0:00:16:Występują
0:00:36:FORTEPIAN
0:01:15:Głos, który słyszycie,|to nie mój własny głos.
0:01:20:To mój głos wewnętrzny.
0:01:26:Nie mówię od szóstego roku życia.
0:01:30:Nikt nie wie, dlaczego.|Nawet ja.
0:01:45:Mój ojciec twierdzi, że to jakaś|ukryta zdolność
0:01:48:i gdy zechcę przestać oddychać,|będzie ze mną koniec.
0:01:59:Dziś wydał mnie za mąż za człowieka,|którego nawet nie widziałam.
0:02:03:Wkrótce, razem z córką, pojadę|do jego kraju.
0:02:09:Mąż mówi, że moja niemota mu|nie przeszkadza.
0:02:12:Pisze, posłuchajcie:
0:02:16:"Bóg kocha nieme stworzenia,|więc ja też".
0:02:23:Żeby miał też cierpliwość Boga...
0:02:27:Milczenie porusza jednak wszystkich.
0:02:33:Dziwne, że ja nie uważam siebie|za niemą.
0:02:38:To przez fortepian.
0:02:42:Brak mi go będzie w podróży.
0:04:22:muzyka
0:05:21:zdjęcia
0:05:33:Zostawmy je tu i kropka.
0:05:38:Pewnie. Pozbyć się ich, i dobrze.
0:05:43:To trudny teren. Nie mogą pewno dotrzeć|przy tej pogodzie.
0:05:47:Macie się czym osłonić?
0:05:51:Mówi, że panu dziękuje.
0:06:00:Może matka woli popłynąć z nami|do Nelson?
0:06:11:Mówi, że woli być żywcem ugotowana|przez tubylców niż wracać na tej
0:06:16:śmierdzącej balii.
0:06:18:Masz szczęście, że nie chlasnąłem|w tę szczeniacką gębę.
0:06:23:Diabelne szczęście.
0:06:32:Załatwione?
0:06:41:scenariusz i reżyseria
0:07:32:Mamo, uważaj!
0:07:37:Podaj.
0:07:48:Patrz, jestem bardzo wielką ćmą.
0:07:51:Zapali się?
0:08:04:Wiatr wziął ją za rękę. i powiedział:
0:08:07:"Pamiętasz, jak kiedyś graliśmy? "
0:08:14:Mamo, pomyślałam sobie...
0:08:18:Nie będę mówiła do niego papo.|Ani w ogóle.
0:08:23:Nawet nie będę na niego patrzeć.
0:09:19:Zatrzymujemy się?
0:09:27:Postój?
0:09:30:Stójcie! Czekamy.
0:09:35:Zatrzymamy się tu.
0:09:52:Musimy iść dalej.
0:10:28:Panno McGrath, jestem Alisdair Stewart.
0:10:31:Mam tu ludzi, poniosą pani rzeczy.
0:10:53:Ma pani bardzo wiele skrzyń.
0:10:56:Chciałbym wiedzieć, co w nich jest.
0:11:02:Czy pani mnie słyszy?
0:11:09:No, dobrze. Dobrze.
0:11:14:Co jest w tej?
0:11:23:Pani jest niska, nie przypuszczałem.
0:11:29:A w tej?
0:11:31:Bardzo wielka.
0:11:37:Co w niej jest, łóżko?
0:11:40:To fortepian mojej matki.
0:11:45:Niech niosą po dwóch. Skrzynie,
0:11:48:stolik
0:11:51:i kufry.
0:11:54:Co myślisz?
0:11:58:Wygląda na zmęczoną.
0:12:03:Jest oszołomiona, to pewne.
0:12:09:Nie, tylko kufry i skrzynki.
0:12:28:FORTEPIAN?
0:12:30:- Teraz nie możemy go wziąć.|- Musicie. Ona tak chce.
0:12:34:Ja też, ale jest nas za mało.
0:12:39:Za ciężki.
0:12:43:Mamy nie brać ubrań, naczyń kuchennych?
0:12:52:Nie zostawimy fortepianu.
0:12:55:Nie mówmy już o tym.
0:12:58:Cieszę się, że dotarła pani bezpiecznie.
0:13:00:Pyta, czy zaraz po niego wrócą?
0:13:03:Przepraszam za opóźnienie...
0:13:06:Po tym, jak zabiorą inne rzeczy?
0:13:10:Stare, wyschnięte jaja robi się zły.
0:13:19:Proszę się przygotować na trudną podróż.
0:13:24:Krzaki będą darły odzież,|błoto miejscami jest głębokie.
