źródło: Kozłowski R., Wiśniewska K., Zarządzanie zapasami w małym przedsiębiorstwie handlowym
branży odzieżowej w: Lachiewicz S. i Matejun M. [red.], Problemy współczesnej praktyki
zarządzania, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź 2007, s. 40-50.
ZARZ
Ą
DZANIE ZAPASAMI W MAŁYM
PRZEDSI
Ę
BIORSTWIE HANDLOWYM BRAN
Ż
Y
ODZIE
Ż
OWEJ
Remigiusz Kozłowski, Kamila Wi
śniewska
Wst
ęp
Przedsi
ę
biorstwa handlowe sektora odzie
ż
owego pełni
ą
bardzo wa
ż
n
ą
funkcj
ę
we współczesnej gospodarce. Rynek ten jest bardzo dynamiczny i
zło
ż
ony, co widzimy obserwuj
ą
c najcz
ęś
ciej z pozycji klienta ci
ą
gle
zmieniaj
ą
ce si
ę
zarówno produkty jak i lokalizacje, czy nazwy sklepów. Z
drugiej strony wyst
ę
puje cz
ę
sto sytuacja, kiedy nie mo
ż
emy znale
źć
odzie
ż
y
odpowiedniej dla nas z powodu np. nie odpowiadaj
ą
cej nam kolorystyki lub
rozmiaru. Wskazuje to na bardzo wa
ż
n
ą
rol
ę
posiadanego asortymentu
produktów u sprzedawcy. Z punktu widzenia zarz
ą
dzania chodzi wi
ę
c o
odpowiednie zarz
ą
dzanie zapasami.
Celem artykułu jest okre
ś
lenie specyfiki sektora przedsi
ę
biorstw bran
ż
y
odzie
ż
owej oraz sposobów zarz
ą
dzanie zapasami przez te firmy.
1. Specyfika funkcjonowania małych przedsi
ębiorstw handlowych
z bran
ży odzieżowej w Polsce
Raporty PMR
1
dotycz
ą
ce wielko
ś
ci sprzeda
ż
y detalistów specjalizuj
ą
cych
si
ę
w asortymencie odzie
ż
owo-obuwniczym za 2006 rok przedstawiaj
ą
rynek
odzie
ż
owy jako bardzo rozdrobniony. Najwi
ę
kszy udział pod wzgl
ę
dem
warto
ś
ci sprzeda
ż
y wynosz
ą
cy zaledwie 2,7% posiada firma LPP S.A. (jest to
spółka akcyjna zajmuj
ą
ca si
ę
projektowaniem i dystrybucj
ą
odzie
ż
y). Analiza tej
bran
ż
y potwierdza,
ż
e poza wcze
ś
niej wymienion
ą
firm
ą
nie ma takich, które
1
PMR –
ą
ca si
ę
w dostarczaniu wysokiej jako
ś
ci
informacji rynkowych oraz usług firmom zainteresowanym rynkami Europy
Ś
rodkowo-
Wschodniej
40
źródło: Kozłowski R., Wiśniewska K., Zarządzanie zapasami w małym przedsiębiorstwie handlowym
branży odzieżowej w: Lachiewicz S. i Matejun M. [red.], Problemy współczesnej praktyki
zarządzania, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź 2007, s. 40-50.
przekraczaj
ą
2% udziału w rynku odzie
ż
y i obuwia licz
ą
c ł
ą
cznie” [9]. Bran
ż
a
odzie
ż
owo-obuwnicza składa si
ę
z nast
ę
puj
ą
cych podsektorów: samodzielne (nie
zrzeszone) sklepy, brandowe sieci sklepów detalicznych, du
ż
e sieci handlowe i
firmy projektanckie (domy mody, kreatorzy odzie
ż
y sprzedawanych w du
ż
ych
ilo
ś
ciach np. LPP).
W analizowanej bran
ż
y coraz wi
ę
ksze znaczenie odgrywaj
ą
sieci oferuj
ą
ce
towar o jednolitej marce w danym segmencie cenowym. Samodzielnie
działaj
ą
cy przedsi
ę
biorcy przył
ą
czaj
ą
c si
ę
do takich sieci jako franczyzobiorcy
spodziewaj
ą
si
ę
korzy
ś
ci m.in. takich jak: stabilne
ź
ródło zaopatrzenia, znana
marka, wsparcie marketingowe.
Obecnie na polskim rynku powstaje coraz wi
ę
cej centrów handlowych i to
ju
ż
nie tylko w du
ż
ych miastach, ale równie
ż
aglomeracjach
ś
redniej wielko
ś
ci.
S
ą
one cz
ę
sto miejscem lokalizacji sieci odzie
ż
owych [9].
Na wysoki poziom konkurencji w sektorze odzie
ż
owym ma wpływ cały
szereg czynników. Do najistotniejszych z nich zaliczamy: niskie bariery wej
ś
cia,
brak okre
ś
lonych norm ochrony takich jak jednolite standardy jako
ś
ciowe (które
prowadz
ą
do importu odzie
ż
y „anonimowej”), du
ż
e ilo
ś
ci towarów w sprzeda
ż
y
pochodz
ą
cych z przemytu, znacz
ą
c
ą
nadwy
ż
k
ę
poda
ż
y nad popytem.
