16 Planowanie ochrony obszarów, obiektów i urządzeń

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

MINISTERSTWO EDUKACJI

NARODOWEJ

Leszek Lesiński

Planowanie ochrony obszarów, obiektów i urządzeń
515[01].Z1.01

Poradnik dla ucznia

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Recenzenci:

mgr Wojciech Stawski

mgr Zenon W. Pietkiewicz

Opracowanie redakcyjne:

mgr Leszek Lesiński

Konsultacja:

dr inż. Krzysztof Symela

Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 515[01].Z1.01,
„Planowanie ochrony obszarów, obiektów i urządzeń”, zawartego w programie nauczania dla
zawodu technik ochrony fizycznej osób i mienia.

Wydawca
Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

Wprowadzenie

Wymagania wstępne

Cele kształcenia

Materiał nauczania

4.1. Zasady prowadzenia dokumentacji przedsiębiorstwa związanej z usługami

ochrony osób i mienia

4.1.1. Materiał nauczania

4.1.2. Pytania sprawdzające

4.1.3. Ćwiczenia

4.1.4. Sprawdzian postępów

4.2. Dokumentacja wewnętrznych służb ochrony oraz innych specjalistycznych

uzbrojonych formacji ochronnych

4.2.1. Materiał nauczania

4.2.2. Pytania sprawdzające

4.2.3. Ćwiczenia

4.2.4. Sprawdzian postępów

4.3. Zasady opracowywania planów ochrony obszarów, obiektów i urządzeń

obowiązkowo chronionych

4.3.1. Materiał nauczania

4.3.2. Pytania sprawdzające

4.3.3. Ćwiczenia

4.3.4. Sprawdzian postępów

4.4. Plany ochrony obszarów, obiektów i urządzeń regulowane przepisami

o charakterze szczególnym oraz nie podlegających ochronie obowiązkowej

4.4.1. Materiał nauczania

4.4.2. Pytania sprawdzające

4.4.3. Ćwiczenia

4.4.4. Sprawdzian postępów

4.5. Planowanie i dokumentowanie gospodarki bronią oraz wyposażeniem

4.5.1. Materiał nauczania

4.5.2. Pytania sprawdzające

4.4.4. Ćwiczenia

4.5.3. Sprawdzian postępów

4. 6. Planowanie pracy pracowników ochrony

4.6.1. Materiał nauczania

4.6.2. Pytania sprawdzające

4.6.3. Ćwiczenia

4.6.4. Sprawdzian postępów

4.7. Dokumentowanie czynności realizowanych przez pracownika ochrony

4.7.1. Materiał nauczania

4.7.2. Pytania sprawdzające

4.7.3. Ćwiczenia

4.7.4. Sprawdzian postępów

5. Sprawdzian osiągnięć

6. Literatura

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1. WPROWADZENIE

Poradnik będzie Ci pomocny w przyswajaniu wiedzy o planowaniu ochrony obszarów,

obiektów i urządzeń.

W poradniku zamieszczono:

−

wymagania wstępne – wykaz umiejętności, jakie powinieneś mieć już ukształtowane,
abyś bez problemów mógł korzystać z poradnika,

−

cele kształcenia – wykaz umiejętności, jakie ukształtujesz podczas pracy z poradnikiem,

−

materiał nauczania – wiadomości teoretyczne niezbędne do opanowania treści jednostki
modułowej,

−

zestaw pytań, abyś mógł sprawdzić, czy już opanowałeś określone treści,

−

ćwiczenia, które pomogą Ci zweryfikować wiadomości teoretyczne oraz ukształtować
umiejętności praktyczne,

−

sprawdzian postępów,

−

sprawdzian osiągnięć, przykładowy zestaw zadań. Zaliczenie testu potwierdzi
opanowanie materiału całej jednostki modułowej,

−

literaturę uzupełniającą.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Schemat układu jednostek modułowych w module

515[01].Z1

Taktyka i techniki postępowania

w ochronie osób i mienia

515[01].Z1.01

Planowanie

ochrony

obszarów,

obiektów

i urządzeń

515[01].Z1.06

Konwojowanie

wartości

pieniężnych oraz

innych

przedmiotów

wartościowych lub

niebezpiecznych

515[01].Z1.05

Stosowanie

środków ochrony

fizycznej

obiektów oraz

zabezpieczenie

techniczne mienia

515[01].Z1.04

Ochrona życia,

zdrowia

i nietykalności

osób

515[01].Z1.07

Zapewnianie

ochrony różnych

obiektów i dóbr

515[01].Z1.03

Stosowanie technik

interwencyjnych

515[01].Z1.02

Posługiwanie się

bronią palną

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu nauczania jednostki modułowej, powinieneś umieć:

−

korzystać z różnych źródeł informacji,

−

analizować teksty źródłowe aktów prawnych,

−

korzystać z komputera w zakresie obsługi Internetu,

−

posługiwać się podstawowymi pojęciami dotyczącymi wykonywania zadań z zakresu
ochrony osób i mienia,

−

zawierać umowy cywilnoprawne (umowę zlecenie i umowę o dzieło) oraz przestrzegać
przepisów prawa dotyczących form prowadzenia działalności gospodarczej,

−

określać prawa i obowiązki pracownika przy zawieraniu umów o pracę i umowy
zlecenia,

−

przestrzegać przepisów prawa pracy,

−

współpracować w grupie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej, powinieneś umieć:

−

określić zasady prowadzenia dokumentacji przedsiębiorstwa świadczącego usługi
ochrony osób imienia,

−

udokumentować działalność gospodarczą w zakresie usług ochrony osób imienia,

−

sporządzić wykazy uprawnień zatrudnionych pracowników ochrony,

−

rozróżnić kategorie dokumentów występujących w działaniach ochronnych,

−

wyjaśnić potrzebę planowania działań ochronnych,

−

rozróżnić rodzaje planów ochrony,

−

sporządzić plany ochrony obszarów, obiektów i urządzeń,

−

zinterpretować wpływ techniki i metodyki ochrony na skuteczność działań,

−

opracować podstawowe rodzaje dokumentów występujących w ochronie,

−

prowadzić wymaganą przepisami prawa dokumentację ochronną,

−

zorganizować podstawowe formy współpracy podmiotów ochrony osób i mienia
z Policją i innymi służbami publicznymi,

−

zorganizować nadzór i kontrolę nad zadaniami wykonywanymi przez pracowników
ochrony.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. MATERIAŁ NAUCZANIA

4.1. Zasady

prowadzenia

dokumentacji

przedsiębiorstwa

związanej z usługami ochrony osób i mienia

4.1.1. Materiał nauczania

Zasady prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie ochrony osób i mienia.

Zasady prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie ochrony osób i mienia reguluje

Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. Nr 114, poz.740 z 1997 r.
z późniejszymi zmianami).

W zakresie spraw związanych z udzieleniem koncesji, odmową udzielenia koncesji,

zmianą koncesji, ograniczeniem zakresu koncesji, nieuregulowanych w Ustawie o ochronie
osób i mienia, stosuje się przepisy Ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności
gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 z późniejszymi zmianami).

Działalność gospodarcza w zakresie usług ochrony osób i mienia może być prowadzona

przez:
-

przedsiębiorcę będącego osobą fizyczną,

przedsiębiorcę innego niż osoba fizyczna.

Podjęcie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia wymaga

uzyskania koncesji, określającej zakres i formy prowadzenia tych usług.

„Koncesja – zezwolenie władz administracyjnych na prowadzenie placówki handlowej,

przedsiębiorstwa, eksploatacji jakichś terenów itd.” [23].

Od obowiązku uzyskania koncesji zwolnieni są przedsiębiorcy prowadzący działalność

w zakresie zabezpieczenia technicznego na terenie obszarów, obiektów i urządzeń nie
podlegających obowiązkowej ochronie.

Organem właściwym do udzielenia, odmowy udzielenia, ograniczenia zakresu

działalności gospodarczej lub formy usług oraz cofania koncesji jest Minister Spraw
Wewnętrznych i Administracji, po zasięgnięciu opinii właściwego terytorialnie komendanta
wojewódzkiego Policji.

O koncesję może ubiegać się przedsiębiorca:

a) posiadający licencję pracownika ochrony fizycznej II stopnia przy ubieganiu się

o wydanie koncesji na ochronę osób i mienia w formie bezpośredniej ochrony fizycznej,

b) posiadający licencję pracownika zabezpieczenia technicznego II stopnia przy ubieganiu

się o wydanie koncesji na ochronę osób i mienia w formie zabezpieczenia technicznego.

c) w zależności od formy prawnej przedsiębiorcy, stosowną do rodzaju usług licencję muszą

posiadać:
-

przedsiębiorca będący osobą fizyczną,

co najmniej jedna osoba będąca wspólnikiem spółki cywilnej, jawnej lub

komandytowej,

członkiem

zarządu,

prokurentem

lub

pełnomocnikiem

ustanowionym przez przedsiębiorcę do kierowania działalnością określoną
w koncesji, w przypadku przedsiębiorcy innego niż osoba fizyczna.

„Prokura – pełnomocnictwo handlowe upoważniające do podejmowania w imieniu kupca

wszelkich czynności związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa” [23].

Szczegółowe informacje dotyczące prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie

ochrony osób i mienia zawiera moduł (515[01].O1.05).

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Planowanie działalności – dokumentacja związana z udzielaniem koncesji na

prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia

Koncesję wydaje się na wniosek przedsiębiorcy złożony w trybie określonym

w Rozporządzeniu Ministra Spraw wewnętrznych i administracji z dnia 27 maja 1998 r. w sprawie
dokumentów wymaganych przy składaniu wniosku o udzielenie koncesji na prowadzenie
działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia. (Dz. U. Nr 69, poz. 457).
Wniosek powinien zawierać niezbędne dane do wydania koncesji w zakresie określonym
przez wnioskującego przedsiębiorcę.
Wniosek, nie zależnie od formy prawnej przedsiębiorstwa, winien zawierać:
-

dokument określający status przedsiębiorcy, adres jego siedziby lub miejsca

zamieszkania, wraz ze wskazaniem obszaru i miejsca wykonywania działalności
gospodarczej, zakresu oraz formy usług ochrony osób i mienia, terminu ważności koncesji
i daty rozpoczęcia działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób imienia,

urzędowo poświadczoną kopię dokumentu stwierdzającego posiadanie licencji drugiego

stopnia przez przedsiębiorcę będącego osobą fizyczną, a w przypadku innego
przedsiębiorcy przez co najmniej jedną osobę będącą wspólnikiem spółki jawnej lub
komandytowej, członkiem zarządu, prokurentem lub pełnomocnikiem ustanowionym
przez wnioskodawcę,

zaświadczenie o niekaralności ww. osób wydane przez Krajowy Rejestr Karny

Ministerstwa Sprawiedliwości,

dokument stwierdzający tytuł prawny do lokalu będącego siedzibą przedsiębiorcy

i miejscem wykonywania działalności w zakresie usług ochrony osób i mienia,

zaświadczenie o numerze identyfikacyjnym REGON, wydane przez właściwy urząd

statystyczny, zaświadczenie właściwego urzędu skarbowego, stwierdzające, iż
przedsiębiorca nie zalega z wpłatami należności budżetowych,

informacje o nadanym numerze identyfikacji podatkowej (NIP).

W przypadku przedsiębiorcy innego niż osoba fizyczna należy dodatkowo dołączyć:
-

umowę (statut) spółki, akt założycielski lub inny przewidziany przepisami prawa

dokument dotyczący utworzenia działalności i organizacji przedsiębiorcy lub urzędowo
poświadczone ich kopie,

odpis z właściwego rejestru, jeżeli przedsiębiorca podlega wpisowi,

wykaz członków zarządu, prokurentów i pełnomocników z podaniem adresów ich miejsc

zamieszkania,

listę udziałowców lub akcjonariuszy posiadających co najmniej 50% udziałów lub akcji,

dokument określający proporcje udziału kapitału polskiego i obcego w spółce oraz jego

wysokość, z podaniem adresów siedziby lub miejsc zamieszkania wspólników – gdy
spółka jest podmiotem z udziałem zagranicznym.

W postępowaniu związanym z uzyskaniem koncesji stosuje się przepisy Kodeksu

postępowania administracyjnego.

W uzasadnionych przypadkach, przedsiębiorca może ubiegać się o uzyskanie

przyrzeczenia udzielenia koncesji, zwanego „promesą”. Wniosek o uzyskanie promesy musi
spełniać wszystkie wymogi formalnoprawne, takie jak w przypadku występowania
o udzielenie koncesji. Promesa, będąca decyzją administracyjną, wydawana jest po
przeprowadzeniu postępowania administracyjnego, tak jak przy koncesji.
Promesa jest ważna 6 miesięcy od daty jej wydania. Określa ona warunki, po spełnieniu
których można ubiegać się o udzielenie koncesji. W takim przypadku Minister Spraw
Wewnętrznych i Administracji nie może odmówić wydania koncesji, chyba że ulegnie
zmianie stan faktyczny, istotny dla rozstrzygnięcia sprawy lub ze względu na zagrożenie
obronności i bezpieczeństwa państwa lub obywateli. Koncesja, udzielana w następstwie
promesy, wydawana jest w terminie nie dłuższym niż 1 miesiąc.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

W toku postępowania administracyjnego strony uprawnione są w szczególności do:
-

uzyskania należytej i wyczerpującej informacji o okolicznościach faktycznych

i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenie praw i obowiązków będących
przedmiotem postępowania administracyjnego,

czynnego udziału w każdym stadium postępowania, a przed wydaniem decyzji

wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań,

uzyskania wyjaśnień zasadności przesłanek, którymi kieruje się organ koncesyjny przy

załatwianiu sprawy,

występowania w postępowaniu administracyjnym przez pełnomocnika,

zapoznania się – na każdym etapie postępowania – z aktami sprawy.

Prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia bez

wymaganej koncesji stanowi przestępstwo określone w art. 49 ustawy, zagrożone grzywną,
karą ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Szczegółowe informacje dotyczące prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie

ochrony osób i mienia zawiera moduł (515[01].O1.05).

Rodzaje dokumentacji przedsiębiorstwa związanej z usługami ochrony mienia i osób

Przedsiębiorca zobowiązany jest prowadzić dokumentację dotyczącą:

przedsiębiorstwa jako jednostki gospodarczej zgodnie z przepisami dotyczącymi

prowadzenia działalności usługowej stosownie do przyjętej formy prawnej (osoba
fizyczna, spółka prawa handlowego, stowarzyszenie itp.),
Szerszy opis problematyki zawiera moduł 515[01].O1.05 planu ochrony.

dokumentacji przedsiębiorstwa związanej z usługami ochrony mienia i osób.

Zasady prowadzenia dokumentacji przedsiębiorstwa dotyczącej usług ochrony i mienia

normują:
-

Ustawa o ochronie osób i mienia z dnia 22 sierpnia 1997 r. [6],

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i administracji z dnia 27 maja 1998 r.

w sprawie dokumentacji wymaganej przy prowadzeniu działalności gospodarczej
w zakresie usług ochrony osób i mienia oraz czasu jej przechowywania (Dz. U. Nr 69,
poz. 458 z 1998 r.).