0:13:34:Co wy wyprawiacie? Nie mamy czasu.
0:13:38:Baines!
0:15:11:Czemu się zatrzymali?
0:15:14:To droga
0:15:15:do jaskiń grzebalnych, to tabu.
0:15:19:Oczywiście.
0:15:22:Chcą więcej pieniędzy,|zyskać jeden dzień.
0:15:29:Nie, znają inną drogę, obok tej.
0:15:44:Cedrice, zdejmij to.
0:15:47:Uważaj, gdzie idziesz.
0:15:51:Przestań.
0:15:56:Przestań, proszę. Podrzesz to.
0:16:05:Podrzesz to, uważaj.
0:16:08:Opuść rękę.
0:16:12:Skoro nie możecie odbyć ceremonii,|będzie chociaż zdjęcie.
0:16:26:Uważaj, koronka jest bardzo delikatna.
0:16:28:Mój tata jest sławnym niemieckim|kompozytorem.
0:16:34:Poznał mamę,.
0:16:35:gdy śpiewała w operze w Luksemburgu.
0:16:40:Czemu?
0:16:45:Chcę być na zdjęciu.
0:16:51:- Zostawić to płótno?|- Nie, osłoni krzesła przed deszczem.
0:17:00:Omal obślizgnęłam się z deski.
0:17:02:Proszę tu usiąść.
0:17:04:Zabrać brezent.
0:17:06:Szkoda, że tak pada, mało jest światła.
0:17:14:- Parasol trzymać z tej strony?|- Przejdź tutaj...
0:17:18:Może ksiądz to wziąć?
0:17:20:Siadamy.
0:17:27:Nie ruszać się...
0:17:31:A gdzie się pobrali?
0:17:33:W wielkiej puszczy|z wróżkami i druhnami.
0:17:38:Każda trzymała za rękę elfa.
0:17:40:Nie, nieprawda. W wiejskim kościółku|w górach.
0:17:45:Jakie to były góry?
0:17:47:Pireneje.
0:17:49:- Nie byłam tam.|- Mama śpiewała pieśni po niemiecku.
0:17:52:Jej głos odbijał się echem w dolinach.|To było przed wypadkiem.
0:17:57:Co się stało?
0:17:59:Raz, gdy rodzice śpiewali razem w lesie,
0:18:04:nagle zerwała się burza.
0:18:06:Ale tak byli pochłonięci śpiewaniem,|że tego nie zauważyli.
0:18:10:Ani, że zaczęło padać.
0:18:12:I gdy brali wysokie tony końcowych taktów,
0:18:16:trzasnął wielki piorun i raził tatę,
0:18:19:że aż zapalił się
0:18:20:jak pochodnia.
0:18:22:I wtedy właśnie mama zaniemówiła.|Nigdy już nie wypowiedziała ani słowa.
0:18:32:O, Boże.
0:18:37:Ani jednego słowa?
0:18:42:Z powodu szoku.
0:18:44:Na pewno. Okropne.
0:18:52:Okropne.
0:18:57:No, już... Kochanie!
0:19:50:Przepraszam.
0:19:57:Muszę wyjechać na kilka dni.
0:20:02:Chodzi o ziemię Maorysów,|którą zamierzam kupić.
0:20:09:Mam nadzieję, że zadomowi się pani|i, być może,
0:20:14:w pewnym sensie,
0:20:16:moglibyśmy zacząć od nowa.
0:20:20:Dobrze?
0:21:32:Nie umiem czytać.
0:21:44:Proszę zaprowadzić nas z powrotem|na tamtą plażę.
0:21:53:Przykro mi. Nie mogę.
0:21:58:Nie mam czasu.
0:22:01:Do widzenia.
0:22:36:Nie mogę was tam zabrać.|Nie mogę tego zrobić.
0:23:45:Mamo! Widzisz? Patrz!
0:26:39:Przestałeś przygładzać włosy, i dobrze,|były ulizane.
0:26:44:To rozcięcia na głowy. Pokaż mu, Nessie.|Rozcięcia.
0:26:50:Będą nieżywe, wielebny użyje krwi bydlęcej.|Bardzo dramatyczne.
0:26:53:- Bardzo dramatyczne.|- Herbata.
0:27:02:Morag,
0:27:05:co byś pomyślała, gdyby ktoś|grał na stole kuchennym
0:27:10:jakby to był fortepian?
0:27:14:Fortepian?
0:27:16:Dziwne.
0:27:19:Przecież to nie fortepian.|Nie wydaje dźwięków.
0:27:24:Herbatniki!
