42
NORMA
3/2012
ROzwój osobisty/sZKoLENiE Jak motywować pracowników do efektywnej i bezpiecznej pracy?
O motywacji napisano już wiele, mimo to podczas szkoleń i rozmów z przełożonymi często słyszymy pytania: jak
motywować pracowników? jakie stosować narzędzia poza premiami pieniężnymi? Problem ten jest bardzo istotny
zarówno dla pracowników służby bhp, jak i przełożonych: zarządzanie ludźmi to przecież w głównej mierze moty-
wowanie ich do efektywnej pracy, ciągłego rozwoju oraz przekazania firmie swoich umiejętności i wiedzy.
Jak motywować pracowników
do efektywnej
i bezpiecznej
pracy?
M
otywacja oznacza gotowość do pewnego zacho-
wania, chęci efektywnego wykonania zadania
i osiągnięcia określonych celów. Jest motorem
napędzającym człowieka do działania. Bodźcem
tych wszystkich działań jest, wg doktora Abra-
hama Maslowa, zaspokajanie potrzeb. W pierwszej kolejności
musimy zaspokoić potrzeby fizjologiczne: sen, jedzenie, woda
i inne. Na drugim miejscu w hierarchii stoi potrzeba bezpieczeń-
stwa, następnie miłości, szacunku i samorealizacji:
Aby praca była efektywna, powinna stać się miejscem zaspoka-
jania potrzeb i realizacji celów – to podniesie wydajność, zaanga-
żowanie i spowoduje czerpanie przyjemności z pracy
(Podmoroff:2010).
Potrzeby bezpieczeństwa
Potrzeby bezpieczeństwa
Potrzeby fizjologiczne
Potrzeby fizjologiczne
Potrzeby przynależności
Potrzeby przynależności
Potrzeby
szacunku i uznania
Potrzeby
szacunku i uznania
Potrzeby
samorealizacji
Potrzeby
samorealizacji
NORMA
3/2012
43
REKL
AMA
MOTYwACjA – FAKTY i MiTY
Według teorii Victora Vrooma (Podmoroff:2010) człowiek z natu-
ry dąży do maksymalizowania pozytywnych rezultatów, a minima-
lizowania negatywnych konsekwencji. Wielu pracodawców wyko-
rzystuje to i stosuje programy motywacyjne, w których przyznaje
się premie np. za bezwypadkowość. Są oni przekonani, że takie
formy uznania utrwalą w pracownikach dobre nawyki i zmotywują
do bezpiecznego działania. Z biegiem czasu pracodawcy zauwa-
żają jednak, że ta forma wynagrodzenia po pewnym czasie nie
przynosi pożądanych skutków. Powodów takiego stanu może być
wiele: zbyt niskie wynagrodzenie lub niesprawiedliwe rozdzielenie
premii demotywuje i może wywoływać konflikty. Pracownicy mogą
również przyzwyczaić się do premii i zapomnieć, za co ją właści-
wie dostają. Po pewnym czasie również jej wysokość może okazać
się demotywująca.
Pracownicy posiadają również różne potrzeby: dla niektórych
o wiele ważniejsze niż dodatkowe pieniądze mogą okazać się po-
chwała przełożonego, możliwość dalszej nauki, niezależność,
awans lub stabilność zatrudnienia. Istotne jest zatem rozpoznanie
indywidualnych potrzeb naszych pracowników i dopasowanie do
nich odpowiednich narzędzi.
Wielu przełożonych jest przekonanych o skuteczności...
strachu. Uważają, że gdy pracownicy są ciągle kontrolowani,
mają świadomość kary i czują strach, dają z siebie więcej, są
punktualni i pracują rzetelniej. Wrażenie to może być jednak
mylne. Strach może motywować w krótkim okresie, jednak
szybko stanie się źródłem frustracji i niezadowolenia. Żaden
pracownik nie będzie chciał pracować dla szefa, który grozi
i ciągle karze – tacy szefowie nie zbudują zgranego i stabil-
nego zespołu.
Świetnie pokazuje to nadawany w stacji BBC Knowledge
program „Szef jak szpieg”, w którym wysoko postawieni kie-
rownicy firm, a nawet ich właściciele, zatrudniają się anoni-
mowo w kierowanych przez siebie firmach. Przez kilka dni
pracują na stanowiskach robotniczych, co umożliwia im ana-
lizę procesów pracy i poznanie osób zatrudnionych. Na po-
czątku głównymi celami dużej części biorących udział w pro-
gramie przełożonych są optymalizacja wydajności firmy lub
znalezienie oszczędności. Kilka dni spędzonych z pracowni-
kami uświadamia im, że wiele wprowadzonych w firmie roz-
wiązań, które miały „zmotywować” pracowników do wydajnej
i uczciwej pracy, powoduje, iż czują się oni sfrustrowani, za-
straszeni i traktowani jak oszuści – mimo iż wielu z nich
w rzeczywistości solidnie i z pasją wykonuje swoją pracę.