Zgodnie z Ustawą o ochronie osób i mienia przedsiębiorca obowiązany jest:
-

prowadzić i przechowywać dokumentację dotyczącą zatrudnionych pracowników ochrony

oraz zawieranych i realizowanych umów,

przedstawiać w/w dokumentację na żądanie organu upoważnionego do kontroli,

zachowywać formę pisemną umów w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej.

Organem upoważnionym do kontroli dokumentacji związanej z prowadzoną

działalnością w zakresie ochrony osób i mienia wymagającej koncesji jest:
-

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji,

Komendant Główny Policji po udzieleniu upoważnienia przez Ministra Spraw

Wewnętrznych i Administracji.

Po udzieleniu upoważnienia przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji,

Komendant Główny Policji może powierzać przeprowadzenie kontroli komendantom
wojewódzkim Policji.

Szczegółowe unormowania w zakresie prowadzenia dokumentacji związanej z usługami

ochrony osób i mienia zawiera wymienione uprzednio Rozporządzenie MSWiA.

Dokumentacja dotycząca zatrudnionych pracowników ochrony

Przedsiębiorca obowiązany jest prowadzić aktualny wykaz zatrudnionych pracowników

ochrony zawierający w szczególności:
-

imię i nazwisko pracownika ochrony,

datę i miejsce urodzenia, adres miejsca zamieszkania lub pobytu czasowego,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

serię i numer dowodu osobistego oraz numer ewidencyjny PESEL,

numer i stopień licencji, a także datę jej wydania oraz określenie organu, który ją wydał,

numer pozwolenia na broń lub potwierdzenie dostępu do broni na okaziciela,

datę zawarcia z pracownikiem ochrony umowy o pracę lub umowy zlecenia oraz datę jej

rozwiązania.

Katalog danych o pracowniku zawarty w wykazie ma charakter otwarty, przedsiębiorca

oprócz powyższych informacji może zamieszczać w nim inne, dozwolone prawem,
informacje np. numer i kategorie prawa jazdy, rodzaj poświadczenia bezpieczeństwa
osobowego, posiadane przeszkolenie w zakresie imprez masowych itp.

Dokumentację dotyczącą zatrudnionych pracowników ochrony prowadzi się niezależnie

od dokumentacji prowadzonej na podstawie przepisów prawa pracy i innych przepisów
związanych z zatrudnieniem.
Dokumentacja związana z zawieranymi i realizowanymi usługami w zakresie ochrony
osób i mienia

Przedsiębiorca obowiązany jest prowadzić:

rejestr zawartych umów,

księgę realizacji umowy, wraz z udokumentowanym w formie oddzielnego protokołu

szczegółowym opisem okoliczności użycia przez pracownika ochrony środka przymusu
bezpośredniego lub broni palnej.

Rejestr zawartych umów powinien zawierać w szczególności:
-

numer umowy,

określenie rodzaju umowy oraz jej przedmiotu,

datę zawarcia i rozwiązania umowy,

oznaczenie stron umowy.

Katalog danych w rejestrze ma charakter otwarty, przedsiębiorca oprócz powyższych

może zamieszczać w nim również inne informacje, np. zapis, iż jest to umowa realizowana
w ramach zamówienia publicznego itp..

Przepisy nie normują w jaki sposób należy nadawać numery umowom. W praktyce stosuje

się nadawanie umowom kolejnych numerów liczbowych ze skrótem nazwy formy usługi oraz
roku zawarcia umowy np. 112/OFIZ/2007, gdzie skrót OFIZ oznacza – ochronę fizyczną.
Księga realizacji umowy powinna zawierać w szczególności:
-

numer umowy,

datę realizacji rozpoczęcia i zakończenia usługi,

miejsce wykonywania usługi,

formę wykonywanej usługi określoną zgodnie z art. 3 Ustawy ochronie osób i mienia,

imiona i nazwiska pracowników ochrony wykonujących usługę oraz nadzorujących ich

pracowników ochrony z licencją drugiego stopnia,

ilość i rodzaj broni przydzielonej pracownikom ochrony do wykonania usługi.

Katalog danych w księdze ma charakter otwarty, przedsiębiorca oprócz powyższych

informacji może zamieszczać w nim inne, np. zapis o podwykonawstwie na część usługi itp.

Wraz z księgą realizacji umowy przedsiębiorca sporządza oddzielny protokół ze

szczegółowym opisem okoliczności użycia przez pracownika ochrony środka przymusu
bezpośredniego lub broni palnej.
Forma dokumentacji i okres przechowywania

Wykaz zatrudnionych pracowników, rejestr umów i księga realizacji umowy

przedsiębiorca prowadzi w formie pisemnej. Elektroniczne nośniki informacji mogą być
stosowane pomocniczo i nie mogą zastępować formy pisemnej.

Wykaz zatrudnionych pracowników ochrony oraz rejestr umów przechowuje się przez

okres 5 lat liczony od zakończenia działalności przedsiębiorcy.

Księgę realizacji umowy przechowuje się przez okres 5 lat liczony od daty wygaśnięcia

umowy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.1.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1. Kto może ubiegać się o uzyskanie koncesji?
2. Co powinien zawierać wniosek o wydanie koncesji?
3. W jakiej formie wnosi się wniosek?
4. Jakiego rodzaju dokumentację obowiązany jest prowadzić przedsiębiorca w zakresie

usług ochrony osób i mienia?

5. Jakie organy uprawnione do kontroli tej dokumentacji potrafisz wymienić?
6. Jakie dane powinien zawierać aktualny wykaz pracowników ochrony?
7. Jakie informacje winien zawierać rejestr umów?
8. Jakie informacje winna zawierać księga realizacji umowy?
9. Jak długi jest okres przechowywania w/w dokumentacji?

4.1.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Opracuj wniosek o wydanie koncesji.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) wybrać właściwy akt prawny określający zasady ubiegania się o koncesję,
2) wyszukać w wybranym akcie zapis dotyczący koncesji,
3) zapoznać się z zasadami ubiegania się o koncesję,
4) ustalić rodzaj działalności na którą będziesz składał wniosek o koncesję,
5) zapoznać się ze wzorem wniosku o udzielenie koncesji,
6) wypełnić wniosek

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

przybory do pisania,

−

przykładowy wzór wniosku,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika.

Ćwiczenie 2

Skompletuj dokumenty wymagane przy składaniu wniosku o udzielenie koncesji jako

przedsiębiorca nie będący osobą fizyczną.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z treścią Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji

z dnia 27 maja 1998 r. w sprawie dokumentów wymaganych przy składaniu wniosku
o udzielenie koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony
osób i mienia,

2) przejrzeć udostępnione wzory dokumentów,
3) wybrać dokumenty, które należy dołączyć do wniosku,
4) skompletować wybrane dokumenty,
5) sporządzić wykaz dokumentów dołączanych do wniosku.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

papier formatu A4, przybory do pisania,

−

kopie dokumentów,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika.

Ćwiczenie 3

Dokonaj wpisu kolejnego pracownika do rejestru pracowników ochrony.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z Ustawą z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia
2) ustalić jakie dane pracownika podlegają wpisowi do rejestru,
3) wybrać wzór rejestru,
4) wpisać dane do rejestru.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

przybory do pisania,

−

przykładowe dane pracownika,

−

wzór rejestru pracowników ochrony,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika.

Ćwiczenie 4

Zarejestruj umowę na bezpośrednią ochronę fizyczną w rejestrze umów.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) zapoznać się z Ustawą z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia
2) ustalić jakie umowy podlegają wpisowi do rejestru,
3) zapoznać się z treścią przykładowej umowy,
4) wybrać wzór rejestru umów,
5) wpisać dane o umowie do rejestru umów.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

przybory do pisania,

−

przykładowa umowa na bezpośrednią ochronę fizyczną,

−

wzór rejestru umów,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika.

Ćwiczenie 5

Załóż księgę realizacji umowy na usługę w formie bezpośredniej ochrony fizycznej.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z Ustawą z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia
2) ustalić jakie umowy powinny posiadać księgę realizacji umowy,
3) zapoznać się z treścią przykładowej umowy,
4) wybrać z umowy informacje jakie należy wpisać,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5) ustalić ilość i dane osobowe pracowników, którzy będą realizować usługę,
6) ustalić uzbrojenie,
7) założyć księgę realizacji umowy wpisując stosowne dane do wzoru księgi,

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

przybory do pisania,

−

przykładowa umowa na bezpośrednią ochronę fizyczną,

−

przykładowy rejestr pracowników,

−

przykładowy wykaz uzbrojenia,

−

wzór księgi realizacji umowy,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika.

4.1.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) wymienić podstawowe akty prawne normujące zasady prowadzenia

działalności w zakresie ochrony osób i mienia?



2) wymienić rodzaje przedsiębiorców, którym może być udzielona

koncesja ?



3) określić organ administracji uprawniony do wydawania, cofania

i ograniczania koncesji ?



4) wymienić powody, które mogą stanowić podstawę do cofnięcia lub

ograniczenia koncesji ?



5) wymienić jakie informacje i dokumenty powinien zawierać wniosek

o wydanie koncesji ?



6) wymienić jakie dokumenty załącza się do wniosku o koncesję ?



7) wymienić obowiązki przedsiębiorcy w zakresie prowadzenia

dokumentacji związanej z prowadzeniem usług ochrony osób
i mienia?



8) wymienić rodzaje dokumentacji prowadzonej przez przedsiębiorcę

w zakresie usług ochrony osób i mienia?



9) wymienić rodzaje danych jakie powinien zawierać rejestr

pracowników ochrony?



10) wymienić rodzaje informacji jakie powinny być zawarte w rejestrze

umów?



11) wymienić rodzaje informacji jakie powinny być zawarte w księdze

realizacji umowy?



12) określić formę w jakiej powinny być prowadzone ww. dokumenty?



13) określić czasokresy przechowywania ww. dokumentacji?



14) wymienić organy, które są upoważnione do kontroli ww.

dokumentacji?



„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.2. Dokumentacja wewnętrznych służb ochrony oraz innych

specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych

4.2.1. Materiał nauczania

Wewnętrzne służby ochrony (w skrócie WSO) stanowią uzbrojone i umundurowane

zespoły pracowników przedsiębiorców lub jednostek organizacyjnych, które powołane są do
ich ochrony.

WSO podlegają kierownikowi jednostki lub osobie pisemnie przez niego upoważnionej,

bezpośrednio podporządkowanej temu kierownikowi.

Zgodnie z Ustawą o ochronie osób i mienia WSO w szczególności:

zapewniają ochronę mienia w jego granicach chronionych obszarów i obiektów,

zapewniają ochronę ważnych urządzeń jednostki, znajdujących się poza granicami

chronionych obszarów i obiektów np. bankomaty uliczne,

konwojują mienie jednostki,

wykonują inne zadania określone planem ochrony jednostki.

Dokumentację dotyczącą WSO możemy podzielić na kilka grup w zależności od jej

przeznaczenia:
-

dokumentację związaną z powołaniem WSO,

dokumentację związaną z organizacją WSO,

dokumentację ochronną prowadzoną przez WSO,

dokumentację związaną z uzbrojeniem i wyposażeniem,

dokumentację związaną z umundurowaniem.

Dokumentacja związana z powołaniem WSO:
-

plan ochrony – uzgodniony z właściwym terytorialnie komendantem wojewódzkim

Policji,

wniosek o zezwolenie na utworzenie WSO wraz z opracowanym planem ochrony –

skierowany przez kierownika jednostki do właściwego terytorialnie komendanta
wojewódzkiego Policji, w przypadku, gdy WSO jest powoływane w celu ochrony
obiektów nie podlegających obowiązkowej ochronie (przepisu nie stosuje się
w przypadku, gdy jednostka organizacyjna jest podległa, podporządkowana lub
nadzorowana przez Ministra Obrony Narodowej),

zezwolenie na utworzenie WSO – wydane przez właściwego terytorialnie komendanta

wojewódzkiego Policji,

dokument powołujący WSO – wydany przez uprawnionego do złożenia wniosku

o utworzenie WSO kierownika jednostki organizacyjnej,

dokument powołujący, przez właściwego terytorialnie komendanta wojewódzkiego

Policji, komisję do sprawdzenia i potwierdzenie powołania WSO,

protokół komisji – potwierdzający powołanie WSO.

Z pośród wymienionych dokumentów plan ochrony jest podstawowym dokumentem na

podstawie którego:
-

powołuje się WSO

nie jest możliwe powołanie WSO, gdy plan wadliwie ocenia zagrożenia i poziom

bezpieczeństwa obiektu,

może powstać zakaz funkcjonowania WSO, jeżeli działalność nie jest z tym planem

zgodna.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Dokumentacja związana ze strukturą organizacyjną wewnętrznej służby ochrony

Strukturę organizacyjną WSO, w zależności od rodzaju i wielkości organizacyjnej, mogą

tworzyć oddziały, pododdziały i posterunki.
W zależności od przyjętej struktury organizacyjnej można tworzyć następujące stanowiska
służbowe:
-

szef ochrony,

zastępca szefa ochrony,

dowódca zmiany,

starszy wartownik – konwojent,

wartownik – konwojent,

młodszy wartownik – konwojent.

Osobą planującą i dokumentującą czynności realizowane przez WSO jest szef ochrony.
Do zakresu działania szefa ochrony w tym zakresie należy:
-

opracowywanie planu ochrony i innej dokumentacji ochronnej,

planowanie zadań dla podległych pracowników,

prowadzenie instruktaży i zajęć szkoleniowych z pracownikami ochrony oraz

dokumentowanie tych czynności,

podejmowanie działań zmierzających do stałego doskonalenia form i metod ochrony

jednostki,

dokonywanie okresowych pisemnych analiz i ocen stanu bezpieczeństwa jednostki,

sprawowanie

nadzoru

nad

przechowywaniem

broni

amunicji

oraz

ich

ewidencjonowaniem.

Dokumentacja ochronna

Dokumentacja ochronna wewnętrznych służb ochrony prowadzona jest w formie

pisemnej.
Dokumentację ochronną dzielimy na:
-

dokumentacje prowadzoną obowiązkowo,

dokumentację pomocniczą, prowadzoną jeżeli wymagają tego względy ochrony.