0:27:27:Nie wydaje.
0:27:29:Wiedziałem,
0:27:32:że jest niemową,|ale teraz myślę,
0:27:36:może to coś więcej, może jest
0:27:39:pomylona?
0:27:43:Żadnego dźwięku?
0:27:45:Nie, to był stół.
0:27:48:Z suknią się niecierpliwiła.|Oderwała kawałek koronki.
0:27:53:Dałabym głowę, że zrobiła to zębami,|i wytarła w to buciki.
0:28:02:Nic się na razie nie stało.|Wzbudza tylko niepokój.
0:28:08:Tak.
0:28:09:Naturalnie, niepokój.
0:28:13:- Milczenie ma dobrą stronę.|- Istotnie.
0:28:20:Z czasem na pewno stanie się... czuła.
0:28:25:Z pewnością, najłatwiej przecież
0:28:27:polubić zwierzątko, a ono milczy.
0:28:46:Te 40 ha za strumieniem,|co pan o nich myśli?
0:28:51:Nie mam pieniędzy.
0:28:53:- A bo co?|- Chciałbym je wymienić.
0:28:57:Na co?
0:28:59:Na fortepian.
0:29:04:Ten na plaży?
0:29:11:To nie są bagna?
0:29:15:Nie.
0:29:23:Baines miłośnik muzyki, nie pomyślałbym.
0:29:27:Ukryte talenty, George?
0:29:33:Będę musiał wziąć lekcje.|Inaczej, na nic mi on.
0:29:37:Zapewne, tak.
0:29:44:Ada potrafi grać.
0:29:47:To było w liście,|gra od 5 czy 6 roku życia.
0:29:59:Na co?
0:30:02:Na wasz fortepian.
0:30:08:Co mówi?
0:30:09:Że to jej fortepian i nie da mu go tknąć.
0:30:16:To prostak, nie umie czytać.
0:30:19:Chce się podciągnąć.
0:30:21:A pani będzie grać.
0:30:29:Nauczy go, jak o niego dbać.
0:30:36:FORTEPIAN JEST MÓJ. MÓJ.
0:30:40:Tak nie można.
0:30:42:Jesteśmy rodziną,|wszyscy się poświęcamy, pani też.
0:30:47:Nauczy go pani.
0:30:50:Dopilnuję tego.
0:31:32:Broadbent.
0:31:35:Świetny instrument.
0:31:37:Nie widziałem tu takiego.
0:31:40:Ani w Nowej Płd. Walii,|a stroiłem ze dwie setki.
0:31:43:Cenią tam sobie fortepiany.
0:31:53:Zapach...
0:31:57:Sól, oczywiście.
0:32:55:Mama mówi, że nie może uczyć|na takim rozstrojonym fortepianie.
0:33:00:Więc ja mam uczyć cię gam.
0:33:08:Wyszorowałeś ręce?
0:33:13:Nastrojony!
0:33:27:Nastrojony.
0:33:31:Ja mam uczyć.
0:33:51:Mama chce zobaczyć, jak grasz.
0:33:54:Wolałbym nie grać.
0:33:57:Chcę słuchać
0:33:59:i tak się uczyć.
0:34:00:Wszyscy muszą ćwiczyć.
0:34:04:Chcę tylko słuchać.
0:34:29:Ślicznie.
0:34:57:Opowiadałam ci historię twego ojca|wiele razy.
0:35:05:Opowiedz jeszcze raz.
0:35:08:Był nauczycielem?
0:35:11:Jak z nim rozmawiałaś?
0:35:14:Nie musiałam rozmawiać.
0:35:16:Mogłam układać myśli w głowie,|jakby były napisane.
0:35:28:I co?
0:35:30:Czemu nie wzięliście ślubu?
0:35:32:Pokręciło się.
0:35:35:Zląkł się.
0:35:37:I przestał słuchać.
0:35:46:Pocałować panią na dobranoc?
0:36:04:Wyłaź!
0:36:05:Trzeba się wykąpać.
0:36:08:Niedobry pies.
0:36:10:Jesteś brudny.
0:36:33:Ado, zaczekaj.
0:36:36:Umiesz się targować?
0:36:41:Jest sposób, żeby odzyskać fortepian.
0:36:44:Chcesz tego?
0:36:47:Chcesz go odzyskać?
0:36:55:Widzisz, chcę zawrzeć układ.
0:37:03:Są rzeczy, które
0:37:08:chciałbym robić, kiedy grasz.
0:37:11:Jak się zgodzisz, to go odzyskasz.
0:37:14:Jedna wizyta, jeden klawisz.
