Remigiusz Kozlowski zarzadzanie zapasami w malym przedsiebiorstwie handlowym branzy odziezowej

background image

źródło: Kozłowski R., Wiśniewska K., Zarządzanie zapasami w małym przedsiębiorstwie handlowym

branży odzieżowej w: Lachiewicz S. i Matejun M. [red.], Problemy współczesnej praktyki

zarządzania, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź 2007, s. 40-50.

ZARZ

Ą

DZANIE ZAPASAMI W MAŁYM

PRZEDSI

Ę

BIORSTWIE HANDLOWYM BRAN

Ż

Y

ODZIE

Ż

OWEJ

Remigiusz Kozłowski, Kamila Wi

śniewska

Wst

ęp

Przedsi

ę

biorstwa handlowe sektora odzie

ż

owego pełni

ą

bardzo wa

ż

n

ą

funkcj

ę

we współczesnej gospodarce. Rynek ten jest bardzo dynamiczny i

zło

ż

ony, co widzimy obserwuj

ą

c najcz

ęś

ciej z pozycji klienta ci

ą

gle

zmieniaj

ą

ce si

ę

zarówno produkty jak i lokalizacje, czy nazwy sklepów. Z

drugiej strony wyst

ę

puje cz

ę

sto sytuacja, kiedy nie mo

ż

emy znale

źć

odzie

ż

y

odpowiedniej dla nas z powodu np. nie odpowiadaj

ą

cej nam kolorystyki lub

rozmiaru. Wskazuje to na bardzo wa

ż

n

ą

rol

ę

posiadanego asortymentu

produktów u sprzedawcy. Z punktu widzenia zarz

ą

dzania chodzi wi

ę

c o

odpowiednie zarz

ą

dzanie zapasami.

Celem artykułu jest okre

ś

lenie specyfiki sektora przedsi

ę

biorstw bran

ż

y

odzie

ż

owej oraz sposobów zarz

ą

dzanie zapasami przez te firmy.

1. Specyfika funkcjonowania małych przedsi

ębiorstw handlowych

z bran

ży odzieżowej w Polsce

Raporty PMR

1

dotycz

ą

ce wielko

ś

ci sprzeda

ż

y detalistów specjalizuj

ą

cych

si

ę

w asortymencie odzie

ż

owo-obuwniczym za 2006 rok przedstawiaj

ą

rynek

odzie

ż

owy jako bardzo rozdrobniony. Najwi

ę

kszy udział pod wzgl

ę

dem

warto

ś

ci sprzeda

ż

y wynosz

ą

cy zaledwie 2,7% posiada firma LPP S.A. (jest to

spółka akcyjna zajmuj

ą

ca si

ę

projektowaniem i dystrybucj

ą

odzie

ż

y). Analiza tej

bran

ż

y potwierdza,

ż

e poza wcze

ś

niej wymienion

ą

firm

ą

nie ma takich, które

1

PMR

www.pmrcorporate.com

jest to firma specjalizuj

ą

ca si

ę

w dostarczaniu wysokiej jako

ś

ci

informacji rynkowych oraz usług firmom zainteresowanym rynkami Europy

Ś

rodkowo-

Wschodniej

40

background image

źródło: Kozłowski R., Wiśniewska K., Zarządzanie zapasami w małym przedsiębiorstwie handlowym

branży odzieżowej w: Lachiewicz S. i Matejun M. [red.], Problemy współczesnej praktyki

zarządzania, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź 2007, s. 40-50.

przekraczaj

ą

2% udziału w rynku odzie

ż

y i obuwia licz

ą

c ł

ą

cznie” [9]. Bran

ż

a

odzie

ż

owo-obuwnicza składa si

ę

z nast

ę

puj

ą

cych podsektorów: samodzielne (nie

zrzeszone) sklepy, brandowe sieci sklepów detalicznych, du

ż

e sieci handlowe i

firmy projektanckie (domy mody, kreatorzy odzie

ż

y sprzedawanych w du

ż

ych

ilo

ś

ciach np. LPP).

W analizowanej bran

ż

y coraz wi

ę

ksze znaczenie odgrywaj

ą

sieci oferuj

ą

ce

towar o jednolitej marce w danym segmencie cenowym. Samodzielnie
działaj

ą

cy przedsi

ę

biorcy przył

ą

czaj

ą

c si

ę

do takich sieci jako franczyzobiorcy

spodziewaj

ą

si

ę

korzy

ś

ci m.in. takich jak: stabilne

ź

ródło zaopatrzenia, znana

marka, wsparcie marketingowe.

Obecnie na polskim rynku powstaje coraz wi

ę

cej centrów handlowych i to

ju

ż

nie tylko w du

ż

ych miastach, ale równie

ż

aglomeracjach

ś

redniej wielko

ś

ci.

S

ą

one cz

ę

sto miejscem lokalizacji sieci odzie

ż

owych [9].

Na wysoki poziom konkurencji w sektorze odzie

ż

owym ma wpływ cały

szereg czynników. Do najistotniejszych z nich zaliczamy: niskie bariery wej

ś

cia,

brak okre

ś

lonych norm ochrony takich jak jednolite standardy jako

ś

ciowe (które

prowadz

ą

do importu odzie

ż

y „anonimowej”), du

ż

e ilo

ś

ci towarów w sprzeda

ż

y

pochodz

ą

cych z przemytu, znacz

ą

c

ą

nadwy

ż

k

ę

poda

ż

y nad popytem.