Rozwiązania w postaci konieczności odbicia przepustki po
30 minutach przerwy (w razie spóźnienia nawet o 1 minutę
pracownik tracił część wynagrodzenia), wyśrubowanych limi-
tów czasowych na sprawdzenie, czy produkty nie mają wad
brak bezpośredniego kontaktu z przełożonym znacząco wpły-
wały na niezadowolenie pracowników. Co ciekawe, pracowni-
cy narzekali głównie na te aspekty, a nie na brak pieniędzy,
mimo iż często ich sytuacja finansowa wyglądała niezadowa-
lająco. Podobnie może być zatem w Polsce. Pytani przeze
mnie losowo wybrani pracownicy tak wypowiadali się na te-
mat motywacji:
Demotywacja – na pierwszy plan wysuwają się tutaj firmowe złośli-
wości i plotki. Usłyszenie nieprawdziwych, a powielanych informacji
na swój temat – to nic przyjemnego. Kolejny demotywator to wzajem-
ne dogryzanie czy rzucanie przysłowiowych kłód pod nogi pomiędzy
współpracownikami.
44
NORMA
3/2012
ROzwój osobisty/sZKoLENiE Jak motywować pracowników do efektywnej i bezpiecznej pracy?
Motywację do pracy daje przyjazna atmosfera i możliwość
rozwoju. Fakt, iż można wykazać się nowym rozwiązaniem czy
też pomysłem bez obaw o to, iż zostanie to źle odebrane przez
współpracowników. Jeśli do tego dodać uczciwe wynagrodze-
nie i przełożonych, którzy są dla nas przyjaźni i życzliwi, a do
tego pozostają dla nas autorytetem – to największa z możli-
wych motywacji.
Monika – asystenta Prezesa Zarządu
Główną przyczyną, dla której praca wpływa na mnie demotywują-
co, są działania kierownictwa/dyrekcji mojego pionu. Kierownik ma
w zespole swoich faworytów, którzy bez względu na wykonaną lub nie
wykonaną pracę są chwaleni, nagradzani, pozostali pracownicy ze-
społu są niedoceniani, niewynagradzani adekwatnie do wykonywanej
pracy i umiejętności.
Demotywująco wpływa również lekceważący stosunek prezesa spółki
do pracowników niższych szczebli.
Adam – pracownik produkcji
Demotywuje ciągła krytyka, zła atmosfera w pracy, podziały i brak za-
ufania wśród pracowników, brak nagród (różnego rodzaju) za dobrze
wykonaną pracę, niskie zarobki, monotonia, brak wsparcia ze strony
szefa w realizowaniu różnych zadań, samokształceniu się (np. dofinan-
sowanie szkoleń) itp.
Aleksandra – nauczyciel
W pracy motywuje mnie to, że stale muszę się uczyć, i to, że widzę
postępy u innych.
Demotywuje mnie pisanie nierealnych planów i brak entuzjazmu
u współpracowników.
Basia – nauczyciel
Przede wszystkim motywuje mnie uczciwość i sprawiedliwość, to daje
mi ogromne poczucie wartości i odpowiedzialności za swoje decyzje.
Sprawia mi to ogromną satysfakcję zawodową. Cenię to ponad wartości
materialne.
Co mnie denerwuje i demotywuje? Oczywiście brak wyżej wspomnia-
nych cech (uczciwości i sprawiedliwości), ale także brak zdecydowa-
nia, decyzyjności u przełożonego, jak również brak obiektywizmu
i stronniczość.
Anna – specjalista ds. technicznych
Motywuje mnie konkret – jasne polecenia, realne oczekiwania. Jak
się zdarzają oczekiwania mało, lub nierealne, też bywa ciekawie, bo
wtedy można się wykazać. Ale to się wiąże z drugą sprawą – lubię mieć
(na tyle, na ile to możliwe, oczywiście) wolną rękę, święty spokój i po-
czucie, że to na mnie spoczywa odpowiedzialność za dany projekt.
Monika
Dla mnie w mojej pracy ważne jest poczucie, że robię coś dobrego, że
moja praca z drugim człowiekiem daje mu sił do zmian na lepsze, daje
nadzieję, wspiera. Gdy widzę, jak życie tych ludzi zmienia się na lepsze
i jak dalej radzą sobie świetnie sami, to ja także wtedy rosnę, mam
poczucie dobrze wykonanej pracy, w której ważne jest także serce.
A oprócz tego oczywiście ważna jest dla mnie kwestia finansów, gdyż
z mężem utrzymujemy dom, nas i córkę i chcemy spełniać (i na ile jest
to możliwe, spełniamy) swe marzenia.
