1

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA 1.

PODSTAWOWE CZYNNOŚCI LABORATORYJNE

Doświadczenie 1. Otrzymywanie słabych kwasów i słabych zasad z ich soli:



Do czystej probówki nalać:
1 cm

3

roztworu octanu sodu, dodać 1 cm

3

roztworu kwasu siarkowego (VI). Ostrożnie wymie-

szać, a astępnie probówkę ogrzać w łaźni wodnej i sprawdzić zapach wydzielanego związku.



Do drugiej czystej probówki nalać:
1 cm

3

roztworu węglanu sodu, a następnie dodając roztwór kwasu siarkowego(VI), wymieszać i

zaobserwować wydzielanie gazu.



Do trzeciej czystej probówki nalać:
1 cm

3

roztworu chlorku amonu, a następnie dodać roztwór wodorotlenku sodu.

Następnie pro-

bówkę ogrzać w łaźni wodnej i sprawdzić mokrym papierkiem uniwersalnym pH wydzielanych
oparów (nie dotykać probówki papierkiem!).



Do czwartej czystej probówki nalać:
1 cm

3

roztworu chlorku żelaza (III), a następnie dodać roztwór wodorotlenku sodu. Delikatnie

wstrząsnąć zawartość probówki i zaobserwować zajście reakcji.

W sprawozdaniu:

Zapisać cząsteczkowo i jonowo przebieg reakcji zachodzących w probówkach.

Doświadczenie 2. Badanie zjawiska amfoteryczności

Zn

+2

 Do czystej probówki nalać 1 cm

3

roztworu azotanu (V) cynku. Używając roztworu amoniaku

strącić w probówce osad wodorotlenku cynku Zn(OH)

2

(dodawać kroplami, aż wytrąci się

osad; nie używać nadmiaru wody amoniakalnej!).

 Połowę zawartości probówki przenieść do drugiej czystej probówki.

 Do jednej z nich dodać w nadmiarze 2M roztwór NaOH.

 Do drugiej dodać roztwór HNO

3

.

Zaobserwować i zapisać zachodzące zmiany.

Al

+3

Identycznie, jak w poprzednim ćwiczeniu, używając roztworów: amoniaku oraz azotanu (V) glinu
strącić osad wodorotlenku glinu Al(OH)

3

. Zbadać własności amfoteryczne wodorotlenku glinu

używając procedury opisanej powyżej – punkty 







.

Ca

+2

Identycznie, jak w poprzednim ćwiczeniu, używając roztworów: amoniaku oraz azotanu (V) wap-
nia strącić osad wodorotlenku wapnia Ca(OH)

2

. Zbadać własności amfoteryczne wodorotlenku

wapnia używając procedury opisanej powyżej – punkty 







.

W sprawozdaniu:

Zapisać cząsteczkowo i jonowo przebieg reakcji zachodzących w probówkach.

Czy

wszystkie trzy strącane wodorotlenki mają własności amfoteryczne?

2

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA 1.

PODSTAWOWE CZYNNOŚCI LABORATORYJNE

Doświadczenie 3. Identyfikacja wybranych kationów (wapnia, glinu, cynku, srebra).

 Pobrać do analizy roztwór soli do analizy. Do 1 cm

3

tego roztworu należy dodać nie więcej niż 0.5

cm

3

roztworu wodorotlenku sodu. W wyniku tej reakcji powinien powstać osad trudno rozpusz-

czalnego wodorotlenku (wapnia, glinu, cynku lub srebra).

 Następnie wytrącony osad (każdej z soli) rozdzielić do dwóch probówek.

 I probówka - Zbadać rozpuszczalność osadu w nadmiarze NaOH.

 II probówka - Zbadać rozpuszczalność osadu w roztworze amoniaku.

 Zgodnie z informacjami zawartymi w poniższej tabeli należy stwierdzić obecność jednego z identyfi-

kowanych kationów.

W sprawozdaniu:

Zapisać cząsteczkowo i jonowo przebieg reakcji zachodzących w probówkach.

Kation

Trudno

rozpuszczalny

wodorotlenek

rozpuszczalność osadu wodorotlenku w

nadmiarze odczynnika strącającego

wzór powstającego kompleksu

nadmiar NaOH

nadmiar NH

3

/H

2

O

hydroksykompleks

kompleks z amoniakiem

Ca

+2

Ca(OH)

2

nierozpuszczalny

nierozpuszczalny

nie powstaje

nie powstaje

Zn

+2

Zn(OH)

2

rozpuszczalny

rozpuszczalny

Na

2

[Zn(OH)

4

]

[Zn(NH

3

)

4

](OH)

2

Al

+3

Al(OH)

3

rozpuszczalny

nierozpuszczalny

Na[Al(OH)

4

]

nie powstaje

Ag

+

AgOH  Ag

2

O

nierozpuszczalny

rozpuszczalny

nie powstaje

[Ag(NH

3

)

2

]OH