Istnieje w sektorze odzie

ż

owym w

ą

ski podsektor brandowych sieci sklepów

detalicznych

2

posiadaj

ą

cych ugruntowan

ą

pozycj

ę

na rynku i gwarantuj

ą

cych

dobr

ą

jako

ść

sprzedawanych produktów. Bariery wej

ś

cia do niego s

ą

wy

ż

sze ni

ż

do pozostałych podsektorów tego rynku. Znaczenie ma tu m.in.: uznana pozycja
na rynku, du

ż

e zaplecze finansowe, mo

ż

liwo

ść

ponoszenia wysokich kosztów

zarówno promocji jak i obsługi klientów poprzez szybk

ą

reakcj

ę

na pojawiaj

ą

ce

si

ę

preferencje odbiorców.

D

ąż

enie do obni

ż

ania kosztów było przyczyn

ą

przenoszenia produkcji

odzie

ż

y do krajów azjatyckich, gdzie umiejscowieni s

ą

przede wszystkim

podwykonawcy. Konieczno

ść

szybkiego reagowania na zmieniaj

ą

ce si

ę

upodobania klientów, w sytuacji du

ż

ego geograficznego rozło

ż

enia

poszczególnych ogniw sieci dostaw w bran

ż

y odzie

ż

owej wymusiło

odpowiedni

ą

organizacj

ę

logistyki tych przedsi

ę

wzi

ęć

. Nast

ą

piła centralizacja

i specjalizacja sieci dystrybucji w wyniku outsourcingu tych zada

ń

z

przedsi

ę

biorstw wchodz

ą

cych w skład sieci logistycznej. Konieczne było tak

ż

e

zorganizowanie szybkiego przepływu informacji od punktów sprzeda

ż

y do

producentów.

Przedsi

ę

biorcy nie zrzeszeni w

ż

adn

ą

sie

ć

sklepów maj

ą

do pokonania coraz

wi

ę

cej przeciwno

ś

ci, do których mo

ż

na zaliczy

ć

m.in.: rosn

ą

c

ą

konkurencj

ę

,

coraz wi

ę

ksze oczekiwania klientów w zakresie jako

ś

ci przy akceptowalnej

przez nich cenie, posiadanie w swojej ofercie zró

ż

nicowanego asortymentu

dostosowanego do krótkotrwałych tendencji w modzie.

2

brandowe sieci sklepów detalicznych – sklepy

odzie

ż

owe sprzedaj

ą

ce produkty znanych marek

41

background image

źródło: Kozłowski R., Wiśniewska K., Zarządzanie zapasami w małym przedsiębiorstwie handlowym

branży odzieżowej w: Lachiewicz S. i Matejun M. [red.], Problemy współczesnej praktyki

zarządzania, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź 2007, s. 40-50.

Du

ż

e sieci handlowe cz

ę

sto same kreuj

ą

trendy w modzie poprzez

zatrudnianie własnych projektantów, obni

ż

aj

ą

c w ten sposób ryzyko.

Minimalizuj

ą

oni koszty produkcji zlecaj

ą

c j

ą

tanim podwykonawcom, dokonuj

ą

konsolidacji zapasów i minimalizuj

ą

liczb

ę

posiadanych magazynów. Efektem

nietrafionych decyzji w zakresie posiadanego towaru s

ą

m.in. du

ż

e zapasy

ulegaj

ą

ce szybkiej deprecjacji i powoduj

ą

ce zamro

ż

enie kapitału.

Działalno

ść

pojedynczych przedsi

ę

biorców na tak wymagaj

ą

cym rynku

wymusza systematyczne monitorowanie zmian zachodz

ą

cych zarówno w

otoczeniu zewn

ę

trznym jak i wewn

ę

trznym, optymalizacj

ę

kosztów i szybk

ą

odpowied

ź

na sygnały rynkowe.

2. Znaczenie utrzymywania wła

ściwego poziomu i struktury

zapasów w analizowanej bran

ży

Problem optymalizacji poziomu zapasów jest jednym z wa

ż

niejszych

elementów generuj

ą

cych koszty i powoduj

ą

cym ryzyko prowadzenia

działalno

ś

ci w handlu odzie

żą

. Rosn

ą

ca obecnie liczba instytucji

ś

wiadcz

ą

cych

szkolenia w zakresie zarz

ą

dzania zapasami jest potwierdzeniem wagi

opisywanej tematyki.

Przedsi

ę

biorstwa bran

ż

y odzie

ż

owej w reakcji na znaczne wahania popytu

utrzymuj

ą

cz

ę

sto wy

ż

sze zapasy ni

ż

wyst

ę

puj

ą

ce zapotrzebowanie. Ma to

zapewni

ć

wysoki poziom realizacji potrzeb klientów. Du

ż

e zapasy umo

ż

liwiaj

ą

du

żą

dost

ę

pno

ść

towaru, ale jednocze

ś

nie prowadz

ą

do wzrostu kosztów ich

utrzymania i zagra

ż

aj

ą

zachowaniu płynno

ś

ci finansowej przedsi

ę

biorstwa. Zbyt

niskie zapasy to ni

ż

sze koszty, ale za to wysoki poziom utraconej sprzeda

ż

y.

