogosławie

stwo.

Zanim zako

czymy omawianie powy

szych zasad, zwró

my raz jeszcze uwag

na wa

ść

podejmowanych przez nas zagadnie

. Mał

stwo jest nie tylko koron

stworzenia, lecz

wspaniałym obrazem Chrystusa i Jego Zgromadzenia. Ju

przed wiekami Bo

ym pragnieniem

było, aby swojemu Synowi przygotowa

mał

onk

. Jako

ona Baranka, b

dziemy przez cał

wieczno

ść

u Jego boku. Dla tej niepoj

tej prawdy nasze mał

stwa powinny by

ywym

wiadectwem. Czy nie warto prowadzi

mał

stwa według Bo

ych zasad?

C h r z e

c i j a

s k i e

y c i e r o d z i n n e

Słowo Bo

e zawiera pełni

wskazówek okre

laj

cych jak post

powa

, aby

ycie rodzinne było

błogosławione. Udziela nam przy tym nie tylko teoretycznych porad, ale przytacza te

wiele

przykładów, aby

my łatwo zauwa

yli, jak prowadzi

ycie rodzinne według Bo

ych zasad.

emy podzieli

ten temat na trzy cz

ęś

ci, w których b

dzie mowa o dziadkach, rodzicach

i dzieciach.

1 . D z i a d k o w i e

Studiuj

c Bibli

, znajdziemy tylko kilka miejsc, które bezpo

rednio i specjalnie s

skierowane

do dziadków. Jedno z pi

knych i wa

nych miejsc znajdziemy w historii Noemi z Ksi

gi Rut. Jej

post

powanie w stosunku do własnej synowej Rut, a tak

e do Boaza i swoich wnuków jest dla

nas wielkim pouczeniem.

Pierwsz

cech

, jak

posiadała Noemi, jest pow

gliwo

ść

w odniesieniu do swojej

synowej. Widzimy to wyra

nie w 2 rozdz. w. 2, gdzie Noemi nie narzuca jej swojej woli, ale

pozwala, by Rut mogła decydowa

sama. Noemi nie rozkazuje swojej synowej, lecz zachowuje

z pewn

rezerw

, wyra

c sw

aprobat

wobec jej zamierze

. Niestety, zasada ta jest

łamana przez wielu rodziców. Próbuj

oni aktywnie wł

cza

ycie rodzinne swoich dzieci,

zamiast zej

ść

na drugi plan. Je

li mał

stwo przychodzi do swoich rodziców z jakim

pytaniem

czy problemem, to zadaniem rodziców jest udzielenie im pomocy i wła

ciwej rady.

Po drugie – Biblia pokazuje nam,

e Noemi jest zainteresowana dalszym losem Rut. W

wymienionym rozdziale, (w w. 19) zadaje jej pewne pytanie potwierdzaj

ce owo zainteresowanie.

Nie gani jej i nie krytykuje, lecz pragnie wspólnie z ni

dzieli

jej smutki i rado

ci.

Nast

pnie mo

emy obserwowa

i oceni

jej zachowanie w stosunku do Boaza i Rut.

a) stosunek do Boaza – na pierwszy plan wysuwaj

dwie sprawy. W rozdz. 2, w. 20 mówi o

nim z uwag

i nale

nym szacunkiem. W rozdz. 3, w. 18 dowodzi,

e ma pełne zaufanie do

Boaza, swego przyszłego zi

cia. Te dwie cechy powinny i dzisiaj wyró

nia

rodziców i te

ciów.

b) stosunek do Rut – równie

w tym przypadku zauwa

amy co

szczególnego. Po pierwsze –

Noemi skarbi sobie miło

ść

u swojej synowej. Ogl

damy to wyra

nie w 4 rozdz. w. 15, gdzie

ludzie mówi

o miło

ci Rut do te

ciowej. Po drugie – Rut jest swego rodzaju rekompensat

dla

Noemi po stracie synów. Ich

mier

była dla Noemi bardzo ci

ęż

prób

. Luk

Rut wypełniła

całkowicie i dlatego znalazła w jej sercu szczególne miejsce.

c) stosunek do wnuków – w 4 rozdz. w. 16, znajdujemy kolejne pi

kne pouczenie. Noemi

zajmuje si

swoimi wnukami, zapewniaj

c im bezpiecze

stwo i miło

ść

. Ten fakt przemawia do

nas równie

. Wychowanie dzieci nie jest zadaniem dziadków, lecz rodziców. Dziadkowie powinni

jednak tak

e zajmowa

wnukami, okazuj

c im rodzinne ciepło i bezpiecze

stwo. Szcz

ęś

liwe

dzieci, które posiadaj

dziadków post

puj

cych w ten sposób!

Nie czytamy te

, aby Rut odbierała swoje dzieci te

ciowej. Nie jest dobrze, je

li matka (by

e z zazdro

ci) nie pozwala dzieciom przebywa

z dziadkami. Byłoby to bardzo złe. Rut

pozostawiła je te

ciowej. Zarówno rodzice jak i dziadkowie powinni zaj

ąć

wła

ciwe stanowisko w

tej kwestii i post

powa

według Bo

ego upodobania.

2 . R o d z i c e

Chc

c ukaza

rodziców, którzy po Bo

emu wychowywali swoje dzieci, posłu

my si

przykładem Amrama i Jochebed (2 Moj

. 6,20). Mieli oni troje dzieci, które po osi

gni

ciu

samodzielno

ci były u

yteczne ludowi Bo

emu i słu

yły swemu Bogu. O mał

stwie tym

czytamy w trzech miejscach Biblii: Hebr. 11,23; Dz. Ap. 7,20; i 2 Moj

. 2,1-10. W Li

cie do He-

brajczyków widzimy wspólne działanie rodziców, w Dziejach Apostolskich „główn

” postaci

jest

ojciec, podczas gdy w Ksi

dze Moj

eszowej najbardziej widoczny jest czyn matki. Zechciejmy

kolejno rozwa

te fragmenty i zastanowi

, jakie wskazówki s

dla nas w nich zawarte.

a) rodzice razem (Hebr. 11,23)

Na samym pocz

tku chciejmy zwróci

uwag

na to,

e przy wychowywaniu dzieci nadzwyczaj

na jest jednomy

lno

ść

rodziców. Nie ma nic bardziej szkodliwego jak to, kiedy dzieci

zauwa

e rodzice maj

w pewnych sprawach zró

nicowane pogl

dy. Dzieci bardzo szybko

zauwa

ten stan, gdy

wnikliwymi obserwatorami. Je

li zauwa

słaby punkt u ojca lub

matki, to b

my pewni,

e na pewno go wykorzystaj

. W ten sposób dzieciom nierzadko udaje

pokona

rodziców. Dlatego zwa

ajmy na to, aby by

jednomy

lni przed swoimi dzie

mi.

emy teraz łatwo si

domy

, dlaczego rozwody powoduj

tak katastrofalne skutki w

psychice dzieci.

Zdarzenie z Hebr. 11,23 pokazuje nam trzy wa

ne problemy: niebezpiecze

stwo czyhaj

ce na

dzieci, łask

i miło

ść

Pana do nich oraz odpowiedzialno

ść

rodziców.

Moj

esz znalazł si

w niebezpiecze

stwie. Jego rodzice znali rozkaz Faraona (jest on obrazem

szatana), w nast

pstwie którego ich syn miał by

zgładzony. Jako rodzice powinni

my jasno

widzie

e nasze dzieci s

w wielkim niebezpiecze

stwie. Szatan, ksi

ążę

ciemno

ci, chce je

zdoby

dla siebie. Powinni

my wi

c stale czuwa

, gdy

on u

ywa wszelkich dost

pnych

rodków. Nie powinni

my si

jednak go ba

, gdy

Pan Jezus zwyci

ęż

ył jego oraz

wiat. Ten,

który jest po naszej stronie, jest silniejszy od władcy

wiata. Niebezpiecze

stwo istnieje zawsze,

ale Pan mo

e nas zachowa

Amram i Jochebed wiedzieli,

e „dzieci

było

liczne” i to

liczne dla Boga. Jest naturalne,

rodzice uwa

swoje narodzone dziecko za najpi

kniejsze, ale czy wiemy te

o tym,

e nasze

dzieci s

tak

e pi

kne dla Boga? On je miłuje i chce je mie

przy sobie. W Ewangelii Marka

10,13-16, znajdujemy wzruszaj

cy obraz, kiedy Pan Jezus zajmuje si

dzie

mi i bierze je na ra-

miona. Widzimy tak

e byli tam ludzie, którzy zabraniali im przyj

ść

do Niego. Dzieci z reguły

tnie słuchaj

o Jezusie, ale my doro

li mo

emy im niekiedy przeszkadza

. Cz

sto post

po-

wanie rodziców mo

e by

wielk

przeszkod

dla dzieci w znalezieniu drogi do Pana Jezusa.

lmy o tym,

e Pan chce mie

nasze dzieci dla siebie, chce „bra

je na ramiona” i okaza

cała swoj

miło

ść

i łask

Rodzice Moj

esza odczuwali wielk

odpowiedzialno

ść

i chcieli uratowa

swojego syna. Egipt

i Nil s

obrazem

wiata, dlatego zadaniem rodziców jest ochranianie swoich dzieci. Pomimo tego,

e jako dzieci Bo

e jeste

my na

wiecie, to „nie jeste

my z tego

wiata”. Nie powinni

my wi

naszym dzieciom zbyt wcze

nie pozwala

na samodzielne

ycie w tym

wiecie, tym bardziej,

kiedy nie jest to konieczne. Ten moment z pewno

nadejdzie: szkoła, praca itd. Pó

niej

dziemy

w nadziei,

e Ojciec je zachowa (Jana 17,15). Nasza odpowiedzialno

ść

polega na

tym, by nie poddawa

ich niepotrzebnie i dobrowolnie wpływom

wiata. Powinni

my sobie u

wia-

domi

e praktyczne oddzielenie od

wiata oznacza pewn

izolacj

dla naszych dzieci, co nie

jest wcale takie proste. Powinni

my wi

c udzieli

naszym dzieciom rekompensaty po

caj

im wi

cej czasu. To „po

cenie” nie powinno by

jednak przesadne, gdy

e spowodowa

ich nieporadno

ść

w pó

niejszym okresie

ycia.

b) ojcowie (Dz. Ap. 7,20)

Ojcowie zajmuj

w rodzinie wa

ne miejsce, dlatego m.in. w Dz. Ap. 7 czytamy o „domu Ojca”.