Dokumentacja obowiązkowa to:
a) tabela służby, zawierającą dane o:
-

rodzaju służby,

rozmieszczeniu pracowników na służbie i zadaniach dla nich,

obsadzie służby i czasie jej pełnienia,

Tabele służby sporządza lub prowadzi szef ochrony.

b) dziennik zmiany, zawierający dane o:
-

czasie rozpoczęcia i zakończenia zmiany,

obsadzie personalnej zmiany,

rozmieszczeniu poszczególnych pracowników ochrony i czasie wykonywania przez nich

zadań,

Dziennik zmiany prowadzi dowódca zmiany.

c) dziennik wydarzeń, zawierający:
-

wpis daty i godziny zaistniałego wydarzenia,

opis wydarzenia,

dane personalne osób uczestniczących w wydarzeniu,

dane personalne pracowników ochrony, którzy podejmowali interwencję,

Dziennik wydarzeń prowadzi dowódca zmiany.

d) instrukcja współpracy z Policją, jednostkami ochrony przeciwpożarowej, obrony cywilnej

i strażami gminnymi (miejskimi) – sporządza szef ochrony,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

e) instrukcja postępowania pracowników ochrony w przypadku napadu, włamania, pożaru,

powodzi i awarii – sporządza szef ochrony,

f) dziennik szkolenia pracowników ochrony – sporządza lub prowadzi szef ochrony
Dokumentacja pomocnicza, sporządzana przez szefa ochrony:
-

instrukcji kontroli ruchu osobowego i materiałowego,

instrukcji konwojowania,

instrukcji obsługi systemów i urządzeń sygnalizacji alarmowej.

Dokumentację związaną z wydawaniem z magazynu broni, amunicji i środków przymusu

bezpośredniego prowadzi zastępca szefa ochrony.
Karty tabeli służb, dziennika zmiany, dziennika wydarzeń i dziennika szkolenia muszą być
kolejno numerowane i sznurowane, a całość lakowana lub pieczętowana.
Zasady opracowywania instrukcji ruchu osobowego i materiałowego opisano w części 4.3.1.
poradnika.
Materiały dotyczące instrukcji konwojowania omówione są szczegółowo w module
515[01].Z1.06 programu nauczania.
Instrukcja obsługi systemów i urządzeń sygnalizacji alarmowej została omówiona w części
4.3.1. poradnika.

Dokumentacja specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych

Specjalistyczne uzbrojone formacje ochronne (SUFO) są to wewnętrzne służby ochrony

oraz przedsiębiorcy, którzy uzyskali koncesje na prowadzenie działalności gospodarczej
w zakresie usług ochrony osób i mienia, posiadające pozwolenie na broń na okaziciela,
wydane na podstawie odrębnych przepisów.
W zakresie dokumentacji związanej z powołaniem i funkcjonowaniem SUFO nie ma
odrębnych uregulowań prawnych.
Należy przyjąć, że w zależności od podmiotu, który je tworzy dokumentacja ta będzie
normowana:
-

przepisami dotyczącymi wewnętrznych służb ochrony,

planami ochrony obiektów, planami ochrony transportów, umowami cywilnoprawnymi

i innymi instrukcjami związanymi z realizacją konkretnej usługi, w przypadku, gdy
specjalistyczną uzbrojoną formacją ochronną jest koncesjonowany przedsiębiorca.

Niezależnie od formy prawo-organizacyjnej tożsama jest dokumentacja związana
z planowaniem uzbrojenia oraz gospodarką bronią i amunicją opisana w części 4.5.1.
poradnika.

4.2.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1. Czym jest wewnętrzna służba ochrony?
2. Jaki jest tryb powoływania wewnętrznej służby ochrony?
3. Na podstawie jakiej dokumentacji powołuje się WSO?
4. Co charakteryzuje strukturę organizacyjną WSO?
5. Jaką dokumentację sporządza lub prowadzi szef ochrony?
6. Jakie informacje powinna zawierać tabela służby?
7. Kto prowadzi dziennik zmiany i dziennik wydarzeń?
8. Jakie informacje należy wpisywać w dzienniku wydarzeń?
9. Jakie są rodzaje dokumentacji pomocniczej?
10. Co powinna zawierać instrukcja ruchu osobowego i materiałowego?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.2.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Opracuj tabelę służby dla posterunku wewnętrznej służby ochrony.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z treścią Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji

z dnia 17 listopada 1998 r. w sprawie wewnętrznych służb ochrony,

2) zapoznać się z częścią VI przykładowego planu ochrony,
3) przygotować wzór tabeli służby,
4) dokonać zapisów w przygotowanym wzorze dla jednego posterunku wewnętrznej służby

ochrony.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

przybory do pisania,

−

akt prawny normujący działanie wewnętrznych służb ochrony,

−

przykładowy plan ochrony obiektu,

−

wzór tabeli służby,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika.

Ćwiczenie 2

Opracuj dziennik zmiany dla posterunku wewnętrznej służby ochrony.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z treścią Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji

z dnia 17 listopada 1998 r. w sprawie wewnętrznych służb ochrony,

2) zapoznać się z częścią VI przykładowego planu ochrony,
3) przygotować wzór dziennika zmiany,
4) dokonać zapisów w przygotowanym wzorze dla jednego posterunku wewnętrznej służby

ochrony.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

przybory do pisania,

−

akt prawny normujący działanie wewnętrznych służb ochrony,

−

wzór dziennika zmiany,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika.

Ćwiczenie 3

Dokonaj zapisu w dzienniku wydarzeń dotyczącego ujęcia osoby.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z treścią Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji

z dnia 17 listopada 1998 r. w sprawie wewnętrznych służb ochrony,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2) przygotować wzór dziennika zdarzeń,
3) dokonać zapisów w przygotowanym wzorze zdarzenia związanego z ujęciem osoby.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

przybory do pisania,

−

akt prawny normujący działanie wewnętrznych służb ochrony,

−

wzór dziennika wydarzeń,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika.

4.2.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) określić czym jest wewnętrzna służba ochrony (WSO)?



2) określić tryb postępowania przy powoływaniu WSO?



3) określić strukturę organizacyjną WSO?



4) opracować wniosek o powołanie WSO w określonej strukturze?



5) określić, jakie dokumenty ochronne prowadzi WSO?



6) opracować tabelę służby?



7) opracować dziennik zmiany?



8) dokonać wpisu o zdarzeniu do dziennika wydarzeń?



9) wymienić dokumentację pomocniczą prowadzona przez WSO?



10) wymienić jakie treści powinna zawierać instrukcja ruchu

osobowego i materiałowego?



11) określić dokumentację jaką powinna prowadzić SUFO?



„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.3. Zasady opracowywania planów ochrony obszarów, obiektów

i urządzeń obowiązkowo chronionych

4.3.1. Materiał nauczania

Potrzeba planowania ochrony obszarów, obiektów i urządzeń

Planowanie ochrony obiektów wynika głównie z:

obowiązku sporządzania planów ochrony dla obszarów, obiektów i urządzeń

obowiązkowo chronionych nałożonego na kierowników jednostek organizacyjnych przez
Ustawę o ochronie osób i mienia,

obowiązku sporządzania planów obszarów, obiektów i urządzeń nałożonego przepisami

o charakterze szczególnym,

przyjętych i stosowanych przez przedsiębiorcę realizującego czynności ochronne norm

jakościowych,

przyjętych zasad ochrony obiektów w zawieranych umowach na usługę,

konieczności zachowania należytej staranności w czasie realizacji usługi.

Planowanie jako analityczny i decyzyjny proces
Poprzez planowanie ochrony obiektów należy rozumieć analityczny i decyzyjny proces,
zmierzający do opracowania i aktualizacji konkretnego planu ochrony.
W procesie planowania należy ustalić:
-

co trzeba zrobić,

kiedy i jak należy to zrobić,

kto to ma zrobić

Planowanie jako proces można sprowadzić do czterech podstawowych etapów:

etap 1 – ustalenie celu lub zbioru celów

etap 2 – określenie istniejącej sytuacji

etap 3 – ustalenie, co sprzyja, a co przeszkadza w realizacji celów,

etap 4 – opracowanie planu [29].

Podstawowym dokumentem obrazującym sposób i zasady ochrony obszaru, obiektu,
urządzenia jest jego plan ochrony.
Ustawa o ochronie osób i mienia przewiduje w trzech przypadkach stosowanie dokumentów
spełniających wymagania planów ochrony:
-

w stosunku do obszarów, obiektów i urządzeń podlegających obowiązkowej ochronie –

plan ochrony,

w stosunku do obszarów, obiektów i urządzeń nie podlegających obowiązkowej ochronie

lecz ochranianych przez wewnętrzne służby ochrony,

w stosunku do transportów podlegających obowiązkowej ochronie – plan ochrony

transportu [27].

Plan ochrony, pod względem roli jaką spełnia w danej jednostce organizacyjnej, jest planem
operacyjnym stale obowiązującym.

Należy tu zdecydowanie podkreślić, że planowanie ochrony jest procesem, który nie

kończy się z chwila opracowania i przyjęcia planu, musi być on urzeczywistniony. Przez cały
okres realizacji i kontroli planu konieczna jest jego modyfikacja, aby nie stał się nieprzydatny
lub nawet szkodliwy.

Wprowadzenie planów trwale obowiązujących umożliwia zaoszczędzenie czasu

przeznaczonego na planowanie i podejmowanie decyzji, gdyż w podobnych sytuacjach
postępuje się w sposób konsekwentny i ustalony z góry.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Istotnym elementem planowania jest podejmowanie decyzji rozumianych jako proces wyboru
określonego działania jako sposobu rozstrzygnięcia konkretnego problemu.

W toku opracowywania planu ochrony będą podejmowane decyzje dotyczące:

oceny stanu potencjalnych zagrożeń i aktualnego stanu bezpieczeństwa,

oceny aktualnego stanu ochrony,

wyboru form ochrony,

wyboru podmiotu realizującego ochronę fizyczną,

ustalenia struktury organizacyjnej ochrony fizycznej,

ustalenia ilości uzbrojenia i wyposażenia,

ustalenia struktury kierowania ochroną,

ustalenia rodzaju zabezpieczeń technicznych,

ustalenia zasad organizacji ochrony,

ustalenia zasad wykonywania ochrony.

Zasady opracowywania planów ochrony obszarów, obiektów i urządzeń obowiązkowo
chronionych
Rangę ustawową plan ochrony uzyskał w Ustawie o ochronie osób i mienia [6], która
wprowadziła obowiązek opracowywania takiego planu dla potrzeb organizacji ochrony
obszarów, obiektów i urządzeń podlegających obowiązkowej ochronie.
Zgodnie z ustawą plan ochrony powinien:
-

uwzględniać charakter produkcji lub rodzaj działalności jednostki,

zawierać analizę stanu potencjalnych zagrożeń i aktualnego stanu bezpieczeństwa

jednostki,

podawać ocenę aktualnego stanu ochrony jednostki,

zawierać dane dotyczące specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej, a w tym:

stan etatowy,

rodzaj oraz ilość uzbrojenia i wyposażenia,

sposób zabezpieczenia broni i amunicji,

zawierać dane dotyczące rodzaju zabezpieczeń technicznych,

zawierać zasady organizacji i wykonywania ochrony jednostki.

Poza wyszczególnieniem katalogu informacji jakie powinien zawierać plan ochrony

Ustawodawca nie określił wprost formy tego dokumentu. W praktyce, dla potrzeb procesu
uzgadniania planu z komendantami wojewódzkimi Policji, doszło do ujednolicenia przez
Komendę Główną Policji formy planu i zasad jego opracowywania jako dokumentu. Oparte
jest to na wydanej przez Biuro Taktyki Zwalczania Przestępczości Komendy Głównej Policji
„Metodyce uzgadniania planów ochrony obszarów, obiektów i urządzeń podlegających
obowiązkowej ochronie”

[35]. Metodyka nie ma charakteru obwiązującego aktu prawnego,

spełnia jednak pozytywna rolę w systematyzowaniu planowania.

Zgodnie z Metodyką plan ochrony winien składać się z 7 części, usystematyzowanych

zgodnie z informacjami jakie powinien zawierać plan ochrony w myśl Ustawy o ochronie
osób i mienia.

Część I planu ochrony obejmuje opis charakteru produkcji lub rodzaju działalności

jednostki.

W części tej należy zawrzeć następujące informacje:

a) lokalizację jednostki (obszaru, obiektu, urządzenia),
b) pełną nazwę obszaru, obiektu lub urządzenia
c) osobę odpowiedzialną z ramienia kierownika jednostki za stan ochrony na podległym

terenie.

d) rodzaj przedsiębiorstwa,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

e) urządzenia podlegające obowiązkowej ochronie znajdujące się w otwartym terenie

(ogólnodostępnym) jak, np.: rurociąg paliwowy, linię energetyczną i śluzę,
z uwzględnieniem ich położenia lub przebiegu,

f) sposób oznaczenia granic obszaru, obiektu i urządzenia zawierający informacje

o sprawowanej ochronie,

g) położenie obiektu w układzie komunikacyjnym miasta lub terenu, w tym:

odległość od najbliższej jednostki Policji,

odległość od najbliższej jednostki Straży Pożarnej,

odległość od najbliższej jednostki Straży Granicznej (tylko w strefie przygranicznej),

odległość od najbliższej stacji Pogotowia Ratunkowego,

odległość od najbliższego szpitala.

h) opis i krótką charakterystykę sąsiedztwa, uwzględniając przy opisie obszaru położenie

geograficzne /strony świata/, a przy opisie obiektu innych użytkowników, jeśli są
zlokalizowani w tym samym budynku,

i) dostępność komunikacyjną do chronionego obiektu, obszaru, urządzenia,
j) liczbę zatrudnionych pracowników w chronionej jednostce wraz z podaniem systemu

zatrudnienia (np. trzyzmianowy)

k) natężenie ruchu osobowego i samochodowego (przeciętną ilość interesantów

i wjeżdżających samochodów)

l) dane podmiotów podnajmujących lub dzierżawiących pomieszczenia oraz wydzielony

teren na obszarze chronionych wraz z określeniem czy posiadają odrębny system ochrony,

m) rodzaj prowadzonej działalności wraz z jej charakterystyką,
n) niebezpieczne materiały składowane i występujące na terenie chronionym,
o) gromadzone lub przechowywane środki płatnicze,
p) przedmioty wartościowe,
q) rejony i działy produkcji specjalnej /nazwa działu, lokalizacja/.
r) pomieszczenia w których przechowywane są dokumenty o charakterze niejawnym lub

urządzenia stanowiące tajemnicę państwową i służbową /lokalizacja/.

Dane dotyczące lokalizacji chronionego obszaru, obiektu lub urządzenia przedstawia się

w formie graficznej na szkicu z opisem i legendą.

„Legenda – tekst objaśniający do mapy, ilustracji, wykresu itp.”

[23].

Część II planu ochrony zawiera analizę stanu potencjalnych zagrożeń i aktualnego stanu

bezpieczeństwa jednostki.

Analiza stanu potencjalnych zagrożeń powinna być procesem myślowym, który ma za

zadanie wyodrębnić rodzaje zagrożeń, jakie mogą wystąpić w stosunku do chronionego
obiektu.

Analiza potencjalnych zagrożeń powinna odpowiedzieć na pytania:

czy istnieją realne źródła zagrożenia?

czy istnieją przesłanki do ich wystąpienia?

jaki może być charakter tych zagrożeń?

w jaki sposób mogą przebiegać?

kto może być ich sprawcą?

kto może być ich ofiarą?

jakie mogą być ich skutki?

jakiego rodzaju wartości są szczególnie zagrożone?