Zapasy pełni

ą

w przedsi

ę

biorstwie ró

ż

norodne funkcje i ró

ż

ne s

ą

czynniki

kształtuj

ą

ce ich poziom. Mo

ż

emy wyró

ż

ni

ć

dwie podstawowe sytuacje ich

powstawania. Pierwsza to zapasy powstaj

ą

ce na wej

ś

ciu odbiorcy, na ogół z jego

inicjatywy, w celu zabezpieczenia procesu przetwarzania. Działanie odbiorcy
nazywane jest „ssaniem”, a powstaj

ą

ce zapasy - zapasami surowcowymi.

Czynno

ść

zarz

ą

dzania zapasami spoczywa na odbiorcy.

Druga to zapasy powstaj

ą

ce na wyj

ś

ciu dostawcy-wynikaj

ą

ce zazwyczaj z

nadmiaru wytworzonych dóbr, lub braku mo

ż

liwo

ś

ci czy ch

ę

ci ich odbioru.

Widoczne

jest

tu

zamro

ż

enie kapitału przez wytwórc

ę

/dysponenta

zainteresowanego odzyskaniem zainwestowanych pieni

ę

dzy.

W zale

ż

no

ś

ci od miejsca gromadzenia zapasów, ró

ż

ne s

ą

ich cele, odmienne

podej

ś

cie do roli czasu i zarz

ą

dzania nimi [4, s. 392-393]. Wyró

ż

nia si

ę

zarówno

zapasy w zaopatrzeniu, wspieraj

ą

ce funkcj

ę

przetwarzania, produkcji lub

monta

ż

u jak i zapasy w dystrybucji, jako gotowe wyroby oczekuj

ą

ce na

dostarczenie do klientów.

42

background image

źródło: Kozłowski R., Wiśniewska K., Zarządzanie zapasami w małym przedsiębiorstwie handlowym

branży odzieżowej w: Lachiewicz S. i Matejun M. [red.], Problemy współczesnej praktyki

zarządzania, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź 2007, s. 40-50.

W małych przedsi

ę

biorstwach handlowych na szczególn

ą

uwag

ę

zasługuj

ą

zapasy dystrybucyjne. Istnieje wiele powodów, dla których s

ą

one utrzymywane,

do których mo

ż

emy zaliczy

ć

: oszcz

ę

dno

ś

ci na transporcie, skali produkcji,

sezonowo

ść

popytu, potrzeba zapewnienia odpowiedniej obsługi klienta,

stabilizacja zatrudnienia i jak ju

ż

wcze

ś

niej zaznaczono, zapewnieniu

wystarczaj

ą

cej ilo

ś

ci towarów do sprzeda

ż

y.

Oszcz

ę

dno

ś

ci na transporcie polegaj

ą

głównie na obni

ż

eniu ceny na

jednostk

ę

ładunku, ekonomii skali zakupów, prowadz

ą

jednak do wzrostu

kosztów utrzymania zapasów.

Korzystanie z takich udogodnie

ń

jak skrócenie czasu przewozu w systemie

JIT i regularna obsługa, mo

ż

e prowadzi

ć

do obni

ż

enia kosztów utrzymania

zapasów w drodze i kosztów utraconej sprzeda

ż

y. Innym ułatwieniem jest

lokalizacja magazynów blisko rynku.

Oszcz

ę

dno

ść

na skali produkcji polega na wytwarzaniu du

ż

ych serii

produktów, które maj

ą

pokry

ć

koszty utrzymania zapasów wyrobów gotowych.

Obecnie metod

ę

t

ą

stosuje si

ę

coraz rzadziej. Aktualnie d

ąż

y si

ę

do stosowania

krótkich serii produkcyjnych, co pozwala na szybkie reagowania na zmienne
potrzeby rynku. Idealnym rozwi

ą

zaniem jest produkcja na zamówienie a nie na

zapas – nie zawsze jest to jednak mo

ż

liwe.

Sezonowo

ść

popytu jest nast

ę

pnym powodem gromadzenia zapasów,

szczególnie w bran

ż

y odzie

ż

owej, o silnym, sezonowym charakterze.

Oddziaływanie opisywanego czynnika mo

ż

na

minimalizowa

ć

przez:

precyzyjne prognozy popytu, dost

ę

p do aktualnych danych z punktów

sprzeda

ż

y, dokonywanie na bie

żą

co analizy i korygowanie wcze

ś

niejszych

prognoz, wysok

ą

jako

ść

i czas transportu oraz zastosowanie strategii szybkiej

reakcji (QR

3

).

Zapasy mo

ż

emy podzieli

ć

ze wzgl

ę

du na ich funkcjonalny charakter na:

bie

żą

ce, bezpiecze

ń

stwa, sezonowe, promocyjne i martwe.

Zapasy bie

żą

ce / cykliczne (cycle stock) to cze

ść

zapasów zu

ż

ywanych

podczas sprzeda

ż

y, u

ż

ywania i odtwarzania w rutynowym procesie zamawiania.

Stanowi

ą

je towary wykorzystywane w toku normalnej działalno

ś

ci

gospodarczej firmy. Zapas ten jest utrzymywany dla zaspokojenia z góry
okre

ś

lonego popytu przy znanym czasie dostawy.

