Skarga P św Antoni z Padwy


Piotr Skarga
Żywot
św. Antoniego
z Padwy
Sw. Antoni Fadewshi.
13-go Czerwca.
Żywot świętego Antoniego z Padwy.
(2ył około roku Pańskiego 1231).
jylo to w roku 1230, wÅ‚aÅ›nie gdy Pa­ UrodziÅ‚ siÄ™ on w Lizbonie, stolicy Portu­
pież Grzegorz XI udzielił ogólnego galskiej w roku 1195 z rodziców majętnych.
odpustu tym wszystkim, którzy od­ Otrzymawszy w domu troskliwe wychowa­
bÄ™dÄ… wyprawÄ™ krzyżowÄ… do Ziemi Å›wiÄ™tej. nie, majÄ…c lat 15 wstÄ…piÅ‚ do klasztoru Augu­
Chrześcijanie ze wszystkich krajów: Grecy, sty ar ówr w pobliżu miasta rodzinnego. Tara
Francuzi, Hiszpanie, Niemcy, Anglicy, z caÅ‚ym zapaÅ‚em oddawaÅ‚ siÄ™ dalszym nau­
Szwajcarzy, Szkoci, SÅ‚owianie i WÄ™grzy kom a przytem i szczerej, nabożnej modli­
przybyli do Rzymu, ówczesnej stolicy Å›wia­ twie. Z powodu licznych odwiedzin krew­
ta chrzeÅ›cijaÅ„skiego, a wszystkim, na życze­ nych, uważaÅ‚ czas z nimi spÄ™dzony za stra­
nie Papieża, gÅ‚osiÅ‚ kazania i nauki Franci­ cony dla przyszÅ‚ego zbawienia, prosiÅ‚ prze­
szkanin piÄ™knej postaci, gÅ‚osem silnym i peÅ‚­ to, aby go przeniesiono do klasztoru wiÄ™cej
nym, to miękkim i dzwięcznym jak dzwon oddalonego, do Koimbry. W tym właśnie
srebrny, to peÅ‚nym siÅ‚y jakby grzmotu potÄ™­ czasie chowano uroczyÅ›cie w owym klaszto­
gÄ… wzruszajÄ…c serca sÅ‚uchaczy. MówiÅ‚ jÄ™zy­ rze Å›wiÄ™te CiaÅ‚a pierwszych piÄ™ciu MÄ™czen­
kiem Å‚aciÅ„skim, a wszyscy go rozumieli. MÄ™­ ników zakonu Å›w. Franciszka, których nie­
żem tym, zakonnikiem ubogim, był św. Antoni. dawno poganie zabili na misyi w Maroku.
1
1
1
1
Widok tych Męczenników świętych zapalił lonii zabrał Antoniego z sobą, a pewnego
23-letniego Ferdynanda  gdyż takie imiÄ™ dnia po wieczerzy żądaÅ‚, ażeby którykol­
na Chrzcie świętym otrzymał  i zawołał: wiek z tych młodzieńców miał przemowę,
 O gdybym i ja mógł być Męczennikiem, atoli wszyscy uniewinniali się, że nie byli
i oddać życie za Pana Jezusa! Tern pra­ przygotowani. Wtedy gwardyan, nie majÄ…c
gnieniem powodowany, wyprosił sobie, aby wielkiego zaufania do Antoniego, zażądał,
mu pozwolono wstÄ…pić do zakonu Franci­ tak tylko dla żartu, aby on przemówiÅ‚. An­
szkanów. Tam dano mu ubogÄ… sukniÄ™ za­ toni usÅ‚uchaÅ‚ rozkazu przeÅ‚ożonego z wszel­
konnÄ… i z niÄ… razem imiÄ™ Antoniego, sÅ‚aw­ kÄ… pokorÄ… i przemówiÅ‚ do zebranych  ale
z takim talentem, wy­
nego na cały świat
mową i gruntów no-
chrzeÅ›cijaÅ„ski Pustel­
nika, którego wier­ Å›ciÄ…, że wszyscy o-
becni podziwem prze­
nym miaÅ‚ zostać na­
jęci, osłupieli. Przy-
Å›ladowcÄ…. Po kilku la­
tach pokutniczego i tem prawił Antoni tak
pięknym i wybornym
nader pobożnego ży­
językiem włoskim, że
cia wyjednał sobie,
podzi w doszedł do
że mu pozwolono u-
najwyższego stopnia,
dać się do Afryki i
a gwardyan, uniesio­
tam głosić Ewangelię
ny tym niezwykłym
świętą. Pełen radości
talentem, uściskał go
i odwagi udał się w
czule i wysÅ‚aÅ‚ nastÄ™­
podróż, ale ci ężka
pnie do Verceli na dal­
choroba zniewoliła go
szÄ… naukÄ™ Teologu
do powrotu, a burza
świętej. Tam przebył
zapędziła okręt do
Antoni cztery lata, a
Sycylii. Ciężko chory
potem z wielkiem od­
doszedł do Assyżu,
znaczeniem byÅ‚ nau­
powodowany gorÄ…­
czycielem religii w
cem pragnieniem po­
zakonie. Pózniej zo­
znania osobiście św.