Kasia – psycholog, coach
Jak pokazują powyższe wypowiedzi, finansowa strona pracy jest
istotna, jednak dobrze wynagradzany pracownik, który nie odczuwa
wsparcia przełożonego i kolegów, nie jest traktowany na równi z in-
nymi, pracuje w złej atmosferze oraz nie może się rozwijać nie jest
zmotywowany do efektywnej pracy.
KiLKA wSKAzówEK DOTYCzĄCYCH MOTYwOwANiA
Idealnie byłoby, gdyby każdy szef firmy zachował się jak uczestnicy
programu BBC – to umożliwiłoby mu poznanie realiów „na miej-
scu” i rozpoznanie potrzeb. Jestem jednak świadoma, że nie wszyscy
pracodawcy mają możliwość lub byliby w stanie podjąć takie wy-
zwanie. Ważne jest, aby pracodawcy byli świadomi, że poza zabez-
pieczeniem finansowym dla pracowników istotne są m.in.:
1) posiadanie optymalnych warunków pracy (np. ergonomiczne
stanowiska, dobra organizacja pracy),
2) wytyczenie i osiąganie celów (firmy i osobistych),
3) wsparcie w rozwoju,
4) otrzymywanie od przełożonych konstruktywnej informacji
zwrotnej.
warunki pracy
Optymalne warunki powinny zapewniać bezpieczną i spokojną pra-
cę. Pracownicy muszą mieć możliwość wykonywania swojej pracy
w skupieniu i bez zakłóceń: nie jest to możliwe, jeśli w tym samym
pomieszczeniu ktoś prowadzi głośne rozmowy, słucha radia itp. Nie
Generalnie myślę, że dla mnie największą motywacją jest fakt, że
przełożony i koledzy doceniają moją pracę, moje starania.
Natomiast demotywuje mnie nierówne traktowanie przez przełożone-
go, wyróżnianie niektórych osób.
Julita – Customer Service Advisor
Motywuje szybki efekt włożonego wysiłku, współpraca z ciekawymi
osobami, rozwój osobisty, wynagrodzenie, brak monotonii, wzajemne
inspirowanie się, praca w grupie zaangażowanych osób.
NORMA
3/2012
45
wszyscy potrafią pracować w tzw. open
space – choć taka organizacja stanowisk
z kolei ułatwia przełożonym kontrolę
i umożliwia wykorzystanie całej dostęp-
nej powierzchni biurowej. Istotną rolę
mogą odgrywać ergonomia, dostęp do
niezbędnych narzędzi pracy oraz dobra
atmosfera w zespole.
wytyczanie celów
Cele dają pracownikom orientację. Aby
były skuteczne, muszą być one ambitne,
realistyczne, atrakcyjne, mierzalne i opra-
cowane wspólnie z pracownikami. Ważne
jest, aby były to zarówno cele krótkoter-
minowe, jak i takie, których osiągnięcie
będzie możliwe w dłuższym czasie. Istot-
ne jest również, aby pracownicy otrzyma-
li swobodę w podejmowaniu decyzji
i mogli w dużym stopniu samodzielnie
wpłynąć na to, jak zrealizują zadania
i osiągną cele. Pozwólmy pracownikom
w określonych odstępach czasu raportować,
jakie działania podjęli, co już osiągnęli i ja-
kiego wsparcia ewentualnie potrzebują. Nie
wykonujmy za nich zadań, nawet jeśli wynik
nie jest od razu zadowalający lub popełnia-
ją błędy – przy pojawieniu się problemów
dajmy im wsparcie.
wsparcie kierownictwa
Zadaniami kierownictwa są prowadzenie
swojego zespołu, wykorzystanie potencjału
i rozwój jego członków. To z kolei wymaga
regularnej analizy pracy pracowników, okre-
ślenia ich etapu rozwoju oraz środków,
które wesprą ich w dalszym doskonaleniu
się. Według Niermeyer und Seyffert (2011)
skuteczne wsparcie to:
1. Wzmacnianie mocnych stron: określ
mocne strony, opracuj, jak można je
rozwijać.
2. Określenie obszaru rozwoju: określ za-
dania, które w najbliższym czasie pra-
cownik ma wykonać – powinny one słu-
żyć jego rozwojowi.
3. Traktuj błędy pracowników jako element
nauki – nie wyręczaj ich, lecz zaoferuj
pomoc.
4. Pozwól przejąć odpowiedzialność
– stopniowo rezygnuj z kontroli, pozwól
pracownikom samodzielnie podejmować
decyzje i działania.
5. Szukaj dla pracowników nowych wy-
zwań, również w obszarze bezpieczeń-
stwa: uczyń z bezpieczeństwa wyzwanie
poprzez zaangażowanie pracowników
w prace nad jego udoskonaleniem.