Zapasy bezpiecze

ń

stwa (safety stock) lub zapasy buforowe (buffer stock),

maj

ą

chroni

ć

przed wahaniami popytu lub/i czasu dostawy. S

ą

to dodatkowe

zapasy oprócz zapasów cyklicznych. Przy ustalaniu odpowiedniego ich poziomu
niezb

ę

dne jest oszacowanie kosztu braku zapasów i analiza czy koszty

utrzymania nie przewy

ż

szaj

ą

kosztu ich braku.

Zapasy sezonowe (seasonal stock) s

ą

gromadzone i utrzymywane przed

sezonem w którym b

ę

dzie na nie zapotrzebowanie.

3

QR – skrót pochodzi z j

ę

zyka angielskiego Quick Response

43

background image

źródło: Kozłowski R., Wiśniewska K., Zarządzanie zapasami w małym przedsiębiorstwie handlowym

branży odzieżowej w: Lachiewicz S. i Matejun M. [red.], Problemy współczesnej praktyki

zarządzania, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź 2007, s. 40-50.

Zapasy promocyjne (promotional stock) które firmy gromadz

ą

w celu

szybkiej reakcji na promocj

ę

marketingow

ą

lub ofert

ę

cenow

ą

któr

ą

firma

przedstawia klientom by przeci

ą

gn

ąć

towary przez kanały dystrybucji.

Powodzenie działa

ń

promocyjnych jest w znacznej cz

ęś

ci uzale

ż

nione od

wprowadzenia du

ż

ej ilo

ś

ci produktów na rynek w krótkim czasie.

Zapas martwy (dead stock) nie ma warto

ś

ci dla normalnej działalno

ś

ci

przedsi

ę

biorstwa [2, s. 211-218].

W zale

ż

no

ś

ci od rodzaju przedsi

ę

biorstwa i stosowanej przez nie polityki

dotycz

ą

cej zapasów mo

ż

emy wyodr

ę

bni

ć

podział rezerw towarowych ze

wzgl

ę

du na gromadzon

ą

ilo

ść

. W przedsi

ę

biorstwie handlowym ze wzgl

ę

du na

ilo

ść

i funkcj

ę

wyró

ż

niamy:

Zapas minimalny / buforowy - jest to rezerwa, która powinna by

ć

w

sprzeda

ż

y, aby nie nast

ą

piły przerwy (a w konsekwencji zmniejszenie

obrotów i zysków). Ich ilo

ść

jest uzale

ż

niona od indywidualnych

preferencji firmy.

Zapas maksymalny - jest to najwi

ę

ksza uznawana za prawidłow

ą

ilo

ść

towaru jaka mo

ż

e znajdowa

ć

si

ę

w sklepie, jest to suma zapasu minimalnego

i wielko

ś

ci dostawy.

Zapas nadmierny - to taka cz

ęść

zapasów która nie znajduje nabywców

mimo podejmowanych działa

ń

w zakresie intensyfikacji sprzeda

ż

y. W

przypadku tego typu zapasów zalecana jest znaczna obni

ż

ka cen dla

poprawy obrotowo

ś

ci.

Zapas przeci

ę

tny stanowi

ś

rednia ilo

ść

zapasów w sklepie.

Poziom utrzymywanych rezerw jest

ś

ci

ś

le zwi

ą

zany ze specyfik

ą

przedsi

ę

biorstwa dotycz

ą

c

ą

np.: powierzchni sklepowej - mo

ż

liwo

ś

ci

składowych detalisty i wielko

ś

ci dziennej sprzeda

ż

y.

W celu racjonalnego i optymalnego gospodarowania zapasami nale

ż

y

odpowiedzie

ć

na kilka podstawowych pyta

ń

: co?, kiedy?, gdzie? i ile kupi

ć

? [6,

s. 18].

Nale

ż

y zaznaczy

ć

, i

ż

poj

ę

cie „sterowanie zapasami” odnosi si

ę

do sytuacji

w której strumienie „odpływu” z zapasów stanowi

ą

popyt niezale

ż

ny,

uto

ż

samiany z potrzebami na wyroby gotowe zgłaszanymi przez odbiorców

indywidualnych, przedsi

ę

biorstwa handlowe, usługowe, jako potrzeby

niezale

ż

ne od producenta, u którego s

ą

tworzone zapasy wyrobów gotowych.

Steruj

ą

c zapasami nale

ż

y podj

ąć

nast

ę

puj

ą

ce zagadnienia [1, s. 79-80]:

− wybra

ć

pozycje asortymentowe których zapasy powinny by

ć

utrzymywane,

− okre

ś

li

ć

czas składania zamówienia,

− okre

ś

li

ć

wielko

ść

zamawianej partii,

− wyznaczy

ć

system kontroli zapasów.

W przedsi

ę

biorstwach odzie

ż

owych w celu ustalenia rodzaju towarów, które

maj

ą

by

ć

zamówione nale

ż

y przeanalizowa

ć

rozchody asortymentowe pod

44

background image

źródło: Kozłowski R., Wiśniewska K., Zarządzanie zapasami w małym przedsiębiorstwie handlowym

branży odzieżowej w: Lachiewicz S. i Matejun M. [red.], Problemy współczesnej praktyki

zarządzania, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź 2007, s. 40-50.

wzgl

ę

dem ilo

ś

ciowym i warto

ś

ciowym (polecana jest w opisywanym przypadku

metoda ABC/Pareto) oraz sprawdza

ć

i aktualizowa

ć

stan towarowy.