Szczegółowych poucze

udziela nam List do Efezjan 6,4. Czytamy w nim: „Wy ojcowie, nie

pobudzajcie do gniewu dzieci waszych, lecz wychowujcie je w karno

ci i napomnieniu Pa

skim”.

Spostrzegamy tutaj trzy wa

ne aspekty.

Po pierwsze: ojcowie nie powinni swoim dzieciom dawa

powodu do gniewu. Jest to

szczególne niebezpiecze

stwo dla ojców, gdy

z natury chcieliby uczyni

swoje dzieci

przedmiotem swojego panowania. Zwi

zek pomi

dzy dzie

mi i ojcem powinien charakteryzowa

przede wszystkim miło

i ciepłem. Ojcowie powinni zwraca

szczególn

uwag

na to, by

nie post

powa

wzgl

dem swoich dzieci w sposób dyktatorski. Nie mog

na nich wyładowa

zło

ci, tak

e i wtedy, gdy po pracy wracaj

czeni do domu. Dzieci s

stworzeniem Bo

i za takie powinni

my je zawsze uwa

. List do Kolosan 3, 21 przypomina ojcom, „aby nie nie

byli przyczyn

rozgoryczenia swoich dzieci i nie byli dla nich zgorszeniem”. Zauwa

my tutaj

pewne niebezpiecze

stwo. Je

eli nasze kontakty z dzie

mi b

opierały si

na ci

głym kry-

tykowaniu, je

li dzieci nie b

miały mo

liwo

ci nic samodzielnie uczyni

, to wkrótce stan

sfrustrowane i w

tpi

ce. Przez swoje post

powanie ojcowie powinni by

zawsze przykładem, a

nie przeszkod

, powoduj

potkni

cie.

Po drugie: ojcowie powinni wychowywa

swoje dzieci według Efez. 6,4. Chrze

cija

skie

wychowanie polega na wskazaniu dzieciom wła

ciwego kierunku. Wymaga to zrozumienia

i cierpliwo

ci. Od dzieci nie mo

żą

zbyt wiele. Z kolei starsze dzieci nale

y rozlicza

z po-

wierzonych im zada

. Ojcowie powinni by

wymagaj

cy wzgl

dem swoich dzieci, uwzgl

dniaj

jednocze

nie ich naturalny i duchowy wiek.

Po trzecie: w Efez. 6,4 czytamy o napomnieniu i karno

ci. W dzisiejszych czasach słowa te

przyjmowane s

z dezaprobat

. Wa

rzecz

jest modlitwa za dzieci, jednak nie zast

pi ona

karcenia i napominania według Słowa Bo

ego. Oczywi

cie, karno

ść

nie dotyczy w pierwszej linii

cielesnego karania. W ogóle ojcowie nie powinni by

tymi, którzy wymierzaj

„regularne kary

cielesne” swoim dzieciom. Karanie oznacza postawienie nieposłusznemu dziecku wyra

nej

bariery. Napomnienie z kolei wskazuje dziecku wła

ciw

drog

i jest obok karcenia podstawow

zasad

wychowywania (według tych zasad wychowuje nas tak

e Bóg).

Zwa

ajmy na to, aby nie wychowywa

swoich dzieci dla

wiata, lecz dla Pana. Osi

gni

cia,

gonitwa za karier

w szkole, pracy, nie mog

głównym celem w

yciu naszych dzieci. Naj-

niejszym jest, aby zostały zwyci

zcami Pa

skimi.

c) matki (2 Moj

. 2,1-10)

Znajdujemy tutaj pi

kne wskazówki, które mog

przydatne matce wychowuj

cej dziecko.

Czytamy najpierw,

e Jochebed wykonała koszyk, w którym poło

ono Moj

esza. Zrozumiała

tak

e konieczno

ść

poło

enia go na brzegu Nilu. Nie była ona w stanie wyczerpa

jego wód, ale

zabezpieczyła dziecku pewn

ochron

. Dzisiaj nie jest inaczej. Nasze dzieci

wiecie

pełnym niebezpiecze

stw. Nie jeste

my w stanie zabra

naszych dzieci ze

wiata, lecz mo

emy

zapobiec wielu zagro

eniom z jego strony. Walka ze

wiatem jest z góry skazana na przegran

wiat i jego niebezpiecze

stwa pozostan

. Pozostaje nam jednak mo

liwo

ść

ochrony naszych

dzieci. Mówi

c obrazowo – ka

da matka powinna sporz

dzi

„koszyk”, w którym mogłaby ukry

swoje dziecko. Koszyk, w którym le

ał Moj

esz, przypomina nam Ark

Noego, zbudowan

w celu

ocalenia przed nadchodz

cym s

dem. Zarówno Arka Noego, jak i koszyk Moj

esza wskazuj

osob

Pana Jezusa. Jedynie On mo

e zachowa

nasze dzieci. Matki, które uplotły dla swoich

dzieci odpowiednie koszyki, stawiaj

przed ich serca osob

Jezusa, same

c Jego usposo-

bieniem. Dzieci, które cały dzie

przebywaj

z matk

, zauwa

żą

doskonale, jakie jest jej

usposobienie. W zale

ci od tego, w jak bliskiej społeczno

ci z Panem Jezusem

yje matka,

tak post

powa

dzieci.

Drugim wa

nym pouczeniem, którego udziela nam Jochebed, jest karmienie dzieci mlekiem. W

ten sposób matka daje swojemu dziecku to, co najlepsze. Karmi

ca matka zwraca szczególn

uwag

na swoje po

ywienie, aby nie przynie

ść

szkody swojemu dziecku. Podobnie jest w sferze

duchowej. Je

li matki s

duchowego usposobienia, to stanie si

to tak

e udziałem ich dzieci.

przez to w coraz cudowniejszy sposób pokazywa

swoim dzieciom osob

Pana Jezusa.

3 . D z i e c i

Zajmijmy si

w ko

cu tak

e post

powaniem dzieci. Maj

one kontakt zarówno z rodzicami jak

i ze

wiatem. Stosunek dzieci do rodziców powinien charakteryzowa

czci

i posłusze

stwem. Je

li s

one nieposłuszne, to na podstawie Efez. 6,1 popełniaj

bezprawie.

W Li

cie do Hebrajczyków 11,24 znajdujemy wa

ne wskazówki, dotycz

ce post

powania

dzieci w stosunku do

wiata. Chciejmy rozwa

ten fragment. W

yciu ka

dego dziecka

nadchodzi moment, w którym zaczyna ono wybiera

i podejmowa

decyzje. Od tej pory spoczy-

wa na nim odpowiedzialno

ść

i wtedy powinno te

odpowiedzie

sobie na pytanie, komu zamierza

słu

–

wiatu czy Panu.

Có

ma nam do zaoferowania

wiat? W tym co po-siada, ukazuje si

z jak najlepszej strony:

a) Moj

esz mógł zosta

synem córki Faraona.

wiat zawsze oferuje chwał

i cze

ść

bez

dopowiedzenia,

e rzeczy te s

przemijaj

wiat oferuje cały wachlarz zach

caj

cych przyn

t grzechu. Przyn

ty te mog

dla

dego inne. Pami

tajmy jednak: kto sieje dla ciała, b

dzie

niwował dla ciała ska

enie

wiat oferuje nam skarby Egiptu. Mog

to by

rzeczy materialne: złoto, domy, samochody

lub niematerialne, np. władza, wiedza.

Nie tylko

wiat ma nam co

do zaoferowania. Pan Jezus chce nam da

cej:

a) Moj

esz wolał cierpie

niedol

razem z ludem Bo

ym. Co to oznaczało, widzimy podczas

40-letniej w

drówki po pustyni. Lud ten pozostał jednak dalej Bo

ym ludem, gdy

Bóg si

nie

zmienia, mimo

e my si

zmieniamy

b) Moj

esz wybrał ha

Chrystusow

. Jest to nast

pstwo na

ladowania Pana Jezusa w

słowie, czynie itp. Jest to jednak ha

ba , któr

niósł Pan Jezus

c na ziemi. Ha

ba ta wywołuje

gł

bok

rado

ść

w naszym sercu

c) Pan oferuje zapłat

w przyszło

ci. Chocia

zapłata nie powinna by

motorem naszego

działania (powinna by

nim miło

ść

), to mo

emy si

cieszy

e w przyszło

ci j

otrzymamy.