Istnieje w sektorze odzie
ż
owym w
ą
ski podsektor brandowych sieci sklepów
detalicznych
2
posiadaj
ą
cych ugruntowan
ą
pozycj
ę
na rynku i gwarantuj
ą
cych
dobr
ą
jako
ść
sprzedawanych produktów. Bariery wej
ś
cia do niego s
ą
wy
ż
sze ni
ż
do pozostałych podsektorów tego rynku. Znaczenie ma tu m.in.: uznana pozycja
na rynku, du
ż
e zaplecze finansowe, mo
ż
liwo
ść
ponoszenia wysokich kosztów
zarówno promocji jak i obsługi klientów poprzez szybk
ą
reakcj
ę
na pojawiaj
ą
ce
si
ę
preferencje odbiorców.
D
ąż
enie do obni
ż
ania kosztów było przyczyn
ą
przenoszenia produkcji
odzie
ż
y do krajów azjatyckich, gdzie umiejscowieni s
ą
przede wszystkim
podwykonawcy. Konieczno
ść
szybkiego reagowania na zmieniaj
ą
ce si
ę
upodobania klientów, w sytuacji du
ż
ego geograficznego rozło
ż
enia
poszczególnych ogniw sieci dostaw w bran
ż
y odzie
ż
owej wymusiło
odpowiedni
ą
organizacj
ę
logistyki tych przedsi
ę
wzi
ęć
. Nast
ą
piła centralizacja
i specjalizacja sieci dystrybucji w wyniku outsourcingu tych zada
ń
z
przedsi
ę
biorstw wchodz
ą
cych w skład sieci logistycznej. Konieczne było tak
ż
e
zorganizowanie szybkiego przepływu informacji od punktów sprzeda
ż
y do
producentów.
Przedsi
ę
biorcy nie zrzeszeni w
ż
adn
ą
sie
ć
sklepów maj
ą
do pokonania coraz
wi
ę
cej przeciwno
ś
ci, do których mo
ż
na zaliczy
ć
m.in.: rosn
ą
c
ą
konkurencj
ę
,
coraz wi
ę
ksze oczekiwania klientów w zakresie jako
ś
ci przy akceptowalnej
przez nich cenie, posiadanie w swojej ofercie zró
ż
nicowanego asortymentu
dostosowanego do krótkotrwałych tendencji w modzie.
2
brandowe sieci sklepów detalicznych – sklepy
odzie
ż
owe sprzedaj
ą
ce produkty znanych marek
41
źródło: Kozłowski R., Wiśniewska K., Zarządzanie zapasami w małym przedsiębiorstwie handlowym
branży odzieżowej w: Lachiewicz S. i Matejun M. [red.], Problemy współczesnej praktyki
zarządzania, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź 2007, s. 40-50.
Du
ż
e sieci handlowe cz
ę
sto same kreuj
ą
trendy w modzie poprzez
zatrudnianie własnych projektantów, obni
ż
aj
ą
c w ten sposób ryzyko.
Minimalizuj
ą
oni koszty produkcji zlecaj
ą
c j
ą
tanim podwykonawcom, dokonuj
ą
konsolidacji zapasów i minimalizuj
ą
liczb
ę
posiadanych magazynów. Efektem
nietrafionych decyzji w zakresie posiadanego towaru s
ą
m.in. du
ż
e zapasy
ulegaj
ą
ce szybkiej deprecjacji i powoduj
ą
ce zamro
ż
enie kapitału.
Działalno
ść
pojedynczych przedsi
ę
biorców na tak wymagaj
ą
cym rynku
wymusza systematyczne monitorowanie zmian zachodz
ą
cych zarówno w
otoczeniu zewn
ę
trznym jak i wewn
ę
trznym, optymalizacj
ę
kosztów i szybk
ą
odpowied
ź
na sygnały rynkowe.
2. Znaczenie utrzymywania wła
ściwego poziomu i struktury
zapasów w analizowanej bran
ży
Problem optymalizacji poziomu zapasów jest jednym z wa
ż
niejszych
elementów generuj
ą
cych koszty i powoduj
ą
cym ryzyko prowadzenia
działalno
ś
ci w handlu odzie
żą
. Rosn
ą
ca obecnie liczba instytucji
ś
wiadcz
ą
cych
szkolenia w zakresie zarz
ą
dzania zapasami jest potwierdzeniem wagi
opisywanej tematyki.
Przedsi
ę
biorstwa bran
ż
y odzie
ż
owej w reakcji na znaczne wahania popytu
utrzymuj
ą
cz
ę
sto wy
ż
sze zapasy ni
ż
wyst
ę
puj
ą
ce zapotrzebowanie. Ma to
zapewni
ć
wysoki poziom realizacji potrzeb klientów. Du
ż
e zapasy umo
ż
liwiaj
ą
du
żą
dost
ę
pno
ść
towaru, ale jednocze
ś
nie prowadz
ą
do wzrostu kosztów ich
utrzymania i zagra
ż
aj
ą
zachowaniu płynno
ś
ci finansowej przedsi
ę
biorstwa. Zbyt
niskie zapasy to ni
ż
sze koszty, ale za to wysoki poziom utraconej sprzeda
ż
y.