0:37:36:Sukienka?
0:37:39:Spódnica?
0:37:44:Czarne klawisze?
0:37:48:Jest ich o wiele mniej, połowa.
0:37:51:Dobrze.
0:37:52:Za czarne klawisze.
0:38:07:Biedne dziecko.
0:38:10:Co za wstręciucha wyrzuciła cię|na deszcz i dźgała kijem?
0:38:21:Jutro będzie ci dobrze.
0:38:27:Nożyczki.
0:38:29:Dziękuję.
0:38:31:Nessie! Postaw to.
0:38:34:Chodź i wyciągnij rękę.
0:38:36:Nie, proszę wziąć pana Stewarta.
0:38:38:Nessie, proszę.
0:38:41:Mary, chodź tu.
0:38:42:No, już.
0:38:47:Dobrze.
0:38:52:Daj rękę.
0:38:54:Wyciągnij.
0:39:09:Patrz.
0:39:10:Ktoś cię atakuje.
0:39:21:Jak dojdzie krew,|efekt będzie bardzo dobry.
0:39:24:Tu, Flynn, tutaj.
0:39:27:Flynn!
0:39:31:Niedobry pies.
0:39:33:Bardzo, bardzo niedobry.
0:39:36:Nie bądź taki.
0:39:52:Chcę mówić z mamą.
0:40:01:Nie chcę być na dworze,|chcę popatrzyć.
0:40:04:Nie, uspokój się. Idź się bawić.
0:40:08:Będę bardzo cicho.
0:40:12:On jest nieśmiały, dopiero zaczyna.
0:40:16:Nie będę na niego patrzeć.
0:42:48:Uważajcie.
0:42:50:Uważajcie.
0:42:54:Właściwie, nie muszę ci tego dawać,|ale masz.
0:42:58:Nie spóźnij się.
0:43:00:Są dwa terminy.
0:43:02:Ale towarzyszysz wykonawcy,|więc musisz być wcześniej.
0:43:07:Zaczekajcie.
0:43:14:Jak idą lekcje?
0:43:20:Dajecie sobie radę?
0:43:25:Jakby się uspokoiła.|Jest bardziej czuła?
0:43:32:No, cóż.
0:43:34:Powoli.
0:43:42:Unieś spódnicę.
0:44:00:Podnieś ją wyżej.
0:44:22:Wyżej.
0:44:28:Wyżej.
0:44:31:Unieś ją wyżej.
0:45:20:Potrzebujesz żony.
0:45:22:To na nic kazać mu wisieć między nogami|przez resztę życia.
0:45:30:Nie martw się, Peini.
0:45:32:Ocalę cię.
0:45:34:Mam żonę.
0:45:35:Dobrze. Ją też ocalę.
0:45:40:Spokój.
0:45:41:Twoje jajka się marnują.
0:45:44:Co ty wiesz.
0:45:45:Gdzie ta żona?
0:45:47:Żona? Ma swoje życie. W Anglii.
0:45:50:Pewnie brzydka.
0:45:52:Jak od niej uciekłeś.
0:45:55:Potrzebna ci druga żona.
0:45:59:Taki skarb nie powinien spać
0:46:02:w nocy na twoim brzuchu.
0:46:06:Rozepnij suknię.
0:46:09:Chcę zobaczyć twoje ramiona.
0:46:39:Graj.
0:47:05:Dwa klawisze.
0:47:59:Będę pilnie słuchała próby,
0:48:02:bo za daleko mieszkam, żeby|często przychodzić.
0:48:06:Który znak oznacza "próbę"?
0:48:13:Nie ma nic gorszego niż niemota.
0:48:17:Głuchota.
0:48:19:Tak, nie słyszeć. Okropne. Straszne.
0:48:23:A tak, naprawdę,
0:48:25:mama mówi, że ludzie zwykle gadają bzdury|i nie warto ich słuchać.
0:48:31:To ostra opinia.
0:48:34:Tak. Nieżyczliwa.
0:48:40:Rzeki
0:48:42:i jaskinie grzebalne
0:48:47:naszych przodków.
0:48:51:Baines,
0:48:52:powiedz mu.
0:48:54:Chcą to sprzedać?
0:48:57:Sprzedać kości naszych przodków?
0:48:59:- Zaproponuj koce za połowę ziemi.|- Nigdy.
0:49:02:Nie ma takiej ceny.
0:49:06:12.
0:49:07:12 kocy za połowę ziemi.
0:49:10:I karabiny, Baines.
0:49:17:Na co im ziemia? Nic na niej nie robią.