Zgodnie z ustawą [6] analizie i opisowi powinny podlegać:
-

zagrożenia życia, zdrowia i nietykalności osobistej pracowników, klientów i innych osób

jakie mogą wystąpić na terenie chronionym

analiza przestępstw i wykroczeń przeciwko mieniu jakie mogą wystąpić na terenie

jednostki.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Analiza potencjalnych zagrożeń powinna wyłonić w procesie analizy te zagrożenia, przed

którymi należy się chronić oraz ochrona przed którymi jest zasadna i realna.

Przy konstrukcji planu ochrony, należy kierować się realizmem, stąd też analiza stanu

potencjalnych zagrożeń powinna pomijać, zarówno te zagrożenia, które ze względu na skutki
można pominąć (tzw. pomijalnie małe), jak i z drugiej strony zagrożenia tzw. pomijalnie
duże, przed którymi nie jesteśmy w stanie stworzyć systemu zabezpieczeń.

Rys. 1. Analiza potencjalnych zagrożeń

Analiza potencjalnych zagrożeń jest jednym z kryteriów branych pod uwagę w czasie

uzgadniania planu ochrony i może być powodem odmowy uzgodnienia planu przez
komendanta wojewódzkiego Policji.
Analiza potencjalnych zagrożeń powinna dać podstawę do analizy stanu bezpieczeństwa
jednostki.

W aspekcie wyodrębnionych zagrożeń, które mogą zaistnieć, należy odpowiedzieć na

pytania:
-

kiedy i w jakim natężeniu mogą te zagrożenia wystąpić?

gdzie i w jakim miejscu istnieje ich największe prawdopodobieństwo?

jakie są grupy osobowe szczególnego ryzyka?

jakie są strefy szczególnego zagrożenia?

Analizę aktualnego stanu bezpieczeństwa należy przeprowadzić w stosunku do każdej

komórki organizacyjnej w aspekcie – zagraża – nie zagraża bezpieczeństwu ludzi, zagraża –
nie zagraża bezpieczeństwu mienia, w odniesieniu do każdego potencjalnego zagrożenia.
Analiza zagrożeń jest bardzo istotnym elementem planowania ochrony, bez wyodrębnienia
przewidywalnych zagrożeń nie jest możliwe zastosowanie skutecznych sposobów ich
neutralizacji.

Analiza stanu potencjalnych zagrożeń i aktualnego stanu bezpieczeństwa powinna

kończyć się wnioskami ustalającymi:
-

najistotniejsze zagrożenia,

najbardziej podatne miejsca na naruszenie stanu bezpieczeństwa.

Kolejnym etapem planowania jest ocena aktualnego stanu ochrony jednostki, w toku której
planujący powinien ustalić:
-

jaki jest stan ochrony jednostki w momencie planowania,

czy zastosowane środki ochrony są adekwatne do stopnia zagrożenia i wystarczające aby

zapewnić jego bezpieczeństwo.
Zadaniem planującego jest, po ustaleniu poziomu zagrożeń, sprawdzenie, czy aktualny

stan ochrony jest wystarczający i czy poziom bezpieczeństwa został właściwie określony.

zagrożenie

realne

pomijalnie duże

pomijalnie małe

Plan ochrony

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Bardzo istotnym w czasie oceny stanu ochrony jednostki jest przyjęcie tezy

o kompleksowości ochrony. Według specjalistów, skuteczny system zabezpieczający
powinien

stanowić

odpowiednie

powiązanie

środków technicznych, rozwiązań

organizacyjnych i fizycznej ochrony [17].

Kompleksowość systemu ochrony oznacza, że wszystkie rodzaje wymienionych

zabezpieczeń powinny się wzajemnie uzupełniać (kompensować).

Przy ocenie stanu ochrony należy zwracać uwagę nie tylko na stan, nazwijmy go

statyczny, ale również na stan ochrony i przyjęte rozwiązania w przypadku, gdy stan ten
zostanie naruszony.

W praktyce nie istnieje stan idealny, nie jest możliwa zarówno analiza wszelkiego typu

zagrożeń, jak też zastosowanie środków, które w pełni je zneutralizują.

W każdym, nawet najbardziej kompleksowym systemie wystąpi element (poziom) ryzyka

na skutek:
a) w zabezpieczeniach technicznych – niedoskonałości techniki
-

w zabezpieczeniach organizacyjnych – niedoskonałości ludzi

w profilaktyce – braku przewidywania, słabym poziomie przygotowania zawodowego itp.

Jeżeli ryzyko to nie będzie oceniane i sterowane, to każdy, nawet najdroższy, najbardziej

nasycony techniką i ludźmi system ochrony nie spełni swojego zadania.

W ocenie stanu ochrony należy sprawdzić, czy dotychczasowy system ochrony dostrzega

to ryzyko i czy stara się nim sterować.

Ocenę aktualnego stanu ochrony jednostki należy prowadzić w oparciu o zastosowane

środki neutralizacji zagrożeń w konkretnych strefach ochrony.

Zgodnie z powoływaną uprzednio Metodyką plan ochrony powinien zawierać

syntetyczny opis:
a) występujących zagrożeń z podziałem na:

naturalne (obiektywne),

wywołane przez człowieka (subiektywne),

b) ochrony tajemnicy państwowej, służbowej i zawodowej na terenie chronionym

z uwzględnieniem zagrożeń: nielegalnego filmowania, fotografowania, szkicowania,

c) zdarzeń nadzwyczajnych wraz z wykazem zarejestrowanych wypadków, awarii,

przestępstw i wykroczeń.

d) źródeł i przyczyn zaistniałych zdarzeń nadzwyczajnych.

Powyższy katalog zdarzeń jest katalogiem przykładowym o charakterze otwartym,

w planie należy opisać wszelkie zagrożenia, które uwidoczniły się w czasie prowadzonej
analizy.

Przykładowy model wg którego można analizować stan ochrony, a szczególnie

zastosowane środki neutralizacji zagrożeń przedstawia tzw. kalejdoskop bezpieczeństwa [17].

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rys. 2. Kalejdoskop zagrożeń.

Część III planu ochrony zawiera ocenę aktualnego stanu ochrony jednostki organizacyjnej.

Planujący powinien opisać zastosowane formy, systemy i środki ochrony oraz dokonać

ich oceny.
Ocena stanu ochrony powinna obejmować:
-

ustalenie normatywu jaki został przyjęty w zakresie form, systemów i środków ochrony,

ustalenie stanu faktycznego z uwzględnieniem powyższego normatywu,

wnioski do organizacji zabezpieczeń.

W treści planu należy podać:

podstawę prawną funkcjonowania dotychczasowej służby ochrony,

rodzaj zatrudnionej służby ochronnej z pełnymi danymi podmiotów gospodarczych

świadczących usługę ochrony fizycznej oraz formy tej usługi,

stan etatowy służby ochronnej,

rodzaj oraz ilość uzbrojenia i wyposażenia służby ochronnej wraz z informacją na

podstawie jakiego pozwolenia pracownicy ochrony dysponują bronią,

miejsce i sposób zabezpieczenia broni i amunicji,

lokalizację i rodzaj pomieszczeń służbowych ochrony,

rodzaj prowadzonej dokumentacji ochronnej,

efekty pracy służb ochrony w zakresie przeciwdziałania czynom zabronionym i innym

zagrożeniom,

ocenę zbiorczą dotychczasowego stanu ochrony jednostki.

Ocena aktualnego stanu ochrony prowadzona jest wyłącznie w zakresie oceny już
istniejącego systemu, a nie systemu planowanego.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Część IV planu ochrony zawiera dane dotyczące specjalistycznej uzbrojonej formacji

ochronnej.

W planie ujmuje się informacje o:

rodzaju specjalistycznej, uzbrojonej formacji ochronnej, z uwzględnieniem form

i zakresu wykonywanych czynności ochronnych,

stanie etatowym pracowników ochrony,

rodzaju oraz liczbie egzemplarzy broni z podziałem na ich typy,

sposobie zabezpieczenia broni i amunicji z uwzględnieniem warunków określonych

w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 07.08.1998 r.
(Dz. U. Nr 113, poz. 730).

sposobie zabezpieczenia stacji monitorowania alarmów w sytuacji, gdy sygnały

z obiektowych systemów sygnalizacji włamania i napadu lub obraz z systemu telewizji
dozorowej jest przysłany, przetwarzany i gromadzony w odległych stacjach
monitorowania alarmów,

rodzaju prowadzonej dokumentacji ochronnej.

Część V planu ochrony obejmuje dane dotyczące rodzaju zabezpieczeń technicznych.
Ochrona obszarów, obiektów i urządzeń jest z reguły kompleksowym systemem

bezpieczeństwa, którego jednym z elementów są techniczne systemy i urządzenia
wspomagające pracę ochrony fizycznej.

W tej części planu należy podać ogólne dane i lokalizację zabezpieczeń technicznych

stosowanych do ochrony obszaru, obiektu lub urządzenia przed wstępem (dostępem) osób
nieuprawnionych, napadem, włamaniem i kradzieżą wraz z podaniem wymaganych norm
określanych na podstawie odrębnych przepisów.

W planie należy podać dane dotyczące:

zabezpieczeń budowlanych,

zabezpieczeń mechanicznych,

zabezpieczeń elektronicznych sygnalizujących włamanie i napad,

systemu telewizji użytkowej,

systemu kontroli dostępu.

Przy opisie stosowanych systemów należy dokonać oceny skuteczności zastosowanych

rozwiązań technicznych stosownie do kategorii zagrożonej wartości [15].

W obiektach, w których są przechowywane lub transportowane wartości pieniężne

zabezpieczenia techniczne powinny spełniać warunki określone w Rozporządzeniu MSWiA
z dnia 14.10.1998 r. w sprawie szczególnych zasad i wymagań, jakim powinna odpowiadać
ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców
i inne jednostki organizacyjne.

Zgodnie z tym rozporządzeniem w zakresie zabezpieczenia technicznego powinny mieć

zastosowanie:
-

do przechowywania wartości pieniężnych – pomieszczenia lub urządzenia odpowiedniej

klasy odporności na włamanie,

do przewożenia wartości pieniężnych – pojazdy przystosowane do przewozu wartości

pieniężnych, zwane dalej „pojazdami przystosowanymi” lub pojazdy specjalne
(bankowozy),

do ochrony budynków i pomieszczeń oraz pojazdów – systemy alarmowe.

Rozporządzenie określa dopuszczalny limit przechowywanych wartości w zależności od

klasy odporności na włamania zastosowanych pomieszczeń i urządzeń.

Systemy alarmowe zostały określone w rozporządzeniu rodzajowo i zgodnie z tym

w jednostce przechowującej i transportującej wartości powinny mieć zastosowanie:
-

systemy alarmowe włamania,

telewizyjne systemy nadzoru,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

systemy kontroli dostępem,

systemy alarmowe osobiste,

systemy transmisji alarmu,

systemy alarmowe napadowe,

samochodowe systemy alarmowe,

systemy alarmowe mieszane oraz systemy alarmowe zintegrowane.

Rozporządzenie określiło również wymagania techniczne w stosunku do środków

przewozu wartości pieniężnych.

Wykazując w planie ochrony rodzaj zabezpieczeń technicznych planujący powinien

skupić się głównie na wskazaniu ich właściwości ochronnych, miejsc, celu i skutków
zastosowania.

W rezultacie plan ochrony powinien odzwierciedlać:

jakie i gdzie zastosowano zabezpieczenia architektoniczno-budowlane i ich klasę,

jakie i gdzie zastosowano urządzenia mechaniczne, w tym odrębnie do przechowywania

wartości pieniężnych, ich typ i klasę,

jakie i gdzie zastosowano systemy alarmowe, jaka jest ich klasa, jaką role mają spełniać,

kto ma je obsługiwać i kto ma na nie reagować, kto ma je utrzymywać w sprawności,

czy w obiekcie zostały spełnione w zakresie systemów alarmowych – normy je

obowiązujące.
Szersze informacje o zabezpieczeniach technicznych zawiera moduł 515[01].Z1.05

programu nauczania.
Część VI planu ochrony zawiera zasady organizacji i wykonywania ochrony jednostki.

„Kierownicy, opracowujący plany, lecz nie angażujący się w działanie, po prostu marnują

czas. Pomysły, którym nie towarzyszą konkretne sposoby ich wykorzystania, nie mają
żadnych praktycznych skutków. Planowanie jest procesem, który nie kończy się z chwila
uzgodnienia planu, musi on być urzeczywistniony” [29].
Zasady organizacji i wykonywania ochrony jednostki organizacyjnej powinny stanowić
zwarty, zwięzły i precyzyjny opis, odzwierciedlający podjęte w toku planowania decyzje
organizacyjne, przyjęte reguły ochronne oraz procedury działania.
Elementy te, określone w planie ochrony, powinny być przedmiotem stałej nowelizacji
i aktualizacji.

Zasady organizacji i wykonywania ochrony powinny odzwierciedlać:

a) w stosunku do kierownictwa:
-

strukturę kierowania ochroną w sytuacji stałego zagrożenia;

strukturę kierowania ochroną w sytuacji podwyższonego zagrożenia;

strukturę kierowania akcją – w sytuacji ekstremalnej (odpieranie, neutralizacja zagrożenia

itp.);

b) w stosunku do wewnętrznej ochrony:
-

zasady działalności kontrolno-porządkowej i prewencyjnej w sytuacji stałego zagrożenia;

zasady działania w sytuacjach ekstremalnych (szczególnego zagrożenia);

w stosunku do pracowników;

zasady postępowania w sytuacji stałego zagrożenia, z wyodrębnieniem grup szczególnego

ryzyka;

zasady postępowania pracowników w sytuacji ekstremalnej;

c) w stosunku do innych podmiotów:
-

zasady współpracy z Policją, Strażą Pożarną, Strażą Miejską, firmą ochrony

(monitorującą) – w sytuacji stałego zagrożenia oraz w sytuacjach ekstremalnych
(szczególnego zagrożenia).

Zasady organizacji ochrony powinny być opracowane z uwzględnieniem zasad

kompleksowości ochrony. Właściwa organizacja ochrony powinna w sytuacji stałego

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

zagrożenia tworzyć zwartą strukturę, w której wyszkoleni, kompetentni pracownicy ochrony
mają jasno sprecyzowane zadania ochronne, znają swoja podległość lub nadrzędność, potrafią
podejmować decyzje i je realizować.

W sytuacjach ekstremalnych, zagrożenia bezpośredniego, przyjęte rozwiązania

organizacyjne powinny pozwalać na precyzyjne kierowanie akcją, podejmowania decyzji i
działanie w warunkach stresu. Bardzo istotne jest organizacyjne przygotowanie
współdziałania ze służbami interwencyjnymi Policji.