Zapasy pełni
ą
w przedsi
ę
biorstwie ró
ż
norodne funkcje i ró
ż
ne s
ą
czynniki
kształtuj
ą
ce ich poziom. Mo
ż
emy wyró
ż
ni
ć
dwie podstawowe sytuacje ich
powstawania. Pierwsza to zapasy powstaj
ą
ce na wej
ś
ciu odbiorcy, na ogół z jego
inicjatywy, w celu zabezpieczenia procesu przetwarzania. Działanie odbiorcy
nazywane jest „ssaniem”, a powstaj
ą
ce zapasy - zapasami surowcowymi.
Czynno
ść
zarz
ą
dzania zapasami spoczywa na odbiorcy.
Druga to zapasy powstaj
ą
ce na wyj
ś
ciu dostawcy-wynikaj
ą
ce zazwyczaj z
nadmiaru wytworzonych dóbr, lub braku mo
ż
liwo
ś
ci czy ch
ę
ci ich odbioru.
Widoczne
jest
tu
zamro
ż
enie kapitału przez wytwórc
ę
/dysponenta
zainteresowanego odzyskaniem zainwestowanych pieni
ę
dzy.
W zale
ż
no
ś
ci od miejsca gromadzenia zapasów, ró
ż
ne s
ą
ich cele, odmienne
podej
ś
cie do roli czasu i zarz
ą
dzania nimi [4, s. 392-393]. Wyró
ż
nia si
ę
zarówno
zapasy w zaopatrzeniu, wspieraj
ą
ce funkcj
ę
przetwarzania, produkcji lub
monta
ż
u jak i zapasy w dystrybucji, jako gotowe wyroby oczekuj
ą
ce na
dostarczenie do klientów.
42
źródło: Kozłowski R., Wiśniewska K., Zarządzanie zapasami w małym przedsiębiorstwie handlowym
branży odzieżowej w: Lachiewicz S. i Matejun M. [red.], Problemy współczesnej praktyki
zarządzania, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź 2007, s. 40-50.
W małych przedsi
ę
biorstwach handlowych na szczególn
ą
uwag
ę
zasługuj
ą
zapasy dystrybucyjne. Istnieje wiele powodów, dla których s
ą
one utrzymywane,
do których mo
ż
emy zaliczy
ć
: oszcz
ę
dno
ś
ci na transporcie, skali produkcji,
sezonowo
ść
popytu, potrzeba zapewnienia odpowiedniej obsługi klienta,
stabilizacja zatrudnienia i jak ju
ż
wcze
ś
niej zaznaczono, zapewnieniu
wystarczaj
ą
cej ilo
ś
ci towarów do sprzeda
ż
y.
Oszcz
ę
dno
ś
ci na transporcie polegaj
ą
głównie na obni
ż
eniu ceny na
jednostk
ę
ładunku, ekonomii skali zakupów, prowadz
ą
jednak do wzrostu
kosztów utrzymania zapasów.
Korzystanie z takich udogodnie
ń
jak skrócenie czasu przewozu w systemie
JIT i regularna obsługa, mo
ż
e prowadzi
ć
do obni
ż
enia kosztów utrzymania
zapasów w drodze i kosztów utraconej sprzeda
ż
y. Innym ułatwieniem jest
lokalizacja magazynów blisko rynku.
Oszcz
ę
dno
ść
na skali produkcji polega na wytwarzaniu du
ż
ych serii
produktów, które maj
ą
pokry
ć
koszty utrzymania zapasów wyrobów gotowych.
Obecnie metod
ę
t
ą
stosuje si
ę
coraz rzadziej. Aktualnie d
ąż
y si
ę
do stosowania
krótkich serii produkcyjnych, co pozwala na szybkie reagowania na zmienne
potrzeby rynku. Idealnym rozwi
ą
zaniem jest produkcja na zamówienie a nie na
zapas – nie zawsze jest to jednak mo
ż
liwe.
Sezonowo
ść
popytu jest nast
ę
pnym powodem gromadzenia zapasów,
szczególnie w bran
ż
y odzie
ż
owej, o silnym, sezonowym charakterze.
Oddziaływanie opisywanego czynnika mo
ż
na
minimalizowa
ć
przez:
precyzyjne prognozy popytu, dost
ę
p do aktualnych danych z punktów
sprzeda
ż
y, dokonywanie na bie
żą
co analizy i korygowanie wcze
ś
niejszych
prognoz, wysok
ą
jako
ść
i czas transportu oraz zastosowanie strategii szybkiej
reakcji (QR
3
).
Zapasy mo
ż
emy podzieli
ć
ze wzgl
ę
du na ich funkcjonalny charakter na:
bie
żą
ce, bezpiecze
ń
stwa, sezonowe, promocyjne i martwe.
Zapasy bie
żą
ce / cykliczne (cycle stock) to cze
ść
zapasów zu
ż
ywanych
podczas sprzeda
ż
y, u
ż
ywania i odtwarzania w rutynowym procesie zamawiania.