Wielu młodych ludzi uwa

a dzisiaj,

e wolałoby posi

ąść

zarówno

wiat jak i Pana. Ale to jest

niemo

liwe. Ka

dy musi osobi

cie rozstrzygn

ąć

komu chce by

posłuszny, komu słu

. „Złotej

cie

ki” nie ma.

Oby Pan zechciał nas bogato obdarowa

, aby

my równie

jako rodzina, z mocnym

postanowieniem w sercu, mogli przy Nim trwa

. Wtedy b

dzie On mógł zawsze by

przy nas i

nam błogosławi

D o m c h r z e

c i j a

s k i –

m i e j s c e m

B o

e j b o j a

n i i w i a r y

W swoim Słowie Bóg wskazuje nam nie tylko zasady naszego

ycia jako chrze

cijan, ale tak

li dotycz

ycia w mał

stwie i w rodzinie. Domy nasze powinny by

miejscem boja

ej i wiary. Chciejmy teraz szerzej zaj

ąć

tym tematem i odpowiedzie

na pytania:

1. Co to jest chrze

cija

ska rodzina?

2. Przez co objawia si

w rodzinie miło

ść

3. Jak objawia si

w rodzinie wiara?

1 . C h r z e

c i j a

s k a r o d z i n a

Wielu ludzi my

li,

e wystarczy mieszka

w chrze

cija

skim kraju, a wtedy jest si

automatycznie chrze

cija

rodzin

. Inni uwa

e warunkiem jest przynale

ść

rodziców

do jakiej

chrze

cija

skiej społeczno

ci religijnej. Obydwie te tezy s

bł

dne i nie znajduj

oparcia w Słowie Bo

ym.

Jak powstaje chrze

cija

ska rodzina i czym si

charakteryzuje, widzimy np. w Dz. Ap.

16,30-34. Zechciejmy na podstawie post

powania stró

a wi

ziennego z Filipii zauwa

ęć

charakterystycznych wskazówek:

1. „Co mam czyni

, abym był zbawiony?” W chrze

cija

skiej rodzinie rodzice i ka

dy z jej

członków powinien pewnego dnia spojrze

do swojego serca i zauwa

e jest zgubionym

grzesznikiem potrzebuj

cem Bo

ego ratunku. To jest pierwszy krok ka

dej chrze

cija

skiej

rodziny. Pismo

te mówi te

2. „Uwierz w Pana Jezusa a b

dziesz zbawiony”. Kto poznał,

e jest zgubiony, mo

e przez

wiar

w Pana Jezusa i Jego doskonałe dzieło uchwyci

zbawienia. Wiara w Pana Jezusa jest

fundamentem mał

stwa i rodziny.

3. „Ty i dom twój”. Rodzice powinni by

wiadomi faktu,

e cały dom, tzn. równie

dzieci s

natury grzesznikami i

e budzi si

w nich samowola i nieposłusze

stwo. W Psalmie 51,7

znajdujemy potwierdzenie tej tezy: „Oto urodziłem si

w przewinieniu i w grzechu pocz

ła mnie

matka moja”. Rodzice chrze

cijanie nie powinni o tym zapomina

. Dawid mówi dalej: „Pokrop

mnie hizopem, a b

oczyszczony; obmyj mnie, a ponad

nieg bielszy si

stan

”. To powinno

codziennym

yczeniem rodziców w stosunku do dzieci.

aden z rodziców nie jest w stanie

zbawi

swoich dzieci. Mo

e to uczyni

jedynie Pan Jezus. Rodzice nie mog

nawróci

swoich

dzieci, gdy

one same musz

to uczyni

. Wszyscy wierz

cy rodzice mog

jednak co

zrobi

dla

swoich dzieci – modli

za nich.

4. „I głosili Słowo Pa

skie jemu i wszystkim, którzy byli w jego domu”. Ka

da prawdziwie

chrze

cija

ska rodzina posiada otwarte uszy na Słowo Bo

e, gdy

zawarte w nim my

li wskazuj

nam Bo

żą

wol

dotycz

mał

stwa i rodziny. Nasze własne my

li wprowadzaj

nas cz

sto w

bł

d, ale pod

ąż

anie za Słowem Bo

ym przynosi błogosławie

stwo.

5. „I weselił si

wraz z całym swoim domem,

e uwierzył w Boga”. Chrze

cija

skie mał

stwo

odznacza si

wreszcie dzi

kczynieniem i rado

. Dzi

kowanie Bogu za zbawienie jest naszym

wielkim przywilejem otrzymanym przez Pana Jezusa. Oczywi

cie,

e w rodzinie dzi

kujemy Bogu

za wszelkie błogosławie

stwa, ale powinni

my wykorzystywa

okazj

, aby uwielbia

Boga

za jego cudowne dzieło na krzy

u. Modlitwy przed wspólnymi posiłkami mog

tak

e do tego

okazj

2 . B o j a

n B o

a w r o d z i n i e

Chciejmy na pocz

tku wspomnie

o tym, co nie jest boja

a. Nie jest ni

strach przed

ym s

dem. Pan Jezus sam powiedział,

e nikt spo

ród tych, którzy w Niego wierz

, nie

dzie s

dzony. Jan pisze: „W tym miło

ść

do nas doszła do doskonało

ci,

e mo

emy mie

niezachwian

ufno

ść

w dzie

du, gdy

jaki On jest, tacy i my jeste

my na tym

wiecie. W

miło

ci nie ma boja

ni, wszak doskonała miło

ść

usuwa boja

n, gdy

boja

n dr

y przed kar

” (1

Jana 4,17.18). Oby Pan zdziałał w naszych sercach, aby

my nie l

kali si

du. Czym jest w

takim razie boja

n Bo

a? Odpowied

znajdujemy w Ksi

dze Izajasza 66. Czytamy w niej: „Lecz

ja patrz

na tego, który jest pokorny i przygn

biony na duchu i który z dr

eniem odnosi si

mojego słowa”. Inaczej mówi

c, boja

żą

dzie to, je

li przyjmiemy Słowo Bo

e do

swojego serca i sumienia z jego całkowitym autorytetem.

Na podstawie dwóch fragmentów z Ewangelii Łukasza chciejmy zobaczy

, czym jest boja

a w rodzinie i w czym si

ona wyra

Łuk. 6,47.48

Pan Jezus mówi

c w urywku Łuk. 6,47-48 o człowieku, który zbudował swój dom na skale,

zwraca nasz

uwag

na trzy wa

ne aspekty.

1. „Ka

dy, kto do mnie przychodzi”. Widzieli

my ju

wcze

niej, czym jest dla człowieka

zwrócenie si

we wierze do Zbawiciela. Tutaj chodzi tak

e o to, aby

my stosowali te słowa

dego dnia. Zarówno w mał

stwie jak i w rodzinie ci

gle na nowo powstaje konieczno

ść

zwracania si

do Pana Jezusa. Czynimy to przez modlitw

Prawdziwa modlitwa pochodzi z gł

bokiego przekonania o tym ,

e nie jeste

my zdolni czyni

tego, co Bóg od nas

żą

da. Przez modlitw

wyra

amy przed Bogiem nasz

niemoc.

Własnymi siłami nie jeste

my w stanie wykona

Jego woli. Potrzebujemy do tego Jego

pomocy. Dlatego przez modlitw

wyra

amy swoj

zale

ść

od Niego.

Osobista modlitwa jest spraw

niezmiernie wa

. Nikt te

nie mo

wiar

innych. M

ąż

nie

wiar

ony i odwrotnie. Równie

i dzieci nie mog

wiar

rodziców. Ka

dy członek

rodziny potrzebuje osobistej modlitwy (kontaktu z Bogiem). Jednak wspólna rodzinna modlitwa
jest bardzo wa

na i zwi

zana jest z wielu błogosławie

stwami.

Nasze dzieci powinny si

nauczy

samodzielnego prowadzenia i piel

gnowania

ycia

modlitewnego. Potrzebuj

one w tym celu kierownictwa rodziców, a szczególnie ojca. Je

rodzice b

dla nich przykładem, naucz

tego bardzo szybko.

2. „...i słucha słów moich”. Bardzo istotn

spraw

jest tak

e to, by słucha

tego wszystkiego, co

Bóg ma nam do powiedzenia w swoim słowie. W bogobojnej rodzinie Słowo Bo

e b

dzie

wspólnie czytane ka

dego dnia. Je

li b

dziemy to czyni

w pełnej zale

ci od Pana, przyniesie

nam to wiele błogosławie

stw.

Obowi

zkiem ka

dego ojca jest nauczy

tak czyta

, aby wszystko było zrozumiałe dla

dzieci. Słowo Bo

e zawiera obfity pokarm dla ka

dego, równie

dla najmłodszych. Czy jako

ojcowie jeste

my zdolni do przygotowania dzieciom pokarmu z przeczytanego tekstu? W zale

ci od tego co i jak b

dzie im podane, ich korzy

ść

dzie wi

ksza lub mniejsza. Je

przeczytamy trudne do zrozumienia fragmenty i nie wyja

nimy ich dostatecznie jasno, dzieci nie

miały z tego

adnej korzy

ci, a wewn

trznie pozostan

głodne.