Uwzgl

ę

dniaj

ą

c fakt, i

ż

artykuły posiadane w ofercie firmy ró

ż

ni

ą

si

ę

mi

ę

dzy

sob

ą

nie tylko rotacj

ą

ale i mar

żą

jak

ą

uzyskuje przedsi

ę

biorstwo, jako

ś

ci

ą

,

ilo

ś

ci

ą

dostawców, sezonowo

ś

ci

ą

, przewidywalno

ś

ci

ą

sprzeda

ż

y, terminami

dostaw, warunkami komercyjnymi dotycz

ą

cymi umów z dostawcami (rabaty

cenowe po przekroczeniu okre

ś

lonej wielko

ś

ci zamówienia) nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

pewne zale

ż

no

ś

ci logistyczne mi

ę

dzy artykułami i pogrupowa

ć

je w odpowiedni

sposób. Artykuły mo

ż

na grupowa

ć

w postaci macierzy według okre

ś

lonych

wspólnie kryteriów takich jak na przykład cena a rotacja [5, s. 36].

Nast

ę

pnie nale

ż

y podj

ąć

decyzj

ę

jaki rodzaj asortymentu musi by

ć

utrzymywany w wi

ę

kszej ni

ż

na dany moment ilo

ś

ci,

a

które towary musz

ą

by

ć

usuni

ę

te z magazynu, przykładowo poprzez znaczn

ą

obni

ż

k

ę

cen.

Po ustaleniu co nale

ż

y zamówi

ć

, okre

ś

la si

ę

wielko

ść

zamówienia, bior

ą

c

pod uwag

ę

takie czynniki jak rabaty cenowe i minimalna partia zakupu.

Bardzo istotn

ą

decyzj

ą

przy optymalizacji poziomu zapasów jest termin

składania zamówienia. W celu sprawdzenia czy zamawiana jest wła

ś

ciwa ilo

ść

we wła

ś

ciwym czasie konieczny jest system kontroli zapasów. System ten

powinien zapewnia

ć

dokładne dane dotycz

ą

ce stanu zapasów, wyznacza

ć

moment składania zamówienia i pełni

ć

dozór nad przepływami towarowymi,

zwi

ę

kszaj

ą

cymi i zmniejszaj

ą

cymi stan zapasów.

W oparciu o opisane zało

ż

enia nale

ż

y podj

ąć

tak

ą

decyzj

ę

, aby przy

minimalnych kosztach zapasów dotrzyma

ć

zało

ż

onego poziomu obsługi klienta,

oraz zaspokoi

ć

ekonomiczne potrzeby firmy.

Czynnikiem steruj

ą

cym poziomem zapasów magazynowych jest wielko

ść

zamówienia, pozwalaj

ą

ca na odtworzenie zu

ż

ytych zapasów. Proces składania

zamówienia składa si

ę

z nast

ę

puj

ą

cych faz [6, s. 24-25]:

− wyboru asortymentu dostawy,
− ustalenia warunków realizacji zamówienia,
− fizycznej realizacji zamówienia.

Klasyczny model sterowania zapasami składa si

ę

z dwóch zmiennych,

zmiennej niezale

ż

nej któr

ą

stanowi czas (obrazuj

ą

cy ci

ą

gło

ść

procesów

gospodarczych), oraz zmiennej zale

ż

nej któr

ą

stanowi poziom zapasów w

przedsi

ę

biorstwie. Graficzn

ą

prezentacj

ę

klasycznego modelu w postaci „z

ę

bów

piły” przedstawia rysunek 1.

Pionowe odcinki na rysunku pierwszym przedstawiaj

ą

natychmiastowy

proces realizacji dostawy, odcinki pochyłe prezentuj

ą

fizyczne procesy zu

ż

ycia

zapasów - stał

ą

intensywno

ść

rozchodu. W punkcie „to” firma posiada zapas

maksymalny (Zmax). W wyniku realizacji procesów gospodarczych zu

ż

ywany

jest zapas maksymalny od poziomu maksymalnego do poziomu minimalnego
(Zmin), jest to poziom krytyczny, sygnalizuj

ą

cy alarmowy stan zapasów w

przedsi

ę

biorstwie. W celu asekuracji przed brakiem zapasów nale

ż

y zło

ż

y

ć

45

background image

źródło: Kozłowski R., Wiśniewska K., Zarządzanie zapasami w małym przedsiębiorstwie handlowym

branży odzieżowej w: Lachiewicz S. i Matejun M. [red.], Problemy współczesnej praktyki

zarządzania, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź 2007, s. 40-50.

zamówienie na parti

ę

dostawy w odpowiednim momencie. Na osi czasu ustalony

jest punkt składania zamówienia (tsz), powstały na podstawie wylicze

ń

tak, aby

partia towaru została dostarczona w momencie, gdy stan zapasów w firmie
osi

ą

gnie poziom minimalny, (który nie musi oznacza

ć

zerowego stanu zapasów,

chyba

ż

e firma stosuje polityk

ę

JIT).

Zazwyczaj zaleca si

ę

utrzymywanie zapasu bezpiecze

ń

stwa (Bezp.)

stabilizuj

ą

cego procesy gospodarcze np. w przypadku nieterminowej dostawy,

waha

ń

popytu. Poziom tego zapasu w przypadku klasycznej metody jest równy

minimalnemu poziomowi zapasów.