Stanowi
ą
je towary wykorzystywane w toku normalnej działalno
ś
ci
gospodarczej firmy. Zapas ten jest utrzymywany dla zaspokojenia z góry
okre
ś
lonego popytu przy znanym czasie dostawy.
Zapasy bezpiecze
ń
stwa (safety stock) lub zapasy buforowe (buffer stock),
maj
ą
chroni
ć
przed wahaniami popytu lub/i czasu dostawy. S
ą
to dodatkowe
zapasy oprócz zapasów cyklicznych. Przy ustalaniu odpowiedniego ich poziomu
niezb
ę
dne jest oszacowanie kosztu braku zapasów i analiza czy koszty
utrzymania nie przewy
ż
szaj
ą
kosztu ich braku.
Zapasy sezonowe (seasonal stock) s
ą
gromadzone i utrzymywane przed
sezonem w którym b
ę
dzie na nie zapotrzebowanie.
3
QR – skrót pochodzi z j
ę
zyka angielskiego Quick Response
43
źródło: Kozłowski R., Wiśniewska K., Zarządzanie zapasami w małym przedsiębiorstwie handlowym
branży odzieżowej w: Lachiewicz S. i Matejun M. [red.], Problemy współczesnej praktyki
zarządzania, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź 2007, s. 40-50.
Zapasy promocyjne (promotional stock) które firmy gromadz
ą
w celu
szybkiej reakcji na promocj
ę
marketingow
ą
lub ofert
ę
cenow
ą
któr
ą
firma
przedstawia klientom by przeci
ą
gn
ąć
towary przez kanały dystrybucji.
Powodzenie działa
ń
promocyjnych jest w znacznej cz
ęś
ci uzale
ż
nione od
wprowadzenia du
ż
ej ilo
ś
ci produktów na rynek w krótkim czasie.
Zapas martwy (dead stock) nie ma warto
ś
ci dla normalnej działalno
ś
ci
przedsi
ę
biorstwa [2, s. 211-218].
W zale
ż
no
ś
ci od rodzaju przedsi
ę
biorstwa i stosowanej przez nie polityki
dotycz
ą
cej zapasów mo
ż
emy wyodr
ę
bni
ć
podział rezerw towarowych ze
wzgl
ę
du na gromadzon
ą
ilo
ść
. W przedsi
ę
biorstwie handlowym ze wzgl
ę
du na
ilo
ść
i funkcj
ę
wyró
ż
niamy:
− Zapas minimalny / buforowy - jest to rezerwa, która powinna by
ć
w
sprzeda
ż
y, aby nie nast
ą
piły przerwy (a w konsekwencji zmniejszenie
obrotów i zysków). Ich ilo
ść
jest uzale
ż
niona od indywidualnych
preferencji firmy.
− Zapas maksymalny - jest to najwi
ę
ksza uznawana za prawidłow
ą
ilo
ść
towaru jaka mo
ż
e znajdowa
ć
si
ę
w sklepie, jest to suma zapasu minimalnego
i wielko
ś
ci dostawy.
− Zapas nadmierny - to taka cz
ęść
zapasów która nie znajduje nabywców
mimo podejmowanych działa
ń
w zakresie intensyfikacji sprzeda
ż
y. W
przypadku tego typu zapasów zalecana jest znaczna obni
ż
ka cen dla
poprawy obrotowo
ś
ci.
− Zapas przeci
ę
tny stanowi
ś
rednia ilo
ść
zapasów w sklepie.
Poziom utrzymywanych rezerw jest
ś
ci
ś
le zwi
ą
zany ze specyfik
ą
przedsi
ę
biorstwa dotycz
ą
c
ą
np.: powierzchni sklepowej - mo
ż
liwo
ś
ci
składowych detalisty i wielko
ś
ci dziennej sprzeda
ż
y.
W celu racjonalnego i optymalnego gospodarowania zapasami nale
ż
y
odpowiedzie
ć
na kilka podstawowych pyta
ń
: co?, kiedy?, gdzie? i ile kupi
ć
? [6,
s. 18].
Nale
ż
y zaznaczy
ć
, i
ż
poj
ę
cie „sterowanie zapasami” odnosi si
ę
do sytuacji
w której strumienie „odpływu” z zapasów stanowi
ą
popyt niezale
ż
ny,
uto
ż
samiany z potrzebami na wyroby gotowe zgłaszanymi przez odbiorców
indywidualnych, przedsi
ę
biorstwa handlowe, usługowe, jako potrzeby
niezale
ż
ne od producenta, u którego s
ą
tworzone zapasy wyrobów gotowych.
Steruj
ą
c zapasami nale
ż
y podj
ąć
nast
ę
puj
ą
ce zagadnienia [1, s. 79-80]:
− wybra
ć
pozycje asortymentowe których zapasy powinny by
ć
utrzymywane,
− okre
ś
li
ć
czas składania zamówienia,
− okre
ś
li
ć
wielko
ść
zamawianej partii,
− wyznaczy
ć
system kontroli zapasów.
