1
Ćwiczenie wykonali:
SPRAWOZDANIE I
Temat: Rachunek błędu.
Data wykonania ćwiczenia: 07.10.2014
I.
Regresja liniowa.
1) Przygotowano 6 ml 50-razy rozcieńczonego roztworu czerwieni
fenolowej, który następnie rozcieńczono wodą.
2) Do 4 probówek dodano po 3 ml wody. Następnie przygotowano kolejne
rozcieńczenia czerwieni w taki sposób, że każdy roztwór rozcieńczono 2 razy
względem poprzedniego.
Z roztworu pierwszego przeniesiono 3 ml do probówki z wodą i z tego po
zmieszaniu przeniesiono 3 ml do następnej probówki z woda i tak dalej.
3) Przy użyciu spektrofotometru zmierzono widmo absorpcji względem
wody (długość fali 558).
Uzyskane wyniki przedstawiono w tabeli poniżej (Tabela 1.):
st
ęż
enie [mM]
absorbancja
0,04
1,088
0,02
0,5656
0,01
0,2884
0,005
0,1547
0,0025
0,0772
Tabela 1. stężenie i absorbancja kolejnych rozcienczeń roztworu czerwieni fenolowej.
2
Na podstawie Tabeli 1. wykonano wykres zależności stężenia od absorbancji:
Wykres 2. Zależność stężenia badanego roztworu od absorbancji z zamieszczonym wzorem
funkcji i wartością R
2
Wnioski: Wykonywane ćwiczenie uczy nas, jak bardzo uzyskiwane wyniki
zależą od precyzji eksperymentatora. Tworząc wykres przy użyciu
oprogramowania komputerowego, a następnie wyliczając krzywą kalibracyjną i
współczynnik korelacji, możemy stwierdzić czy eksperyment został wykonany
dokładnie. W powyższym przypadku wartość R
2
= 0,9997 i jest to wartość
bliska R
2
= 1, więc korelacja jest bardzo wysoka, a zatem pomiar i
przygotowanie kolejnych rozcieńczeń zostały wykonane z dużą dokładnością.
II.
Parametry charakteryzujące pomiar.
1) Zmierzono za pomocą suwmiarki grubość i długość palca u ręki u 8
osób.
Wyniki zestawiono w Tabeli 2.
y = 26,868x + 0,0183
R
2
= 0,9997
0
0,2
0,4
0,6
0,8
1
1,2
0
0,01
0,02
0,03
0,04
0,05
St
ęż
enie [mM]
Absorbancja
3
numer
długo
ść
palca
szeroko
ść
palca
1
8,09
1,83
2
6,55
1,41
3
8,15
1,83
4
7,48
1,71
5
8,46
1,95
6
7,37
1,55
7
7,99
1,45
8
8,26
1,91
Tabela 2. wyniki pomiarów długości [cm] i szerokości [cm] ośmiu palców wskazujących
należących do ośmiu różnych osób w grupie.
Policzono średnią wartość pomiarów przy użyciu wzoru na średnią
arytmetyczną (2.1):
(2.1)
Ś
rednia długość palca =
[cm]
7,79
8
8,26
7,99
7,37
8,46
7,48
8,15
6,55
8,09
=
+
+
+
+
+
+
+
Ś
rednia szerokość palca =
[cm]
1,71
8
1,91
1,45
1,55
1,95
1,71
1,83
1,41
1,83
=
+
+
+
+
+
+
+
Wyliczono odchylenie standardowe SD (dla obu pomiarów) wyrażane wzorem
(2.2):
1
)
(
1
2
_
−
−
=
∑
=
=
N
x
x
N
i
i
i
σ
(2.2)
σ
szerokość= 0,21 cm
σ
długość = 0,62 cm
Wyliczono błędy standardowe średniej SEM (2.3)
N
x
σ
σ
=
>
<
(2.3)
N
x
x
N
i
i
i
∑
=
=
=
1
_
4
>
<
x
σ
długość = 0,22 cm
>
<
x
σ
szerokość = 0,07 cm
Przyjęto założenie, że omawiana wyżej szerokość = średnica (d) i wyliczono
promień r korzystając z zależności mówiącej, że promień to połowa średnicy.
A zatem dzieląc wszystkie pomiary średnicy przez 2, wyliczono średnią
promienia korzystając ze wzoru (2.1).
ś
rednia r = 0,85 cm
Przyjmując założenie że palec jest walcem, a także że średnia długość palca =
wysokość (h) policzono jego średnie pole powierzchni (P
w
) dane wzorem (2.4)
rh
r
P
w
π
π
2
2
2
+
=
(2.4),
P
w
= 45,62 cm
2
a także za pomocą wzoru (2.5) policzono średnią objętość palca (
V
w
)
przy tym
samym co powyżej założeniu:
h
r
V
w
2
π
=
(2.5)
V
w
= 17,50 cm
3
Metoda różniczki zupełnej posłużyła do wyliczenia błędów pola powierzchni i
objętości. Poniżej przedstawiono wyprowadzone wzory na:
- błąd pola powierzchni (2.6)
r
h
h
r
r
P
w
π
π
π
2
)
2
4
(
∆
+
+
∆
=
∆
(2.6)
- błąd objętości (2.7)
2
2
r
h
rh
r
V
w
π
π
∆
+
∆
=
∆
(2.7)
Dokładność pomiaru suwmiarki wynosi 0,005 cm! Zatem ∆r = ∆h = 0,005 cm.
5
∆P
w
=0,32 cm
2
∆V
w
=0,22 cm
3
Wnioski: Odchylenie standardowe z długości i szerokości palca może mówić
nam o różnorodności tychże parametrów w grupie. W tym przypadku SD dla
długości = 0,62 cm, a SD dla szerokości = 0,21 cm. Większa różnorodność w
badanej grupie odnosi się bardziej do długości palców, niż do ich szerokości.
Możemy także wnioskować o dokładności pomiarów. Na przykład uzyskane
wartości ∆P
w
i
∆V
w
odchylają się od wartości średnich w znikomym stopniu, a
więc możemy wnioskować, że pomiary zostały wykonane z dużą dokładnością.
Do wielkości tych błędów mogą przyczyniać np. niedokładność
eksperymentatora, ograniczona precyzja narządów wzroku, niedokładność
wykonania przyrządów pomiarowych.