Ś

redni poziom zapasów jest to przeci

ę

tna

warto

ść

zapasów maksymalnych, która po uwzgl

ę

dnieniu zapasów

bezpiecze

ń

stwa jest równa całkowitemu przeci

ę

tnemu poziomowi zapasów

magazynowych. Okres realizacji zamówienia (delta t) stanowi ró

ż

nic

ę

czasow

ą

mi

ę

dzy momentem zło

ż

enia zamówienia u dostawcy, a odbiorem

żą

danej

dostawy. Najistotniejsz

ą

zmienn

ą

w przypadku analizowanej metody jest czas -

jako termin składania zamówienia (tsz) na dan

ą

parti

ę

towaru. Znaj

ą

c rodzaj

asortymentu który jest potrzebny, wielko

ść

zamówienia, oraz czas realizacji

dostawy, wyznacza si

ę

na osi czasu moment czasowy (t1) w którym składane

b

ę

dzie zamówienie.

Rys. 1. Liniowy model sterowania zapasami

Ź

ródło:[3, s.323]

W praktyce kształtowanie si

ę

zapasów odbywa si

ę

ze wzgl

ę

du na termin

dostawy i jej wielko

ść

, które w zale

ż

no

ś

ci od przyj

ę

tej przez firm

ę

strategii

mog

ą

by

ć

wielko

ś

ci

ą

stał

ą

lub zmienn

ą

.

Do klasycznych modeli sterowania zapasami nale

ż

y zaliczy

ć

m.in. [6, s. 27-

31]:
− model poziomu zamawiania (ROP

4

),

− model cyklu zamawiania (ROC

5

).

4

ROP - Re -order Point

5

ROC - Re-order Cycle

46

Zapas

Zamówienie z natychmiastową dostawą Stałe zużycie zapasów

(Stała intensywność rozchodu

)

Z ma x

Zapas średni Zmax/2 (przeciętny)
Zmin

t

to tsz

t1

Zbezp

Czas

background image

źródło: Kozłowski R., Wiśniewska K., Zarządzanie zapasami w małym przedsiębiorstwie handlowym

branży odzieżowej w: Lachiewicz S. i Matejun M. [red.], Problemy współczesnej praktyki

zarządzania, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź 2007, s. 40-50.

Pierwszy z opisywanych modeli cz

ę

sto jest nazywany systemem dwóch

pojemników, stał

ą

jest w tym przypadku wielko

ść

zamówienia przy ustalonym

minimalnym poziomie zapasów.

W momencie wyczerpania zapasów w pierwszym zbiorniku firma składa

zamówienie, a zapas w drugim zbiorniku ma zabezpiecza

ć

normaln

ą

działalno

ść

gospodarcz

ą

, do czasu realizacji zamówienia, maj

ą

cego wypełni

ć

pierwszy

pojemnik. Przedsi

ę

biorstwo ponowi zamówienie w momencie osi

ą

gni

ę

cia

okre

ś

lonego poziomu zapasów.

W drugim modelu zwanym cyklem zamawiania stał

ą

jest cykl składania

zamówienia (inaczej punkt składania zamówienia), a wielko

ść

zakupów jest

zmienna. Dla danych punktów czasowych (zazwyczaj dni) wystawiane s

ą

zamówienia na okre

ś

lon

ą

ilo

ść

towaru, ustalan

ą

na podstawie oblicze

ń

ż

nicy

mi

ę

dzy maksymalnym, a faktycznym poziomem zapasów w magazynie,

powi

ę

kszonym o ewentualn

ą

dostaw

ę

w drodze.

Wielko

ść

zamawianej partii jest zale

ż

na od poziomu zapasu w punkcie

zamawiania i jest z zasady zmienna. Maksymalny poziom zapasu mo

ż

e by

ć

stały

lub aktualizowany w ka

ż

dym punkcie zamawiania.

3. Modele sterowania zapasami w małych przedsi

ębiorstwach

handlowych bran

ży odzieżowej

Na podstawie analizy działalno

ś

ci małego przedsi

ę

biorstwa handlowego

przedstawiona zostanie problematyka zarz

ą

dzania zapasami od strony praktyki

gospodarczej. Firma X

6

jest spółk

ą

prawa handlowego zało

ż

on

ą

przez dwóch

współwła

ś

cicieli w 1994 roku. Główn

ą

działalno

ś

ci

ą

spółki jest handel hurtowy,

a od 2000 roku, kiedy to powstał pierwszy sklep wyprzeda

ż

owy, równie

ż

zajmuje si

ę

handlem detalicznym. W roku 2003 i 2004 powstały dwa kolejne

sklepy outletowe.

7

Obszar działalno

ś

ci sklepów detalicznych ogranicza si

ę

do regionu

łódzkiego, natomiast hurtownia posiada klientów w całej Polsce. Asortyment
towarowy, w który zaopatrywana jest hurtownia, a nast

ę

pnie sklepy detaliczne,

dostarczany jest drog

ą

morsk

ą

i l

ą

dow

ą

przez wyspecjalizowane firmy

logistyczne, gdy

ż

po dokonaniu analiz kosztów przedsi

ę

biorstwo postanowiło

nie inwestowa

ć

we własny transport. Głównymi producentami, od których jest

nabywany towar s

ą

firmy du

ń

skie i holenderskie, czasami równie

ż

bezpo

ś

redni

chi

ń

scy producenci. Jednym ze

ś

rodków trwałych posiadanych przez firm

ę

(oprócz budynku biurowego) jest magazyn, w którym tymczasowo składowane

6

analizowana Firma nie wyraziła zgody na podanie jej nazwy

7

sklepy wyprzeda

ż

owe, zwane outletami (z j

ę

zyka angielskiego) sprzedaj

ą

markow

ą

odzie

ż

o 30-

70 proc. taniej ni

ż

sklepy brandowe

47

background image

źródło: Kozłowski R., Wiśniewska K., Zarządzanie zapasami w małym przedsiębiorstwie handlowym

branży odzieżowej w: Lachiewicz S. i Matejun M. [red.], Problemy współczesnej praktyki

zarządzania, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź 2007, s. 40-50.

s

ą

towary od momentu dostarczenia partii towaru. Nast

ę

pnie dokonywana jest

kompletacja asortymentu i organizowana wysyłka do odbiorców.