W przedsi
ę
biorstwach odzie
ż
owych w celu ustalenia rodzaju towarów, które
maj
ą
by
ć
zamówione nale
ż
y przeanalizowa
ć
rozchody asortymentowe pod
44
źródło: Kozłowski R., Wiśniewska K., Zarządzanie zapasami w małym przedsiębiorstwie handlowym
branży odzieżowej w: Lachiewicz S. i Matejun M. [red.], Problemy współczesnej praktyki
zarządzania, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź 2007, s. 40-50.
wzgl
ę
dem ilo
ś
ciowym i warto
ś
ciowym (polecana jest w opisywanym przypadku
metoda ABC/Pareto) oraz sprawdza
ć
i aktualizowa
ć
stan towarowy.
Uwzgl
ę
dniaj
ą
c fakt, i
ż
artykuły posiadane w ofercie firmy ró
ż
ni
ą
si
ę
mi
ę
dzy
sob
ą
nie tylko rotacj
ą
ale i mar
żą
jak
ą
uzyskuje przedsi
ę
biorstwo, jako
ś
ci
ą
,
ilo
ś
ci
ą
dostawców, sezonowo
ś
ci
ą
, przewidywalno
ś
ci
ą
sprzeda
ż
y, terminami
dostaw, warunkami komercyjnymi dotycz
ą
cymi umów z dostawcami (rabaty
cenowe po przekroczeniu okre
ś
lonej wielko
ś
ci zamówienia) nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
pewne zale
ż
no
ś
ci logistyczne mi
ę
dzy artykułami i pogrupowa
ć
je w odpowiedni
sposób. Artykuły mo
ż
na grupowa
ć
w postaci macierzy według okre
ś
lonych
wspólnie kryteriów takich jak na przykład cena a rotacja [5, s. 36].
Nast
ę
pnie nale
ż
y podj
ąć
decyzj
ę
jaki rodzaj asortymentu musi by
ć
utrzymywany w wi
ę
kszej ni
ż
na dany moment ilo
ś
ci,
a
które towary musz
ą
by
ć
usuni
ę
te z magazynu, przykładowo poprzez znaczn
ą
obni
ż
k
ę
cen.
Po ustaleniu co nale
ż
y zamówi
ć
, okre
ś
la si
ę
wielko
ść
zamówienia, bior
ą
c
pod uwag
ę
takie czynniki jak rabaty cenowe i minimalna partia zakupu.
Bardzo istotn
ą
decyzj
ą
przy optymalizacji poziomu zapasów jest termin
składania zamówienia. W celu sprawdzenia czy zamawiana jest wła
ś
ciwa ilo
ść
we wła
ś
ciwym czasie konieczny jest system kontroli zapasów. System ten
powinien zapewnia
ć
dokładne dane dotycz
ą
ce stanu zapasów, wyznacza
ć
moment składania zamówienia i pełni
ć
dozór nad przepływami towarowymi,
zwi
ę
kszaj
ą
cymi i zmniejszaj
ą
cymi stan zapasów.
W oparciu o opisane zało
ż
enia nale
ż
y podj
ąć
tak
ą
decyzj
ę
, aby przy
minimalnych kosztach zapasów dotrzyma
ć
zało
ż
onego poziomu obsługi klienta,
oraz zaspokoi
ć
ekonomiczne potrzeby firmy.
Czynnikiem steruj
ą
cym poziomem zapasów magazynowych jest wielko
ść
zamówienia, pozwalaj
ą
ca na odtworzenie zu
ż
ytych zapasów. Proces składania
zamówienia składa si
ę
z nast
ę
puj
ą
cych faz [6, s. 24-25]:
− wyboru asortymentu dostawy,
− ustalenia warunków realizacji zamówienia,
− fizycznej realizacji zamówienia.
Klasyczny model sterowania zapasami składa si
ę
z dwóch zmiennych,
zmiennej niezale
ż
nej któr
ą
stanowi czas (obrazuj
ą
cy ci
ą
gło
ść
procesów
gospodarczych), oraz zmiennej zale
ż
nej któr
ą
stanowi poziom zapasów w
przedsi
ę
biorstwie. Graficzn
ą
prezentacj
ę
klasycznego modelu w postaci „z
ę
bów
piły” przedstawia rysunek 1.
Pionowe odcinki na rysunku pierwszym przedstawiaj
ą
natychmiastowy
proces realizacji dostawy, odcinki pochyłe prezentuj
ą
fizyczne procesy zu
ż
ycia
zapasów - stał
ą
intensywno
ść
rozchodu. W punkcie „to” firma posiada zapas
maksymalny (Zmax). W wyniku realizacji procesów gospodarczych zu
ż
ywany
jest zapas maksymalny od poziomu maksymalnego do poziomu minimalnego
(Zmin), jest to poziom krytyczny, sygnalizuj
ą
cy alarmowy stan zapasów w
przedsi
ę
biorstwie. W celu asekuracji przed brakiem zapasów nale
ż
y zło
ż
y
ć
45
źródło: Kozłowski R., Wiśniewska K., Zarządzanie zapasami w małym przedsiębiorstwie handlowym
branży odzieżowej w: Lachiewicz S. i Matejun M. [red.], Problemy współczesnej praktyki
zarządzania, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź 2007, s. 40-50.
zamówienie na parti
ę
dostawy w odpowiednim momencie. Na osi czasu ustalony
jest punkt składania zamówienia (tsz), powstały na podstawie wylicze
ń
tak, aby
partia towaru została dostarczona w momencie, gdy stan zapasów w firmie
osi
ą
gnie poziom minimalny, (który nie musi oznacza
ć
zerowego stanu zapasów,
chyba
ż
e firma stosuje polityk
ę
JIT).