0:49:20:Nie uprawiają jej, nie wypalają.
0:49:25:A w ogóle, skąd wiedzą, że jest ich?
0:49:30:Chyba...
0:49:34:oznaczę ją, jak ustaliliśmy.
0:49:37:Tak, czemu nie.
0:49:44:Ada mówi, że nieźle sobie radzisz|z fortepianem.
0:49:47:Przyjdę posłuchać.
0:49:50:Co grasz?
0:49:52:Jeszcze nic.
0:49:54:Nic?
0:50:47:4 klawisze.
0:50:48:Czemu pięć?
0:50:49:Chcę tylko poleżeć.
0:50:54:Dobrze, pięć.
0:52:57:Szybciej, jesteście spóźnieni.
0:52:59:Kto ma niepomalowane usta,|niech stanie za Rose.
0:53:05:- Wszyscy byli w ubikacji?|- Tak.
0:53:13:Nie biegać mi po scenie.
0:53:18:Wnoszą dodatkowe krzesła.
0:53:25:Patrzcie, kto przyszedł.
0:53:28:Muzykalny pan Baines.
0:53:31:Co nam zagrasz dziś wieczór, George?
0:53:35:A może trochę podzwonisz?
0:53:40:Zechcesz przewracać kartki Nessie?
0:53:48:To mój kostium.
0:53:52:Dobrze, że zająłeś się fortepianem.|Gdzie ta pieśń?
0:54:17:George, może o Marysi i jagniątkach?
0:54:22:Albo polkę? Co to będzie?
0:54:25:Głupcy.
0:54:28:Chodź tu bliżej.
0:54:32:Panie i panowie,
0:54:35:zajmujcie miejsca, zaraz zaczynamy.
0:55:37:No i młoda dziewica znalazła wszystkie|zaginione żony Sinobrodego.
0:55:44:Wiele ich głów jeszcze krwawiło, z oczu|ciekły łzy.
0:55:52:Wolniej, Nessie.
0:55:55:Lecz, cicho. Ktoś nadchodzi.
0:56:01:Wróciłem wcześniej, słodka żonko.
0:56:05:Gdzie jesteś?
0:56:08:Mężu, co za niespodzianka.
0:56:12:Tak !
0:56:13:W istocie, niespodzianka.
0:56:18:Znasz więc moją tajemnicę.
0:56:23:Ty, najmłodsza
0:56:27:i najsłodsza z moich żon, gotuj się
0:56:36:na śmierć.
0:56:41:Nie, czekaj !
0:56:42:Nie będę czekał.
0:56:46:Odsłoń szyję.
0:56:48:Tchórzu!
0:56:49:Rąb mój kij!
0:57:00:Poczujesz to na tyłku!
0:57:01:Trzymajcie krew!
0:57:00:Dosyć!
0:57:06:Wystarczy. Wracaj.
0:57:11:- Paniom nic złego się nie działo.|- Przedstawię je.
0:57:15:Pani Williams, pani Parsons, pani Reid,|panna Palmer i panna Kerr.
0:57:29:To bardzo miło.
0:57:44:Rób, co chcesz. Graj, co chcesz.
0:58:59:Chcę, żebyśmy leżeli razem bez ubrania.
0:59:04:Ile by to było?
0:59:15:Tak. 10 klawiszy.
1:01:11:Następne.
1:01:16:Która godzina, mówi pan Stewart.
1:01:32:Nigdy się tak nie zachowuj, nigdzie.
1:01:35:To wielki wstyd, dla tych pni też.
1:01:58:Wiem, dlaczego pan Baines nie może grać | na fortepianie.
1:02:03:Ominęłaś to.
1:02:08:Nigdy go nie dopuszcza.
1:02:10:Gra sama, co zechce.
1:02:13:A czasem, w ogóle nie gra.
1:02:17:Kiedy jest następna lekcja?
1:02:21:Jutro.
1:02:58:Zwracam ci fortepian.
1:03:01:Mam tego dość.
1:03:08:Ta umowa
1:03:12:Czyni z ciebie ladacznicę, a ze mnie | niegodziwca.
1:03:18:Chcę, żebyś mnie lubiła, | a nie możesz.
1:03:30:Jest twój, wyjdź.
1:03:34:Idź.
1:03:51:Zatrzymać się!
1:03:59:On nie jest wasz. Co z nim robicie?
1:04:04:On nam go podarował.
1:04:06:Postawcie go na ziemi.
1:04:12:Jesteś bardzo sprytna, przejrzałem cię.
1:04:16:Nie stracę tej ziemi.