Dlatego powinni

my zawsze dobrze rozwa

, co i jak b

dziemy czyta

. Dzieci potrzebuj

wielu wskazówek do zrozumienia Słowa Bo

ego. Równocze

nie nie nale

y ich przekarmia

Bibli

. W tym tak

e kryje si

niebezpiecze

stwo.

Przykładem mo

e by

dla nas naturalny rozwój dziecka. Ilo

ść

spo

ywanego pokarmu jest

zale

na od wagi ciała. Tak samo powinno by

w sprawach duchowych.

3. „...i wykonuje je”. W chrze

cija

skiej rodzinie Słowo Bo

e powinno by

nie tylko czytane, ale

równie

wykonywane. Wykonywa

Słowo Bo

e oznacza prze

ywa

je praktycznie. Nie chodzi o

to, aby w pewnych okoliczno

ciach cytowa

urywki z Pisma

tego. Nie chodzi tak

e o to, aby

cianie mieszkania powiesi

kny wiersz z Biblii. To wszystko ma swoje miejsce i swoje

znaczenie, ale najwa

niejsze jest wykonywanie Słowa Bo

ego. Czy

yjemy według Bo

ych

li?

Na matce i ojcu spoczywa odpowiedzialno

ść

wychowywania i prowadzenia swoich dzieci tak,

aby w swoim

yciu mogły post

powa

według Bo

ych zalece

W jaki sposób mo

emy je tego nauczy

? Czy mo

e na drodze rozkazów lub polece

? Kiedy

Bóg dał Izraelowi zakon i powiedział: „tak musisz czyni

”, to szybko si

okazało,

e naród ten nie

był zdolny spełni

ych wymaga

. Po wykonanym na Golgocie dziele zbawienia Bóg nie mówi

w ten sposób do człowieka. Równie

i my nie powinni

my mówi

do siebie „musisz”. Jest to

swego rodzaju wskazywanie na drugiego palcem, co prorok Izajasz nazywa „jarzmem” (Iz. 58,9).

Nie, sposób, którego nale

y u

w celu nauczenia naszych dzieci posłusze

stwa wzgl

dem

Słowa Bo

ego jest inny. W Li

cie do Hebrajczyków jedena

cie razy czytamy słowa: „oby tak

było”. To jest wła

ciwy sposób. Powinni

my jedni drugim zaleca

, aby w łasce Bo

ej wykonywa

żą

wol

. Jedynie to przyniesie prawdziwe szcz

ęś

cie.

Dom, w którym te trzy prawdy znajduj

zastosowanie, jest domem postawionym na skale.

Posiadamy wtedy mocny fundament pod nogami. Fundament taki oznacza bezpiecze

stwo

przed wichrami i do

wiadczeniami, które przyjd

na rodzin

. W naszych rodzinach nie biegnie

wszystko tak gładko, jak by

my sobie tego

yczyli. Kto jednak ufa Panu Jezusowi i Jego Słowu,

ten ostoi si

w czasie prób i nie dozna szkody.

skał

jest Słowo Bo

e i Pan Jezus. Słowo Bo

e posiada nierozerwalny zwi

zek z Jego

osob

, dlatego te

podczas czytania doznamy wielkiej rado

ci, gdy b

dziemy szuka

samego

Pana.

Łuk.1,5.6.

W tym fragmencie ukazane jest mał

stwo, w którym zobaczymy cudowne nast

pstwa boja-

ni Bo

ej. Zachariasza i El

biet

charakteryzowały cztery cechy:

1. „Byli sprawiedliwi” przed Bogiem. Nie chodzi tu o nasze zasadnicze stanowisko przed

Bogiem, tylko o praktyczn

sprawiedliwo

ść

yciu. Sprawiedliwo

ść

i posłusze

stwo id

przewa

nie w parze, lecz oznaczaj

innego. Posłusze

stwo jest poddaniem si

Słowu Bo

mu. Sprawiedliwo

ść

jest to zgodno

ść

z my

lami Bo

ymi i Bo

żą

wol

. Prawdziwe posłusze

stwo

prowadzi zawsze do praktycznej sprawiedliwo

ci. Sposób bycia rodziny powinien by

sprawiedliwy przed Bogiem. Oczywi

cie,

e powinni

my tak

e mie

wzgl

d na innych ludzi, ale

zawsze powinni

my my

o tym,

e nasze czyny i d

ąż

enia s

jawne przed obliczem Bo

ym.

2. „Post

powali według przykaza

ych”. To widzieli

my ju

wcze

niej. Najwi

ksze

znaczenie ma nie to, co mówimy, ale to, co czynimy. W Li

cie do Rzymian 12,2

żą

da si

od nas,

aby

my do

wiadczyli tego, co jest wol

żą

, dobr

, przyjemn

i doskonał

. Oznacza to dla nas

głe

wiczenie. Potrzebujemy m

dro

ci od Pana, aby w ten sposób

3. „Post

powali według wszystkich przykaza

skich”. Jest mo

liwe,

e w naszym sercu do-

konujemy wyboru według naszych skłonno

ci. Zwracamy uwag

na to, co nam odpowiada, a

wszystko inne pomijamy. To nie jest wła

ciwe. Chodzi o to, aby całkowicie czyni

żą

wol

Tymoteuszowi zostało powiedziane: „Zatrzymaj mocno obraz zdrowych słów”. Chodzi tu o cały
obraz. Nie wi

cej, ale tak

e nie mniej. Dla niektórych istnieje niebezpiecze

stwo wykraczania

poza Słowo Bo

e i

żą

dania (np. od swoich dzieci) czego

, czego nie znajdujemy w Biblii.

4. „Post

powali nienagannie, według przykaza

ych”. Mo

na wprawdzie

według

przykaza

ych, ale nie jest to chodzenie nienaganne. Jest rzecz

zł

, je

li mamy wysokie

mniemanie o naszym post

powaniu, a o chodzeniu innych mówimy lekcewa

żą

co. Wykonywa

nienagannie Słowo Bo

e, oznacza zachowa

je ze wszelk

pokor

3 . W i a r a w r o d z i n i e

dy prawdziwy chrze

cijanin pami

ta dzie

, w którym z wiar

zwrócił si

do Boga. Przez

wiar

osi

ł zbawienie, przez co uwielbił tak

e Boga.

Wiara nie ogranicza si

jednak tylko do sprawy zbawienia, lecz powinna charakteryzowa

całe

chrze

cija

skie

ycie, tak

e rodzinne. Zgubiony grzesznik, który przyszedł do Boga, zaczyna

wierzy

Bogu, Jego istnieniu oraz dziełu na krzy

u Golgoty. Chrze

cijanin nie wierzy jednak tylko

w Boga, ale tak

e Bogu. Wiara Bogu oznacza zaufanie i

cisły z Nim zwi

zek.

Obydwie te cechy powinny charakteryzowa

nasze

ycie rodzinne. List do Hebr. 11,1 okre

nam wiar

. Z dzieci

wiar

i ufno

przyjmujemy to, co Bóg mówi do nas w Swoim Słowie.

ycie stawia nam wiele pyta

. Gdzie znajdziemy odpowied

? W Słowie Bo

ym. Decyduj

ce jest

jednak to, czy wierzymy w to, co Bóg do nas mówi. W trzecim wierszu, 11 r. Listu do Hebrajczy-
ków podany jest pewien przykład. „Przez wiar

poznajemy,

wiaty zostały ukształtowane

słowem Boga”. Je

li dziecko usłyszy w szkole o teorii ewolucji, to czy mo

emy mu w jaki

sposób

pomóc? Oczywi

cie! Poniewa

mamy w r

kach Słowo Bo

e, w którym nie ma kłamstwa.

Na niektóre pytania znajdujemy w Słowie Bo

ym bezpo

redni

odpowied

, na wiele innych

nie. Ile dzieci podaruje nam Bóg? Jaki zawód powinny one wybra

? Czy powinni

my zmieni

miejsce zamieszkania? Jakiego partnera

yciowego wybierze Bóg dla naszych dzieci? Na

powy

sze pytania nie uzyskamy bezpo

redniej odpowiedzi. Jednak nie jeste

my bez pomocy.

Jeste

my przecie

cisłym zwi

zku z Bogiem, dlatego mo

emy otrzyma

wiele wskazówek.

Szcz

ęś

liwe dzieci, których rodzice posiadaj

taki kontakt z Bogiem! W 2 Tym. 1,5 czytamy o

dwóch niewiastach, w których była „zadomowiona” wiara. Posiadały one

cisły zwi

zek z

Bogiem, z czego mógł skorzysta

tak

e Tymoteusz.

Przez „zwi

zek z Bogiem” nale

ałoby rozumie

cisłe (za

yłe) z Nim kontakty. Szukamy Jego

oblicza, aby uzyska

odpowied

na nasze pytania. To wymaga niekiedy czasu i cierpliwo

ci, ale

ucisza i uspokaja nasze serca.