Zazwyczaj zaleca si
ę
utrzymywanie zapasu bezpiecze
ń
stwa (Bezp.)
stabilizuj
ą
cego procesy gospodarcze np. w przypadku nieterminowej dostawy,
waha
ń
popytu. Poziom tego zapasu w przypadku klasycznej metody jest równy
minimalnemu poziomowi zapasów.
Ś
redni poziom zapasów jest to przeci
ę
tna
warto
ść
zapasów maksymalnych, która po uwzgl
ę
dnieniu zapasów
bezpiecze
ń
stwa jest równa całkowitemu przeci
ę
tnemu poziomowi zapasów
magazynowych. Okres realizacji zamówienia (delta t) stanowi ró
ż
nic
ę
czasow
ą
mi
ę
dzy momentem zło
ż
enia zamówienia u dostawcy, a odbiorem
żą
danej
dostawy. Najistotniejsz
ą
zmienn
ą
w przypadku analizowanej metody jest czas -
jako termin składania zamówienia (tsz) na dan
ą
parti
ę
towaru. Znaj
ą
c rodzaj
asortymentu który jest potrzebny, wielko
ść
zamówienia, oraz czas realizacji
dostawy, wyznacza si
ę
na osi czasu moment czasowy (t1) w którym składane
b
ę
dzie zamówienie.
Rys. 1. Liniowy model sterowania zapasami
Ź
ródło:[3, s.323]
W praktyce kształtowanie si
ę
zapasów odbywa si
ę
ze wzgl
ę
du na termin
dostawy i jej wielko
ść
, które w zale
ż
no
ś
ci od przyj
ę
tej przez firm
ę
strategii
mog
ą
by
ć
wielko
ś
ci
ą
stał
ą
lub zmienn
ą
.
Do klasycznych modeli sterowania zapasami nale
ż
y zaliczy
ć
m.in. [6, s. 27-
31]:
− model poziomu zamawiania (ROP
4
),
− model cyklu zamawiania (ROC
5
).
4
ROP - Re -order Point
5
ROC - Re-order Cycle
46
Zapas
Zamówienie z natychmiastową dostawą Stałe zużycie zapasów
(Stała intensywność rozchodu
)
Z ma x
Zapas średni Zmax/2 (przeciętny)
Zmin
t
to tsz
t1
Zbezp
Czas
źródło: Kozłowski R., Wiśniewska K., Zarządzanie zapasami w małym przedsiębiorstwie handlowym
branży odzieżowej w: Lachiewicz S. i Matejun M. [red.], Problemy współczesnej praktyki
zarządzania, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź 2007, s. 40-50.
Pierwszy z opisywanych modeli cz
ę
sto jest nazywany systemem dwóch
pojemników, stał
ą
jest w tym przypadku wielko
ść
zamówienia przy ustalonym
minimalnym poziomie zapasów.
W momencie wyczerpania zapasów w pierwszym zbiorniku firma składa
zamówienie, a zapas w drugim zbiorniku ma zabezpiecza
ć
normaln
ą
działalno
ść
gospodarcz
ą
, do czasu realizacji zamówienia, maj
ą
cego wypełni
ć
pierwszy
pojemnik. Przedsi
ę
biorstwo ponowi zamówienie w momencie osi
ą
gni
ę
cia
okre
ś
lonego poziomu zapasów.
W drugim modelu zwanym cyklem zamawiania stał
ą
jest cykl składania
zamówienia (inaczej punkt składania zamówienia), a wielko
ść
zakupów jest
zmienna. Dla danych punktów czasowych (zazwyczaj dni) wystawiane s
ą
zamówienia na okre
ś
lon
ą
ilo
ść
towaru, ustalan
ą
na podstawie oblicze
ń
ró
ż
nicy
mi
ę
dzy maksymalnym, a faktycznym poziomem zapasów w magazynie,
powi
ę
kszonym o ewentualn
ą
dostaw
ę
w drodze.
Wielko
ść
zamawianej partii jest zale
ż
na od poziomu zapasu w punkcie
zamawiania i jest z zasady zmienna. Maksymalny poziom zapasu mo
ż
e by
ć
stały
lub aktualizowany w ka
ż
dym punkcie zamawiania.
3. Modele sterowania zapasami w małych przedsi
ębiorstwach
handlowych bran
ży odzieżowej
Na podstawie analizy działalno
ś
ci małego przedsi
ę
biorstwa handlowego
przedstawiona zostanie problematyka zarz
ą
dzania zapasami od strony praktyki
gospodarczej. Firma X
6
jest spółk
ą
prawa handlowego zało
ż
on
ą
przez dwóch
współwła
ś
cicieli w 1994 roku. Główn
ą
działalno
ś
ci
ą
spółki jest handel hurtowy,
a od 2000 roku, kiedy to powstał pierwszy sklep wyprzeda
ż
owy, równie
ż
zajmuje si
ę
handlem detalicznym. W roku 2003 i 2004 powstały dwa kolejne
sklepy outletowe.