1:04:18:Stójcie.
1:04:28:Dzień dobry. | George nie chce nikogo widzieć.
1:04:35:Ma pan Tupeke dla Hiry?
1:04:39:Nie.
1:04:49:Baines.
1:04:51:Nie powinieneś rezygnować z nauki.
1:04:56:Będziesz uczony jak trzeba.
1:04:58:Muzyki zapisanej, nut.
1:05:01:Nie chcę się uczyć.
1:05:03:Nie chcesz?
1:05:04:Nie.
1:05:09:No a co z naszą umową?
1:05:12:Nie stać mnie, żebym zapłacił ci | za fortepian.
1:05:16:Żadnej zapłaty.
1:05:18:Zwróciłem go.
1:05:22:Nie wiem, czy ja go chcę.
1:05:25:Dałem go bardziej twojej żonie.
1:05:32:Rozumiem.
1:05:36:Spodziewam się, że to doceni.
1:05:41:Wsadź to sobie w tyłek, draniu.
1:05:45:Nie jesteśmy dziećmi.
1:05:48:To wszystko, co mam.
1:05:52:Oddaj to!
1:06:08:Jest w porządku?
1:06:12:Zagraj coś.
1:06:18:Co mam zagrać?
1:06:23:Zagraj gigę.
1:06:26:Znam jakąś gigę?
1:06:27:To jakaś pieśń.
1:07:02:Czemu nie chce grać? Mamy go znowu,
1:07:05:A ona sobie idzie.
1:07:10:Graj.
1:09:08:Czekaj!
1:09:14:Wracaj. Nie waż się iść za mną.
1:09:17:Dlaczego? Czemu nie mogę?
1:09:19:Idź i odrób lekcje.
1:09:26:Nie, nie obchodzi mnie to.
1:09:29:Do diabła. Niech ją giez!
1:09:32:Psia krew. Cholera.
1:09:39:Niech padnie w to błoto! | Niech ją wściekły pies
1:09:41:Dopadnie!
1:09:44:Gdzie twoja matka?
1:09:46:Dokąd poszła?
1:09:47:Do piekła!
1:09:58:Co cię tu sprowadza?
1:10:05:Zostawiłaś coś?
1:10:08:Nic nie znalazłem.
1:10:16:On coś wie?
1:10:30:Fortepian w porządku?
1:10:32:Dotarł cały?
1:10:39:Zechcesz usiąść?
1:10:43:Ja usiądę.
1:10:56:Ado...
1:11:00:Ado, jestem nieszczęśliwy.
1:11:11:Ponieważ cię pragnę.
1:11:14:Moje myśli wszystkie uczepiły się ciebie.
1:11:20:Dlatego cierpię.
1:11:24:Jestem chory z tęsknoty.
1:11:29:Nie jem, nie śpię.
1:11:35:Więc,
1:11:36:jeśli przyszłaś, | nie mając dla mnie uczucia,
1:11:40:odejdź.
1:11:49:Idź.
1:12:02:Idź stąd.
1:12:05:Odejdź.
1:15:43:Co?
1:15:48:Wyszeptaj to.
1:16:10:Teraz, gdy odchodzisz, jestem | przygnębiony. Dlaczego?
1:16:15:Muszę wiedzieć, co zrobisz.
1:16:18:Przyjdziesz znowu?
1:16:26:Zaczekaj.
1:16:30:Nie wiem, co myślisz.
1:16:33:Czy to dla ciebie coś znaczy?
1:16:39:Już tęsknię.
1:16:42:Ado...
1:16:44:Kochasz mnie?
1:17:01:Przyjdź jutro. | Jeśli to poważne, przyjdź.
1:17:17:Mamo!
1:17:18:Stój.
1:19:11:Mamo!
1:19:14:Oni grają na twoim fortepianie.
1:19:42:Tutaj, papo.
1:20:16:Nie powinnaś była tam chodzić, prawda?
1:20:20:Nie podoba mi się to ani papie.
1:20:30:Możemy zagrać w karty jak chcesz.
1:21:09:Ona śpi, patrz.
1:21:13:Pewnej nocy znaleziono ją w koszuli | nocnej na drodze do Londynu.
1:21:17:Dziadek mówił, że przez tydzień | nie mogła chodzić
1:21:21:tak miała pokaleczone stopy.
1:22:37:Ado...
1:23:13:Czy to przez naszą sztukę? | Tubylcy ciebie napadli?
1:23:19:Muszę powiedzieć, że źle zrobiłeś.
1:23:21:Założyłeś zamek na zewnątrz.
