1

Rozmowy człowieka z Bogiem

Myślicie, że przyszedłem przynieść pokój na Ziemię. Ja jednak nie przyszedłem przynieść
pokoju, ale MIECZ. Przybyłem po to, aby poróżnić człowieka z jego ojcem, córkę z jej matką i
synową z teściową. Bo ktokolwiek miłuje ojca swego lub matkę swoja bardziej niż mnie, nie
jest mnie godzien. Jezus Chrystus (Nowy Testament – Ewangelia według świętego Mateusza)

Ludzie od zawsze potrzebowali Boga. Jeszcze w czasach, gdy nasi przodkowie polowali na
zwierzynę za pomocą dzidy, a na ścianach swoich jaskiń malowali kredą pierwsze obrazy,
drżeli oni także na widok błyskawic i czcili jasne słońce. Jednak z czasem okazało się, że
słońce to jedynie planeta a błyskawica to wyładowanie elektryczne, więc zjawiska te utraciły
tym samym swą boskość. Do dziś dnia pozostało mimo wszystko wiele pytań, na które
ludzkość nie znalazła jeszcze odpowiedzi. Zagadką dla nas zostaje kwestia śmierci oraz tego
skąd się wziął świat. Ludzie boją się tego, czego nie rozumieją, a ponadto są, jak to
powiedział poeta: Nie przystosowani do nieskończoności, więc idea Boga pozostaje wiecznie
ż

ywa. Człowiek to istota w gruncie rzeczy słaba, która dąży do tego, aby świat wokół niej był

jasny, zrozumiały i uporządkowany. Ludzie nie potrafią poradzić sobie z myślą, że istnieją
rzeczy poza granicami ich rozumienia, że są kwestie, których nie da się wyjaśnić, więc tak
tworzą bogów, którzy rozwiązuje te problemy za nich. O ile łatwiej jest żyć, jeżeli uwierzyć,
iż ktoś nad nami czuwa i kocha nas bez względu na wszystko, a ponadto mówi nam dokładnie
jak mamy żyć, co robić a czego nie. Taka wiara zdejmuje z nas konieczność analizowania
wszystkiego i dokonywania trudnych wyborów, których konsekwencje ponosilibyśmy my
sami. A przeciwnik Boga Szatan – cóż t za cudowna istota, na która zrzucić można wszelką
winę za nasze własne postępki, obarczyć odpowiedzialnością za ohydne czyny, uznając tylko
własną słabość i niemożność przeciwstawienia się grzesznym podszeptom. Już Goethe pisał
w imieniu szatana: Ja jestem tą częścią ludzkiej natury, która wiecznie zła pragnąc wiecznie
dobro czyni. Taka prosta i jasna wizja świata jest niezwykle pociągająca i ułatwiająca życie,
dlatego też nie należy się dziwić, iż 95 % populacji świata wyznaje któregoś z bogów. A to,
co w umysłach ludzkich jest obecne, widoczne jest także w literaturze. Tak więc oczywistym
jest fakt, że motyw Boga i naszych dialogów z Bogiem, często się pojawia w utworach
różnych epok literackich.

Rozmowy z Bogiem – literatura:

1.

A jeśli nasz świat jest ich rajem? Ostatnie rozmowy z Philipem K. Dickiem. – Tim
Powers,

Gwen

Lee,

Doris

Elaine

Sauter

–

http://selkar.pl/aff/dolfijn/a_jesli_nasz_swiat_jest_ich_rajem_ostatnie_rozmowy_z_ph
ilipem_k_dickiem_tim_powers_gwen_lee_doris_elaine_sauter_p_97239.html

2.

Bóg średniowiecza Rozmowy z Jean-Luc Pouthierem. – Jacques Le Goff –

http://selkar.pl/aff/dolfijn/bog_sredniowiecza_rozmowy_z_jeanluc_pouthierem_le_go
ff_jacques_p_87163.html

3.

Cieszę się darem życia Rozmowy z Wojciechem Filarem. – Podobińska Klaudia
Polony

Leszek

–

http://selkar.pl/aff/dolfijn/ciesze_sie_darem_zycia_rozmowy_z_wojciechem_kilarem_
podobinska_klaudia_polony_leszek_p_63102.html

4.

Dialogi

z

Bogiem.

–

Walancin

Akudowicz

–

http://selkar.pl/aff/dolfijn/dialogi_z_bogiem_akudowicz_walancin_p_81149.html

2

5.

Dlaczego

klęczę

przed

Bogiem.

–

Jolanta

Szczypta

–

http://selkar.pl/aff/dolfijn/dlaczego_klecze_przed_bogiem_jolanta_szczypta_p_15390
4.html

6.

Gawędy

z

Bogiem.

–

Dalin

Jan

–

http://selkar.pl/aff/dolfijn/gawedy_z_bogiem_dalin_jan_p_187862.html