Należy w planie umieścić syntetyczny dane dotyczące:

rodzaju służby z dokładnym opisem planowanych posterunków stałych, doraźnych,

obchodów, patroli, grup interwencyjnych, konwojów, stałego dozoru sygnałów
przesyłanych, gromadzonych i przetwarzanych w elektronicznych systemach
i urządzeniach alarmowych,

dyslokacji służby ochrony stosownie do jej rodzaju,

zadań dla pracowników ochrony na poszczególnych rodzajach służby,

obsady służby i czasu jej pełnienia,

podziału pracowników ochrony ze względu na strukturę organizacyjną w stosunku do

wewnętrznych służb ochrony,

podległości służbowej oraz zadań dla szefa ochrony i dowódców zmian.

Cześć VII planu ochrony zawiera obowiązujące załączniki do planu ochrony

w przypadku kiedy wymagają tego względy ochrony.

Załączniki powinny odpowiadać specyfice i potrzebom ochrony jednostki organizacyjnej.
Z reguły opracowywane są w formie instrukcji lub procedur.
Instrukcje i procedury, w zależności od celu w jakim zostały wydane, mogą różnić się

formą. Z reguły ich treść określa zasady i sposoby działania w określonej sytuacji
i bezpośrednio wpływa na sytuacje w obiekcie i działającego. Z tych też względów forma ich
powinna być bardzo zwięzła i zawierać niezbędne etapy działania. Przykładem takich
procedur są procedury zawarte w publikacjach Zbigniewa T. Nowickiego [18]oraz procedury
wydane przez Biuro Prewencji Komendy Głównej Policji [18].

Instrukcje i procedury ochronne można pogrupować według celu, jakiemu służą,

wyróżniając:
a) procedury porządkowe:
-

zasady kontroli ruchu osobowego i materiałowego,

procedura otwierania i zamykania obiektu,

procedura awaryjnego otwierania i zamykania obiektu.

b) procedury techniczne:
-

procedura obsługi systemu zabezpieczeń elektronicznych,

procedura postępowania w przypadku uszkodzeń systemu zabezpieczeń,

procedura postępowania w przypadku braku zasilania elektrycznego w obiekcie,

procedury czyszczenia i konserwacji broni.

c) procedury specjalne:
-

procedura działania w przypadku napadu,

procedura działania włamania,

procedura działania w przypadku zagrożenia ładunkiem wybuchowym,

procedura działania w przypadku wzięcia zakładnika,

procedury działania w stanie wzmożonej czujności i stanu pogotowia,

procedura postępowania w przypadku zaistnienia pożaru.

procedura ewakuacji.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Adresatami procedur będą:
-

kierownictwo jednostki organizacyjnej,

służby ochronne,

pracownicy jednostki organizacyjnej – z uwzględnieniem grup szczególnego ryzyka.

Powyższy katalog procedur jest katalogiem przykładowym i otwartym, wraz ze zmianą
w zagrożeniach, strukturze ochrony, strukturze chronionego obiektu – procedury powinny być
tworzone, uzupełniane, zmieniane.
Zgodnie z Metodyką przedmiotem uzgodnienia przez Komendanta Wojewódzkiego,
Stołecznego Policji są załączniki bezpośrednio związane z bezpieczeństwem chronionego
obiektu:
-

ruchu osobowo-materiałowego,

przechowywania kluczy,

instrukcja współpracy z Policją,

instrukcja konwojowa (o ile występuje potrzeba konwojowania),

instrukcja postępowania w przypadkach szczególnych (np. napad, włamanie, podłożenie

ładunku wybuchowego, powodzi itp.),

instrukcja działania grup interwencyjnych i CMA (centrum monitorowania alarmów),

tabela służby.

Dodatkowo w formie załączników powinny być:
a) szkice sytuacyjne,
b) wykazy podmiotów podnajmujących pomieszczenia (o ile takie występują),
c) instrukcja współpracy z Policją zawierająca:
-

wskazanie osoby wyznaczonej do bezpośrednich kontaktów z Policją;

wskazanie sposobu, trybu i zakresu przekazywania informacji istotnych dla

bezpieczeństwa obiektu.

W procesie planowania ochrony istotne są przyjęte rozwiązania związane z ruchem
osobowym i materiałowym.
Instrukcja ruchu osobowego i materiałowego będzie zależna od rodzaju obiektu lub obszaru
i uwarunkowań z tym związanych, np. znacząco będzie różny ruch osobowy i materiałowy
w obiekcie bankowym od ruchu w obiekcie przemysłowym o dużej skali produkcji.
Możemy jednak przyjąć, że instrukcja ruchu osobowego powinna określać:
a) w zakresie ruchu osobowego:
-

podział obszaru lub obiektu na strefy o różnej dostępności,

zasady ruchu osobowego pracowników z uwzględnieniem stref dostępności,

zasady ruchu osobowego interesantów z uwzględnieniem stref dostępności,

przyjęty system kontroli pracowników i interesantów,

nakazy i zakazy dotyczące pracowników i interesantów związane z ruchem osobowym np.

wnoszenie bagażu osobistego,

sankcje organizacyjne i prawne związane z naruszeniem zasad ruchu osobowego,

b) w zakresie ruchu materiałowego:
-

podział obszaru lub obiektu na strefy o różnej dostępności,

zasady wwozu i wywozu materiałów przez pracowników z uwzględnieniem stref

dostępności,

zasady wwozu i wywozu materiałów przez interesantów z uwzględnieniem stref

dostępności,

przyjęty system kontroli materiałowej pracowników i interesantów,

nakazy i zakazy dotyczące pracowników i interesantów związane z ruchem

materiałowym,

sankcje organizacyjne i prawne związane z naruszeniem zasad ruchu materiałowego.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Procedury związane z systemami zabezpieczeń technicznych należy opracować w zakresie
związanym z ich bieżącym użytkowaniem. Należy pamiętać, że systemy te obsługiwane są
przez pracowników ochrony lub pracowników jednostki organizacyjnej i mają wspomagać
ich działanie. Z tego też względu powinny one zawierać niezbędne dla użytkownika dane,
a szczególnie:
-

zwięzły opis i przeznaczenie danego zabezpieczenia technicznego,

zasady włączania i wyłączania, jeżeli wykonuje to pracownik ochrony,

rodzaje zgłaszanych alarmów,

sposób postępowania w przypadku alarmu, jeżeli nie jest opracowana odrębna procedura,

sposób sygnalizacji uszkodzenia,

sposób postępowania w przypadku awarii.

Należy unikać umieszczania w instrukcjach zbyt dużej ilości danych technicznych, które nie
mają bezpośredniego znaczenia przy obsłudze systemu przez użytkownika.

Uprawnienia do opracowania planu ochrony obiektu podlegającego ochronie obowiązkowej
Ustawa o ochronie osób i mienia, nakładając obowiązek opracowania planu ochrony, określa
jednoznacznie, ale wyłącznie w aspekcie kwalifikacji zawodowych, osobę, która ma prawo
opracować plan.

Zgodnie z ustawą plan ochrony ma prawo opracować osoba posiadająca licencję

pracownika ochrony fizycznej drugiego stopnia.

W przypadku gdy informacje służące do sporządzenia planu lub sam plan mają charakter

niejawny osoba sporządzająca plan musi spełniać dodatkowo poniższe kryteria:
-

kryterium prawa dostępu do tajemnicy państwowej lub służbowej;

kryterium prawa dostępu do tajemnicy bankowej w przypadku opracowywania planu dla

jednostki bankowej.

Uzgadnianie planu ochrony

Plan ochrony, aby stać się dokumentem obowiązującym, musi być uzgodniony

z organami Policji.

Obowiązek uzgodnienia planu spoczywa na kierowniku jednostki, który bezpośrednio

zarządza obszarem, obiektem i urządzeniem objętym tym planem, a organem z którym
uzgodnienie następuje jest właściwy terytorialnie komendant wojewódzki Policji.

Uzgadnianie planu zawiera w sobie dwa zasadnicze elementy:

ocenę zgodności planu z obowiązującymi normami prawnymi;

ocenę przez organ Policji poprawności analizy potencjalnego stanu zagrożenia obszaru,

obiektu, urządzenia przedstawioną w planie.

Odmowa uzgodnienia planu ochrony następuje w drodze decyzji administracyjnej, co

oznacza prawo odwołania od decyzji w trybie administracyjnym do Komendanta Głównego
Policji, a po wyczerpaniu tej drogi prawo skargi do NSA.

Proces uzgadniania nie jest procesem jednorazowym, z chwilą zmiany istotnych zapisów

w planie należy dokonywać kolejnych uzgodnień.

W praktyce stosuje się poniższy tryb dokonywania zmian i kolejnych uzgodnień:

zmiany w planie ochrony powinny następować w formie aneksów,

uzgodnieniu podlegają wszystkie elementy planu, które nie posiadają zapisu

zwalniającego je z uzgodnienia,

zmiana zapisu w planie powinna skutkować aneksowaniem całego rozdziału w nowej

treści uwzględniającej zmianę,

plan ochrony może być zmieniany jedynie dwoma aneksami, w przypadku potrzeby

wprowadzenia kolejnych zmian, powinien być opracowany nowy plan,

w nowym planie ochrony w części III powinny się znaleźć dane, które uprzednio

uzgodnionym planie wypełniały część IV.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.3.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1. Jakie są etapy planowania?
2. Dla jakich obiektów opracowuje się plan ochrony?
3. Jaki przepis wprowadza obowiązek sporządzania planów ochrony?
4. Co powinien zawierać plan ochrony obiektu obowiązkowo chronionego?
5. Jakie dokumenty pomocnicze systematyzujące układ i treść planu?
6. Jakie informacje powinny zawierać poszczególne części planu ochrony?
7. Jak opracowuje się szkic chronionego obiektu?
8. Jakie uregulowania powinna zawierać instrukcja ruchu osobowego i materiałowego?
9. Czego powinna dotyczyć instrukcja zabezpieczeń technicznych?

4.3.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Opracuj część I planu ochrony – opis charakteru produkcji lub rodzaju działalności

jednostki w odniesieniu do przykładowego obiektu podlegającego obowiązkowej ochronie.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z Ustawą o ochronie osób i mienia,
2) ustalić jakie informacje powinieneś umieścić w części pierwszej planu ochrony,
3) zapoznać się z opisem przykładowego obiektu ,
4) odszukać dane niezbędne do wpisania do części pierwszej planu,
5) opracować wzór pierwszej części planu,
6) opracować część pierwszą planu ochrony.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

papier formatu A4, przybory do pisania,

−

Ustawa o ochronie osób i mienia,

−

opis przykładowego obiektu,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika.

Ćwiczenie 2

Opracuj część II planu ochrony – analiza stanu potencjalnych zagrożeń i aktualnego stanu

bezpieczeństwa jednostki w odniesieniu do przykładowego obiektu podlegającego
obowiązkowej ochronie.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z Ustawą o ochronie osób i mienia,
2) zapoznać się z treścią poradnika lub wskazanej literatury,
3) ustalić jakie informacje powinieneś umieścić w części drugiej planu ochrony,
4) zapoznać się z opisem wzorcowego obiektu,
5) odszukać dane niezbędne do analizy stanu potencjalnych zagrożeń,
6) wyszczególnić potencjalne zagrożenia i przeprowadzić ich analizę,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7) odszukać dane niezbędne do analizy stanu bezpieczeństwa jednostki,
8) przeprowadzić ich stanu bezpieczeństwa jednostki,
9) opracować część drugą planu ochrony.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

papier formatu A4, przybory do pisania,

−

Ustawa o ochronie osób i mienia,

−

opis przykładowego obiektu,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika.

Ćwiczenie 3

Opracuj część III planu ochrony – ocenę aktualnego stanu ochrony jednostki

organizacyjnej w odniesieniu do przykładowego obiektu podlegającego obowiązkowej
ochronie.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z Ustawą o ochronie osób i mienia,
2) zapoznać się z treścią poradnika lub wskazanej literatury,
3) ustalić jakie informacje powinieneś umieścić w części trzeciej planu ochrony,
4) zapoznać się z opisem wzorcowego obiektu,
5) odszukać dane niezbędne do oceny stanu ochrony jednostki,
6) dokonać oceny stanu ochrony jednostki,
7) opracować część trzecią planu ochrony.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

papier formatu A4, przybory do pisania,

−

Ustawa o ochronie osób i mienia,

−

opis przykładowego obiektu,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika.

Ćwiczenie 4

Opracuj część IV planu ochrony – dane dotyczące specjalistycznej uzbrojonej formacji

ochronnej w odniesieniu do przykładowego obiektu podlegającego obowiązkowej ochronie.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z Ustawą o ochronie osób i mienia,
2) zapoznać się z treścią poradnika lub wskazanej literatury,
3) ustalić jakie informacje powinieneś umieścić w części czwartej planu ochrony,
4) zapoznać się z opisem wzorcowego obiektu,
5) odszukać dane niezbędne do opisu SUFO,
6) opracować część czwartą planu ochrony.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

papier formatu A4, przybory do pisania,

−

Ustawa o ochronie osób i mienia,

−

opis przykładowego obiektu,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ćwiczenie 5

Opracuj część V planu ochrony – dane dotyczące rodzaju zabezpieczeń technicznych

w odniesieniu do przykładowego obiektu podlegającego obowiązkowej ochronie.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z Ustawą o ochronie osób i mienia,
2) zapoznać się z treścią poradnika lub wskazanej literatury,
3) ustalić jakie informacje powinieneś umieścić w części piątej planu ochrony,
4) zapoznać się z opisem wzorcowego obiektu,
5) odszukać dane niezbędne do opisu zabezpieczeń technicznych,
6) opracować część piątą planu ochrony.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

papier formatu A4, przybory do pisania,

−

Ustawa o ochronie osób i mienia,

−

opis przykładowego obiektu,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika.

Ćwiczenie 6

Opracuj część VI planu ochrony – zasady organizacji i wykonywania ochrony jednostki

w odniesieniu do przykładowego obiektu podlegającego obowiązkowej ochronie.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z Ustawą o ochronie osób i mienia,
2) zapoznać się z treścią poradnika lub wskazanej literatury,
3) ustalić jakie informacje powinieneś umieścić w części szóstej planu ochrony,
4) zapoznać się z opisem wzorcowego obiektu,
5) odszukać dane niezbędne do zaplanowania organizacji i wykonywania ochrony,
6) ustalić zasady ochrony jednostki,
7) opracować część szóstą planu ochrony.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

papier formatu A4, przybory do pisania,

−

Ustawa o ochronie osób i mienia,

−

opis przykładowego obiektu,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika.

Ćwiczenie 7

Opracuj instrukcję ruchu osobowego i materiałowego w odniesieniu do obiektu dla

którego opracowywałeś plan ochrony.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z treścią poradnika lub wskazanej literatury,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2) ustalić jakie informacje powinieneś umieścić w instrukcji ruchu osobowego

i materiałowego,

3) ustalić zasady ruchu osobowego,
4) ustalić zasady ruchu materiałowego,
5) opracować instrukcję ruchu osobowego i materiałowego.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

papier formatu A4, przybory do pisania,

−

Ustawa o ochronie osób i mienia,

−

opracowany w poprzednich ćwiczeniach plan ochrony,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika.