1:23:26:Teraz, gdy zamkniesz drzwi, | Maorysi zamkną cię w środku.
1:23:31:Jesteś jak w potrzasku.
1:23:34:W potrzasku.
1:23:35:Wracamy właśnie od George'a.
1:23:37:Opanowali go. | Nic dziwnego, że wyjeżdża.
1:23:41:Zbytnio się z nimi spoufalił.
1:23:43:Siedzą u niego na podłodze, | nie mają cienia manier.
1:23:48:Bardzo się zmienił.
1:23:50:Odprawiają nad nim jakieś swoje gusła.
1:23:53:Jutro lub pojutrze
1:23:55:wyjeżdża.
1:23:58:Więc Baines się pakuje?
1:24:00:Nie ma nic do pakowania, | wyjeżdża.
1:24:03:No i dobrze.
1:24:05:Nessie niemądrze przywiązała się | do niego.
1:24:08:Były łzy.
1:24:11:Przestań.
1:24:17:Bardzo się boję drogi powrotnej. | Musimy wyruszyć za dnia.
1:24:21:Czy będziemy bezpieczne?
1:24:23:Tak, jeśli ruszycie zaraz, na pewno.
1:25:00:To beznadziejne.
1:25:12:Myślę o fortepianie.
1:25:16:Ona nie gra jak my, Nessie.
1:25:19:W górę!
1:25:25:To dziwna istota. | I jej gra jest dziwna.
1:25:30:Jak i nastrój, który wnika w ciebie.
1:25:33:W górę.
1:25:38:Twoja gra jest prosta i uczciwa, | to właśnie lubię.
1:25:42:To nieprzyjemne, kiedy dźwięk | przenika w ciebie.
1:25:48:Co to?
1:25:54:To gołąb, ciociu.
1:25:55:Powinnam była zaczekać.
1:26:50:Chcę cię dotykać.
1:26:53:Dlaczego nie mogę cię dotykać?
1:26:57:Nie lubisz mnie?
1:27:30:Kto będzie moim przyjacielem? | Złapię cię.
1:27:54:Musimy żyć dalej.
1:27:59:Postanowiłem... ci zaufać, | zostaniesz tu.
1:28:04:Nie zobaczysz się z Bainesem?
1:28:13:Dobrze.
1:28:17:Dobrze.
1:28:20:Być może z czasem mnie polubisz.
1:29:20:DROGI GEORGE, MOJE SERCE NALEŻY DO CIEBIE. | ADA McGRATH
1:29:28:Przestań narzekać. I bądź cicho.
1:29:33:Musimy być nago, póki nie upierzemy | i nie wysuszymy waszych ubrań.
1:29:38:To co, że wam zimno. Cicho!
1:29:48:Zanieś to do Bainesa, to jego rzecz.
1:29:54:Nie wolno nam go odwiedzać.
1:29:57:Zanieś mu to.
1:30:10:Co?
1:30:14:Zrób to.
1:31:09:Mama chciała, żebym dała to p. Bainesowi.
1:31:13:Pomyślałam, że może nie powinnam.
1:31:17:Mam otworzyć? | Nie.
1:31:19:Daj to.
1:31:54:Straciło głos nie może śpiewać.
1:32:26:Dlaczego? Ufałem ci.
1:32:33:Ufałem ci... Słyszysz?
1:32:38:Chcesz, żebym zadawał ci ból?
1:32:42:Mogliśmy być szczęśliwi.
1:32:45:Rozgniewałaś mnie.
1:32:54:Odezwij się! Odpowiesz za to.
1:32:58:Odezwiesz się czy nie, odpowiesz za to.
1:33:23:Kochasz go?
1:33:25:Kochasz?
1:33:29:To jego kochasz? | Mówi, że nie!
1:33:35:Mamo!
1:33:38:Mamo!
1:34:37:Mamo.
1:34:43:Zanieś to Bainesowi.
1:34:46:Jak znowu zechce się z nią zobaczyć, | odrąbię następny.
1:34:49:I następny, i następny.
1:34:58:Biegiem!
1:35:16:Co się stało?
1:35:19:Cicho.
1:35:24:Co to jest?
1:35:28:Nie może jej pan widzieć, bo ją porąbie.
1:35:34:Co się stało?
1:35:36:Powiedz.
1:35:38:Powiedz!
1:35:45:Gdzie ona jest?
1:35:47:Uspokój się.
1:35:48:Uspokój się.
1:35:49:Gdzie ona jest?
1:35:51:Odrąbał to!
1:35:53:Co mu powiedziała?