stał misyonarzem i
zakonnika Franciszka
jako taki chodził od
i zbudowania siÄ™ jego
wsi do wsi, od miasta
świętobliwem życiem.
do miasta po WÅ‚o­
Ten pozwoliÅ‚ mu po­
szech i Francyi PoÅ‚u­
zostać we Włoszech,
dniowej. Najczęściej
ale żaden klasztor nie
miewaÅ‚ kazania i nau­
chciał go pr zyj ąć, Sroięty fintom z Padmy.
ki pod gołem Niebem,
gdyż byÅ‚ bardzo cho­
ry' i słabowity, a po wtóre nie znano jego które tak były ciekawe i pełne głębokiej
nauki, że lud na nie tłumnie śpieszył i żaden
nauki i świętobliwości. Z wielką wszakże
trudnoÅ›ciÄ… uzyskaÅ‚ ciasnÄ…, ubogÄ… celÄ™ w kla­ koÅ›ciół zebranych nie pomieÅ›ciÅ‚. CzÄ™sto do
sztorze w Bolonii. Tam oddal się Antoni trzydziestu tysięcy nabożnych słuchało jego
caÅ‚kiem rozmyÅ›laniom i tak byÅ‚ pokornym kazania z natężonÄ… uwagÄ…. Szczególniej po­
i cichym, że go uważano za pobożnego tęga wymowy jego podziałała na Ezzelina,
wprawdzie braciszka zakonnika, ale nie mia­ dowódcÄ™ Gibellinów w PoÅ‚udniowych WÅ‚o­
no wielkiego zaufania do jego rozumu. Atoli szech, który wiele miast zdobył i przez lat
wkrótce siÄ™ przekonano o pomyÅ‚ce. piÄ™tnaÅ›cie odznaczaÅ‚ siÄ™ wielkiem okrucieÅ„­
We Forli zebraÅ‚o siÄ™ wielu mÅ‚odych stwem na wzór Nerona. Antoni powodowa­
Franciszkanów i Dominikanów, w celu uzy­ ny litoÅ›ciÄ… nad duszÄ… tego tyrana, przyÅ›pie­
skania Å›wiÄ™ceÅ„ kapÅ‚aÅ„skich. Gwardyan z Bo­ szyÅ‚ podróż do Werony. Spotkawszy owego
2
2
2
2
zuchwalca, który siÄ™ Å›miaÅ‚ i szydziÅ‚ z Pa­ dzony, że muÅ‚ jego byÅ‚ od niego rozsÄ…dniej­
pieża, że go z KoÅ›cioÅ‚a wyklÄ…Å‚, stanÄ…Å‚ An­ szym.
toni przed nim bez obawy i odezwał się do Miasto Rimini było głównem siedliskiem
niego:  Jak długo jeszcze będziesz Niebo kacerzy; Antoni chciał im prawdę głosić,
znieważał? Czy sądzisz, że ucho Boskie jest ale mieszczanie zatykali uszy. Pełen smutki
nieczuÅ‚e na okrzyki zemsty za krew przez poszedÅ‚ na brzeg morza i zawoÅ‚aÅ‚:  Pokaż­
ciebie wylaną? Miara zbrodni twoich już cie się ryby moje i słuchajcie Słowa Bożego;
przepełniona a Bóg skruszy cię i w niwecz gdy zatwardziali ludzie słyszeć go nie chcą!