4.3.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) określić zasadność planowania działań ochronnych?



2) wymienić przypadki w których zgodnie z ustawa istnieje obowiązek

sporządzania planów ochrony?



3) opisać proces planowania?



4) określić rodzaje zagrożeń?



5) przeprowadzić analizę zagrożenia?



6) przeprowadzić analizę stanu bezpieczeństwa jednostki?



7) opisać specjalistyczną uzbrojoną formację ochronną w systemie

ochrony obiektu?



8) ocenić i opisać zabezpieczenia techniczne w obiekcie?



9) zaplanować i opisać zasady organizacji i wykonywania ochrony

jednostki?



10) wymienić instrukcje i procedury załączane do planu ochrony?



11) określić przeznaczenie instrukcji ruchu osobowego i materiałowego?



12) opracować instrukcję ruchu osobowego i materiałowego?



13) opracować instrukcję zabezpieczenia technicznego?



„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.4. Plany ochrony obszarów, obiektów i urządzeń regulowanych

przepisami o charakterze szczególnym oraz nie podlegających
ochronie obowiązkowej

4.4.1. Materiał nauczania

Ustawa o ochronie osób i mienia nie jest jedynym aktem prawnym, który normuje treść

planów ochrony. Poszczególni Ministrowie uczynili to w ramach własnych uprawnień
i kompetencji.

Minister Kultury w zakresie ochrony obiektów muzealnych uczynił to w trybie własnym

wydając w tym celu, na podstawie art. 5 ustęp 5 ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach
(Dz. U. nr 5 poz. 24 z 1997 r.) [9], Rozporządzenie z dnia 15 października w sprawie
zabezpieczenia

zbiorów

muzeach

przed

pożarami,

kradzieżami

innymi

niebezpieczeństwami grożącymi zniszczeniem lub utratą muzealiów oraz sposobów
przygotowania zbiorów do ewakuacji w razie powstania zagrożenia – Dz. U. 03.193.1892 [9].

Zgodnie z tym dokumentem:
Ochrona zbiorów jest organizowana na podstawie planu ochrony muzeum, który powinien:

a) uwzględniać rodzaj działalności muzeum;
b) podawać ocenę aktualnego stanu ochrony muzeum;
c) zawierać:

analizę potencjalnych zagrożeń i aktualnego stanu bezpieczeństwa muzeum,

dane dotyczące organizacji ochrony fizycznej muzeum,

dane dotyczące rodzaju zabezpieczeń technicznych,

zasady organizacji i wykonywania ochrony muzeum.

Szczegółowe wytyczne w zakresie warunków i trybu ochrony muzeów zostały określone

w Regulaminie ogólnych warunków i trybu wykonywania ochrony muzeów i innych
jednostek

organizacyjnych

podlegających

obowiązkowej

ochronie,

podległych,

podporządkowanych lub nadzorowanych przez Ministra Kultury [33].
Minister Finansów zasady ochrony osób i mienia w podległym mu ministerstwie określił
w swojej Decyzji z dnia 26 sierpnia 2004 r. [34].

Należy również uwzględniać zasady ochrony jednostek wojskowych przez podmioty

gospodarcze, w zakresie których istnieją odrębne uregulowania [26]. Zgodnie
z Rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej z dnia 19 czerwca 1999 r. w sprawie
ochrony przez specjalistyczne uzbrojone formacje ochronne terenów komórek i jednostek
organizacyjnych resortu obrony narodowej – Dz. U. Nr 60 poz. 64 z 1999 r. wraz
z późniejszymi zmianami, ochrona jest realizowana na podstawie planu ochrony i instrukcji
opracowywanej przez jednostkę wojskową [26].

Taki stan rzeczy wynika z uprawnień Ministrów do stanowienia przepisów

szczegółowych w zakresie ich działania oraz z faktu różnego charakteru zagrożenia obiektów
dla których jest on tworzony. Większość uregulowań szczegółowych opiera się na Ustawie
o ochronie osób i mienia i jest albo wprost z nią spójna, albo stanowi jej szczegółowe
uzupełnienie.

Przedstawiony w części 4.3.1. poradnika układ planu ochrony jest jedynie przykładowym

i najczęściej stosowanym.
Nie zawiera on w swojej treści szczegółowych unormowań wprowadzonych przez
poszczególnych Ministrów np. Ministra Kultury. Dlatego też może być zastąpiony każdym
innym wzorem, który zawiera obowiązującą treść i nie może być to podstawą do odmowy
uzgodnienia takiego planu przez Policję.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

W procesie planowania może również dojść do kolizji przepisów ogólnych z przepisami
o charakterze szczególnym. Przykładem może być tu obszar lub obiekt, do którego stosuje
się przepisy Rozporządzenia Ministra Gospodarki

z dnia 8 listopada 2002 r. w sprawie

wymagań, jakim powinien odpowiadać plan postępowania na wypadek zagrożenia życia lub
zdrowia ludzkiego, mienia oraz środowiska naturalnego (Dz. U. z dnia 23 listopada 2002 r.)

Zgodnie z „§ 1.1. Rozporządzenie określa wymagania, jakim powinien odpowiadać plan

postępowania na wypadek zagrożenia życia lub zdrowia ludzkiego, mienia oraz środowiska
naturalnego, zwany dalej „planem postępowania”, opracowany przez przedsiębiorcę
wykonującego działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania materiałów wybuchowych,
broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym”.

Rozporządzenie w sposób szczegółowy określa wymagania w stosunku do treści i formy

takiego planu. Ze względu na charakter obszarów i obiektów, w których prowadzona jest tego
typu działalność nie można wykluczyć, a nawet wprost można założyć, że przedmiotowe
obszary i obiekty będą objęte obowiązkową ochroną na mocy przepisów Ustawy o ochronie
osób i mienia. Zaistnieje wówczas obowiązek opracowania i uzgodnienia planu ochrony
z Komendantem Wojewódzkim Policji w trybie ww. ustawy, a więc przez osobę posiadającą
licencję pracownika ochrony drugiego stopnia. Opracowując plan będzie on musiał stosować
się odpowiednio do obu aktów prawnych, ponieważ cześć zapisów w obu planach będzie
dotyczyła tych samych zagrożeń np. zagrożenia atakiem terrorystycznym.

W świetle powyższego trudno przyjąć powszechne uogólnienie, że enumeratywnie

wymienione w Ustawie o ochronie i mienia informacje o tym, co winien zawierać plan
ochrony, stanowią zarazem jego obowiązujące części składowe.

Przy opracowywaniu planu, niezależnie od tego, czy aprobujemy jakiś jego wzorzec, czy

też stosujemy własny, należy stosować poniższe zasady o charakterze ogólnym:
-

język planu powinien być komunikatywny, precyzyjny, bez zbędnych omówień

i uogólnień,

słownictwo powinno być zrozumiałe, a użyte pojęcia specjalistyczne zdefiniowane,

zastosowane skróty winny być objaśnione,

należy unikać ogólników i dwuznaczności, szczególnie przy precyzowaniu zadań

i konstruowaniu procedur,

układ planu powinien umożliwiać w prosty sposób jego aktualizację,

kolejne aktualizacje powinny być sporządzone z wyraźnym wskazaniem, dlaczego,

w jakim zakresie i kiedy zostały wprowadzone (tzw. karta aktualizacji),

część graficzna planu powinna być wykonana z zastosowaniem powszechnie używanych

znaków graficznych np. oznaczających urządzenia pożarnicze, elektryczne, systemy
alarmowe itp.,

należy unikać tworzenia własnych symboli graficznych, a jeżeli jest to niezbędne to

należy je zrozumiale opisać,

należy zachować kompromis między formą a treścią planu tzn. w maksymalnie prostej

i czytelnej formie należy zawrzeć maksimum treści.

Plany ochrony obiektów nie podlegających ochronie obowiązkowej

Ustawa o ochronie osób i mienia nakłada obowiązek sporządzania planu ochrony dla

obiektów nie objętych ochroną obowiązkową tylko w przypadku, gdy chronione są przez
wewnętrzne służby ochrony. Często prowadzi to do uproszczonego poglądu, że poza tym
wyjątkiem obowiązek planowania ochrony obiektów nieobowiązkowo chronionych nie
istnieje. Nie jest to w całości prawdą, ponieważ niektórzy Ministrowie taki obowiązek
w

podległych im resortach wprowadzili.

Minister Kultury, w przywoływanym już Rozporządzeniu z dnia 15 października 2003 r.

[9] wprowadza obowiązek sporządzania planów ochrony dla muzeów nie podlegających

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

obowiązkowej ochronie wraz z obowiązkiem konsultacji treści planu z właściwym
terytorialnie komendantem powiatowym lub miejskim Policji. Nie określa jednak trybu takiej
konsultacji oraz jej skutków. Podobnie, Minister Finansów, w cytowanej Decyzji Nr 15/IN
[34], wprowadza obowiązek sporządzania planów ochrony dla podległych resortowi obiektów
nie podlegających obowiązkowej ochronie, który jest zatwierdzany przez kierownika
jednostki organizacyjnej. W tym przypadku nie ma wprowadzonego obowiązku konsultacji
z Policją. Oprócz aktów o charakterze stanowiącym, źródłem, na mocy, którego powstaje
obowiązek sporządzania planu, może być zobowiązanie umowne. Często w praktyce spotyka
się, że taki plan jest jednym z elementów zamówienia publicznego lub umowy
cywilnoprawnej zawartej między stronami. Stosowane jest tu różnego rodzaju nazewnictwo
np. instrukcja ochrony. Treść i forma takiego dokumentu jest wzorowana na dokumentach
jakie stosuje się dla obiektów podlegających obowiązkowej ochronie i odpowiednio do rangi
i skali ochrony zmodyfikowana.

4.4.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1. Jakie występują przypadki, w których istnieje obowiązek opracowywania planu ochrony

dla obszarów, obiektów i urządzeń nie objętych ochrona obowiązkową?

2. Jakie są zasady planowania dotyczące muzeów?
3. Na jakim dokumencie należy się wzorować opracowując instrukcję ochrony?

4.4.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Opracuj założenia do sporządzenia planu ochrony dla obiektu nie podlegającego ochronie

obowiązkowej – obiektu szkolnego, w którym odbywasz zajęcia.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z treścią poradnika lub wskazanej literatury,
2) ustalić jakie informacje powinieneś umieścić w planie ochrony,
3) ustalić formę w jakiej opracujesz dokument,
4) zapoznać się ze specyfiką obiektu,
5) opracować założenia do sporządzenia planu ochrony.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

papier formatu A4, przybory do pisania,

−

ustawa o ochronie osób i mienia,

−

przykładowy wzór planu ochrony dla obiektu nie podlegającego ochronie obowiązkowej,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika.

Ćwiczenie 2

Opracuj projekt w postaci schematu blokowego trybu opracowywania i konsultacji planu

ochrony muzeum nie podlegającego obowiązkowej ochronie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) zapoznać się z treścią poradnika lub wskazanej literatury,
2) ustalić formę w jakiej opracujesz dokument,
3) ustalić jakie informacje powinieneś umieścić w planie ochrony muzeum,
4) ustalić tryb konsultacji planu ochrony,
5) opracować założenia do sporządzenia planu ochrony.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

papier formatu A4, przybory do pisania,

−

Rozporządzenie z dnia 15 października w sprawie zabezpieczenia zbiorów w muzeach
przed pożarami, kradzieżami i innymi niebezpieczeństwami grożącymi zniszczeniem lub
utratą muzealiów oraz sposobów przygotowania zbiorów do ewakuacji w razie powstania
zagrożenia.

−

przykładowy wzór schematu blokowego,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika.

4.4.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) określić przypadki w jakich istnieje obowiązek sporządzania planu

ochrony dla obiektów nieobowiązkowo chronionych?



2) opisać sposób planowania ochronnego w przypadku muzeum?



3) wskazać wzorzec na którym należy się opierać przy sporządzaniu

planów wprowadzanych zobowiązaniami umownymi?



4) opracować instrukcje ochrony?



„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.5. Planowanie i dokumentowanie gospodarki bronią oraz

wyposażeniem

4.5.1.Materiał nauczania

Gospodarkę bronię prowadzą tylko i wyłącznie Specjalistyczne Uzbrojone Formacje
Ochronne, występujące w formie wewnętrznych służb ochrony lub koncesjonowanych
podmiotów gospodarczych. Zasady uzbrajania SUFO normowane są Rozporządzeniem
Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 6 sierpnia 1998 r. w sprawie zasad
uzbrojenia specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych i warunków przechowywania
oraz ewidencjonowania broni i amunicji. (Dz. U. z dnia 31 sierpnia 1998 r.).

Zgodnie z Rozporządzeniem broń i amunicja będąca w posiadaniu SUFO podlega

rejestracji w „Książce stanu uzbrojenia”, prowadzonej zgodnie z określonym wzorem.

Pod poszczególnymi pozycjami należy wpisać: nazwa broni, kaliber, numer, rok

produkcji, ilość magazynków, ilość amunicji i jej rodzaj, dodatkowe wyposażenie, podstawę
nabycia broni lub jej przejęcia z innej jednostki organizacyjnej, nazwę jednostki
organizacyjnej, do której przekazano broń oraz uwagi.

Książkę stanu uzbrojenia wraz z potwierdzonymi przez organ Policji kopiami zakupu

broni i amunicji przechowuje się w siedzibie przedsiębiorcy.

W przypadku, gdy broń i amunicja będące w posiadaniu specjalistycznej uzbrojonej

formacji ochronnej są rozdysponowane pomiędzy kilka magazynów broni lub inne
pomieszczenia, w których dozwolone jest przechowywanie broni, to w każdym z tych
magazynów i pomieszczeń prowadzi się odrębną Książkę stanu uzbrojenia.
Broń i amunicja mogą być wydawane tylko i wyłącznie na czas wykonywania zadań ochrony,
a ich wydanie i zdanie po zakończeniu zadań podlega rejestracji w „Książce wydania –
przyjęcia broni i amunicji”. Zgodnie ze wzorem określonym ww. Rozporządzeniu adnotacji
podlega: data i godzina wydania, rodzaj i kaliber broni, rok produkcji broni, nr i seria, inne
cechy identyfikacyjne broni, ilość magazynków i amunicji, nazwisko, imię i podpis
wydającego, nazwisko, imię i podpis przyjmującego, stanowisko i miejsce zatrudnienia
przyjmującego, data i godzina zdania, podpis zdającego, podpis przyjmującego.
Amunicję wykorzystaną do celów szkolenia strzeleckiego rozlicza się w Karcie rozchodu
amunicji, której wzór stanowi załącznik nr 3 do omawianego rozporządzenia.

4.5.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1. Jakiego rodzaju dokumentację obowiązany jest prowadzić przedsiębiorca w zakresie

gospodarki bronią?