Chrze

cijanie nie rzucaj

losów, aby dowiedzie

, jaka jest wola Bo

a. Chrze

cijanin

post

puje rozs

dnie, w

cisłej społeczno

ci ze swoim Panem. Nie jest to niekiedy proste, aby

wyra

nie zauwa

wol

żą

. Pewn

pomoc znajdujeny w zdarzeniu opisanym w Ew. Jana

13,21-25. Równie

i w tym przypadku (mimo, i

chodzi o smutne wydarzenie, które wstrz

ło

Panem do gł

bi), mo

emy wiele si

nauczy

. Zauwa

ymy tutaj sze

ść

charakterystycznych cech.

1. „Jeden z was mnie wyda”. Pan nie mówi do uczniów natychmiast, kto Go wyda. Zwracaj

bezpo

rednio do nas, nie mówi niekiedy od razu, jaka jest Jego wola w danej sprawie. On

chce nas czasami zbli

do siebie, ka

żą

c nam czeka

2. „Wtedy uczniowie spojrzeli po sobie w niepewno

ci”. Wa

ne jest, aby

my w gronie

rodzinnym rozmawiali jedni z drugimi, wymieniaj

c my

li.

3. „Aby si

wypytał, kto to jest”. Uczniowie pytali Pana Jezusa. Je

li chcemy zna

odpowied

na jakie

pytanie, musimy pyta

Pana Jezusa. On sam mo

e nam jej udzieli

4. „A jeden..., le

ał przy stole na łonie Jezusa”. Jan znajdował si

na wła

ciwym miejscu w

momencie zadawania pytania. Równie

i my powinni

my by

na odpowiednim miejscu, tzn. w

kontakcie i społeczno

ci z Panem, aby wypytywa

o Jego wol

. Kogo oddziela od Niego pewien

dystans, trudno mu b

dzie pozna

Jego my

li.

5. „A on, wsparłszy si

o pier

Jezusa..”. Jan był bardzo blisko Pana Jezusa i mógł za

ywa

Jego miło

ci. Takie miejsce powinni

my zaj

ąć

jako rodzina, je

li mamy jaki

szczególny problem

do rozwi

zania. Na Jego łonie za

ywamy Jego miło

ci i rozmy

lamy o niej. Jak cz

sto mówimy o

swojej miło

ci do Niego? Powinni

my jednak w Jego miło

ci odpoczywa

, pozostaj

c w ciszy

i spokoju. Kiedy b

dziemy w tej zale

ci, lepiej poznamy Jego wol

6. „Panie, kto to jest?” Jan nazywa „Go” Panem. Kto w pełnej

wiadomo

ci i uni

eniu tak

zwraca si

do Jezusa, ten zaj

ł stanowisko uni

enia. Powinni

my praktycznie przyj

ąć

Go, jako

Pana naszego

ycia,

eby móc pozna

Jego wol

Na rozpoznanie woli Bo

ej nie ma patentu. Je

li jednak przebywamy bardzo blisko Pana

Jezusa, jeste

my z Nim blisko zwi

zani i za

ywamy Jego miło

ci, to otrzymamy tak

e wiele

wiatła na naszej drodze.

Moralna ciemno

ść

coraz bardziej zwi

ksza si

wiecie. Ona otacza nas tak, jak w dniach

pobytu narodu izraelskiego w Egipcie. Pismo

te mówi:„I nastała g

sta ciemno

ść

w całej

ziemi egipskiej przez trzy dni. Przez trzy dni nie widział jeden drugiego i nikt nie mógł wsta

miejsca swego; ale wszyscy synowie izraelscy mieli

wiatło w siedzibach swoich” (2 Moj

10,22.23). Mimo ciemno

ci panuj

cej na

wiecie, posiadamy nieomylne Słowo Bo

e, które jest

jasnym

wiatłem na naszych drogach i w naszych domach. Bóg wskazuje nam swoje zasady i

wymagania. Wymagania te s

bardzo trudne, tak trudne,

e własnym wysiłkiem nie jeste

w stanie ich spełni

. Bóg nie zostawił nas jednak bez nadziei, ale darował nam sił

, aby

my speł-

niali Jego zasady, zarówno w mał

stwie jak i w rodzinie.

Jest tylko jeden człowiek, który odpowiadał wszystkim wymaganiom Bo

ym. To jest nasz Pan,

który jest przykładem dla nas. Na

ladujmy Go w naszej rodzinie! Wtedy Bóg ze

le nam obfite

błogosławie

stwo.

C h r z e

c i j a

s k i d o m –

B o

y m

w i a d e c t w e m d l a

w i a t a

1 .

w i a d e c t w o p r z e d l u d

m i

Czy zastanawiali

my si

nad tym,

e nie tylko osobi

cie, ale tak

e z naszymi domami i

rodzinami powinni

my by

wiadectwem dla

wiata? Wielu ludzi w dzisiejszych czasach

nie zna i nie czyta Biblii. Bo

e zasady dotycz

ce mał

stwa i rodziny s

im nieznane. Dlatego

ego znaczenia nabiera

wiadectwo chrze

cija

skiego mał

stwa.

c wg zasad i wyma-

ych w mał

stwie i w rodzinie, jeste

my Bo

wiadectwem. Tego

wiadectwa ludzie

nie s

w stanie zignorowa

. Bibli

mog

odło

i nie zajmowa

, ale naocznego

wiadectwa odrzuci

nie mog

W Mat. 5, Pan Jezus mówi o tym,

e jeste

wiatłem

wiata i sol

ziemi. W jaki sposób

emy by

sol

ziemi? Je

eli poka

emy,

e w tym ziemskim

yciu (a szczególnie w

mał

stwie) mamy do czynienia zarówno z Bo

ym porz

dkiem ustanowionym przez Stwórc

jak

i z zasadami Bo

ymi. Je

li w naszych rodzinach

yjemy według

wiatowych idei, to Słowo Bo

mówi nam: „Je

li tedy sól zwietrzeje, czym

e j

nasol

?” (Mat. 5,13). Je

li chrze

cijanie w swoich

ziemskich stosunkach nie

wg Bo

ych zasad, wtedy pomniejszaj

tym samym sił

Ewangelii.

W 1 Moj

. 18, Bóg ukazuje dwie rodziny

ce w jednym czasie, które s

do nas bardzo

podobne. Jest to rodzina Abrahama i Lota. Rodzina Lota

yła w grzesznej Sodomie. Chocia

Lot

w pó

niejszym czasie składał

wiadectwo o nadchodz

cym s

dzie, nie zostało ono przyj

te.

miano go. Co było tego powodem? W jego post

powaniu nie było

adnej ró

nicy w

porównaniu z post

powaniem ludzi

cych w tym mie

cie.

Całkiem inaczej było z rodzin

Abrahama. On kierował ni

według Bo

ych zasad i dlatego jego

wiadectwo było wiarygodne. Niewierz

cy mieszka

cy okolicznych miast widzieli w nim ksi

cia

ego. W jego rodzinie było wielu wierz

cych, co było rezultatem jego pobo

nego

ycia.

W 2 Li

cie do Koryntian Paweł pisze o tym,

e my jeste

my listem Chrystusowym. Wyra

enie

to mówi oczywi

cie w pierwszym rz

dzie o wierz

cych, jako cało

ci, mo

emy jednak ten wiersz

wykorzysta

w naszym temacie, kiedy mówimy o rodzinie. Jeste

my listem Chrystusowym

znanym i czytanym przez wszystkich ludzi. Dlatego nie jest oboj

tne, jak prowadzimy nasze

mał

stwo i rodzin

2 . T r z y B o

e z a s a d y

Rozwa

my najpierw trzy powa

ne Bo

e zasady o mał

stwie i rodzinie. Zastanówmy si

, w

jaki sposób mo

emy zasady te urzeczywistni

dla Bo

ego

wiadectwa.

2 . 1

w i

t o

m a ł

s t w a

Pierwsz

zasad

i podstawowym zadaniem ka

dego mał

stwa jest zachowanie

i okazywanie

ci. Czytamy o tym w Ew. Marka 10,6-9. „Ale od pocz

tku stworzenia uczynił

ich m

ęż

czyzn

i kobiet

. Dlatego opu

ci człowiek ojca swego i matk

i poł

czy si

swoj

I b

ci dwoje jednym ciałem. A tak ju

nie s

dwoje, lecz jedno ciało. Co tedy Bóg zł

czył,

człowiek niechaj nie rozł

cza”. Ta wypowied

Jezusa jest nadzwyczaj wa

na. Zapatrywania

wiata s

zupełnie inne i nie powinni

my uwa

e one nie b

miały na nas

adnego wpływu.

Spogl

dajmy wi

c na zasady Biblii i trwajmy przy nich.

Powstanie mał

stwa

Pan Jezus obja

nia nam w tych wierszach trzy wa

ne zasady, które wskazuj

, w jaki sposób

powstaje chrze

cija

skie mał

stwo:

1. Człowiek opuszcza swoich rodziców, tzn. jest samodzielny i mo

e sam prowadzi

rodzin

Wszystkie inne przypadki s

wbrew my

lom Bo

ym. Je

eli m

ęż

czyzna nie jest w stanie

samodzielnie, to Bóg nie b

dzie aprobował jego poczyna

w celu znalezienia sobie

ony.

Samodzielno

ść

nie zamyka si

jedynie w sprawach finansowych, lecz równie

w duchowych.

Zasad

żą

jest: „Upraw dla siebie pole, a potem zakładaj swój dom” (Przyp. 24,27).