6. Nie przesadź z ilością zadań: uważaj,
aby nie przeciążyć pracowników nadmia-
rem obowiązków i wyzwań.
7. Uczyń z doświadczonych pracowników
mentorów, od których mogą uczyć się
nowi pracownicy.
Otrzymywanie konstruktywnej
informacji zwrotnej
Każda rozmowa z pracownikiem na temat
jego pracy, zachowania zawiera elementy
informacji zwrotnej. Feedback należy dawać
nie tylko podczas specjalnie zorganizowa-
nych spotkań, lecz również podczas krót-
kich codziennych rozmów. Przy konstru-
owaniu informacji zwrotnej należy prze-
strzegać kilku zasad:
1) odwołuj się do konkretnych sytuacji
– nie generalizuj;
2) nie pouczaj i nie narzucaj gotowych roz-
wiązań – wymagaj ich od pracownika;
3) chwal za dobrze i bezpiecznie wykonane
zadania – okazywanie uznania budzi
szczególne emocje i redukuje negatywne
skutki stresu spowodowanego np. pracą
pod presją czasu;
4) nie dawaj gotowych rozwiązań, lecz
pytaj o nie;
5) dawaj informację od razu – rozmawianie
z pracownikiem o łamaniu zasad mie-
siąc po zdarzeniu nie będzie skuteczne.
Warto pamiętać również o informacji
zwrotnej dotyczącej rozwiązań zgłasza-
nych przez pracowników – muszą oni
koniecznie wiedzieć, na jakim etapie
realizacji są ich pomysły;
6) nie krytykuj w obecności innych pracow-
ników;
7) ustal właściwe zachowania (lub po-
twierdź, że działania pracownika są
słuszne).
O tym jak konstruować efektywną infor-
mację zwrotną, pisałam również w poprzed-
nim numerze „NORMYbhp.pl”.
jAK jESzCzE MOTYwOwAĆ
PRACOwNiKów?
Wiele pomysłów znajdziemy w książce „365
sposobów na codzienne motywowanie i na-
gradzanie pracowników” Dianny Podmo-
foff. Autorka proponuje m.in.:
1. Darmową pomoc dla pracownika przy
wypełnianiu zeznania podatkowego.
2. Wspólny posiłek z okazji osiągnięcia
celów.
3. Pozwolenie pracownikowi na wcześniej-
sze pójście do domu.
4. Szkolenie opłacane przez pracodawcę.
5. Podarunki: bilety do kina, teatru, na
koncert, na mecz, na siłownię, do SPA,
na kolację, kupony na loterię, bony towa-
rowe (np. do księgarni), bon do myjni
samochodowej, na benzynę.
46
NORMA
3/2012
ROzwój osobisty/sZKoLENiE Jak motywować pracowników do efektywnej i bezpiecznej pracy?
6. Roczną prenumeratę wybranego
czasopisma.
7. Organizację firmowej olimpiady.
8. Remont biura/pomieszczenia socjal-
nego/wymianę mebli.
9. Opłacenie lekcji języka obcego dla
dzieci pracowników.
10. Organizację pikniku rodzinnego lub
„dnia otwartego”.
11. Organizację „dnia bez negatywnych
emocji” – za każdy negatywny ko-
mentarz czy uwagę pracownicy będą
musieli płacić symboliczną „karę” na
szczytne cele.
12. Nazwanie jednego z korytarzy w bu-
dynku firmy/jedną z sal konferencyj-
nych imieniem pracownika, który
wykonał swoją pracę na ponadprze-
ciętnym poziomie.
13. Organizację konkursu na najładniej-
sze biuro (np. przed świętami).
14. Organizację „dnia doceniania pra-
cownika”.
15. Rozmawianie, rozmawianie, rozma-
wianie...
Motywowanie pracowników jest złożo-
nym procesem. Wymaga dużego zaan-
gażowania przełożonych, rozpoznania
potrzeb i dopasowania narzędzi. Naj-
lepszym źródłem informacji o pra-
cownikach są oni sami – warto zatem
znaleźć czas i docenić rolę rozmów
z pracownikami, szczególnie indywidu-
alnych.
Zdobędziemy w ten sposób wiedzę nie
tylko o pracownikach, ale również o sobie
samych – dowiemy się, czy nasze metody
i styl zarządzania ludźmi są efektywne, co
i jak należy zmienić. Efekty tej pracy będzie-
my mogli zauważyć szybko.
Justyna Kostka
Kirschstein&Partner Polska
ŹRóDŁA
Niermeyer Rainer; Seyffert Manuel: Motiva-
tion, Haufe-Lexware GmbH&Co., Freiburg
2009.
Podmoroff Dianna: 345 sposobów na co-
dzienne motywowanie i nagradzanie pracow-
ników, Wolters Kluwer Polska, Warszawa
2010.