Chrześcijańska strona domowa

E-mail: [e-mail]

http://chrzescijanie.alpha.pl

Niniejszym pozostawiamy sposób obchodzenia się z tym dokumentem sumieniu czytelnika.

Zgadzamy się na rozpowszechnianie go w niepubliczny, prywatny sposób, w niezmienionej i pełnej formie.

Wszelkie inne zastosowanie (np. publiczne) wymaga kontaktu z nami w celu przedyskutowania powyższego.

Posługi i zadania, struktura kościoła

WPROWADZENIE

Struktura Kościoła to nie tylko kwestia formy, jaką przybiera wspólnota. W strukturze Kościoła wyraża się jego życie,

dlatego winna ona odzwierciedlać podstawową naukę chrześcijańską, o której mowa jest w pierwszej części tego

tekstu. Tu też chcemy pokazać, że struktura Kościoła nie może prowadzić do tego, by ludzkie kierownictwo

zastąpiło Boże kierownictwo (por. 1 Sam 8,6-7). W drugiej zaś, i trzeciej części, spróbujemy nakreślić znaczenie

słów : „Apostoł”, „starszy”, „diakon” zgodne z ich zastosowaniem w Nowym Testamencie. Z uwagi na ograniczoną

objętość tych kilku stron nie zamierzamy odpowiedzieć tu wyczerpująco na wszystkie pytania związane z tym

tematem.

NIE MA ŻADNEGO INNEGO POŚREDNIKA OPRÓCZ JEZUSA

Na długo przed narodzeniem Jezusa prorok Jeremiasz prorokował :

Lecz takie będzie przymierze, jakie zawrę z domem Izraela po tych dniach - wyrocznia Pana:
Umieszczę swe prawo w głębi ich jestestwa i wypiszę na ich sercu. Będę im Bogiem, oni zaś
będą Mi narodem. I nie będą się musieli wzajemnie pouczać jeden mówiąc do drugiego:
Poznajcie Pana! Wszyscy bowiem od najmniejszego do największego poznają Mnie - wyrocznia
Pana, ponieważ odpuszczę im występki, a o grzechach ich nie będę już wspominał. (Jeremiasza
31:33-34)

Proroctwo to wypełnia się w życiu chrześcijan (Hebrajczyków 8:7-13

)

. Oczywiście istnieją pewne różnice pomiędzy

chrześcijanami w doświadczeniu, znajomości Biblii, posłuszeństwie Bogu. Powinniśmy być świadomymi tych różnic,

lecz nie powinniśmy nadawać im fundamentalnego znaczenia. Nie można bowiem podzielić chrześcijan na dwie

klasy – tych, którzy mogą objawiać Bożą wolę innym, i tych, którzy potrafią jedynie słuchać tych pierwszych.

Otóż wy nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy
braćmi jesteście. Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec
wasz, Ten w niebie. Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo jeden jest tylko
wasz Mistrz, Chrystus. Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie
poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony... (Ew. Mateusza 23:8-12)

My wszyscy jesteśmy braćmi i mamy tylko jednego pośrednika – Jezusa, który prowadzi nas do naszego Ojca

niebieskiego (Ew. Mateusza 20:24-28

)

.

Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek, Chrystus
Jezus.. (1 Tymoteusza 2:5)

APOSTOŁOWIE DZIŚ?

Słowo „apostoł” (gr. apostolos) oznacza „zwiastun” albo „posłany”. W NT jest ono używane w pierwszym rzędzie

w odniesieniu do dwunastu apostołów (Ew. Łukasza 6:13

)

następnie do apostoła Pawła (1 Koryntian 9:1

)

i dalej

kolejno też do innych uczniów takich jak np. Barnaba (Dzieje Apostolskie 14:14

)

, który miał znaczący autorytet w

nauczaniu podczas misji.

To właśnie ich zadaniem było kłaść podwaliny kościoła.

Trwali oni [przyp. tu – wszyscy wierzący] w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu
chleba i w modlitwie (Dzieje Apostolskie 2:42)

.

Apostołowie zostali wybrani i przygotowani przez Jezusa do tego by przekazać Jego naukę, a ich autorytet miał

podstawę w ich bliskim związku z Nim. Stąd też, kiedy Apostołowie chcieli uzupełnić krąg dwunastu, postawione

zostały specjalne wymagania :

Trzeba więc, aby jeden z tych, którzy towarzyszyli nam przez cały czas, kiedy Pan Jezus
przebywał z nami, począwszy od chrztu Janowego aż do dnia, w którym został wzięty od nas do
nieba, stał się razem z nami świadkiem Jego zmartwychwstania (Dzieje Apostolskie 1:21-22).

Chrześcijańska strona domowa

-2-

http://chrzescijanie.alpha.pl

Posługi i zadania, struktura Kościoła.