2. M

ąż

„przył

czy si

ony swojej”, tzn. b

dzie wraz z

tworzył mał

stwo. Je

eli Pan

zbli

y do siebie jakiego

ęż

czyzn

i niewiast

, to Jego wol

jest, aby oni si

pobrali. Zwi

zek

mał

ski nie jest jak

ąś

tajemn

spraw

dzy dwojgiem ludzi, lecz jest oficjaln

proklamacj

Ten oficjalny zwi

zek jest w ró

nych kulturach inaczej realizowany. W naszym kraju zwi

zek

mał

ski zawiera si

w urz

dzie stanu cywilnego i dopiero po oficjalnym

lubowaniu zwi

zek

jest wa

ny przed Bogiem. Danie sobie słowa przez m

ęż

czyzn

i kobiet

nie jest jeszcze

zawarciem zwi

zku. To s

dwie ró

ne sprawy. W 1 Moj

. 24,58 widzimy,

e Rebeka przyrzekła

słudze Abrahama, i

zostanie

Izaaka. Upłyn

ło jednak wiele czasu, zanim Izaak wprowadził

swoj

do namiotu swojej matki, czyli zanim mał

stwo stało si

rzeczywisto

3. „Dwóch b

dzie jednym ciałem”. Tutaj Pan Jezus mówi o cielesnym zł

czeniu m

ęż

czyzny

i niewiasty w zwi

zku mał

skim. Po

żą

danie płci przeciwnej jest równie

czym

, co Bóg dał

człowiekowi. Wszystko, co Bóg daje jest dobre, równie

zainteresowanie m

ęż

czyzny kobiet

i odwrotnie. Nie my

lmy o tym zbyt pobie

nie. Dla urzeczywistnienia tych spraw ustanowił jednak

Bóg mał

stwo. Takie post

powanie wydaje si

e niemodne i staro

wieckie w oczach

otaczaj

cych nas ludzi. Jako dzieci Bo

e, powinni

my i w tych sprawach by

wiadectwem.

Przedmał

skie kontakty seksualne s

grzechem i szkodz

bardzo powa

nie Bo

emu

wiade-

ctwu.

Szatan jest jednak zawsze blisko i jego celem jest złama

powy

sze zasady w człowieku.

Próbuje on tak

e odwróci

kolejno

ść

powy

szych, nast

puj

cych po sobie kroków. Wa

na jest

kolejno

ść

, jak

pokazuje nam Pan Jezus: samodzielno

ść

– zawarcie zwi

zku mał

skiego –

jedno

ść

płciowa.

Cudzołóstwo i rozwód

W Hebr. 13,4 jest zawarte pewne przypomnienie: „Mał

stwo niech b

dzie we czci u

wszystkich..”. Bóg widzi w tym wielk

warto

ść

. My, chrze

cijanie, jeste

my skłonni do

umniejszania tych zasad, u Boga maj

one jednak du

e znaczenie. Mał

stwo jest zwi

zkiem

ducha, duszy i ciała. W tych trzech aspektach powinni

my je widzie

Dalej w Hebr. 13,4 czytamy : „...a ło

e nieskalane”. Oznacza to,

e w mał

stwie nie mo

mowy o cudzołóstwie. Chcemy to podkre

z wielk

powag

, ale i z miło

. Cudzołóstwo

jest strasznym grzechem i w ka

dym przypadku w Biblii zostało konsekwentnie os

dzone.

Nast

pstwa cudzołóstwa s

powa

ne i trwaj

niekiedy całe

ycie. Dlatego chciejmy da

ostrzec.

li kto

z czytelników jest zar

czony, niech przyjmie pouczenie i równie

w tej sprawie niech

dzie

wiatłem swego Pana. Unikajmy jakiegokolwiek pozoru, który rzuciłby złe

wiatło na

nasze narzecze

stwo. Zadaniem narzeczonych jest urzeczywistnianie Bo

ych my

li.

W Ew. Marka 10,9 Pan Jezus mówi: „Co tedy Bóg zł

czył, człowiek niechaj nie rozł

cza”.

Wiersz ten cz

sto jest

le rozumiany (niejednokrotnie

wiadomie). Mówi si

: zwi

zek, który nie

był zawarty „w Panu”, nie jest prawdziwym zwi

zkiem, a w niebie nie został on zwi

zany. Tych

dwoje nie jest poł

czonych przez Boga. Nast

pstwem tego jest akceptacja rozwodu. Niestety, s

równie

ród chrze

cijan mał

stwa, które nie były zawarte „w Panu”, ale samowolnie, bez

Jego woli. Jednak i takie mał

stwa, je

li zostały zawarte według obowi

zuj

cych praw, s

za-

akceptowane w niebie. Tym samym mał

onkowie s

„zł

czeni przez Boga”. W wierszu tym

zawarta jest zasada,

e ka

de mał

stwo zł

czone jest przez Boga, gdy

to On ustanowił

instytucj

mał

stwa – wi

c tego, co Bóg zł

czył, człowiek nie mo

e rozdzieli

W chrze

cija

skim mał

stwie nie mo

e by

nawet my

li o rozł

czeniu zwi

zku, a je

li takie

li wkradn

do naszych serc, to powinny by

natychmiast os

dzone. Rozwód jest w

oczach Bo

ych czym

ohydnym. Bóg ju

w Starym Testamencie powiedział: „On ma w nienawi

ci opuszczenie

ony” (Mal. 2,16). Czy najbardziej w takim przypadku nie cierpi

dzieci? Dlatego

nie powinni

my dopuszcza

do siebie my

li o rozwodzie. Najwa

niejsze jest to,

e Bóg

nienawidzi rozwodów.

Nie chcemy jednak w zwi

zku z rozwodem my

tylko o rozwodzie urz

dowym. Pami

tajmy,

e ludzie zauwa

żą

równie

to, gdy wewn

trz mał

stwa ka

dy z jego członków idzie własn

drog

. Mał

stwo winno by

„cało

”, nie mo

„obok siebie” lub „przeciw sobie”. Piotr

żą

da od m

ęż

ów, „

eby mieszkali z

onami umiej

tnie”. Ma to zewn

trzny i wewn

trzny aspekt.

Wol

żą

jest, aby

my wewn

trznie pozostali zwi

zani. W naszych sercach nie mo

e powsta

ozi

bienie, co niestety, cz

sto mo

na zauwa

. Je

li spostrzegamy,

e wewn

trzna strona

mał

stwa zostaje naruszona, powinni

my natychmiast znale

źć

drog

do Pana Jezusa i Jego

prosi

o pomoc. Harmonijne mał

stwo jest jasnym

wiadectwem Pana w tym

wiecie.

2 . 2 R ó

n i c a m i

d z y m

e m

o n

Omówimy teraz drug

zasad

. Wskazuje ona na rol

, jak

Bóg dał m

ęż

owi i

onie do

spełnienia w chrze

cija

skiej rodzinie. W 1 Moj

. 1,27 czytamy,

e Bóg stworzył człowieka jako

ęż

czyzn

i niewiast

. Całkiem

wiadomie Bóg uczynił ró

nic

dzy nimi. M

ęż

czyzna jest

ęż

czyzn

, kobieta – kobiet

. Nie s

to tylko zewn

trzne ró

nice. Dotycz

one tak

e usposo-

bienia. M

ęż

czyzna ma inne usposobienie ni

kobieta, tote

ęż

czyzna ma tak

e inne obowi

zki.

W obecnym czasie szatan próbuje te ró

nice totalnie pomiesza

, ale jako chrze

cijanie po-

winni

my i pod tym wzgl

dem by

wiadectwem dla

wiata. Spróbujmy krótko prze

ledzi

ró

nice w kwestii obowi

zków m

ęż

a i

ony.

W 1 Kor. 11,3-5 czytamy: „A chc

, aby

cie wiedzieli,

e głow

dego m

ęż

a jest Chrystus, a

głow

ony m

ąż

, a głow

Chrystusa Bóg. Ka

dy m

ęż

czyzna, który si

modli albo prorokuje z

nakryt

głow

, ha

bi głow

swoj

. I ka

da kobieta, która si

modli albo prorokuje z nie nakryt

głow

, ha

bi głow

swoj

, bo to jest jedno i to samo, jak gdyby była ogolona”. W wierszu 14 i 15

czytamy dalej: „Czy

sama natura nie poucza was,

e m

ęż

czy

nie, je

li zapuszcza włosy,

przynosi to wstyd, a kobiecie, je

li zapuszcza włosy, przynosi to chlub

?” Wiersze te wskazuj

to,

e Bóg uczynił widoczn

ró

nic

dzy m

ęż

czyzn

i kobiet

. Nie chodzi w tym rozdziale o

wskazanie, jaka jest ró

nica mi

dzy m

ęż

em i

, ale o wskazanie zasadniczej ró

nicy

pomi

dzy m

ęż

czyzn

i kobiet

. Wykorzystajmy wyra

one tutaj my

li, rozwa

c dalej ten temat.

Aby zapobiec jakimkolwiek nieporozumieniom, chciejmy wyra

nie zaznaczy

przedstawiona w tym rozdziale ró

nica mi

dzy m

ęż

czyzn

i niewiast

nie dotyczy ich warto

ci,

lecz usposobienia i powierzonych im zada

. W oczach Bo

ych zarówno m

ęż

czyzna jak

i niewiasta maj

sam

warto

ść

, ale je

li chodzi o ró

nic

w usposobieniu, w charakterze i w

powierzonych zadaniach, to te ró

nice powinny by

zauwa

ane przez innych.