7
Obszar działalno
ś
ci sklepów detalicznych ogranicza si
ę
do regionu
łódzkiego, natomiast hurtownia posiada klientów w całej Polsce. Asortyment
towarowy, w który zaopatrywana jest hurtownia, a nast
ę
pnie sklepy detaliczne,
dostarczany jest drog
ą
morsk
ą
i l
ą
dow
ą
przez wyspecjalizowane firmy
logistyczne, gdy
ż
po dokonaniu analiz kosztów przedsi
ę
biorstwo postanowiło
nie inwestowa
ć
we własny transport. Głównymi producentami, od których jest
nabywany towar s
ą
firmy du
ń
skie i holenderskie, czasami równie
ż
bezpo
ś
redni
chi
ń
scy producenci. Jednym ze
ś
rodków trwałych posiadanych przez firm
ę
(oprócz budynku biurowego) jest magazyn, w którym tymczasowo składowane
6
analizowana Firma nie wyraziła zgody na podanie jej nazwy
7
sklepy wyprzeda
ż
owe, zwane outletami (z j
ę
zyka angielskiego) sprzedaj
ą
markow
ą
odzie
ż
o 30-
70 proc. taniej ni
ż
sklepy brandowe
47
źródło: Kozłowski R., Wiśniewska K., Zarządzanie zapasami w małym przedsiębiorstwie handlowym
branży odzieżowej w: Lachiewicz S. i Matejun M. [red.], Problemy współczesnej praktyki
zarządzania, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź 2007, s. 40-50.
s
ą
towary od momentu dostarczenia partii towaru. Nast
ę
pnie dokonywana jest
kompletacja asortymentu i organizowana wysyłka do odbiorców.
Dostarczone do hurtowni towary, które nie zostan
ą
z ró
ż
nych wzgl
ę
dów
(niewypłacalno
ść
, ogłoszenie stanu upadło
ś
ci, rezygnacja ze zło
ż
onego
zamówienia) odebrane przez klientów hurtowych s
ą
przewo
ż
one z magazynu do
blisko usytuowanych sklepów detalicznych.
Specyfik
ą
badanego przedsi
ę
biorstwa jest sposób poradzenia sobie z
zalegaj
ą
cymi zapasami powstałymi z wcze
ś
niej wymienionych przyczyn. Sklepy
detaliczne maj
ą
stanowi
ć
rezerwowy kanał dystrybucji, który ma pozwoli
ć
na
zwrot kosztów zamro
ż
onego kapitału. Po przeanalizowaniu raportów sprzeda
ż
y
okazało si
ę
, i
ż
klienci detaliczni s
ą
zainteresowani zakupem posiadanego w
hurtowni towaru (w wyniku nieodebrania ich przez klientów hurtowych) po
okazyjnych, niskich cenach.
Przedsi
ę
biorstwo stosuje polityk
ę
wyczekiwania na niesprzedane w sezonie
towary. Nast
ę
pnie kupuje je po obni
ż
onej cenie, wykorzystuj
ą
c spadek liczby
zainteresowanych zakupem firm. Niskie koszty produkcji dla kolekcji
zamawianej regularnie na zlecenie klientów hurtowych, posezonowe obni
ż
ki cen
dla towarów, jakimi zaopatrywane s
ą
sklepy detaliczne, prowadz
ą
do zakupów w
du
ż
ych ilo
ś
ciach, co pozwala na oszcz
ę
dno
ś
ci na kosztach transportu.
Podstawow
ą
parti
ę
dostawy dla sklepów detalicznych stanowi
ą
obecnie
ko
ń
cówki kolekcji zamawiane u du
ń
skich i holenderskich producentów,
uzupełnian
ą
nieodebranymi przez klientów hurtowych partiami towaru. Jej
wielko
ść
jest szacowana na podstawie analizy danych historycznych. Poziom
zapasów maksymalnych jest tak
ż
e ustalany na podstawie analizy sprzeda
ż
y z lat
ubiegłych, aktualizowanej raportami sporz
ą
dzanymi co pół miesi
ą
ca przez
sprzedawców. Raporty te dotycz
ą
ilo
ś
ci towarów w sklepach i wielko
ś
ci
sprzeda
ż
y z podziałem na okre
ś
lonych dostawców, w uj
ę
ciu ilo
ś
ciowym i
warto
ś
ciowym, oraz analizie procentowej w stosunku do ogółu przychodów.
W celu cz
ęś
ciowej eliminacji wpływu mody i ryzyka nie trafienia w gusta
odbiorców oferowany asortyment składa si
ę
głównie z klasycznych form i
stonowanej kolorystyki. Skierowany jest do segmentu kobiet po trzydziestym
roku
ż
ycia, ceni
ą
cych sobie wygod
ę
i jako
ść
materiałów z jakich wykonane s
ą
ubrania, oraz ich „ponadczasowy” charakter.