2. Jakie zapisy powinna zawierać książka stanu uzbrojenia?
3. Jakie dane powinna zawierać książka wydawania-przyjęcia broni i amunicji?
4. W jakim dokumencie rozlicza się amunicję wykorzystaną do szkolenia strzeleckiego?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.5.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Dokonaj wpisu kolejnego egzemplarza broni palnej do książki stanu uzbrojenia.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z Rozporządzeniem MSWiA z dnia 6 sierpnia 1998 r.
2) ustalić jakie dane broni podlegają wpisowi do książki,
3) wybrać wzór książki,
4) wpisać dane kolejnego egzemplarza broni do książki stanu uzbrojenia.

Wyposażenie stanowiska pracy:
-

przybory do pisania,

przykładowe świadectwo broni,

wzór książki stanu uzbrojenia,

literatura zgodna z punktem 6 poradnika.

Ćwiczenie 2
Dokonaj adnotacji o wydaniu do użytkowania i przyjęciu po użytkowaniu jednostki broni
palnej.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z Rozporządzeniem MSWiA z dnia 6 sierpnia 1998 r.
2) ustalić jakie dane podlegają wpisowi do książki wydania-przyjęcia broni i amunicji,
3) wybrać wzór książki wydawania i przyjęcia broni i amunicji,
4) wpisać dane o wydaniu do użytkowania jednostki broni palnej,
5) wpisać dane o przyjęciu po użytkowaniu jednostki broni palnej

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

przybory do pisania,

−

przykładowe świadectwo broni,

−

wzór książki wydania-przyjęcia broni i amunicji,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika.

4.5.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) wymienić obowiązki przedsiębiorcy w zakresie prowadzenia

dokumentacji związanej z prowadzeniem gospodarki bronią?



2) wymienić rodzaje dokumentacji prowadzonej przez przedsiębiorcę

w zakresie użytkowania broni?



3) wymienić rodzaje danych jakie powinna zawierać książka stanu

uzbrojenia?



4) wymienić rodzaje informacji jakie powinny być zawarte książce

wydania-przyjęcia broni i amunicji?



5) wymienić dokument w którym rozlicza się amunicję zużytą do celów

szkoleniowych?



„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.6

. Planowanie pracy pracowników ochrony

4.6.1. Materiał nauczania

Wykonywanie czynności ochronnych przez pracowników ochrony jest realizowane

zarówno w ramach stosunku pracy regulowanego przepisami prawa pracy, jak również
w ramach stosunku cywilnoprawnego poprzez zawarcie umowy zlecenia.

Pracodawcy zatrudniający pracowników ochrony na umowę o pracę obowiązani są do

prowadzenia dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy.

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 28 maja 1996 r.

w sprawie zakresu prowadzenia przez pracodawców dokumentacji w sprawach związanych ze
stosunkiem pracy oraz sposobu prowadzenia akt osobowy pracownika (Dz. U. Nr 62, poz.
286 ze zmian.) pracodawca w zakresie planowania pracy pracownika prowadzi:
-

kartę ewidencji czasu pracy w zakresie obejmującym: prace w poszczególnych dobach

roboczych, w tym pracę w niedziele i święta, w porze nocnej, w godzinach nadliczbowych
oraz w dni wolne od pracy wynikające z rozkładu czasu pracy, a także dyżury
urlopy, zwolnienia od pracy oraz inne usprawiedliwione i nieusprawiedliwione
nieobecności w pracy,

Praca świadczona przez pracowników ochrony ma określone uwarunkowania związane ze
specyfiką zawodu.

Główne cechy to przede wszystkim:

ściśle określone miejsce wykonywania ochrony – w granicach chronionych obiektów,

ściśle określone wyjątki od powyższej reguły, zezwalające na ochronę mienia poza
granicami obszaru lub obiektu wyłącznie w czasie transportu wartości, materiałów
niebezpiecznych i dokumentów niejawnych oraz innego mienia podlegającego ochronie
poza terenem chronionym np. urządzenie bankomatowe,

usystematyzowany sposób realizacji ochrony określony w planach ochrony, instrukcjach,

procedurach, cedułach i innych dokumentach normujących sposób ochrony danego
obszaru, obiektu lub urządzenia,

praca polegająca na wykonywaniu dyżurów na posterunku ochronnym lub na kilku

posterunkach ochronnych w różnych porach doby.
Powyższe uwarunkowania mają zasadniczy wpływ na planowanie pracy pracowników

ochrony.

W przypadku pracowników ochrony zatrudnionych na umowę o pracę szczególne

znaczenie dla planowania pracy ma przyjęty system i rozkład czasu pracy, omówiony
w module 515[01].O2.02 programu szkolenia.

Pracodawca w karcie ewidencji czasu pracy obowiązany jest zarówno zaplanować

godzinowo pracę każdego z pracowników stosownie do przyjętego systemu czasu pracy, jak
i też dokonać ewidencji faktycznej realizacji pracy w zaplanowanych terminach.
W stosunku do pracowników wykonujących pracę w formie umowy zlecenia (w zakresie
i w sposób dozwolony prawem) nie ma obowiązku stosowania przepisów o czasie pracy
określonym w prawie pracy. Nie mniej jednak zasadnym jest, aby te przepisy były
odpowiednio stosowane, tak, aby nie dopuścić do przemęczenia pracowników, obniżenia ich
czujności, narażenia ich tym samym na wypadki w pracy, w tym szczególnie przy pracy
z bronią. Dyspozycja psychiczna i fizyczna pracowników jest też jednym z elementów
mających znaczący wpływ na bezpieczeństwo chronionych osób i mienia.
Ze względu na powyższe uwarunkowania oraz specyfikę czynności ochronnych jednym
z podstawowych dokumentów stosowanym przy planowaniu ochrony obszarów i obiektów
stał się tzw. grafik ochrony, a w przypadku transportów wartości plan konwoju.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przepisy dotyczące ochrony nie normują zasad prowadzenia grafika ochrony, z reguły

zawiera on czasowy podział godzin ochrony realizowanych na posterunku ochronnym w skali
miesiąca z przypisaniem ich konkretnemu pracownikami. Grafik określa – kto, w jakim dniu
i w jakich godzinach wykonuje czynności na danym posterunku.

Opracowany w ten sposób grafik lub plan konwoju nie może być sprzeczny z przyjętymi

normami czasu pracy dla pracowników zatrudnionych na umowę o pracę oraz zasadami
ochrony określonych w odpowiednich planach, oraz z zapisami w tabeli służb i dzienniku
zmiany w odniesieniu do wewnętrznych służb ochrony.

4.6.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1. Jakie występują formy zatrudnienia pracowników ochrony?
2. Jaki dokument zobowiązany jest prowadzić pracodawca w zakresie ewidencji czasu

pracy?

3. Jakie treści winien zawierać w/w dokument?
4. Co to jest grafik ochrony?
5. Jakie treści winien zawierać grafik ochrony?

4.6.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Zaplanuj pracę pracownika ochrony zatrudnionego na umowę o pracę.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z treścią Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 28 maja

1996 r. w sprawie zakresu prowadzenia przez pracodawców dokumentacji w sprawach
związanych ze stosunkiem pracy oraz sposobu prowadzenia akt osobowy pracownika
(Dz. U. Nr 62, poz. 286 ze zmian.),

2) ustalić etat pracownika ochrony,
3) ustalić normę czasu pracy w miesiącu w którym planujesz pracę,
4) ustalić system czasu pracy pracownika,
5) wybrać właściwy wzór karty ewidencji czasu pracy,
6) zaplanować czas pracy dla jednego pracownika w danym miesiącu.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

przybory do pisania,

−

akt prawny normujący zakres prowadzenia dokumentacji związanej z planowaniem czasu
pracy,

−

normy czasu pracy obowiązujące w danym roku,

−

przykładowy wzór karty czasu pracy,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ćwiczenie 2

Opracuj grafik obiektu chronionego w systemie całodobowym przez jednego

pracownika na zmianie zatrudnionych na umowę o pracę.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z treścią Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 28 maja

1996 r. w sprawie zakresu prowadzenia przez pracodawców dokumentacji w sprawach
związanych ze stosunkiem pracy oraz sposobu prowadzenia akt osobowy pracownika
(Dz. U. Nr 62, poz. 286 ze zmian.),

2) ustalić normę czasu pracy w miesiącu w którym planujesz pracę,
3) ustalić system czasu pracy pracowników,
4) ustalić ilość niezbędnych pracowników do realizacji usługi,
5) wybrać właściwy wzór grafika obiektowego,
6) zaplanować czas pracy dla pracowników na obiekcie.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

przybory do pisania,

−

akt prawny normujący zakres prowadzenia dokumentacji związanej z planowaniem czasu
pracy,

−

normy czasu pracy obowiązujące w danym roku,

−

przykładowy wzór grafika obiektowego,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika.

4.6.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) określić na czym polega planowanie czasu pracy?



2) określić różnice w planowaniu pracy pracowników zatrudnionych na

umowę o pracę i umowę zlecenia?



3) określić zasady planowania pracy w karcie ewidencji czasu pracy?



4) określić zasady rozliczania pracy w karcie ewidencji czasu pracy?



5) określić przeznaczenie grafika obiektowego?



6) zaplanować pracę w karcie ewidencji czasu?



7) rozliczyć pracę w karcie ewidencji czasu pracy?



8) opracować grafik obiektowy?



„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.7. Dokumentowanie czynności realizowanych przez

pracownika ochrony

4.7.1. Materiał nauczania

Pracownik ochrony zobowiązany jest do indywidualnego sporządzania:

notatki służbowej z czynności legitymowania,

notatki służbowej o okolicznościach wezwania Policji w przypadku, gdy osoba wezwana

przez pracownika ochrony, w uprawnionych sytuacjach, do opuszczenia obszaru lub
obiektu nie podporządkowuje się jego poleceniom,

notatki służbowej z każdego przypadku ujęcia osoby,

pisemnego meldunku z każdego użycia broni palnej lub podjęcia czynności zmierzających

do jej użycia, określonych w § 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 1998 r.
w sprawie szczegółowych warunków i sposobu postępowania pracowników ochrony przy
użyciu broni palnej.

Notatka służbowa z czynności legitymowania musi zawierać:

dane personalne osoby legitymowanej,

wskazanie dokumentu na podstawie którego ustalono tożsamość osoby, kontrolowanej

oraz jego numer i serię,

czas legitymowania,

miejsce legitymowania,

przyczyny legitymowania.

Ponadto zasadnym jest aby w notatce podać:

nazwisko i imię pracownika ochrony dokonującego czynności legitymowania

(sporządzającego notatkę),

nazwę podmiotu zatrudniającego pracownika ochrony dokonującego czynności

legitymowania,

dane osobowe innego pracownika ochrony w przypadku, gdy asekurował on czynność

legitymowania,

stanowisko oraz imię i nazwisko osoby, której przekazano notatkę,

miejscowość i datę sporządzania notatki,

podpis pracownika ochrony sporządzającego notatkę.

Notatka służbowa o okolicznościach wezwania Policji powinna zawierać:

czas wezwania Policji,

miejsce wezwania Policji,

przyczyny wezwania Policji – opis okoliczności uzasadniających wezwanie,

imię i nazwisko pracownika ochrony dokonującego czynności wezwania,

nazwę podmiotu zatrudniającego pracownika ochrony,

stanowisko oraz imię i nazwisko osoby, której przekazano notatkę,

miejscowość i datę sporządzania notatki,

podpis pracownika ochrony sporządzającego notatkę.

Notatka służbowa z ujęcia osoby powinna zawierać w szczególności:

dane personalne osoby ujętej,

datę, godzinę i miejsce ujęcia,

przyczynę ujęcia,

datę i godzinę poinformowania oraz przekazania osoby Policji,

numer licencji, imię i nazwisko pracownika ochrony,

informację o udzieleniu pomocy przedlekarskiej i jej zakresie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ponadto zasadnym jest, aby w notatce podać:

rodzaj dokumentu wg którego ustalono dane osobowe osoby ujętej,

adres zamieszkania osoby ujętej,

nazwę podmiotu zatrudniającego pracownika ochrony dokonującego czynności ujęcia,

dane osobowe innego pracownika ochrony w przypadku, gdy wspomagał czynność ujęcia,

dane służbowe funkcjonariusza Policji, któremu przekazano osobę ujętą,

rodzaj zastosowanego środka przymusu bezpośredniego,

widoczne obrażenia cielesne osoby ujętej,

stanowisko oraz imię i nazwisko osoby, której przekazano notatkę,

miejscowość i datę sporządzania notatki,

podpis pracownika ochrony sporządzającego notatkę.

Meldunek o użyciu broni lub podjęcia określonych czynności zmierzających do jej

użycia powinien zawierać:
-

wskazanie numeru licencji, imię i nazwisko pracownika ochrony,

datę, godzinę i miejsce użycia broni palnej,

informację dotyczącą okoliczności poprzedzających użycie broni palnej,

informację o skutkach użycia broni palnej,

informacje o udzieleniu pierwszej pomocy przedmedycznej i jej zakresie.

4.7.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1. Jakie dokumenty pracownik ochrony sporządza indywidualnie?
2. Jakie treści powinna zawierać notatka służbowa z czynności legitymowania?
3. Jakie treści powinna zawierać notatka z ujęcia osoby?
4. Jakie treści powinien zawierać meldunek z użycia broni palnej?

4.7.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Opracuj notatkę służbową z czynności legitymowania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z treścią Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji

z dnia 18 listopada 1998 r. w sprawie szczegółowego trybu działania pracowników
ochrony, podejmowanych wobec osób znajdujących się w granicach chronionych
obiektów i obszarów,

2) przygotować wzór notatki służbowej z czynności legitymowania,
3) sporządzić notatkę z czynności legitymowania wykorzystując własne dane osobowe jako

osoby legitymowanej.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

przybory do pisania,

−

akt prawny normujący działanie pracownika ochrony,

−

przykładowy wzór notatki,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ćwiczenie 2

Opracuj notatkę służbową z czynności ujęcia.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z treścią Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji

z dnia 18 listopada 1998 r. w sprawie szczegółowego trybu działania pracowników
ochrony, podejmowanych wobec osób znajdujących się w granicach chronionych
obiektów i obszarów,

2) przygotować wzór notatki służbowej z czynności ujęcia,
3) sporządzić notatkę z czynności ujęcia wykorzystując własne dane osobowe jako osoby

ujętej.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

przybory do pisania,

−

akt prawny normujący działanie pracownika ochrony,

−

przykładowy wzór notatki,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika.

Ćwiczenie 3

Opracuj meldunek z użycia broni palnej.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) zapoznać się z treścią Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 1998 r.

w sprawie szczegółowych warunków i sposobu postępowania pracowników ochrony przy
użyciu broni palnej.

2) przygotować wzór meldunku,
3) dokonać zapisów w przygotowanym wzorze przykładowego zdarzenia związanego

z użyciem broni.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

przybory do pisania,

−

akt prawny normujący użycie broni,

−

wzór meldunku,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.7.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) określić jakie dokumenty sporządza pracownik ochrony

samodzielnie?



2) określić przypadki w jakich należy sporządzić notatkę

z legitymowania?



3) opracować notatkę z legitymowania?



4) określić przypadki w jakich należy sporządzić notatkę z ujęcia

osoby?



