Zasady – Harmonia

Stopnie poboczne (akordy poboczne)

T SII TIII S D TVI DVII T
DIII SVI

Akordy na II, III, VI i VII stopniu gamy nazywamy pobocznymi. Akordy te nie mają
samodzielnego charakteru. Zastępują jedynie trójdźwięki triady.

Symbole używane na okreśkenie akordów pobocznych pozostają w ścisłej zależności od
pokrewieństwa z akordami triady tzn. akordy poboczne posiadające składniki wspólne z akordami
triady harmonicznej przyjmują oznaczenie literowe funkcji.

T,S lub D z dopisanym w prawym dolnym rogu stopniem, na którym jest zbudowana.

Tonacje durowe

-SII choć jest trójdźwiękiem molowym zapisywana jest jako durowa SII ponieważ S SII odpowiada
3S.

-TII brzmi jaki trójdźwięk molowy, ale jest oznaczona jako durowa TIII, ponieważ 1TIII odpowiada
3T.

-DIII zapisywana jest jako durowa, ponieważ 5DIII odpowiada 3D

-TVI w zapisie funkcjonuje jako durowa TVI, ponieważ 5 TVI odpowiada 3T.

-SVI w zapisie funkcjonuje jako durowa ponieważ 1 SVI odpowiada 3S.

-DVII brzmi jak trójdźwięk zmniejszony, zapis jako dur SVII ponieważ 1 SVII odpowiada 3 D

Tryb akordów pobocznych jest uzależniony od trybu akordu triady, który zastępuje.

O trybie akordów pobocznych nie decyduje 3, a 1 lub 5 w zależności od tego, który z tych
składników pokrywa się z 3 akordu triady, który zastępuje.

W akordach pobocznych rzeczywiste brzmienie nie pokrywa się z zapisem funkcji.

Jeżeli panuje zgodność trybu tonacji i trybu akordu (pobocznego) w zapisie nie stosujemy żądnych
zmian chromatycznych. Używamy tylko dźwięków gamowłaściwych.

Dur--- SII, TIII, DIII, TVI, SVI, DVII

moll--- oSII, oTIII, oDIII, oTVI, oSVI, oDVII

W przypadku niezgodności trybu tonacji i trybu akordu (pobocznego) w zapisie należy
zmodyfikować obniżając lub podwyżając składnik decydujący o trybie (1lub 5).