Zamówienia na podstawow
ą
parti
ę
dostawy sprowadzan
ą
z Danii i Holandii
składane s
ą
dwa razy w roku w sezonie wiosenno-letnim i jesienno-zimowym.
Dostawy uzupełniaj
ą
ce do sklepów detalicznych s
ą
dostarczane po analizie
stanów asortymentowych przez pracowników hurtowni, lub s
ą
uzupełniane na
podstawie wymiany miedzy sklepami, zgodnie ze zgłoszeniami zapotrzebowa
ń
przez sprzedawców. Mo
ż
liwo
ść
szybkiej reakcji na popyt sygnalizowany przez
klienta umo
ż
liwia blisko
ść
usytuowania zarówno sklepów jak i magazynu, oraz
telefoniczna wymiana informacji o zapotrzebowaniu. W tym przypadku mo
ż
na
stwierdzi
ć
,
ż
e jest tu realizowana strategia szybkiej reakcji QR.
48
źródło: Kozłowski R., Wiśniewska K., Zarządzanie zapasami w małym przedsiębiorstwie handlowym
branży odzieżowej w: Lachiewicz S. i Matejun M. [red.], Problemy współczesnej praktyki
zarządzania, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź 2007, s. 40-50.
Firma w toku swej działalno
ś
ci wykształciła swój indywidualny,
dwuetapowy sposób zamawiania. W pierwszym etapie dostarczana jest partia
towaru do hurtowni i zapas bie
żą
cy do sklepów detalicznych, nast
ę
pnie po
wst
ę
pnej ocenie odchyle
ń
rzeczywistej liczby odebranych towarów od
planowanych na podstawie zamówie
ń
, ustala si
ę
wielko
ś
ci dostaw
uzupełniaj
ą
cych do sklepów detalicznych, niweluj
ą
c konieczno
ść
utrzymywania
zapasów bezpiecze
ń
stwa.
Proponowanym ulepszeniem przedstawionego wy
ż
ej systemu mogłoby by
ć
skorzystanie z oferowanych na rynku programów informatycznych, maj
ą
cych
wspomaga
ć
proces decyzyjny i analizowa
ć
na bie
żą
co wysoko
ść
stanów
magazynowych, oraz rozchód poszczególnych rodzajów towarów. Kolejnymi
udoskonaleniami mog
ą
by
ć
: zapewnienie komunikacji mi
ę
dzy pracownikami
drog
ą
elektroniczn
ą
poprzez zbudowanie sieci intranetowej, oraz zastosowanie
czytników kodów kreskowych, umo
ż
liwiaj
ą
cych
szybk
ą
identyfikacj
ę
sprzedawanych towarów.
Podsumowanie
Przedsi
ę
biorstwom handlowym sektora odzie
ż
owego jest wyj
ą
tkowo
trudno utrzyma
ć
si
ę
na tym rynku. Wyst
ę
puje tam bardzo silna konkurencja,
przy stosunkowo szybko zmieniaj
ą
cych si
ę
upodobaniach klientów. S
ą
to
główne czynniki, które tworz
ą
du
ż
e ryzyko prowadzenia działalno
ś
ci
handlowej w sektorze odzie
ż
owym. Potwierdzeniem tego s
ą
wyniki bada
ń
firmy Euler Hermes przeprowadzone w 2006 roku, które wykazały,
ż
e
najwi
ę
cej firm zbankrutowało wła
ś
nie w handlu detalicznym w bran
ż
y
odzie
ż
owej (a
ż
28%) [8].
Jednym z głównych zagro
ż
e
ń
jest dokonywanie zakupów takich towarów,
których nie da si
ę
sprzeda
ć
klientom. Powoduje to powstawanie zb
ę
dnych
zapasów, które mog
ą
zagrozi
ć
nawet istnieniu danego przedsi
ę
biorstwa.
Zaprezentowana w niniejszym artykule Firma opracowała indywidualny i
skuteczny system zabezpieczania si
ę
wła
ś
nie przed ryzykiem powstawania
niepotrzebnych zapasów.
Bibliografia
[1] Beier F.J., Rutkowski K.: Logistyka, Szkoła Główna Handlowa,
Warszawa 1999
[2] Coyle J.J., Bardi E.J., Langley D.J. Jr.: Zarz
ą
dzanie logistyczne, PWE,
Warszawa 2002
49
źródło: Kozłowski R., Wiśniewska K., Zarządzanie zapasami w małym przedsiębiorstwie handlowym
branży odzieżowej w: Lachiewicz S. i Matejun M. [red.], Problemy współczesnej praktyki
zarządzania, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź 2007, s. 40-50.
[3] Ficoń K.: Procesy logistyczne w przedsiębiorstwie, Impuls Plus
Consulting, Gdynia 2001
[4] Krawczyk K.: Zarządzanie procesami logistycznymi, PWE, Warszawa
2001r.
[5] Olszewski J.: Zjawisko pełnej wanny, Eurologistics 1/2003 styczeń-luty
[6] Sarjusz-Wolski Z.: Sterowanie zapasami w przedsiębiorstwie, PWE,
Warszawa 2001
[7] Szaleniec M.: Rynek odzieżowy rozdrobniony, ale z dobrymi
perspektywami,
[8]
[9]
50