Dostarczone do hurtowni towary, które nie zostan

ą

z ró

ż

nych wzgl

ę

dów

(niewypłacalno

ść

, ogłoszenie stanu upadło

ś

ci, rezygnacja ze zło

ż

onego

zamówienia) odebrane przez klientów hurtowych s

ą

przewo

ż

one z magazynu do

blisko usytuowanych sklepów detalicznych.

Specyfik

ą

badanego przedsi

ę

biorstwa jest sposób poradzenia sobie z

zalegaj

ą

cymi zapasami powstałymi z wcze

ś

niej wymienionych przyczyn. Sklepy

detaliczne maj

ą

stanowi

ć

rezerwowy kanał dystrybucji, który ma pozwoli

ć

na

zwrot kosztów zamro

ż

onego kapitału. Po przeanalizowaniu raportów sprzeda

ż

y

okazało si

ę

, i

ż

klienci detaliczni s

ą

zainteresowani zakupem posiadanego w

hurtowni towaru (w wyniku nieodebrania ich przez klientów hurtowych) po
okazyjnych, niskich cenach.

Przedsi

ę

biorstwo stosuje polityk

ę

wyczekiwania na niesprzedane w sezonie

towary. Nast

ę

pnie kupuje je po obni

ż

onej cenie, wykorzystuj

ą

c spadek liczby

zainteresowanych zakupem firm. Niskie koszty produkcji dla kolekcji
zamawianej regularnie na zlecenie klientów hurtowych, posezonowe obni

ż

ki cen

dla towarów, jakimi zaopatrywane s

ą

sklepy detaliczne, prowadz

ą

do zakupów w

du

ż

ych ilo

ś

ciach, co pozwala na oszcz

ę

dno

ś

ci na kosztach transportu.

Podstawow

ą

parti

ę

dostawy dla sklepów detalicznych stanowi

ą

obecnie

ko

ń

cówki kolekcji zamawiane u du

ń

skich i holenderskich producentów,

uzupełnian

ą

nieodebranymi przez klientów hurtowych partiami towaru. Jej

wielko

ść

jest szacowana na podstawie analizy danych historycznych. Poziom

zapasów maksymalnych jest tak

ż

e ustalany na podstawie analizy sprzeda

ż

y z lat

ubiegłych, aktualizowanej raportami sporz

ą

dzanymi co pół miesi

ą

ca przez

sprzedawców. Raporty te dotycz

ą

ilo

ś

ci towarów w sklepach i wielko

ś

ci

sprzeda

ż

y z podziałem na okre

ś

lonych dostawców, w uj

ę

ciu ilo

ś

ciowym i

warto

ś

ciowym, oraz analizie procentowej w stosunku do ogółu przychodów.

W celu cz

ęś

ciowej eliminacji wpływu mody i ryzyka nie trafienia w gusta

odbiorców oferowany asortyment składa si

ę

głównie z klasycznych form i

stonowanej kolorystyki. Skierowany jest do segmentu kobiet po trzydziestym
roku

ż

ycia, ceni

ą

cych sobie wygod

ę

i jako

ść

materiałów z jakich wykonane s

ą

ubrania, oraz ich „ponadczasowy” charakter.

Zamówienia na podstawow

ą

parti

ę

dostawy sprowadzan

ą

z Danii i Holandii

składane s

ą

dwa razy w roku w sezonie wiosenno-letnim i jesienno-zimowym.

Dostawy uzupełniaj

ą

ce do sklepów detalicznych s

ą

dostarczane po analizie

stanów asortymentowych przez pracowników hurtowni, lub s

ą

uzupełniane na

podstawie wymiany miedzy sklepami, zgodnie ze zgłoszeniami zapotrzebowa

ń

przez sprzedawców. Mo

ż

liwo

ść

szybkiej reakcji na popyt sygnalizowany przez

klienta umo

ż

liwia blisko

ść

usytuowania zarówno sklepów jak i magazynu, oraz

telefoniczna wymiana informacji o zapotrzebowaniu. W tym przypadku mo

ż

na

stwierdzi

ć

,

ż

e jest tu realizowana strategia szybkiej reakcji QR.

48

background image

źródło: Kozłowski R., Wiśniewska K., Zarządzanie zapasami w małym przedsiębiorstwie handlowym

branży odzieżowej w: Lachiewicz S. i Matejun M. [red.], Problemy współczesnej praktyki

zarządzania, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź 2007, s. 40-50.