ąż

W Biblii czytamy: „Chrystus jest głow

ęż

a”. Dostrzegamy w tym stwierdzeniu dwie my

li. Po

pierwsze: m

ęż

owie i ojcowie powinni okazywa

w swoim

yciu,

e s

poddani Chrystusowi, s

Jemu posłuszni. Przede wszystkim powinni by

dobrym przykładem dla swoich dzieci, a pó

niej

tak

e i dla

wiata. Po drugie: m

ąż

powinien da

kierowa

Chrystusowi jako swojej głowie.

O wszystko powinien pyta

swojego Pana. Je

li Chrystus jest rzeczywi

cie Głow

ęż

a, to

dzie to nie tylko słyszane w jego ustach, ale przede wszystkim widoczne w czynach.

ąż

jest jednocze

nie głow

ony. W stwierdzeniu tym zawarta jest my

l dotycz

„prowadzenia” i „posilania”

ony. M

ąż

karmi i piel

gnuje zarówno

jak i dzieci (Efez. 5,29).

Reprezentuje rodzin

na zewn

trz. Zauwa

amy to w post

powaniu Abrahama. W momencie, gdy

sam Pan przyszedł do niego, siedział on u wej

cia do swojego namiotu. W przykładzie tym mo

my zauwa

, jakie jest miejsce i zadanie m

ęż

a w rodzinie. My, m

ęż

owie, nie powinni

my czu

obci

ąż

eni naszymi zadaniami, ale powinni

my je ch

tnie podj

ąć

. Nie powinni

my tak

wprowadza

on w zakres naszych obowi

zków. Szatan stara si

w praktyce odwróci

to, co Bóg

nakazał. Dlatego b

my uwa

ni, by nie post

powa

tak, jak post

puj

ludzie wokół nas, którzy

nie znaj

ych zasad.

rodziny chrze

cija

skie, w których

ona modli si

przed posiłkiem, gdy

ąż

jest bardzo

nie

miały. Jednak oficjalna modlitwa jest zadaniem, które Bóg powierzył tylko m

ęż

owi, dlatego

nie zmieniajmy tych zada

przez powierzanie ich naszym

onom.

ąż

jest odpowiedzialny na zewn

trz za to, by zapewni

byt swojej rodzinie. Dotyczy to na

pierwszym miejscu strony finansowej. Ka

dy m

ąż

musi by

zdolny do tego, aby zaspokoi

potrzeby finansowe swojej rodziny. Nie chcemy my

przy tej okazji o jakich

specjalnych

potrzebach, które mog

zaistnie

, ale o ogólnej zasadzie Bo

ej, która jest prawomocna, a której

nie mo

na obali

. Troska o rodzin

nie ko

czy si

jednak na sferze materialnej. Musimy te

o duchowych potrzebach naszych rodzin. Czy my, m

ęż

owie, jeste

my w stanie da

naszym rodzinom to, czego one potrzebuj

? Do tego jest konieczne, aby

my byli „ samodzielni”,

tzn. powinni

my mie

zdolno

ść

zauwa

ania potrzeb naszej rodziny, wychodzi

jej naprzeciw

i zaj

ąć

Apostoł Paweł w dalszej cz

ęś

ci rozdziału pokazuje nam dwa zewn

trzne znaki, które cechuj

ęż

a chrze

cijanina. Pierwszy – podczas modlitwy nie nakrywa on głowy. Przez całe lata ogólnie

znana była zasada,

aden m

ęż

czyzna nie sprawował słu

by Bo

ej z nakryt

głow

. Dzisiaj

jednak to pouczenie jest nadal aktualne i chciejmy je w dalszym ci

gu zachowywa

. Drugi – m

ąż

nie nosi długich włosów. Oczywi

cie, mo

na powiedzie

e chodzi tu jedynie o sprawy

zewn

trzne, które nie s

takie istotne. Naturalnie, s

to tylko zewn

trzne formy, ale Bóg nie

zaleca ich bez podstawy. Równie

zewn

trzne rzeczy s

elementami naszego

wiadectwa

i ludzie niewierz

cy b

nas na ich podstawie oceniali. To, co okazujemy na zewn

trz, powinno

zgodne z naszym wn

trzem. Nie powinni

my bezmy

lnie na

ladowa

trendów tego

wiata,

ale te

nie powinni

my post

powa

w duchu zakonu.

ona

Na pocz

tku czytali

my,

ona posiada m

ęż

a jako swoj

głow

. Staje si

jasne,

e przez to

przyjmuje ona stanowisko zale

ci, a przewodnictwo swego

ycia daje m

ęż

owi. Je

eli

ona

chrze

cijanka tak uczyni, wtedy nie troszczy si

jedynie o zapewnienie rodzinie szcz

ęś

liwego

ycia, ale jest równocze

nie

ywym

wiadectwem Bo

ym w tym

wiecie.

Według tych my

li wi

kszy zakres działania posiada niewiasta w swoim wn

trzu. Wspomnijmy

jeszcze raz 1 Moj

. 18, gdy Pan odwiedził Abrahama. Zapytał si

On, gdzie jest Sara. Czy

Pan nie wiedział, gdzie ona jest? Oczywi

cie,

e wiedział, ale poniewa

jest to dla nas niezwykle

istotne, pytanie to zostało postawione. Sara była w namiocie. Jeste

wiadomi tego,

e bardzo

trudno jest

obecnie naszym

onom według tamtej zasady, ale wi

ąż

e si

to z bogatym błogo-

sławie

stwem.

W tym miejscu skierujmy szczególne słowa do rodziców, posiadaj

cych córki. Dzieci s

cudownym darem od Boga. Je

li jednak Bóg daruje nam córki, niezmiernie wa

ne jest, by

wychowa

je tak, aby w przyszło

ci były warto

ciowymi

onami. Wychowywa

chłopca na „praw-

dziwego m

ęż

czyzn

” jest w

wiecie dosy

oczywist

spraw

. Ale wychowywa

córk

warto

ciow

kobiet

i matk

nie jest ju

tak całkiem proste. Trend do wykonywania przez kobiety

typowo m

skich zawodów jest niezachwiany. Dlatego nie jest łatwo odpowiednio wychowywa

córki. Rozpoczyna si

to od zabawek, trwa poprzez wypełnianie wolnego czasu i ko

czy si

wyborze zawodu. Jest wiele zawodów, o których mo

emy powiedzie

e nie b

one

odpowiednie dla wierz

cej niewiasty, na przykład wtedy, gdy b

dzie musiała by

zwierzchniczk

ęż

czyzn. Zdajemy sobie spraw

z tego,

e jest to bardzo trudny problem i nie chcemy zbyt

wiele mówi

na ten temat. We wszystkim chciejmy prosi

Pana o m

dro

ść

. Chcemy jednak w

miło

ci i z cał

powag

wskaza

jeszcze raz na to,

e nie jest dobrze, je

ony zdob

zawód,

który nie odpowiada stanowisku chrze

cijanek.

Od niewiast wymaga si

dwóch oznak zewn

trznych. Nie zostały one wymy

lone przez

człowieka, lecz dał je Bóg. Po pierwsze:

ona, je

li si

modli lub prorokuje, powinna nakrywa

głow

. Po drugie: powinna nosi

długie, nie obcinane włosy. Przedstawiamy w tym momencie

jedynie zasady Bo

e. Słowo Bo

e jest proste i jasne i nie musimy zbyt długo szuka

w nim tego,

co wolno, a czego nie. Korzymy si

w prostocie przed Słowem Bo

ym i czynimy to, co ono nam

mówi.

2 . 3 S t o s u n k i p o m i

d z y

r o d z i c a m i i d z i e

m i

Trzecia i ostatnia zasada, któr

chcemy rozwa

, dotyczy stosunków pomi

dzy rodzicami

i dzie

mi. W Efez. 6,1-4 napisano: „Dzieci, b

cie posłuszne rodzicom swoim w Panu, bo to

rzecz słuszna. Czcij ojca swego i matk

, to jest pierwsze przykazanie z obietnic

; aby ci si

dobrze działo i aby

długo

ył na ziemi. A wy, ojcowie, nie pobudzajcie do gniewu dzieci swoich,

lecz napominajcie i wychowujcie je w karno

ci, dla Pana”. Mamy tu zasady dotycz

post

powania ojców (a wi

c rodziców) i dzieci. Ka

dy osobi

cie ponosi odpowiedzialno

ść

i dlatego starajmy si

zwraca

uwag

na to, co jest dla nas napisane.

Najpierw Słowo Bo

e zwraca si

do dzieci: „B

cie posłuszne swoim rodzicom”. Zasada ta

nie jest dzi

e zbyt modna, jest to jednak zasada Bo

a. W tym,

e dzieci s

nam posłuszne,

jest

wiadectwo dla Pana. Nie chodzi tu o posłusze

stwo wymuszone, ale o to, by dzieci ch

tnie

wykonywały polecenia rodziców. Posłuszne dzieci na

laduj

swoich rodziców, gdy

Pan Jezus

jest tego najlepszym przykładem. Kiedy On

ył na ziemi jako człowiek, mimo,

e był Stwórc

wszelkich rzeczy, był swoim rodzicom poddany.