1:35:57:To tylko dziecko.
1:36:08:Rozwalę mu łeb.
1:36:09:Nie!
1:36:14:Bo on odrąbie.
1:36:35:Nie powinnaś, nie możesz wysyłać mu | pozdrowień.
1:36:40:Sama myśl o tym wprawia mnie w złość.
1:36:48:Chciałem cię kochać.
1:36:52:Podciąłem ci skrzydło, to wszystko.
1:36:56:"Będziemy razem, | zobaczysz, będzie lepiej."
1:37:06:Gorąco ci?
1:37:08:Moja słodka ptaszyna.
1:38:21:Czujesz się lepiej?
1:38:40:Co?
1:39:55:Spójrz na siebie, na tę twarz.
1:40:00:Widziałem ją wciąż, nienawidziłem jej.
1:40:05:A teraz patrzę na nią...
1:40:08:i nic.
1:40:12:Twój tatuaż.
1:40:14:Patrzysz na mnie.
1:40:18:Nawet się mnie nie boisz.
1:40:22:Chodź.
1:40:31:Baines.
1:40:35:Czy przemówiła do ciebie?
1:40:40:Na migi?
1:40:43:Nie, słowami.
1:40:47:Słyszałeś jej słowa?
1:40:48:Żadnego.
1:40:52:Nie zdawało ci się, że słyszysz?
1:41:00:Słyszałem je tu. | Słyszałem jej głos u siebie w głowie.
1:41:07:Patrzyłem na jej wargi, ale nie | formowały słów.
1:41:13:Im pilniej słuchałem, tym wyraźniej | słyszałem.
1:41:16:Niesłusznie ją ukarałeś.
1:41:17:To moja wina.
1:41:24:Mówiła:
1:41:29:"Boję się mojej woli. Tego, co może uczynić, | taka jest dziwna i silna."
1:41:37:Mówiła:
1:41:41:"Muszę odejść. Pozwól mi. | Niech Baines mnie zabierze".
1:41:47:"Niech mnie ocali".
1:41:52:Chcę, żeby odjechała,
1:41:53:żebyś ty odjechał.
1:42:00:Chcę się obudzić
1:42:03:i stwierdzić, że to był tylko sen.
1:43:42:Jest za ciężki... Łódka się wywróci.
1:43:45:Będzie dobrze.
1:43:48:Fortepian jest wyważony.
1:43:51:Tylko szaleniec by go wziął.
1:43:54:Ona go potrzebuje, musi go mieć.
1:45:12:Co powiedziała?
1:45:14:Żeby wyrzucić fortepian za burtę.
1:45:17:Jest bezpiecznie, radzą sobie.
1:45:22:Ona go nie chce.
1:45:24:Mówi, że jest popsuty.
1:45:27:Mam klawisz.
1:45:28:Każę go naprawić.
1:45:32:Ma rację. To trumna.
1:45:35:Niech morze ją pochowa.
1:45:40:Proszę, Ado.
1:45:43:Będziesz tego żałowała.
1:45:46:Ona go nie chce.
1:45:48:Siadaj.
1:45:53:Wyrzućcie go!
1:45:54:Dobrze. Wyrzucimy go.
1:48:10:Co za śmierć,
1:48:17:Co za okazja,
1:48:24:Co za niespodzianka.
1:48:33:Moja wola wybrała życie?
1:48:48:Przeraziło to jednak mnie i wielu innych.
1:48:55:Uczę teraz w Nelson gry na fortepianie.
1:48:59:George zrobił mi metalowy palec.
1:49:03:Jestem tutejszą osobliwością, i dobrze.
1:49:29:Uczę się mówić.
1:49:32:Dźwięki, które wydaję, wciąż są złe.
1:49:36:Ćwiczę tylko, gdy jestem sama | i w ciemności.
1:50:30:Nocami
1:50:32:Myślę o moim fortepianie w jego | morskim grobie.
1:50:38:I czasem o sobie, unoszonej nad nim.
1:50:44:Tam wszystko jest takie nieruchome | i ciche, że kołysze mnie do snu,
1:50:51:To dziwna kołysanka... Moja własna.
1:50:58:Cisza jest tam, gdzie nie ma dźwięku
1:51:03:Gdzie nie może być dźwięku.
1:51:07:W zimnym grobie głębiny morskiej.
1:51:09:Poniżej głębokiego morza.
1:51:11:Napisy dopasował i poprawił "Dżil"
01:51:14:>> Napisy pobrane z http://napisy.org <<|>>>>>>>> nowa wizja napisów <<<<<<<<