Firma w toku swej działalno

ś

ci wykształciła swój indywidualny,

dwuetapowy sposób zamawiania. W pierwszym etapie dostarczana jest partia
towaru do hurtowni i zapas bie

żą

cy do sklepów detalicznych, nast

ę

pnie po

wst

ę

pnej ocenie odchyle

ń

rzeczywistej liczby odebranych towarów od

planowanych na podstawie zamówie

ń

, ustala si

ę

wielko

ś

ci dostaw

uzupełniaj

ą

cych do sklepów detalicznych, niweluj

ą

c konieczno

ść

utrzymywania

zapasów bezpiecze

ń

stwa.

Proponowanym ulepszeniem przedstawionego wy

ż

ej systemu mogłoby by

ć

skorzystanie z oferowanych na rynku programów informatycznych, maj

ą

cych

wspomaga

ć

proces decyzyjny i analizowa

ć

na bie

żą

co wysoko

ść

stanów

magazynowych, oraz rozchód poszczególnych rodzajów towarów. Kolejnymi
udoskonaleniami mog

ą

by

ć

: zapewnienie komunikacji mi

ę

dzy pracownikami

drog

ą

elektroniczn

ą

poprzez zbudowanie sieci intranetowej, oraz zastosowanie

czytników kodów kreskowych, umo

ż

liwiaj

ą

cych

szybk

ą

identyfikacj

ę

sprzedawanych towarów.

Podsumowanie

Przedsi

ę

biorstwom handlowym sektora odzie

ż

owego jest wyj

ą

tkowo

trudno utrzyma

ć

si

ę

na tym rynku. Wyst

ę

puje tam bardzo silna konkurencja,

przy stosunkowo szybko zmieniaj

ą

cych si

ę

upodobaniach klientów. S

ą

to

główne czynniki, które tworz

ą

du

ż

e ryzyko prowadzenia działalno

ś

ci

handlowej w sektorze odzie

ż

owym. Potwierdzeniem tego s

ą

wyniki bada

ń

firmy Euler Hermes przeprowadzone w 2006 roku, które wykazały,

ż

e

najwi

ę

cej firm zbankrutowało wła

ś

nie w handlu detalicznym w bran

ż

y

odzie

ż

owej (a

ż

28%) [8].

Jednym z głównych zagro

ż

e

ń

jest dokonywanie zakupów takich towarów,

których nie da si

ę

sprzeda

ć

klientom. Powoduje to powstawanie zb

ę

dnych

zapasów, które mog

ą

zagrozi

ć

nawet istnieniu danego przedsi

ę

biorstwa.

Zaprezentowana w niniejszym artykule Firma opracowała indywidualny i
skuteczny system zabezpieczania si

ę

wła

ś

nie przed ryzykiem powstawania

niepotrzebnych zapasów.

Bibliografia

[1] Beier F.J., Rutkowski K.: Logistyka, Szkoła Główna Handlowa,

Warszawa 1999

[2] Coyle J.J., Bardi E.J., Langley D.J. Jr.: Zarz

ą

dzanie logistyczne, PWE,

Warszawa 2002

49

background image

źródło: Kozłowski R., Wiśniewska K., Zarządzanie zapasami w małym przedsiębiorstwie handlowym

branży odzieżowej w: Lachiewicz S. i Matejun M. [red.], Problemy współczesnej praktyki

zarządzania, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź 2007, s. 40-50.

[3] Ficoń K.: Procesy logistyczne w przedsiębiorstwie, Impuls Plus

Consulting, Gdynia 2001

[4] Krawczyk K.: Zarządzanie procesami logistycznymi, PWE, Warszawa

2001r.

[5] Olszewski J.: Zjawisko pełnej wanny, Eurologistics 1/2003 styczeń-luty
[6] Sarjusz-Wolski Z.: Sterowanie zapasami w przedsiębiorstwie, PWE,

Warszawa 2001

[7] Szaleniec M.: Rynek odzieżowy rozdrobniony, ale z dobrymi

perspektywami,

www.pmrpublications.com

z dn. 18.02.2007

[8]

www.eulerhermes.pl

z dn. 18.02.2007

[9]

www.pmrpublications.com

z dn. 18.02.2007

50


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Metody zarządzania zapasami materiałowymi w przedsiębiorstwie produkcyjnym
ZARZĄDZANIE ZASOBAMI LUDZKIMI W PRZEDSIĘBIORSTWIE HANDLOWYM
ZARZĄDZANIE MAŁYM PRZEDSIĘBIORSTWEM, Szkoła-Przedmioty, Zarzadzanie
Wykłady WORD, W.8. Zarządzanie przedsiębiorstwem handlowym
Wykłady WORD, W.2. Zarządzanie przedsiębiorstwem handlowym
Wykłady WORD, W.7. Zarządzanie przedsiębiorstwem handlowym
Wykłady WORD, W.5. Zarządzanie przedsiębiorstwem handlowym
Wykłady WORD, W.5. Zarządzanie przedsiębiorstwem handlowym
Przedstawiciel Handlowy - odpowiedzi do zadania, Zarządzanie - studia, Zarządzanie Zasobami Ludzkimi
Zarządzanie małym przedsiębiorstwem (8 stron)
ZARZĄDZANIE MAŁYM PRZEDSIĘBIORSTWEM-WYKŁADY, Szkoła-Przedmioty, Zarzadzanie
Wykłady WORD, W.3. Zarządzanie przedsiębiorstwem handlowym
Zarządzanie zapasami w przedsiębiorstwie word pad

więcej podobnych podstron