1 

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA 1.

 

PODSTAWOWE CZYNNOŚCI LABORATORYJNE 

Doświadczenie 1. Otrzymywanie słabych kwasów i słabych zasad z ich soli: 

 

Do czystej probówki nalać:  
1 cm

3

 roztworu octanu sodu, dodać 1 cm

3

 roztworu kwasu siarkowego (VI). Ostrożnie wymie-

szać, a astępnie probówkę ogrzać w łaźni wodnej i sprawdzić zapach wydzielanego związku. 

 

Do drugiej czystej probówki nalać: 
1 cm

3

 roztworu węglanu sodu, a następnie dodając roztwór kwasu siarkowego(VI), wymieszać i 

zaobserwować wydzielanie gazu. 

 

Do trzeciej czystej probówki nalać: 
1 cm

3

 roztworu chlorku amonu, a następnie dodać roztwór wodorotlenku sodu.

 

Następnie pro-

bówkę ogrzać w łaźni wodnej i sprawdzić mokrym papierkiem uniwersalnym pH wydzielanych 
oparów (nie dotykać probówki papierkiem!). 

 

Do czwartej czystej probówki nalać: 
1 cm

3

 roztworu chlorku żelaza (III), a następnie dodać roztwór wodorotlenku sodu. Delikatnie 

wstrząsnąć zawartość probówki i zaobserwować zajście reakcji. 

W sprawozdaniu: 

Zapisać cząsteczkowo i jonowo przebieg reakcji zachodzących w probówkach. 

 

Doświadczenie 2. Badanie zjawiska amfoteryczności 

Zn

+2

 

 Do czystej probówki nalać 1 cm

3

 roztworu azotanu (V) cynku. Używając roztworu amoniaku 

strącić w probówce osad wodorotlenku cynku Zn(OH)

2

 (dodawać kroplami, aż wytrąci się 

osad; nie używać nadmiaru wody amoniakalnej!). 

 Połowę zawartości probówki przenieść do drugiej czystej probówki. 

 Do jednej z nich dodać w nadmiarze 2M roztwór NaOH.  

 Do drugiej dodać roztwór HNO

3

. 

Zaobserwować i zapisać zachodzące zmiany. 

Al

+3

 

Identycznie, jak w poprzednim ćwiczeniu, używając roztworów: amoniaku oraz azotanu (V) glinu 
strącić osad wodorotlenku glinu Al(OH)

3

. Zbadać własności amfoteryczne wodorotlenku glinu 

używając procedury opisanej powyżej – punkty 







.  

Ca

+2

 

Identycznie, jak w poprzednim ćwiczeniu, używając roztworów: amoniaku oraz azotanu (V) wap-
nia strącić osad wodorotlenku wapnia Ca(OH)

2

. Zbadać własności amfoteryczne wodorotlenku 

wapnia używając procedury opisanej powyżej – punkty 







.  

W sprawozdaniu: 

Zapisać cząsteczkowo i jonowo przebieg reakcji zachodzących w probówkach.

 

Czy 

wszystkie trzy strącane wodorotlenki mają własności amfoteryczne? 

 

 

 

 

 
 

2 

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA 1.

 

PODSTAWOWE CZYNNOŚCI LABORATORYJNE 

Doświadczenie 3. Identyfikacja wybranych kationów (wapnia, glinu, cynku, srebra). 

   Pobrać do analizy roztwór soli do analizy. Do 1 cm

3

 tego roztworu należy dodać nie więcej niż 0.5 

cm

3

 roztworu wodorotlenku sodu. W wyniku tej reakcji powinien powstać osad trudno rozpusz-

czalnego wodorotlenku (wapnia, glinu, cynku lub srebra).  

   Następnie wytrącony osad (każdej z soli) rozdzielić do dwóch probówek.  

   I probówka - Zbadać rozpuszczalność osadu w nadmiarze NaOH.  

   II probówka - Zbadać rozpuszczalność osadu w roztworze amoniaku.  

   Zgodnie z informacjami zawartymi w poniższej tabeli należy stwierdzić obecność jednego z identyfi-

kowanych kationów.  

W sprawozdaniu: 

Zapisać cząsteczkowo i jonowo przebieg reakcji zachodzących w probówkach. 

 

Kation 

Trudno 

rozpuszczalny 

wodorotlenek

 

 

rozpuszczalność osadu wodorotlenku w 

nadmiarze odczynnika strącającego 

 

 

wzór powstającego kompleksu

 

 

 

nadmiar NaOH 

 

 

nadmiar NH

3

/H

2

O 

 

 

hydroksykompleks 

 

 

kompleks z amoniakiem 

 

Ca

+2

 

Ca(OH)

2

 

 

nierozpuszczalny 

 

 

nierozpuszczalny

 

 

 

nie powstaje 

 

 

nie powstaje

 

 

Zn

+2

 

Zn(OH)

2

 

 

rozpuszczalny

 

 

 

rozpuszczalny

 

 

 

Na

2

[Zn(OH)

4

] 

 

 

[Zn(NH

3

)

4

](OH)

2

 

 

Al

+3

 

Al(OH)

3

 

 

rozpuszczalny

 

 

 

nierozpuszczalny

 

 

 

Na[Al(OH)

4

]  

 

 

nie powstaje

 

 

Ag

+

 

AgOH  Ag

2

O 

 

nierozpuszczalny

 

 

 

rozpuszczalny

 

 

 

nie powstaje

 

 

 

[Ag(NH

3

)

2

]OH