obróci, gdy natychmiast żaÅ‚ować nie bÄ™­ Natychmiast wielkie i maÅ‚e ryby powytykaly
dziesz za zbrodnie twoje i nie będziesz się łby z wody i słuchały, jak Święty modlił się
starał zmazać ich życiem pełnem pokuty. i błagał Stwórcy o nawrócenie niewiernych,
Słuchaj głosu mojego, mój głos jest głosem poczem ryby pobłogosławił, a one znów
Boga! SÅ‚uchacze byli pewni, że Ezzeiin na w morze siÄ™ pochowaÅ‚y. Tym cudem za­
Antonim za te odważne słowa krwawą w y- | wstydzeni odszczepieńcy słuchali odtąd
wrze zemstę, ale ku zdziwieniu wszystkich Świętego gorliwie i wielu się nawróciło.
zuchwalec ów zstąpił z tronu, na którym Czynami swymi zasłużył sobie święty
siedziaÅ‚, wÅ‚ożyÅ‚ sobie pasek pokutniczy na Antoni na nazwÄ™  MÅ‚ota na odszczepieÅ„­
szyjÄ™, uklÄ…kÅ‚ przed Antonim, uznaÅ‚ swe wi­ ców , a sam dalej pracowaÅ‚ usilnie na dro­
ny, przyrzekÅ‚ poprawÄ™, a potem odezwaÅ‚ siÄ™ dze wÅ‚asnego zbawienia. CaÅ‚e noce przepÄ™­
do towarzyszów:  Nie dziwcie siÄ™ temu, co dzaÅ‚ na modlitwie przed Sakramentem OÅ‚­
teraz uczyniÅ‚em; spostrzegÅ‚em twarz tego tarza i zadawaÅ‚ sobie ćwiczenia pokutni­
męża otoczoną takim blaskiem niebieskim, cze, jakkolwiek i cierpieniami Pan Bóg go
że strach mnie ogarnął i sądziłem, iż przed nawiedzał.
jego wzrokiem przenikliwym wypada mi Ody Eliasz, generał zakonu a następca
ukryć się w głębinach piekła; zdawało mi świętego Franciszka, w urządzeniu zakoni
siÄ™ także, iż czarci już mnie tamdotÄ…d pory­ zmiany chciaÅ‚ poczynać i niektóre zaprowa­
wają. 1 nawrócił się zupełnie, starając się dzić nadużycia, natenczas Antoni zganił to
potem wynagrodzić wyrzÄ…dzone krzywdy. wszystko i gÅ‚osowaÅ‚ za dawnym porzÄ…d­
Naówczas szkodziÅ‚y KoÅ›cioÅ‚owi Å›wiÄ™te­ kiem. Za to od lekkomyÅ›lniejszych hraa
mu także liczne sekty odszczepieÅ„ców, a zakonnych nazwany wichrzycielem, sponie­
głównie owa, która przeczyÅ‚a, że Jezus wierany zostaÅ‚ i zamkniÄ™ty w celi na doży­
Chrystus jest obecnym w Przenajświętszym wotne więzienie. Atoli Papież Grzegorz IX
Sakramencie Ołtarza. Jednego z głównych ujął się za niewinnym i Eliaszowi władzę
kacerzy, Bonovila, przekonaÅ‚ Antoni o bÅ‚Ä™­ nad zakonem odebraÅ‚.