E-mail:

[e-mail]

Również apostoł Paweł bazuje swoje apostolstwo na osobistym związku z Jezusem, wiążąc je z faktem ujrzenia

Pana :

Czyż nie jestem wolny? Czy nie jestem apostołem? Czyż nie widziałem Jezusa, Pana naszego?
Czyż nie jesteście moim dziełem w Chrystusie? (1 Koryntian 9:1)

Nowy Testament w swej formie, jest właśnie spisaną nauką apostołów. Tym samym, odkąd został spisany, jest on

pełną i wystarczającą podstawą do życia chrześcijańskiego.

STARSI I DIAKONI

Starsi

Apostołowie ustanawiali starszych :

Kiedy w każdym Kościele wśród modlitw i postów ustanowili im starszych, polecili ich Panu, w
którego uwierzyli. (Dzieje Apostolskie 14:23)

Starsi (gr. presbyteros = starszy) są również nadzorcami (gr. episkopos = nadzorca) i pasterzami (gr. poimenes =

pasterz) kościoła.

Z Miletu posłał do Efezu i wezwał starszych Kościoła. (Dzieje Apostolskie 20:17)

W tym samym kontekście te same osoby określa się greckim słowem „episkopoi”

Uważajcie na samych siebie i na całe stado, nad którym Duch Święty ustanowił was biskupami,

abyście kierowali [dosł. paśli] Kościołem Boga, który On nabył własną krwią. (Dzieje
Apostolskie 20:28)

Wymienność tych terminów dowodzi, że nie oznaczają one różnych poziomów hierarchii. Opisują one to samo

zadanie z różnych punktów widzenia. Czasami słowo „nadzorca” (gr. episkopos) jest tłumaczone jako „biskup”.

W Biblii „episkopos” znaczy po prostu starszy i jest zupełnie odległe znaczeniowo od dzisiejszych tzw. biskupów.

W rzeczywistości, dopiero w późniejszych wiekach doszło do objęcia przewodnictwa nad wspólnotą w danym

mieście przez jedną osobę. Wprost przeciwnie było w czasach apostołów, kiedy wspólnoty nie były prowadzone

przez jedną osobę lecz przez grupę starszych.

Zwrot do starszych w liczbie mnogiej można znaleźć też w listach do Filipian 1:1 oraz 1 Piotra 5:1-5.

Paweł i Tymoteusz, słudzy Chrystusa Jezusa, do wszystkich świętych w Chrystusie Jezusie,
którzy są w Filippi, wraz z biskupami i diakonami … ( Filipian 1:1)

Starszych więc, którzy są wśród was, proszę, ja również starszy, a przy tym świadek
Chrystusowych cierpień oraz uczestnik tej chwały, która ma się objawić: paście stado Boże,
które jest przy was, strzegąc go nie pod przymusem, ale z własnej woli, jak Bóg chce; nie ze
względu na niegodziwe zyski, ale z oddaniem; i nie jak ci, którzy ciemiężą gminy, ale jako żywe
przykłady dla stada. Kiedy zaś objawi się Najwyższy Pasterz, otrzymacie niewiędnący wieniec
chwały. Tak samo wy, młodzieńcy, bądźcie poddani starszym! Wszyscy zaś wobec siebie
wzajemnie przyobleczcie się w pokorę, Bóg bowiem pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę
daje. (1 Piotra 5:1-5)

W Dziejach Apostolskich 14:23 i Tytusa 1:5 ustanowionych zostało kilku starszych.

Kiedy w każdym Kościele wśród modlitw i postów ustanowili im starszych, polecili ich Panu, w
którego uwierzyli. (Dzieje Apostolskie 14:23)

W tym celu zostawiłem cię na Krecie, byś zaległe sprawy należycie załatwił i ustanowił w
każdym mieście prezbiterów [dosł. starszych]. (Tytusa 1:5)

Taka struktura stanowiła dla wspólnot nie posiadających jeszcze w tym czasie wszystkich pism Nowego

Testamentu, tak jak to my mamy, pewną ochronę przeciwko błędnym naukom. Była też zabezpieczeniem przed

objęciem przez jedną osobę wywyższającej się pozycji, co jest też krytykowane w 3 Jana 9-11 :

Napisałem kilka słów do gminy, lecz Diotrefes, który pragnie być pierwszym wśród nich, nie

Chrześcijańska strona domowa

-3-

http://chrzescijanie.alpha.pl

Posługi i zadania, struktura Kościoła.

