18

REHABILITACJA W PRAKTYCE 3/2007

KINEZYTERAPIA

D

oktor Kenzo Kase, japoński chiropraktyk, prezydent Towarzy-
stwa Kinezjotapingu oraz Narodowej Szkoły Chiropraktyków

w Japonii, absolwent Uniwersytetu w Meiji i Narodowej Szkoły Chi-
ropraktyków w Chicago, jest twórcą i od ponad 20 lat propagatorem
nowej rewolucyjnej metody leczenia nazwanej kinezjotapingiem.

Założeniem jego koncepcji było, aby zastosowana terapia mo-

gła oddziaływać na pacjenta nie tylko w czasie wizyty, ale i po jej
zakończeniu, gdyż pozytywne działania fizjoterapeutyczne zani-
kają często wraz z upływającym czasem.

Idea stworzenia akceptowalnego przez organizm wspomaga-

nia i terapii wymagała odpowiednich materiałów. Początkowe
próby wykorzystania plastrów (taśm nierozciągliwych) u spor-
towców i chorych nie dawały pożądanych rezultatów. W toku
wieloletnich doświadczeń opracowano plaster o nazwie Kinesio
Tex, którego grubość, ciężar właściwy i rozciągliwość w zakresie
130-140% są zbliżone do parametrów ludzkiej skóry. Jest on wo-
doodporny i przepuszczalny dla powietrza, co pozwala na nieza-
kłóconą wymianę cieplną (fot. 1).

Podstawa działania kinezjotapingu jest diametralnie różna od

działania tapingu sportowego.

Kinezjotaping to przede wszystkim oddziaływanie sensorycz-

ne (najczęściej stosowana rozciągliwość taśmy, która drażni za-
kończenia nerwowe na skórze, to 10-25%). Aplikacje pozwalają
na zachowanie pełnego zakresu ruchu, świadomą normalizację
napięcia mięśniowego, aktywowanie mięśni uszkodzonych, a tak-
że zmniejszają ból i nienaturalne odczucia skóry, likwidują zasto-
je i obrzęki limfatyczne, korygują niewłaściwe pozycje partnerów
stawowych, korygują ułożenia powięzi i skóry oraz poprawiają
mikrokrążenie (fot. 2).

Kinezjotaping

– nowa metoda leczenia?

Taping sportowy powoduje funkcjonalne unieruchomienie

stawów, ograniczenie przepływu chłonki, zaburzenie przepły-
wu krwi w otajpowanych tkankach i jest oddziaływaniem me-
chanicznym.

Plaster Kinesio Tex przyklejony we właściwy sposób, najczę-

ściej w pozycji, w której skóra i powięź jest napięta, tworzy po-
fałdowania powierzchni, zwiększając przestrzeń pomiędzy skó-
rą właściwą a powięzią, a to usprawnia mikrokrążenia zarówno
krwi, jak i limfy oraz aktywuje proces samoleczenia (ryc. 3 i 4).
Współistniejące przy wielu schorzeniach zaburzenie ruchomości
powięzi jest mechanizmem utrudniającym samoleczenie. Dlate-
go zmniejszenie nacisku ułatwi przepływ podskórny i wzajemną
przesuwalność tkanek.

W

pływ kinezjotapingu na funkcje mięśni objawia się po-
prawą ich funkcjonowania szczególnie wtedy, gdy są

nadmiernie rozciągnięte, zmniejszając ich wzmożone napię-
cie, redukując zmęczenie i zwiększając zakres ruchu w sta-
wach objętych ich działaniem. Znika ból i objawy „ciężko-
ści” (fot. 5).

W kinezjotapingu wykorzystuje się aplikacje: mięśniową

(ryc. 5), korekcyjną (fot. 6), limfatyczną (fot. 7), powięziową (fot.
8), więzadłową (fot. 9) i funkcjonalną (fot. 10).

Terapia układu limfatycznego z jego wykorzystaniem po-

zwala na usprawnienie krążenia krwi i chłonki, zmniejsza za-
stoje tkankowe i istniejący stan zapalny (fot. 7). Z kolei wspie-
ranie funkcji stawów polega na zwiększeniu zakresu ruchów,
poprawie ułożenia spowodowanego nierównowagą mięśniową,
normalizowaniu napięcia powięziowego, zmniejszeniu odczuć

Fot. 1. Kinesio Tex
Fot. 2. Kinezjotaping w sporcie
Ryc. 3. Przed użyciem plastra Kinesio Tex
Ryc. 4. Po zastosowaniu plastra Kinesio Tex
Fot. 5. Aplikacja mięśniowa
Fot. 6. Aplikacja korekcyjna

1

2

3

4

5

6

20

REHABILITACJA W PRAKTYCE 3/2007

KINEZYTERAPIA

Fot. 7. Aplikacje limfatyczne – przykłady
Fot. 8. Aplikacja powięziowa
Fot. 9. Aplikacja funkcjonalna
Fot. 10. Aplikacja więzadłowa

bólowych, biernej podporze i korekcji mechanicznej oraz popra-
wie propriorecepcji.

Wpływ na system wewnętrznego znieczulenia jest związany

z aktywacją włókien nerwowych alfa i beta oraz ich połączeń skór-
nych, a także oddziaływaniem poprzez drogi eferentne na hamo-
wanie patologii obwodowej.

Obserwując możliwości, jakie niesie kinezjotaping, z łatwo-

ścią znajdujemy zastosowania dla obszarów dotychczas niedo-
stępnych dla fizjoterapii, takich jak terapia dolegliwości bólowych
kobiet w czasie ciąży czy stały drenaż limfatyczny. Wykorzysta-
nie kinezjotapingu w fizjoterapii wydajnie wspiera procesy lecz-
nicze i wydolnościowe organizmu, daje możliwość indywidual-
nego dopasowania do potrzeb pacjenta.

N

ienotowane są dotychczas negatywne odczucia skórne,
a możliwość wystąpienia odczynów alergicznych jest mini-

malna. Należy zwrócić uwagę na długi okres używania (od kil-
ku do kilkunastu dni, co znacznie obniża koszty) i aktywowanie
procesów terapeutycznych trwających 24 godziny na dobę. Dzię-
ki kinezjotapingowi fizjoterapia zyskała nowe skuteczne narzę-
dzie terapeutyczne.

‰

DR

HAB

.

MED

.

PROF

.

NADZW

. Z

BIGNIEW

Ś

LIWIŃSKI

1,2

,

MGR

T

OMASZ

S

ENDEREK

3

1

Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Zgorzelcu

2

Akademia Świętokrzyska w Kielcach

3

Akademia Medyczna w Lublinie

Piśmiennictwo u autorów i w „RwP+”
(www.rehabilitacja.elamed.pl)

7

8

9

10

Piśmiennictwo:

1. Kase K.: Illustrated Kinesio Taping. Ken’I-Kai Information, Tokyo 2000.
2. Kase K., Hashimoto T., Okane T.: Kinesio Taping Perfect Manual. Kinesio Taping

Association, 1996.

3. Kase K., Wallis J., Kase J.: Application Therapeutic of the Kinesio Taping Method. Kinesio

Taping Association, 2003.