dzie, w jakim ten siÄ™ znajdowaÅ‚; ten wszak­ Antoni na proÅ›by swe otrzymaÅ‚ od Pa­
że tak jeszcze byÅ‚ zatwardziaÅ‚ym, że oÅ›wiad­ pieża Å‚askÄ™, żc nie wolno byÅ‚o zmuszać go
czyÅ‚, iż dopiero wtedy uwierzy, skoro spo­ do przyjÄ™cia jakiegokolwiek urzÄ™du w kla­
strzeże, iż mul, na którym siedział, upadnie sztorze; chociaż łatwo mógł być generałem
na kolana na widok Hostyi Przenajświętszej. zakonu, uczynił to z prawdziwej pokory, że
Antoni nic na to nie odrzekł; za trzy dni nie chciał wywyższenia nad innymi. Udał
miaÅ‚o siÄ™ pokazać, co muÅ‚ uczyni. Bonovil siÄ™ potem na wiÄ™kszÄ… samotność do klaszto­
przez caÅ‚y ten czas muÅ‚owi nie daÅ‚ ani ru w Padwie i tam po kilku miesiÄ…cach za­
zdzbÅ‚a obroku, a potem, kiedy Antoni oto­ koÅ„czyÅ‚ żyw ot doczesny dnia 13 czerwca
czony licznym tÅ‚umem ludu zbliżaÅ‚ siÄ™ z Sa­ roku 1231. Nad grobem jego dziaÅ‚o siÄ™
kramentem Å›w., podaÅ‚ muÅ‚owi to, co najchÄ™­ dużo cudów.
tniej żart, muł wszakże obroku nie tknął, Już w rok po śmierci Kościół święty
lecz padł na kolana, a łeb schylił do ziemi, uznał go za Świętego, a miasto Padwa na
niejako w uznaniu Stwórcy swego. Z wiel­ uczczenie jego zbudowaÅ‚o wspaniaÅ‚y koÅ›ciół.
kim zapaÅ‚em sÅ‚awiÅ‚ lud zebrany potÄ™gÄ™ Bo­ Przy przenoszeniu Relikwii Å›wiÄ™tych do nowe­
ga utajonego w Przenajświętszej Hostyi, go kościoła znaleziono ciało spróchniałe, ale
a BonoviÅ‚ natychmiast siÄ™ nawróciÅ‚, zawsty­ jÄ™zyk jakby u żywego czÅ‚owieka. Na widok
3
3
3
3
tego cudu generał zakonu św. Franciszka,
św. Bonawentura, ukląkł z całym zebranym
ludem i sÅ‚awiÅ‚ ÅšwiÄ™tego.  JÄ™zyk ten ÅšwiÄ™­
tego jest największą relikwią Padwy.
Nauka moralna.
Kimkolwiek jesteś, duszo chrześcijańska,
mężczyzną czy niewiastą, panem czy sługą,
uczonym czy prostaczkiem, zdrowym czy
chorym, młodym czy starym, nie koniecznie
masz być wielkim kaznodzieją lub uczonym
teologiem, ale za to każdemu z nas w ka­
żdym stanie udzieliÅ‚ Pan Bóg w jÄ™zyku wÅ‚a­
dzy, której użyć możemy na chwałę Boga
lub na potępienie wieczne. Z tego powodu
trzymaj zawsze język na wodzy, albowiem
tym członkiem ciała zdziałać możesz wiele
złego i zgorszenie wywołać w bliznich.
Święty Antoni niechaj wszystkim służy
za przykład; przemawiał on tylko wtedy,
gdy Bóg mu przez przeÅ‚ożonych przema­
wiać pozwolił. Języka natomiast używał
tylko na sławę i cześć Boga i na zjednanie
Mu wyznawców. My tak samo czynić mo­
żemy i pokazać bliznim, że mamy serce
czyste, a to ich pociÄ…gnie ku dobremu.
W jÄ™zyku czÅ‚owiek ma wielkÄ… potÄ™gÄ™, nie­
chaj jej zatem używa tylko do celów szla­
chetnych i zbawiennych.
Modlitwa.
Kościół Twój, Boże, niech uroczystość
świętego Antoniego, Wyznawcy Twojego,
rozwesela, abyśmy duchownemi pomocami
zawsze byli wsparci i wysÅ‚użyli sobie wie­
czne wesele w Niebie. Przez Pana naszego
Jezusa Chrystusa. Amen.
4
4
4
4


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Benedykt XVI św Antoni z Padwy
Wilk K św Antoni Padewski jako duszpasterz
X P Skarga Żywot Św Tomasza
sw gimnazjum 6
CO ZYSKUJE SAMOBÓJCA (Słowa mistyków Kościoła św )
ŻYCIE I MISJA ŚW BERNADETTY SOUBIROUS
Godzinki ku czci Św Michała Archanioła tekst
Skarga do sądu administracyjnego droga odwoławcza od decyzji podatkowych ebook demo
caterina antonio socci

więcej podobnych podstron