5) opracować notatkę z ujęcia osoby?



6) określić przypadki w jakich należy sporządzić notatkę

o okolicznościach wezwania Policji?



7) opracować notatkę z okoliczności wezwania Policji?



8) określić przypadki w jakich należy sporządzić meldunek z użycia

broni palnej?



9) opracować meldunek z użycia broni palnej?



„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. SPRAWDZIAN OSIĄGNIĘĆ

Instrukcja dla ucznia

1. Przeczytaj uważnie instrukcję.
2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3. Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4. Test zawiera 20 zadań. Do każdego zadania dołączone są 4 możliwości odpowiedzi.

Tylko jedna jest prawidłowa. Za każdą złą odpowiedź lub jej brak otrzymujesz
0 punktów.

5. Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej rubryce

znak X. W przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową.

6. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
7. Jeśli udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego rozwiązanie

na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas.

8. Na rozwiązanie testu masz 45 min.

Powodzenia!

Materiały dla ucznia:

−

instrukcja,

−

zestaw zadań testowych,

−

karta odpowiedzi.

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Koncesję na wykonywanie usług ochrony osób i mienia wydaje

a) Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji.
b) Komendant Główny Policji.
c) Komendant Powiatowy Policji.
d) Komendant Miejski Policji.

2. Koncesja określa

a) strukturę organizacyjną koncesjonowanego podmiotu.
b) zakres i formy prowadzenia usług.
c) dopuszczalny stan zatrudnienia.
d) zadania w zakresie ochrony.

3. Wykaz pracowników ochrony powinien zawierać

a) wyłącznie pracowników ochrony zatrudnionych na umowę o pracę.
b) wyłącznie pracowników ochrony zatrudnionych na umowę zlecenie.
c) zarówno pracowników ochrony zatrudnionych na umowę o prace jak i umowę

zlecenie.

d) wyłącznie licencjonowanych pracowników ochrony niezależnie od formy

zatrudnienia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. Rejestr zawartych umów prowadzi

a) szef ochrony oddziału wewnętrznych służb ochrony.
b) koncesjonowany przedsiębiorca w zakresie wszelkich usług świadczonych przez

przedsiębiorstwo.

c) koncesjonowany przedsiębiorca w zakresie usług ochrony osób i mienia.
d) kierownik jednostki organizacyjnej.

5. Rejestr zawartych umów prowadzi się w formie

a) elektronicznej na dysku twardym.
b) elektronicznej na dowolnym nośniku.
c) elektronicznej na dowolnym nośniku lecz z obowiązkiem sporządzania dodatkowej

kopii.

d) wyłącznie w formie pisemnej, a nośniki elektroniczne mają w stosunku do niej

charakter pomocniczy i nie mogą jej zastępować.

6. Księga realizacji umowy prowadzi się

a) zbiorowo dla każdej z form ochrony osób i mienia.
b) odrębnie dla każdej umowy na usługę ochrony osób i mienia niezależnie od formy

usługi.

c) odrębnie dla każdej umowy, ale wyłącznie dla usług realizowanych w formie

bezpośredniej ochrony fizycznej.

d) odrębnie dla każdej umowy, ale wyłącznie dla usług realizowanych w formie

bezpośredniej ochrony fizycznej.

7. Rejestr pracowników ochrony przechowuje się przez okres

a) 1 roku od dnia zakończenia działalności przedsiębiorcy.
b) 2 lat od dnia zakończenia działalności przedsiębiorcy.
c) 5 lat od dnia zakończenia działalności przedsiębiorcy.
d) 10 lat od dnia zakończenia działalności przedsiębiorcy.

8. Plan ochrony obiektu objętego obowiązkową ochroną jest dokumentem za uzgodnienie

którego odpowiada
a) kierownik jednostki objętej ochroną obowiązkową.
b) komendant wojewódzki Policji na terenie którego znajduje się obiekt.
c) koncesjonowany przedsiębiorca ochraniający obiekt.
d) szef ochrony wewnętrznej służby ochrony.

9. Analiza potencjalnych zagrożeń ma na celu

a) sprawdzenie wewnętrznych służb ochrony pod względem ich zdolności do

neutralizacji zagrożeń.

b) wyszczególnienie zagrożeń, które zaistniały lub mogą zaistnieć w stosunku do danego

obiektu.

c) ustalenie składu osobowego pracowników ochrony.
d) zaplanowanie rozkładu pracy pracowników ochrony.

10. Analiza aktualnego stan bezpieczeństwa jednostki ma za zadanie ustalić

a) przewidywany stan osobowy ochrony fizycznej.
b) przewidywany stan osobowy ochrony fizycznej i zabezpieczeń technicznych.
c) poziom bezpieczeństwa jaki należy przyjąć przy planowaniu ochrony.
d) fakty stan bezpieczeństwa jednostki w okresie prowadzenia analizy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

11. Pracownik ochrony z czynności legitymowania

a) sporządza notatkę służbową.
b) dokonuje wyłącznie adnotacji o zdarzeniu w dzienniku wydarzeń.
c) ogranicza się do powiadomienia przełożonego o zdarzeniu.
d) ogranicza się do powiadomienia przełożonego i kierownika jednostki chronionej.

12. Zdarzenie związane z użyciem broni palnej dokumentuje się

a) wyłącznie poprzez sporządzenia przez pracownika ochrony meldunku.
b) wyłącznie poprzez powiadomienie policji.
c) wyłącznie poprzez sporządzenie przez przedsiębiorcę protokołu załączanego do

księgi realizacji umowy.

d) poprzez sporządzenie przez pracownika ochrony meldunku i protokołu przez

przedsiębiorcę.

13. Książkę stanu uzbrojenia prowadzi

a) oddział wewnętrznej służby ochrony.
b) specjalistyczna uzbrojona formacja ochronna.
c) kierownik jednostki organizacyjnej ochraniany przez SUFO.
d) komórka policji upoważniona do wydawania pozwolenia na broń na okaziciela.

14. Pracownik ochrony zatrudniony na umowę o pracę może pełnić dyżur maksymalnie

a) do 48 godzin przy stworzeniu warunków do odpoczynku.
b) do 24 godzin.
c) do 12 godzin.
d) do 8 godzin.

15. Karta ewidencji czasu pracy służy

a) wyłącznie do planowania czasu pracy.
b) wyłącznie do rozliczania czasu pracy, czas planowany wynika z normy.
c) do planowania i rozliczania czasu pracy.
d) do naliczania wynagrodzenia dla pracownika zatrudnionego na umowę o pracę.

16. Dla obiektów muzealnych nie objętych ochroną obowiązkową

a) nie ma obowiązku opracowywania i uzgadniania z policją planu ochrony.
b) jest obowiązek opracowywania planu ochrony i konsultowania z policją.
c) wystarcza opracowanie instrukcji ochrony przez pracownika muzeum.
d) wystarcza opracowanie instrukcji ochrony przez licencjonowanego pracownika

ochrony.

17. Plan ochrony obiektu podlegającego obowiązkowej ochronie sporządza pracownik

ochrony posiadający

a) licencję pracownika ochrony fizycznej I stopnia.
b) licencję pracownika ochrony fizycznej II stopnia.
c) obowiązkowo dwie licencje – pracownika ochrony fizycznej II stopnia i

zabezpieczenia technicznego I stopnia.

d) obowiązkowo dwie licencje – pracownika ochrony fizycznej II stopnia i

zabezpieczenia technicznego II stopnia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

18. Plan ochrony obiektu obowiązkowo chronionego podlega uzgodnieniu z komendantem

a) miejskim policji.
b) powiatowym Policji.
c) wojewódzkim Policji.
d) głównym Policji w przypadku obiektów o szczególnym zagrożeniu.

19. Tzw. grafik obiektowy jest dokumentem

a) obowiązującym w świetle prawa pracy.
b) obowiązującym w świetle przepisów związanych z ochroną osób i mienia.
c) obowiązującym w świetle przepisów o prowadzeniu działalności gospodarczej.
d) pomocniczym, nie określonym w przepisach.

20. Szkic obiektu jest dokumentem załączanym do

a) planu ochrony obiektu obowiązkowo chronionego.
b) księgi realizacji umowy.
c) wniosku o koncesję, jeżeli ubiegamy się o koncesję na ochronę określonego obiektu.
d) rejestru umów.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ...............................................................................

Planowanie ochrony obszarów, obiektów i urządzeń

Zakreśl poprawną odpowiedź.

zadania

Odpowiedź

Punkty

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. LITERATURA

1. Borowicz Z.: Podstawy wykonywania zawodu. O’CHIKARA, Lublin 2006
2. Enerlich M., Wojtal J., Milewicz M.: Ochrona osób i mienia, praca zbiorowa. Dom

Wydawniczy TNOiK, Toruń 2003

3. Enerlich M., Wojtal J., Milewicz M.: Ochrona osób i mienia – licencja II stopnia. Dom

Wydawniczy TNOiK, Toruń 2000

4. Grzeszczyk C.: Vademecum agenta ochrony i detektywa. Crimen, Warszawa 1996
5. Hanausek T., Juszka K.: Pracownik ochrony. Przewodnik zawodu. Wydawnictwo

Rolewski, Toruń 1999

6. Hanausek T.: Ustawa o ochronie osób i mienia. Komentarz. Wydawnictwo Rolewski,

Toruń 1998

7. Karabin J., Kowalczyk T., Stawski W.: Ochrona osób i konwojowanie. HORTPRESS,

Warszawa 2002

8. Karabin J., Seruga W., Stawski M., Stawski W., Zaborski A., Zaborski W.: Organizacja

ochrony osób i mienia oraz taktyka i dokumentowanie działań ochronnych. Podręcznik
szkolny. HORTPRESS, Warszawa 2003

9. Kociewiak S., Ogrodzki P., Rulewicz J.: Vademecum zabezpieczenia muzeów. Pagina,

Warszawa 2002

10. Kotowski W.: Ochrona osób i mienia komentarz praktyczny. Dom Wydawniczy ABC,

Warszawa 2004

11. Kotowski W.: Ochrona osób i mienia-szczegóły. Dom Wydawniczy ABC, Warszawa

2000

12. Kruczewski A.: Broń obiektowa w SUFO. Poradnik pracownika ochrony fizycznej.

KARAT. Warszawa 2001

13. Kruk T.: Podstawy prawa. Ochrona fizyczna osób i mienia. Podręcznik do użytku

szkolnego. HORTPRESS, Warszawa 2002

14. Mitroff Ian I.: Zarządzanie sytuacją kryzysową, . Warszawa 1998
15. Nowicki Z.T.: Alarm o przestępstwie. TNOiK, Toruń 1997
16. Nowicki Z.T.: Jak chronić ? Poradnik dla organizatora i agenta ochrony. BGW, 1994
17. Nowicki Z.T.: Ochrona osób i mienia. TNOiK, Toruń 1999
18. Nowicki Z.T.: Bank wobec przemocy. Mediabank, Warszawa 1997
19. Praca zbiorowa.: Ochrona osób i mienia – wybór aktów prawnych. O’CHIKARA, Lublin

2001

20. Praca zbiorowa.: Podręcznik pracownika ochrony fizycznej. KONSALNET, Warszawa

1999

21. Praca zbiorowa.: Vademecum ochrony obiektów sakralnych. Expograf, Warszawa 1995
22. Praca zbiorowa.: Ochrona osób i mienia Vademecum. O’CHIKARA, Lublin 2000
23. Praca zbiorowa.: Słownik języka polskiego. PWN, Warszawa 1998
24. Siudalski S.J.: Techniczne środki ochrony. O’CHIKARA, Lublin 2006
25. Sławiński M.: Ochrona osób i mienia. Wydawnictwo ZPP, Warszawa 1998
26. Sobaszek K.: Zbiór przepisów dotyczących działalności przedsiębiorców branży ochrony

i detektywistyki. PIOOiM, Warszawa 2004

27. Stawski A.: Organizacja konwoju. Lublin-Warszawa 1999
28. Stefański A., Zagórska H.: Ochrona obiektów. Druk Tur, Warszawa 1998
29. Stoner J.A.F, Wankel C.: Kierowanie. PWE, Warszawa 1992
30. Szczygielski Z.: ABC pracownika ochrony. TELBIT, Warszawa1999
31. Trzciński Z.: Elementy prawa dla pracowników ochrony fizycznej. DrukTur, Warszawa

1998

32. Wiłun K.: Ochrona osób i mienia. STO, Bielsko-Biała 2005

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

33. Dziennik Urzędowy Ministra Kultury nr 5 z 2002 r.
34. Decyzja Nr 15/IN Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2004 r. w sprawie zasad ochrony

osób (pracowników), obiektów i mienia w Ministerstwie Finansów oraz w jednostkach
organizacyjnych resortu finansów.

35. http://www.policja.pl/dokumenty/zalaczniki/1-4467.pdf – Biuro Taktyki Zwalczania

Przestępczości Komendy Głównej Policji: Metodyka uzgadniania planów ochrony
obszarów, obiektów i urządzeń podlegających obowiązkowej ochronie.

36. http://www.ochrona.pl/
37. http://www.mswia.gov.pl/dokumenty/zalaczniki/1-2134.pdf

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
METODYKA UZGADNIANIA PLANOW OCHRONY OBSZAROW OBIEKTOW I URZADZEN PODLEGAJACYCH O
Obszary, obiekty i urządzenia podlegające obowiązkowej ochronie
zal nr 1 standardy materialowe obiektow i urzadzen wodociagowych stosowanych na sieciach wodociagowy
Ochrona odgromowa obiektow budo Nieznany
PN IEC 61024 1 2001 Ochrona odgromowa obiektów budowlanych – Zasady ogólne
Zasady?zpieczeństwa, ochrona przy korzystaniu z urządzeń elektrycznych
PN 92+E 05003 04+ +Ochrona+odgromowa+obiekt c3 b3w+budowlanych +Ochrona+specjalna
PN IEC 61024 1 1 2001 Ochrona odgromowa obiekt budowl
BOII W16 Ochrona przeciwpożarowa obiektów budowlanych
Rozporzadzenie w sprawie planow ochrony infrastruktury krytycznej
Rozporządzenie w sprawie planów ochrony infrastruktury krytycznej
16 Wykonywanie obsługi i konserwacji maszyn i urządzeń
urządzanie i pielęgnacja krajobrazu - wykład I - 16.10.2006, szkoła, KTZ, urządzanie
wykład (13) 16, Niezbędnik leśnika, WYDZIAŁ LEŚNY, Urządzanie, Wykłady, pojedyncze
Komentarz do ustawy o planowaniu, Ochrona Środowiska, Planowanie Przestrzenne
16 planowanie pracy grupowej, PWSB ZZL licencjat
16 Metody wyznaczania przemieszczeń obiektu inżynierskiego
Ochrona przed rażeniami w urządzeniach i instalacjach elektrycznych
Cwiczenie 10 - Ochrona od porazen w urzadzeniach elektrycznych, UTP-ATR, Elektrotechnika i elektroni

więcej podobnych podstron