E-mail:

[e-mail]

przyjmuje nas. Dlatego, gdy przybędę, upomnę go za jego wystąpienia i złośliwe wypowiedzi
przeciwko nam. A nadto, jakby mu jeszcze było tego za mało, odmawia on udzielania gościny
braciom, a tym, którzy chcą to czynić, zabrania, a nawet wyklucza ich z Kościoła. Umiłowany,
nie naśladuj zła, lecz dobro! Ten, kto czyni dobrze, jest z Boga; ten zaś, kto czyni źle, Boga nie
widział. (3 Jana 9-11)

Wspólne prowadzenie chrześcijańskiej wspólnoty, tak jak to pokazano powyżej, nie oznacza, że starsi winni

decydować o wszystkim. W Mateusza 18:15-18 Jezus pokazuje, że najtrudniejsze decyzje winny być podejmowane

przez cały kościół.

Gdy brat twój zgrzeszy, idź i upomnij go w cztery oczy. Jeśli cię usłucha, pozyskasz swego
brata. Jeśli zaś nie usłucha, weź z sobą jeszcze jednego albo dwóch, żeby na słowie dwóch albo
trzech świadków oparła się cała sprawa. Jeśli i tych nie usłucha, donieś Kościołowi! A jeśli
nawet Kościoła nie usłucha, niech ci będzie jak poganin i celnik! Zaprawdę, powiadam wam:
Wszystko, co zwiążecie na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążecie na ziemi, będzie
rozwiązane w niebie. (Ew. Mateusza 18:15-18)

Każdy chrześcijanin jest odpowiedzialny za nauczanie i decyzje kościoła, który jest ciałem Chrystusa. Starszy nie

może zastępować funkcji całego ciała (por. 1 Koryntian 12,14). On powinien współtroszczyć się o jego zdrowie.

Diakoni

W liście do Filipian 1:1 czytamy również o diakonach. Słowo to (gr. diakonos) znaczy „sługa”, “pomocnik” lub

“usługujący”. Pokrewne słowa (gr. diakonia = służba, gr. diakonein = usługiwać) możemy znaleźć w Dziejach

Apostolskich 6:1-6.

... że przy codziennym rozdawaniu jałmużny zaniedbywano ich wdowy.. (Dzieje Apostolskie
6:1)

1

Nie jest rzeczą słuszną, abyśmy zaniedbywali słowo Boże, a obsługiwali stoły. (Dzieje
Apostolskie 6:2)

2

Poruszana tu sprawa to rozdział żywności pomiędzy potrzebującymi chrześcijanami. Apostołowie ustanowili siedmiu

uczniów, którzy podjęli się tej służby. Choć nie są oni w tym fragmencie nazywani diakonami, lecz

najprawdopodobniej słowo “diakon” użyte w Filipian 1:1 i 1 Tymoteusza 3:8 jest jednak również związane ze służbą

zarządzania i rozdzielania rzeczy materialnych.

WNIOSKI

Nie jest trudnym brać udział w spotkaniach, gdzie realizowany jest z góry ustalony program zawsze przygotowywany

przez stałą, wybraną część uczestników spotkania – jednego bądź kilku. Ten jednak sposób prowadzenia spotkań

nie uczy nas brania odpowiedzialności. Kochać innych znaczy brać odpowiedzialność za nich. Paweł apostoł

zachęca nas do brania tej odpowiedzialności:

Bracia, jestem co do was przekonany, że pełni jesteście szlachetnych uczuć, ubogaceni wszelką
wiedzą, zdolni do udzielania sobie wzajemnie upomnień [dosł. zdolni pouczać siebie nawzajem].
(Rzymian 15:14)

Bracia, a gdyby komu przydarzył się jaki upadek, wy, którzy pozostajecie pod działaniem
Ducha, w duchu łagodności sprowadźcie takiego na właściwą drogę. Bacz jednak, abyś i ty nie
uległ pokusie. (Galatów 6:1)

Czyniąc to możemy budować jedność, która nie jest efektem odgórnego zarządzenia, lecz działania Ducha w

każdym członku Ciała, które pochodzi z pragnienia i dążenia naszych serc. Taka jedność może być też

świadectwem dla świata.

Gdy zaś wszyscy prorokują, a wejdzie [podczas tego] jakiś poganin lub człowiek prosty, będzie
przekonany przez wszystkich, osądzony i jawne staną się tajniki jego serca; a tak, upadłszy na
twarz, odda pokłon Bogu, oznajmiając, że prawdziwie Bóg jest między wami. (1
Koryntian 14:24-25)

1 „codzienne rozdawanie jałmużny” to dosłownie „codzienna służba” (gr. diakonia)
2 „obsługiwali” to dosłownie „usługiwali” (gr. diakonein)

Chrześcijańska strona domowa

-4-

http://chrzescijanie.alpha.pl

Posługi i zadania, struktura Kościoła.

E-mail:

[e-mail]

Uczymy się brać taką odpowiedzialność każdego dnia zachowując pokorę, która uzdalnia nas słuchać innych –

naszych starszych, jak również młodszych duchowych braci i sióstr (1 Piotra 5:5).