Nast

pnie powiedziane jest do dzieci: „Czcij ojca swego i matk

swoj

”. Dzieciom dorosłym

rodzice nie wydaj

specjalnych polece

, które musieliby spełni

. Pozostaje jednak aktualne,

aby czci

swoich rodziców. To jest powiedziane do wszystkich. W okoliczno

ciach, kiedy np.

rodzice s

starzy i schorowani, spełnienie tego przykazania przychodzi nam ci

ęż

ko. Czci

oznacza odwiedzi

, przynie

ść

im rado

ść

, pomóc w razie potrzeby. Szczególnie, je

li rodzice ju

nie

, nie przestawajmy oddawa

im czci i mówmy o nich dobrze. Wiedzmy,

e i w tym

przypadku mo

emy by

wiadectwem dla Boga, gdy

wiecie tym panuj

sto inne przyzwy-

czajenia.

Pó

niej wymienieni s

ojcowie. Najpierw skierowane jest do nich powa

ne polecenie, aby nie

pobudza

swoich dzieci do gniewu. Je

li post

pujemy niewła

ciwie, to mo

e si

zdarzy

doprowadzimy je do gniewu i sprawimy im zawód. Tak

e i wtedy pobudzamy nasze dzieci do

gniewu, je

li stawiamy przed nimi zbyt trudne zadania, z którymi sobie nie mog

poradzi

. W tym

tkwi wielkie niebezpiecze

stwo. Dzieci nasze nie s

jeszcze w pełni dorosłe, musz

c by

wy-

chowywane do chwili osi

gni

cia pełnej dojrzało

ci. Dziesi

cioletnie dziecko nie jest dorosłe,

c b

dzie wszystko przyjmowało i post

powało inaczej ni

na przykład dziecko osiemnastole-

tnie. Musimy o tym zawsze pami

. Przez umiar w stawianych wymaganiach wzgl

dem

naszych dzieci mo

emy by

miłymi Bogu.

Drugim zadaniem ojców jest wychowywanie swoich dzieci w napominaniu i w karno

ci.

Karno

ść

i napominanie s

ymi podstawami naszego wychowywania i takie same zasady

nale

y zachowa

wychowuj

c dzieci. Karno

ść

wcale nie oznacza w pierwszej linii kary, chocia

i ona jest w tym słowie zawarta. Karno

ść

na samym pocz

tku oznacza stawianie barier i przesz-

kód, które chroni

nasze dzieci przed wej

ciem na zł

drog

. Bóg poło

ył w naturze dziecka

ąż

enie do szukania granic i takie granice powinni

my im stawia

. Je

li okazujemy si

w tym

wzgl

dzie niedbali, to nasze dzieci b

samowolne (nieopanowane), szkodz

c przez to sprawie

skiej.

eli karno

ść

stosowana jest w przypadku, kiedy chcemy wyja

dzieciom to, czego nie

powinny robi

, to pouczenie zwi

zane jest ze wskazaniem, jak powinny si

zachowa

. Pouczenie

oznacza wskazywanie wła

ciwej drogi. Je

eli wskazujemy dzieciom tylko to, czego nie powinny

robi

, staj

one zniech

cone i bezradne. Zarówno karno

ść

jak i pouczenie powinny by

stosowane z umiarem.

wiecie współczesnym stosuje si

zupełnie inne zasady wychowywania dzieci, je

eli w

ogóle mo

na jeszcze mówi

o wychowywaniu. Jakie

c ogromne

wiadectwo mo

wychodzi

z chrze

cija

skiej rodziny, w której Bo

e zasady s

wysoko cenione!

3 . U s p o s o b i e n i e s e r c a

Na koniec zajmijmy si

krótko usposobieniem serca, które powinno wyra

e my

li o

mał

stwie i rodzinie.

O niewiastach napisano: „Ozdob

wasz

niech nie b

dzie to, co zewn

trzne, trefienie włosów,

złote klejnoty lub strojne szaty, lecz ukryty, wewn

trzny człowiek z niezniszczalnym klejnotem

łagodnego i cichego ducha, który jedynie ma warto

ść

przed Bogiem” (1 Piotra 3,3-4). Takie

powinno by

usposobienie serca naszych

on.

wiat ozdabia si

na zewn

trz, chrze

cijanki –

wewn

trz, w cichym i łagodnym duchu. Naturalnie, niewiasty ró

bardzo jedna od drugiej.

niewiasty pełne temperamentu, s

ciche i spokojne. W powy

szym tek

cie nie chodzi

jednak o naturalne skłonno

ci. Cichego i łagodnego ducha daruje Pan Jezus jako cnot

jako

ci dla swojego

wiadectwa.

W 1 Piotra 3,7 wspomina apostoł m

ęż

ów w słowach: „Podobnie wy, m

ęż

owie, post

pujcie z

nimi z wyrozumiało

, jako ze słabszym rodzajem niewie

cim i okazujcie im szacunek, skoro

i one s

dziedziczkami łaski

ywota”. Decyduj

cym wyra

eniem jest zwrot: „okazujcie im szacu-

nek”. Takie powinno by

usposobienie serca m

ęż

ów. Naszym

onom nale

y si

cze

ść

, dlatego

e one s

słabszymi, niewie

cimi naczyniami, s

dziedziczkami

ywota wiecznego. Czynimy

to szczególnie dlatego,

e s

naszymi

onami. Bóg podarował nam je jako prezent, my za to

oddajemy im szacunek.

eli m

ąż

ona w takim usposobieniu zachowuj

e zasady, jest to wielkie szcz

ęś

cie dla

chrze

cija

skiej rodziny i ogromnym, procentuj

cym

wiadectwem dla

wiata.

Odno

nie stosunków rodzice – dzieci w 1 Moj

. 22, czytamy: „We

syna swego, jedynaka

swego, Izaaka, którego miłujesz... I rzekł Izaak do ojca swego Abrahama: Ojcze mój! A ten
odpowiedział: Oto jestem, synu mój!... I szli obaj razem” (w. 2, 7, 8). W Abrahamie mo

emy

zauwa

wła

ciwe usposobienie rodzicielskiego serca. On miłował swojego syna. Dzieci musz

widzie

i odczuwa

e s

kochane przez swoich rodziców. Ten fakt zauwa

y równie

wiat. U

Izaaka widzimy te

wła

ciwy stosunek do rodziców. On miał do nich szczere zaufanie. Dzieci

musz

ufa

swoim rodzicom, gdy

jest to podstaw

szcz

ęś

liwych stosunków rodzice – dzieci.

wiecie i, niestety, tak

e w chrze

cija

stwie mówi si

o problemach rodzinnych i problemach

pokole

. To prawda,

e problemy b

zawsze. Ale mog

one w ogóle nie istnie

. To, co

czytamy o Abrahamie i Izaaku: „I szli obaj razem” mo

e by

tak

e rzeczywisto

w naszym

yciu. Jakie to szcz

ęś

cie dla dzieci,

e posiadaj

rodziców, którzy towarzysz

w ich drodze i jakie

to szcz

ęś

cie dla rodziców, kiedy w stosunkach z dzie

mi jest harmonia i zgodno

ść

li. To

szcz

ęś

liwe „razem” nie musi si

zako

czy

nawet wtedy, gdy dzieci b

samodzielne

i zało

żą

swoje rodziny.

yciem, które odznacza si

zachowywaniem Bo

ych zasad, podpieramy

Ewangeli

bardziej, ni

nam si

wydaje. Oczywi

cie, słowa te

bardzo wa

ne. Je

li nie s

one

jednak podparte wła–

ciwym zachowaniem, znacz

o wiele mniej.

Módlmy si

, aby Bóg dał naszym rodzinom sposobno

ść

bycia

wiadectwem dla otaczaj

cego

nas

wiata. Wykorzystajmy t

szans

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Wychowanie w atmosferze chrześcijańskiej, Rodzina katolicka
Klasa 3 liceum Chrześcijańska rodzina
Agnosiewicz Mariusz Mit chrześcijańskiej rodziny 2
Agnosiewicz Mariusz Mit chrześcijańskiej rodziny
ADHORTACJA APOSTOLSKA O ZADANIACH RODZINY CHRZEŚCIJAŃSKIEJ W ŚWIECIE WSPÓŁCZESNYM, Religia
Zadania rodziny chrześcijańskiej
Małżeństwo i rodzina w kulturze chrześcijańskiej, szkółk a
Rodzina chrześcijańska w trosce o katolickie wychowanie dziecka, KATECHEZA, Zebrania z rodzicami
Rodzina chrześcijańska w trosce o ludzkie życie, KATECHEZA, Zebrania z rodzicami
Etyka II rok, O rodzinie chrześcijańskiej, Dokumenty i fotografie
MAŁŻEŃSTWO CHRZEŚCIJAŃSKIE A INNE KONCEPCJE MAŁŻEŃSTWA, Boży zamysł dla małżeństwa i rodziny
Gabriele Kuby Obowiązkowa edukacja seksualna w szkołach pewną drogą do zniszczenia rodziny i chrześc
Tradycje i zwyczaje religijne w rodzinie chrześcijańskiej
Zadania rodziny chrześcijańskiej
rodzina chrzescijanska

więcej podobnych podstron